Nummer 51.
Donderdag 27 Juni L907.
30e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
Oude Souvereinen
hit iiooGE kringen.
VERSLAG
ANTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
EEV1LLETOJS.
TJ ITGE v is e
W A A L W IJ K. Telefoonnummer 38.
ril Lanjcslsaatschc Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden
Uitgever.
den
Advertentikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
1
Vijftig jaar geleden, den 6 Juni 1857,
had in het schilderachtig gelegen kas
teel van Monrepos te Biebrich, aan de
boorden van den Rijn, de geliefkoosde
residentie van de princes von Wied en
waar Carmen Sylvia een gedeelte harer
jeugd doorbracht, eene gelukkige ge
beurtenis plaats.
In de kapel van het kasteel vereenig-
den koning Oscar van Zweden, toen
maals hertog van Ostrogothie en princes
Sophia van Nassau hun levenslot door
den band van een huwelijk uit liefde.
Het was ook te Biebrich, dat zij elkaar
een jaar te voren leerden kennen en
hunne ontmoeting, te danken aan het
toeval en niet naar de gewoonte der
vorsten aan overleg, droeg van den
beginne af een idyllisch karakter.
Het leven te Monrepos was geheel
atzondering en vertrouwen. De vorstin
von Wied had er zich eene omgeving
gevormd naar haar smaak en hare ge
wone gasten waren schrijvers, artisten,
dichters. De Staatszaken en politieke
geschillen hielden den geest harer be
zoekers weinig bezig en wanneer men
bij schoone zomeravonden zich veree-
nigde op het terras van het kasteel
van waar men de stioom zijne kronke
lingen in een blauw verschiet zag
ontrollen tusschen bergen, waarop hiel
en daar eene oude ruïne troonde, werd
het gesprek slechts afgeleid door over
wegingen waartoe de verleidelijke natuur
uitnoodigde.
Zou men zich schooner omgeving voor
eene eerste liefde kunnen denken
Monrepos had vele musicale soirées,
waarop princes Sophie als ware virtuose
schitterde.
De hertog zelfs, zeer musicaal, was
trotsch op hare schoone stem en haar
talent als pianiste gelijk hij ook haar
38)
Roman naar 't Engelsch.
«O, toch, toch I" viel haar mrs. Eagles in
de rede. ,,Gij hebt zeker het recht mij uwe
meening te zeggen. Maar ik raag mij ook
verdedigen, nietwaar Alzoo, vindt ge dat ik
zoo oplettend voor miss. Fortescue beu. Dat
wil zeggen, dat er in ham houding veel af
keurenswaardigs is, maar dat ik mij uit goed
moedigheid daarover zet Doch dat is niet. het
geval liefste, en is ook nu niet zoo geweest."
Marie dacht bij deze verklaring niet aan 't
spreekwoord Zeg mij met wien gij omgaat
en ik zal U zeggen, wie gij zijt; in haar een
voud dacht ze slechts met verbazingZou
zulk een flinke vrouw, zulk eeu persoon niet
kunnen doorgronden.
,,Laat ons voor oplettendheid, vriendelijk
heid zetten. Dan hebt ge gelijk. Gij doet me
leed kind, schrikkelijk leed. Zij is zoo bitter
arm en ik beu zoo rijk. Ik voel de natuurlijke
behoefte van mijn overvloed mede te deelen,
en zij is gauw gelukkig Ik heb haar voor
iedere kleine gave roerend erkentelijk bevon
den, en als men ook niet geeft om dank
baarheid te ondervinden, dankbaren geeft
men toch dubbel gaarne, dat is nu eenmaal
raeuschelijk, nietwaar lieve Marie
,,Gij zijt goed Flora," antwoordde het
jonge meisje.
,,Mnar uwo meeniug omtrent miss. Fortescue
staat, onorostootelijk vast ik bemerk het wel,
lachte mrs. Eagles. Gij koppig klein ding
Als gij eenmaal iemand haat, dien haat gij ter
dege, naar het schijnt 1"
,,0, ik haat miss Fortoscue niet" hernam
Marie met een verachtelijken trek om de
lippen.
,,Gij kunt haar echter niet uitstaan, ha, ha,
ha Nu men moet uwen toorn wel wat ten
goede honden. De scène Yan straks, was wer-
groot verstand en hare gulle opgeruimd
heid bewonderde, die zoozeer afstak bij
den diepen ernst van dien kring van
geleerden en geletterden.
Meer en meer verliefd trok hij op
een goeden dag naar Zweden om van
zijn vader koning Oscar I, toestemming
te verkrijgen om de hand te vragen van
haar die hij beminde. Na eenige weken
keerde hij terug en werd het verlovings
feest gevierd. Maar spoedig riepen hot-
plichten hem naar Stokholm terug, waar
hij den winter doorbracht en eerst Mei
daaropvolgende zag hij zijne bruid weder.
Een talrijke en schitterende stoet
vergezelde hem en den 6 Juni 1857 had
te Biebrich onder algemeene blijde deel
neming de huwelijksplechtigheid plaats.
Sedert zijn vijftig jaar verloopen I
Prins Oscar koning geworden en zijne
gemalin, de eertijd.' schoone princes
Sophie, tellen heden onder de oudste
souvereinen, wier gouden bruiloftsfeest
in Zweden algemeene geestdrift heeft
verwekt.
Koning Oscar II heeft een welbesteed
leven geen vorst heeft zooveel gereisd
als hij. D£ begeerte vreemde landen te
kennen en hunne zeden te bestudeeren
heeft hem gevoerd van de Noordkaap
naar de watervallen van den Nijl, van
Lissabon naar Moscou. Hij bezocht de
luisterrijke kasteelen gelegen in de melan
cholische meren van Schotland, door
kruiste Duitschland, stond peinzend op
het slagveld te Wagram, ging op de
geitenjacht in Tyiol verlustigde zich in
de museums en in den schoonen hemel
van Italië, bewoonde de oevers der
Middellandsche Zee en werd in 1888
in Algiers ontvangen door het eerbied
waardig hoofd van den stam Sidi Mo
hammed, die hem een Arabisch feest
aanbood, naar gebruik bediend door de
eigen zonen van den Cheik. Al wat hij
zag en waarnam legde hij vast in zijne
«Reisherinneringen" waarvan slechts
honderdvijftig exemplaren gedrukt zijn.
Het gouden jubilé van het Konings
paar heeft dit boek het licht doen zien
en dank de welwillendheid van een
officieel persoon die het in zijn bezit
heeft, heeft de pers er eenige uittreksels
van gekregen.
Men moge goed zijn op vreemden
bodem, men is beter in zijn geboorteland,
kelijk ongehoord afschuwelijk, dat ze bij mij
ook niet gauw goed kan maken."
,,Wat zij vertelde was ook niet mooi."
,,Best kind, ik meen dat ze gezegd heeft,
dat ge door uwe groottante aau de deur
gezet zijt."
„Ja en waarom zou dit hare vaste over
tuiging geweest zijn?"
Omdat zij mij gisteren verzekerd heeft dut
gij Lady Jane's lieveliugsnicht zijt, en dat het
moeielijk was aan te nemen, dat zij u weer
van haar liet weggaan."
,,Zoudt gij bedroefd geweest zijn, als ik
niet teruggekomen was
,,Kind Behoeft raeu dat te vragen
Het was op zoo'u smartclijken toon dat
de schoone vrouw dit zeide dat Marie hare
hand greep en deze innig aan de lippen bracht.
«Neen, dat behoeft niet, stamelde zij. Daar
aan kan twijfelen wie wil, ik weet, dat ge
mij lief hebt."
«Ginds," hernam mrs. Eagles heelt men
daaraan toch zeker wel getwijfeld?"
«In Courtenay Hollow, kent men u niet,
Flora
«Alzoo heeft men er toch aan getwijfeld en
en waarom, als ik u vragen mag?"
Marie had het liefst de waarheid onthuld,
want niets wasvoor haar moeielijker dan voor
hen, die haar na stonden iets verborgen te
houden, maar als ze nu sprak, dan moest zij
aanhoudend hnre groottante het enghartigste
vooroordeel aanvrijven en bereikte verder niets
dan dat, tot zich zelf.
Na eenig aarzelen, antwoordde zij ont
wijkend
«De motieven zijn zoo dwaas, dat het niet
de moeite loont ze te herhalen."
Zeer vleiend voor mij zullen zo dan toch
wel niet geweest zijn," meende mrs Eagles
bitteranders zoudt ge niet zoo geheim zijn.
Maar, hm het is ook feitelijk 't zelfde, wat
vreemden van ons denken, als onze vrien
den ons maar trouw ter zijde Btaan. Gij hebt
me zeker wel een beetje in beschermiug ge
nomen, Marie?
«Ik heb gezegd, dat gij eene fiere, edele
vronw zijt en voor mij de goedheid zelve
«Gij lief, dappor, klein ding Hebt gij dat
met deze schitterende oogen gezegd."
beter thuis," zoo besluit de doorluchtige
schrijver. En dat thuis1 is voor Oscar
II «Sohhiero1, dat is «Sophiarust/' In
bekoorlijke verzen heeft hij beschreven
dit zomerverblijf in renaissance-stijl daar
gebouwd aan de oevers van de Sond.
»Treedt mijn huis binnen, zegt de
«koninklijke dichter maar bid ik U, denk
«er geen paleis te zien Mijne kin-
deren kunnen hier studeeren en spelen
»en er is plaats voor vrienden." En wat
verder: «Deze woning is mij dierbaar;
«ik hoor het geraas der zee, waarvan
«ik zooveel houd Des nachts zie ik
«de vuurtorens schitteren Maar ge-
«noeg over mijn huis de vrouw des
«huizes heeft het diner in den tuin ge-
«reed
Deze aanhalingen bewijzen, niet waar
dat in het hart van den ouden koning
nog de teedere liefde leeft, geboren in
de schaduwen van Monrepos, al moge
de leeftijd haar karakter gewijzigd hebben.
Jammer dat de gezondheid van haar,
die het voorwerp dier liefde is, hoogst
zorgwekkend wordt.
De koningin leeft in zeer groote af
zondering. Haar eenige zorg is door
haar geest, door haar talenten en door
veelvuldige attenties de geliefkoosde
verblijfplaats van den koning te veraan
genamen.
Hare kennis is zeer uitge breidzij
heeft eene grondige kennis van alle
oude en nieuwe letterkunde en nog niet
lang geleden accompagneerde zij op de
piano haar man, die tot in zijne ouder
dom eene schoone stem behouden heeft.
Het lichamelijk lijden, dat zij kalm
verduurt, vermeerdert in haar het Gods
dienstig gevoel en meer dan ooit wijdt
zij zich aan werken van liefdadigheid.
De afscheiding van Noorwegen onder
de regeering van koning Oscar II was
voor haar een bron van innig lijden.
Men herinnert zich diens grootmoedig
gedrag. In die moeielijke omstandig
heden weigerde hij tot de wapenen zijne
toevlucht te nemen om het verdrag te
doen eerbiedigen, dat de Scandinavische
staten verbond hij liet Noorwegen over
zijn lot beschikken en vermeed aldus
bloedstortingen Mogelijk was de invloed
der koningin niet vreemd aan de ge
matigdheid waarvan hij toen blijk gaf en
waaraan gansch Europa hulde bracht.
«Ik weet niet, hoe mijne oogen daarbij
waren, maar 't is mij zeker uit 't hart ge
komen.
«Mijne Marie Op deze liefdevolle ont
boezeming volgde eene evanzoo liefdevolle
omarming. «En had het geen doel getroffen,"
vroeg de schoone vrouw zacht en op een toon,
als betreurde zij het ten zeerste ter wille van
haar. «Men is vast bij de gevestigde meening
gebleven en heeft mij mijne kleine vriendin
niet terug willen sturen, louter uit angst, dat
ik baar schade zou berokkenen."
«Ach neen riep Marie hevig met het hoofd
schuddend, daarvan was geen sprake. Hoofd
zakelijk ging het om een stands-vooroordeel.
Groottaute nam er aanstoot aan, dat ik bij u
als gezelschapsjuffrouw was."
«Lief kind, waarom moest gij dat dan haar
zeggen
«Is het niet de waarheid, Flora?"
«Nu ja, gij stondt er toen op, dat het de
waarheid zou zijn, doch ik dacht, dat ik u
altijd meer behandeld had als vriendin, dan
als gezelschapsjuffrouw.
«Tot nu toe, hernam Marie ernstig, heb ik
van 't laatste nog niet veel gemerkt, mrar
het zal nn anders worden, nietwaar, Flora?"
«Wenscht gij dat werkelijk zoo zeer
kind?"
«Ja, eeu zoo lui leven, zou ik op den duur
niet kunnen verdragen, dus dat zou me
Clyve Court doen ontvluchten."
Ho, als ge me zoo 't mes op de keel zet, dan
kan ik maar gauw heengaan en een dagorder
vaststellen.
«Gij neemt mij mijn aandringen toch niet
kwalijk, Flora?"
«Neen liefste ik denk met onbehagen aan
de vele vervelende oogenblikken, die ik u
veroorzaken zal. Ik zit bijvoorbeeld 's morgens
ureu lang te schilderen. Als gij me daarbij
wilt voorlezen dan zal me dat hoogst aan
genaam zijn.
Marie vond het heerlijk.
Terwijl deze zich verheugde met hot oog
op deze nuttige bezigheid, dacht de andere bij
zich zelf«den halven dag onder controle
van dit jonge ding, het is om uit z'n vel te
springen en 't moet toch verdragen worden.
Haar voor het hoofd te stooten zou niet
Ziedaar de eenvoudige, schoone ge
schiedenis van het Zweedsche konings
paar, niet vrij van de tegenspoeden, die
het deel van ieder hier op aarde zijn.
Gewis haalt men zich voor den geest
de eerste oogenblikken van rust der beide
jubilarissen na de feestelijkheden ter
hunner eer georganiseerd en de getui
genissen van vrome vereering van hun
volkZeker zullen zij zich in ge
dachten verplaatst hebben naar het
antieke, herbergzame oord, waar .zij,
beiden jong en schoon, elkander de
hand reikten om zij aan zij den levens
weg te bewandelen. In hunne herinnering
zagen zij weder dien trotschen eik dien
men den bezoeker van het park Mon
repos toont en die in zijn schors gegrift
draagt de initialen en den datum
»S. O. 1856.1
En als eertijds, gelijk voor vijftig jaar,
zullen koning en koningin, na de her
denking van een zij het door treurige
geschiedkundige feiten gekenmerkt
gelukkig verleden, elkaar zacht glim
lachend hebben toegelonkt, beiden sterk
in hun geloof aan een volmaakter toe-
omst in een leven van eeuwige ver
gelding.
jju-jiujjinuu-uai -U-jj—c-auLjmjiWBHi
der Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Waalwijk, betreffende den toe
stand van den handel, de scheep
vaart en de nijverheid, over
het jaar 1906.
Hoepel- en Matlenmnkerijen, Hooi- en
Stroohnndel. Scheepstimmerwerven, enz.
in de Boven Langstruat.
Raamsdonk.
Evenals het vorige jaar kan men over
den algemeenen toestand tevreden zijn.
De hoepelmakerijen en de rietenmat-
tenmakerij verheugden zich in een be
stendigen bloei en vooruitgang.
In de hoepelmakerijen werden gedu
rende het jaar 1906 verwerkt 500,000
bossen hoepels in verschillende afme
tingen eene waarde vertegenwoordigen
de van f 100,000.
Voor den handel in riet werden be
werkt 50,000 bossen mat en plafond
riet, tot eene gezamenlijke waarde van
f12,500.
raadzaam zijn. Het schaap heeft daarover mij
een goed licht willen ontsteken maar tever
geefs. En tot verdriet van het geheele gezel
schap is ze toch hier teruggekeerd.
Dat zij dit, gezien hare minderjarigheid
door heeft kunnen zetten. Alleen de titel 1
de titel I
Een prinses van Wildenhofen behandelt
men hoffelijk, eene prinses van Wildenhofen
kan men ook niet uitschelden als een Fortescue
Die domme gaus heeft me met hare scherpe
tong ook weer eeu streek uitgehaald. Nu het
is nog goed gegaan.
Nu is 't afwachten, want om de princes
van Wildenhofen niet in de steek te laten,
voor 't oog der wereld, bijt lady Jaue Cour
tenay binnen kortereu of langeren tijd wel
door een znren appel, komt in Clyve Court
eene visite maken, en dan
Déze gedachte steeg voor haar op als een
toekomstdroom en zij voelde nogmaals behoefte
Maria hartelijk in de armen te slniteD- Daar
engeltje zeide zij, dat is van den verongelukten
«goeden morgen" van voorheen. Gij herrinuert
L) nog wel, dat toen ge mij de hand wilde
rijken, toen kwam miss Fortescue met Byou
daar tusscheu, en te voren had ik uwo aan
wezigheid in de muziekhal niet gezien. Wat
dacht gij wel over mijn barbaarsche luim?"
«Wat ik denk?" hernam Marie lachend.
«Dat gij gestoord werd bij 't brief schrijven
en dat gij naar de oorzaak kwaamt kijken."
Gij keekt wat ernBtig, maar daaraan hadden
de zenuwen meer schnld, dan het hart. Het
moederhart verheugde zich in den grond, dat
de kleinen zoo vroolijk lachten en toen uw
monff berispte was dat voor de goede orde."
Marie, Marie, wat eene gedachtelezeres
zijt gij riep mrs. Eagles in lachende be
wondering uit.
XIX
Graggy Nook, Jack Vernons bezitting was
was niet al te uitgebreid. Het huis met zijue
torentjes en vriendelijke gevels was omgeven
door een matig grooteu tuin met hooge muren.
De klimop die bestemd was om de muren aan
den binnenkant te bedekken, had nog geen tijd
gehad zich van deze opdracht te kwijten. De
Aan mandenmakersband werden hier
gesneden 60,000 bossen met eene waarde
van f 15,000.
Voorts werden gemaakt 400,000 bos
sen rijshout, 300 bossen latten en 5000
bossen palen, welke gezamelijk opbrach
ten de som van f 9500.
Er bestond goede vraag naar allerlei
soort van hoepels, bovendien waren de
prijzen beter dan in voorgaande jaren.
De rietenmatten werden meestal ver
zonden naar Belgic, te weten Gent en
omstreken, alsmede naar de steenfabrie
ken aan Rijn en Waal.
De hooihandel was zeer opgewekt
met goede prijzen, eveneens de stroo-
handel, echter was de voorraad stroo,
die voor den handel disponibel kwam te
klein.
De prijs van het hooi liep van f 26.
tot f 30.per 1000 KG. en van het
stroo van f 20.tot f 22.— per 1000 KG.
De kwaliteit van het hooi was goed,
doch de kleur liet te wenschen over.
De reden hiervan is, dat de landbouwers
het gewas te vroeg binnenhalen, waar
door het hooi min of meer broeit en
zijne mooie kleur verliestook de handel
lijdt daardoor schade,
De prijzen waren het geheele jaar
vast, hoofdzakelijk wegens de verzen
dingen naar Engeland en Frankrijk.
Op de scheepstimmerwerven werd het
geheele jaar door druk gewerkt.
Het is en blijft echter te betreuren,
dat de doorvaartrnimte tusschen de
penanten der voormalige klepbrug over
de Donge voor schepen van groote af
metingen veel te nauw is. Moge toch
eindelijk eens de daarin gewenschte ver
betering worden aangebracht.
De scheepvaart in onze haren gaat
van jaar tot jaar terug, doordat er meer
en meer goederen die vroeger per
scheepsgelegenheid werden aangevoerd
of verzonden, thans hun weg vinden per
spoor.
De papierfabriek fabriceerde in 1906
eene aanzienlijke hoeveelheid papier meer
dan in 1905. Door de groote concur
rentie echter met Zweden, Noorwegen
en Duitschland bleven de prijzen dezelfde,
ofschoon de grondstoffen aanmerkelijk
gestegen zijn.
Verhooging van het invoerrecht zou
deze industrie ten goede kunnen komen,
gehoele aanleg was jong. Voor twee jaren
weidden er nog schapen, waar zich thans sier
lijke kiezelpaden, om gladgeschoren grasvelden
en bonte bloemenperken slingerden.
Wat er aan boomen vroeger stond, had men
behouden en eenige eiken en olmen schikten
zich waardig in deze nieuwe omlijsting. Een
prachtige struik atond in voorname pracht
midden in een park, alles in vollen bloei, en
dit heerlijk gezicht had zoo juist Uti Vernons
bewondering, maar ook haar medelijden ge
trokken, want midden nit den vollen kroon,
kwam een dorren tak te verschijn.
Zij stond in afwachting tot haar vader die
de grasraaaimachine over het groote stervormige
feraniumbed voerde, in hare nabijheid ge-
omen was, en zeide toen met den wijsvinger
aanduidend «Hij is ziek papa."
„Ja" bevestigde Jack.
«Willen wij hem begieten, Papa?"
«Dat zal geen nut hebben de ziekte is
niet meer te genezen."
Daarmede zette haar vader den rondgang
voort, maar het dochtertje dacht bij zichzelf:
«Men kan het toch niet weten En omdat
ze toch haar gietertje bij zich had, ging zij
den hoek vanhet huis om, naar den stal,
waar de koetsier juist de dogcart poetste.
Het rustige zelfbewustzijn, waarmede het
kiud den man huar poppenspeelgoed voorhield
en de bereidwilligheid, waarmee hij het nam,
om het onder de pomp met water te vullen,
gaven een lief schouwspel, dat zich zeer dik
wijls herhaalde, want de boom had zooals Uti
vond «vreeselijk veel Doodig."
De koetsier veroorloofde zich de bemerking
«Gij zult nat worden, miss."
Deze inmenging in hare zaken was Uti
blijkbaar onaaDgeDaain. «O, dat geeft mets,"
antwoordde zij, dat komt wel terecht."
Maar deze terechtw'ijzigiDg was niet juist
want toen ua verloop van een kwartier Jack
klaar was, en tijd had naar zijne dochter om
te zien, stond zij voor hem, als een uit het
water getrokken poedel.
(Wordt vervolgd.)
