Nummer 58.
Donderdag 25 Juli L907.
30 Jaargang.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
UIT HOOGT klIIMN.
ANTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
BEKENDMAKING
Uitgever:
BUITENLAND,
Italië.
PEljlLLKÏ OS.
Azië.
BINNENLAND.
- :+*msaxsEBBSz.:r. G
O
S*
p
WAALWIJK. Telefoonnummer 38.
Roman 'naar 't Engelsch.
44)
Msriae.
De minister van Marine heeft aan di
Koningin ontslag gevraagd.
Het bericht zal niemand verwonderen
De zetel van Z.Exc. wankelde reed
zoolang en de minister-zelf stond aai
zoovele en zoo scherpe aanvallen bloot
dat men zijn terugtreden reeds eerde
had kunnen verwachten.
Om een krachtige hand aan 't roe;
van Marine wordt thans geroepen, on
een bewindsman, die weet wat hij wi
en stevig koers zal kunnen houden.
Wij roepen mee, maar betwijfelen, o
zulk een man voorloopig te vinden za
zijn.
Men heeft den heer Cohen Stuart we
zeer hard en zeer scherp beoordeeld
maar met hoevelen van zijn voorganger»
was dit niet reeds het geval 1
Is er uit de laatste tientallen van jaren
wel één minister van Marine te noemen,
die een bepaald schitterend figuur heeft
gemaakt en die zich het algemeen ver
trouwen wist te verwerven
Nederland bevindt zich ten aanzien
van zijn zeemacht voor een taak, welke
aan een kleine mogendheid zware, té
zware elschen stelt, en dit maakt de
positie van eiken minister van Marine
bizonder moeilijk.
Den wedstrijd met de groote mogend
heden kunnen wij nu eenmaal niet vol
houden en toch, wij zijn nog altijd de
tweede koloniale mogendheid l
Een buitengewoon man is noodlg, om
onder deze omstandigheden de Neder-
landsche marine een eenigszins dragelijk
figuur te doen maken.
En die buitengewone man zal dan nog
zitting moeten hebben in een kabinet,
dat sterker staat, dan het ministerie,
waarin de heer Stuart optrad, wiens on
vaste houding ten deele ook haar oorzaak
vond in de zwakheid der tegenwoordige
regeering.
Onze correspondent te Batavia seint
ons heden
Een patrouille onder luitenant Sie-
<rt-
"1
t—
O
Waalwpsdie en Laiigslraatsclie Courant
Dit Blad verse 'jut Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0.~5.
Franco per post door het geheele rijk t 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
Advirtintiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciple zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Het gemeente Beatuur van Waalwijk maakt
bekend, dat. ter Secretarie alhier ter inzage zijn
nedergelegd de ontwerpen winterdienstrrgeliDgeu
1907—1908 van de Maatschappij tot exploitatie
Staatsspoorwegen en van de Nederlandsche
CeDtraal Spoorweg Maatschappij.
Eventueele opmerkingen betreffende die ont
werp dienstregelingen behooren vóór ol op 5
Augustus 1907 rechtstreeks té worden gezonden
aan den Minister van Waterstaat.
Waalwijk 22 Juli 1907.
Het Gemeente bestuur voornoemd
De Burgemeester
J. TIMMERMANS (Wz.)
De Secretaris
F, W. VAN LIEMPT.
Het monument van Leo XIII in St Lui
van Luterunen.
Maandagmorgen om halfolf beett in de
basiliek van St. Jan van Lateranen de over
dracht plaats gehad door den commandeur
Tadolini van het grafmonument, dat de over
blijfselen moet bevatten van wijlen Z. 11.
Leo XIII. Acht kardinalen, oa. Mi-ny del
Val. Rampolla en Mathieu, en ongeveer 200
prelaten woonden de plechtigheid bij
Commandeur Ta-lol mi Ram het eer-I Int
woordhij herinnerde er aan, d.i' bij Iip'
idéé van dit monument had opgrv.t door
het lezen der werkeu van Leo XIII.
Daarna bedankte kardinaal Vantutelli, iu
naam der kardinalen commissie, die het mo
nument heeft doen vervaardigen, den com
mandeur Tadolini en droeg het monument
aan kardinaal Satolli, aartspriester van St.
Jan van Lateranen, over. Deze nam de
overdracht aan en hield vervolgens een lof
rede op Paus Leo XIII.
Na de plechtigheid kwam een groote me
nigte het monument bewonderen.
Dit grootsch monument, opgericht ter n -
gedachtenis van Leo XIII, is te danken aan
een inachrijving van de levende kardinalen,
die door Paus Leo XIII tot het purper zijn
«Des namiddags had ik mr. Vernon in 't
bosch ontmoet en van hem had ik gehoord
dat gij in 't land waart. Tot zoover was het
een vreugdevolle dag, maar op de terugweg
had iets mijne tevredenheid gestoord. Toen zat
ik in 't donker alleen op mijn kamer, toen
dansmuziek tot mijn oor doordrong. Het huis
was weer gevuld met gasten. Anders nam ik
niet veel nota van dit lawaai, maar dezen
avond kon ik het niet verdragen en ik nam
er de vlucht voor. Ik liep het park in steeds
dieper en toen ik zoo liep, dacht ik, juist als
mijn vader, die deze wals mei diën zoo dikwijls
te moede geworden is en toen ik dat dacht,
sloeg ik onwillekeurig den weg naar het klim-
ophuisje in. Dezen weg had ik op dit uur nog
nooit geloopen. Dat ik nu deze richting nam
was eene hoogere ingeving. De oogen zouden
mij geopend worden.
«Gij herinnert u de kastanjelaan, die naar
het huisje voert? Die wilde ik juist ingaan,
daar stond ik als aan den grond genageld.
Voorwaarts zou ik geijld hebben, zoo vlug
miju voeten mij dragen konden, maar ik bleef
staan. Uit het klimophuisje viel eeü lichtstreep,
slechts een zwakke lichtstreep, zoeals die wel
eens docr blinden vau een winkelraam valt,
maar ik zag 't duidelijk en stond daar, twij
felde eerBt langen tijd«Het is toch niet
mogelijk en «Wie zou het wel wagen"
en: «ik drang toch den sleutel in den zak."
«Toen j^ing 't licht, binnen uit en de deur
open. Het was zoowat eeu flauwe maan zooals
vandnag. Zij belichtte slechts mat het v ordak
van het huisje, alleen kon ik onderscheiden
dat een man en eene vrouw er uitgetreden
waren. I)e man was groot van gestalte, de
vrouw droeg onder haren mantel een licht
kleed met grooten sleep. Zij wisselden af-
verheven. De uitvoering van het monument
werd 5 Maart 1905 toevertrouwd aan den
beeldhouwer commandeur Ciulo Tadolini.
Dit monument, dat npgen meter hoog en
vijf breed is, verheft zich in een uis, onder
de deur, die leidt naar de sacristie der ka
nunniken der basiliek. Paus Leo XIII is
in marmer uitgebeeld, zittend op de sedia
gestatoria, zijn rechterhand zegenend ophef
fend, terwijl de linker op den arm van den
leunstoel rust. Een beetje leger ter rech
terzijde is, eveneens in marmer uitgebeeld
„een werkmanpelgrim* ter linkerzijde „de
Kerk*. De werkman heeft een hamer in
zijn gordel, terwijl links van hem een aam
beeld staat.
Met zijn rechterhand, die een rozenkrans
a nbiedt, vraagt hij den grooten Paus zijn
zegen, terwijl zijn linkerhand ru;t op een
staf, het symbool van den pelgrim Het vol
gende opschrift in hro: s letst men daaron
der „Ad patrem filii ex omni regione ve-
ueraturi conveniunt. (Uit alle streken ko
men de zonen den vader vereeren.)
In het middeu van dit mouument is de
snrcophaag in oud groen ma-mer geplaatst,
met leeuwenklauwBii voor voeten. In het
midden staat„Leoni XIII*.
Nieuw Syllabus.
Er is een nieuwe Syllabus verschenen.
De laatste wis van Pius IX en hij is zoo
Igemeen bekend geworden, omdst hij ver
oordeelde rn kras veroordeelde, verschillende
-tellingen van het liberalisme, die toentertijd
i zwang waren.
De Syl'abus van Pius X zal minder alge
mene bekendheid erlangen. Voor de groote
ui nigte is hij niet geschreven. Maar hij is
- it I trmin van overgroot belang en de Paus
heeft erdoor opnieuw bewezen, hoe geheel
/.ijn hart wenscht de zuiverheid der leer vsn
Christus te doen behouden door de Kerk.
In de laatste jaren zijn er verschillende
schrijvers opgestaan, die zich hebben ge
richt tegen het dogma. Men ging op ver-
«chilleud terrein aan den arbeid. De bij hel
is 't eerst aangepakt en ofschoon gezonde
kritiek ook hier van waarde kan zijn, som
migen zijn veel te ver den weg opgegaan
der ongeloovige kritikasters, wien 't enkel
te doen is den bijbel weg te halen van het
voetstuk, waarop het Geloof hem door de
eeuwen heen heeft gehandhaafd het boek
Gods, onder de ingeving des II. Geestes ge
schreven.
Men ondergroef verder de waarheid over
de geschiedenis van het dogma en viel elk
jaar meer het leergezag der Kerk aan po
gende alzoo den modernen geest, dat is de
geest der moderne wereld, aau te, passen aan
den geest der Kerk, eu het lidmaatschap dar
katholieke Kerk af te scheiden van het
dogma.
Tegen al deze strevingen en dwalingen
richt zich de nieuwe Syllabus, in hoofdzaak
tegen de beweringen van de frausche abbé's
Loisy en Le Roy. Wij hebben de voor
naamste stellingen ervan nu onder oogen,
maar 't komt ons voor, dat wij onzen le
zers verplichteu door hun voorloopig te ge
ven dit korte overzicht en niet destellingen,
bevattende elk voor zich een theologische
of historische kwestie, waarvan de meesten
wellicht nooit hebben gehoord achterelkander.
liet einde van een keizerrijk in het
Verre Oosten.
Ernstige gebeurtenissen hebben op het
oogenblik plaats in het Rijk der Morgen
kalmte, in Korea, dat op het punt schijnt
de laatste overblijfselen van onafhankelijkheid
te verliezen, die de talrijke ongelukien van
zijn droevige geschiedenis overleefd hadden.
Korea, dat zeven of acht keer zoo groot
is al» Nederland, is eeu van die landen,
die het langst gesloten zijn gebleven voor
iederen vreemden invloed eu tot de laatste
jaren verzette het zich door bloedige ver
volgingen, tegen de pogingen der missiona
rissen, die er het katholieke geloof wilden
prediken.
Korea is officieel een absolute monarchie
en wordt sedert 1392 bestuurd door de
dynastie der Yi's. De keizer, die nu vau
den troon verjaagd is, Yi Hyeung, werd
geboren in 1852 en kwam in 1864 op den
troon in hoedanigheid van koning, sedert
1897 regeerde hij met den titel vau keizer.
En dezen vorst, de 34ste van zijn dynastie,
heeft Japan met een gebaar van zijn troon
gestooten, waarop hij 44 jaar had gezeteld
Steeds hebben de Japanner? er naar ge
streefd, zich in Korea de overmacht te
bezorgen.
In den Chineesch-Japanschen oorlog in
1894 zond de keizer van Japan troepen
naar Korea, zoogenaamd om daar de orde
te herstellen, wijl de iu Korea heerschende
onlusten schade toebrachten aan Japans
handel. Korea werd „voorloopig" door de
Japanners bezet en sedert dien tijd hebben
scheidswoorden, kussen. Ik wist plotseling heel
juist, wie beiden waren.
Een uur te voren namelijk had ik Hauna
gevraagd naar den naam van een mensch,
dien ik toevallig in den tuin ontmoet had,
een akeligen, langen mensch, die mij door
zijn blikken reeds beleedigde.
Dat is lord Feramoir, met wien alle dames
dweepten, maar waarop de hertogin van Ban
ger speciaal verliefd was. En ter verduidelij
king heeft zij er nog levensomstandigheden
dier lieve dame bij verteld, die ik maar liever
niet verhaal."
«Bah stiet Marie uit.
«Ja, ik kan 't niet helpen, maar dat is nu
eenmaal 't slag van gasten, die ons huis her
bergt."
«Halt, Kate! Nu gaat ge te \er. Het slag
vau gasten omant er een enkele maal eens
een paar onwaardigeu genoodigd zijn. Uw
moeder zal van de geschiedenis dier menschen
absoluut geen vermoeden bebben."
«Meent gij hernam Kate hoofdschuddend.
«Nu onmogelijk is het niet."
«Zeer zeker niet En nu verder Gij wist,
wie beiden waren eu toen Ik zou in uw
plaats niet lauger hebben stilgestaan. Ik zou
naar de ellendelingen gevlogen zijn, eu zou
hun met vertoornde woorden de intrede in
mijn heiligdom verweten hebben
«Ja, gij, knikte Kate. at zoudt gij wel
gedaan hebben. Ik bleef staan waar ik stond.
De schaamte brandde mij in de wangen, Ik
zou beiden geen schrede tegemoet gegaan
zijn, ik was liever gestorven."
«Jammer! En zoo ontkwamen zij toen?"
«Toen ik de oogen weer ophief, waren ze
verdwenen."
«Arme Kate En gij
«Ik ging op 't klimophuisje toe, langzaam,
schrede voor schrede üp de plaats waar beiden
afscheid genomen hadden, hield ik den adem
in op den deurkruk, die zij aangeraakt
hadden, legde ik miju zakdoek, voor ik hem
omlaag drukte. De lucht, die mij uit de ruimte
tegenkwam, leek me een ware pestdamp. Ik
stiet het venster open en hield het hootd bui
ten, tot de lucht achter mij gezuiverd was.
Toen maakte ik licht, en zag dat alles was
juist zooals 't geweest was, en toch was m.i.
zij cr steeds den baas gespeeld, al bleef
Korea dan ook zoogenaamd onafhankelijk.
Na den Russisch-Japanschen oorlog weid
de macht van den keizer nog meer geknot
en den Hen Nov. 1905 werd hij gedwongen
een verdrag te sluiten met Japan, waarbij
de keizer van Korea zich verbond, het be
stuur over de leiding en de betrekkingen
van Korea met het buitenland over te laten
aan de Japansche regeering. Ondanks dit
verdrag de keizer van Korea en de Ivo-
reanen zeggen, dat de keizer dit verdrag
nooit geteekend en bekrachtigd heeft
zond de Koreaansche vorst eigen vertegen
woordigers van zijn rijk naar de Haagsche
vredesconferentie. En, o bittere spot, de
vredesconferentie werd de naaste aanleiding
van den val van den keizer DeJapannners
stieten den grijzen vorst voor dit „suoode"
feit van den troon.
De nieuwe naam-keiaer zal wel een ge
willig werktuig zijn in de handen der nieuwe
meesters evenals het Koreaansche ministerie
sedert lang bestaat uit willige werktuigen
van den Japanschen resident, markies Ito,
die in werkelijkheid te Seoel als onderko
ning van det mikado heerscht.
En zoo is, terwijl in Den Haag de fa
meuze Vredesconferentie vergadert en vooral
goed dineert, weer een onrecht te meer ge
schiedt, waartegen wel geen enkele mogend
heid zich zal verzetten 1
Er zijn ernstige dingen te Seoel voorge
vallen, die doen zien, dat de Koresnen zich
zoo maar niet neerleggen bij den gedwongen
troonsafstand van hun keizer, en de opper
heerschappij der Japanners. Een woedende
menigte heeft de woning van den eersten
minister aangevallen eu in brand gestoken;
de minister was juist op visite in het paleis.
Al van te voren was een aanval op fijn
woning beproefd, waarbij de Japanners de
menschen met kanonnen uiteengedreven
hadden.
De Japanner Ito, die de teugels van het
bewind in handen heeft, kreeg bericht, dat
de keizerlijke lijfwacht in 't geheim bevel
van den keizer had ontvangen te midder
nacht het paleis binnen te dringen en het
geheele kabinet te vermoorden, dat verant
woordelijk gesteld wordt voor zijn troons
afstand.
Werkelijk deed e«n menigte van 2000
personen een poging, alle ministers te ver
moorden, na het aanhoo eu van toespraken
in den tempel des hemels en ging vervolgens
alles veranderd. Een akelig wee gevoel beving
mij, krampachtig snikte ik en mijn knieën
wilden me haast niet dragen. Struikelend
kwam ik weer buiten iu de vrije natuur,
«Eu de schandelijken ontkwamen -riep
Marie, haar hand ballend tot een vuist. «Zij
kregen niet eens de waarheid te hooren
«Den volgenden dag zou ik 't hem gezegd
hebben," hernam Kate, «den geheelen dag
door had ik mij moed ingesproken, maar zij
kwamen niet terug, ook de volgende avondeu
niet. Den vierden dag verlieten zij met de
overige gasten het slot.
«En nu nu zoek ik me te troosten. Een
maal en niet meer," maar het helpt niets.
Het klimophuisje is een veranderde plaats.
Mijns vaders geest is daaruit verdwenen, de
geest van 't kwaad is daarin achtergebleven.
Die grijnst me hooneud uit alle hoeken aan.
O, 't is verschrikkelijk riep Marie nit
«En wat zegt uwe moeder daarvan
«Mijne moeder?" hernam Kate hoogst ver
baasd. «Gelooft gij dat ik haar dat heb mede
gedeeld
„Natuurlijk Kate! Hare zaak was het toch,
haar huis vau zulke zaken te zuiveren.
En gij meent, dat zij dat op mijn woord
gedaan zou hebben? Dan kent gij mijne
moeder slecht 1" riep Kate bitter lachend.
«Maar", voegde zy\ Marie's verbaasd gezicht
ziende er haastig bij, «laat ons over dit hoofd
stuk zwijgen, andere bederven wij onzen
gau8chen avond en de dag was zoo schoon
God hoe schoon!"
Zij zuchtte diep en sidderend. «Het was
mijn schuld dat er een wanklank inkwam, ik
had moeten zwijgen. Maar niet waar, gij neemt
't mij niet kwalijk, dat ik eens gezegd heb,
wat me zoo zwaar op 't hart lag.
«Kate, welk een vraag riep Marie uit.
«Spreek verder, spreek waarvan ge wilt
Wat u verlichting geeft, wil ik gaarne aan
hooren."
«Neen, nu is 't geDoeg van mij, meer dan
genoeg. Kom, wij willen zien, of we weer
vroolijk kunnen zijn. Kom vlug, ik weet
zeker, dat de thee reeds lang op ons wacht
Ja, de thee wachtte, Hauna had hem in de
tuinkamer op smakelijke wijze opgediend.
De tafel glansde van witte damast, blonk van
de woningen van den eersten minister e
andere ministers plunderen en in bran
steken. Bij den minister vsn oorlog werde
de oproerlingen door Japansche gardes terug
gedreren, die een grooi aantal doodden ei
kwetsten.
Het officieel verslag zegt, dat 10 Japanner
gedood en 30 gewond zijn bij het oproei
liet aantal Koreaansche slaehloffers word
niet opgegeven.
De plechtigheid van de troonsbestijgin
van den kroonprins is Zaterdagochtend oi
10 uur voltrokken. In antwoord op hu
rerzoek ontvingen 80 Japansche en ander
ambtenaren, met inbegrip van Ito met de
militairen staf en vele consuls-generasl or
4 u. 30 m. in den namiddag een audiëntii
Na de troonsbestijging van den kroon
prins nam de keizer afscheid van het kabinet
Generaal Hasogawa's troepen zijn nog steed
gelegerd in het paleis. Een regiment kwau
uit Pingjang, ter veratesking van het 20
regiment.
fijn porcelein en zilverwerk. Zeo was dus
alles in orde, alleen de gemoedelijke stemming
van 's morgens wilde niet terugkeeren. Kates
wangen hieven bleek en hoe zich ook Marie
inspande om op eene vroolijke geschiedenis
te komen, geen enkele wilde haar invallen.
Diep medelijden had zij met Kate terwijl zij
dachtbeide ouders heeft ze nog en toch is ze
even verweesd als ik 1"
Zoo zou dan de vroolijk begonnen dag ge
heel droef en treurig geëindigd zijn, als niet
na 't maal, toen men stil en stom tegenover
elkander zat, Kate plotseling met stotterende
stem gevraagd had.
«Zal ik h wat voorzingen, Marie?"
«Juist", riep Marie opspringend en den
vuist tegen zich zelf ballend. Den geheelen
dag, ga, zit, sta en praat ik met de grootste
zangeres en moet nu kort voor 't scheiden
door haar zelf aan hare heerlijke stem her
innerd worden Natuurlijk moet gij zingen,
Kate en zooveel ge in 't laatst half uur maar
kunt ten berde brengen.
«Gij wonderkind ik heb geen toon in de
keel 1"
Kate knikte. Voor «e zich aan de piano
zette, opende zij 't venster dat op het park
uitzag.
„De kamer is zoo eng", murmelde zij. Marie
had niet alleen geen toon in de ooren, maar
zij was ook geen muziekkenster.
Maar om overtuigd te zijn van de schoon
heid van Kates gezang, daarvoor behoefde
men geen kritisch oor. Da wonderheerlijke
toonen droDgen direct door tot in het hart.
In haar leven had haar niets zoo aangegrepen
dan dit oude lied mot zijne sentimenteels
woorden. Zij hield den adem in om te luisteren.
De tranen liepen haar over de wangen.
„Kate," verklaarde zij, toen hare vriendin
geëiudigd had, met eene geroerde stem „gij
rijt de eerste zangeres der wereld
„Waarom niet," lachte Kate.
„Ja. het is waar het is werkelijk waa
hield Marie vol. Dat „come back to Ertn, trof
mij zeer. Ik zou mee willen jammeren uit
loutere sympathie met die arme veriatenen.
Onlangs hebt ge me heimwee bezorgd, met
uw «Duitscbland, Duitschlaud boven alles,"
en als ik daaraan denk hiorlaohte zij even
Celehes.
dan valt mij altijd miju neef Alan in. In
mijn leven heb ik nog nooit iemand *00 be
geesterd zien staan.
Kates handen vielen plotseling als verlamd
in den schoot.
„De lange mensch," ging Marie verder,
schoot bij den eersten toon als geëlectriseerd
de hoogte in en wilde blikken wierp hij om
zich, tot hij de zangeres in 't oog had.
Wederom lachend hief zij den blik op en
verschrok in 't eerste moment, zoo grenzeloos
verward zag hare vriendin er uit.
„Wat is er, Kate?" vroeg ze angstig. Wes
't u onaangenaam te hooren, wat ik zoo juist
vertelde, of
Zij brak af. Hare oogen openden zioh ver
om plotseling te stralen van vreugde.
Zij was neergeknield en had de Blanke ge
stalte der aan de piano zittende met beide
armen omvat.
„Kate", zeide zij vroolijk, „lieve, lieTe
Kate, ik heb een vermoeden
„Maar, laat mij toch," stamelde Kate, ter
wijl zij moeite deed om los te komen, „ik
ik weet niet, waar ge heen wilt.
(Wordt vervolgd)