Advertentien. Missiehuis der H, Familie SCHRIJFWERK. BUITENLAND België. Frankrijk. Amerika. Duitèchland. Perzië. SCHRIJFWERK (Slot volgt.) M i rif» Adiinna van Delft, ondervonden. Een net jongmensch zag zich gaarne zoo spoedig mogelijk ge plaatst op een kantoor om te verrichten. se len doch dat is niet voldoende, er moet voor dat liberalisme iets in de plaats komen en daarom moet er opvolgen eene geheele christelijke reorganisatie der maatschappij aan de verwezenlijking waarvan de werkgevers zoowel als de werknemers naar krachte behooren mede te helpen. Wij moeten de hoofdfout door Leo XIII zoo duidelijk aangetoond eti die een noodzakelijk gevolg was van het liberalisme, vermijden door de werk- gevende een werknemende klasse voor te stellen als van natuurswege vijandig- staande tegenover elkander. Neen, juist het tegenovergestelde is waarheid. De natuur beeft veeleer alles geordend tot eendrachtig samenwerken, tol onderlinge harmonie en evenals in menschelijke lichaam, bij alle verscheiden heid van ledematen in deze wederzijdsche verhoudingen eenheid en eenstemmigheid worden gevonden zoo heeft ook de natuur gewild dat in het lichaam der samenleving de beide klassen boven aangeduid in eendrachtige betrekking tot elkander staaD en een zeker onderling evenwicht zouden bewaren. Het kapitaal heeft den arbeid noodig en de arbeid weder heeft behoefte aan kapitaal. Niet door de natuur derhalve worden werk gevers en werknemers als persoonlijke vijanden tegenover elkander geplaatst. Hunne belangen mogen niet geheel en al identiek genoemd kunnen worden nog veel minder echter zijn zij tegenstrijdig. Ze loopen voor een groot gedeelte even wijdig en blijken overigens ook innig aan elkander verwant en verbonden. Wanneer de industrie b v. gedurende een vrij langen tijd bovenmatig gedrukt is, dan zal de werkman langzamerhand maar zeker de nadeelige gevolgen daarvan ondervinden. En omgekeerd zal het ongetwijfeld den patroon ten goede komen wanneer 't den werkman voor spoedig gaat en deze daardoor met te meer opgewekten moed en grootere vlug heid en volmaaktheid zijn werk kan ver richten. En daarom juist moet die wel hebbende maar machtige samenwerking tusschen werkgevers en werknemers worden vooil gebracht welke zoo onont beerlijk is voor eene gelukkige oplossing van het tegenwoordig alle andere over- heerschende sociale vraagstuk. Opdat die samenwerking tot stand kome en vruchtbaar zij worden aan beide partijen eenige onafwijsbare vereischten gesteld waarvan wij de voornaamste aan een korte bespreking willen onderwerpen. Vooreerst wat betreft de arbeiders. Dezen behooren zich te wachten voor 't euvel de patroons als het waren te -vereenzelvigen met de misstanden welke zij in de huidige maatschappij aanschou wen en waarvan zij de werklieden helaas maar al te zeer de jammerlijke gevolgen ondervinden. Die wanverhoudingen toch zijn zeker over het algemeen niet als dusdanig en welbewust door de patroons geschapen. Neen zij zijn grootendeels een nood zakelijk gevolg van de economische beginselen van het liberalisme. Dit nu heeft voor eenige tientallen van jaren een om zoo te spreken allen begeesteren- den en vermeesterenden zegentocht ge houden door do gansch beschaafde wereld Geen wonder derhalve dat zij ook door degenen die toen reeds werk gever waren en door hen die zich later van uit de lagere standen daartoe wisten omhoog te werken werden gehuldigd. In 't begin mogen die liberale beginselen in werkelijkheid een gevoel van zich- vrijer-kunnen bewegen hebben gebracht aan de samenleving, slechts weinige jaren verliepen of de jammerlijke gevolgen van ieder-voor zich-alleen begonnen zich algemeen te doen gevoelen. Doordat de patroons zich niet ver- eenigden, geen voeling met elkander hielden ondervonden zij wat het zeggen wilde cuncurreeren tegen zijn mede patroon. Daardoor had ieder patroon de vrijheid de verkoopsprijzen lager te stellen dan de algemeen heerschende, was er overproductie en volgde weder om een drukking der gewone prijzen; door dat ieder-voor-zich worden de industrieele gedwongen tot die reusach tige ïeclame doch de gelden hiervoor komen zoo maar niet uit den hemel ge vallen. En dan als gevolg van dat be ginsel wat al oneerlijkheid in handel en concurentie. Ja de patroon heeft tegen woordig een scherpe en harde con curentie te voeren tegen zijn medepatroon wil hij niet geheel en al van de markt worden verdrongen. Gevolg van dat alles is eene drukking der warenprijzen die zich langzamerhand ook verderflijk deed gevoelen op de loonen der arbeiders. De uitwerking van dit proces ver mochten de werknemers alleen staande en onbeschermd als zij waren evenmin alsde patroons te verhinderen. Ja zelfs tengevolge van de uitgevonden werk tuigen van allerlei aard tot vermindering van den arbeid kwamen hier en daar vele handen vrij en werd de werkman door den nood gedwongen de concurrent van den werkman zelve. Uit het voorgaande blijkt voor wie zien kan en zien wil klaar en duidelijk, dat de patroons over 't algemeen onze tegenwoordige treurige toestanden niet met volle bewustzijn der dingen hebben geschapen. In de algemeene misleiding hebben ook zij gedeeld. De alleenstaande patroon kan derhalve niet altijd en overal alle misstanden op sociaal economisch gebied als met een tooverslag wegnemen. Dit ligt meestal zelfs geheel' buiten zijn vermogen, hij mag dan met nog zoo goede gevoelens en voornemens zijn bezield. Nog eens, een algeheele en duurzame verbetering van het maatschappelijk huishoudkundig leven kan daarom alleen worden gebracht door een geheele christelijke reorganisatie der maatschappij aan de verwezenlijking waarvan de werkgevers zoowel als de werknemers naar krachten behooren mede te helpen. Geleidelijk valt voor de werklieden aan het gezegde de volgende beschou wing vast te knoopen. Alle werklieden begrijpen zelf hun toestand niet. Immers 't is van alge meene bekendheid dat het lang niet altijd en overal even gemakkelijk is de arbeidende klassen in katholieke of christelijice vereenigingen saam te bren gen. Sommige der ouden zijn niet ge diend van het nieuwere, ook voor hen geld laisser aller. Vele der jongeren houden niet van het droge, ('t woord in letterlijke en figuurlijke zin te begrij pen) vergaderen. Anderen munten we derom uit door volslagen gemis waarom en waarover het gaat. Maar wanneer de arbeidende klasse zich dan eindelijk heeft laten bewegen zich in vereeni gingen aan te sluiten, dan willen sommi gen hunner zich nog wel eens de naïeve pretentie laten welgevallen te vorderen dat ook nu oogenblikkehjk aan al hunne verlangens en grieven, vermeende of ware, mo-t worden voldaan en tegemoet gekomen. Zij verbeelden zich dat zij de vereeni- ging zoo maar door de hoofdingang behoeven binnen te stappen om ze door de achterdeur als op alle punten tevreden gestelde menschen wederom te kunnen verlaten Voorzeker wij willen voor wie het be- geeren mochten nog gaarne eens het woord herhalen van Leo XIII »Er moet spoedig en afdoende worden geholpen. Maar daarbij dient men toch te begrijpen dat met deze uitspraak niet wordt ver kondigd dat reeds morgen of overmorgen of uiterst tenminste vóór den lsten Janu ari van het volgende jaar aan alle werk- manseischen behoort te zijn voldaan. Iets anders. Een grief welke niet zelden tegen de patroons wordt inge bracht, raakt dezer houding ten opzichte der arbeidersvereenigingen. Voorzeker, 't kan niet te dikwerf en met te veel klem worden herhaald dat waar de werklieden, evengoed als ieder ander een natuurlijk recht hebben om in vakbonden zich aan een te sluiten ter bereiking van geoorloofde doeleinden, dat daar op een ieder ook de plicht drukt, dat recht volkomen te eerbiedigen en de uitoefening daarvan op geene wijze door onbillijke middelen te bemoei lijken of te verhinderen Evenwel voor de geringere sympathie waarmede de patroons veelal de werk mansbonden plegen te bejegenen kan zooal niet eene geheele verontschuldiging dan toch zeker eene eenigszins bevre digende verklaring zonder al te groote moeite worden opgediept uit het vol gende 't Is den meesten menschen nu een maal niet gegeven beschouwingen, waar mede zij zijn opgegroeid en die zij als van zelf-sprekende waarheden zorgvuldig met zich door het gansche leven hebben medegedragen, evenals een versleten jas aan den kapstok te hangen en door een fonkelnieuwen te vervangen.'t Kost moeite voor een oudere van dagen en dikwerf groote moeite zich met het moderne te verzoenen. Zoo met het liberale beginsel dat de patroon gehad heett en meestal nog hébben. Ik ben alleen baas en dus heb ik niet te onder handelen met vakorganisatie 't Kost moeite om dat beginsel zoo maar in eens uit het hoofd te zetten Dat behoort men dus tot de eerlijke waardeering van elkanders overtuigingen immer ernstig in het oog te behouden. Hierbij komt nog dat sommige bonden door een taktloos optreden of door onverdachte uitlatingen van bestuurs- en gewone leden in breede kringen van werkgevers wantrouwen deden ontstaan omtrent hunne bedoelingen en strevingen en de middelen welke zij zich voorstelden te gebruiken. Eindelijk hebben niet alle leden der vereenigingen zich genoegzaam gehouden aan de verplichting hun door Leo XIII zoo krachtig ingescherptgeene gemeenschap te hebben met misdadige menschen die vol sluwheid steeds den mond rol hebben van buitensporige vooruitzichten en groote beloften, het welk veelal nutteloos naberouw en verlies van goederen tengevolge heeft. Een en ander doet ons de minder welwillende genegenheid van sommige patroons tegenover het vereenigingsleven der arbeiders niet geheel onverklaarbaar voorkomen ofschoon daaruit wederom niet volgt dat deze kan en mag worden gebillijkt Nog' behoort hier op een ander feit te worden gewezen, 't is namelijk het volgende. De arbeidersvereenigingen worden 7 oals het woord zelf verkondigt onmiddellijk left gunste der arbeiders opgericht. En toch, hoevelen toonen daarvan nog immer niet het groote nut en de noodzakelijkheid te begrijpen. Höevelen staan nog altijd buiten alle organisatie. En hoevelen voor wie het lid zijn eener vakvereeniging nog immer alleen bestaat in het mokkende en mor rende betalen van de gevorderde con tributie en het uitsluitend bijwonen van prettige feestavondjes enz. Waar derhalve onder de eigen broe ders nog zoozeer wordt gezondigd door laksheid en gemis aan belangstelling kan het niet menschlievend heeten aan stonds de fiolen zijner gramschap lot op den bodem uit te storten over pa troons die misschien ook aan hetzelfde gemis van belangstelling schuldig staan maar dan zeker onder veel meer ver- schoonende omstandigheden. Doch gaan wij verder steeds nog voor de arbeiders. Om eene welwillende samenwerking tusschen patroons en werklieden mogelijk te maken behooren de laatsten zich in oprechtheid en eei- lijkheid des gemoeds te verzoenen met den stand waarin zij naar de ordening der Goddelijke Voorzienigheid zijn ge plaatst. Een geest van ontevredenheid zou hier ongetwijfeld zeer verderflijke gevolgen na zich sleepen. Dat zich dus een goed patroon die zijn werkvolk een goed loon uitbetaald, zich grootere weelde permiteert dan gij gemakkelijker door het leven gaat dan gij, is eene zaak die u niet aangaat en die gij hem niet moogt ontzeggen. Leo XIII heeft daaromtrent deze schoone woorden gesproken Voor alles moet men van de eens gestelde onveranderlijke orde der dingen uitgaan naar welke in de burgerlijke samenlevinge en gelijkma ken v«m hoogere en lagere standen van armen en rijken eenvoudig niet mogelijk is. De socialisten mogen dergelijke droombeelden trachten te verwezenlijken maar men strijdt tevergeefs tegen de orde der natuur. Het maatschappelijk leven toch vordert verscheidenheid van krachten en eene zekere menigvuldig heid van verrichtingen, tot die verschil lende verrichtingen nu worden de men schen hoofdzakelijk door hunne onder linge ongelijkheid in maatschappelijke positie gedreven. De verschillende stan den in de samenleving zijn dus gelijkelijk noodzakelijk. Het kapitaal heeft den arbeid noodig en de arbeid wederom heeft behoefte aan het kapitaal Elke stand brengt op zijne wijze bij tot bereiking van het groote doel der staatsgemeenschap. Elke stand bezit daarom in het organisme de samenleving zijne eigene werkzaamheid en zijne eigene eer. 't Is diensvolgens dan ook zonneklaar dat handwerk of arbeid geen schande is, maar dat het naar waarheid moet gelden als een eer door eigen kracht, door inspanning zich datgene te verwer ven wat men voor zijn levensonderhoud noodig heeft en daardoor tegelijk krach tig bij te brengen tot het welzijn van allen. En wij weten de Zoon van God zelve heeft deze waarheid niet enkel door zijne leer maar ook door Zijn daad en voorbeeld willen bekrachtigen gelijk ik in mijne laatste lezing in den Leobond uitvoerig bewezen heb. Wil echter de arbeidende stand in zijn geheel en ieder zijner leden afzonderlijk aanspraak blijven behouden op de eere en de wijding door God zeiven aan dien stand ge schonken dan moet hij ook getrouw en ijverig de plichten onderhouden welke aan de naleving daarvan zijn verbonden. Welke zijn die plichten, ik laat Leo XIII aan het woord eerlijk en trouw den arbeid verrichten waartoe men zich vrije lijk en bij rechtvaardige overeenkomst heeft verbonden den werkgever noch in zijn goed, noch in zijn persoon te be- nadeelen, in de handhaving van zijn recht zich te onthouden van geweldadig- heden en in geen geval oproer aan te stoken. Eindelijk behooren de werklieden nog voor een gevaarlijk euvel te worden gewaarschuwd. Ik doe het met de woor den van Leo XIII. Laat het zijn dat voor de werkzaamheden het loon wordt verdubbeld, dat de arbeidsduur wordt beperkt, dat de prijs der levensmiddelen daalt, wanneer de ai beider zooals maar al te vaak geschiedt de leerstellingen aanhoort en de voorbeelden navolgt welke den eerbied voor God ondermijnen en tot zedenbederf aanlokken dan gaan zijn inspanning en welstand noodzakelijk ten gronde. Door proefneming en er varing is het gebleken hoe bekrompen en ellendig de toestand der meeste werklieden is die ofschoon bij korteren arbeidsduur en hooger loon in zedelijke en verdervenheid en zonder den invloed van den godsdienst hun leven door brengen. Ontneem aan de menschen de ge voelens welke de christelijke wijsheid instort en aankweekt neem de zorg voor de toekomst de bescheidenheid de spaar zaamheid, de lijdzaamheid en andere goede natuurlijke hoedanigheden weg, vruchteloos zult gij, hoezeer gij u ook inspant, naar voorspoed streven. De provinciulc verkiezingen. De provinciale verkiezingen in België zijn voor de katholieken goed afgeloopeu. Libe ruien en socialisten gingen in vele districten samen en hielden een waren stormloop tegen de katholieken. De anticlericalen zouden de katholieken eens eren kort en klein slaan. Dit is hun echter Goddank niet gelukt. In de provinciën Antwerpen, Oost-en West- Vlaanderen en Limburg ;s er oin zoo te zeg gen geen de minste verandering. De katho lieke meerderheid blijtt er overweldigend. In Brabant neemt het aan'al stemmen der katholieken te Brussel en te Wavre toe, maar de «amenstelling vau den raad blijft onge wijzigd. In Henegouwen in Luik blijft de mferdsrheid liberaal-socialist, doch in de eerstgenoemde provi'iciëu hebben de katho lieken schoone overwinningen aan te stippen Blijven Namen er. Luxemburg. Deanti-cle- ïcalen hoopten er de katholieke meerderheid omver te werper» en aldus anti-clericale seoateurs te kiezen in vervanging der aftre dende katholieken. Hunne teleurstelling moet inderdaad bitter zijn. Instee van in de provincie Namen de meerderheid te veroveren hebben de c.-rte listen er een zuiver verlies van 2 zetels aan tr stippen en bij de herstemmingen kunnen onze vrienden enkel winnen.En in Luxemburg is het statu quo volledig. Een paar maanden geleden sprak An s./ele in dr Kamer over bedrog op groote •chi.'l bij de levering van hot vee roor mili taire slachterijen en naar aanleiding daarvan werd van regeeringsweg.: ren onderzoek in gesteld. Dit leidde tot de aanhouding van een 'ctweier uit den omtrek v?ii Antwerpen, ze kere S. die sedert jaren de. voornaamste le verancier was van de slachterij en die hij dit btroep des te gemakkelijker rijk geworden was, omdat hi zich «otns het dubbele deed betalen van het vee, dat hij werkelijk leverde. S., die sinds 10 a 15 jaren het monopolie der leveringen bezit, bekent, dat hij daarop 200.000 frs. heett gewonnen. Naar verteld worüt, zouden in dezezmk erschillcnde hooge officieren betrokken zijn die al het mogelijke doen om de zaak in den doofpot te steken. Men spreekt van men schen, die op deu boulevard wonen en 75.000 rot 100.000 frs als bruidschat nau hun dochters kunnen medeg^veu. besteeg. Twintig jaar is keize-Wilhelm II ihans Duit«ch keizer en koning van Pruisen. Deze heriimeriDgsdag is niet door open bars feesten gevierd, de keizer heeft dit niet gewild. De grootste lof, dien keizer Wilhelm ver dient, is, dat hij in die 20 jaar den vrede heeft wetcu te bewaren en te handhaven. Twintig jaar geleden zei bij in zijn eerste troonrede „In vertrouwen op God en op de weer baarheid van het volk hoop ik, dat het ons vergund zal zijn, in vreedzamen arbeid te bewaren en te bevestigen, wat onder leiding van mijne twee voorgangers op den troon met de wapens verkregen is.* De keizvr heeft zijn regeeringstaak in die twintig jaren steeds met grooten ernst op gevat. Hij is een onvermoeid werker en godsdienstig man. Uit Willemstad wordt geseind, dat een Vesezolaansch kustwachtschip op zee, bij Laveladecoro, door het lossen van schoten twee Nederlaudaclie schoeners, „Marson* en „Carmita", varende ti sehen Aruba en Cura- cau, hpeft doen stoppen, ze gedwongen naar Coro te varen en ze daar twee dagen heeft vast gehoudeu, terwijl alle brieven aan boord die niet in mailzakkeu waren gepakt, in be slag werden genomen. In het muveuLD van natuurlijke historie te Parijs is gis'.cren h l ski-let van d m dip- lodocus, de voorwereldlijk»- hagedis van Car negie ten geschenke ontvangen, te k-jk ge steld. Het mu.eum was met Amerikaansche en Pranscbe vlaggen vrisirid til president Falliéres kwafn rr Frvtkrijks dsnkbiarhnd jegens Amerika btuign. Dat zal uiijnhier de diplodocus zeker niet gr dacht hebben, dat hij eens nog het middel zou wezen tot in ternationale vei bro. dering. loen hij, naar men zegt, zes miiliopn jaar geleden in den staat Wyoming rondwandelde era per dag een 800 K.G. gras en hladrren nsar binnen werkte Met ullcs kan men zeggen, maar toch ook niet alles kan worden verzwegen Eu als bewijs, vol dingend bewijs, dat de anti-godsdienstijver Frankrijk naar den afgrond voert, moeten e*n paar feiten worden medegedeeld. Te Parijs sterven jaarlijks 4000 kindereu aan syphilis. Te Lyon is door dr. Li-cessague een onderzoek ingesteld, waaruit bleek, dat er jaarlijks 9000 geboorten plaats hebben en 10000 abortus! Toch is het volk nog niet overal zoover afgegleden als daar. We lezen van een geva', voorgekomen te Rpcquignies, bij Avesnes. Een zekere Bacquet had een meisje van ze\ea jaar in een korenveld gesleept. Op haar schreeuwer, kwam een vronw af. Een kameraad van Bacquet viel op de vrouw aan om te verhinderen, dat deze zijn vriend de prooi zou ontnemen. De vrouw riep luide om hulp, zoodat een paar boeren op het gerucht afkwamen. Bacquet en zijn vriend namen de vlucht. Het meisje verioout dui delijke sporen van de vingers van Bicquet om haar ketl. Men kreeg Racquet te pakken en leverde hem over aan de gendarmes. Er ontstond een volksoploop en toen de gen darmes met Bacquet naar het station wilden gaan om hem in den trein mee tc nemen, vielen de menschen op hem aan. Zij sloegen hem half dood en rukten hem een oor af. Eindelijk slaagden de gendarmes er in Bacquet in den trein te kr gen. Nog gaf de nu nigtc haar pogingen niet op om de-i booswicht te- straffen. Verscheidene menschen gingen voor de locomotief van den treiü- liggau en riepenWe laten hem niet ontsnappen, zooals Soleiland. Ze moeten hem terstond het hoofd afslaan. Het heeft een uur geduurd voordat de trein in beweging kon komen. Toen was de misdadiger veilig. Hij wordt nu bf ontoerekenbaar verklaard of hij gaat naar de kolonie en krijgt daar een onbezorgd buitenleven. Nog ten veel gruwelijker feit kwam ons in de Fransche bladen onder oogcu. We zullen echter onze lezers dit besparen. Twintig jaar keizer. Gisteren, 15 Juni, was het twintig jaar geleden, dat keizer Wilhelm op den sterf dag van zijn vader Friedrich III, den troon Uit Pbrzië wordt bericht, dat de Schach niet ten volle gezegenvierd heeft, al heeft hij ook met zijn ultimatum gedaan gekregen dat de leden der samengeschoolde politie Uc vereeniging uit de buurt, van het parleuie; 's gebouw zijn weggegaan. Hij hnd ook de uit levering van acht raddaaiers, onder wie verscheidene afgevaardigden waien, verlangd. Aan dat verlangen is geen gevolg gegeven. Het volk is zeer verbitterd. Volgen» den man van de N. Y. H. is het Perzische volk buiten de hoofdstad in opst;.nd gekomen. In Tabris heeft het volk zich van het g^zag meester gemaakt eu dvn gouverneur afgezet. In Enzeli heeft de bevolking zich met geweld io het bezit gesteld van 12,000 ge weren, Hie aan den s!aat behoorden. Dit allerlei provincies blijven telegrammen aankomen te Teheran waarin den Schach wordt meegedeeld, dat men niet langer iemand als vorst kan erkennen, die, zooals hij, lot ver- scheideu raaien toe den eed, dat hij de Grond wet zou handhaven, hsd gebroken. Bij d«zr bciuitfr» ij '-nzen hartelijken dank voor d* vele bewijzen van deelneming bij 't overlijden onzer dierbare Echtgenootfc en Moeder CORN A. DE CORT1E. ADK1ËN DE CORTIE. Waalwijk, 17 Juni 1908. Heden overleed na een langdurig doch geduldig lijden onze innig ge liefde Echtgenoote, Moeder, Behuwd- en Grootmoeder, Mevrouw Cornelia Adriana Vermeulen, in den ouderdom vau ruim 66 jirc.u. Capbllk, 15 Juui 1908. G. VERMEULEN Wz. G. M AALFS- Vermeulen) H. A. AALFS. 1 ïries J. C. A. HEIJMANS-Vermeulen. A. H. HEIJMANS W. C. VERMEULEN. C. A. VERMEULEN, Oud Be ij er land. M. L. VERMEULEN en Kleiukinderen. TE GRAVE (N.-B Zijne Doorluchtige Hoogwaardigheid Mgr. J. HOFMAN van de Orde der E.E. P.P. Franciscaneu en eertijds Apostolisch-\icaria van Zuid Chansi (China), heefi Zaterdag 13 Juni j.l. de H. Priesterwijding toege diend aan 12 studenten van het Missiehui» der H. Familie te Grave en het Subdia conaat aan een ander student der Con- gregatie.- Dit Miss ebuis, dat nog geen 13 jaren telt, en opgericht is voor latere roepingen, heef; reeds 25 priesters opgeleid. De Over sten zijn genegen aan te nemen alle jonge lingen beneden 30 jaar, die, van goeden wil zijnde, het oprecht verlangen hebben Priester-missionarissen te worden. Brieven te bezorgen onder letters G. P» aan het bureau tan dit blad.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1908 | | pagina 2