Advertentien.
Missiehuis der H, Familie
SCHRIJFWERK.
BUITENLAND
België.
Frankrijk.
Amerika.
Duitèchland.
Perzië.
SCHRIJFWERK
(Slot volgt.)
M i rif» Adiinna van Delft,
ondervonden.
Een net jongmensch zag zich
gaarne zoo spoedig mogelijk ge
plaatst op een kantoor om
te verrichten.
se len doch dat is niet voldoende, er
moet voor dat liberalisme iets in de plaats
komen en daarom moet er opvolgen
eene geheele christelijke reorganisatie
der maatschappij aan de verwezenlijking
waarvan de werkgevers zoowel als de
werknemers naar krachte behooren mede
te helpen. Wij moeten de hoofdfout
door Leo XIII zoo duidelijk aangetoond
eti die een noodzakelijk gevolg was van
het liberalisme, vermijden door de werk-
gevende een werknemende klasse voor te
stellen als van natuurswege vijandig-
staande tegenover elkander.
Neen, juist het tegenovergestelde is
waarheid. De natuur beeft veeleer alles
geordend tot eendrachtig samenwerken,
tol onderlinge harmonie en evenals in
menschelijke lichaam, bij alle verscheiden
heid van ledematen in deze wederzijdsche
verhoudingen eenheid en eenstemmigheid
worden gevonden zoo heeft ook de
natuur gewild dat in het lichaam der
samenleving de beide klassen boven
aangeduid in eendrachtige betrekking
tot elkander staaD en een zeker onderling
evenwicht zouden bewaren. Het kapitaal
heeft den arbeid noodig en de arbeid
weder heeft behoefte aan kapitaal. Niet
door de natuur derhalve worden werk
gevers en werknemers als persoonlijke
vijanden tegenover elkander geplaatst.
Hunne belangen mogen niet geheel en
al identiek genoemd kunnen worden nog
veel minder echter zijn zij tegenstrijdig.
Ze loopen voor een groot gedeelte even
wijdig en blijken overigens ook innig
aan elkander verwant en verbonden.
Wanneer de industrie b v. gedurende
een vrij langen tijd bovenmatig gedrukt is,
dan zal de werkman langzamerhand maar
zeker de nadeelige gevolgen daarvan
ondervinden. En omgekeerd zal het
ongetwijfeld den patroon ten goede
komen wanneer 't den werkman voor
spoedig gaat en deze daardoor met te
meer opgewekten moed en grootere vlug
heid en volmaaktheid zijn werk kan ver
richten. En daarom juist moet die wel
hebbende maar machtige samenwerking
tusschen werkgevers en werknemers
worden vooil gebracht welke zoo onont
beerlijk is voor eene gelukkige oplossing
van het tegenwoordig alle andere over-
heerschende sociale vraagstuk.
Opdat die samenwerking tot stand
kome en vruchtbaar zij worden aan beide
partijen eenige onafwijsbare vereischten
gesteld waarvan wij de voornaamste aan
een korte bespreking willen onderwerpen.
Vooreerst wat betreft de arbeiders.
Dezen behooren zich te wachten voor
't euvel de patroons als het waren te
-vereenzelvigen met de misstanden welke
zij in de huidige maatschappij aanschou
wen en waarvan zij de werklieden helaas
maar al te zeer de jammerlijke gevolgen
ondervinden.
Die wanverhoudingen toch zijn zeker
over het algemeen niet als dusdanig en
welbewust door de patroons geschapen.
Neen zij zijn grootendeels een nood
zakelijk gevolg van de economische
beginselen van het liberalisme. Dit nu
heeft voor eenige tientallen van jaren
een om zoo te spreken allen begeesteren-
den en vermeesterenden zegentocht ge
houden door do gansch beschaafde
wereld Geen wonder derhalve dat zij
ook door degenen die toen reeds werk
gever waren en door hen die zich later
van uit de lagere standen daartoe wisten
omhoog te werken werden gehuldigd.
In 't begin mogen die liberale beginselen
in werkelijkheid een gevoel van zich-
vrijer-kunnen bewegen hebben gebracht
aan de samenleving, slechts weinige jaren
verliepen of de jammerlijke gevolgen
van ieder-voor zich-alleen begonnen zich
algemeen te doen gevoelen.
Doordat de patroons zich niet ver-
eenigden, geen voeling met elkander
hielden ondervonden zij wat het zeggen
wilde cuncurreeren tegen zijn mede
patroon. Daardoor had ieder patroon de
vrijheid de verkoopsprijzen lager te
stellen dan de algemeen heerschende,
was er overproductie en volgde weder
om een drukking der gewone prijzen;
door dat ieder-voor-zich worden de
industrieele gedwongen tot die reusach
tige ïeclame doch de gelden hiervoor
komen zoo maar niet uit den hemel ge
vallen. En dan als gevolg van dat be
ginsel wat al oneerlijkheid in handel en
concurentie. Ja de patroon heeft tegen
woordig een scherpe en harde con
curentie te voeren tegen zijn medepatroon
wil hij niet geheel en al van de markt
worden verdrongen.
Gevolg van dat alles is eene drukking
der warenprijzen die zich langzamerhand
ook verderflijk deed gevoelen op de
loonen der arbeiders.
De uitwerking van dit proces ver
mochten de werknemers alleen staande
en onbeschermd als zij waren evenmin
alsde patroons te verhinderen. Ja zelfs
tengevolge van de uitgevonden werk
tuigen van allerlei aard tot vermindering
van den arbeid kwamen hier en daar
vele handen vrij en werd de werkman
door den nood gedwongen de concurrent
van den werkman zelve.
Uit het voorgaande blijkt voor wie
zien kan en zien wil klaar en duidelijk,
dat de patroons over 't algemeen onze
tegenwoordige treurige toestanden niet
met volle bewustzijn der dingen hebben
geschapen. In de algemeene misleiding
hebben ook zij gedeeld. De alleenstaande
patroon kan derhalve niet altijd en overal
alle misstanden op sociaal economisch
gebied als met een tooverslag wegnemen.
Dit ligt meestal zelfs geheel' buiten zijn
vermogen, hij mag dan met nog zoo
goede gevoelens en voornemens zijn
bezield.
Nog eens, een algeheele en duurzame
verbetering van het maatschappelijk
huishoudkundig leven kan daarom alleen
worden gebracht door een geheele
christelijke reorganisatie der maatschappij
aan de verwezenlijking waarvan de
werkgevers zoowel als de werknemers
naar krachten behooren mede te helpen.
Geleidelijk valt voor de werklieden
aan het gezegde de volgende beschou
wing vast te knoopen.
Alle werklieden begrijpen zelf hun
toestand niet. Immers 't is van alge
meene bekendheid dat het lang niet
altijd en overal even gemakkelijk is de
arbeidende klassen in katholieke of
christelijice vereenigingen saam te bren
gen. Sommige der ouden zijn niet ge
diend van het nieuwere, ook voor hen
geld laisser aller. Vele der jongeren
houden niet van het droge, ('t woord
in letterlijke en figuurlijke zin te begrij
pen) vergaderen. Anderen munten we
derom uit door volslagen gemis waarom
en waarover het gaat. Maar wanneer
de arbeidende klasse zich dan eindelijk
heeft laten bewegen zich in vereeni
gingen aan te sluiten, dan willen sommi
gen hunner zich nog wel eens de naïeve
pretentie laten welgevallen te vorderen
dat ook nu oogenblikkehjk aan al hunne
verlangens en grieven, vermeende of
ware, mo-t worden voldaan en tegemoet
gekomen.
Zij verbeelden zich dat zij de vereeni-
ging zoo maar door de hoofdingang
behoeven binnen te stappen om ze door
de achterdeur als op alle punten tevreden
gestelde menschen wederom te kunnen
verlaten
Voorzeker wij willen voor wie het be-
geeren mochten nog gaarne eens het
woord herhalen van Leo XIII »Er moet
spoedig en afdoende worden geholpen.
Maar daarbij dient men toch te begrijpen
dat met deze uitspraak niet wordt ver
kondigd dat reeds morgen of overmorgen
of uiterst tenminste vóór den lsten Janu
ari van het volgende jaar aan alle werk-
manseischen behoort te zijn voldaan.
Iets anders. Een grief welke niet
zelden tegen de patroons wordt inge
bracht, raakt dezer houding ten opzichte
der arbeidersvereenigingen.
Voorzeker, 't kan niet te dikwerf en
met te veel klem worden herhaald dat
waar de werklieden, evengoed als ieder
ander een natuurlijk recht hebben om
in vakbonden zich aan een te sluiten
ter bereiking van geoorloofde doeleinden,
dat daar op een ieder ook de plicht
drukt, dat recht volkomen te eerbiedigen
en de uitoefening daarvan op geene
wijze door onbillijke middelen te bemoei
lijken of te verhinderen
Evenwel voor de geringere sympathie
waarmede de patroons veelal de werk
mansbonden plegen te bejegenen kan
zooal niet eene geheele verontschuldiging
dan toch zeker eene eenigszins bevre
digende verklaring zonder al te groote
moeite worden opgediept uit het vol
gende
't Is den meesten menschen nu een
maal niet gegeven beschouwingen, waar
mede zij zijn opgegroeid en die zij als
van zelf-sprekende waarheden zorgvuldig
met zich door het gansche leven hebben
medegedragen, evenals een versleten
jas aan den kapstok te hangen en door
een fonkelnieuwen te vervangen.'t Kost
moeite voor een oudere van dagen en
dikwerf groote moeite zich met het
moderne te verzoenen. Zoo met het
liberale beginsel dat de patroon gehad
heett en meestal nog hébben. Ik ben
alleen baas en dus heb ik niet te onder
handelen met vakorganisatie 't Kost
moeite om dat beginsel zoo maar in
eens uit het hoofd te zetten Dat behoort
men dus tot de eerlijke waardeering van
elkanders overtuigingen immer ernstig
in het oog te behouden. Hierbij komt
nog dat sommige bonden door een
taktloos optreden of door onverdachte
uitlatingen van bestuurs- en gewone
leden in breede kringen van werkgevers
wantrouwen deden ontstaan omtrent
hunne bedoelingen en strevingen en de
middelen welke zij zich voorstelden te
gebruiken. Eindelijk hebben niet alle
leden der vereenigingen zich genoegzaam
gehouden aan de verplichting hun door
Leo XIII zoo krachtig ingescherptgeene
gemeenschap te hebben met misdadige
menschen die vol sluwheid steeds den
mond rol hebben van buitensporige
vooruitzichten en groote beloften, het
welk veelal nutteloos naberouw en verlies
van goederen tengevolge heeft.
Een en ander doet ons de minder
welwillende genegenheid van sommige
patroons tegenover het vereenigingsleven
der arbeiders niet geheel onverklaarbaar
voorkomen ofschoon daaruit wederom
niet volgt dat deze kan en mag worden
gebillijkt
Nog' behoort hier op een ander feit
te worden gewezen, 't is namelijk het
volgende. De arbeidersvereenigingen
worden 7 oals het woord zelf verkondigt
onmiddellijk left gunste der arbeiders
opgericht. En toch, hoevelen toonen
daarvan nog immer niet het groote nut
en de noodzakelijkheid te begrijpen.
Höevelen staan nog altijd buiten alle
organisatie. En hoevelen voor wie het
lid zijn eener vakvereeniging nog immer
alleen bestaat in het mokkende en mor
rende betalen van de gevorderde con
tributie en het uitsluitend bijwonen van
prettige feestavondjes enz.
Waar derhalve onder de eigen broe
ders nog zoozeer wordt gezondigd door
laksheid en gemis aan belangstelling
kan het niet menschlievend heeten aan
stonds de fiolen zijner gramschap lot
op den bodem uit te storten over pa
troons die misschien ook aan hetzelfde
gemis van belangstelling schuldig staan
maar dan zeker onder veel meer ver-
schoonende omstandigheden.
Doch gaan wij verder steeds nog voor
de arbeiders. Om eene welwillende
samenwerking tusschen patroons en
werklieden mogelijk te maken behooren
de laatsten zich in oprechtheid en eei-
lijkheid des gemoeds te verzoenen met
den stand waarin zij naar de ordening
der Goddelijke Voorzienigheid zijn ge
plaatst. Een geest van ontevredenheid
zou hier ongetwijfeld zeer verderflijke
gevolgen na zich sleepen.
Dat zich dus een goed patroon die
zijn werkvolk een goed loon uitbetaald,
zich grootere weelde permiteert dan gij
gemakkelijker door het leven gaat dan
gij, is eene zaak die u niet aangaat en
die gij hem niet moogt ontzeggen. Leo
XIII heeft daaromtrent deze schoone
woorden gesproken Voor alles moet
men van de eens gestelde onveranderlijke
orde der dingen uitgaan naar welke in
de burgerlijke samenlevinge en gelijkma
ken v«m hoogere en lagere standen van
armen en rijken eenvoudig niet mogelijk
is. De socialisten mogen dergelijke
droombeelden trachten te verwezenlijken
maar men strijdt tevergeefs tegen de
orde der natuur. Het maatschappelijk
leven toch vordert verscheidenheid van
krachten en eene zekere menigvuldig
heid van verrichtingen, tot die verschil
lende verrichtingen nu worden de men
schen hoofdzakelijk door hunne onder
linge ongelijkheid in maatschappelijke
positie gedreven. De verschillende stan
den in de samenleving zijn dus gelijkelijk
noodzakelijk.
Het kapitaal heeft den arbeid noodig
en de arbeid wederom heeft behoefte
aan het kapitaal Elke stand brengt op
zijne wijze bij tot bereiking van het
groote doel der staatsgemeenschap. Elke
stand bezit daarom in het organisme de
samenleving zijne eigene werkzaamheid
en zijne eigene eer.
't Is diensvolgens dan ook zonneklaar
dat handwerk of arbeid geen schande
is, maar dat het naar waarheid moet
gelden als een eer door eigen kracht,
door inspanning zich datgene te verwer
ven wat men voor zijn levensonderhoud
noodig heeft en daardoor tegelijk krach
tig bij te brengen tot het welzijn van
allen. En wij weten de Zoon van God
zelve heeft deze waarheid niet enkel
door zijne leer maar ook door Zijn daad
en voorbeeld willen bekrachtigen gelijk
ik in mijne laatste lezing in den Leobond
uitvoerig bewezen heb. Wil echter de
arbeidende stand in zijn geheel en ieder
zijner leden afzonderlijk aanspraak blijven
behouden op de eere en de wijding
door God zeiven aan dien stand ge
schonken dan moet hij ook getrouw en
ijverig de plichten onderhouden welke
aan de naleving daarvan zijn verbonden.
Welke zijn die plichten, ik laat Leo
XIII aan het woord eerlijk en trouw den
arbeid verrichten waartoe men zich vrije
lijk en bij rechtvaardige overeenkomst
heeft verbonden den werkgever noch in
zijn goed, noch in zijn persoon te be-
nadeelen, in de handhaving van zijn
recht zich te onthouden van geweldadig-
heden en in geen geval oproer aan te
stoken.
Eindelijk behooren de werklieden nog
voor een gevaarlijk euvel te worden
gewaarschuwd. Ik doe het met de woor
den van Leo XIII. Laat het zijn dat
voor de werkzaamheden het loon wordt
verdubbeld, dat de arbeidsduur wordt
beperkt, dat de prijs der levensmiddelen
daalt, wanneer de ai beider zooals maar
al te vaak geschiedt de leerstellingen
aanhoort en de voorbeelden navolgt
welke den eerbied voor God ondermijnen
en tot zedenbederf aanlokken dan gaan
zijn inspanning en welstand noodzakelijk
ten gronde. Door proefneming en er
varing is het gebleken hoe bekrompen
en ellendig de toestand der meeste
werklieden is die ofschoon bij korteren
arbeidsduur en hooger loon in zedelijke
en verdervenheid en zonder den invloed
van den godsdienst hun leven door
brengen.
Ontneem aan de menschen de ge
voelens welke de christelijke wijsheid
instort en aankweekt neem de zorg voor
de toekomst de bescheidenheid de spaar
zaamheid, de lijdzaamheid en andere
goede natuurlijke hoedanigheden weg,
vruchteloos zult gij, hoezeer gij u ook
inspant, naar voorspoed streven.
De provinciulc verkiezingen.
De provinciale verkiezingen in België zijn
voor de katholieken goed afgeloopeu. Libe
ruien en socialisten gingen in vele districten
samen en hielden een waren stormloop tegen
de katholieken. De anticlericalen zouden de
katholieken eens eren kort en klein slaan.
Dit is hun echter Goddank niet gelukt.
In de provinciën Antwerpen, Oost-en West-
Vlaanderen en Limburg ;s er oin zoo te zeg
gen geen de minste verandering. De katho
lieke meerderheid blijtt er overweldigend. In
Brabant neemt het aan'al stemmen der
katholieken te Brussel en te Wavre toe, maar
de «amenstelling vau den raad blijft onge
wijzigd. In Henegouwen in Luik blijft de
mferdsrheid liberaal-socialist, doch in de
eerstgenoemde provi'iciëu hebben de katho
lieken schoone overwinningen aan te stippen
Blijven Namen er. Luxemburg. Deanti-cle-
ïcalen hoopten er de katholieke meerderheid
omver te werper» en aldus anti-clericale
seoateurs te kiezen in vervanging der aftre
dende katholieken. Hunne teleurstelling moet
inderdaad bitter zijn.
Instee van in de provincie Namen de
meerderheid te veroveren hebben de c.-rte
listen er een zuiver verlies van 2 zetels aan
tr stippen en bij de herstemmingen kunnen
onze vrienden enkel winnen.En in Luxemburg
is het statu quo volledig.
Een paar maanden geleden sprak An
s./ele in dr Kamer over bedrog op groote
•chi.'l bij de levering van hot vee roor mili
taire slachterijen en naar aanleiding daarvan
werd van regeeringsweg.: ren onderzoek in
gesteld. Dit leidde tot de aanhouding van een
'ctweier uit den omtrek v?ii Antwerpen, ze
kere S. die sedert jaren de. voornaamste le
verancier was van de slachterij en die hij dit
btroep des te gemakkelijker rijk geworden
was, omdat hi zich «otns het dubbele deed
betalen van het vee, dat hij werkelijk leverde.
S., die sinds 10 a 15 jaren het monopolie
der leveringen bezit, bekent, dat hij daarop
200.000 frs. heett gewonnen.
Naar verteld worüt, zouden in dezezmk
erschillcnde hooge officieren betrokken zijn
die al het mogelijke doen om de zaak in den
doofpot te steken. Men spreekt van men
schen, die op deu boulevard wonen en 75.000
rot 100.000 frs als bruidschat nau hun
dochters kunnen medeg^veu.
besteeg. Twintig jaar is keize-Wilhelm II
ihans Duit«ch keizer en koning van Pruisen.
Deze heriimeriDgsdag is niet door open
bars feesten gevierd, de keizer heeft dit niet
gewild.
De grootste lof, dien keizer Wilhelm ver
dient, is, dat hij in die 20 jaar den vrede
heeft wetcu te bewaren en te handhaven.
Twintig jaar geleden zei bij in zijn eerste
troonrede
„In vertrouwen op God en op de weer
baarheid van het volk hoop ik, dat het ons
vergund zal zijn, in vreedzamen arbeid te
bewaren en te bevestigen, wat onder leiding
van mijne twee voorgangers op den troon
met de wapens verkregen is.*
De keizvr heeft zijn regeeringstaak in die
twintig jaren steeds met grooten ernst op
gevat. Hij is een onvermoeid werker en
godsdienstig man.
Uit Willemstad wordt geseind, dat een
Vesezolaansch kustwachtschip op zee, bij
Laveladecoro, door het lossen van schoten
twee Nederlaudaclie schoeners, „Marson* en
„Carmita", varende ti sehen Aruba en Cura-
cau, hpeft doen stoppen, ze gedwongen naar
Coro te varen en ze daar twee dagen heeft
vast gehoudeu, terwijl alle brieven aan boord
die niet in mailzakkeu waren gepakt, in be
slag werden genomen.
In het muveuLD van natuurlijke historie
te Parijs is gis'.cren h l ski-let van d m dip-
lodocus, de voorwereldlijk»- hagedis van Car
negie ten geschenke ontvangen, te k-jk ge
steld. Het mu.eum was met Amerikaansche
en Pranscbe vlaggen vrisirid til president
Falliéres kwafn rr Frvtkrijks dsnkbiarhnd
jegens Amerika btuign. Dat zal uiijnhier
de diplodocus zeker niet gr dacht hebben, dat
hij eens nog het middel zou wezen tot in
ternationale vei bro. dering. loen hij, naar men
zegt, zes miiliopn jaar geleden in den staat
Wyoming rondwandelde era per dag een 800
K.G. gras en hladrren nsar binnen werkte
Met ullcs
kan men zeggen, maar toch ook niet alles
kan worden verzwegen Eu als bewijs, vol
dingend bewijs, dat de anti-godsdienstijver
Frankrijk naar den afgrond voert, moeten
e*n paar feiten worden medegedeeld.
Te Parijs sterven jaarlijks 4000 kindereu
aan syphilis.
Te Lyon is door dr. Li-cessague een
onderzoek ingesteld, waaruit bleek, dat er
jaarlijks 9000 geboorten plaats hebben en
10000 abortus!
Toch is het volk nog niet overal zoover
afgegleden als daar. We lezen van een geva',
voorgekomen te Rpcquignies, bij Avesnes.
Een zekere Bacquet had een meisje van
ze\ea jaar in een korenveld gesleept. Op
haar schreeuwer, kwam een vronw af. Een
kameraad van Bacquet viel op de vrouw aan
om te verhinderen, dat deze zijn vriend de
prooi zou ontnemen. De vrouw riep luide
om hulp, zoodat een paar boeren op het
gerucht afkwamen. Bacquet en zijn vriend
namen de vlucht. Het meisje verioout dui
delijke sporen van de vingers van Bicquet
om haar ketl. Men kreeg Racquet te pakken
en leverde hem over aan de gendarmes. Er
ontstond een volksoploop en toen de gen
darmes met Bacquet naar het station wilden
gaan om hem in den trein mee tc nemen,
vielen de menschen op hem aan. Zij sloegen
hem half dood en rukten hem een oor af.
Eindelijk slaagden de gendarmes er in Bacquet
in den trein te kr gen. Nog gaf de nu nigtc
haar pogingen niet op om de-i booswicht te-
straffen. Verscheidene menschen gingen
voor de locomotief van den treiü- liggau en
riepenWe laten hem niet ontsnappen,
zooals Soleiland. Ze moeten hem terstond
het hoofd afslaan.
Het heeft een uur geduurd voordat de
trein in beweging kon komen.
Toen was de misdadiger veilig.
Hij wordt nu bf ontoerekenbaar verklaard
of hij gaat naar de kolonie en krijgt daar
een onbezorgd buitenleven.
Nog ten veel gruwelijker feit kwam ons
in de Fransche bladen onder oogcu. We
zullen echter onze lezers dit besparen.
Twintig jaar keizer.
Gisteren, 15 Juni, was het twintig jaar
geleden, dat keizer Wilhelm op den sterf
dag van zijn vader Friedrich III, den troon
Uit Pbrzië wordt bericht, dat de Schach
niet ten volle gezegenvierd heeft, al heeft
hij ook met zijn ultimatum gedaan gekregen
dat de leden der samengeschoolde politie Uc
vereeniging uit de buurt, van het parleuie; 's
gebouw zijn weggegaan. Hij hnd ook de uit
levering van acht raddaaiers, onder wie
verscheidene afgevaardigden waien, verlangd.
Aan dat verlangen is geen gevolg gegeven.
Het volk is zeer verbitterd.
Volgen» den man van de N. Y. H. is het
Perzische volk buiten de hoofdstad in opst;.nd
gekomen.
In Tabris heeft het volk zich van het
g^zag meester gemaakt eu dvn gouverneur
afgezet.
In Enzeli heeft de bevolking zich met
geweld io het bezit gesteld van 12,000 ge
weren, Hie aan den s!aat behoorden.
Dit allerlei provincies blijven telegrammen
aankomen te Teheran waarin den Schach wordt
meegedeeld, dat men niet langer iemand als
vorst kan erkennen, die, zooals hij, lot ver-
scheideu raaien toe den eed, dat hij de Grond
wet zou handhaven, hsd gebroken.
Bij d«zr bciuitfr» ij '-nzen hartelijken
dank voor d* vele bewijzen van deelneming
bij 't overlijden onzer dierbare Echtgenootfc
en Moeder
CORN A. DE CORT1E.
ADK1ËN DE CORTIE.
Waalwijk, 17 Juni 1908.
Heden overleed na een langdurig
doch geduldig lijden onze innig ge
liefde Echtgenoote, Moeder, Behuwd-
en Grootmoeder,
Mevrouw
Cornelia Adriana Vermeulen,
in den ouderdom vau ruim 66 jirc.u.
Capbllk, 15 Juui 1908.
G. VERMEULEN Wz.
G. M AALFS- Vermeulen)
H. A. AALFS. 1 ïries
J. C. A. HEIJMANS-Vermeulen.
A. H. HEIJMANS
W. C. VERMEULEN.
C. A. VERMEULEN,
Oud Be ij er land.
M. L. VERMEULEN
en Kleiukinderen.
TE GRAVE (N.-B
Zijne Doorluchtige Hoogwaardigheid Mgr.
J. HOFMAN van de Orde der E.E. P.P.
Franciscaneu en eertijds Apostolisch-\icaria
van Zuid Chansi (China), heefi Zaterdag 13
Juni j.l. de H. Priesterwijding toege
diend aan 12 studenten van het Missiehui»
der H. Familie te Grave en het Subdia
conaat aan een ander student der Con-
gregatie.-
Dit Miss ebuis, dat nog geen 13 jaren
telt, en opgericht is voor latere roepingen,
heef; reeds 25 priesters opgeleid. De Over
sten zijn genegen aan te nemen alle jonge
lingen beneden 30 jaar, die, van goeden
wil zijnde, het oprecht verlangen hebben
Priester-missionarissen te worden.
Brieven te bezorgen onder letters G. P»
aan het bureau tan dit blad.