Nummer 97, Zondag 6 December 1908. 31», Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. Oe Socialistische en de Toekomststaat, landbouwT AIT00N ÏIELEI, Bit nummer bestaat uit DRIE Bladen HET GEHEIM VODDENRAPER Uitgevek: Zij die zich tegen het volgend kwartaal op dit blad abonneeren, ontvan gen de tot dien datum verschijnende nummers GRATIS, FEUILLETON, RAOUL DE NAVERY. In den Tuin. De Echo van h cn ('oirul, Dit Bl°.d verse ijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5. ïraiuo per poit door het geheele rijk f 0.90. Brieven, ingezonden stuiken, gelden enz., frantfo te zenden aan den Uitgever. W A A L IJ K. Telefoonnummer 38. Advkrtt'NTiËx l7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden Smaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden specisle zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. wiC',—»«i .iiwuwi ^smi jm. i f r IV. Bij het aandachtig doorlezen" van het vorig artikel zijn misschien bij den lezer enkele vragen opgerezen en wel ten eerste deze »Kan er bij een ordening der Maatschappij in beroepsstanden, waarvan de verplichte vakvereeniging de grondslag is, wel sprake zijn van eene sociale groepeering naar confes- sioneele en politieke kleur Of, om dui delijker te zijn; kunnen dan onze katho lieke en christelijke vakvereenigingen blij ven bestaan naast de algemeene werk liedenverenigingen, zooals men die thans kent Laten wij de angstvallige.! direct geruststellen. De christelijke Toekomst staat zal deze eerder versterken dan verzwakken of uiteen doen spatten. Trouwens, het eerste (d. i. het verster ken) is wel zijn grootste plicht, hoe zou hij anders Christelijke Toekomststaat4 kunnen heeten Maar ter zake. Het bij de wet verplicht stellen der vakvereeni ging moet niet opgevat worden als; het verplicht stellen der neutrale vakvereeni ging. Zoo dit 't geval ware, zouden de roo de schreeuwers spoedig het hoogste woord er in voeren en zoodoende de goede elementen door het voortdurende gedis- cusieer en gedebatteer en het voeren van obstructie door die rooden gauw genoeg van 't zaakje hebben en een- Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". VAN DEN NAAR HST FRANSCH VAN 54. Beste Cesar, onze eerlijkheid is het eenige wat wij nog bezitten, eerbiedig die. Men kan alles verdragen, wanneer men dien zaligen troost behoudt. Dan zou men zich nooit mogen wreken vroeg Cesar dof. Neen Het is een ellendelinghij moet gestraft worden hernam Cesar. God weet te straffen en te loonen ver laat u op zijne gerechtigheid. Ik geloof er niet aan mompelde de ongelukkige. Spreekt geene godslasteringen uit, Cesar Die man, die dief, die bandiet, die mij mijne spaarpenningen en uwen bruidschat ontstolen heeft, gelijk de struikroovers in Italië de reizigers met den dolk in de hand uitplunderen, dien eerlooze heb ik gisteren in zijn rijtuig zien voorbijkomen, trotsch en koel gelijk altijd, maar oogenschijnlijk gelukkigen tevreden, en met een lachend gelaat zijne be kenden groetende. Daar reed hij, de voorname bedrieger, door eenieder geëerd en geacht en ik doolde ellendig, uitgehongerd langs de st raten, en vroeg mijzei ven af, waarom zulk een schurk onbeschaamd het hoofd verhief, en waarom de eerlijko bedrogene geminacht, en door den honger gemarteld, tusschen de menigte doorloopt. Maar geduld alles heeft zijnen tijd ik zol mij wreken! ja, ik zal mij wreken!.. Een zwakke gil werd achter de witte gor dijnen gehoord. voudig thuisblijven. Het veld bleef dan alleen schoon voor de obstructie-voerders zooals dat thans reeds in vele neutrale vereenigingen, waarin de politiek is door gedrongen, 't geval is- Neen, met dat verplichtstellen der vakvereeniging wordt eenvoudig dit bedoeld, dat iedere vak man lid moet worden van zijn vakver eeniging, maar vrij is zich aan te sluiten, daar, waar hij wil- Dit komt derhalve hierop neerAlle katholieke vakman nen worden vereenigd in katholieke vakvereenigingen, alle christelijke vak mannen worden vereenigd in christelijke vakvereenigingen, enz. Zoo komt dus niet alleen bij elkaar wat qiia vak bijeen hoort maar ook, wat principieel bij elkaar hoort. Verder bewijs voor de bewering de Christelijke Toekomststaat zal 't katholieke en chris telijke vakvereenigingswezen versterken behoeven wij zeker niet aan te voeren. Maar, zoo zult u verdei vragen, zijn dan die algemeene werkliedenvereni gingen, zooals de R. K. Volksbonden en de algem. werkliedenverenigingen in 't Aartsbisdom, niet overbodig? En zoo ja, zouden we dan niet eerder achteruit dan vooruit gaan Ook hierin kunnen wij U geruststellen. Dat die algem. werkliedenverenigingen kunnen bestaan met verplichtstelling der vakvereniging blijkt nu reeds bij de nieuwe regeling in den Ned. R. K. Volksbond. Daar toch is bij de laatste statutenwijziging bepaald, dat in den Bond de vakver eeniging verplichtend is. En de Bond is van dit besluit waai lijk niet in sociale kracht achteruitgegaan. Doch er is meer waarop wij in deze moeten wijzen. Veronderstel de Christelijke Toe komststaat is er. De beroepsstanden zijn georganiseerd. Alle katholieke mannen zijn dus in vakverenigingen samen ge bracht evenals alle christelijke, alle liberale, alle vrijzinnig-democratische en alle sociaal-democratische. Veronderstel nu verder, dat de be roepen, gelijk Mr. Treub het ook in zijn artikel in >Vragen van den Dag» deed, in vijf hoofdgroepen zijn ingedeeld, n.l. I nijverheid II landbouw en visscherij III warenhandelIV verkeers- crediet- en verzekeringswezen en V vrije beroepen (onderwijs, kerkelijke diensten, staats Crucifiks lag in eeno diepe bezwijming. Cesar vloog op, nam Crucifiks in zijne armen, terwijl Jeanne hare slapeu met koud water bevochtigde. De eerlooze mompelde Cesar, hij is de schuld der ziekte van mijn kind. Crucifiks was bleek en zwak, maar zij zou iu het leven gebleven zijn, had de tijding van ons verlies haar niet verbrijzeld. Zwijg, Cesar, berispte Jeanne, het is ons verlios niet, hetwelk ons arm kind het leven zal kosten. Ons verlies, het gebrek, dat komt toch op hetzelfde neer. Neen, dat is het niet, wat bare levens ader aangetast heeft, het is hare liefde voor ons allen, het is de zieleangst, dien gij oi s veroorzaakt, het is Ach I ongelukkige, als gij het geneim van de ziekte uwer dochter kendet, zoudt gij op de knieëu voor haar bed nedervallen, en baar vau den dood terug- koopen Ik ik stamelde Cesar. Het jonge meisje opende de oogen- Haar blik ontmoette den hangen blik barer moeder, een harer handen streek langs het voorhoofd haars vaders, terwijl zij met de andere een gebaar van stilzwijgen maakte. Jeanne had bijna het geheim der langzame verkwijning van baar kind verraden. Den geheelen nacht bleven Cesar en Jeanne bij baar waken, die eerst bij het aanbreken van den dag in een gerusten elanp viel. Nu stond Jeanne op, waschto haar vermoeid aan gezicht met koud water, ruimd3 het armoedig vertrek een weinig op, wekte de kinderen, waschte, en kleedde ze, en maakte toen het ontbijt gereed, bestaande uit eene soort van aardappelsoep. Hetzij de aandoeningen van den nacht hem tot betere gevoelei s gestemd liaddea, hetzij de vermoeienissen vaD zijn in den laatsteu tijd zoo ongeregeld leren hem overmand hadden, Cesar bleef thuis en gebruikte het ontbijt met zijne vrouw en kinderen. Hij was gelijk een schipbreukeling, die zich vastgrijpt aan eenig zeewier en zich daardoor tracht te redden maar het wier laat los en hij heeft slechts een bosje gras in de hand hot is de rets, die hij zou moeten grijpen, de naakte, harde rots, ambten enz.) We zouden dan krijgen vijf opperste Beroepsraden één voor de nijverheid één voor den landbouw en visscherij enz. Die opperste Beroepsraden worden ge kozen door de bijzondere beroepsraden der verschillende beroepsstanden wat voor de hoofdgroep nijverheid betee- kentdoor de Beroepsraden van den timmermansstand, metselaarsstand, fa brieksarbeidersstand enz. Nu is het zaak, èn in de verschillen de bizondere Beroepsraden èn in de opperste Beroepsraden 't christelijk ele ment zoo sterk mogelijk te krijgen. Daarvoor moet overleg gepleegd worden door de christelijke vakvereenigingen onderling. Welnu, waar kan dat beter geschieden dan in de algemeene ver- eeniging, omvattende, liefst voor het heele land, maar zoo dit niet kan, dan voor elk diocees, alle vakvereenigingen, terwijl dan federatief samenwerken de katholieke algemeene vereeniging met de christelijke algemeene vereeniging. De lezer ziet derhalve dat in den Chris- telijken Toekomststaat de algemeene vereeniging nog meer noodig is dan nu. En mocht voor de verkiezing der soci aal-vertegenwoordigende lichamen de evenredige verte'genwoordiging worden ingevoerd wat zeer wenschelijk en billijk, ja noodzakelijk is dan zijn er die algemeene vereenigingen nóg noodig, om gezamenlijk vóórbesprekingen te houden omtrent de belangen van den beroepsstand en 't algemeene beroeps lichaam. Die Raden hebben immers wetgevende kracht. Zij zullen echter geinspireerd moeten worden door den geest der vakvereenigingen en is deze christelijk, dan krijgen we ook verorde ningen en besluiten naar christelijken grondslag. Bovendien, 't recht van refe rendum bestaat dan ook. De algem. vereeniging kan dan zoo noodig zoo'n referendum, door de vakvereenigin gen doen aanvragen. U ziet, onze organisatie zal over de gansche linie door den Christelijke Toe komststaat versterkt worden. Ten slotte nog de beantwoording van een opkomende bedenking Is er geen gevaar, dat de linksche vakvereenigin gen de rechtsche overstemmen Indien alle christelijke elementen in den lande die soms wondt, maar een vasten steun biedt en pal staat. Welnu! reeds lang geleden had Cesar, door de woedende baren geslingerd, haar losgelaten om zich vast te klemmen aan drijvende boeien, die hem hoe langer hoe meer vnn de reddende kust verwijderden. lntusschen streed hij in zijne ziel een ge weldigen kamp: hij twijfelde nog. Hoe armoedig zijno woning ook was, zij had nog aantrekkelijkheid voor hem zijne vrouw had het gezegd, en hoa verlaten de arme Jeanne in den laatsten tijd ook was geweest, was het niettemin waar, dat Niquel haar innig had lief gehad Helaas hij beminde haar nog, doch hij vergiftigde die liefde in hare bron. Hij wilde de zijnen tot eiken prijs gelukkig maken hij begreep niet meer, dat de eerlijk heid, op ziciizelven alleen, een onwaardeerbare schat is, die door geen anderen kan geëve naard worden. Hij dorstte naar goud, veel goud. Meu had hem bestolen degene die hem bestolen had, genoot de algemeene achting, dus kwam het er niet op aan eerlijk te wezen, maar behendig dit zou hij beproeven te zijn, en alles was gered. Terwijl zijue vrouw en zijne kinderen hem omringden, zat hij io gepeinzen verzonken, herhaalde bij zich zeiven die drogreden en poog te zich te overtuigen, dat hij voor hun geluk zoo mo<st handelen. Vermoedde Crucifiks wat or in de ziel haars vaders omging? Plotseling riep zij hem. Cesar scheen te aarzelen hij vreesde veel minder de groote, schuldelooze oogen zijner kleine kinderen, of zelfs de treurige oogen van Jeanne, dan den diepen en reiHen blik van het stervende meisje. Vader 1 herhaalde Crucifiks met matte stem. Wat wilt gij, lieve? vroeg hij. Ik heb eeno bede aan u, antwoorddo zij gij weet wel, zieken hebben soms zonderlinge giillen. mij dunkt, dat ik, als gij heden nacht bij mij wnaktet, beter zou worden Bij u waken goed maar uwe moeder waakt jdken nacht hij u en evenwel Och vader, dat is niet hetzelfde, in het geheel niet hetzelfde federatief samenwerken, neen. Wij zien het immers bij de politieke verkiezingen. Rechts is in aantal sterker dan links en dat zal in nog hoogere mate uitkomen bij den Toekomststaat, georganiseerd op christelijken grondslag. Moet de Stalmest naar do weide »Wel, Peer, waar ga je nu met de kar naar toe ?4 zoo vroeg Baas de Wit aan een zijner kennissen, Peer Bastiaans, die in het vergevorderde najaar met een volgeladen mestkar door het zandpad voortsjokte, dat langs de Wit's hoeve voerde.. Dat is gemakkelijk te raden. De Wit, naar mijn weike, in de Knip, daar ben ik verleden jaar met de kar niet ge weest, ik wou het van 'tjaar eens goed doen. Ik denk er een kar of zes op te rijden. »Nu, ik geloof wel, dat je ze goed zult doen Ik wist niet, dat gij zóó rijk waart, om het geld met handenvol de deur uit te gooien Wat zeg je? Ik, rijk? Ik, het geld met handenvol de deur uitgooien Dat weet je toch waarachtig wel beter, Baas de Wit, dat ik hard moet werken voor mijn kostje en dat ik geen cent weggooi. »Dat je hard moet werken, wist ik maar dat je het geld wegsmijt, zie ik. Of, noem jij dien stalmest, dien ge daarop de kar hebt, geen geld? Als je zelf zoo veel hebt, dat ge hem niet op je land noodig hebt, op je rogge, op je aardap pelen, op je mangelpeeën en zoo al meer, dan zou je hem kunnen verkoopen Ia maar, ik kan hem zelf te goed gebruiken. Dat zie je toch welik breng hem nu naar de wei. En, als ik hem daar niet hard noodig had, dan ging hij naar mijn land, want daar heb ik hem, eigenlijk gezegd, ook hard noodig- »En nu zeg ik je nog eens, datje je geld wegsmijt. En dat zal ik je beVijzen. Die mest is jou geld waard. Je hebt hem hard noodig op je land, maar al was dat niet zoo, al had-je mest genoeg, dan kon je hem voor zwaar geld verkoopen. Hij is jou dus veel geld waard. En nu kun je je wei toch wel goedkooper en mis schien ook beter bemesten. Je weet toch Kunt gij mij verklaren waarom Ik weet het ter uauweruood zelve en het is, zooals ik u reeds gezegd heb, eene gril. Wanneer gij gewoon waart hier 's nachts rustig te slapen, zou ik misschien aarzelen die bede tot u te richten, maar gij brengt de nachten buiten huis door, met langs de kaaien te dwalen en over onze armoede te morren, ofwel gij gaat kroegen binnen, waar men den gan8chen nacht drinkt en ziügt. Blijf bij mij I en mij dunkt dat alles dan verder goed voor ons zal gaan blijf bij mijn bed zitten en ik geloof dat ik weer gezond zal worden. Ik wil wel maar O geen maar's, beloof... Ik zal blijven sprak Cesar. Crucifiks richtte zich op en sloeg baro beide armen om zijnen bals. Wees gezgend! fluisterde zij, wees ge- zogend voor bet wuord. Ziet gij dezen nacht zal een verschrikkelijke nacht wezen, ik gevoel dat gij, als ge den dorpel van deze deur overschrijdt, een groot gevaar zoudt loopeu en ik zou zulks besterven. Met mij te redden redt gij u zei ven. En kent gij den aard van dat gevaar? vroeg Cesar, die eensklaps doodsbleek was geworden. Neen, ik voorzie het gelijk de vogelen het onweer, dat is alles- Hoe vreemd 1 mompelde Cesar. Hij kuste zijne dochter nogmaals en bleef bij baar bed zitten. Nu begon het kind langzaam, brlf fluisterend tot hem te spreken, hem herinnerende aan de vervlogen gelukkige dagen, en hem verzekeren de dat zij spoedig zouden waderkeeren. Zij zeide dat de Voorzienigheid over de armen waakt, dat zij ook op deze armoedige kamer neerzag en bet geleden verlies met milde hand zou herstellen Zij drukte zich uit met een welsprekendheid, welke Cesar nooit in haar vermoed had Haar aanziende, haar booronde meende hij eenen engel te zien en te hooren. Da heraelsche verduldigheid van Crucifiks ging in Cedars ziel over, gelijk eene bron, druppel bij druppel door de rotsen zijpelende het door de zou verschroeid stuk laud ver- frischt on een nieuw leven schenkt. Met tegenzin en wantrouwen was hij de wel, dat ik en zooveel anderen tegen woordig geen stalmest op de weide brengen. Dat deden we vroeger mis schien, maar tegenwoordig geven we de weiden in het najaar of den winter kaïniet en slakkenmeel of in den winter kaïniet cn in het voorjaar superphosphaat, Daaren boven loopen we er in den winter eens met de gierton langs. En uu zul je toch niet willen beweren, dat mijn weiden niet uitstekend staan 4 Neen, zeker, baas de Wit, ik wou dat de mijne zoo stonden. Ik heb altijd zoo'n zin in die groote wei, naast de mijn in de Knip, waar zulke mooie klaver in staat. »Juist, klaver, die krijgt ge van kaf- niet. Wil ik je eens zeggen, man, breng je kar naar huis terug en gebruik je mest voor je rogge. Koop wat kainiet en slakken en smijt er die op. Dat is beter. Laat eens zien. Je weike is zoo wat 350 roeden groot, dus een halve bunder. Als we nu rekenen, dat ge per Hectare 10 zak kaïniet en 10 zak slakken geeft, kunt ge met 500 K.G. kaïniet en 500 K.G. slakken volstaan, Als je dat doet, staat je weike het volgende jaar zoo mooi als de mijne. Probeeren kun je het licht.4 En probeeren zal ik het. De kar met stalmest ging rechtsom- keerd, naar de rogge. Wij willen een en ander bespreken betreffende boom- en ooftteelt. Behalve op een doelmatige beplanting dient hier bij gelet te worden op de geaardheid van den bodem en de wijze van be planting. Niet alle vruchtboomen stellen aan den grond dezelfde eischen. Dit is slechts in zooverre het geval, dat zij alle vragen om een vruchtbare, humusrijk bovenlaag, welke rijk is aan kalkde ondergrond moet los, open, zijn, niet koud en nat. Deze eischen worden zeer dikwijls uit het oog verloren en dan moet de ooft teelt, al is overigens de verzorging zoo goed als zij wezen kan, teleurstelling geven. Op hoogen zandgrond, welke meestal ook humusarm is, in een dras- sigen bodem, of daar, waar de ondergrond een harde bank heeft, steenachtig is, is het een dwaas werk, in ieder geval weinig rente gevend, een boomgaard aan te leggen. Goede, behoorlijk gedraineerde zieke genadeid, thans zag hij haar met blijd schap en erkentelijkheid aan. Ja, ik zal, bij u waken, zeide hij, en gy zult leven gij zult herstellen 1 Bijna op hetzelfde oogenblik werd er op de deur geklopt. Binnen riep Cesar. De smallo gestalte van de Ekster vertoonde zich in de half openstaande deur. Hij zag de kamer in, groette met de hand en vervolgens een verkreukt briefje uit den zak halende, reikte hij het Niquel toe. Deze bezag het met blijkbare bekommering Bcheurde den omslag open, las den enkelen regel, die het bevatte, en antwoordde Het is goed Moet ik dit aan den Staak overbrongen? Ja, dat is voldoende. Genadige hemel riep de Ekster, Crucifiks bezwijmd in hare kussens achterover ziende zinken, uwe dochter sterft. Cesar verfrommelde den brief in zijne hand hief Crucifiks op, trachtte haar te doen bij. komen en zocht vruchteloos azijn en water. De ekster had eeneu grooten ruiker hyacinten in de hand, dien hij even te voren voor Bestiole gekocht had, hij moende dat de scherpe geur dier bloemen Crucifiks wel zou doen bijkomen En hield haar onder de nous.... Een minuut later opende Crucifiks de oogen. Vader! lispelde zij, vader zijt gij daar? Ja mijn lieve. Juist kwam Jeanne binnen, die eenig naai werk had thuisgebracht. Kom gauw bij Crucifiks, riep Cesar haar toe zij heeft eeu toeval gehad. Eu terwijl Jeanne zich met Crucifiks bezig hield, gaf Niqoel, die wel inzag dat hij de zieke later niet zou kunnen verlaten, zonder haar een nieuw toeval to veroorzaken, aan de Ekster een teeken, en verliet ijlings möt deze de kamer. Toen Crucifiks geheel tot bezinuing gekomen was, was haar vader verdwenen. Snikkend wrong zij bare banden. God wil dus niet dat ik Jeve mompelde zij. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1908 | | pagina 7