Nummer 97,
Zondag 6 December 1908.
31», Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
Oe Socialistische en de
Toekomststaat,
landbouwT
AIT00N ÏIELEI,
Bit nummer bestaat
uit DRIE Bladen
HET GEHEIM
VODDENRAPER
Uitgevek:
Zij die zich tegen het
volgend kwartaal op dit
blad abonneeren, ontvan
gen de tot dien datum
verschijnende nummers
GRATIS,
FEUILLETON,
RAOUL DE NAVERY.
In den Tuin.
De Echo van h
cn
('oirul,
Dit Bl°.d verse ijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5.
ïraiuo per poit door het geheele rijk f 0.90.
Brieven, ingezonden stuiken, gelden enz., frantfo te zenden aan den
Uitgever.
W A A L IJ K. Telefoonnummer 38.
Advkrtt'NTiËx l7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden Smaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden specisle zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
wiC',—»«i .iiwuwi ^smi jm. i f r
IV.
Bij het aandachtig doorlezen" van het
vorig artikel zijn misschien bij den lezer
enkele vragen opgerezen en wel ten
eerste deze »Kan er bij een ordening
der Maatschappij in beroepsstanden,
waarvan de verplichte vakvereeniging
de grondslag is, wel sprake zijn van
eene sociale groepeering naar confes-
sioneele en politieke kleur Of, om dui
delijker te zijn; kunnen dan onze katho
lieke en christelijke vakvereenigingen blij
ven bestaan naast de algemeene werk
liedenverenigingen, zooals men die thans
kent Laten wij de angstvallige.! direct
geruststellen. De christelijke Toekomst
staat zal deze eerder versterken dan
verzwakken of uiteen doen spatten.
Trouwens, het eerste (d. i. het verster
ken) is wel zijn grootste plicht, hoe zou
hij anders Christelijke Toekomststaat4
kunnen heeten Maar ter zake. Het bij
de wet verplicht stellen der vakvereeni
ging moet niet opgevat worden als; het
verplicht stellen der neutrale vakvereeni
ging. Zoo dit 't geval ware, zouden de roo de
schreeuwers spoedig het hoogste woord
er in voeren en zoodoende de goede
elementen door het voortdurende gedis-
cusieer en gedebatteer en het voeren
van obstructie door die rooden gauw
genoeg van 't zaakje hebben en een-
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
VAN DEN
NAAR HST FRANSCH VAN
54.
Beste Cesar, onze eerlijkheid is het eenige
wat wij nog bezitten, eerbiedig die. Men kan
alles verdragen, wanneer men dien zaligen
troost behoudt.
Dan zou men zich nooit mogen wreken
vroeg Cesar dof.
Neen
Het is een ellendelinghij moet gestraft
worden hernam Cesar.
God weet te straffen en te loonen ver
laat u op zijne gerechtigheid.
Ik geloof er niet aan mompelde de
ongelukkige.
Spreekt geene godslasteringen uit, Cesar
Die man, die dief, die bandiet, die mij
mijne spaarpenningen en uwen bruidschat
ontstolen heeft, gelijk de struikroovers in
Italië de reizigers met den dolk in de hand
uitplunderen, dien eerlooze heb ik gisteren in
zijn rijtuig zien voorbijkomen, trotsch en koel
gelijk altijd, maar oogenschijnlijk gelukkigen
tevreden, en met een lachend gelaat zijne be
kenden groetende. Daar reed hij, de voorname
bedrieger, door eenieder geëerd en geacht
en ik doolde ellendig, uitgehongerd langs de
st raten, en vroeg mijzei ven af, waarom zulk
een schurk onbeschaamd het hoofd verhief, en
waarom de eerlijko bedrogene geminacht, en
door den honger gemarteld, tusschen de menigte
doorloopt. Maar geduld alles heeft zijnen tijd
ik zol mij wreken! ja, ik zal mij wreken!..
Een zwakke gil werd achter de witte gor
dijnen gehoord.
voudig thuisblijven. Het veld bleef dan
alleen schoon voor de obstructie-voerders
zooals dat thans reeds in vele neutrale
vereenigingen, waarin de politiek is door
gedrongen, 't geval is- Neen, met dat
verplichtstellen der vakvereeniging wordt
eenvoudig dit bedoeld, dat iedere vak
man lid moet worden van zijn vakver
eeniging, maar vrij is zich aan te sluiten,
daar, waar hij wil- Dit komt derhalve
hierop neerAlle katholieke vakman
nen worden vereenigd in katholieke
vakvereenigingen, alle christelijke vak
mannen worden vereenigd in christelijke
vakvereenigingen, enz.
Zoo komt dus niet alleen bij elkaar
wat qiia vak bijeen hoort maar ook,
wat principieel bij elkaar hoort. Verder
bewijs voor de bewering de Christelijke
Toekomststaat zal 't katholieke en chris
telijke vakvereenigingswezen versterken
behoeven wij zeker niet aan te voeren.
Maar, zoo zult u verdei vragen, zijn
dan die algemeene werkliedenvereni
gingen, zooals de R. K. Volksbonden
en de algem. werkliedenverenigingen in
't Aartsbisdom, niet overbodig? En zoo
ja, zouden we dan niet eerder achteruit
dan vooruit gaan Ook hierin kunnen
wij U geruststellen. Dat die algem.
werkliedenverenigingen kunnen bestaan
met verplichtstelling der vakvereniging
blijkt nu reeds bij de nieuwe regeling
in den Ned. R. K. Volksbond. Daar
toch is bij de laatste statutenwijziging
bepaald, dat in den Bond de vakver
eeniging verplichtend is. En de Bond
is van dit besluit waai lijk niet in sociale
kracht achteruitgegaan.
Doch er is meer waarop wij in deze
moeten wijzen.
Veronderstel de Christelijke Toe
komststaat is er. De beroepsstanden zijn
georganiseerd. Alle katholieke mannen
zijn dus in vakverenigingen samen ge
bracht evenals alle christelijke, alle
liberale, alle vrijzinnig-democratische en
alle sociaal-democratische.
Veronderstel nu verder, dat de be
roepen, gelijk Mr. Treub het ook in zijn
artikel in >Vragen van den Dag» deed,
in vijf hoofdgroepen zijn ingedeeld, n.l.
I nijverheid II landbouw en visscherij
III warenhandelIV verkeers- crediet-
en verzekeringswezen en V vrije beroepen
(onderwijs, kerkelijke diensten, staats
Crucifiks lag in eeno diepe bezwijming.
Cesar vloog op, nam Crucifiks in zijne armen,
terwijl Jeanne hare slapeu met koud water
bevochtigde.
De eerlooze mompelde Cesar, hij is de schuld
der ziekte van mijn kind. Crucifiks was bleek
en zwak, maar zij zou iu het leven gebleven
zijn, had de tijding van ons verlies haar niet
verbrijzeld.
Zwijg, Cesar, berispte Jeanne, het is ons
verlios niet, hetwelk ons arm kind het leven
zal kosten.
Ons verlies, het gebrek, dat komt toch
op hetzelfde neer.
Neen, dat is het niet, wat bare levens
ader aangetast heeft, het is hare liefde voor
ons allen, het is de zieleangst, dien gij oi s
veroorzaakt, het is Ach I ongelukkige,
als gij het geneim van de ziekte uwer dochter
kendet, zoudt gij op de knieëu voor haar bed
nedervallen, en baar vau den dood terug-
koopen
Ik ik stamelde Cesar.
Het jonge meisje opende de oogen-
Haar blik ontmoette den hangen blik barer
moeder, een harer handen streek langs het
voorhoofd haars vaders, terwijl zij met de
andere een gebaar van stilzwijgen maakte.
Jeanne had bijna het geheim der langzame
verkwijning van baar kind verraden.
Den geheelen nacht bleven Cesar en Jeanne
bij baar waken, die eerst bij het aanbreken
van den dag in een gerusten elanp viel. Nu
stond Jeanne op, waschto haar vermoeid aan
gezicht met koud water, ruimd3 het armoedig
vertrek een weinig op, wekte de kinderen,
waschte, en kleedde ze, en maakte toen het
ontbijt gereed, bestaande uit eene soort van
aardappelsoep.
Hetzij de aandoeningen van den nacht hem
tot betere gevoelei s gestemd liaddea, hetzij
de vermoeienissen vaD zijn in den laatsteu tijd
zoo ongeregeld leren hem overmand hadden,
Cesar bleef thuis en gebruikte het ontbijt met
zijne vrouw en kinderen. Hij was gelijk een
schipbreukeling, die zich vastgrijpt aan eenig
zeewier en zich daardoor tracht te redden
maar het wier laat los en hij heeft slechts een
bosje gras in de hand hot is de rets, die hij
zou moeten grijpen, de naakte, harde rots,
ambten enz.) We zouden dan krijgen
vijf opperste Beroepsraden één voor
de nijverheid één voor den landbouw
en visscherij enz.
Die opperste Beroepsraden worden ge
kozen door de bijzondere beroepsraden
der verschillende beroepsstanden wat
voor de hoofdgroep nijverheid betee-
kentdoor de Beroepsraden van den
timmermansstand, metselaarsstand, fa
brieksarbeidersstand enz.
Nu is het zaak, èn in de verschillen
de bizondere Beroepsraden èn in de
opperste Beroepsraden 't christelijk ele
ment zoo sterk mogelijk te krijgen.
Daarvoor moet overleg gepleegd worden
door de christelijke vakvereenigingen
onderling. Welnu, waar kan dat beter
geschieden dan in de algemeene ver-
eeniging, omvattende, liefst voor het
heele land, maar zoo dit niet kan, dan
voor elk diocees, alle vakvereenigingen,
terwijl dan federatief samenwerken de
katholieke algemeene vereeniging met
de christelijke algemeene vereeniging.
De lezer ziet derhalve dat in den Chris-
telijken Toekomststaat de algemeene
vereeniging nog meer noodig is dan nu.
En mocht voor de verkiezing der soci
aal-vertegenwoordigende lichamen de
evenredige verte'genwoordiging worden
ingevoerd wat zeer wenschelijk en
billijk, ja noodzakelijk is dan zijn er
die algemeene vereenigingen nóg noodig,
om gezamenlijk vóórbesprekingen te
houden omtrent de belangen van den
beroepsstand en 't algemeene beroeps
lichaam. Die Raden hebben immers
wetgevende kracht. Zij zullen echter
geinspireerd moeten worden door den
geest der vakvereenigingen en is deze
christelijk, dan krijgen we ook verorde
ningen en besluiten naar christelijken
grondslag. Bovendien, 't recht van refe
rendum bestaat dan ook. De algem.
vereeniging kan dan zoo noodig
zoo'n referendum, door de vakvereenigin
gen doen aanvragen.
U ziet, onze organisatie zal over de
gansche linie door den Christelijke Toe
komststaat versterkt worden.
Ten slotte nog de beantwoording van
een opkomende bedenking Is er geen
gevaar, dat de linksche vakvereenigin
gen de rechtsche overstemmen Indien
alle christelijke elementen in den lande
die soms wondt, maar een vasten steun biedt
en pal staat.
Welnu! reeds lang geleden had Cesar, door
de woedende baren geslingerd, haar losgelaten
om zich vast te klemmen aan drijvende boeien,
die hem hoe langer hoe meer vnn de reddende
kust verwijderden.
lntusschen streed hij in zijne ziel een ge
weldigen kamp: hij twijfelde nog.
Hoe armoedig zijno woning ook was, zij had
nog aantrekkelijkheid voor hem zijne vrouw
had het gezegd, en hoa verlaten de arme
Jeanne in den laatsten tijd ook was geweest,
was het niettemin waar, dat Niquel haar innig
had lief gehad Helaas hij beminde haar nog,
doch hij vergiftigde die liefde in hare bron.
Hij wilde de zijnen tot eiken prijs gelukkig
maken hij begreep niet meer, dat de eerlijk
heid, op ziciizelven alleen, een onwaardeerbare
schat is, die door geen anderen kan geëve
naard worden. Hij dorstte naar goud, veel
goud. Meu had hem bestolen degene die hem
bestolen had, genoot de algemeene achting,
dus kwam het er niet op aan eerlijk te wezen,
maar behendig dit zou hij beproeven te zijn,
en alles was gered.
Terwijl zijue vrouw en zijne kinderen hem
omringden, zat hij io gepeinzen verzonken,
herhaalde bij zich zeiven die drogreden en
poog te zich te overtuigen, dat hij voor hun
geluk zoo mo<st handelen.
Vermoedde Crucifiks wat or in de ziel haars
vaders omging?
Plotseling riep zij hem.
Cesar scheen te aarzelen hij vreesde veel
minder de groote, schuldelooze oogen zijner
kleine kinderen, of zelfs de treurige oogen
van Jeanne, dan den diepen en reiHen blik
van het stervende meisje.
Vader 1 herhaalde Crucifiks met matte
stem.
Wat wilt gij, lieve? vroeg hij.
Ik heb eeno bede aan u, antwoorddo zij
gij weet wel, zieken hebben soms zonderlinge
giillen. mij dunkt, dat ik, als gij heden
nacht bij mij wnaktet, beter zou worden
Bij u waken goed maar uwe moeder
waakt jdken nacht hij u en evenwel
Och vader, dat is niet hetzelfde, in het
geheel niet hetzelfde
federatief samenwerken, neen. Wij zien
het immers bij de politieke verkiezingen.
Rechts is in aantal sterker dan links en
dat zal in nog hoogere mate uitkomen
bij den Toekomststaat, georganiseerd
op christelijken grondslag.
Moet de Stalmest naar do weide
»Wel, Peer, waar ga je nu met de kar
naar toe ?4 zoo vroeg Baas de Wit
aan een zijner kennissen, Peer Bastiaans,
die in het vergevorderde najaar met een
volgeladen mestkar door het zandpad
voortsjokte, dat langs de Wit's hoeve
voerde..
Dat is gemakkelijk te raden. De
Wit, naar mijn weike, in de Knip, daar
ben ik verleden jaar met de kar niet ge
weest, ik wou het van 'tjaar eens goed
doen. Ik denk er een kar of zes op te
rijden.
»Nu, ik geloof wel, dat je ze goed zult
doen Ik wist niet, dat gij zóó rijk waart,
om het geld met handenvol de deur uit
te gooien
Wat zeg je? Ik, rijk? Ik, het geld
met handenvol de deur uitgooien Dat
weet je toch waarachtig wel beter, Baas
de Wit, dat ik hard moet werken voor
mijn kostje en dat ik geen cent weggooi.
»Dat je hard moet werken, wist ik
maar dat je het geld wegsmijt, zie ik. Of,
noem jij dien stalmest, dien ge daarop
de kar hebt, geen geld? Als je zelf zoo
veel hebt, dat ge hem niet op je land
noodig hebt, op je rogge, op je aardap
pelen, op je mangelpeeën en zoo al
meer, dan zou je hem kunnen verkoopen
Ia maar, ik kan hem zelf te goed
gebruiken. Dat zie je toch welik breng
hem nu naar de wei. En, als ik hem
daar niet hard noodig had, dan ging hij
naar mijn land, want daar heb ik hem,
eigenlijk gezegd, ook hard noodig-
»En nu zeg ik je nog eens, datje je
geld wegsmijt. En dat zal ik je beVijzen.
Die mest is jou geld waard. Je hebt hem
hard noodig op je land, maar al was dat
niet zoo, al had-je mest genoeg, dan kon
je hem voor zwaar geld verkoopen. Hij
is jou dus veel geld waard. En nu kun
je je wei toch wel goedkooper en mis
schien ook beter bemesten. Je weet toch
Kunt gij mij verklaren waarom
Ik weet het ter uauweruood zelve en het
is, zooals ik u reeds gezegd heb, eene gril.
Wanneer gij gewoon waart hier 's nachts
rustig te slapen, zou ik misschien aarzelen die
bede tot u te richten, maar gij brengt de
nachten buiten huis door, met langs de kaaien
te dwalen en over onze armoede te morren,
ofwel gij gaat kroegen binnen, waar men den
gan8chen nacht drinkt en ziügt. Blijf bij mij I
en mij dunkt dat alles dan verder goed voor
ons zal gaan blijf bij mijn bed zitten en ik
geloof dat ik weer gezond zal worden.
Ik wil wel maar
O geen maar's, beloof...
Ik zal blijven sprak Cesar.
Crucifiks richtte zich op en sloeg baro beide
armen om zijnen bals.
Wees gezgend! fluisterde zij, wees ge-
zogend voor bet wuord. Ziet gij dezen nacht
zal een verschrikkelijke nacht wezen, ik gevoel
dat gij, als ge den dorpel van deze deur
overschrijdt, een groot gevaar zoudt loopeu
en ik zou zulks besterven. Met mij te redden
redt gij u zei ven.
En kent gij den aard van dat gevaar?
vroeg Cesar, die eensklaps doodsbleek was
geworden.
Neen, ik voorzie het gelijk de vogelen
het onweer, dat is alles-
Hoe vreemd 1 mompelde Cesar.
Hij kuste zijne dochter nogmaals en bleef bij
baar bed zitten.
Nu begon het kind langzaam, brlf fluisterend
tot hem te spreken, hem herinnerende aan de
vervlogen gelukkige dagen, en hem verzekeren
de dat zij spoedig zouden waderkeeren. Zij
zeide dat de Voorzienigheid over de armen
waakt, dat zij ook op deze armoedige kamer
neerzag en bet geleden verlies met milde hand
zou herstellen Zij drukte zich uit met een
welsprekendheid, welke Cesar nooit in haar
vermoed had Haar aanziende, haar booronde
meende hij eenen engel te zien en te hooren.
Da heraelsche verduldigheid van Crucifiks
ging in Cedars ziel over, gelijk eene bron,
druppel bij druppel door de rotsen zijpelende
het door de zou verschroeid stuk laud ver-
frischt on een nieuw leven schenkt.
Met tegenzin en wantrouwen was hij de
wel, dat ik en zooveel anderen tegen
woordig geen stalmest op de weide
brengen. Dat deden we vroeger mis
schien, maar tegenwoordig geven we de
weiden in het najaar of den winter kaïniet
en slakkenmeel of in den winter kaïniet
cn in het voorjaar superphosphaat, Daaren
boven loopen we er in den winter eens
met de gierton langs. En uu zul je toch
niet willen beweren, dat mijn weiden
niet uitstekend staan 4
Neen, zeker, baas de Wit, ik wou
dat de mijne zoo stonden. Ik heb altijd
zoo'n zin in die groote wei, naast de
mijn in de Knip, waar zulke mooie klaver
in staat.
»Juist, klaver, die krijgt ge van kaf-
niet. Wil ik je eens zeggen, man, breng
je kar naar huis terug en gebruik je mest
voor je rogge. Koop wat kainiet en
slakken en smijt er die op. Dat is beter.
Laat eens zien. Je weike is zoo wat
350 roeden groot, dus een halve bunder.
Als we nu rekenen, dat ge per Hectare
10 zak kaïniet en 10 zak slakken geeft,
kunt ge met 500 K.G. kaïniet en 500
K.G. slakken volstaan, Als je dat doet,
staat je weike het volgende jaar zoo mooi
als de mijne. Probeeren kun je het licht.4
En probeeren zal ik het.
De kar met stalmest ging rechtsom-
keerd, naar de rogge.
Wij willen een en ander bespreken
betreffende boom- en ooftteelt. Behalve
op een doelmatige beplanting dient hier
bij gelet te worden op de geaardheid
van den bodem en de wijze van be
planting.
Niet alle vruchtboomen stellen aan den
grond dezelfde eischen. Dit is slechts
in zooverre het geval, dat zij alle vragen
om een vruchtbare, humusrijk bovenlaag,
welke rijk is aan kalkde ondergrond
moet los, open, zijn, niet koud en nat.
Deze eischen worden zeer dikwijls uit
het oog verloren en dan moet de ooft
teelt, al is overigens de verzorging zoo
goed als zij wezen kan, teleurstelling
geven. Op hoogen zandgrond, welke
meestal ook humusarm is, in een dras-
sigen bodem, of daar, waar de ondergrond
een harde bank heeft, steenachtig is, is
het een dwaas werk, in ieder geval weinig
rente gevend, een boomgaard aan te
leggen. Goede, behoorlijk gedraineerde
zieke genadeid, thans zag hij haar met blijd
schap en erkentelijkheid aan.
Ja, ik zal, bij u waken, zeide hij, en gy
zult leven gij zult herstellen 1
Bijna op hetzelfde oogenblik werd er op de
deur geklopt.
Binnen riep Cesar.
De smallo gestalte van de Ekster vertoonde
zich in de half openstaande deur.
Hij zag de kamer in, groette met de hand
en vervolgens een verkreukt briefje uit den
zak halende, reikte hij het Niquel toe.
Deze bezag het met blijkbare bekommering
Bcheurde den omslag open, las den enkelen
regel, die het bevatte, en antwoordde
Het is goed
Moet ik dit aan den Staak overbrongen?
Ja, dat is voldoende.
Genadige hemel riep de Ekster, Crucifiks
bezwijmd in hare kussens achterover ziende
zinken, uwe dochter sterft.
Cesar verfrommelde den brief in zijne hand
hief Crucifiks op, trachtte haar te doen bij.
komen en zocht vruchteloos azijn en water.
De ekster had eeneu grooten ruiker hyacinten
in de hand, dien hij even te voren voor Bestiole
gekocht had, hij moende dat de scherpe geur
dier bloemen Crucifiks wel zou doen bijkomen
En hield haar onder de nous.... Een minuut
later opende Crucifiks de oogen.
Vader! lispelde zij, vader zijt gij daar?
Ja mijn lieve.
Juist kwam Jeanne binnen, die eenig naai
werk had thuisgebracht.
Kom gauw bij Crucifiks, riep Cesar haar
toe zij heeft eeu toeval gehad.
Eu terwijl Jeanne zich met Crucifiks bezig
hield, gaf Niqoel, die wel inzag dat hij de
zieke later niet zou kunnen verlaten, zonder
haar een nieuw toeval to veroorzaken, aan de
Ekster een teeken, en verliet ijlings möt deze
de kamer.
Toen Crucifiks geheel tot bezinuing gekomen
was, was haar vader verdwenen. Snikkend
wrong zij bare banden.
God wil dus niet dat ik Jeve mompelde
zij.
(Wordt vervolgd.)