umaier 38.
Zondag 9 Mei JLB09
32e Jaargang.
H Tweede Blad.
nr
I
ns
ite
or
iet
gd-
en
en
SN
WASPIK.
Woensdag, 5 Mei, is hier op waarlijk
rootsche wijze feest gevierd als een spon-
ane uiting van blijdschap over de heug-
jjke geboorte van prinses Juliana en als
en bewijs van verknochtheid aan 't
)ranjehuis.
De zon schitterde vroolijk aan den
jnbewolkten hemel. Wel is waar dreef
je schrale oostenwind het stof in groote
volken over den weg, maar moedig
ikte men de groote hoeveelheden zand
onder dat het de stemming kon be-
lerven.
's Morgens reeds vroeg was er een
ngekende bedrijvigheid in de gemeente,
)veral werd de laatste hand gelegd aan
ersieriugen en praalwagens. De fiksche
jaarden werden geroskamd en gebor
reld, totdat ze blonken als spiegels,
ivant ze zouden dien dag dienst doen
jij de garde d'honneur of in bedaarden
deftigen stap de landauers en wagens
door de straten trekken.
Om half negen kwamen de kinderen,
ijk met oranje versierd, in de school en
werden daar onthaald op sinaasappelen.
Blijde klonken de vroolijke oranjeliederen
uit hunne jonge keeltjes en ontelbare
ioera's en leve's ter eere van 't vorste-
ijk huis en zijn jonge telg getuigden
van de dankbare opgetogenheid, waar
mede deze feestgave in ontvangst ge
nomen werd. Juichend en zingend gin
gen daarop de kinderen naar huis, want
verschillenden van hen hadden bij den
nptocht nog «hoogst gewichtige* rollen
te vervullen.
Circa twaalf uur kwamen van alle
tijden de verschillende vereenigingen en
rorporaties opzetten en begaven zich
i.aar de Kerkpad om daar ieder de hem
kangewezen plaats in den stoet in te
■nemen.
Daar was het wezenlijk een gevecht
:egen het stof, maar dapper sloeg men
tich erdoor en onder de vroolijke tonen
fler harmonie zette de optocht zich in
1 eweging over Waspik Boven, Vaartkant
èa Vaartje naar 't Raadhuis, waar halt
gehouden werd.
De stoet overtrof waarlijk ieders ver
wachting. Het zou ons te ver voeren
om elke groep of wagen te beschrijven,
och we willen evenwel in 't bijzonder
e aandacht vestigen op die wagens,
elke d: industrie en nijverheid dezer
emeente vertegenwoordigden.
De wagen van de alom bekende hooi-
>ers firma Vermeulen en Zn. was geheel
jebouwd vai pakken hooi in verschil-
ende kleuren en qualiteiten en gaf zoo
n zijn originaliteit een goed denkbeeld
au de verschillende soorten hooi, welke
lier verhandeld worden.
Een dertiental kleine werklieden werk
ten ijverig aan eene mooie kleine pers
onder 't vroolijk zingen der oranjelie-
fleren. Deze wagen was eene mooie
hulde van den hooihandel aan 't Oranje
huis.
Natuurlijk waren ook vertegenwoordigd
bnze beide groote scheepstimmerwerven
De marinesloep der firma Ruitenberg
met hare kranige matroosjes was in één
woord keurig. De fijne witte sloep de
fnatrozen in heldere witte pakjes, terwijl
tij nu eens de riemen bij wijze van salut
techtop hielden, dan weder ijverig sche
pen te roeien de stuurman in uuiform
met trompet en scheepsroeper, alles was
even correct en fijn.
De opgetuigde zeilboot van de firma
r "S Rijken met hare bemanning was ook
zeer mooi. De verschillende manoeuvres,
(als vieren en reven van 't zeil, 't strijken
van den mast, enz. werden handig en
ktipt uitgevoerd.
De zuivelfabriek «Nooit Gedacht11 gaf
eene fabriek in volle werking.
De sigarenfabriek «de Vereeniging*
Jstelde voor het vervaardigen van sigaren
volgens het systeem «handwerk*.
Van de verschillende vereenigingen
noemen we vooral de tennisclubmet dame
en heer in eene keurig versierde dogcar
i met een kranig palfeniertje op 't ach-
bankje. Dit fijn, doch eenvoudig ver-
d ard rijtuigje droeg 't cachet van hooge
>éhrance.
- De voetbalclub «Kleine Hulp met
Kracht*. Deze was in 3 a 4 groepen
vertegenwoordigd* Door de vele bewe-
[1j£_ging, welke van deze club uitgaat, zullen
we ze spoedig kunnen noemen >Groote
nu,
isch,
Hulp met veel kracht.*
De voetbalclub «Nooit Gedacht* had
op haren versierde wagen een mooie
goal, waaraan een reuzenvoetbal en be
zorgde alzoo niemand eenige moeite om
uit te visschen tot welke soort van ver-
eeniging de kranige jongelui behoorden,
welke in hun gekleurd sportbuis op de
wagen zaten-
De tooneelvereeniging >Concordia«
op haren fraai versierden wagen werd
vooraf gegaan door een Mexicaanschen
ruiter, die met een onverschillig gelaat
vanonder zijn hoed met franjes al de
beweging gadesloeg.
>Weg en Werken* van de Staats
spoorwegen oefende zich op den eigen-
aardigen wagen vlijtig in het leggen en
doen ontspringen van kruitladingen, zon
der dat het bij iemand opkwam die
stoere arbeiders van anarchistische ge
voelens te verdenken.
Niet gaarne zouden we nog het Gild
St. Bartholomeus vergeten met zijn wak
keren tamboermajoor, die ondanks den
feilen wind zijn hoogen kolbak fier over
eind hield en zijn staf hanteerde als ware
't zijn dagelijksch werk. De hopman,
koning en andere waardigheidsbekle
ders dezer vereeniging deden de ge
dachte aan de oude glorié der gilden
levendig bij ons opkomen.
En zeker moeten we de garde d'hon
neur en de fietsclub noemen.
En daar bemerk ik eensklaps, dat ik
den maagdekenswagen geheel en al
vergeten heb. Zóó kan de feestvreugde
iemands gedachten in beroering brengen,
dat hij eigenlijk eindigt met iets waar
mee hij beginnen moest. Deze wagen
was waarlijk een symbool van liefelijk
heid en kinderlijke onschuld.
Ook het comische ontbrak niet. De
sukkelwagen werd getrokken door een
klein ezeltje, terwijl twee mannen mede
in 't gareel stonden. Een viertal kaart
spelers legden rustig een kaartje in 't
prieeeltje op den wagen. »Och, och 1
wat was dat een gesukkel*. Nu verloor
men een burrie, en dan weder dreigde
het achterste gedeelte van den wagen
in elkaar te zakken. Gelukkig waren
steeds een paar heeren met den dop
op bij de hand, gewapend met timmer-
bak, om de noodige reparaties te ver
richten.
Op 't raadhuis werden de bescherm-
heeren, de leden van 't feestcomité en
de leden van den gemeenteraad door
den W.Ed.Achtb. Heer Burgemeester
ontvangen, die hen, na het rondschen
ken van den eerewijn toesprak als volgt
Geachte gemeenteraadsleden, feest
commissie en verdere ingezetenen van
Waspik.
Mijne Heeren.
Nu zoo juist de blijde mare door ons
vaderland is gegaan, dat aan den ouden
oranjestam een nieuwe loot is ontsproten,
dat ons Koninklijk Huis met eene jonge
telg is verrijkt, heb ik gemeend, U allen
te moeten uitnoodigen tot eene bijeen
komst, opdat wij in het openbaar, offi
cieel uiting kunnen geven aan de ge
voelens van vreugde en dankbaarheid,
die ons thans bezielen.
Ik ben overtuigd, dat al onze gemeen
tenaren, op dit oogenbhk met ons één
zijn van hart en geest, waar wij bij de
geboorte van princes Juliana- onder
dankbaar opzien naar de Voorzienigheid
Hare Majesteit telegrafisch onze geluk-
wenschen aanbieden.
Moge Hare Majesteit Wilhelmina in
vereeniging met Prins Hendrik, haren
gemaal, het geluk smaken, dat kind
voorspoedig te zien opgroeien, omringd
door de liefde en eerbied van geheel
ons volk.
Door die geboorte toch, M. H. is de
band tusschen vorstin en volk nauwer
toegehaald, en de hoop bevestigd, dat
ook in de toekomst, het Huis van Oranje
met Nederland de aloude traditiën zal
voortzetten.
Geve God Zijnen zegen over den
nieuwen Oranjetelg, Zijnen zegen ook
over ons dierbaar vaderland, en dat thans
een glas gedronken op de gezondheid
van koningin «Wilhelmina*, ja, op de
gezondheid van geheel ons vorstenhuis
de tolk zij van onze vreugde, de belij
denis van onze trouw aan ons dierbaar
vorstenhuis.
Ik heb gezegd.
Aan
Hare Majesteit de Koningin der Neder
landen te 's- Gravenhage.
De Raad der gemeente Waspik, heden
feestelijk bijeengekomen tot het vieren
van de blijde en gewichtige gebeurtenis
wenscht hierdoor Uwe Majesteit en Zijne
Koninklijke Hoogheid, den Prins der
Nederlanden, een bewijs te geven van
de gevoelens van zijne verknochtheid en
trouw aan Uw Doorluchtig Huis en de
hoop uit te spreken, dat onze jonge
princes Juliana opgroeie tot vreugde
Harer Doorluchtige Ouders en tot heil
van Nederland.
Nog werd verzonden het volgend te
legram
Aan
Hare Majesteit de Koningin der Neder
landen te s- Gravenhage.
Het comité belast met de leiding der
feestelijkheden naar aanleiding van de
blijde gebeurtenis van 30 April 11. deelt
ten volle in de vreugde van Uwe Ma
jesteit en van Uwen Doorluchtigen Echt
genoot, Zijne Koninklijke Hoogheid Prins
Hendrik, en biedt U beiden eerbiedig
zijne beste wenschen aan.
(w. g.) De Voorzitter
W. DE ROON Jr.
Ondertusschen waren door Harmonie
en Liedertafel enkele nummers uitge
voerd op de versierde kiosk voor het
raadhuis, waarna de Burgemeester 't volk
van de pui van 't gemeentehuis toesprak
als volgt
Geachte ingezetenen van Waspik.
Mijne Heeren
Eindelijk dan is de dag aangebroken
door het Nederlandsche volk reeds zoo
geruimen tijd met spanning tegemoet
gezien.
Een dag van zoo groote historische
beteekenis als er slechts weinig in een
menschenleven voorkomen.
Thans toch is de hoop, dat onze dy
nastie zal worden bestendigd, een feit
geworden.
Door de geboorte van de jonge prin
ces, M.H. is de band tusschen vorstin
en volk nauwer toegehaald, en de hoop
dat ook in de toekomst het Huis van
Oranje met Nederland de aloude tradi
tiën zal voortzetten.
Ik wil daarom de hoop uitspreken, dat
de jonge Koninklijke Spruit, voorspoedig
moge opgroeien, om éénmaal ten volle
te beantwoorden aan de hooge eischen,
die hare zware plicht haar in de toe
komst zal stellen.
Een oprecht genoegen is het mij ge
weest, te hebben mogen constateeren
de geestdrift, en de algemeene steun,
die het op waardige wijze vieren van
deze gewichtige gebeurtenis ook voor
deze gemeente heeft mogelijk gemaakt.
Ik voel het daarom als een plicht
mijnen oprechten dank te brengen aan
aldegenen, die tot het tot stand komen
van dit feest hebben medegewerkt.
Ten slotte, M.H. geve God Zijnen
zegen voor de nieuwe Oranjetelg, Zijnen
zegen ook voor ons dierbaar vaderland,
en dat thans het «Wilhelmus* door U
uit te voeren, de tolk zij van onze vreugde,
de belijdenis van onze trouw aan ons
dierbaar vorstenhuis.
Ik heb gezegd.
Daarop speelde de harmonie >'t Wil-
ïelmus* en zong de 'Liedertafel «Zij
eve lang*.
Vervolgens trok de optocht verder
door Benedenkerk, de Kadestraat, den
Dijk en werd, weer voor 't gemeentehuis
gekomen, ontbonden, 't Gilde loste toen
een eeresalvo.
't Concert der Harmonie, dat toen
volgde, liep zeer goed van stapel. Hon
derden verdrongen zich om de kiosk
om van de muziek te genieten.
Hierop was het groote reünie in de
feestzaal van den heer P. van Dongen,
't Was werkelijk een feestzaal. Ik zal
me niet wagen aan eene beschrijving der
versiering, want de velen, die ze be
wonderd hebben, zouden zich ergeren
aan de soberheid mijner woorden, waar
mee ik ondanks mij zelve zou hebben
getracht om een denkbeeld te geven van
den schat van groen en bloemen, van
den rijkdom van guirlandes, waaraan de
oogen te gast gingen. Waarlijk dat was
't werk van een man van smaak en
kunstzin. Het zou ons een plicht en
eene vreugde geweest zijn hem hiervoor
openlijk hulde te brengen, doch zijne
bescheidenheid verbood ons beslist z'n
naam te noemen. Het werk echter ver
raadt zijn meester en zoo kon hij niet
verhinderen, dat hij op den feestavond
zelf op de meest hartelijke wijze en van
de meest vereerende zijde gecompli
menteerd werd.
Van achter de prachtig versierde groep
van Koningin Wilhelmina en Prins Hen
drik klonken de tonen der symphonie
van Ogier uit den Bosch.
Het [vuurwerk, dat circa 9 uur ont
stoken werd (geleverd door tusschen-
komst van de firma Adelberg te Waal
wijk) voldeed uitstekend en ontlokte
honderden uitroepen van bewondering.
Toen de laatste vonk was uitgedoofd
werd het feest in de zaal voortgezet,
't Publiek werd hier nog toegesproken
door de heeren W. de Roon Sr. en W.
de Roon Jr die hunne groote tevreden
heid betuigden over de wijze, waarop men
hier ter eere van 't Oranjehuis feest vierde,
een feest, dat waarlijk voor geen enkele
plaats behoefde onder te doen.
En nu steeg de pret met elk oogen-
blik en sloeg ten laatste over in een
blijde jool, die onwillekeurig aan den
vreemdeling den uitroep ontlokte«Ik
had nooit gedacht, dat Waspik zoo
feestvieren kon.*
Eerst laat, zeer laat scheidde men, en
menigeen keek bij 't naar huis gaan ver
baasd naar den helderen hemel en zocht
naar de sterren, dochde sterren
waren reeds verdwenen en de morgen
gloorde weer aan de Oosterkimme.
En nu een woord van hulde en dank
aan Eere-voorzitter, Beschermheeren en
feestcomité. Hebben ze onze verwach
ting overtroften Neen, want we kon
den er alles van verwachten. We
zijn voldaan, we zijn hoogst, hoogst te
vreden, maar hunne namen bleven ons
borg, dat zij voor niets zouden staan,
dat ze ons een feest zouden geven,
waarover we na jaren en jaren nog
kunnen spreken.
Heeren van 't feestcomitémijnheer
W. de Roon Jr., mijnheer van Dussel-
dorp, mijnheer Smits, mijnheer D. de
Roon en mijnheer Verschuren, we zeggen
U hier openlijk dank en brengen U van
ganscher harte een woord van oprechte
hulde voor 't schitterend feest, dat we
hebben gevierd.
Ook de harmonie, liedertafel en alle
vereenigingen en corporaties, welke aan
't welslagen van 't feest hebben mede
gewerkt, een woord van hartelijken dank.
Ook op het terrein der voetbalclub
«Kleine Hulp met Kracht* is Woens
dagavond vroolijk feest gevierd. Voor
goede muziek was gezorgd, een planken
vloer was op een gedeelte van 't veld
gelegd, zoodat al spoedig het bal cham-
pêtre in vollen gang was. Tot zeer
laat werd het feest voortgezet. Zooals
men dit hier in Waspik gewoon is, ver
stoorde geen enkele wanklank de feest
vreugde.
Nog wenschen we mede te deelen,
dat de versieringen en de muziek in de
zaal geheel door enkele particulieren
werden bezorgd Geen wonder dan ook,
dat, waar ieder zoo medewerkte, het
feest meer dan schitterend was.
VLIJMEN.
Ter gelegenheid van de geboorte der
Kroonprinses is in onze gemeente op
1.1. Vrijdag des morgens 11 uur eene
plechtige openbare vergadering van den
gemeenteraad gehouden, welke door zeer
vele ingezetenen werd bijgewoond
Nadat de Voorzitter de leden had
welkom geheeten en de lezing der no
tulen van de vorige vergadering was
uitgesteld tot de volgende, werd door
den voorzitter mededeeling gedaan van
het navolgende door hem ontvangen
telegram
Burgemeester Vlijmen, Hare Majesteit
de Koningin is voorspoedig bevallen
van een Princes.
De Voorzitter zeide dit telegram met
het grootste genoegen te hebben ont
vangen en hield daarna de volgende
rede, welke door den Raad staande
werd aangehoord.
Mijne Heeren.
De blijde gebeurtenis, waarnaar heel
Nederland sedert maanden reikhalzend
heeft uitgezien, is dan eindelijk, Gode
zij dank, een feit geworden. Hare Ma
jesteit onze geëerbiedigde en beminde
Koningin schonk heden het leven aan
een Kroonprinses, die eenmaal, als God
haar in 't leven spaart, den Koningstroon
zal kunnen bestijgen onder den naam
van Wilhelmina de Tweede.
Ik heb gemeend, mijne heeren, dat
dit hoogst gewichtig en heuglijk feit een
alleszins voldoend motiet opleverde om
u tot een spoedeischende plechtige raads
vergadering saam te roepen. Ik twijfel
niet of gij zult u met mij van ganscher
harte vereenigen in de appreciatie van
deze gebeurtenis en in dankbaarheid aan
den Allerhoogste, die den vurigen wensch
van het geheele Nederlandsche volk ein
delijk wel heeft gelieven te verhooren.
Treffend en verheffend was het sedert
eenige maanden gade te slaan, hoe ons
volk in al zijn geledingen, rijk en arm,
jong en oud, met volkome terzijdestel
ling van staatkundige en godsdienstige
verdeeldheid, zich uitputte in edelen
wedijver, om uiting te geven aan de in
nige blijdschap, waarmede ieder Neder-
landsch hart vervuld was, toen eenmaal
de officieele zekerheid was verkregen,
dat wij de geboorte van het Koningskind
konden tegemoet zien.
Er heerschte sedert eenige jaren een
schijnbaar gegronde vrees, dat het hu
welijk vau Hare Majesteit met Hertog
Hendrik van Mecklenburg, Prins der
Nederlanden, kinderloos zou blijven en
dat dientengevolge, bij het overlijden
van Hare Majesteit, de kroon van Ne
derland zou overgaan op een ander
Vorstenhuis, vreemd aan ons volk, vreemd
ook aan onze roemrijke historie. Die
vrees is, gelukkig, ten slotte ongegrond
gebleken en de band, die 't Nederland
sche volk aan de geliefde Oranje-dynastie
verbindt, dreigt voorloopig niet te zullen
worden verbroken. Dit nu mogen wij
voor land en volk als een bijzonderen
onschatbaren zegen beschouwenhet
tegendeel zou als een nationale ramp
moeten worden betreurd-
De dynastie der Oranje-vorsten toch
is zóó innig met onze geschiedenis der
laatste drie eeuwen verbonden en saam-
geweven, dat men zich schier geen Ne
derland kan voorstellen onder een ander
vorstenhuis. En nu weten we allen, dat
al de deugden en goede hoedanigheden,
waardoor vroegere Oranje-vorsten zich
hebben onderscheiden, in onze beminde
Koningin Wilhelmina zijn vereenigd en
als 't ware verpersoonlijkt. Als kind
reeds had zij 't hart van haar volk ver
overd en die gehechtheid i9 van jaar
tot jaar steeds sterker en inniger ge
worden, naarmate Zij meer gelegenheid
vond om te toonen, hoe hartelijk Zij
met haar onderdanen meeleefde. Door
een voortreffelijke en hoog begaafde
Moeder opgevoed en voorbereid voor
de zware taak, die haar als Koningin
op de schouders zou worden gelegd,
heeft Zij door al haar handelingen en
gevoelens bewezen, dat die moederlijke
zorgen in ieder opzicht de zegenrijkste
resultaten hebben opgeleverd, zoodat de
jeugdige Vorstin al zeer spoedig niet
alleen de liefde en vereering harer on
derdanen, maar tevens de hoogachting
én sympathie van buitenlandsche vorsten
huizen wist te verwerven.
En nu, Mijne Heeren, is dan eindelijk
datgene verkregen, wat dusverre nog
bleef ontbreken aan 't echtelijk geluk
van onze Koningin en Haar Doorluchti
gen Gemaal. Hare Majesteit is moeder
geworden en ons volk verheugt zich in
't bezit van een troonopvolgster gespro
ten uit den alouden Oranjestam.
Een door den Voorzitter aangeheven
en driewerf herhaald «Lang leve de
Koningin,* «Lang leve de Kroonprinses"
werd gevolgd door een daverend hoera
van de zijde der Raadsleden en het op
de tribune aanwezige publiek.
Het voorstel van het Dagelijksch Be
stuur, dat hierna volgde en inhield een
tractatie van wege de gemeente aan de
schoolkinderen op a.s- Zondag werd
door den Raad aangenomen, waarna de
vergadering gesloten werd-
Na afloop der vergadering is aan H.
M. de Koningin en Haar Doorluchtigen
Gemaal een telegram van gelukwensch
gezonden.
Ook in onze gemeente is de dag in
blijde stemming gevierd en zeker heb
ben de harmonie en liedertafel, die belde
eene wandeling door het dorp maakten
en op deze wandeling de lucht met
hunne muziek en zang vervulden er veel
toe bijgedragen de feestvreugde te ver-
hoogen,
DRUNEN.
Maandag vierde deze gemeente het
heugelijke feest der blijde gebeurtenis
in ons vorstenhuis"
Reeds vroeg in den morgen wapperde
uit alle huizen, beschenen door de heer
lijke lentezon, de vaderlandsche drie
kleur. 'tWas alsof de natuur, Zondag
nog zoo bar en winderig, ook op dezen
dag mee wilde werken tot viering van
een feest, waarover reeds weken te
voren druk gesproken was, waarvan de
roep uren ver buiten de grenzen onzer
gemeente gegaan was.
Geheel den morgen zag men reeds
eene ongewone drukte, eene koortsach-
