Nummer 19
Zondag 3 Maart 1912
35e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwijksche Stoomdrukken] Antoon Tielen.
Eerste Blad.
Van Houten 's
De beste voor den prijs
Dit nummer bestaat
i fc DRIE bladen
FEUILLETON.
Eigen vonnis neerge
schreven.
Buitenland.
Engeland,
Lain
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
Ieder die een proef
neemt met
zal tevreden zijn en
moeten erkennen dat
deze cacao is
Vfc - 0.80
1 Kg. ƒ1.50 y4Kg./0.42£
4/i0m -0.18
XXV.
Wiilwjjkscie en Ijingstraatsche Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele ryk f 0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden een., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
Advertbntiën 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, gr°ote
letters naar plaatsruimte. Adverteutiën 8 maal ter plaatsing opgegeten
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal r6gels en
advertenties bij Abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Rona
Cacao
1877
Om nan onze belofte te voldoen
geven we hier onder het geen de eerw.
heer Th. van der Marck, redacteur van
de «Nieuwe Koerier*, schrijft over de
Maasbodeaangelegenheid, en waarover
we verder in ons blad voorloopig genoeg
gezegd hebben.
De «Maasbode* heeft de vorige week
een lijstje gegeven van de «bladen* in
binnen- en buitenland, die nu maanden
achtereei bezig zijn door hun laster de
«Maasbode* in een kwaad gerucht te
zetten*.
Onder die bladen zijn 25 binnenland-
sche en buitenlandsche katholieke. De
Van „DE ICHO VAN HET ZUIDEN."
77)
Gij zyt net zeer op de hoogte, antwoordde
Larkspur glimlachend. Is Londen niet de
geschiktste faats voor hem Ik verwed er
alles onder iat Carrington daar terug is en
met zijne moder leeft als ware er niets ge
beurd.
Lady Everteigb, Jane Paylaud an Larkspur
vertrokken n.ar Londen en bewoonden hun
vroeger kwatier. Ook Carringtou bevond
zich in die tad, en leefde samen met zijne
moeder, zoots de oude politieman gezegd
had.
Eei gevaarlijk verbond.
In den namldag van den dag, volgende op
dieD, waarop Bir Reginald Victor Carrington
bezocht, meldo laatstgenoemde zich op Hilton-
huis aan.
I Hij klopte e wachtte. De vrouw in de por
tierswoning zede hem dat het zeer onzeker
was of hij mevouw Duraki zou kunnen spre
ken op dit nr van den dag; desniettegen
staande cing bi toch op het huis af.
Carlo Toas, c vertrouwde koerier en huis
knecht van Patine, opeode de deurde man
zag den bezoekr wantrouwend aaD.
Mevrouw mtvangt niemand op dit uur,
zeide hy.
Ja, het iimy bekend dat zij voor nie
mand zoo vrog te spreken is, antwoordde
Carrington; mar het betreft zeer belangryke
zaken, en daai ik zoo ver ben gekomen om
haar te zien, al zy misschien voor my wel
eene uitzonderig willen maken.
Nieuwe »Koerier*, waarvan de weleerw.
heer Th. van der Marck hoofdredacteur
is, schrijft naar aanleiding van dit lijstje
Waaneer nu in ons eigen land 25 en
in het buitenland 9 bekende katholieke
bladen verzet aanteekenen tegea de
handelwijze en de manier van strijden
van de »Maasbode*, wanneer onder de
redacteurs van deze katholieke bladen
gevonden worden mannen als de Kamer
leden Mgr. dr. Nolens, Vermeulen Aal-
berse, Van Nispen tot Sevenaer, Arts,
v. Vuuren, verschillende priesters, die
met toestemming van hun bisschop de
redactie waarnemen en tal van leeken-
journalisten, die terecht het volle ver
trouwen van het katholieke volk genieten
wanneer aan de zijde van de Maasbode
voor zoover wij weten, slechts twee klei
nere bladen staan nl. de Eindhovensche
Courant en de Nieuwe Haarlemsche Cou-
i'ant dan zal men toch wel tot het
besef komen, dat het al zeer onwaar
schijnlijk zou wezen, dat zoo goed als
alle katholieke bladen van ons land niet
meer zouden weten wat de katholieke
Kerk leert, en niet meer zouden doen
wat de katholieke Kerk verlangt en dat....
enkel en alléén de Maasbode het mono
polie zou hebben van de katholiciteit.
Zulke hoogmoed straft zich zelve.
liet publiceeren van de lange lijst van
katholieke bladen, die tegen de Maas
bode verzet aanteekenen, is het neet-
schrijven van een eigen vonnis, scherper
en vlijmender dan een tegenstander het
doen kan. Dat er ook liberale en socia-
listiche bladen tegen de Maasbode agee-
reD, is niets nieuws en niet te verwonde
ren er is geen enkel katholiek dagblad
dat niet eenzelfde lijstje zou kunnen
publiceeren.
Maar geen ander katholiek blad dan
de Maasbode kan een lijst van 25
zegge vijf en twintig katholieke bladen
in ons eigen land aanhalen, die verzet
aanteekenen tegen zijn journalistiek op
treden.*
Nog iets.
>Het Dagblad van Noordbrabant*
schrijft onder 't hoofdje. »Zegt dit niets?*
Mgr. Chapon, Bisschop van Nizza,
beval onlangs zeer gestrenge maatregelen
tegen zekeren abbé Barbier, naar aanlei
ding van eenige door dezen geestelijke
gepubliceerde geschriften.
Met deze woorden gaf hy zyn kaarfjuover,
waarop hij met potlood het volgende geschre
ven had
„Wees zoo goed, mij te ontvangen, waarde
mevrouw. Ik kom werkelijk voor gewichtige
belangen, die geen uitstel gedoogen. Zoo gij
mij thuns niet kant sprekou, dan->p het etens
uur, zoo zal ik wachteD.
De Spanjaard het Victor in een der gezel
schapszalen, die er koud en kil uitzag bij dat
wiuter-avondlicht.
Victor wachtte eenigen tijd hij begon te
denken dat zijne boodschap niet aandevronw
des huizes was overgebracht, toen de denr
geopend werd en miss Brewer verscheen.
Zij beschouwde don bezoeker met eenen
onderzoekenden blik, toen zij de kamer binnen
trad en naderde hem met zachten tred hare
lichtgroene oogeu vestigden zich strak op zyn
gelaat.
Mevrouw Duraki heeft den ganschen dag
aan hoofdpijn geleden, zeide zij, en is nog niet
bij de hand. Zij eet te half zaven ure. Indien
gij werkelijk iets belangrijks hebt mede te
deelen en gy wachten wilt, dan zal zy u ont
vangen.
Ik heb inderdaad gewichtige zaken te
bespreken en zal met genoegen waohten, ant
woordde Victor. Daar mevrouw Durski mij,
helaasgedurende eenigen tyd moet laten
wachten, zal het mij een genoegen zyn wat
met u te praten, miss Brewer, vervolgde hij
hoffelijk, natuurlyk onder bediDg, dat gij niets
anders te doen hebt.
Ik ben vry, antwoordde de dame op
kouden, afgemeten tooD.
Ik wen8chte ook u over gewichtige on
derwerpen te spreken, vervolgde Victor, en ik
geloof dat ik my openhartig tegenover u kan
uiten. Het onderwerp, waarop ik doel, betreft
de dierbaarste belaDgen van mevrouw Durski
en ik heb alle reden te vertrouwen dat gij
geheel aan haar toegewijd zijt.
Om wie anders zou ik iets geven, ant
woordde miss Brewer met een bitteren lach
Mevrouw DurBki is de eenige vriendin, waarop
ik in deze wereld kan rekenen ik heb haar
van hare kindsheid af gekend, en als ik iets
goeds van mjjn geslacht mag gelooven, wat
my evenwel moeilijk valt, dan geloof ik dat
De congregatie van het Consistorie
heeft thans verklaard, dat deze maat
regelen niet rechtmatig waren
lo. omdat daaraan geen enkel ver
bod of geen enkele sommatie aan
het adres van den genoemden schrij
ver was voorafgegaan
2o. Wijl abbé Barbier op geenerlei
wijze ressorteerde onder de jurisdictie
van den Bisschop van Nizza.
Let welde romeinsche Kardinalen-
congregatie vernietigt hier, als hooger
kerkelijk gerechtshof het vonnis, door
een Bisschop tegen een priester gewezen,
op grond van diens onbevoegdheid,
daar de priester niet tot 's Bisschops
diocees behoorde.
Niet de inhoud van het bisschoppelijk
vonnis wordt gewraakt Zakelijk heeft
de prelaat, misschien, zeer juist
geoordeeld. Doch dit is de kwestie niet.
De kwestie is, dat de Bisschop de noo-
dige jurisdictie miste om over dezen
priester te oordeelen.
Ziedaar het zuivere canoniek recht,
in een concreet geval toegepast.
Welnu
Waar de Kerk eene «Bisschop* hel
recht ontzegt een priester te veroordee-
len, over wien hij niet gesteld is,
wat waarde hebben dan de vonnissen
van gewone priesters, of zelfs leeken-
journallsten, over de rechtzinnigheid van
andere leeken, priesters of zelfs prelaten,
over wie zij zelfs geen schijn van juris
dictie bezitten en deze trouwens ook
wel niet zullen pretendeeren
De uitspraak der romeinsche Congre
gatie stempelt zulke journalistieke ver
oordeelingen tot uitingen van nul en
geener waarde.
Men verzoekt ons van geachte zijde,
naar aauleiding van onze noot op 't In
gezonden Stuk, waarin wij zeiden 't eerste
anikel te zullen opnemen, daarnaast
ook het onderstaande uit »de Maasbode*
over te nemen, waaraan we volgaarne
voldoen.
«Wij lezen in de «Neue Preussische
Zeitung (Kreuz Zeitung)* van 20 Febr.
11. een artikel getiteld *Die Kurie und
der Deutsche Katholizismus*vol valsche
beweringen, ongegronde en beleedigende
kritieken en kwaadwillige insinuaties aan-
zij oo": wel om mij geeft eon weinig
zooals zij gehecht zou zijn aan een meubelstuk
dat zij van bare jeugd af gewoon is geweest
te zien en dat zij missen zou als het werd
weggenomen.
Gij doet uwe vriendin onrecht aan, zeide
Victor. Zy heeft alle reden om innig aan u
gehecht te zijn, en ik twijfel niet of zij is het
ook.
Welke reden hebt gij om veel of weinig
te twyfelen? riep miss Brewer minachtend
ait. Waarom tracht gij al die zinledige vol
zinnen op my te stapelen, die onverschilligen
meenen te moeten uiten? Gij keDt Pauline
Durski niet; ik wel. Zij is eene vrouw die in
haar leven slechts om twee zaken gaf.
En die twee zaken zijn
De prikkel der speeltafel en do liefde
voor nweu nietswaardigen vriend, sir Reginald
Eversleigh.
Bemint zij mijn vriend werkelyk?
Zeker, zij bemint hem zooals weinigs
mannen verdienen bemind te worden en die
man het minste van allen. Zij bemint bem,
hoewel zij weet dat die liefde niet wederkeerig
is, noch op prijs wordt gesteld. Voor hem
zou zij haar geluk, haren voorspoed opofferen.
Vrouwen zijn dwaze schepsels, mijnheer Car-
ringtoD, en gij, mannen, doet verstandig hen
te verachten.
Ik wil de verdiensten van mijnen vriend
niet aanroeren, zeide Victor maar ik weet
dat mevrouw Durski de liefde gewonnen heeft
van een mao, die de genegenheid vaD elke
vrouw waard is een man, die rijk is en
haar kan opheffen uit hare tegenwoordige
twijfelachtige positie.
De FranBchman uitte deze laatste woorden
met groot vertoon van ingetogenheid en wei
feling.
Zeg maar gerust, ellondigen toestand
riep miss Brewer nit, want de toestand van
Pauline Durski is die van eene diep gezonkens
vronw, wier leven evenwel BmettelooB was.
Én met eiken dag zal die ellende ver
meerderen, zeide Victor. Mevrouw Dnrski
moet mijoen raad volgen of zij kan niet meer
in Engeland blijveD. Zij heeft weinig te hopen
in hare geboortestadbaar naam staat in
Parys in kwaden geur. Wat blijft haar don over?
gaaDde de verhoudingen tusschen den
Heiligen Stoel en de Duitsche Katho
lieken en over de uitwerkingen welke
de tegenwoordige actie der Romeinsche
Curie zou veroorzaken in Duitschland in
godsdienstig en nationaal opzicht.
Wij zouden niet gesproken hebben
over dit artikel, dat gelijkt op zooveel
andere die verschijnen in de kolommen
der aan de Kerk vijandige pers, zoo niet
verklaard werd dat de schrijver er van
een aanzienlijk Katholiek persoon is.
Om de waarheid te zeggen schijnt het
ongeloofelijk dat een Katholiek een ar
tikel heeft kunnen publiceeren, dat zoo
veroordeelenswaardig is en zoo belee-
digend voor den Opperherder van het
Kerkelijk gezag.
Wat hiervan ook zij, in ieder geval is
het ons noodzakelijk gebleken, de voor
treffelijke Katholieken van Duitschland
te waarschuwen tegen dergelijke ma
noeuvres, die er op uit zijn om te midden
van hen de etgste dwaalbegrippen te ver
spreiden, om tweedracht en oneenigheid
onder hen te zaaien, en wantrouwen te
wekken tegen den Apostolischen Stoel,
het middelpunt dergodsdlenst'ge eenheid.
Ongetwijfeld zou niemand de gods*
dienstige gezindheid en de trouw van de
groote meerderheid der Duitsche Katho
lieken jegens den Opperherder in twijfel
trekken, evenmin als iemand (wij stellen
er prijs op dit te bevestigen) ooit de
bedoeling heeft gehad, de oprechte en
katholieke gevoelens der geloovigen
van het aartsbisdom van Keulen, bovenal
van hun eerbiedwaardigen en uitsteken
den herder, kardinaal Fischer aan te
vallen of in twijfel te trekkenmaar
geheel anders moet het oordeel luiden
over zekere individuen of groepen
(waaraan in Duitschland geen gebrek is
en zooals er ook maar al te veel in
andere landen bestaan) d'e valsche leer
stellingen huldigen en verspreiden, en
die, om de verdiende berisping te ont
gaan, zich onder de ware Katholieken
trachten te scharen en te doen gelooven
dat op dezen alleen de uitgesproken
berispingen betrekking hebben.
Zoo heeft de Heilige Stoel niet de
interconfessioneele vakvereeniging als
zoodanig veroordeeld, en zich nog
niet uitgesproken over de polemiek be
treffende de twee in Duitschland bestaan-
Geheel verval! riep miss Brewerplotso
liog uit; den hongerdood. Ik weet dat wij bijna
ten einde zijn, mynhoer Carrington. Gtf be
hoeft geeue moeite te doen om mij aan onzen
toestand te herinneren.
Ik herinner er u niet aan, ik spreek er
Blechts over, in de hoop u van dienst te kunnen
rijn, antwoordde Victor Ik heb nl het bittere
der armoede gekend, miss Brewer. Vergeef
mij, zoo ik n vraag of ook gij daarmede zyt
bekend geraakt
Of ik er de weeën van ken riep het
arme schepsel nit. Wie heeft den tand der
armoede meer gevoeld dan ik Die heeft mij
het hart doorboord Ik kou sedert mijne
jeugd niets dan armoede.
Ik dank u voor uwe oprechtheid, zeide
Victor. Hot is voor mij van veel belang nwen
toestand te kennen, want daardoor zal ik
boter in staat zijn u te helpen. Ik moet dus
aannemen dat er slechts één persoon in de
wereld is, waar gy ona geeft, en dat die persoon
Pauline Daruki is.
Neem dat voor het oogenblik eer.s
aan.
En ik mag ook aannemen dat gij, die
den beker der armoede tot op den bodem
geledigd hebt, veel zondt doen om rijk te
zijn.
Juist.
Daa kan ik openhartig met u sprekeD,
miss Brewer. Ik jaag een doel na, dat ik wil
bereikeu, Er staaD mij daartoe twee wogen
open de eene vijandig, ja, noodlottig voor
u en mevrouw Dnrsbi de andere gunstig
voor u beiden. Mijn belang is aan het uwe
verbonden. Ik houd veel van mevrouw Darski,
hoewel ik niet in de rij harer aanbidders ben
opgenomen,
Miss Brewer schudde treurig hot hoofd.
Die rij was in den Jaatsten tijd zeer gedund.
Daarom, vervolgde Carrington, schijnbaar
zonder hare beweging te hebbeu opgemerkt,
verkies ik den laatsten weg en verbind uwe
belangen aan de mijne. Ik meen dat gij mijne
woorden na klaar en duidelyk zult vinden
miss Brewer?
Ja, dat ban wel zijn, zeide zij, het ziet
er niet onwaarschijnlijk uit. Wij zullen zien.
Zeker, zult gij zien myn uitleg zal niet
de vereenigingsstelsels, maar heeft daar
entegen den bisschoppen de vrijheid
gelaten, aan het eene of het andere
naar hun voorzichtig oordeel en reke
ning houdende met de plaatselijke om
standigheden en de bijzondere behoeften
in hun diocesen, de voorkeur te geven
niettemin kan de Heilige Stoel niet na
laten Zijn bezorgdheid te uiten ten
opzichte van het ernstige gevaar, dat
sommige leerstellingen en sommige
richtingen, in strijd met de voorschriften
der Ketk, opleveren, voornamelijk op
sociaal en politiek-godsdienstlg gebied.
Vandaar is het wenschelijk, dat alle
Duitsche katholieken zonderonderscheid
elke poging die wantrouwen bedoelt te
zaaien tegen Rome van zich afwijzend,
zorg dragen voor volstrekte eendracht
onder elkandermogen zij zich trouw
en onwankelbaar houden aan de leiding
vau den Heiligen Stoel en van het
Episcopaat, want alleen op die wijze kan
hun actie werkelijk bevorderlijk zijn voor
het welzijn van den godsdienst en van
het vaderland.
awii"1
De mijn-crisis.
Met groote spanning ziet men den
uitslag der nieuwe conferenties af.
Tot heden staken 40.000 mijnwerkers,
in Derbyshire, 34.000 in Nettinghams-
hire, 2000 in Leicestershire, 15000 in
het district Rotherham en 6000 in West
Riding, terwijl tegen heden-middernacht,
bij mislukking der onderhandelingen, de
staking der overige 500.000 dreigt.
De nu stakende arbeiders hebben het
werk neergelegd, omdat de uitbetaling
van het loon Dinsdags plaats heeft en
zij door te arbeiden tot heden Donderdag
en dan het werk neer te leggen krach
tens de bondsstatuten geen recht zouden
hebben op uitkeering, omdat zij twee
dagen iu een nieuwe week hadden ge
werkt.
Uit verschillende plaatsen is reeds om
troepen gevraagd, doch er zal geen mili
taire hulp verleend worden, vóór daartoe
door bet departement van oorlog verlof
wordt verleend.
noodeloos gerekt zijn doch hij moet volledig
wbzeD. Gij weet, misB Brewer, dat sir Reginald
en ik groote vrienden zijn?
Daar weet ik niets van mijnheer Carring
ton. Ik weet dat gij veel samen zijt en uiterlyk
elkaar zaer gemeenzaam kent ik geloof dat dit
de eigenschap van vriendschap is onder men-
schen van uwo soort.
Hare hardeen kraBse wijze van zeggen, zou
den de meeaten uit bet veld hebben geslagen.
Het ontmoedigde Victor Carrington evonwel
niet.
Geef aan mijne woorden de uitlegging
die u behaagt, zeide by maar let op twee
feiten. Er bestaat een innige band, zoo gij
die uitdrukking verkiest, tusschen Reginald
Eversleigh en mij, en zijne tegenwoordige
gemeenzame omgang met mevrouw Darski
verhindert hem, de verplichtingen na te komen
die onze verbintenis hem oplegt. Ik heb dus
besloten dien omgaDg te stuiten. Begrypt gij
mij
Ja, tot zoover begrijp ik u.
llo3 weinig hij ook de genegenheid moge
waardig zyn, die mevrouw Dnrski voor hem
koestert, kan die omgang toch niet afgebroken
wordeD zonder dat zy er onder lijdtdoch
hij zou kunnen worden verbroken zender dat
zij er oeuig voordeel van had ja, zij zou er
gansch door ten gronde kunnen gaan. Het
lyden kan ik haar niet besparen, dat is on
mogelijk, onvermijdelijk, zoowel in haar belang
als in bet mijne, die ik beide evenzeer behartig
doch met uwe hulp kan ik dat lijden zeer ten
haren voordeele doen keeren, zelfs zoo dat hare
geheele toekomst er rnBt en welvaart door er
langt,
Hij zweeg. Miss Brewer zag hem strak in
het gelaat, doch zeide niets.
Reginald Eversleigh is mij geld schuldig,
miss Brewer, en ik kan niet toelaten dat hij
mijn schuldenaar blijft. Ik zeg niet dat hij geld
van my geleend heeftdat had ik nooit weg
te geven, en al had ik het, ik zou het niet
uitleenen.
Hij bemerkte hoe zijn tegenwoordige toon
indruk maakte op den achterdochtigen goest
der vrouw en hij vervolgde
(Word vervolgd.)