Nummer 19 Zondag 3 Maart 1912 35e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwijksche Stoomdrukken] Antoon Tielen. Eerste Blad. Van Houten 's De beste voor den prijs Dit nummer bestaat i fc DRIE bladen FEUILLETON. Eigen vonnis neerge schreven. Buitenland. Engeland, Lain Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. Ieder die een proef neemt met zal tevreden zijn en moeten erkennen dat deze cacao is Vfc - 0.80 1 Kg. ƒ1.50 y4Kg./0.42£ 4/i0m -0.18 XXV. Wiilwjjkscie en Ijingstraatsche Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5. Franco per post door het geheele ryk f 0.90. Brieven, ingezonden stukken, gelden een., franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: Advertbntiën 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, gr°ote letters naar plaatsruimte. Adverteutiën 8 maal ter plaatsing opgegeten worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal r6gels en advertenties bij Abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Rona Cacao 1877 Om nan onze belofte te voldoen geven we hier onder het geen de eerw. heer Th. van der Marck, redacteur van de «Nieuwe Koerier*, schrijft over de Maasbodeaangelegenheid, en waarover we verder in ons blad voorloopig genoeg gezegd hebben. De «Maasbode* heeft de vorige week een lijstje gegeven van de «bladen* in binnen- en buitenland, die nu maanden achtereei bezig zijn door hun laster de «Maasbode* in een kwaad gerucht te zetten*. Onder die bladen zijn 25 binnenland- sche en buitenlandsche katholieke. De Van „DE ICHO VAN HET ZUIDEN." 77) Gij zyt net zeer op de hoogte, antwoordde Larkspur glimlachend. Is Londen niet de geschiktste faats voor hem Ik verwed er alles onder iat Carrington daar terug is en met zijne moder leeft als ware er niets ge beurd. Lady Everteigb, Jane Paylaud an Larkspur vertrokken n.ar Londen en bewoonden hun vroeger kwatier. Ook Carringtou bevond zich in die tad, en leefde samen met zijne moeder, zoots de oude politieman gezegd had. Eei gevaarlijk verbond. In den namldag van den dag, volgende op dieD, waarop Bir Reginald Victor Carrington bezocht, meldo laatstgenoemde zich op Hilton- huis aan. I Hij klopte e wachtte. De vrouw in de por tierswoning zede hem dat het zeer onzeker was of hij mevouw Duraki zou kunnen spre ken op dit nr van den dag; desniettegen staande cing bi toch op het huis af. Carlo Toas, c vertrouwde koerier en huis knecht van Patine, opeode de deurde man zag den bezoekr wantrouwend aaD. Mevrouw mtvangt niemand op dit uur, zeide hy. Ja, het iimy bekend dat zij voor nie mand zoo vrog te spreken is, antwoordde Carrington; mar het betreft zeer belangryke zaken, en daai ik zoo ver ben gekomen om haar te zien, al zy misschien voor my wel eene uitzonderig willen maken. Nieuwe »Koerier*, waarvan de weleerw. heer Th. van der Marck hoofdredacteur is, schrijft naar aanleiding van dit lijstje Waaneer nu in ons eigen land 25 en in het buitenland 9 bekende katholieke bladen verzet aanteekenen tegea de handelwijze en de manier van strijden van de »Maasbode*, wanneer onder de redacteurs van deze katholieke bladen gevonden worden mannen als de Kamer leden Mgr. dr. Nolens, Vermeulen Aal- berse, Van Nispen tot Sevenaer, Arts, v. Vuuren, verschillende priesters, die met toestemming van hun bisschop de redactie waarnemen en tal van leeken- journalisten, die terecht het volle ver trouwen van het katholieke volk genieten wanneer aan de zijde van de Maasbode voor zoover wij weten, slechts twee klei nere bladen staan nl. de Eindhovensche Courant en de Nieuwe Haarlemsche Cou- i'ant dan zal men toch wel tot het besef komen, dat het al zeer onwaar schijnlijk zou wezen, dat zoo goed als alle katholieke bladen van ons land niet meer zouden weten wat de katholieke Kerk leert, en niet meer zouden doen wat de katholieke Kerk verlangt en dat.... enkel en alléén de Maasbode het mono polie zou hebben van de katholiciteit. Zulke hoogmoed straft zich zelve. liet publiceeren van de lange lijst van katholieke bladen, die tegen de Maas bode verzet aanteekenen, is het neet- schrijven van een eigen vonnis, scherper en vlijmender dan een tegenstander het doen kan. Dat er ook liberale en socia- listiche bladen tegen de Maasbode agee- reD, is niets nieuws en niet te verwonde ren er is geen enkel katholiek dagblad dat niet eenzelfde lijstje zou kunnen publiceeren. Maar geen ander katholiek blad dan de Maasbode kan een lijst van 25 zegge vijf en twintig katholieke bladen in ons eigen land aanhalen, die verzet aanteekenen tegen zijn journalistiek op treden.* Nog iets. >Het Dagblad van Noordbrabant* schrijft onder 't hoofdje. »Zegt dit niets?* Mgr. Chapon, Bisschop van Nizza, beval onlangs zeer gestrenge maatregelen tegen zekeren abbé Barbier, naar aanlei ding van eenige door dezen geestelijke gepubliceerde geschriften. Met deze woorden gaf hy zyn kaarfjuover, waarop hij met potlood het volgende geschre ven had „Wees zoo goed, mij te ontvangen, waarde mevrouw. Ik kom werkelijk voor gewichtige belangen, die geen uitstel gedoogen. Zoo gij mij thuns niet kant sprekou, dan->p het etens uur, zoo zal ik wachteD. De Spanjaard het Victor in een der gezel schapszalen, die er koud en kil uitzag bij dat wiuter-avondlicht. Victor wachtte eenigen tijd hij begon te denken dat zijne boodschap niet aandevronw des huizes was overgebracht, toen de denr geopend werd en miss Brewer verscheen. Zij beschouwde don bezoeker met eenen onderzoekenden blik, toen zij de kamer binnen trad en naderde hem met zachten tred hare lichtgroene oogeu vestigden zich strak op zyn gelaat. Mevrouw Duraki heeft den ganschen dag aan hoofdpijn geleden, zeide zij, en is nog niet bij de hand. Zij eet te half zaven ure. Indien gij werkelijk iets belangrijks hebt mede te deelen en gy wachten wilt, dan zal zy u ont vangen. Ik heb inderdaad gewichtige zaken te bespreken en zal met genoegen waohten, ant woordde Victor. Daar mevrouw Durski mij, helaasgedurende eenigen tyd moet laten wachten, zal het mij een genoegen zyn wat met u te praten, miss Brewer, vervolgde hij hoffelijk, natuurlyk onder bediDg, dat gij niets anders te doen hebt. Ik ben vry, antwoordde de dame op kouden, afgemeten tooD. Ik wen8chte ook u over gewichtige on derwerpen te spreken, vervolgde Victor, en ik geloof dat ik my openhartig tegenover u kan uiten. Het onderwerp, waarop ik doel, betreft de dierbaarste belaDgen van mevrouw Durski en ik heb alle reden te vertrouwen dat gij geheel aan haar toegewijd zijt. Om wie anders zou ik iets geven, ant woordde miss Brewer met een bitteren lach Mevrouw DurBki is de eenige vriendin, waarop ik in deze wereld kan rekenen ik heb haar van hare kindsheid af gekend, en als ik iets goeds van mjjn geslacht mag gelooven, wat my evenwel moeilijk valt, dan geloof ik dat De congregatie van het Consistorie heeft thans verklaard, dat deze maat regelen niet rechtmatig waren lo. omdat daaraan geen enkel ver bod of geen enkele sommatie aan het adres van den genoemden schrij ver was voorafgegaan 2o. Wijl abbé Barbier op geenerlei wijze ressorteerde onder de jurisdictie van den Bisschop van Nizza. Let welde romeinsche Kardinalen- congregatie vernietigt hier, als hooger kerkelijk gerechtshof het vonnis, door een Bisschop tegen een priester gewezen, op grond van diens onbevoegdheid, daar de priester niet tot 's Bisschops diocees behoorde. Niet de inhoud van het bisschoppelijk vonnis wordt gewraakt Zakelijk heeft de prelaat, misschien, zeer juist geoordeeld. Doch dit is de kwestie niet. De kwestie is, dat de Bisschop de noo- dige jurisdictie miste om over dezen priester te oordeelen. Ziedaar het zuivere canoniek recht, in een concreet geval toegepast. Welnu Waar de Kerk eene «Bisschop* hel recht ontzegt een priester te veroordee- len, over wien hij niet gesteld is, wat waarde hebben dan de vonnissen van gewone priesters, of zelfs leeken- journallsten, over de rechtzinnigheid van andere leeken, priesters of zelfs prelaten, over wie zij zelfs geen schijn van juris dictie bezitten en deze trouwens ook wel niet zullen pretendeeren De uitspraak der romeinsche Congre gatie stempelt zulke journalistieke ver oordeelingen tot uitingen van nul en geener waarde. Men verzoekt ons van geachte zijde, naar aauleiding van onze noot op 't In gezonden Stuk, waarin wij zeiden 't eerste anikel te zullen opnemen, daarnaast ook het onderstaande uit »de Maasbode* over te nemen, waaraan we volgaarne voldoen. «Wij lezen in de «Neue Preussische Zeitung (Kreuz Zeitung)* van 20 Febr. 11. een artikel getiteld *Die Kurie und der Deutsche Katholizismus*vol valsche beweringen, ongegronde en beleedigende kritieken en kwaadwillige insinuaties aan- zij oo": wel om mij geeft eon weinig zooals zij gehecht zou zijn aan een meubelstuk dat zij van bare jeugd af gewoon is geweest te zien en dat zij missen zou als het werd weggenomen. Gij doet uwe vriendin onrecht aan, zeide Victor. Zy heeft alle reden om innig aan u gehecht te zijn, en ik twijfel niet of zij is het ook. Welke reden hebt gij om veel of weinig te twyfelen? riep miss Brewer minachtend ait. Waarom tracht gij al die zinledige vol zinnen op my te stapelen, die onverschilligen meenen te moeten uiten? Gij keDt Pauline Durski niet; ik wel. Zij is eene vrouw die in haar leven slechts om twee zaken gaf. En die twee zaken zijn De prikkel der speeltafel en do liefde voor nweu nietswaardigen vriend, sir Reginald Eversleigh. Bemint zij mijn vriend werkelyk? Zeker, zij bemint hem zooals weinigs mannen verdienen bemind te worden en die man het minste van allen. Zij bemint bem, hoewel zij weet dat die liefde niet wederkeerig is, noch op prijs wordt gesteld. Voor hem zou zij haar geluk, haren voorspoed opofferen. Vrouwen zijn dwaze schepsels, mijnheer Car- ringtoD, en gij, mannen, doet verstandig hen te verachten. Ik wil de verdiensten van mijnen vriend niet aanroeren, zeide Victor maar ik weet dat mevrouw Durski de liefde gewonnen heeft van een mao, die de genegenheid vaD elke vrouw waard is een man, die rijk is en haar kan opheffen uit hare tegenwoordige twijfelachtige positie. De FranBchman uitte deze laatste woorden met groot vertoon van ingetogenheid en wei feling. Zeg maar gerust, ellondigen toestand riep miss Brewer nit, want de toestand van Pauline Durski is die van eene diep gezonkens vronw, wier leven evenwel BmettelooB was. Én met eiken dag zal die ellende ver meerderen, zeide Victor. Mevrouw Dnrski moet mijoen raad volgen of zij kan niet meer in Engeland blijveD. Zij heeft weinig te hopen in hare geboortestadbaar naam staat in Parys in kwaden geur. Wat blijft haar don over? gaaDde de verhoudingen tusschen den Heiligen Stoel en de Duitsche Katho lieken en over de uitwerkingen welke de tegenwoordige actie der Romeinsche Curie zou veroorzaken in Duitschland in godsdienstig en nationaal opzicht. Wij zouden niet gesproken hebben over dit artikel, dat gelijkt op zooveel andere die verschijnen in de kolommen der aan de Kerk vijandige pers, zoo niet verklaard werd dat de schrijver er van een aanzienlijk Katholiek persoon is. Om de waarheid te zeggen schijnt het ongeloofelijk dat een Katholiek een ar tikel heeft kunnen publiceeren, dat zoo veroordeelenswaardig is en zoo belee- digend voor den Opperherder van het Kerkelijk gezag. Wat hiervan ook zij, in ieder geval is het ons noodzakelijk gebleken, de voor treffelijke Katholieken van Duitschland te waarschuwen tegen dergelijke ma noeuvres, die er op uit zijn om te midden van hen de etgste dwaalbegrippen te ver spreiden, om tweedracht en oneenigheid onder hen te zaaien, en wantrouwen te wekken tegen den Apostolischen Stoel, het middelpunt dergodsdlenst'ge eenheid. Ongetwijfeld zou niemand de gods* dienstige gezindheid en de trouw van de groote meerderheid der Duitsche Katho lieken jegens den Opperherder in twijfel trekken, evenmin als iemand (wij stellen er prijs op dit te bevestigen) ooit de bedoeling heeft gehad, de oprechte en katholieke gevoelens der geloovigen van het aartsbisdom van Keulen, bovenal van hun eerbiedwaardigen en uitsteken den herder, kardinaal Fischer aan te vallen of in twijfel te trekkenmaar geheel anders moet het oordeel luiden over zekere individuen of groepen (waaraan in Duitschland geen gebrek is en zooals er ook maar al te veel in andere landen bestaan) d'e valsche leer stellingen huldigen en verspreiden, en die, om de verdiende berisping te ont gaan, zich onder de ware Katholieken trachten te scharen en te doen gelooven dat op dezen alleen de uitgesproken berispingen betrekking hebben. Zoo heeft de Heilige Stoel niet de interconfessioneele vakvereeniging als zoodanig veroordeeld, en zich nog niet uitgesproken over de polemiek be treffende de twee in Duitschland bestaan- Geheel verval! riep miss Brewerplotso liog uit; den hongerdood. Ik weet dat wij bijna ten einde zijn, mynhoer Carrington. Gtf be hoeft geeue moeite te doen om mij aan onzen toestand te herinneren. Ik herinner er u niet aan, ik spreek er Blechts over, in de hoop u van dienst te kunnen rijn, antwoordde Victor Ik heb nl het bittere der armoede gekend, miss Brewer. Vergeef mij, zoo ik n vraag of ook gij daarmede zyt bekend geraakt Of ik er de weeën van ken riep het arme schepsel nit. Wie heeft den tand der armoede meer gevoeld dan ik Die heeft mij het hart doorboord Ik kou sedert mijne jeugd niets dan armoede. Ik dank u voor uwe oprechtheid, zeide Victor. Hot is voor mij van veel belang nwen toestand te kennen, want daardoor zal ik boter in staat zijn u te helpen. Ik moet dus aannemen dat er slechts één persoon in de wereld is, waar gy ona geeft, en dat die persoon Pauline Daruki is. Neem dat voor het oogenblik eer.s aan. En ik mag ook aannemen dat gij, die den beker der armoede tot op den bodem geledigd hebt, veel zondt doen om rijk te zijn. Juist. Daa kan ik openhartig met u sprekeD, miss Brewer. Ik jaag een doel na, dat ik wil bereikeu, Er staaD mij daartoe twee wogen open de eene vijandig, ja, noodlottig voor u en mevrouw Dnrsbi de andere gunstig voor u beiden. Mijn belang is aan het uwe verbonden. Ik houd veel van mevrouw Darski, hoewel ik niet in de rij harer aanbidders ben opgenomen, Miss Brewer schudde treurig hot hoofd. Die rij was in den Jaatsten tijd zeer gedund. Daarom, vervolgde Carrington, schijnbaar zonder hare beweging te hebbeu opgemerkt, verkies ik den laatsten weg en verbind uwe belangen aan de mijne. Ik meen dat gij mijne woorden na klaar en duidelyk zult vinden miss Brewer? Ja, dat ban wel zijn, zeide zij, het ziet er niet onwaarschijnlijk uit. Wij zullen zien. Zeker, zult gij zien myn uitleg zal niet de vereenigingsstelsels, maar heeft daar entegen den bisschoppen de vrijheid gelaten, aan het eene of het andere naar hun voorzichtig oordeel en reke ning houdende met de plaatselijke om standigheden en de bijzondere behoeften in hun diocesen, de voorkeur te geven niettemin kan de Heilige Stoel niet na laten Zijn bezorgdheid te uiten ten opzichte van het ernstige gevaar, dat sommige leerstellingen en sommige richtingen, in strijd met de voorschriften der Ketk, opleveren, voornamelijk op sociaal en politiek-godsdienstlg gebied. Vandaar is het wenschelijk, dat alle Duitsche katholieken zonderonderscheid elke poging die wantrouwen bedoelt te zaaien tegen Rome van zich afwijzend, zorg dragen voor volstrekte eendracht onder elkandermogen zij zich trouw en onwankelbaar houden aan de leiding vau den Heiligen Stoel en van het Episcopaat, want alleen op die wijze kan hun actie werkelijk bevorderlijk zijn voor het welzijn van den godsdienst en van het vaderland. awii"1 De mijn-crisis. Met groote spanning ziet men den uitslag der nieuwe conferenties af. Tot heden staken 40.000 mijnwerkers, in Derbyshire, 34.000 in Nettinghams- hire, 2000 in Leicestershire, 15000 in het district Rotherham en 6000 in West Riding, terwijl tegen heden-middernacht, bij mislukking der onderhandelingen, de staking der overige 500.000 dreigt. De nu stakende arbeiders hebben het werk neergelegd, omdat de uitbetaling van het loon Dinsdags plaats heeft en zij door te arbeiden tot heden Donderdag en dan het werk neer te leggen krach tens de bondsstatuten geen recht zouden hebben op uitkeering, omdat zij twee dagen iu een nieuwe week hadden ge werkt. Uit verschillende plaatsen is reeds om troepen gevraagd, doch er zal geen mili taire hulp verleend worden, vóór daartoe door bet departement van oorlog verlof wordt verleend. noodeloos gerekt zijn doch hij moet volledig wbzeD. Gij weet, misB Brewer, dat sir Reginald en ik groote vrienden zijn? Daar weet ik niets van mijnheer Carring ton. Ik weet dat gij veel samen zijt en uiterlyk elkaar zaer gemeenzaam kent ik geloof dat dit de eigenschap van vriendschap is onder men- schen van uwo soort. Hare hardeen kraBse wijze van zeggen, zou den de meeaten uit bet veld hebben geslagen. Het ontmoedigde Victor Carrington evonwel niet. Geef aan mijne woorden de uitlegging die u behaagt, zeide by maar let op twee feiten. Er bestaat een innige band, zoo gij die uitdrukking verkiest, tusschen Reginald Eversleigh en mij, en zijne tegenwoordige gemeenzame omgang met mevrouw Darski verhindert hem, de verplichtingen na te komen die onze verbintenis hem oplegt. Ik heb dus besloten dien omgaDg te stuiten. Begrypt gij mij Ja, tot zoover begrijp ik u. llo3 weinig hij ook de genegenheid moge waardig zyn, die mevrouw Dnrski voor hem koestert, kan die omgang toch niet afgebroken wordeD zonder dat zy er onder lijdtdoch hij zou kunnen worden verbroken zender dat zij er oeuig voordeel van had ja, zij zou er gansch door ten gronde kunnen gaan. Het lyden kan ik haar niet besparen, dat is on mogelijk, onvermijdelijk, zoowel in haar belang als in bet mijne, die ik beide evenzeer behartig doch met uwe hulp kan ik dat lijden zeer ten haren voordeele doen keeren, zelfs zoo dat hare geheele toekomst er rnBt en welvaart door er langt, Hij zweeg. Miss Brewer zag hem strak in het gelaat, doch zeide niets. Reginald Eversleigh is mij geld schuldig, miss Brewer, en ik kan niet toelaten dat hij mijn schuldenaar blijft. Ik zeg niet dat hij geld van my geleend heeftdat had ik nooit weg te geven, en al had ik het, ik zou het niet uitleenen. Hij bemerkte hoe zijn tegenwoordige toon indruk maakte op den achterdochtigen goest der vrouw en hij vervolgde (Word vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1912 | | pagina 1