-Nummer 60
Donderdag 25 Juli 1912
35e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwii'ksche Stoomdrukkerij AntoonTieien,
Eerste Blad.
1PH
Zijn laatste wensch.
en.
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
DE OORLOG.
FEUILLETON.
>n.
Buitenland,
D>e besliste zuiverheid,
van Sunlight
00!
Engeland.
Duitschland.
Japan.
icht.
ling.
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
LAAT UW ZtEP SUNLiüil I £UN
Re-
i.
iweers.'
or een
land-
n het
-lulte-
Zoo
m een
:n on-
n uw
zullen
ed.
2372
lR.
De Echo van het Zuiden,
IV «al wijlt se Ir «n Langstraatsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post door bet geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden ent., franco te zenden aan
Uitgever.
den
UITGAVE:
Advertbntiën 17 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeHge contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
r
btaan
0; of
ar een
ranco
1 voor
men
m en
ader
fijne
>r dc
ddin-
chikt
ikt in
onze
ranco
1 dui-
1g Cf
in
saam
1.50
641
Een nader telegram van vice-admiraal
Viale meldt, dat van de torpedobooten Spies,
Centaure, Astore, Climene en Persco, die
door list de Dardanellen binnenvoeren, de
„Astore*, die achteraan stoomde, het eerst
werd ontdekt en dadelijk vanaf de beide
kusteB beechoten werd. De wachten, die op
den oever op korten afstand van elkaar wa
ren opgesteld, gaven het alarmsignaal verder.
Het torpedoboot-flottielje, dat steeds door
ongeveer twaalf zoeklichten beschenen werd,
vervolgde dapper in enge formatie met een
snelheid van 21 knoopen zijn weg en voer
dicht langs de Euiopeesche kus!. Toen het
ongeveer Kilidbahr bereikt had, werd het
vuren levendiger. De torpedoboot „Spica*,
die aan de spits giüg, voer tegen een staal-
tros. IN adat zij was losgekomen, stoomde zij
verder, doch stiet wederom op een tros, maar
kwam weder los. Vau Kilidbahr en Tschanak
werd het water iutusschen door zoeklichten
van de kust en de Turksche oorlogsschepen
hel verlicht en werd 't van het land en van
de schepe^i uit door een hevig artillerie-vuur
bestreken.
De zich kruisende talrijke lichtkogels der
schijnwerpers maakten het onmogelijk de
Tarksche oorlogsschepen te verkennen of
ook maar ten naaste bij hunne positie te
bepaleD. Daarom hield commandant Millo
het voor nutteloos een aanval te ondernemen,
die het verlies der meeste torpedobooten tot
gevolg gehad zoa hebben en gaf hij bevel
tot den terugtocht, die in volmaakte orde
geschiedde. Hoewel het vuren der Turksche
batterijen nog in hevigheid toenam, hebben
de Italiaansche torpedobooten slechts geringe
schade bekomeD.
„Messagero*, „Popoio Romano*, „Vita*
en andere bladen roemen de bravour der
Italiaansche vloot, wie deze tocht onverge
telijke eer heeft gebracht. Zij stellen het
voor of nog nimmer roemrijker wapenfeit
plaats vond. De minister van marine ontving
gelukwenschen van alle militaire autoriteiten
en de attachés en gezantschappen.
Het „Agenzia Stefani' houdt vol, dat de
vloot geen verliezen geleden heeft en ont
kent dat er een eskader kruist tusschen
Mytilene, Imbros en Tenedos.
De Turksche minister van binnen). zaken
meldt echter, dat gisteren-morgen 3 Ita
liaansche pantser8chepen en 2 torpedoboo'en
de haren van Kalmoti en twee andere de
haven van Chio binnenliepen. Na twee uren
vertrokkea zij weer. Twee pantserschepen
en 6 torpedobooten zijn gezien varende van
Psara nair het Zaiden. De commandant van
een handelsschip beweert 22 Italiaansche
oorlogs- of transportschepen bij Teoedon en
vijf pautsarscbepea bij de Dardanellen gezien
te hebben.
Het gevecht bij Misurata.
Over het gevecht bij Misurata deelt
de Agenzia Stefani de volgende bijzon
derheden mede
Verkenningen, in de laatste dagen
uitgvoerd, hadden uitgewezen, dat groe
pen Turken uit de streek van Sjeren, 7,
kilometer ten Westen van Misurata tot
aan de oase van Misurata voortgerukt
waren, vee weggedreven en allerlei ge
welddaden tegen de bewoners bedreven
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
Roman uit 't Fransck.
11.)
fan
EN.
128
raat.
Ja. eigenlijk, waarom niet Frangois De la
Teillais zou Sylvie Régnier kunnen trouweD.
Een meisje van zestien of zeventien jaar is
reeds huwbaar. Eu Sylvie voDd niet dat M.
De La Teillais ouder scheen dan acht-en-twin-
tig, of zelfs vijf-en-twintig. De eerste maal,
dat zij hem had gezien, bad zij hem voor een
jonge man gehouden. En in werkelijkheid was
hij Dog een jonge man, in alle opzichten nog.
VIII.
Sylvie droomde voort, met open oogen.
Ja zeker, Fratgois de Teillais had haar
kunnen trouwen...Hoe had ze zelf nooit daar
aan gedacht ?,..Zy zouden getrouwd zyo, en
dan zou er geen scheiding zijn geweest, geen
sprake van mevrouw Prèvost cn van Parijp..
Sylvie zou zich dan niet de geringste zorg
meer hebben behoeven te maken over hare
toekomst. Haar man zou haar hebben meege
nomen naar daarginds, naar het schoone land
van de chryaantemums en de leliën. Hij zou
haar hebben meegenomen op zjjn witte scheepje
mot de zijdeD zeilen en het zilveren tuig, over
de kalme blauwe zee, ver weg, ver van de
wereld, waar de dood en de baat zooveel leed
berokkenen...
Zij sloot hare oogen, heel vast, en zij dwong
zichzelf te gelooven aan al die dwaze dingen,
aan dat scheepke van wit en zilver, en aan
die gladde, blauwe zee, en aan dien man van
baar, die haar aan zijn sterke borst drukte
en baar toesprak met zijne zachte stem, zooals
hij gedaan had toen zij zoo bitter weende b\
hadden. De Italiaansche opperbevelheb
ber besloot dientengevolge tot een
krachtdadig optreden en Zondagmorgen
vroeg begonnen de operatien, onder bevel
van generaal Fara.
De Italiaansche troepen verlieten Mu-
surata om 4 uur in den morgen. Nadat
zij een half uur gemarcheerd hadden,
ontmoete zij de eerste Turksche afdee-
iingen. Andere troepen werden weldra
op verderen afstand zichtbaar. De Turken
werden uit de oase verdreven en vlucht
ten hals over kop naar Sjeran, waarbij
zij tal van dooden achterlieten.
Tusschen de oase van Misurata en die
van Gheran bevindt zich een open, bijna
3 kilometer breede strook grond. De Ita
liaansche troepen staken die, in weerwil
van de hitte over en vielen de bijna
1500 man sterke Turksche strijdmacht in
haar voornaamste stelling aan, waarbij zij
den vijandtot op korten afstand naderden.
Na een verbitterden strijd, die 4 uren
duurde, werden de Turken verslagen.
Zij leden over hun geheele front groote
verliezen en werden genoodzaakt hun
stellingen te verlaten. De Italiaansche
troepen keerden daarna in volmaakte
orde naar Misurata terug. Een escadron
cavalerie aanvaardde, na een verkennings,
tocht aan den uitersten rand der zuide
lijke oase, den terugtocht naar kaap San
roea. De Italianen hadden 19 doode--
onder wie 9 Askari's en 87 gewonden,
waaronder 12 Askari's.
Nader wordt uit Italiaansche bron ge
meld dat de Turken in het gevecht bij
Misurata 300 dooden hadden.
Bij Derna.
Het Agenza Stefani bericht over een
treffen dat eergisteren bij Derna heeft
plaats gehad. Tegen 3 uur in den na
middag ondernamen de Turken van ge
dekte stellingen uit met eeoige kanonnen
een artillerie-aanval op het kleine fort
Lombardia. De Italiaansche artilerie be
antwoordde het vuur en bracht dat van
de Turken tot zwijgen.
spoedig mogelijk een bezoek te brengen
aan de Duitsche kolonies in Afrika. Men
hoopt, dat de prins in 1914 in Oost-
Afrika zal zijn, om de opening van het
laatste gedeelte van den spoorweg Dar
es Salaam—Tanganykameer bij te wonen.
Een nauwkeurig omschreven reisroute is
echter nog niet vastgesteld en de datum
van het vertrek nog niet bepaald.
bet graf van haren vader. Zij dwong zichzelf
te gelooven dat het alleB zoo was, en dat zij
gelukkig was, gelnkkig tot stervena toe...
Want zij voelde het nu, eu dit was haar
eeue nog veel wonderlijker openbaring, dan
die waarmede Jacqnelinj haar zoo boosaardig
getroffen had, zy voelde het nu, dat zij gis
teren reeds, evenals heden, geen volmaakter
gelnk zich zou hebben kunnen wenschen dan
de onvergetelijke zaligheid van de vronw te
zijn van Frai gois de la Teillais..
Indien hij baar gevraagd bad om haar leven
dan zon zij zonder vrees of aarzelen geant
woord hebben Neem het
Dit beteekende dan dat zy Fraigois de la
Teillais beminde, zooals hare moeder haren
vader hud bemind, zooals hare overgrootmoe
der Jacqnette den soldaat had bemind, dien
zij tot aan de Poolsche grens gevolgd was
Ja, ja, z\) bemindp. Die smartvolle vreugde
die haar doortrilde zoo vaak zy aan hem
dacht, die atille verrukking, wanneer zij zich
hem voorstelde in zijne flinke, opene, nobele
mannelijkheiddat verlangen om by hem te
zijn, in zijne armen uit te schreien, en dan
door hem getroost en geliefkoosd te worden,
dat was wel hetgeen men liefde noemtniet
de liefde die eene dochter verschuldigd is aan
hare ouders, maar da liefde die eene vrouw
geeft aan haren man, aan den uitverkorene
van haar hart en baar lever.
Sylvie beminde Sedert lang reeds, onge
twijfeld. Sedert dien herfstdag, toen zij, in den
hof van Clos-Belloy, voor 't eerst de glimlach
ende oogen had ontmoet van den jongen man
die haar chrysanthemums zag plakken. Van
toen reedB sluimerde in haar dit diepe gevoel
waarvan zy nu eerst tot bewustzijn was ge
komen. .En toch zon waarschijnlijk niemand,
aan wie zy haar geheim had toevertrouwd,
het voor eroBt hebben opgenomen. Zij was
immers nog zoo klein, zoo geheel een school
meisje zij had nog niet het recht te be
minnen als eene vronw M. de la Teillais sprak
dan ook tot haar zooals men spreekt tot een
kind. Indien bij zoo zacht had toegesproken
en getroost, indien hij haar zelfs geliefkoosd
had, dan had hij dit gedaan omdat zy in zijne
oogen nog niet anders was dan een kind,..En
bovendien, zy was leelijk.
Naar sommige bladen melden zou de
Duitsche kroonprins van plan zijn zoo
De Engelsche vloot
In het Lagerhuis is gisteren behandeld
de aauvullende begrooting van de vloot
Minister Churchill zei dat de oniniddelijke
oorzaak van de aanvullende begrooting voor
de vloot te zoeken was in de nieuwe DuiLche
vlootwet. Het hoofdbeginsel van die wet was,
het aantal slagvaardige schepen van alle
klassen te vergrooten. Bijua vier vijfden van
de heele Dnitsche vloot zou in actieven
dienst worden gehouden, gereed om terstond
ten oorlog te kunnen worden gebruikt.
Dergelijke voorbereidingen waren opmer
kelijk en voor zoover den minister bekend,
zonder voorbeeld in de geschiedenis van de
moderne zeemachten.
De minister deelde voorts mede, dat het
aaBtal onderzeesche booten zou woiden ver
hoogd en dat het tempo, waarin lichte krui
sers werden gebouwd, was versneld. De
verhoogde slagvaardigheid van d® Duitsche
vloot moest een reorganisatie van de Engel
sche vloot met zich meebrengen om hare
meerderheid, die voor Eugelaud noodzakelijk
is, te haudhaveD. Hij stelde voor het aantal
oorlogsschepen in actieven dienst van 28 op
33 te verhoogeu. In 1914 en volgende jaren
zou een tweede vloot van acht schepen wor
den gebouwd. Eugeland zou 5 eskaders
moeten bezitten van 4.1 schepen samen. Vier
van die eskaders zonden in aciieven dienst zijn.
De aauvullende begrooting werd met 291
tegen 42 stemmen aangenomen. De tegen
stemmen behoorden aan de arbeiderspartij
en de radicalen.
De staking.
Het aantal personen, gisteren in de dok
ken werkzaam, was wederom aanzienlijk
grooter dan Zaterdag, het bedroeg volgens
opgave van de haven-au'oriteiteo 17.988
mau. Van ve. schillende kanten worden po
gingen in 't werk gesield om de staking te
doen beëindigen gisterenavond kwamen ook
de Lagerhuisafgevaardigden van Londen bij
een om den toestand te bespreken.
In verband met het voorgenomen referen
dum onder de stakers uit te schrijven, heb
ben de reeders door lord Devonport piecies
hun eischen vast doen stellen. Zij vragen de
onvoorwaardelijke hervatting van den arbeid
door de stakers, maar geven de verzekering,
dat zij de grieven bij hen ingebracht zullen
bespreken of met de werklieden zelf of met
hnn vakvereeniging.
Van Duitschland en Oostenrijk hebben de
stakers gisteren een 20.000 M. gekregen,
een iondensch comi'é heeft 1050 pond bij
eengebracht. Maar de ellende in de stakers-
huisgezinnen is geweldig groot en neemt
met den dag toe.
De ziekte van de mikado is volgens
de verklaring van de geneesheeren, die
hem behandelen een acute vererging
van een nierkwaal, waaraan hij sedert 1906
lijdende is.
De tegenwoordige ziekte heeft zich
den 14den Juli voor het eerst geopen
baard.
De mikado verloor langzamerhand den
eetlust en werd meer en meer lusteloos.
Den 19en vertoonden zich verschijnselen
van zenuwaandoeningen en koorts.
Deze crisis kwam heel onverwacht. De
mikado presideerde den ministerraad en
keurde het rapport goed over de Chi-
neesche kwestie.
Zaterdagavond was de toestand van
den mikado onveranderd. De troonop
volger, die aan de pokken ziek lag, doch
herstellende was, is weer ingestort toen
hij de tijding vernam van den slechten
gezondheidstoestand des keizers.
De Japansche regeering heeft een
lijst gepubliceerd van de verliezen die
er tijdens den laatsten Russisch—Japan-
schen oorlog werden geleden. Volgens
deze lijst bedroeg het aantal dooden in
dien oorlog 30,000 en dat der gewonden
130.000.
Gedurende de belegering van Port
Arthur, die vijf maanden duurde, werden
40.000 manschappen buiten gevecht
gesteld, waaronder 6.000 officieren Bij het
gevecht bijMoekden, dat 22 dagen duurde
werden 16 000 soldaten gedood en 53 000
gewond. Bij den slag van Laoyan vielen
Das kon zij op de lieide van een man geen
aanspraak makeD.., Zij was even leelijk, als
hij schoon was hij, die Jacqueline wist
het door de schoonste vrouwen werd ge
zocht...
O. zij begreep dns zeer goed dat hij haar niet
tot zyne vrouw wilde, Maar waarom had hij
over deze dingen gesproken tegeD de Lecou-
telliers, terwijl toch al zijn kiesobheidsgevoel
gebieden moest er van te zwijgen? Waarom?
Neen, Sylvie kon hem niet vergeven, tegen
de Lecontelliers te hebben gezegd dat bij baar
leelijk vond. Dat was slecht, dat was laag van
hem? Een opstand grolde in haar, met eene
wanhoop, die haar zon hebben willen doen
uitschreeuwen en uitsnikken
Hij wil voor mij niet anders wezen dan
een voogd? Nu, goed. Hy kan er gerust op
zijn Al zou ik hem nog tienmaal meer be
minnen, dan ik doe, bij zal er nooit iets van
weten I
Zij klemde hare kleine tanden op elkaar, tot
zy knarsten. Vervolgens nam zij den talisman
den gelukbrengendan, den Egyptische scara-
beur, die Fratgois baar gegeven had en nog
warm van haar hart, drukte zij hem aan bare
lippen.
O! prevele* zij, waarom ben ik zoo lee
lijk Wat zou ik gaarne schoon zijn, zeer
schoon, en geen klein meisje, zoodat hy mij
beminde, mij beminde met al de pijn die ik nu
zelf lijd 1 O, wat zon ik dat graag? Wat zou
ik dat graag
Mevr. Prévost verwachtte Sylvie, haar pleeg
kind, zooals zy haar reeds noemde, met een
hartelijk ongeduld. Het meisje zon in de rue
Alfred de Vigty, bij hare Derainnelijke be
schermster, een groote, hooge, zonnige kamer
bewonen, met uitzicht op het park Moncean.
de la TeillaiB en Mev. Prévost hadden voor
dit vertrek de behangsels en meubels uitge
kozen alles in zuiveren stijl Louie XVI, boven
dien zou Sylvie een salonneke tot baar be
schikking hebben, dat zy geheel naar eigen
Bmoak kon inrichten en waarin zij verschillende
voorwerpen uit baars vaders huis, die haar
dierbaar waren, kon plaatsen.
Met zyne" montere stem had Fracgois haar
het schoon en sierlyke nestje beschreven, dat
zij zon betrekken. Hij had haar ook gesproken
van het verblijf te (Jannes, in den volgenden
winter, met Mev. Prévosten van het heerlijke
Normandieche zeestrand, waar Mev. Prévost
de zomermaanden placht te Blijten en waar
Sylvie geheel opfleuren zon. Daarna had bij
Wij vertrekken Zaterdag, zoodra ik ge
reed ben met hetgeen hier nog te doen is.
Sylvette luisterde, heel kond en bleek in
het zwarte kloed dat thans haar grijs school
pak je vervangen had. Van tijd tot tijd zegde zy
Ik dank u wel, Mijnheer; ik dank n
wel voor al de moeite die gij voor my doet.
Zy hield zich stijf, met droge oogen en uit
gespreide handeD. Zy sprak niet meer over
haar vader. Zij was kalmer dan la Teillais
haar sedert den dood vau Gabriël nog had
gezien. En toch had hij den indruk dat zij
treuriger was. Hij vond haar veranderd zonder
te begrijpen in welk opzicht of waarom.
Toen hy haar ging verlateD, vatte hij eenc-
klaps ha: o beide handen, trok haar mee in de
vensternis, in het volle liebt, en zag haar
lang, aandachtig aaD.
Wat scheelt er aan? vroeg by. Heeft er
iemand u gegriefd of leed gedaan
Zij schudde haar hoofd en wendde hare
oogen af.
Waarom vraagt ge mij dat
Omdat ik u niet terug vind zooals ik u
verlaten heb Wat hapert er aan, Sylvie Zeg
het my rondweg. Ik wil het weten.
Niets, mijnheer.
Ge noemt mij niet meer oom
My scheelt niets, oom.
In 't geheel niets?
In 't geheel niets.
Zi6 mij auD. Laat mij uws oogen zien
Hij hield nog altoos hare handen vast, zoo
dat zij niet kon ontsnappen.
Ik ben nog jnist zooals ge mij verluten
hebt oom, zegde zij, heel dankbaar voor al
uwe goedheid. Maar ik heb in uwe afwezigheid
veel nagedacht. Ik heb getracht verstandig te
zijn, my over mijn groot verdriet wat heen
te zetten, en dat is mij eindelijk gelakt.
Na zag Sylvie den vrieod van haren vader
aan. Hare oogen waren zoo klaar als een
blauwe hemel.
FraiQois liet de bandjes los die bij gevangen
had gehouden, en, bemerkende dat zij van het
drukken een weinig rood waren geworden,
voelde hij berouw, en zachtjes, met die fijne
gratie, die hem eigen wap, kuste hy z«, het
een na het andere.
Vergeef bet mij dat ik n zoo mishandeld
heb, kindje, zegde hij. Maar ik ban zoo gesteld
op uw vertrouwen. Reken er maar op, als ge
mij eene grief zoudt willen verbergen, dat ik
ze toch zon lezen in die lieve blauwe S| iegels,
die gy daar hebt.
Toen de deur achter hem gesloten was,
glimlachte Sylvie half treurig en half spottend
en daarna kaste zij op hare beurt heel zacht,
op hare beide* handen de plekken die zijne
lippen zoo even hadden aangeraakt.
Gedurende de dagen die hij nog te Angers
doorbracht, overtuigde Fracgois zich dat die
gedwfcë kalmte van het meisje, die koele ge
latenheid, zoo snel gevolgd op de eerste oc-
staimige droefheid inderdaad verdiende aan
gemoedigd te worden, als teekens van zelfbe-
heerscbing op eene nnttelooze en door den
dear ongezonde overspanning.
Het vertrek naar Parijs had op den vast
gestelden dag plaats. Onderweg bereidde Sylvie
de woorden, die zy wilden zeggeD wanneer
baar voogd haar aan hare pleegmoeder zou
hebben voorgesteld. Maar tot eene voorstelling
kwam het met. Mevronw Prévost verwachtte
de reizigers aaD den trein en nauwelijks
bad Sylvie een vriendelijk groofmoederBgezicht
beqpenrd, omlijst vaD witte haarlokken, ofzy
voelde reeds een paar zachte armen om haren
hals en een paar moederlijke kussen op hare
wangeD. Toen begon zij te schreien, en <!o
gereedgehondene woorden geheel vergetende,
stamelde zij
Ge zult veel van mij bonden, mot waar
Eene maand daarna kwam Frai gois de la
Teillais aan mevronw Prévost en Sylvie zijn
afscheidsbezoek brengen Hy moest zich den
volgenden dag te Marseille inschepen.
Syl ie had eene erge hoofdpijn. Hy kreeg
haar dus slechts een oogenblik te zien, bleek,
met vertrokken gelaat, wankelend in haren
witten peignoir.
(Wordt vervolgd).
