Summer 67 Zondag 18 Augustus 1912 35e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwi|l(scfie Stoomdrukkerij AntoonTielen, Goede Waar weinig geld Cacao Eerste Blad. Dorpspolitiek in het Zuiden. Zijn laatste wensch. Havenplannen. lit nummer bestaat uit DRIE bladen FEUILLETON. RVAN ttOUTEN'S Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. 0.42/2 voor Probeert U eens een busje en gij zult versteld zijn over de uitstekende, kwaliteit in verhouding tot den prijs. 2000 3000 f21500 De Echo van het Zniden, Wii <il wijk se lie en liiigstrnitscke Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag— en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f0."6. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken f gelden eni., franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: Advertentiên 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van ee» groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeMge contracten gesloten. Reclames 16 cent per regel. OINA De »Maasbode« schreef vooreenigen ijd 't volgende hoofdartikel i. Het is een bekende en o. i. goeddeels echtmatige grief der zuiden plattelands bewoners tegen de meesteder ten hunnent /erschijnende dagbladen, dat deze zoo weinig belangstelling toonen voor hun alrijke iogiijpende behoeften en gegronde ïischen. Voor de hooge politiek, zooals die in s lands raadzalen wordt gevoerd en in de groote partijorganen gretig weerklank vindt, stelt de provinciale pers schier dagelijks verschillende heele of halve colommen beschikbaar. Ook voor de sociale actie in al hare uitingeu, met name voor de vakbelangen van de fabrieksarbeiders, staat steeds ilaatsruimte open. Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN." Roman uit 't Fransch. 17.) Hij zou bijvoorbeeld een neef, een onderneef van Sylvette hebben knnueu zijn. Dat zou hij heel wat natuurlijker, heei wat ongedwongener hebben gevonden. En dan zon bij toch ook even goed baar hebben kunnen beschermen, hare belangen hebben kunnen behartigen. Waartoe dat stadhuisachtigo voogdschap Intusschen, voogd was bij nu eenmaal, voor de wet en de werelden daarom behoorde het tot zyne allereerste plichten de toekomst zyner leegdocbter door een goed huwelijk te verze keren. Hij bad zich doen voorstellen aan Marcel Brémontier en had dien jongen man inderdaad neer sympathiek gevonden. Niet zeer elegant in het eerste een weinig houterig en gesloten maar helder van hoofd en aantreakelijk van karakter. Ue inlichtingen, die hy van verschil lende kanten omtrent den jongen man inwon, bevestigden teo volle de gunstige mseniDg van mevrouw Prévost. Kortom, uit oen nauwgeze' onderzoek bleek hem overtuigend, dat niets wenschelijker kon wezen dan deze partij en dat geen ecbtvereeniging bötere waarborgen aanbood van geluk voor zoover de mensch in zijn kortzichtigheid zich waarborgen van geluk kan denken dan die van Sylvie Rég- nier met den voorbeeldgen jongeling, dezen ingenieur zonder smet of blaam. Maar, hoe dacht Sylvie zelf over dien jon geling, dien bare pleegmoeder haar bestemde tot man dien jongeling, die baar in stilte beminde, geduldig wachtende op een teeken van hare gunst Dit juist aou la Teillais iu de eerste plaats hebben willen weteu. Maar het wèl en wee der plattelanders, hun behoefte aan wegverbetering en buurtverkeer, hun verlangen naar goed licht en zuiver water, hun streven naar uitbreiding van landbouwcrediet -verze kering en -onderricht en last not least hun bloeiend vereeniginsleven en krachtigecoöperatieve-beweging, dit alles wordt slechts bij uitzondering en dan nog vaak onvoldoende en oppervlakkig van redactiewege ter sprake gebracht. De oorzaak van dezen misstand is niet ver te zoeken even veelvuldig als de roeping tot het H. Priesterschap zich voordoet ten plattelande, even spora disch vertoont er zich de neiging tot de journalistiek. Het ware onbillijk den stedelingen die soms van verre oorden overgekomen, de opengelaten plaatsen bezetten, er een verwijt van te makeD, dat zij op het zwoegen en wroeten van den hun vreem den hei- of keuterboereven onverschillig neerzien als deze schokschouderend op kijkt tegen de Haagsche staatkunde, waarvan hem dagelijks een meer of min verduwbare portie wordt opgediend. En nog minder motief tot ergernis biedt het feit, dat de eigenaardige dorps-poli tiek geheel buiten de gezichtskring valt van hen, die zelfs voor de algemeene Soms zon men hebben kunnen meenen dat het meisje opzettelijk vermeed, over Marcel Brémontier te spreken, en dat zij slechts ont wijkende antwoorden gaf, wanneer er van hem gerept werd. Dit verschijnsel kon verdacht schijnen. Maar, aan den anderen kant, hoe liet er zich een liefdesgeheim vermoeden in haar hart, terwijl hare stemming altoos even glad en gelijkmatig was?..,. Sylvette had haren voogd verzocht, dikwijls bij baar te komen en zich veel met baar bezig te houden, en aan dit verzoek had de goede voogd vlijtig en met de grootste bereidwillig heid gevolg gegeven. Met de wondelingen en de uitstapjes raakte bet vanzeli al gedaan. La Teillais kon ook niet al zijneD tijd aan Syl vette afstaan. Maar zelden ging er een dag voorbij, zonder dat hij, al was het maar voor vijf minuten, bij mevrouw Prévost verscheen, waar hem altijd een vriendelijk onthaal wachtte en waar in de gezellige eetkamer tegenover het venster, met uitzicht op de zonnige boomen van het park Monceau eltijd een couvert voor hem gereed stond. Bij de eerste uitstapjes door Parijs had Syl vette gezegd Nu wordt ge weer de tooveDaar van vroe ger, de toovenaar van de gouden koets met de vliegende paarden Wat is het toch heer lijk een toovenaar tot voogd te hebben Bah 't Is wel de moeite waard had toen de toovenaar geantwoordGe hebt my nog niet eens om de zon of om de maan ge vraagd.... Eene vrouw moet kuren hebben, kleine Sylvette Goed, bad zij daarop gezegd. Ik bond u aan uw woord. En aan grillen ontbrak het baar niet tegen over den goeden voogd, die zich een genoegen er van maakte ze te vervullen. Haar oude hartstocht voor bloemen duurde nog voort Het lag das voor de band, dat haar voogd haar beschenken zou met «de schoonste bloe men van Parijs" zooals zij het noemde. Nooit kwam na L» Teillais met ledige han den en nooit keerde Sylvette van een uit stapje met hem naar huis, zonder een wonder baar tuiltje, waarvan zy elke bloem zelf had uitgezocht. Zij vergat wel eens, hem er voor te bedan- plattelandsnooden zoo weinig oog hebben. Toch zijn die vaak nietswaardig ge scholden querelles declocher vooral in het huidig tijdsgewrichtde open bare aandacht overwaard. Immers juist hij hare ontwikkeling toont de voortschrijdende polltico-religieuse organisatie van het Zuiden zulk een on- verwacht-rietelige zijde, dat 't volop de moeite loont deze kwestie aan een op zettelijke bespreking te onderwerpen. Voorop sta deze eenvoudige waarheid, dat aan elke dorpsoppositie tegen het plaatselijk bewind, hoe onbeduidend en ongemotiveerd zij moge schijnen, toch altoos eenige feitelijke en ten minste gedeeltelijk rechtmatige grieven ten grondslag liggen. Herhaaldelijk doet men het voorkomen alsof, bij zulk een dorps-veete alléén zucht totdwarsdrijverij in het spel ware. Maar deze voorstelling blijkt bij een onpartijdige toepassing van het hoor-en- wederhoor bijna steeds onjuist. De partij der Overheid blijkt haast nooit zóó volmaakt smetteloos en blaam- vrij, die van het verzet nooit zóó louter boosaardig of haatdragend, of bij de eerste zijn begane fouten, bij de laatste veel verklarende verontschuldigingen te ontdekken. Trouwens als de hitte van den strijd luwt, pleegt dit beiderzijds min of meer volmondig te worden erkend. Dit verbeterd inzicht, gevoegd bij de heelende werking van den tijd, het on- verhoedsch ingrijpen van den eeuwigen schalk Amor of en dit heel vaak het gemoedelijk en beleidvol optreden van den aangewezen verzoener, den heer pastoor, maakt dan ten slotte een einde aan den kamp, waarvan men na zijn vreedzaam einde met verbazing de fel heid herdenkt. Maar lang niet altijd is het verloop zoo voorspoedigstellig niet wanneer zich kritieke complicaties voordoen, die althans in Limburg meestal van m u z i k a 1 e n aard blijken Want hoe parodoxaal het den Noorder ling in de oore kllnke, de hevigste dishar monieën in het Zuiden kenmerken zich door het oprichten vannieuwe harmonieën 1 Vooral als naast de bestaande een tweede fanfare, meestal in onbezonnen heid geboren, het koper laat schetteren en schitteren, wordt het geval bedenkelijk Want aanstonds begint de d i a b o 1 u s i n-m u s i c i a heen en weer te waren tusschen beide muziekkorpsen, om het heilig vuur der tweedracht aan te blazen uit nijdig-fluitende hobo's en grimmig- dreunende bombardons. Dat de verzoening tusschen twee par tijen, die belde blijvend georganiseerd zijn en met geestdrift hun vaandel volgen, een ondankbare efl welhaast hopelooze taak mag heeten, blijkt telkens weer de droeve ervaring van alwie zich inspant voor dit hachelijke werk van Christelijke Charitas. Zelfs de alvermogend geheeten Amor weet er vaak geen raad mee En menige dorpsche Julia smacht tevergeefs naar haren landelijken Romeo, die zoo nabij en toch zoo verre, helaas den stouten moed mist van Verona's held, om de diepe kloof der veete met zijne liefde te overbruggen. De vermelding van de meest opval lende aanleiding tot het heftig oplaaien van den ouderlingen naijver zal menig lezer ten zeerste verbazen en wellicht een weinig ergeren. Toch is zij te teekenend, wélbeschouwd te echt roomsch om haar tos verzwijgen Wie van beide fanfares ter jaarlijksche processie de eereplaats vóór het Aller heiligste zal mogen Innemen ziedaar the awful question, wier oplossning menig vredelievend zielenherder heel wat hoofdbrekens gekost heeft I Maar uit dit regelmatig terugkeerend krakeel hoe onverkwikkelijk het ook schijne, treedt toch dit gezonde hoofdbe ginsel naar voren, dat de pastoor boven de partijen staat en de eere Gods gelijkelijk beider doel blijft. Eq ten diepste valt het o.i. te betreuren dat dit beginsel thans in verdrukking te geraken dreigt door de averechtsche organisatie-theorie, die van boven den Moerdijk in het Zuiden werd ingevoerd. (Slot.) ÏJirecht, S Juli 1912. Naar aanleiding van eene tot mij ge richte vraag hoeveel de onderhouds kosten van de Waalwijksche haven, (dus zonder verbetering daarvan) zouden be dragen, heb ik de eer Uw College als volgt te berichten. Daaronder wordt dan verstaan het in bruikbaren toestand brengen van de haven, met dien verstande, dat de diepte der haven niet grooter wordt dan waarop deze oorspronkelijk was aangelegd, d.i. 1,45 M. NAP, beneden de zwaal- plaats, oploopende tot 1 M.-N A P tusschen de aanlegplaatsen, aan het boveneinde. In aansluiting met de ramingen, ver strekt in het door mij overgelegde rapport zijn bovenbedoelde kosten als volgt samen te vatten ken, maar toch was bet altoos een genoegen, haar iets te geven, zoo vol en naïef genoot zij van de dingen die zij gewenscht en gekregen had. Haar „oompje" on «beste oom" hadden dan iets zoo stralends, dat zelfs een heel wat minder gulhartig man als la Teillais zich ge noegzaam beloond er door zon hebben gevoeld. Er is eene koketterie van dochter, gelijker eene galanterie van vader is. Sylvie zou zeker niet hebben nagelaten 6sn beetje koket tegen haren vader te zijn geweest zij was het te meer nog tegen baren voogd. Zij was het trou wens ook tegen hare pleegmoeder, en zelfs tegen hare oude Marie-Josephe. Zij was het tegen de gansche wereld. La Teillais kon 'overigens do waarheid vast stellen van een opmerking van Mev. Prévost. De koketterie van Sylvette was zoo natuur lijk, zóó instinctief! dat zy bijna onbewust was. Het was minder een koketterie van woor den en gebaren dan eene koketterie van stem, van glimlachjes en vooral van blikken. En deze koketterie der oogeo, gold iedereen met wien zy in aanraking kwam door alle moge lijke schakeeriugeu zoowel den bedelaar wien zij op straat een paar stuivers gaf, als den heer, met wien zij op een bal zich ver waardigde een praatje te houden. La Teillais zag niets kwaads in deze eigen aardigheid. Eens op een avond echter, toen hy Mev. Prévost bij de Miramont kwam afhalen, vond hij dat de schoone blauwe oogen zijner pupille toch wel wat al te ba6liet koketteerden tegen den schrijver van «Bluf', M. Keruand Rivière. Hij vond ook, dat er dingen waren, die hij als voogd niet dulden mocht, al zag by ze door de viDgers als man. Op een afstand tegen een deurpost gelennd stond Marcel Brémontier met een paar vage en treurige oogcn er bij toe te zien. Frangoie baalde zijne schonder op. Die jongen is werkelijk idioot, zeide hij by zichzelf. Hoe kan een verstandig man zich door eene kleine kokette zoo *oor het lapje laten houden Of Sylvie denkt aan hem even veel als aan hare eerste pop of zy amuseert zich, met hem jaloersch te maken. Maarofzij al dan niet de vrouw wordt van dien bevro- zon ingenieur ik wil niet dat zy zich com- promiteert met dien kwast van een R«v:ère. Hy deelde zijne ontevredenheid mee aan mev. Prévost, die zich er over verwonderde en ze overdreven vond. Sylvette praatte met Eernand Rivière muar raej. de Venange en Robert de Gertal nameD deel aan bet gesprek en men kon het meisje toch geen verwijt er van maken, dat zij den arm van den tooneelschrijver had aangenomen, om een toertje te muken door de saions. Zy had ook wel eeD andoren deze gunst bewezen, zonder dat la Teillais er zich aau ergerde. Dit moest Frargois toegeven. Ik zon er ook volstrekt niets in vinden, als het niet jnist die Rivière was, zeide hij Dat praten met dien Rivière Btaat mij niet aan. Sylvette rekent op uwe toegeeflijkheid en zy vergeet dat zij een voogd heeft. Hij was op het punt, er kregel'bij te voegen En dat ik zoo noodig dat scbrijversmanneke eeD8 aan de ooren trokken zal... Hij zag weer naar Sylvette, die glimlachend en met groote oogen luisterde nnar hetgeen de schrijver van »8luf" haar zeide. Dat zy op dit oogenblik het bestaan van baren voogd geheel vergat, was meer dan waarschijnlijk. Toch waB de houding van Rivière niet anders dan volmaakt correct te noemen. En eensklaps voelde la Teillais zichzelf min of meer bela chelijk. Hij slikte dus de woorden in, die hem nog op de lippen lagen. Natuurlijk verminderde dit zijn innerlijke misnoegdheid op Sylvette niet. Om zichzelf eene afleiding te verschaften, ging bij zelf wat praten met een lief en schatrijk nichtje van de gustvrouw, en rookte ontelbare sigaretten in den tnin, in gezelechap met Albert Janvier en Dan biet. Zoo ging de avond voorby, zonder dat hy tot zijne pleegmoeder een enkele opmerking had kunnen richten. Den volgenden dag echter haalde hij zijne schade in, hoewel zijne wre velige stemming reeds wat verdampt was. Heel kalm verklaarde Sylvette hem toen. dat Rivière, van al de jonge mannen, die zij ontmoette de eenige was die haar behaagde. En zy gaf zich zelfs moeite om haron voorkeur te rechtvaardigen, toen FrancoiB haar deed opmerken dat deze voorkeur alles behalve vlei end was voor het overige van het menschdom. Omschrijving der werkzaamheden Bedragen Totalen 1. Het verrichten van bagger- en graaf werk tot vorming van het vereischte profiel in de haven en het storten van de uit komende specie ter aan te wijzen plaatse; het onder profiel af werken, bekleeden, bezoden en bezaaien van de gemaakte op hoogingen, alsmede het doen van ont gravingen en weder aanvullingen achter de bestaande be schoeiing 2. Het herstellen van de aanwezige houten beschoeiing aan het boveneinde der haven 3. Het maken oever voorzieningen langs de wederzijdsche oevers boven de Hooigracht 4. Ondérhoud Het gedeeltelijk af breken der sub 2° genoemde houten beschoeiing en van eenige aanwezige oeververdedigingen Kosten van voorbe reiding en toezicht op de uitvoering der werken, alsmede on voorziene uitgaven. Totaal f500 500 f7000 2500 9000 Ik heb mij misschien niet goed uitgedrukt, zeide zy. Maar Fercand Rivière is de eenige die mij belang inboezemt. Hij is zeer verstandig en hy begrijpt alles I Nu werd la Teillais boos. Alles 1 ik zou wel eens willen weten wat ge verstaat onder het begrijpen van alles I Verstandig, die Rivière? Dat is juist de vraag Omdat hij een soort van cyoieke geestigheid heeft en goed van den tODgriem is gesneden! Woorden, ja, om woorden zit by niet verlegen. Maar vraag niet naar gedachten Zijn heele Btuk bestaat uit niets dan woorden en nog eenB woordeD. Dat is goed ep wel op het tooneel, maar bij het lezeD wordt het on- nitstaanbaar. Zeg dat Itiviére aardig weet te klappen, maar verstandig Ab, als ge dat zegdet van iemand anders van Marcel Bré montier, by voorbeeld.,... XIV. Het woord was er nit. Maar la Toillaia be leefde er geeD plezier vao. Sylvette protesteerde meteenlevendiggebaar. Marcel Brémontier? riep zii.O. ik twyfel niet of bij is verstandiger dan Kiviére Maar ik scheer hem niet met denzelfden kam, oompje Hy is iets apparts. Daar wensch ik hem geluk mee I Zie eens bier, oom Ge zondt toch niet willen dat ik de kokette speelde met Marcel Brémontier Maar, sacreblen, ik zon willen dat ge de kokette speeldet met niemandJnist owe koketterie bevalt mij niet (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1912 | | pagina 1