Summer 67
Zondag 18 Augustus 1912
35e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwi|l(scfie Stoomdrukkerij AntoonTielen,
Goede Waar
weinig geld
Cacao
Eerste Blad.
Dorpspolitiek in het Zuiden.
Zijn laatste wensch.
Havenplannen.
lit nummer bestaat
uit DRIE bladen
FEUILLETON.
RVAN ttOUTEN'S
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
0.42/2
voor
Probeert U eens een busje
en gij zult versteld zijn over de uitstekende,
kwaliteit in verhouding tot den prijs.
2000
3000
f21500
De Echo van het Zniden,
Wii <il wijk se lie en liiigstrnitscke Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag— en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."6.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken f gelden eni., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
Advertentiên 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van ee» groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeMge contracten
gesloten. Reclames 16 cent per regel.
OINA
De »Maasbode« schreef vooreenigen
ijd 't volgende hoofdartikel
i.
Het is een bekende en o. i. goeddeels
echtmatige grief der zuiden plattelands
bewoners tegen de meesteder ten hunnent
/erschijnende dagbladen, dat deze zoo
weinig belangstelling toonen voor hun
alrijke iogiijpende behoeften en gegronde
ïischen.
Voor de hooge politiek, zooals die in
s lands raadzalen wordt gevoerd en in
de groote partijorganen gretig weerklank
vindt, stelt de provinciale pers schier
dagelijks verschillende heele of halve
colommen beschikbaar.
Ook voor de sociale actie in al hare
uitingeu, met name voor de vakbelangen
van de fabrieksarbeiders, staat steeds
ilaatsruimte open.
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
Roman uit 't Fransch.
17.)
Hij zou bijvoorbeeld een neef, een onderneef
van Sylvette hebben knnueu zijn. Dat zou hij
heel wat natuurlijker, heei wat ongedwongener
hebben gevonden. En dan zon bij toch ook
even goed baar hebben kunnen beschermen,
hare belangen hebben kunnen behartigen.
Waartoe dat stadhuisachtigo voogdschap
Intusschen, voogd was bij nu eenmaal, voor
de wet en de werelden daarom behoorde het
tot zyne allereerste plichten de toekomst zyner
leegdocbter door een goed huwelijk te verze
keren.
Hij bad zich doen voorstellen aan Marcel
Brémontier en had dien jongen man inderdaad
neer sympathiek gevonden. Niet zeer elegant
in het eerste een weinig houterig en gesloten
maar helder van hoofd en aantreakelijk van
karakter. Ue inlichtingen, die hy van verschil
lende kanten omtrent den jongen man inwon,
bevestigden teo volle de gunstige mseniDg van
mevrouw Prévost. Kortom, uit oen nauwgeze'
onderzoek bleek hem overtuigend, dat niets
wenschelijker kon wezen dan deze partij en
dat geen ecbtvereeniging bötere waarborgen
aanbood van geluk voor zoover de mensch
in zijn kortzichtigheid zich waarborgen van
geluk kan denken dan die van Sylvie Rég-
nier met den voorbeeldgen jongeling, dezen
ingenieur zonder smet of blaam.
Maar, hoe dacht Sylvie zelf over dien jon
geling, dien bare pleegmoeder haar bestemde
tot man dien jongeling, die baar in stilte
beminde, geduldig wachtende op een teeken
van hare gunst Dit juist aou la Teillais iu
de eerste plaats hebben willen weteu.
Maar het wèl en wee der plattelanders,
hun behoefte aan wegverbetering en
buurtverkeer, hun verlangen naar goed
licht en zuiver water, hun streven naar
uitbreiding van landbouwcrediet -verze
kering en -onderricht en last not
least hun bloeiend vereeniginsleven en
krachtigecoöperatieve-beweging, dit alles
wordt slechts bij uitzondering en dan
nog vaak onvoldoende en oppervlakkig
van redactiewege ter sprake gebracht.
De oorzaak van dezen misstand is
niet ver te zoeken even veelvuldig als
de roeping tot het H. Priesterschap zich
voordoet ten plattelande, even spora
disch vertoont er zich de neiging tot
de journalistiek.
Het ware onbillijk den stedelingen die
soms van verre oorden overgekomen, de
opengelaten plaatsen bezetten, er een
verwijt van te makeD, dat zij op het
zwoegen en wroeten van den hun vreem
den hei- of keuterboereven onverschillig
neerzien als deze schokschouderend op
kijkt tegen de Haagsche staatkunde,
waarvan hem dagelijks een meer of min
verduwbare portie wordt opgediend.
En nog minder motief tot ergernis biedt
het feit, dat de eigenaardige dorps-poli
tiek geheel buiten de gezichtskring valt
van hen, die zelfs voor de algemeene
Soms zon men hebben kunnen meenen dat
het meisje opzettelijk vermeed, over Marcel
Brémontier te spreken, en dat zij slechts ont
wijkende antwoorden gaf, wanneer er van hem
gerept werd. Dit verschijnsel kon verdacht
schijnen. Maar, aan den anderen kant, hoe liet
er zich een liefdesgeheim vermoeden in haar
hart, terwijl hare stemming altoos even glad
en gelijkmatig was?..,.
Sylvette had haren voogd verzocht, dikwijls
bij baar te komen en zich veel met baar bezig
te houden, en aan dit verzoek had de goede
voogd vlijtig en met de grootste bereidwillig
heid gevolg gegeven. Met de wondelingen en
de uitstapjes raakte bet vanzeli al gedaan. La
Teillais kon ook niet al zijneD tijd aan Syl
vette afstaan. Maar zelden ging er een dag
voorbij, zonder dat hij, al was het maar voor
vijf minuten, bij mevrouw Prévost verscheen,
waar hem altijd een vriendelijk onthaal wachtte
en waar in de gezellige eetkamer tegenover
het venster, met uitzicht op de zonnige boomen
van het park Monceau eltijd een couvert voor
hem gereed stond.
Bij de eerste uitstapjes door Parijs had Syl
vette gezegd
Nu wordt ge weer de tooveDaar van vroe
ger, de toovenaar van de gouden koets met
de vliegende paarden Wat is het toch heer
lijk een toovenaar tot voogd te hebben
Bah 't Is wel de moeite waard had
toen de toovenaar geantwoordGe hebt my
nog niet eens om de zon of om de maan ge
vraagd.... Eene vrouw moet kuren hebben,
kleine Sylvette
Goed, bad zij daarop gezegd. Ik bond u
aan uw woord.
En aan grillen ontbrak het baar niet tegen
over den goeden voogd, die zich een genoegen
er van maakte ze te vervullen. Haar oude
hartstocht voor bloemen duurde nog voort
Het lag das voor de band, dat haar voogd
haar beschenken zou met «de schoonste bloe
men van Parijs" zooals zij het noemde.
Nooit kwam na L» Teillais met ledige han
den en nooit keerde Sylvette van een uit
stapje met hem naar huis, zonder een wonder
baar tuiltje, waarvan zy elke bloem zelf had
uitgezocht.
Zij vergat wel eens, hem er voor te bedan-
plattelandsnooden zoo weinig oog hebben.
Toch zijn die vaak nietswaardig ge
scholden querelles declocher
vooral in het huidig tijdsgewrichtde open
bare aandacht overwaard.
Immers juist hij hare ontwikkeling toont
de voortschrijdende polltico-religieuse
organisatie van het Zuiden zulk een on-
verwacht-rietelige zijde, dat 't volop de
moeite loont deze kwestie aan een op
zettelijke bespreking te onderwerpen.
Voorop sta deze eenvoudige waarheid,
dat aan elke dorpsoppositie tegen het
plaatselijk bewind, hoe onbeduidend en
ongemotiveerd zij moge schijnen, toch
altoos eenige feitelijke en ten minste
gedeeltelijk rechtmatige grieven ten
grondslag liggen.
Herhaaldelijk doet men het voorkomen
alsof, bij zulk een dorps-veete alléén
zucht totdwarsdrijverij in het spel ware.
Maar deze voorstelling blijkt bij een
onpartijdige toepassing van het hoor-en-
wederhoor bijna steeds onjuist.
De partij der Overheid blijkt haast
nooit zóó volmaakt smetteloos en blaam-
vrij, die van het verzet nooit zóó louter
boosaardig of haatdragend, of bij de
eerste zijn begane fouten, bij de laatste
veel verklarende verontschuldigingen te
ontdekken.
Trouwens als de hitte van den strijd
luwt, pleegt dit beiderzijds min of meer
volmondig te worden erkend.
Dit verbeterd inzicht, gevoegd bij de
heelende werking van den tijd, het on-
verhoedsch ingrijpen van den eeuwigen
schalk Amor of en dit heel vaak
het gemoedelijk en beleidvol optreden
van den aangewezen verzoener, den heer
pastoor, maakt dan ten slotte een einde
aan den kamp, waarvan men na zijn
vreedzaam einde met verbazing de fel
heid herdenkt.
Maar lang niet altijd is het verloop
zoo voorspoedigstellig niet wanneer
zich kritieke complicaties voordoen, die
althans in Limburg meestal van
m u z i k a 1 e n aard blijken
Want hoe parodoxaal het den Noorder
ling in de oore kllnke, de hevigste dishar
monieën in het Zuiden kenmerken zich
door het oprichten vannieuwe
harmonieën 1
Vooral als naast de bestaande een
tweede fanfare, meestal in onbezonnen
heid geboren, het koper laat schetteren
en schitteren, wordt het geval bedenkelijk
Want aanstonds begint de d i a b o 1 u s
i n-m u s i c i a heen en weer te waren
tusschen beide muziekkorpsen, om het
heilig vuur der tweedracht aan te blazen
uit nijdig-fluitende hobo's en grimmig-
dreunende bombardons.
Dat de verzoening tusschen twee par
tijen, die belde blijvend georganiseerd zijn
en met geestdrift hun vaandel volgen, een
ondankbare efl welhaast hopelooze taak
mag heeten, blijkt telkens weer de droeve
ervaring van alwie zich inspant voor dit
hachelijke werk van Christelijke Charitas.
Zelfs de alvermogend geheeten Amor
weet er vaak geen raad mee En menige
dorpsche Julia smacht tevergeefs naar
haren landelijken Romeo, die zoo nabij
en toch zoo verre, helaas den stouten
moed mist van Verona's held, om de
diepe kloof der veete met zijne liefde te
overbruggen.
De vermelding van de meest opval
lende aanleiding tot het heftig oplaaien
van den ouderlingen naijver zal menig
lezer ten zeerste verbazen en wellicht een
weinig ergeren.
Toch is zij te teekenend, wélbeschouwd
te echt roomsch om haar tos verzwijgen
Wie van beide fanfares ter jaarlijksche
processie de eereplaats vóór het Aller
heiligste zal mogen Innemen ziedaar the
awful question, wier oplossning
menig vredelievend zielenherder heel wat
hoofdbrekens gekost heeft I
Maar uit dit regelmatig terugkeerend
krakeel hoe onverkwikkelijk het ook
schijne, treedt toch dit gezonde hoofdbe
ginsel naar voren, dat de pastoor boven de
partijen staat en de eere Gods gelijkelijk
beider doel blijft.
Eq ten diepste valt het o.i. te betreuren
dat dit beginsel thans in verdrukking te
geraken dreigt door de averechtsche
organisatie-theorie, die van boven den
Moerdijk in het Zuiden werd ingevoerd.
(Slot.)
ÏJirecht, S Juli 1912.
Naar aanleiding van eene tot mij ge
richte vraag hoeveel de onderhouds
kosten van de Waalwijksche haven, (dus
zonder verbetering daarvan) zouden be
dragen, heb ik de eer Uw College als
volgt te berichten.
Daaronder wordt dan verstaan het in
bruikbaren toestand brengen van de
haven, met dien verstande, dat de diepte
der haven niet grooter wordt dan waarop
deze oorspronkelijk was aangelegd, d.i.
1,45 M. NAP, beneden de zwaal-
plaats, oploopende tot 1 M.-N A P
tusschen de aanlegplaatsen, aan het
boveneinde.
In aansluiting met de ramingen, ver
strekt in het door mij overgelegde
rapport zijn bovenbedoelde kosten als
volgt samen te vatten
ken, maar toch was bet altoos een genoegen,
haar iets te geven, zoo vol en naïef genoot zij
van de dingen die zij gewenscht en gekregen
had. Haar „oompje" on «beste oom" hadden
dan iets zoo stralends, dat zelfs een heel wat
minder gulhartig man als la Teillais zich ge
noegzaam beloond er door zon hebben gevoeld.
Er is eene koketterie van dochter, gelijker
eene galanterie van vader is. Sylvie zou zeker
niet hebben nagelaten 6sn beetje koket tegen
haren vader te zijn geweest zij was het te
meer nog tegen baren voogd. Zij was het trou
wens ook tegen hare pleegmoeder, en zelfs
tegen hare oude Marie-Josephe. Zij was het
tegen de gansche wereld.
La Teillais kon 'overigens do waarheid vast
stellen van een opmerking van Mev. Prévost.
De koketterie van Sylvette was zoo natuur
lijk, zóó instinctief! dat zy bijna onbewust
was. Het was minder een koketterie van woor
den en gebaren dan eene koketterie van stem,
van glimlachjes en vooral van blikken. En
deze koketterie der oogeo, gold iedereen met
wien zy in aanraking kwam door alle moge
lijke schakeeriugeu zoowel den bedelaar
wien zij op straat een paar stuivers gaf, als
den heer, met wien zij op een bal zich ver
waardigde een praatje te houden.
La Teillais zag niets kwaads in deze eigen
aardigheid.
Eens op een avond echter, toen hy Mev.
Prévost bij de Miramont kwam afhalen, vond
hij dat de schoone blauwe oogen zijner pupille
toch wel wat al te ba6liet koketteerden tegen
den schrijver van «Bluf', M. Keruand Rivière.
Hij vond ook, dat er dingen waren, die hij als
voogd niet dulden mocht, al zag by ze door
de viDgers als man.
Op een afstand tegen een deurpost gelennd
stond Marcel Brémontier met een paar vage
en treurige oogcn er bij toe te zien.
Frangoie baalde zijne schonder op.
Die jongen is werkelijk idioot, zeide hij
by zichzelf. Hoe kan een verstandig man zich
door eene kleine kokette zoo *oor het lapje
laten houden Of Sylvie denkt aan hem even
veel als aan hare eerste pop of zy amuseert
zich, met hem jaloersch te maken. Maarofzij
al dan niet de vrouw wordt van dien bevro-
zon ingenieur ik wil niet dat zy zich com-
promiteert met dien kwast van een R«v:ère.
Hy deelde zijne ontevredenheid mee aan mev.
Prévost, die zich er over verwonderde en ze
overdreven vond.
Sylvette praatte met Eernand Rivière muar
raej. de Venange en Robert de Gertal nameD
deel aan bet gesprek en men kon het meisje
toch geen verwijt er van maken, dat zij den
arm van den tooneelschrijver had aangenomen,
om een toertje te muken door de saions. Zy
had ook wel eeD andoren deze gunst bewezen,
zonder dat la Teillais er zich aau ergerde.
Dit moest Frargois toegeven.
Ik zon er ook volstrekt niets in vinden,
als het niet jnist die Rivière was, zeide hij
Dat praten met dien Rivière Btaat mij niet aan.
Sylvette rekent op uwe toegeeflijkheid en
zy vergeet dat zij een voogd heeft.
Hij was op het punt, er kregel'bij te voegen
En dat ik zoo noodig dat scbrijversmanneke
eeD8 aan de ooren trokken zal...
Hij zag weer naar Sylvette, die glimlachend
en met groote oogen luisterde nnar hetgeen
de schrijver van »8luf" haar zeide. Dat zy
op dit oogenblik het bestaan van baren voogd
geheel vergat, was meer dan waarschijnlijk.
Toch waB de houding van Rivière niet anders
dan volmaakt correct te noemen. En eensklaps
voelde la Teillais zichzelf min of meer bela
chelijk. Hij slikte dus de woorden in, die hem
nog op de lippen lagen.
Natuurlijk verminderde dit zijn innerlijke
misnoegdheid op Sylvette niet. Om zichzelf
eene afleiding te verschaften, ging bij zelf wat
praten met een lief en schatrijk nichtje van
de gustvrouw, en rookte ontelbare sigaretten
in den tnin, in gezelechap met Albert Janvier
en Dan biet.
Zoo ging de avond voorby, zonder dat hy
tot zijne pleegmoeder een enkele opmerking
had kunnen richten. Den volgenden dag echter
haalde hij zijne schade in, hoewel zijne wre
velige stemming reeds wat verdampt was.
Heel kalm verklaarde Sylvette hem toen.
dat Rivière, van al de jonge mannen, die zij
ontmoette de eenige was die haar behaagde.
En zy gaf zich zelfs moeite om haron voorkeur
te rechtvaardigen, toen FrancoiB haar deed
opmerken dat deze voorkeur alles behalve vlei
end was voor het overige van het menschdom.
Omschrijving der
werkzaamheden
Bedragen
Totalen
1. Het verrichten van
bagger- en graaf
werk tot vorming van
het vereischte profiel
in de haven en het
storten van de uit
komende specie ter
aan te wijzen plaatse;
het onder profiel af
werken, bekleeden,
bezoden en bezaaien
van de gemaakte op
hoogingen, alsmede
het doen van ont
gravingen en weder
aanvullingen achter
de bestaande be
schoeiing
2. Het herstellen van
de aanwezige houten
beschoeiing aan het
boveneinde der haven
3. Het maken oever
voorzieningen langs
de wederzijdsche
oevers boven de
Hooigracht
4. Ondérhoud
Het gedeeltelijk af
breken der sub 2°
genoemde houten
beschoeiing en van
eenige aanwezige
oeververdedigingen
Kosten van voorbe
reiding en toezicht
op de uitvoering der
werken, alsmede on
voorziene uitgaven.
Totaal
f500
500
f7000
2500
9000
Ik heb mij misschien niet goed uitgedrukt,
zeide zy. Maar Fercand Rivière is de eenige
die mij belang inboezemt. Hij is zeer verstandig
en hy begrijpt alles I
Nu werd la Teillais boos.
Alles 1 ik zou wel eens willen weten wat
ge verstaat onder het begrijpen van alles I
Verstandig, die Rivière? Dat is juist de
vraag Omdat hij een soort van cyoieke
geestigheid heeft en goed van den tODgriem
is gesneden! Woorden, ja, om woorden zit by
niet verlegen. Maar vraag niet naar gedachten
Zijn heele Btuk bestaat uit niets dan woorden
en nog eenB woordeD. Dat is goed ep wel op
het tooneel, maar bij het lezeD wordt het on-
nitstaanbaar. Zeg dat Itiviére aardig weet te
klappen, maar verstandig Ab, als ge dat
zegdet van iemand anders van Marcel Bré
montier, by voorbeeld.,...
XIV.
Het woord was er nit. Maar la Toillaia be
leefde er geeD plezier vao.
Sylvette protesteerde meteenlevendiggebaar.
Marcel Brémontier? riep zii.O. ik twyfel
niet of bij is verstandiger dan Kiviére Maar
ik scheer hem niet met denzelfden kam, oompje
Hy is iets apparts.
Daar wensch ik hem geluk mee I
Zie eens bier, oom Ge zondt toch niet
willen dat ik de kokette speelde met Marcel
Brémontier
Maar, sacreblen, ik zon willen dat ge de
kokette speeldet met niemandJnist owe
koketterie bevalt mij niet
(Wordt vervolgd).