Nummer 10 Zondag 2 Februari 1913 36e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwfjksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen. Van Houten's Cacao Eerste Blad. Ledernood. GËWKÖKËN! Dit nummer bestaat uit DRIE bladen FEUILLETON. Moeders geeft uw kinderen dagelijks Telefoonnummer 38. Telegram-Adres: ECHO. te drinken, dat is gezonder voor hen en voor hunne zenuwen dan u/elke andere drank ook; maar let er op dat ge van deze krachtige pittige cacao niet veel noodig hebt voor de bereiding, dan zult ge ondervinden dat ge hun voor uiterst weinig geld het gezondste te drinken geeft dat maar te bedenken is. De Echo van het Zuiden, Waalwijksclie en Langstraatsclie Courant, Dit Blad verschynt "Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden fU-^ö. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkengelden en*., franco te renden aan den Uitgever. UITGAVE: AdvertbntiKn 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voord^ige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. ii. De uitslag- van den wedstrijd tusschen gas- of benzinemotor en dynamo zal dus bepalen of in de toekomst het verbruik Va» TdË ECHO VAN HET ZUIDEN""*" 8) De daivel hale al die nieuwsgierigen bromde Kurt. Liegen moest ik, dat had ik beloold. En die lengen zal niemand u ten kwade duiden, ging Willy voort, zy is slechts een bewys van uwe vriendechap voor de familie KastDer, Maar ik vraag nogmaals, wat moeter nu gebeuren Niets antwoordde Hngo. Isdat ook uwe meening, Kurt? Wat is er aan te doen? antwoordde baron, moeten wij den vluchteling terug baten-, en hem dwingen de verlaten bruid te trouw- wec Onzin. Ilm, de wet geeft recht een schadevergoe ding te ei8chen,.-.. Kan de bezoedelde eer met geld worden «choongewasschen? stoof Willy driftig op, denkt Rij er dan in 't geheel niet aan, hoe vreeselijk Lponie door dezen schurk is beleedigd Zeg niet, dat er, behalve ons niemand isr die het weet. Slechts één babbelachtige toDg is er nóodig, om het voorgevallene als oen loopend vuur te verspreiden en overal geloo- vige ooren te vindeD. En moet daar volstrekt niets tegen gedaan worden Wat kunneD wij doeD, zegde Hugo, terwyl hij hem met van v.-rontwaardsging gloeiende blikken, vol verwachting aanzag. Ik heb nog slechts verschting voor dien eerlooze Ook ik veracht hem, ging de assessor voort, maar dat zal mij toch niet verhinderen voldoe ning van hem te vragen. Of meeDt gij, dat de vurige liefde, die ik Leonie toedraag, reeds is uitgedoofd? Ik weet dat ik myne boop, myne aanschen moet vaarwel zeggen maar een >riend wil ik voor haar dan ook ten volle en van leder voor drijfriemen zal vermeer deren of verminderen. Maar al zou het laatste het geval zijn, dan zal het toch nog jaren en jaien duren eer daarvan eenigen invloed op de lederprijzen zou zijn te merken. Wij zullen wel doen deze oorzaak van prijsstijging onder de blijvende te rangschikken. Omtrent den aard van de sub. 5 ge noemde oorzaak kon ook eenige twijfel bestaan. Niet over de oogenblikkelijke beteekenis, die is inderdaad zeer groot. Menigeen zal misschien verwonderd vra gen »Zit et leder aan een auto Het valt niet zoo onmiddellijk op en niet iedere auto kost leder, dat is waardie van ganscher harte zijn, zoolang ik leef! Ik zal den echurk zoolang vervolgen, tot ik hem heb gevonden en hem dan dwingen mij schriftelijk te verklaren, dat zyne bewering eene leugen was openlijk zal ik hem het mosker afrukken, zoodat by niemand meer kan misleiden. Denk aan uw ambt, bracht de baron waarschuwend in het midden. Wat is daaraan gelegen, als ik haar, die ik liefheb, onschuldig zie lijden Ik wil de wreker barer eer zijn, al zon ik er mijo leven voor moeten geven Uw vader zegde Hngo. Hy is een man van ridderlijke grondbe ginselen, hy zal my de middelen niet weigeren die ik voor deze jacht noodig beb, antwoord de Willy, terwijl hy met zyn bevende haud du pens door zyn zwarten baard, dan weer over zijn gloeiend voorhoofd streek. Het is onnoodig dat uwe familie er iets van verneemt en dat zon mij ook niet aangenaam zijn, want de meesten zouden mij niet begrijpen en mij misschien een Don Qnichot noemen. Zwijg er dus over, en laat mij ongestoord gaan ik heb geen rust meer, zoolang ik dien scbnrk niet naar verdienste gestraft heb. Nn vnlde hjj nogmaals zyn glas en dronk het haastig nit, waarna hij in hevige gemoedsbeweging opstond en met driftige schreden begon heen en weer te loopeD. Dat is een ontegenzeggelijke gedacht, Wil ly. zegde de baron ernstig, maar ik zon n toch aanraden uw besluit rijpelijk te overwegen, alvorens gij tot de uitvoering overgaat. Hel is een jacht, die lang kan duren en itaat gy eenmaal tegenover het wild, dan zal dit even gemakkelijk n aanvallen en met de tanden verscheuren, als Ik ben geen lafaard, Kurt, ik grijp den stier bij de horens. Daarvan ben ik overtnigd, bet is verre van my, den geringsten twijfel daaromtrent te willen koesteren. Ik moet n echter onder bet oog brengen, dat gy wellicht nit uw ambt zult worden ontslagen. Wat komt dat er op aan 1 Daar ik mij aan geen laakbare handelingen schuldig maak, kan ik altijd weer om eene aanstelling verzoeken en myne middelen veroorloven my te wachten, met gesloten carrosserie hebben geen kop en zijn gewoon,ijk inwendig met laken bekleed. Toch heeft de auto het leder verbruik enorm doen toenemen. Om niet te sp'eken vu j de riemen, welke enkele motorbouwes gebruiken voor de omzetting der versne.iiDg, wijzen wij op de vachet kappen, v arvan allen open wagens en landauleUr.s voorzien zijn, op de lederen kussens, ile enkele boven laken of zeildoekku?s:ns verkiezen, op dë lederen jassen der hauffeurs en hunne rijkappen. Nu vraact niet iedere auto die er rijdt dit alles. Tiaar wanneer men weet dat er in Amerika staten zijn, waar op elke 80 inwoners een auto voorkomt dan kau men zich eenl yszios'n denkbeeld vormen van het aantal auto's, dat thans reeds iu gebruik is en van den invloed op de ledermarkt. De vraag is of dat aantal nog grooter r al worden of niet. Voorlooplg zeer zeke groote'. In Ameri ka is de auto geen ;uxe meer maar een voertuig, binnen het bereik van bv. een kantoorbediende. Wie ten onzent zich een ezelwagentje kan permitteeren, wenscht in Ame'ika een auto. Daar kost een auto van het meest gebruikte soort nog geen 1000 do ar. wat nu in hol- landsch geld uitgedrukt f2500 is, naar Ame ikaanschen prij ;standaard In Hol landschen prijsstardaard overgebracht f 1000 beteekent. V\ kunnen verwachten dat ook in Europa a auto voor 'n goede duizend gulden te >.oop zal zijn en dan zal het gebruik «fk'n enorm uilbreiden Maar de auio is ook een mode artikel en de tijd kan komen, dat men wede' de luxe-auto door de equipage vervangt. Zeker dat kan, maar de werk auto zal blijven. Het zal er mede gaan als met de fiets. Die was in den aanvang ook een luxe voo'werp, dat om de drie hon derd gulden kostte en alleen in den gegoeden s'and gebruikt werd als ui'- spanningsmidde'. De fiets weid goedkoo- per en kwam onder ieders bereikhet fietsen werd niet meer als >chic" be schouwd en het gebruik als ontspan ningsmiddel is zeer verminderd maar voor de duizend verdwenen luxe-fietsen zijn honderdduizend werkfie'sen in de plaats gekomen. En het zou niet vreemd zijn als het met de anto's juist zoo zou ziju. al zon dat ook eenige jaren moeten duren. Na ga ik naar de statie om een spoor van hem te vinden, dat ik kan volgen; daarna be geef ik mij naar den voorzitter van de recht bank, die mij 't verlof niet zal weigeren, wanneer ik hem zeg, dat het eene eerezaak geldt, en dan zal ik mijn vader om reisgeld verzoeken. Binnen eenige nren zal alles afgeloopen zijn, en ik ga van hier met een der sneltreinen, die dezen avond in alia richtingen vertrekken. Znllen wij elkander nog ontmoeten voor ik op reis ga Waar vroeg Hngo, In de restaurant tegenover de statie, ik boop daar ten zes ure te kunnen zyn. Aangenomen, zegde de baron, en met een handdruk nam Willy afecheid van zyne vrien den. Voor het hotel stapte by in een rijtuig, om zich naar de statie te laten brengen Daar begaf hij zich naar de reisgoedkamer, waar net jmst op dit nor, waarin weinige treinen aankwamen ol vertrokken, vrij rustig was. De reisgoed mees ter herinnerde zmh dadelijk de koffers, die door den huisknecht van het Russische bof waren afgegeven. Dit reisgoed is ten negen uren verzonden, z°gde hy. Waarheen vroeg Willy, niet bemerkende dat er een beer achter hem kwam staan, en wel dezelfde in het grys gekleede, die hem en den baron iu het bierhuis zoo scherp had gadegeslagen. Naar Brussel met den sneltrein van negen are, laidde het tamelijk onverschillige antwoord. Weet gy dat volkomen zeker? Was het niet een groote heer met lichte overjas en bruinen knevel Zeker. Nn, dan is het ook, zooals ik zegde, hij had een biljet voor Brussel, waarheen ook zijn reisgoed moest vrzonden worden Willy drukte den reisgoedmeester oen geld stuk in do hand ep trad toen voor een reisgids, om de vertrekuren der treinen na te zieD. Tegen drie uren zal de trein in Brussel zijn, zegde eene stem achter hem. Verwonderd en tevens min of meer norscb zag Willy den in 't grys gekleeden beer aan, Ook deze leder-verslinders zien wij niet gauw verdwijnenWij noemden ten zesde het verminderd gebruik van klompen. Ook een oorzaak, waarvan de betee kenis niet is te loochenen Hoe verrouwd was mij stedeling in m'in jeugd het 1 klompengeklep op de straat s'eenen, wanneer een school voor mingegoeden aan- of uitging. In dien tijd, een dertig jaar geleden, was regel da' de kinderen uit den arbeidersstand, ook in de steden, klompen droegen. Men ziet ze niet meer. Een enkele staljongen misschien een enkel ouderwetsche dienstbode als ze de glazen moet spuiten draagt nog klom pen maar anders, de stedeling die wil weten hoe 'n klomp er uit ziet, kan er eeD gaan kijken, iu miniatuur en van zilver zooair. de Amerikanen ze bij een bezoek aan Holland meenemen. Klompenivi?ikels zal hij tevergeefs zoeken. En ook op het platte land heeft de schoen den klomp verdrongen. Ja, de landbouwer draagt ze nog maar al die andere platte landbewoners, die vroeger alleenZondags schoenen droegen, dragen deze thans doorloopend. Nauw verwant met de laatstgenoemde oorzaak van vermeerderd ledergebruik is de zevende, het overgaan van volkeren uit den natuur- in den cultuuistaat. Een volk, dat den overgang doormaak,t neemt de gebruiken van cultuurvolken over, ook al worden die niet bepaald door behoefte voorgeschreven. Waren b.v. de Javanen algemeen aangelegd tot zulk een overgaan, wat niet het geval schijnt te zijn, dan zouden zij ongetwijfeld met andere Europeesche gebruiken ook het dragen van schoenen overnemem, hoe wel het klimaat dat niet noodig maakt. Het is nog geen vijfilgjaargeleden.dat n Japan leder als materiaal voor schoenen onbekend was en de plankjes met twee pootjes >het" schoeisel waren en welke hoeveelheid leder zou thans niet in Japan voor schoenen verbruikt worden 1 En immer breidt de kring zich uit, waarbinnen de beschaving haar invloed doet gelden met het voortdringen der cultuur-volken in die Staten van Azië, Afrika, Amerika, Australië die tot nu buiten dien invloed zijn gebleven. Een blijvende, een groeiende* factor De als achtste en negende genoemde die hom met een vriendelijk en byna vertrou welijk lacbje toeknikte. Vergis ik my niet, dan wilt gij dien heer achtervolgen? vervolgde de vreemdeling. Gy behoort waarschynlyk tot de famillie, die bij zoo schandelijk beeft bedrogen? Wat weet gy daarvan? riep Willy driftig. Bedaar, bedaar, het is mijne bedoeling niet daar den spot mee te dryven of n onbeschei den vragen te stelleD. Ik logeer ook in 't „Russische Hof», en gij znlt weten dat de kelners gaarne babbelen, men wist in het gaDSche hotel dat hij heden zou trouwen. Heet hij niet Hemrich Scblozs Juist. Weet gy, wat my zeer onbegrijpelijk schijnt te zijn ging de vreemdeling voort, die een vertrouwelijken toon aansloeg, ik begrijp niet hoe het mogelijk is, dat owe lamilie zich Ik behoor niet tot de familie. Nu dan ik begrijp niet. hoe die familie zich door zulk een man k'-n laten bedriegen I Volgens mijne meeniDg kaD bij niets anders zijn dan een gelukzoeker, die door een rijk bnwelijk zijne beuts weer wilde vallen. Liefst had Willy dit onderhond willen af breken, maar er lag iets in de stem en in het gebeele uiterlijk van den reeds tamelijk be. jaarden man, dat bem vertrouwen mboezemde en hem bijna deed wenschen in don vreemde ling een bondgenoot te znllen vinden tegen den laster vsd booze tongen. Misschien zoudt gij het begrypen, indien gij den man, die zich steeds zoo beminnelyk wist v or te doeD, persoonlijk had gekeDd l Werkelijk Das was hij zeer bemind, en waarschijnlijk nog het meest by de dames Helaas, ja I En tot zijn spijt had hij zich verrekend, niet waar? De familie is waarlijk niet zoo rijk, als hy wel dacht? Ik geloof wel, dat daarin de reden van zyn vertrek gelegen is. zegde Willy met een bevestigend hoofdknikje. Natnnrlijk zal hij zelf dat niet willen bekennen en er zijn wel andere redenen op te geven, wanneer men die wil zoeken. Ja, dat laat zioh begrypen, antwoordde oorzaken behooren samen ieder afzon derlijk zouden ze minder gewicht hebben, de eerste zelfs absoluut geen, daar ver ondersteld mocht worden, dat met ver meerdering van wereldbevolking ook als natuur gevolg uitbreiding van den veesta pel gepaard zou gaan. Maar als dit laatste niet geschiedt als daarentegen de veestapel vermindertdan vormen deze twee feiten vermeerde ring van bevolking, vermindering van veestapel met elkander een dubbel makende factor tot vermeerdering van lederschaarschte, een schaarschte, die zoodanige verhouding kan aannemen, dat gesproken mag worden van ledernood. Welnu, deze twee fei'en staan vast. Wij behoeven hier niet in veronderste!- lenden zin te sprekeD, wij behoeven niet te »gelooven», te >vermoeden», als waarschijnlijk aan te nemen», de statis tiek vertelt óns hier al wat wij weten willen zoo duidelijk en onloochenbaar mogelijk Het is de statistiek, die ons leert, met hoeveel menschen jaarlijks de bevolking van Europa, van Amerika, in het kort van al'e oorden der wereld waar een burgerlijken stand bestaat, toeneemt. Allen schoendragers I En het Is ook de statistiek, die ons leert, uit hoeveel stuks vee de stapel in de verschillende landen ieder jaar op een gegeven oogenblik bestaat. Welnu, in enkele landen vermeerdert de veestapel in verhouding tot den be volkingsaanwas, in enkele misschien zelfs iets meer, maar in andere landen ver mindert de veestapel, niet alleen relatief, maar zelfs absoluut. Om één voorbeeld, maar een sprekend te noemen. Het bureau voor de statistiek in de Ver. Staten van N.-Amerika maakt de volgende cijfers bekend. Bevolking. Veestapel. In 1900 76 millioen 62,300,000. 1910 92 61,800,000. 1912 95 57.959,000. In 1900 telde Amerika dus 76000000 menschen en 62300000 stuks veewas dus de veestapel in dezelfde verhouding toegenomen als de bevolking, dan moes ten de Ver. Staten in 1912 op een be volking van 95000000 inwoners een vee stapel hebben van 77875000 stuks. Maar er waren er slechts 57959000, dus da vreemdeling. Maar als by een gelukzoeker was, dan begryp ik ook weer niet, hoe zyn portefonille zoo good voorziun kan zyn. Ten minste, zoo vertel mij do kellner, die zegt dat hij al dat geld gezien hoeft. Ik zelf heb het ook gezien, zegdo Willy, hot waren meest bankbiljetten van hoove waarde. Als hij een gelukzoeker is, kan hij echter dat geld wel gewonnen of op andere oneerlijke wijze vorkregen hebbeD. Ook moet bij in 't bezit geweest zijn van edelgesteenten. Hij droeg een ring met oen zeer kost baren brillant aan den vinger. Zoo bedoel ik het niet. het moeten dia manten zijn geweest, nog niet in gond gevat, Daarvan kan ik u niets zeggen. ant woordde de essessor. Hij heeft my zijoe om standigheden niet in alle byzonderheden mee gedeeld, daarvoor waren wij Diet iotiem genopg met elkaoder bevriend. Misschien echter bazit gy een portret van hem Ook dat niet. Dat is jammer, ik zou gaarne zijn por tret eens gezien hebben, zegde de vreemdeling wellicht heeft ziine btuid er een van hem? Ik geloof het niet eens heb ik hem hooren zeggen, dat by zich nooit zon laten fotografeeren. hij hield daar niet van. Hij was van oordeel dat een jnistgelljkend portret slechts in olieverf denkbaar was en dat alleen «■en meesterhand dit kon vervaardigen. Daar ligt wel iets waars in, hernam de in 't grys gekleede vreemd-ling, terwijl hy langzaam den uitgang der Btatie naderde, alle gelukzoekers zijn overigens van hetzelfde gp_ dacht, zij baten de photografi* omdat zij ui-t gaarne hun portret als aandenken achterlaten. Maar gy ziiU werkelyk van plan hem op te sporen Gij doet mij zonderlinge vrogen. mynheer welk belang kunt gy daarbij hebben (Wordt vervolgd.) I

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1913 | | pagina 1