Nummer 10
Zondag 2 Februari 1913
36e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwfjksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen.
Van Houten's
Cacao
Eerste Blad.
Ledernood.
GËWKÖKËN!
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen
FEUILLETON.
Moeders geeft uw kinderen
dagelijks
Telefoonnummer 38. Telegram-Adres: ECHO.
te drinken, dat is gezonder voor hen en voor
hunne zenuwen dan u/elke andere drank ook;
maar let er op dat ge van deze krachtige
pittige cacao niet veel noodig hebt voor de
bereiding, dan zult ge ondervinden dat ge
hun voor uiterst weinig geld het gezondste
te drinken geeft dat maar te bedenken is.
De Echo van het Zuiden,
Waalwijksclie en Langstraatsclie Courant,
Dit Blad verschynt "Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden fU-^ö.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden en*., franco te renden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
AdvertbntiKn 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voord^ige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
ii.
De uitslag- van den wedstrijd tusschen
gas- of benzinemotor en dynamo zal dus
bepalen of in de toekomst het verbruik
Va» TdË ECHO VAN HET ZUIDEN""*"
8)
De daivel hale al die nieuwsgierigen
bromde Kurt. Liegen moest ik, dat had ik
beloold.
En die lengen zal niemand u ten kwade
duiden, ging Willy voort, zy is slechts een
bewys van uwe vriendechap voor de familie
KastDer, Maar ik vraag nogmaals, wat moeter
nu gebeuren
Niets antwoordde Hngo.
Isdat ook uwe meening, Kurt?
Wat is er aan te doen? antwoordde
baron, moeten wij den vluchteling terug baten-,
en hem dwingen de verlaten bruid te trouw-
wec
Onzin.
Ilm, de wet geeft recht een schadevergoe
ding te ei8chen,.-..
Kan de bezoedelde eer met geld worden
«choongewasschen? stoof Willy driftig op, denkt
Rij er dan in 't geheel niet aan, hoe vreeselijk
Lponie door dezen schurk is beleedigd
Zeg niet, dat er, behalve ons niemand isr
die het weet. Slechts één babbelachtige toDg
is er nóodig, om het voorgevallene als oen
loopend vuur te verspreiden en overal geloo-
vige ooren te vindeD. En moet daar volstrekt
niets tegen gedaan worden
Wat kunneD wij doeD, zegde Hugo, terwyl
hij hem met van v.-rontwaardsging gloeiende
blikken, vol verwachting aanzag. Ik heb nog
slechts verschting voor dien eerlooze
Ook ik veracht hem, ging de assessor voort,
maar dat zal mij toch niet verhinderen voldoe
ning van hem te vragen. Of meeDt gij, dat de
vurige liefde, die ik Leonie toedraag, reeds is
uitgedoofd? Ik weet dat ik myne boop, myne
aanschen moet vaarwel zeggen maar een
>riend wil ik voor haar dan ook ten volle en
van leder voor drijfriemen zal vermeer
deren of verminderen. Maar al zou het
laatste het geval zijn, dan zal het toch
nog jaren en jaien duren eer daarvan
eenigen invloed op de lederprijzen zou
zijn te merken. Wij zullen wel doen deze
oorzaak van prijsstijging onder de blijvende
te rangschikken.
Omtrent den aard van de sub. 5 ge
noemde oorzaak kon ook eenige twijfel
bestaan. Niet over de oogenblikkelijke
beteekenis, die is inderdaad zeer groot.
Menigeen zal misschien verwonderd vra
gen »Zit et leder aan een auto Het
valt niet zoo onmiddellijk op en niet
iedere auto kost leder, dat is waardie
van ganscher harte zijn, zoolang ik leef! Ik
zal den echurk zoolang vervolgen, tot ik
hem heb gevonden en hem dan dwingen mij
schriftelijk te verklaren, dat zyne bewering
eene leugen was openlijk zal ik hem het
mosker afrukken, zoodat by niemand meer kan
misleiden.
Denk aan uw ambt, bracht de baron
waarschuwend in het midden.
Wat is daaraan gelegen, als ik haar, die
ik liefheb, onschuldig zie lijden Ik wil de
wreker barer eer zijn, al zon ik er mijo leven
voor moeten geven
Uw vader zegde Hngo.
Hy is een man van ridderlijke grondbe
ginselen, hy zal my de middelen niet weigeren
die ik voor deze jacht noodig beb, antwoord
de Willy, terwijl hy met zyn bevende haud
du pens door zyn zwarten baard, dan weer
over zijn gloeiend voorhoofd streek.
Het is onnoodig dat uwe familie er iets van
verneemt en dat zon mij ook niet aangenaam
zijn, want de meesten zouden mij niet begrijpen
en mij misschien een Don Qnichot noemen.
Zwijg er dus over, en laat mij ongestoord gaan
ik heb geen rust meer, zoolang ik dien scbnrk
niet naar verdienste gestraft heb. Nn vnlde
hjj nogmaals zyn glas en dronk het haastig
nit, waarna hij in hevige gemoedsbeweging
opstond en met driftige schreden begon heen
en weer te loopeD.
Dat is een ontegenzeggelijke gedacht, Wil
ly. zegde de baron ernstig, maar ik zon n toch
aanraden uw besluit rijpelijk te overwegen,
alvorens gij tot de uitvoering overgaat. Hel
is een jacht, die lang kan duren en itaat gy
eenmaal tegenover het wild, dan zal dit even
gemakkelijk n aanvallen en met de tanden
verscheuren, als
Ik ben geen lafaard, Kurt, ik grijp den
stier bij de horens.
Daarvan ben ik overtnigd, bet is verre
van my, den geringsten twijfel daaromtrent te
willen koesteren. Ik moet n echter onder bet
oog brengen, dat gy wellicht nit uw ambt
zult worden ontslagen.
Wat komt dat er op aan 1 Daar ik mij
aan geen laakbare handelingen schuldig maak,
kan ik altijd weer om eene aanstelling verzoeken
en myne middelen veroorloven my te wachten,
met gesloten carrosserie hebben geen
kop en zijn gewoon,ijk inwendig met
laken bekleed. Toch heeft de auto
het leder verbruik enorm doen toenemen.
Om niet te sp'eken vu j de riemen, welke
enkele motorbouwes gebruiken voor de
omzetting der versne.iiDg, wijzen wij op
de vachet kappen, v arvan allen open
wagens en landauleUr.s voorzien zijn, op
de lederen kussens, ile enkele boven
laken of zeildoekku?s:ns verkiezen, op
dë lederen jassen der hauffeurs en hunne
rijkappen. Nu vraact niet iedere auto
die er rijdt dit alles. Tiaar wanneer men
weet dat er in Amerika staten zijn, waar
op elke 80 inwoners een auto voorkomt
dan kau men zich eenl yszios'n denkbeeld
vormen van het aantal auto's, dat thans
reeds iu gebruik is en van den invloed
op de ledermarkt. De vraag is of dat
aantal nog grooter r al worden of niet.
Voorlooplg zeer zeke groote'. In Ameri
ka is de auto geen ;uxe meer maar een
voertuig, binnen het bereik van bv. een
kantoorbediende. Wie ten onzent zich
een ezelwagentje kan permitteeren,
wenscht in Ame'ika een auto. Daar kost
een auto van het meest gebruikte soort
nog geen 1000 do ar. wat nu in hol-
landsch geld uitgedrukt f2500 is, naar
Ame ikaanschen prij ;standaard In Hol
landschen prijsstardaard overgebracht
f 1000 beteekent. V\ kunnen verwachten
dat ook in Europa a auto voor 'n goede
duizend gulden te >.oop zal zijn en dan
zal het gebruik «fk'n enorm uilbreiden
Maar de auio is ook een mode artikel
en de tijd kan komen, dat men wede'
de luxe-auto door de equipage vervangt.
Zeker dat kan, maar de werk auto zal
blijven. Het zal er mede gaan als met
de fiets. Die was in den aanvang ook
een luxe voo'werp, dat om de drie hon
derd gulden kostte en alleen in den
gegoeden s'and gebruikt werd als ui'-
spanningsmidde'. De fiets weid goedkoo-
per en kwam onder ieders bereikhet
fietsen werd niet meer als >chic" be
schouwd en het gebruik als ontspan
ningsmiddel is zeer verminderd maar
voor de duizend verdwenen luxe-fietsen
zijn honderdduizend werkfie'sen in de
plaats gekomen. En het zou niet vreemd
zijn als het met de anto's juist zoo zou
ziju.
al zon dat ook eenige jaren moeten duren.
Na ga ik naar de statie om een spoor van
hem te vinden, dat ik kan volgen; daarna be
geef ik mij naar den voorzitter van de recht
bank, die mij 't verlof niet zal weigeren, wanneer
ik hem zeg, dat het eene eerezaak geldt, en
dan zal ik mijn vader om reisgeld verzoeken.
Binnen eenige nren zal alles afgeloopen zijn,
en ik ga van hier met een der sneltreinen, die
dezen avond in alia richtingen vertrekken.
Znllen wij elkander nog ontmoeten voor ik op
reis ga
Waar vroeg Hngo,
In de restaurant tegenover de statie, ik
boop daar ten zes ure te kunnen zyn.
Aangenomen, zegde de baron, en met een
handdruk nam Willy afecheid van zyne vrien
den.
Voor het hotel stapte by in een rijtuig, om
zich naar de statie te laten brengen Daar begaf
hij zich naar de reisgoedkamer, waar net jmst
op dit nor, waarin weinige treinen aankwamen
ol vertrokken, vrij rustig was. De reisgoed mees
ter herinnerde zmh dadelijk de koffers, die
door den huisknecht van het Russische bof
waren afgegeven.
Dit reisgoed is ten negen uren verzonden,
z°gde hy.
Waarheen vroeg Willy, niet bemerkende
dat er een beer achter hem kwam staan, en
wel dezelfde in het grys gekleede, die hem
en den baron iu het bierhuis zoo scherp had
gadegeslagen.
Naar Brussel met den sneltrein van
negen are, laidde het tamelijk onverschillige
antwoord.
Weet gy dat volkomen zeker?
Was het niet een groote heer met lichte
overjas en bruinen knevel
Zeker.
Nn, dan is het ook, zooals ik zegde, hij
had een biljet voor Brussel, waarheen ook zijn
reisgoed moest vrzonden worden
Willy drukte den reisgoedmeester oen geld
stuk in do hand ep trad toen voor een
reisgids, om de vertrekuren der treinen na te
zieD.
Tegen drie uren zal de trein in Brussel
zijn, zegde eene stem achter hem.
Verwonderd en tevens min of meer norscb
zag Willy den in 't grys gekleeden beer aan,
Ook deze leder-verslinders zien wij
niet gauw verdwijnenWij noemden
ten zesde het verminderd gebruik van
klompen.
Ook een oorzaak, waarvan de betee
kenis niet is te loochenen Hoe verrouwd
was mij stedeling in m'in jeugd het 1
klompengeklep op de straat s'eenen,
wanneer een school voor mingegoeden
aan- of uitging. In dien tijd, een dertig
jaar geleden, was regel da' de kinderen
uit den arbeidersstand, ook in de steden,
klompen droegen. Men ziet ze niet meer.
Een enkele staljongen misschien een
enkel ouderwetsche dienstbode als ze de
glazen moet spuiten draagt nog klom
pen maar anders, de stedeling die wil
weten hoe 'n klomp er uit ziet, kan er eeD
gaan kijken, iu miniatuur en van zilver
zooair. de Amerikanen ze bij een bezoek
aan Holland meenemen. Klompenivi?ikels
zal hij tevergeefs zoeken. En ook op
het platte land heeft de schoen den
klomp verdrongen. Ja, de landbouwer
draagt ze nog maar al die andere platte
landbewoners, die vroeger alleenZondags
schoenen droegen, dragen deze thans
doorloopend.
Nauw verwant met de laatstgenoemde
oorzaak van vermeerderd ledergebruik
is de zevende, het overgaan van volkeren
uit den natuur- in den cultuuistaat. Een
volk, dat den overgang doormaak,t neemt
de gebruiken van cultuurvolken over,
ook al worden die niet bepaald door
behoefte voorgeschreven. Waren b.v. de
Javanen algemeen aangelegd tot zulk
een overgaan, wat niet het geval schijnt
te zijn, dan zouden zij ongetwijfeld met
andere Europeesche gebruiken ook het
dragen van schoenen overnemem, hoe
wel het klimaat dat niet noodig maakt.
Het is nog geen vijfilgjaargeleden.dat
n Japan leder als materiaal voor schoenen
onbekend was en de plankjes met twee
pootjes >het" schoeisel waren en welke
hoeveelheid leder zou thans niet in Japan
voor schoenen verbruikt worden 1
En immer breidt de kring zich uit,
waarbinnen de beschaving haar invloed
doet gelden met het voortdringen der
cultuur-volken in die Staten van Azië,
Afrika, Amerika, Australië die tot nu
buiten dien invloed zijn gebleven.
Een blijvende, een groeiende* factor
De als achtste en negende genoemde
die hom met een vriendelijk en byna vertrou
welijk lacbje toeknikte.
Vergis ik my niet, dan wilt gij dien heer
achtervolgen? vervolgde de vreemdeling. Gy
behoort waarschynlyk tot de famillie, die bij
zoo schandelijk beeft bedrogen?
Wat weet gy daarvan? riep Willy
driftig.
Bedaar, bedaar, het is mijne bedoeling niet
daar den spot mee te dryven of n onbeschei
den vragen te stelleD. Ik logeer ook in 't
„Russische Hof», en gij znlt weten dat de
kelners gaarne babbelen, men wist in het
gaDSche hotel dat hij heden zou trouwen. Heet
hij niet Hemrich Scblozs
Juist.
Weet gy, wat my zeer onbegrijpelijk
schijnt te zijn ging de vreemdeling voort, die
een vertrouwelijken toon aansloeg, ik begrijp
niet hoe het mogelijk is, dat owe lamilie
zich
Ik behoor niet tot de familie.
Nu dan ik begrijp niet. hoe die familie
zich door zulk een man k'-n laten bedriegen I
Volgens mijne meeniDg kaD bij niets anders
zijn dan een gelukzoeker, die door een rijk
bnwelijk zijne beuts weer wilde vallen.
Liefst had Willy dit onderhond willen af
breken, maar er lag iets in de stem en in het
gebeele uiterlijk van den reeds tamelijk be.
jaarden man, dat bem vertrouwen mboezemde
en hem bijna deed wenschen in don vreemde
ling een bondgenoot te znllen vinden tegen
den laster vsd booze tongen.
Misschien zoudt gij het begrypen, indien
gij den man, die zich steeds zoo beminnelyk
wist v or te doeD, persoonlijk had gekeDd l
Werkelijk Das was hij zeer bemind, en
waarschijnlijk nog het meest by de dames
Helaas, ja I
En tot zijn spijt had hij zich verrekend,
niet waar? De familie is waarlijk niet zoo rijk,
als hy wel dacht?
Ik geloof wel, dat daarin de reden van
zyn vertrek gelegen is. zegde Willy met een
bevestigend hoofdknikje. Natnnrlijk zal hij
zelf dat niet willen bekennen en er zijn wel
andere redenen op te geven, wanneer men die
wil zoeken.
Ja, dat laat zioh begrypen, antwoordde
oorzaken behooren samen ieder afzon
derlijk zouden ze minder gewicht hebben,
de eerste zelfs absoluut geen, daar ver
ondersteld mocht worden, dat met ver
meerdering van wereldbevolking ook als
natuur gevolg uitbreiding van den veesta
pel gepaard zou gaan.
Maar als dit laatste niet geschiedt als
daarentegen de veestapel vermindertdan
vormen deze twee feiten vermeerde
ring van bevolking, vermindering van
veestapel met elkander een dubbel
makende factor tot vermeerdering van
lederschaarschte, een schaarschte, die
zoodanige verhouding kan aannemen, dat
gesproken mag worden van ledernood.
Welnu, deze twee fei'en staan vast.
Wij behoeven hier niet in veronderste!-
lenden zin te sprekeD, wij behoeven niet
te »gelooven», te >vermoeden», als
waarschijnlijk aan te nemen», de statis
tiek vertelt óns hier al wat wij weten
willen zoo duidelijk en onloochenbaar
mogelijk
Het is de statistiek, die ons leert, met
hoeveel menschen jaarlijks de bevolking
van Europa, van Amerika, in het kort
van al'e oorden der wereld waar een
burgerlijken stand bestaat, toeneemt.
Allen schoendragers I
En het Is ook de statistiek, die ons
leert, uit hoeveel stuks vee de stapel
in de verschillende landen ieder jaar op
een gegeven oogenblik bestaat.
Welnu, in enkele landen vermeerdert
de veestapel in verhouding tot den be
volkingsaanwas, in enkele misschien zelfs
iets meer, maar in andere landen ver
mindert de veestapel, niet alleen relatief,
maar zelfs absoluut.
Om één voorbeeld, maar een sprekend
te noemen. Het bureau voor de statistiek
in de Ver. Staten van N.-Amerika maakt
de volgende cijfers bekend.
Bevolking. Veestapel.
In 1900 76 millioen 62,300,000.
1910 92 61,800,000.
1912 95 57.959,000.
In 1900 telde Amerika dus 76000000
menschen en 62300000 stuks veewas
dus de veestapel in dezelfde verhouding
toegenomen als de bevolking, dan moes
ten de Ver. Staten in 1912 op een be
volking van 95000000 inwoners een vee
stapel hebben van 77875000 stuks. Maar
er waren er slechts 57959000, dus
da vreemdeling. Maar als by een gelukzoeker
was, dan begryp ik ook weer niet, hoe zyn
portefonille zoo good voorziun kan zyn. Ten
minste, zoo vertel mij do kellner, die zegt
dat hij al dat geld gezien hoeft.
Ik zelf heb het ook gezien, zegdo Willy,
hot waren meest bankbiljetten van hoove
waarde. Als hij een gelukzoeker is, kan hij
echter dat geld wel gewonnen of op andere
oneerlijke wijze vorkregen hebbeD.
Ook moet bij in 't bezit geweest zijn
van edelgesteenten.
Hij droeg een ring met oen zeer kost
baren brillant aan den vinger.
Zoo bedoel ik het niet. het moeten dia
manten zijn geweest, nog niet in gond gevat,
Daarvan kan ik u niets zeggen. ant
woordde de essessor. Hij heeft my zijoe om
standigheden niet in alle byzonderheden mee
gedeeld, daarvoor waren wij Diet iotiem genopg
met elkaoder bevriend.
Misschien echter bazit gy een portret
van hem
Ook dat niet.
Dat is jammer, ik zou gaarne zijn por
tret eens gezien hebben, zegde de vreemdeling
wellicht heeft ziine btuid er een van hem?
Ik geloof het niet eens heb ik hem
hooren zeggen, dat by zich nooit zon laten
fotografeeren. hij hield daar niet van. Hij was
van oordeel dat een jnistgelljkend portret
slechts in olieverf denkbaar was en dat alleen
«■en meesterhand dit kon vervaardigen.
Daar ligt wel iets waars in, hernam de
in 't grys gekleede vreemd-ling, terwijl hy
langzaam den uitgang der Btatie naderde, alle
gelukzoekers zijn overigens van hetzelfde gp_
dacht, zij baten de photografi* omdat zij ui-t
gaarne hun portret als aandenken achterlaten.
Maar gy ziiU werkelyk van plan hem op te
sporen
Gij doet mij zonderlinge vrogen. mynheer
welk belang kunt gy daarbij hebben
(Wordt vervolgd.)
I