jN a miner 44
Zondag l Juni 1913
36e Jaargang,
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalvi|ksche Stoomdrukkerij Antoon Tieien.
Cacao
Eerste Bl id.
Gemeenteraadsvergadering'
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen
FEUILLETON.
De herinnering van den
ouden vader.
Telefoonnummer 38. Telegram- Adres ECHO.
0'%
JANTUE'S BESTE VRIENDEN
ZIJN MOEDER, ZIJN COLLEY en
ZIJN KOP VAN HOUTEN S
Rot», Nbl.
en Langstrantsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag— en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden fO."ö.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden ena., franco te zenden aan
Uitgever.
den
UITGAVE:
Advkrtentikn 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels cn
advertenties bij abonnement worden speciale zeer YOordeeHge contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
VLIJMEN.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente öp Donderdag 29 Mei,
des avonds ten zeven uur.
Voorzitter de Edelachtbare heer G. R.
van der Ven.
Klokslag half acht uur opent de Voor
zitter de vergadering aanwezig zijn de
heeren Boom, Mommersteeg, C. Wagen
berg, van Engelen, Boom, J. Wagenberg
en Zwaans afwezig de heeren Van, Buul,
Van Heesbeen, L. Mommersteeg.
De notulen van de vorige vergadering
worden, na door den ambtenaar ter se
cretarie te zijn voorgelezen, wat ongeveer
een half uur duurde, onveranderd goed
gekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1. Ingskomen stukken.
a. Schrijven van Ged. Staten, hou
dende bericht, dat het besluit van den
raad tot onderhandschen verkoop van
gemeente-grond, nog niet is onderzocht
en derhalve de goedkeuring van dat
besluit blijft verdaagd.
b. Een schrijven van Ged. Staten,
houdende mededeeling van de goedkeu
ring van het besluit van den raad tot
onderhandschen verkoop.
Voorzitter. Ged. Staten merken op, dat
van J. van Heivoort e.a. een verzoek is in
gekomen om dit besluit niet goed te keu
ren .vijl de gemeente geen aanspraak kan
maken op dien granH. Wij h«bbcn er G*.o.
S aten echter op gewezen, dat de ge
meente daartoe wel degelijk het recht
heeft en dat wij vroeger reeds een perceel
gelegen naast W. van Vugt hebben
verkocht.
Ik kan de heeren intusschen mede-
deelen, dat van Heesbeen de grond niet
meer wil hebben daar hij in het dorp
een huis heeft gekocht.
Van Heivoort. Dan kan de raad het
daar verpachten ook.
Voorzitter. Zeker, verpachten en ver-
koopen.
Van Heivoort. Maar dan zou ik het
daar verpachten ook 't Is nog al een
heel eindje.
Voorzitter. Daaromtrent zal u van B.
en W. een voorstel krijgen.
Zwaaus. Het zou beter zijn om daar
boomen neer te zetten.
Voorzitter. Ook dat hebben wij al op
Vaa „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
de agenda voor onze werkzaamheden
staan.
c. Schrijven van Ged. Staten, houdeu-
de goedkeuring wijziging begrooting.
<1. Idem goedkeuring van het besluit
tot onderhandsche verhuring van het
postkantoor.
Wordt voor kennisgevingrangenomeu.
e. Aanbieding van het verslag van
den toestand der gemeente.
Wordt voor de leden op de secretarie
ter inzage nedergelegd.
2. Nadere vaststelling reglement Bur
gerlijk Armbestuur.
Voorzitter. Door Ged. Staten zijn
eenige kleine aanmerkingen gemaakt.
Na voorlezing wordt besloten de door
Ged. Staten voorgestelde wijzigingen aan
te brengen.
3. Wijziging begrooting 1913.
Voorzitter. Van den heer Ontvanger
der directe belastingen hebben wij me
dedeeling gekregen dat wij een aandeel
in de kwade posten hebben van f 19.58.
Dit staat in verband dat wij opcenten
heften B. en W.JstellenJvoor dezen post
alsnog op de begrooting te brengen.
Tevens stellen wij voor een post van
f 500 op de begrooting te brengen tot
aankoop van stieren. De stieren kosten
thans het dubbele van vroeger. De com
missie heeft dan meer speling fusschen
ontvangst en uitgaaf, terwijl het voor
de gemeente geen nadet' is.
r\iou3 worat bestor.!.
4. Verzoek van M de Laat c.s. toi
wijziging van art. 71 der politie-veror-
aeniug ia verband met het sluiten van
vergunningslokaUteiten bij ve»klezings-
dageu.
Adressanten wijzen er op dat zij hooge
belasting moeten betalen en gesloten
moeten blijven, terwijl de bierhuizen ge
opend blijven. Ze verzoeken mitsdien
art. 71 van de politie-verordening te
wijzigen.
Voorzitter. Hoewel in den boezem van
het dagclijksch bestuur op 't laatst eenige
overeenstemming was gekomen, wensch-
te het in deze toch aan den raad geen
voorstel te doen. Het verzoek gaat niet
uit van alle kasteleins, slechts door 5
van de 14 vergunninghouders is het ver
zoek geteekend. De andere kunnen er zich
wellicht dus niet mede vereenigen. Ik
wil niet zeggen dat het drankmisbruik
Ik zal u gouw eeus aan mijn zoon voor
stellen spiak onze nieuwe buurman, mij
vroolijk over den tuinmuur toeknikkend.
Heel graag, antwoordde ik beleefd. Maar
ik wist niet, dat ge eeD zoou badt.
Hebt ge hem dan uooit in den tuin gc-
I z'en
Neen. We dachten allen, dot mijnheer
Morrel alleen leefde.
Ik ben bang, dat ge erg vergeetachtig
zyt, sprak hij, mij over zijn bril aankijkende.
By mij is het omgekeerd. Ik kan niet vergeten.
Maar hoe oud is u, juffrouw Lilly
Byna achttien.
En ik reeds over de zestig.
En hij zuchtte.
Maar toen ik vroeg, hoe oud zyn zoon was,
helderde zijn gelaat terstond op.
De volgende maand wordt hij een en
twiDtig, sprak hij handenwrijvende. Ik houd
zooveel van hem en het liefst zou ik hem ge
lukkig getrouwd zien.
Ge zoudt hem erg missen.
Neeü, ik zou bij hem en bij zijn lief
vrouwtje willeD wonen. Als zij er tenminste
niets tegen heelt.
Waarom iou 7.« dat hebben
Het doet me plezier dat van u te hooren.
ik heb reeds iemand op het oog. levens heb
ik reeds een paar duizeud gulden opgespaard
als brnid88chat. Ik hoop maar, dat ze van mij
zal houden.
En de onde streek met de hand door zijn
witten baard.
Wuarom zou ze dat niet Zoo'n gezel
lige vriendelijke oude heer als u...
I)at doet me plezier kind, dat doet me
plezier. Maar ik moet naat binnen. Mijn jon
gen komt spoedig thuis. Dag, mijn kind.
bij de verkiezingen is verminderd, doch
dat het scheelt dat de vergunningen ge
sloten zijnzal niemand ontkennen.
Het motief, dat heeft gegolden bij het
besluit, geldt ook nu nog. Dat hebben de
laatste verkiezingen nog bewezen. Toen
werd zelfs bij particulieren nog gedron
ken. AaDgezlen het drankmisbruik nog
niet geheel is vervallen bij de verkiezin
gen, zou ik het voorloopig nog eens
aanzien.
Zwaans. Ik vind het een onrecht te
genover de vergunninghouders, die moe
ten betalen, dat de bierhuizen mogen
geopend blijven en nu weten we alle
maal wel, dat er nog iets meer dan bier
wordt gedronken.
Voorzitter. Er moet ook in aanmer
king worden genomen, dat de bierhui
zen een heel jaar door bijna niets te
doen hebben. Bij het nemen van het
besluit is het met groote meerderheid
vau stemmen aangenomen. Zooals de
heeren ook welen was het eerst tot 6
uur dat de café's moesten zijn gesloten,
later is dat tot 5 uur geworden.
Van Engelen. Hoelang is dat al in
werking.
Voorzitter. Ongeveer 5 jaar.
Boom. De vergunninghouders moesten
alleen maar bier kunnen verkoopen.
Zwaan?. Dan zou ik er mij wel mede
kunnen vereenigen.
Voorziiter. Dat zou natuurlijk niet zijn
te controleeren.
Mv« 7irb -fvraucn of het doel,
waarvoor het besluit is genomen wu.üt
bereikt en dat gaat voor het belang van
de caiéhouders.
Boom. Ik kan nie,t zeggen dat het
beter is geworden.
Voorzitter. Overdag toch wel.
Boom. Vroeger werd er overdag ook
geen misbruik van gemaakt.
Van Heivoort. Het zou beter zijn in
dien de café's na 4 uur zouden gesloten
moeten blijven.
Boom. Dat ben ik geheel met u eens.
Wethouder Boom. De verkiezingsda
gen heb je dikwijls juist in 't drukst van
den hooibouw en dat is voor de café
houders zeer nadeelig als die dan moe
ten sluiten en voor de boeren is het
lastig.
Voorzitter. Wanneer vreemde boeten
hier passeeren, kunnen ze volgens de
politie-verordening gerust getapt worden
en inwoners kunnen wel een klein eindje
doorrijden, dan zijn ze thuis.
J. Wagenberg. Ik meen dat al wat
thans gezegd is, ten voordeele is om te
blijven sluiten. Het motief om te slui
ten bestaat nog zoolang men met drank
tijdens de verkiezing werkt. Een stem
ming mag door drank niet worden ont-
eert.
Voorzitter. Ik ben het volkomen met
u eens.
J. Wagenberg. Wat hier in Vlijmen
gebeurt, is volstrekt geen unicum. Op
zeer veel plaatsen ziet men zulks zoowel
in binnen- als in het buitenland.
Voorzitter. In vele plaatsen gaat men
nog verder. Daar sluit men de café's ook
op lotingsdagen. Ik heb ook van een
kastelein hooren zeggen dat ze niet eens
gaarne hebben dat de café's weer worden
geopend. Die zeggen, de kasteleins tegen
over de kerk profiteereu er toch alleen
maar van.
Van Heivoort. Adressanten moeten
zich tot de Regeering wenden met hun
verzoek om de bierhuizen ook gesloten
te krijgen.
Voorzitter. Ze vragen niet om de bier
huizen te sluiten doch om zelf geopend
te mogen zijn en dat moet de raad be
palen. Ze wijzen er in hun adres op, dat
zij voor de lasten zitten en dan op zoo'n
dag moeten zijn gesloten.
J. Wagenberg. Het moet niet kunnen
dat personen, 1_~
invloed op hun stemmen
laten uitoefenen.
Na nog eenige discussie wordt het
verzoek in omvraag gebracht dat wordt
afgewezen met 6 tegen 2 stemmen. Voor
het verzoek stemden de heeren P. Zwaans
en H. Boom tegen het verzoek de hee
ren J. Wagenberg, H. Mommersteeg, J.
v. Heivoort, J- van Engelen, C. Wagen
berg en A. Boom.
5. Adres van M. Verboord Jzn. om
aan H. M. de Koningin te verzoeken B.
en W. te machtigen hem vergunning te
verleenen tot verkoop van sterken drank
in 't klein als bedoeld bij art. 5 sub 1
der Drankwet.
Voorzitter. Adressant is eigenaar ge
worden van een perceel en nu verzoekt
hij om vergunning. Hij wijst er op dat
in die buurt geen enkele winkel met ver-
Ik vertelde dit aan moeder en beide waren
wij verbaasd, den zoon nooit gezien te hebben.
Een paar dagen later reikte de onde mij
een bouquet rozen toe.
Frank zei, ik moest ze n geven.
Och, wat aardig van hem. Muar ik
heb hem nog Diet gezien. En moeder ook nog
niet.
Den volgenden dag hoorde ik mijnbeer Mor-
rel's Btem in den tnin en ik vernam den nsum
Frank.
Ik snelde Daar den maar en zag den onde
staan, vreemd voor zich uitsturende.
Frank is hier geweest. Wacht ik zal
hem roepen
Frank Frank
Zijn oogeD vestigden zich op het tninpad.
Kijk daar is Frank, sprak hy.
Ik zag niets en begreep den onde niet-
Ziet ge wel, wat eon knapp9 jongeD hij
is. sprak hij trotsch.
Ik keek den grijsaard aan en begreep toen
alles.
Onze buurman was krankzinnig.
Ik was 'n oogenblik verward, maar herstelde
mij en sprak trillende
Aangenaam u te ontmoeten, mijnbeer
Frank.
Kent ge hem nu
Ja, ik zal hem niet vergeteD. Wat een
aardige jongen
De oude keerde zich om en sprak
Ik zal de joDgelui maar met hun geluk
alleen laten.
En ik kon hem zacbtkens hooren lachen toeD
hij het pad naar het huis opliep. Ik wachtte
tot hy naar binnen was en snelde toen het
huis in, waar papa en mama in de tuinkamer
zaten te lezen.
Ik lachte vreemd, en zenuwachtig sprak ik
Ik heb kennis gemaakt met den zoon van
Morrel
Papa lei do courant neer en sprak
Gisteren hoorde ik, dat hij niet goed bij
het hoofd is. De zoon stierf drie jaar geledeD.
Maar hij is in den wnaD, dat Frank nog leeft.
Ik lachte nogmaals angstig en het was alsof
een dichte mist voor mijn oogen neerdwar
relde.
Na het diner zaten vader en moeder voor
myn bed en vertelde hoe drie jaar geleden
Morrel's zoon Frank, een knappe, robuBte
joukmon. gestorven wbb.
De onde had hersenkoortsen gekregen, maar
was na herstellende na een jaar lang ziek
bed. Steeds wan bet hem alsof zijn geliefd kind
in zijn nabijheid vertoefde.
Ik nam me toor deD eenzamen grijsaard te
troosten.
Drie dagen later sprak ik hem over den
tuinmuur.
Goeden avond, meneer Morrel. Hoe gaat
het met nw zoon
Lilly vraagt naar je, Frank, riep hij nit.
Ik stak'm'n hand uit en gaf den denkbeeldigen
Frank een hand Terwijl ik dat deed doorliep
een huivering mijD leden.
Je ziet er goed uit, Frank sprak ik.
Ja, hij is altijd gezond. Maar bij vraagt,
hos gij het maakt.
O, heel goed, dank u wel, Beide ik,
glimlachende in de richtiDg waarheen ik myn
hand had uitsgestrekt.
Wederom ging bij lachende weg en liet ons
alleen.
Langzamerhand begon dit op myn zennwen
te werken en met de hand op bet hart kan
ik verklaren, dat het mij soms was, als ware
Frank Daast my.
Niet lang daarna vroeg Morrel my voor zyn
zoon ten huwelijk on ik stemde toe... Ik kon
DlOp°zekeren avond kwam Morrels verpleeg
ster aanschellen en vroeg of ik zoo spoedig
mogelijk wilde komen, daar de oude plotaeling
ernstig ziek was gawordeD.
Ik begaf me naar bein toe.
Nog in mijn droomen zie ik hem in dat bed
liggen, gesteund door de kassens.
Zyn gelaat zag bleek en ingevallen,
Mijn lieve kind, lieveling van myn zoon,
sprak hij.
Ik knielde voor zijn bed neer en kuste hem.
Och het spyt mij zoo, mijnheer...
Noem me zoo niet, smeekte by. Zeg
vader.
Vader snikte ik.
Zoo is het goed mompelde bij. Kindlief.
Neen, neen, lieve vader.
H\j streek mij over het buar en vervolgde
angstig i
Mijn geheugen en mijn gezicht worden
zoo slecht. Frank 1 Waar is Frank. Waarom is
bij niet hier.
Hij is toch op reis, Hep de verpleegster
U'Maar we hebben getelegrafeerd en hij zal
spoedig komen.
Da oude knikte tevreden.
Ik zou de kinderen zoo graag vereenigd
willen zieD. Zult ge hem terstond huwen als
hij komt.
Ja, vader, dat beloof ik.
Wilt ge een stervenden vader dat ge
noegen doeD, mijn dochter.
Ja, vader, herhaalde ik.
Ik'verborg mijn gelaat snikkende in de han
den.
De verpleegster knehte,
De jonge damo behoort toch in de kerk
te trouweD.
Na de plechtigheid komen krank en ik
hierheen. Dns tot morgen, vader.
Zoudt ge het wel doen? vroeg mij de
verpleegster zacht, toon ze mij naar de huis
deur begeleidde. Zyn uw zenuwen daartegen
bestand?
Ik ssal bet doen, antwoordde ik vastbe
raden.
Den volgenden dag kleedde ik my in bet
wit deed een bruidssluier voor pd stok bloe
men in myn haar.
Toen ik de ziekenkamer binnentrad nitte
de grijsaard een kreet van verlichting.
Laat my je eenB aaokyken. sprak hij. Mijn
•kleine dochter, Frank's vrouw!
Ik trachtte te glimlachen, ofschoon de tra
nen my in de oogen welden.
Ik beu zoo gelukkig, hijgde de onde
man met gesloten oogeD.
Het loopt spoedig met hem af, fluister
de verpleegster mij in het oor. Wees sterk
De oude man opende de oogen weer.
Waar is Frank Waarom ia hij
hier
Spreek tot je vader, Frank, riep ik kor
daat uit.
Ik... ik... kan hem niet zien... krank...
O, God... mijn geheugen.. O!
Hij richtte zich eensklaps op, staarde wild
voor eich uit en opende de armeD.
Mijn joDgeD... eindelijk hier Leef samen
gelukkig, mijn kindereD...
Toen viel zijn hoofd achterover in de kns-
senB en hij sli p in, met een glimlach op de
lippen, den eeuwigen slaap.
De verpleegster drukte zyn oogen zacht
dicht en geleidde mij naar een stoel.
Hij is eindelijk by zijn bind, sprak zij
zacht.
Ween, mijn kind, tracht te woenen, dat
kalmeert de zenuweD.
Maar ik kon niet en zij moest my naar
hnie en naar bed geleiden, waar ik twee weken
long in ylende koortsen lag.
Eindelijk toon mijn zenuwen hersteld waren
en ik op een stoel mocht zitten, trad vader
en moeder met een jongiaensch binnen, die
zich voorstelde als Morrels neef krank. De
joDge man geleek Bprekend op Morrels zoons
wienB portret ik natnnrlyk meermalen gezieu
ha- lk wsnsch u de laatste wilsbeschikking
van mijn oom mede te doelen. Hij heeft u al
zijn bozittingen nogelateD. Aanvaardt ge die/
lk wilde dat niet, zeggende, dat de onde
man niet goed by het verstand was, toen hy
het testament liet opmaken.
Maar toon de joDge man op zachten. vnor-
deliiken toon aandrong en zeide, dat hy wei
terug zou komen, beloofde ik hem er nog eens
over na te denken.
En hij kwam nog terng nog verscheidene
keeren... Wat er toen is voorgevallen, kan ik
u niet mededeelen, tnaar wel, dat ik drie
weken later de erfenis aauvaarddeen
Frank ook.
niet
