Eerste Blad.
Nummer 81
Donderdag 9 October 1913
36e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen,
SUNLIGHT
De vreemde nicht.
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
FEUILLETON.
Altijd meer geld
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
De Sunlightzeep is
absoluut zuiver en
vrij van schadelijke
bestanddeelen. Zij
is goedkoop, overal
verkrijgbaar en hare
ongeëvenaarde uit
muntende kwaliteit
beantwoordt ten
volle aan de strengste
eisclien van hygiene
en zuiverheid. Daar
om is zij onmisbaar
in ieder wel geordend
huishouden.
SUNLIGHT
St. Antonius-Parochie.
De Echo van het Zuiden,
IVaalwijksclie en Lan»slraalsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden fü."5.
Franco per post door het gekeele rijk f 0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden ena., franco te «enden aan den
Uitgever.
- UITGAVE:
Advertenties 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contrsc
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
[GEWAARB0R6O
ÖNVfRVALSCHI
i ZONDER
Schadelijke
BESTANODElLEN
GEDEPONEERD)
Om een zuiver inzicht te krijgen in
het militaire vraagstuk ten onzent, een
inzicht, dat geheel op zakelijke groDden
berust en van alle politiek gespeend is,
kan men men niet beter doen dan de
Van „1)E ECHO VAN HET ZUIDEN."
1G
Ilet is onnoodig to veinzen, oom, ik weet
illeB. Ik heb den brief gelezen, dien Ottenstein
t geschreven beeft.
Als ge alles weet, arm kind dan weet
ge ook, dat die brief een sterke twijfel overlaat
langaande de oorzaak van den dood van uwen
ongelukkigen vader. Ik heb onmiddelyk naar
jinder geschreven, opdat men een onderzoek
iastelle. Nooit of hij moest gehandeld heb
ban in eenen aanval van waanzin zou myn
leef dia misdaad bedreven hebben. Geloof me,
misschien is hij vermoord misschien, gelijk ik
ti zoo even zegde, beeft bij onbewust gehan
deld. Maar God is barmhartig, mompelde het
jonge meisje, terwijl zij den blik sloeg op het
Christusbeeld, dat bij haar bed hing, Zuster,
•egde zij, zich tot de ziekenverpleegster wen
dende; zal God genade schenken
O ja, kind, antwoordde da zuster, zachtjes
met de hand over het hoofd van het jonge
meisje strijkende ja, gij kunt in Zijn goedheid
lertrouwen.
Den volgenden dag was Marga's toestand
Verergerd en wanhoopte men aan haar behoud,
doch hare jeugd zegevierde zelfs over die
veder instorting, en eindelijk zag men haar op
een goeden dag in haren leuningstoel bij den
haard zitten. De dokter had baar geschrapt
fun den lijst der zieken, die hy iederen dag
bezocht. Vele weken waren er echter verloopen
sinds Juffr. Sophie haar dan brief had aange
wezen, die haar bijna gedood bad. Toen zij
bek werd, bloeiden de rozen en op ditoogen-
Mik begonnen reeds eenige sneeuwvlokjes te
vullen.
zuster, zegde het jonge meisje droevig,
>k heb niet geweten, dat de winter in dit
klimaat zoo afschuwelijk is. Ik ben de sneeuw
cijfers, die niet liegen, op te slaan.
De uitgaven voor ons leger bedroegen
in 1907 25.454 000
in 1911 28 895 000
in 1912 30.275.000
in 1913 33.363.900
In 6 jaren tijds dus een stijging van
rond 8 millioen.
Het hoofdstuk marine wijst over dat
zelfde tijdperk een stijging van bijna 3
millioen.
De raming voor 1914 is ons nog niet
bekend. Maar het is nauwelijks te ver
wachten, dat deze niet wederom hooger
zal wezen. De begrooting zal immers
gedrukt worden door een bedrag van
1 millioen voor de nieuwe legeror-
ganisatie en van 1 millioen voor aan
vulling van den schietvoorraad, aanschaf
fing van keukenwagens en anto's enz. enz.
(De schrijver heeft niet te laag ge
schat, de nieuwe begrooting is weer een
paar millioen hooger. Red. E. v. h. Z.)
Voorts hebben we nu te betalen de
millioentjes voor de kustverdediging,
welke eveneens jaarlijks de begrooting
komen drukken met een post van 6 ton
gedurende de eerste 4 en van 17 ton
gedurende de daaropvolgende 4 jaren.
Neen goedkooper zijn we wat het
leger betreft, in 1914 zeker niet uit
En de vloot
Die dreigt thans de groote slokop te
worden
Dusver hield Marine zich altijd nog
vrij bescheiden.
Maar thans schijnt het de »schade<
opeens met een geweldigen sprong te
willen inhalen.
Gaan de plannen van de commissie
voor de verdediging van Nederlandsch
Indie er door, dan zal de begrooting
van Marine plotseling met pl. m- 51 /2
millioen worden verhoogd- Voorwaar
geen kleinigheid
(Deze minister heeft al een groot
slagschip aangevraagd. Red. E. v. h. Z.)
De militaire uitgaven van Nederland
zullen dan jaarlijks pl. m. 6o millioen
bedragen
En wat zullen we daarvoor hebben of
krijgen
Een leger van ongeveer 220.000 man
met een veel te zwakke artillerie en rui
terij en een vloot van 9 eerste-klas slag
schepen, 6 torpedokruisers, 8 torpedo
hij spreidt een verblindend kleed over de Sa
vanna uit, maar neemt er het groen der boomen
en de zon niot weg, terwijl hier... Daarbuiten
zegde zij, met eene beweging van het hoofd
het venster aanduidende, is het als met mij
zij legde de hand op hare borst, alleB is er
somber droevig, verwelkt en mijn bloed
bevriest in mijne adereD.
Spreek zoo niet mijn kind na den winter
komt de lente, en de zon zal weldra schitteren
zoowel in als om u. Gij zijt nog zoo jong.'
Jong? herhaalde Marga peinzend, ja, ik
geloof wel dat ik jong benik tel nog geen
achttien jaar. Maar er is al een heele tijd ver
loopen, sinds ik mij jong gevoelde en dat ik
gelukkig was.
Hare fraaie oogen richtten zich naar het ver
schiet. Zij zag een gelaat opdoemen, waarvan
de uitdrukking te gelijkertijd ernstig en zacht
waseene zonnestraal drong tot haar door
en terzelfdertijd meende zij den geur der rozen
te rieken. Doch de droom duurde slechts een
oogen blik het visioen was verdwenen, om
plaats te maken voor eene andere verschijning,
niet minder dierbaar; die van een bleekenen
droevigen man, den slaap doorboord met een
kogel. De herinnermg aan baren ongelukkigen
vader had het beeld van Robert de Tiévors
uitgewischt.
Ik zal nimmermeer gelukkig zijn, zuster,
zegde zij op zachten toon dag en nacht, of ik
slaap of waak, zie ik steeds myn vader. In zijn
laatste oogenblikken heeft hij de hand moeten
gebruiken om die van zijn kind te ontmoeten,
zonder haar bij zich te vinden. Indien ik hem
niet verlaten had, dan zou de afgrijselijke
gebeurtenis niet zijn voorgevallen.
Waartoe altijd daaraan te denken, mijn
kindzonder noodzakelijkheid vermeerdert
gij uw lijden want ge kunt, zelfs door veel te
lijden het verledene toch niet meer herstellen.
Daar, waar uw vader is, ziet hij u en uwe smart
bedroeft hem, evenzeer als zij uw oom tot
wanhoop brengt, uw oom, die u zoo teeder
lief heeft. Bid voor dengene, dien ge verloren
hebt, bied uwe smart als boetedoening aan en
stel u geheel in de banden van God.
O, ik zou met vreugde mijn leven geven
om de zekerheid te hebben, dat hem vergiffe
nis goBchonken is, riep Marga weenend uit.
jagers, 44 torpedobooten en 22 onder
zeebooten, welke vloot in twee, door een
halve wereld gescheiden, deelen zal ge
splitst zijn.
De vraag rijst nu is deze weermacht
geschikt voor het haar aangewezen doel
ïs zij het offer van 60 millioen jaarlijks
waard f Is niet op andere wijze onze on
afhankelijkheid beter te verzekeren, ons
recht te handhaven
We zullen onze lezers niet vermoeien
met uitvoerige opsommingen over de
sterkte der verschillende wereldvloten-
en legers.
Even mogen we er aan herinneren,
dat alléén reeds het Duitsche leger op
voet van vrede driemaal zoo sterk
is als ons geheele weermacht op v o e t
van oorlog. Het Duitsche leger op
voet van oorlog zou ongeveer 25 maal
zoo sterk zijn als het onze. Hetzelfde
geldt van Frankrijk.
De vloot in Nederland zal, na de uit
voering van de plannen der commissie»
4 eerste-klas slagschepen tellen, de Duit
sche vloot 39, de Engelsche 56.
De vloot in Indië zal 5 eerste-klas
slagschepen tellen, de Japansche 16 -f-
de noodige kruisers.
Natuurlijk ligt in anderer overmacht
voor ons nog géén reden om n i e t s te
doen.
Maar wel ligt er een reden in om
1°. in het oog te houden, dat militaire
machtsontwikkeling voor ons nimmer het
eerste en voornaamste middel kan we
zen om ons onafhankelijk volksbestaan
te verzekeren
2°. met de meeste nauwgezetheid toe
te zien, dat voor een minimum aan uit
gaven een maximum aan weerkracht
wordt bereikt.
Wat het eerste betreft, moet er op
gewezen, dat de financieële weerkracht
van een staat en het belang, dat andere
staten bij zijne onafhankelijkheid hebbeD,
van zeker niet geringer gewicht zijn voor
het behoud daarvan dan de militaire en
maritieme weermiddelen.
De huidige oorlog wordt meer nog
door het goud dan door het kanon be
slecht.
Ook een uitmuntende diplomatie is
voor een land als het onze van minstens
even groot beteekenis als zijn leger en
vloot.
Een der factoren van overwegend be
lang is de vorming van het volkskarak
ter en de aankweeking der overtuiging
in het volk, dat zijne nationale onafhan
kelijkheid zoowel op zedelijk als op
stoffelijk terrein een voordeel is. Een
leger kau behalve verslagen, ook over
wonnen en vernietigd worden een volk
dat voor zijne onafhankelijkheid vecht,
kan verslagen, niet overwonnen en ncoit
vernietigd worden.
Het is daarom verkeerd, vooral voor
een klein land, een overdreven en een
zijdige waarde toe te kennen aan het
bezit van een staand leger, dat per
slot van rekening toch nimmer opge
wassen kan zijn tegen de overmacht van
de reuzenleger der grootere volkeren.
Een leger is onmisbaareen vloot voor
een land als het onze nog meermaar
het onmisbaarste van alles is een zede
lijk hoogstaand en krachtig volk dat de
weldaad zijner onafhankelijkheid voelt
en gewaar wordt, gesteund door een
sterk financie-wezen en een eerste-klas
diplomatie.
Als we dat hebben, op de verwezen
lijking van deze eischen ons in de eerste
plaats toeleggen en daarnevens toezien,
dat de gelden voor leger en vloot zoo
goed mogelijk besteed worden en de
hoogst bereikbare productiviteit bena
deren, dan, maar ook dan alléén, kunnen
we onze onafhankelijkheid verzekerd
achten en voor ons goed recht met klem
opkomen.
P. (Koerier).
Hoe, alweer tranen, zegde oom Walrad,
zachtjes de kamer van bet jooge meisje bin
nentredende. En ik hoopte nogal dat de her
stelling met reuzenschreden voornitgiDg.
Gij bedriegt u niet, oom, ik voel mij veel
sterker." Ik ben slechts een weinig droeviger
gestemd door dat akelige weer en daarenboven
heb ik nan het verleden gedacht.
De grijsaard streelde zachtjes de vermagerde
hand, die in de zijne rustte en zocht een
aangenaam onderwerp van gesprek, dat de
zieke af kon leiden van hare sombere herin
nering. Eindelijk meende hij het gevonden te
hebben.
Raad eens welke ontdekking ik gedurende
uwe ziekte gedaan heb? Vermoei u maar niet
te veel, ge zult het toch nimmer raden. Het
is eene ontdekking die de afgunst zal opwek
ken van de bekwaamste archelogen van.oneen
tijd, Onder eer hoop bestoven papieren, heb
ik in eene kas twee minstreelliederen gevonden,
wier bestaan men vermoedde, maar waarvan
de manuscripten onvindbaar bleven. Ik zeg
n, mijn kind, dat het een onverhoopt on een
onwaardeerbaar geluk is. Acb, was de Trevors
nog maar hier, wat zou hij mij helpen om den
tekst te ontcijferen, dia hier en daar onlees
baar is mijne oude oogen weigeren mij dezen
dienst en de Trévors was zoo bekwaam en
zoo hulpvaardig.
Toen Marga dezen naam boorde, had zij
even gebloosd en hare hand had gebeefd.
Deze ontroering ontsnapte den professor niet
doch hij wist er de oorzaak niet van te ont
dekken. Hij kwam eensklaps tot de overtui
ging, dat dit onderwerp, hoe interessant ook
voor hem, het onmogelijk kon zijn voor het
jonge meisje. Van toon veranderend, liet bij er
op volgen
Ik wil u zeggen, dat Mevr. Ellfeld, een
werkelijk beminnelijke vrouw, u morgen
wenschte te bezoeken en evenzoo wachten
Mevr. van Bergen en hare dochter met on
geduld op het oogeublik, waarop ge haar
zult kunuen ontvangen, zonder u te veel te
vermoeien.
Een spottende glimlach vertoonde zich op
Marga's gelaat en zonder op deze meedeelingen
te antwoorden, vatte zij het voorwerp op, dat
haar oom zoo levendig bezighield.
In ons bericht vau Zaterdag1 over de
a.s. feestelijkheden hebben we <le hoop
uitgesproken, dat deze naar wensch
zouden slagen.
Nu ze gevierd zijn, mogen we ronduit
verklaren dat ze niet alleen in elk op
zicht naar wensch zijn geslaagd, maar
dat aller verwachtingen zeer zeker verre
zijn overtroffen, wat de feestelijkheden,
versiering, regeling, drukte en gezellig
heid betreft, in 't kort in elk opzicht.
Zaterdagavond was het vooral een
drukte met de versieringen en ook de
bezoekers kwamen op den vooravond in
grooten getalje het feest mede inwijden.
Jammer dat hevige regenbuien 'snachts
nogal wat schade aan de mooie eere
poorten d<*den en ook Zondagmorgen
zag het er zoo druilerig uit, dat men
voor den feestdag het ergste vreesde.
Maar geen nood de oranjezon verloochen
de zich ook hier niet en lekker weer be
gunstigde den welgeslaagden feestdag.
Bij het café van den heer Albert Kem
perman was een magnifieke eerepoort
geplaatst. Voor den molen had een
kiosk, heel aardig versierd en verlicht,
een plaatsje gekregen. In de le Zeine
was een eerepoort verrezen geheel op
getrokken van mast, die er goed uitzag.
Bovendien waren verschillende huizen heel
netjes versierd en enkele bovendien nog
van vetpotjes of lampions voorzien.
Bij de Tweede Zeine was eveneens
een prachtige eerepoort geplaatst. Aan
de eene zijde was een schild aangebracht
waarop stond
»Ook een klein volk kan
groot in daden zijn.c
En aan de andere zijde
De Fransche Jupiter verloor zijn staf
[en kroon,
En d'Erfprins van Nassau besteeg den
[Koningstroon
De les was hard geweest, doch zegen-
[rijk meteen
Vergeten was de twist èn Vorst èn
[Volk werd een.
Geef, Heer, dat dit zoo blijv' en stort
[met milde hand,
Uw rijksten zegen uit op Koningin
|en Land.
In de Tweede Zeine hadden de be
woners ook niet achter willen blijven,
een laan van mast, versierd met bloemen
en lampions, was daar aangebracht wat
een aardig effect gaf.
Toen tegen 12 uur aan den overweg
de optocht der kinderen, die begeleid
werd door de harmonie van den R. K,
Gildenbond, werd samengesteld, heersch
te er een ongewone drukte in de parochie
Van heinde en verre waren de men-
schen reeds gekomen om met de be
woners van de St. Antonius-parochie
mede te jubelen.
Nadat de stoet was samengesteld,
ging het in optocht naar het feestterrein,
Wanneer ik weer beter zal zijn, zegde
zij hem, zal ik met u werken. Ik geloof, dat
ik wel spoedig op de hoogte zal zijn, als gy
ten minste iu den beginne maar een weinig
geduld wilt oefenen.
De professor schudde het hoofd. Hij was
overtuigd van den goeden wil zijner nicht,
doch hij had niet hetzelfde vertrouwen in haren
aanleg voor oudheidkunde. Hij gaf echter zyn
twijfel niet te kennen, daar bij zich gelukkig
achtte, Marga gedurende eenige oogenblikken
aan hare droevige herinneringen ontrukt te
hebben.
X.
De zonuestraal, die den torugkoer der lento
aankondigde bij het begin van dit verbaal,
was opnieuw een oogslag komen goven in de
werkkamer van den toren.
Geen verandering was hier geschiedde
meubels, de boeken, de professor, verdiept in
zijne folianten, alles bevond zich nog op de
zelfde plaats.
Eensklaps voelde de professor dat de zon
zijn kaal hoofd streelde.
Zie eens Marga, zegde hij, daar hebt ge
de lente alweer
De lenteherhaalde de zachte stem van
hel jonge meisje, dat voor eene tafel in de
nabybeid zat. Ach, oom, ik wiide dat de lente
nimmer terugkeerde. Doch zie dit nu eens
ik heb toch die twee verzen ontcijferd.
Dit zeggende, was bet jonge meisje opgestaan
en den professor genaderd.
Zij droeg een lang zwart kleed, dat hare
toch reeds tengere gestalte nog slanker maakte,
de bleekheid door het lichamelijke en zedelijk
lijden op haar gelaat gebracht, was nog niet
geweken.
Gelijk zij het zuster Placida beloofd had,
op het oogenblik dat deze afscheid van baar
nam, had Marga haar best gedaan, geduldig
haar kruis te dragen. Het trotsche, driftige
meisje, dat de slavin harer miDStegrillen was
en geloofde de geheele wereld aan dezelfde
slavernij te kunnen onderwerpen, was thans
eene aandachtige leerlinge van baren oom
geworden.
Deze stond verbsaad over de verandering
die onder zijne oogen had plaats gegrepen en
zijn hart kromp ineen, wanneer bij Marga
daar zoo stilzwijgend aan den arbeid zag,
want er was bij haar geen Bpoor meer te
ontdekken van de vroolijkhoid, van do leven
digheid, die vroeger het huis met vreugde on
gelach vervulden.
En nu eu dan begon hij zelfs datgene te
betreuren wat hem in den beginne zoo had
mishaagd. De bewegingen van ongeduld, die
er haar toe brachten om te trappelen als een
kind, de driftige begeerte, om zich te verma
ken, altijd maar door te vermaken en moet
het erkend, zelfs de hatelijke sigaret, die hij
gelijkgesteld had met eene schadelijke gewoonte
dit alles was verdwenen. De geest des men-
Bchen nn is zoo Rrillig, dat Oom Zacharias dat
alles betreurde. Had aij hare gebreken ver
loren, Marga was ook hare vroolijkheid kwijt
geraakt, bare Bchoone stem deed zij niet moer
hooren en hare piano werd niet meer geopend.
De hovenier en hot kamermeisje, die gedu
rende de ziekte van het jonge meisje ontroost
baar waren geweest, deelden elkander hunne
indrukken mee en betreurden de verandering
die er met de juffrouw gebeurd was.
Als ik haar maar eens hoorde brommen,
zooals zij dit deed toen de oude Sophie nog
hier was, dan zou ik al meer dan te vreden
zijn, zegde de hovenier. Zij was altijd zoo
vroolyk, zoo uitgelaten, dat het een levens
luBt was om te zi«D. En nn is zij als eene
schimmen boort haar niet meer loopen,
niet meer spreken en zelfs mijne bloemen zijn
haar onverschillig geworden.
Ja, zegde Anna geheimzinnig, het is eene
ongelukkige liefde, die deze verandering te
weeg heeft bracht. Mevrouw von Bergen heeft
het mij eens verteld, toen zij de juffrouw een
bezoek won brengen, maar niet ontvangen
werd.
(Wordt vervolgd).