Eerste Blad. Nummer 81 Donderdag 9 October 1913 36e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen, SUNLIGHT De vreemde nicht. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. FEUILLETON. Altijd meer geld Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. De Sunlightzeep is absoluut zuiver en vrij van schadelijke bestanddeelen. Zij is goedkoop, overal verkrijgbaar en hare ongeëvenaarde uit muntende kwaliteit beantwoordt ten volle aan de strengste eisclien van hygiene en zuiverheid. Daar om is zij onmisbaar in ieder wel geordend huishouden. SUNLIGHT St. Antonius-Parochie. De Echo van het Zuiden, IVaalwijksclie en Lan»slraalsclie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden fü."5. Franco per post door het gekeele rijk f 0.90. Brieven, ingezonden stukken, gelden ena., franco te «enden aan den Uitgever. - UITGAVE: Advertenties 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contrsc gesloten. Reclames 15 cent per regel. [GEWAARB0R6O ÖNVfRVALSCHI i ZONDER Schadelijke BESTANODElLEN GEDEPONEERD) Om een zuiver inzicht te krijgen in het militaire vraagstuk ten onzent, een inzicht, dat geheel op zakelijke groDden berust en van alle politiek gespeend is, kan men men niet beter doen dan de Van „1)E ECHO VAN HET ZUIDEN." 1G Ilet is onnoodig to veinzen, oom, ik weet illeB. Ik heb den brief gelezen, dien Ottenstein t geschreven beeft. Als ge alles weet, arm kind dan weet ge ook, dat die brief een sterke twijfel overlaat langaande de oorzaak van den dood van uwen ongelukkigen vader. Ik heb onmiddelyk naar jinder geschreven, opdat men een onderzoek iastelle. Nooit of hij moest gehandeld heb ban in eenen aanval van waanzin zou myn leef dia misdaad bedreven hebben. Geloof me, misschien is hij vermoord misschien, gelijk ik ti zoo even zegde, beeft bij onbewust gehan deld. Maar God is barmhartig, mompelde het jonge meisje, terwijl zij den blik sloeg op het Christusbeeld, dat bij haar bed hing, Zuster, •egde zij, zich tot de ziekenverpleegster wen dende; zal God genade schenken O ja, kind, antwoordde da zuster, zachtjes met de hand over het hoofd van het jonge meisje strijkende ja, gij kunt in Zijn goedheid lertrouwen. Den volgenden dag was Marga's toestand Verergerd en wanhoopte men aan haar behoud, doch hare jeugd zegevierde zelfs over die veder instorting, en eindelijk zag men haar op een goeden dag in haren leuningstoel bij den haard zitten. De dokter had baar geschrapt fun den lijst der zieken, die hy iederen dag bezocht. Vele weken waren er echter verloopen sinds Juffr. Sophie haar dan brief had aange wezen, die haar bijna gedood bad. Toen zij bek werd, bloeiden de rozen en op ditoogen- Mik begonnen reeds eenige sneeuwvlokjes te vullen. zuster, zegde het jonge meisje droevig, >k heb niet geweten, dat de winter in dit klimaat zoo afschuwelijk is. Ik ben de sneeuw cijfers, die niet liegen, op te slaan. De uitgaven voor ons leger bedroegen in 1907 25.454 000 in 1911 28 895 000 in 1912 30.275.000 in 1913 33.363.900 In 6 jaren tijds dus een stijging van rond 8 millioen. Het hoofdstuk marine wijst over dat zelfde tijdperk een stijging van bijna 3 millioen. De raming voor 1914 is ons nog niet bekend. Maar het is nauwelijks te ver wachten, dat deze niet wederom hooger zal wezen. De begrooting zal immers gedrukt worden door een bedrag van 1 millioen voor de nieuwe legeror- ganisatie en van 1 millioen voor aan vulling van den schietvoorraad, aanschaf fing van keukenwagens en anto's enz. enz. (De schrijver heeft niet te laag ge schat, de nieuwe begrooting is weer een paar millioen hooger. Red. E. v. h. Z.) Voorts hebben we nu te betalen de millioentjes voor de kustverdediging, welke eveneens jaarlijks de begrooting komen drukken met een post van 6 ton gedurende de eerste 4 en van 17 ton gedurende de daaropvolgende 4 jaren. Neen goedkooper zijn we wat het leger betreft, in 1914 zeker niet uit En de vloot Die dreigt thans de groote slokop te worden Dusver hield Marine zich altijd nog vrij bescheiden. Maar thans schijnt het de »schade< opeens met een geweldigen sprong te willen inhalen. Gaan de plannen van de commissie voor de verdediging van Nederlandsch Indie er door, dan zal de begrooting van Marine plotseling met pl. m- 51 /2 millioen worden verhoogd- Voorwaar geen kleinigheid (Deze minister heeft al een groot slagschip aangevraagd. Red. E. v. h. Z.) De militaire uitgaven van Nederland zullen dan jaarlijks pl. m. 6o millioen bedragen En wat zullen we daarvoor hebben of krijgen Een leger van ongeveer 220.000 man met een veel te zwakke artillerie en rui terij en een vloot van 9 eerste-klas slag schepen, 6 torpedokruisers, 8 torpedo hij spreidt een verblindend kleed over de Sa vanna uit, maar neemt er het groen der boomen en de zon niot weg, terwijl hier... Daarbuiten zegde zij, met eene beweging van het hoofd het venster aanduidende, is het als met mij zij legde de hand op hare borst, alleB is er somber droevig, verwelkt en mijn bloed bevriest in mijne adereD. Spreek zoo niet mijn kind na den winter komt de lente, en de zon zal weldra schitteren zoowel in als om u. Gij zijt nog zoo jong.' Jong? herhaalde Marga peinzend, ja, ik geloof wel dat ik jong benik tel nog geen achttien jaar. Maar er is al een heele tijd ver loopen, sinds ik mij jong gevoelde en dat ik gelukkig was. Hare fraaie oogen richtten zich naar het ver schiet. Zij zag een gelaat opdoemen, waarvan de uitdrukking te gelijkertijd ernstig en zacht waseene zonnestraal drong tot haar door en terzelfdertijd meende zij den geur der rozen te rieken. Doch de droom duurde slechts een oogen blik het visioen was verdwenen, om plaats te maken voor eene andere verschijning, niet minder dierbaar; die van een bleekenen droevigen man, den slaap doorboord met een kogel. De herinnermg aan baren ongelukkigen vader had het beeld van Robert de Tiévors uitgewischt. Ik zal nimmermeer gelukkig zijn, zuster, zegde zij op zachten toon dag en nacht, of ik slaap of waak, zie ik steeds myn vader. In zijn laatste oogenblikken heeft hij de hand moeten gebruiken om die van zijn kind te ontmoeten, zonder haar bij zich te vinden. Indien ik hem niet verlaten had, dan zou de afgrijselijke gebeurtenis niet zijn voorgevallen. Waartoe altijd daaraan te denken, mijn kindzonder noodzakelijkheid vermeerdert gij uw lijden want ge kunt, zelfs door veel te lijden het verledene toch niet meer herstellen. Daar, waar uw vader is, ziet hij u en uwe smart bedroeft hem, evenzeer als zij uw oom tot wanhoop brengt, uw oom, die u zoo teeder lief heeft. Bid voor dengene, dien ge verloren hebt, bied uwe smart als boetedoening aan en stel u geheel in de banden van God. O, ik zou met vreugde mijn leven geven om de zekerheid te hebben, dat hem vergiffe nis goBchonken is, riep Marga weenend uit. jagers, 44 torpedobooten en 22 onder zeebooten, welke vloot in twee, door een halve wereld gescheiden, deelen zal ge splitst zijn. De vraag rijst nu is deze weermacht geschikt voor het haar aangewezen doel ïs zij het offer van 60 millioen jaarlijks waard f Is niet op andere wijze onze on afhankelijkheid beter te verzekeren, ons recht te handhaven We zullen onze lezers niet vermoeien met uitvoerige opsommingen over de sterkte der verschillende wereldvloten- en legers. Even mogen we er aan herinneren, dat alléén reeds het Duitsche leger op voet van vrede driemaal zoo sterk is als ons geheele weermacht op v o e t van oorlog. Het Duitsche leger op voet van oorlog zou ongeveer 25 maal zoo sterk zijn als het onze. Hetzelfde geldt van Frankrijk. De vloot in Nederland zal, na de uit voering van de plannen der commissie» 4 eerste-klas slagschepen tellen, de Duit sche vloot 39, de Engelsche 56. De vloot in Indië zal 5 eerste-klas slagschepen tellen, de Japansche 16 -f- de noodige kruisers. Natuurlijk ligt in anderer overmacht voor ons nog géén reden om n i e t s te doen. Maar wel ligt er een reden in om 1°. in het oog te houden, dat militaire machtsontwikkeling voor ons nimmer het eerste en voornaamste middel kan we zen om ons onafhankelijk volksbestaan te verzekeren 2°. met de meeste nauwgezetheid toe te zien, dat voor een minimum aan uit gaven een maximum aan weerkracht wordt bereikt. Wat het eerste betreft, moet er op gewezen, dat de financieële weerkracht van een staat en het belang, dat andere staten bij zijne onafhankelijkheid hebbeD, van zeker niet geringer gewicht zijn voor het behoud daarvan dan de militaire en maritieme weermiddelen. De huidige oorlog wordt meer nog door het goud dan door het kanon be slecht. Ook een uitmuntende diplomatie is voor een land als het onze van minstens even groot beteekenis als zijn leger en vloot. Een der factoren van overwegend be lang is de vorming van het volkskarak ter en de aankweeking der overtuiging in het volk, dat zijne nationale onafhan kelijkheid zoowel op zedelijk als op stoffelijk terrein een voordeel is. Een leger kau behalve verslagen, ook over wonnen en vernietigd worden een volk dat voor zijne onafhankelijkheid vecht, kan verslagen, niet overwonnen en ncoit vernietigd worden. Het is daarom verkeerd, vooral voor een klein land, een overdreven en een zijdige waarde toe te kennen aan het bezit van een staand leger, dat per slot van rekening toch nimmer opge wassen kan zijn tegen de overmacht van de reuzenleger der grootere volkeren. Een leger is onmisbaareen vloot voor een land als het onze nog meermaar het onmisbaarste van alles is een zede lijk hoogstaand en krachtig volk dat de weldaad zijner onafhankelijkheid voelt en gewaar wordt, gesteund door een sterk financie-wezen en een eerste-klas diplomatie. Als we dat hebben, op de verwezen lijking van deze eischen ons in de eerste plaats toeleggen en daarnevens toezien, dat de gelden voor leger en vloot zoo goed mogelijk besteed worden en de hoogst bereikbare productiviteit bena deren, dan, maar ook dan alléén, kunnen we onze onafhankelijkheid verzekerd achten en voor ons goed recht met klem opkomen. P. (Koerier). Hoe, alweer tranen, zegde oom Walrad, zachtjes de kamer van bet jooge meisje bin nentredende. En ik hoopte nogal dat de her stelling met reuzenschreden voornitgiDg. Gij bedriegt u niet, oom, ik voel mij veel sterker." Ik ben slechts een weinig droeviger gestemd door dat akelige weer en daarenboven heb ik nan het verleden gedacht. De grijsaard streelde zachtjes de vermagerde hand, die in de zijne rustte en zocht een aangenaam onderwerp van gesprek, dat de zieke af kon leiden van hare sombere herin nering. Eindelijk meende hij het gevonden te hebben. Raad eens welke ontdekking ik gedurende uwe ziekte gedaan heb? Vermoei u maar niet te veel, ge zult het toch nimmer raden. Het is eene ontdekking die de afgunst zal opwek ken van de bekwaamste archelogen van.oneen tijd, Onder eer hoop bestoven papieren, heb ik in eene kas twee minstreelliederen gevonden, wier bestaan men vermoedde, maar waarvan de manuscripten onvindbaar bleven. Ik zeg n, mijn kind, dat het een onverhoopt on een onwaardeerbaar geluk is. Acb, was de Trevors nog maar hier, wat zou hij mij helpen om den tekst te ontcijferen, dia hier en daar onlees baar is mijne oude oogen weigeren mij dezen dienst en de Trévors was zoo bekwaam en zoo hulpvaardig. Toen Marga dezen naam boorde, had zij even gebloosd en hare hand had gebeefd. Deze ontroering ontsnapte den professor niet doch hij wist er de oorzaak niet van te ont dekken. Hij kwam eensklaps tot de overtui ging, dat dit onderwerp, hoe interessant ook voor hem, het onmogelijk kon zijn voor het jonge meisje. Van toon veranderend, liet bij er op volgen Ik wil u zeggen, dat Mevr. Ellfeld, een werkelijk beminnelijke vrouw, u morgen wenschte te bezoeken en evenzoo wachten Mevr. van Bergen en hare dochter met on geduld op het oogeublik, waarop ge haar zult kunuen ontvangen, zonder u te veel te vermoeien. Een spottende glimlach vertoonde zich op Marga's gelaat en zonder op deze meedeelingen te antwoorden, vatte zij het voorwerp op, dat haar oom zoo levendig bezighield. In ons bericht vau Zaterdag1 over de a.s. feestelijkheden hebben we <le hoop uitgesproken, dat deze naar wensch zouden slagen. Nu ze gevierd zijn, mogen we ronduit verklaren dat ze niet alleen in elk op zicht naar wensch zijn geslaagd, maar dat aller verwachtingen zeer zeker verre zijn overtroffen, wat de feestelijkheden, versiering, regeling, drukte en gezellig heid betreft, in 't kort in elk opzicht. Zaterdagavond was het vooral een drukte met de versieringen en ook de bezoekers kwamen op den vooravond in grooten getalje het feest mede inwijden. Jammer dat hevige regenbuien 'snachts nogal wat schade aan de mooie eere poorten d<*den en ook Zondagmorgen zag het er zoo druilerig uit, dat men voor den feestdag het ergste vreesde. Maar geen nood de oranjezon verloochen de zich ook hier niet en lekker weer be gunstigde den welgeslaagden feestdag. Bij het café van den heer Albert Kem perman was een magnifieke eerepoort geplaatst. Voor den molen had een kiosk, heel aardig versierd en verlicht, een plaatsje gekregen. In de le Zeine was een eerepoort verrezen geheel op getrokken van mast, die er goed uitzag. Bovendien waren verschillende huizen heel netjes versierd en enkele bovendien nog van vetpotjes of lampions voorzien. Bij de Tweede Zeine was eveneens een prachtige eerepoort geplaatst. Aan de eene zijde was een schild aangebracht waarop stond »Ook een klein volk kan groot in daden zijn.c En aan de andere zijde De Fransche Jupiter verloor zijn staf [en kroon, En d'Erfprins van Nassau besteeg den [Koningstroon De les was hard geweest, doch zegen- [rijk meteen Vergeten was de twist èn Vorst èn [Volk werd een. Geef, Heer, dat dit zoo blijv' en stort [met milde hand, Uw rijksten zegen uit op Koningin |en Land. In de Tweede Zeine hadden de be woners ook niet achter willen blijven, een laan van mast, versierd met bloemen en lampions, was daar aangebracht wat een aardig effect gaf. Toen tegen 12 uur aan den overweg de optocht der kinderen, die begeleid werd door de harmonie van den R. K, Gildenbond, werd samengesteld, heersch te er een ongewone drukte in de parochie Van heinde en verre waren de men- schen reeds gekomen om met de be woners van de St. Antonius-parochie mede te jubelen. Nadat de stoet was samengesteld, ging het in optocht naar het feestterrein, Wanneer ik weer beter zal zijn, zegde zij hem, zal ik met u werken. Ik geloof, dat ik wel spoedig op de hoogte zal zijn, als gy ten minste iu den beginne maar een weinig geduld wilt oefenen. De professor schudde het hoofd. Hij was overtuigd van den goeden wil zijner nicht, doch hij had niet hetzelfde vertrouwen in haren aanleg voor oudheidkunde. Hij gaf echter zyn twijfel niet te kennen, daar bij zich gelukkig achtte, Marga gedurende eenige oogenblikken aan hare droevige herinneringen ontrukt te hebben. X. De zonuestraal, die den torugkoer der lento aankondigde bij het begin van dit verbaal, was opnieuw een oogslag komen goven in de werkkamer van den toren. Geen verandering was hier geschiedde meubels, de boeken, de professor, verdiept in zijne folianten, alles bevond zich nog op de zelfde plaats. Eensklaps voelde de professor dat de zon zijn kaal hoofd streelde. Zie eens Marga, zegde hij, daar hebt ge de lente alweer De lenteherhaalde de zachte stem van hel jonge meisje, dat voor eene tafel in de nabybeid zat. Ach, oom, ik wiide dat de lente nimmer terugkeerde. Doch zie dit nu eens ik heb toch die twee verzen ontcijferd. Dit zeggende, was bet jonge meisje opgestaan en den professor genaderd. Zij droeg een lang zwart kleed, dat hare toch reeds tengere gestalte nog slanker maakte, de bleekheid door het lichamelijke en zedelijk lijden op haar gelaat gebracht, was nog niet geweken. Gelijk zij het zuster Placida beloofd had, op het oogenblik dat deze afscheid van baar nam, had Marga haar best gedaan, geduldig haar kruis te dragen. Het trotsche, driftige meisje, dat de slavin harer miDStegrillen was en geloofde de geheele wereld aan dezelfde slavernij te kunnen onderwerpen, was thans eene aandachtige leerlinge van baren oom geworden. Deze stond verbsaad over de verandering die onder zijne oogen had plaats gegrepen en zijn hart kromp ineen, wanneer bij Marga daar zoo stilzwijgend aan den arbeid zag, want er was bij haar geen Bpoor meer te ontdekken van de vroolijkhoid, van do leven digheid, die vroeger het huis met vreugde on gelach vervulden. En nu eu dan begon hij zelfs datgene te betreuren wat hem in den beginne zoo had mishaagd. De bewegingen van ongeduld, die er haar toe brachten om te trappelen als een kind, de driftige begeerte, om zich te verma ken, altijd maar door te vermaken en moet het erkend, zelfs de hatelijke sigaret, die hij gelijkgesteld had met eene schadelijke gewoonte dit alles was verdwenen. De geest des men- Bchen nn is zoo Rrillig, dat Oom Zacharias dat alles betreurde. Had aij hare gebreken ver loren, Marga was ook hare vroolijkheid kwijt geraakt, bare Bchoone stem deed zij niet moer hooren en hare piano werd niet meer geopend. De hovenier en hot kamermeisje, die gedu rende de ziekte van het jonge meisje ontroost baar waren geweest, deelden elkander hunne indrukken mee en betreurden de verandering die er met de juffrouw gebeurd was. Als ik haar maar eens hoorde brommen, zooals zij dit deed toen de oude Sophie nog hier was, dan zou ik al meer dan te vreden zijn, zegde de hovenier. Zij was altijd zoo vroolyk, zoo uitgelaten, dat het een levens luBt was om te zi«D. En nn is zij als eene schimmen boort haar niet meer loopen, niet meer spreken en zelfs mijne bloemen zijn haar onverschillig geworden. Ja, zegde Anna geheimzinnig, het is eene ongelukkige liefde, die deze verandering te weeg heeft bracht. Mevrouw von Bergen heeft het mij eens verteld, toen zij de juffrouw een bezoek won brengen, maar niet ontvangen werd. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1913 | | pagina 1