Rummer 84 Zondag 19 October 1913 36e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waafwijksche Stoomdrukkerij Antoon lielen, RONA Eerste Blad. De vreemde nicht 1 Dit nummer bestaat uit DRIE bladen. lemeenteraad van WAALWIJK FEUILLETON. Als et e. Telefoonnummer 38. Telegram-Adres ECHO. BINNENKOMT JUICHT HEEL HET HUISGEZIN. I ee- net ra- er- ich te- ad. De Echo van het Zuiden, IVaalwijksclic en tangstraatsclie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. A-bonnementsprijs per 8 maanden f 0."6. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. 8rieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: Advertbntién 1—7 regels fü.6U; daarboven H cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsiDg opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regel» en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige con 1 in geslotenReclames 15 cent per regel. Openbare vergadering op Dinsdag 14 October, des avonds 63/4 uur AAN DE ORDE: I Ingekomen Stukken. II Voorstel van B. en W. om het pad usschen de tramrails in de Groote Straat :e bestemmen als rijwielpad. III Verzoek van de Bijz. Com. uit de Staten dezer Provincie, beiast met de (oorberelding der electrische voorziening ran Noord-Brabaod, om voor een onder- landeel van f 500 in het kapitaal der laamlooze vennootschap te willen deel- aemen. Voorzitter De EdelAchtb. heer bur gemeester. Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN." 18) Goed, baar oom, welnu, dan kunt u rotsch op uw nicbje zijD. Zoo jong en zooscboon in dan haar leven te wogen voor een kind, lat haar niets aangaat. Verbeeld u, mijnbeer, sen kind, dat haar niemendal aangaat, Ik... ik begrjjp u niet, stamelde de pro- 'esaor, die geheel de kluts kwjjt raakte en siens blikken van Marga naar de onbekende Trouw dwaalden. Welnu, waüneer ik het u zal verteld liebben, zult ge alle» begrijpen. U kent Mev. tan Hartmann, die jonge, blonde dame, die set haar moeder en baar kind bij HanBem voont, niet 1 Maar wie kent u dan Doch het doot er ook niet toe. U zult het toch wel be grijpen. Welnu, mevrouw van Hartmann was baar bad gaan nemen en ze bad haar dochtertje op het itrand achtergelaten. De grootmoeder der kleine zat met baar breiwerk in een badstoel naar het kind te kyken, dat vlak bij baar ipeelde. Voor zy er echter op bedacht was, lette de ondeugende schalk bet op een loopeD, !Q was Daar bet duin gegaaD, om naar bet schijnt er schelpen te zoeken. En zie, daar hoorde men eenklops een kreet en voerde de «ee een klein, blauw kleedje mee. Indien deze juffrouw daar niet was geweest zou men nimmer dat ongehoorzame kind terng gezien hebben. En zie, dat zou jammer zijn geweest, 'act dat kind ïb allerliefst en wanneer men «elfs een balt dozijn van die bengels beeft, 'eet men, wat er in bet hart eener moeder omgaat. Ja, deze joffer bezat moed, dat ver- «eker ik u. Hebt a ook wat goede rhum bij de hand mijnheer? De professor, die zich het hoofd met beide handen vasthield, om na te denken over bet Afwezig de heeren Ph. Timmermans en B. Timmermans-Verschure. De Voorzitter opent de vergadering heet de leden welkom en de secretaris leest de notulen der vorige vergadering, die ongewijzigd worden vastgesteld. De Voorzitter deelt mede dat et- houder Timmermans en de heer B. Tim mermans-Verschure hebben kennis ge geven van verhindering I. Ingekomen Stukken. a. Goedgekeurd een raadsbesluit, waar bij aan Kroot voor 6 jaren een stuk land is verhuurd voor f 56 per jaar. b. Een verzoekschrift van H. v. Hui ten, om verlof tot het oprichten van eeD karreloods van hout. B. en W stellen voor deze toestem ming te verleenen. Aangenomen. c. Een adres van W. Brekelmans al hier, dat luidt als volgt Geeft met verschuldigden eerbied te kennen W. Brekelmans wonende St. Antoni- usstraat te Waalwijk in zijne hoedanigheid van Voorzitter verhaal, baalde de schouders op. Frargoise ging daarop hare beveleD in de kenken geven en lang duurde het niet of zy keerde terug met een warmen drank, waarna zjj Marga liet drinkeD, Ziezoo, dat smaakt, zegde Fracgoise, zich zelve een groot glas toedienende en nn in het bed jnffer en zonder tegenpraten, an ders sta ik er niet voor in, dat ge nit de han den van den dokter blijft. Het is maar geeD kleinigheid, om zoo geheel gekleed in bet water te springen. Zonder uwe hulp, antwoordde Marga, ware het mjj onmogelijk geweest om mjjD leven te redden, het geheugen keert thans bij mij terugzonder uwe hulp zou ik met het kind verdronken zyn. Het jonge meisje hui verde. Ik voelde mijne krachten mij reeds be geven, mijne ooren tuiten, ik zag niets meer en op dit zelfde oogenblik beeft een sterke hand mÜ gegrepen en meegevoerd en, verder weet ik niets meerik geloof dat ik in onmacht ben gevallen. Dat geloof ik gaarne, want gij zijt neer gevallen als een nat laken. Ik heb u weggedra gen te midden van 'n menigte menscben, die n toejuichten en heb hun gevraagd om ons met rust te laten. De grootmoeder alleen koD ik niet weg krijgen, dia weende maar en knBte uwe bandeD. Marga ontroerde. Terwijl Frangoise dit ver baal deed, was er een gedachte bij baar opge komen. Zou bet mogelijk zijn? Maar neen die gedachte was al te dwaas, een dergelijke sa menloop van omstandigheden behoorde lot bet onmogelijke. Ik dank u van ganscber harte, goede beste vrouw, zegde de professor, de hand van Frongoise drukkende, terwyl by beproefde er een bankbiljet in te leggen. Geld? zegde Frangoise achteruittredend Deen neen, daar komt niemendal van iD Ik wil niet betaald worden, voor 't geen ik voor dat edelmoedig meisje heb knnnen doen. XII. Ik had nooit gedacht, dat myne moeder zoo wispelturig kon zijn. zegde Robert de Trevors, toen by voor de tweede maal den brief herlas, dien zijne moeder hem gezonden van het Comité tot viering van Onaf hankelijkheidsfeesten in de St Antouius- Parochie alhier Dat in de Sint Antoniusparochie alhier op 5 en 6 October jongstleden, met toe stemming van Burgerlijke en Geestelijke Autoriteiten eene feestviering heeft plaats gehad ter gedenking van het honderd jarig bestaan van Neerland's Onafhan kelijkheid Dat vorenbedoeld Comité eene zéér bijzondere aandacht heeft vermeend te moeten schenken aan de kinderen Dat het dientengevolge met groote opoffering een feest voor de kleinen heeft daargesteld dat, naar het vermeent, en, naar het plaatselijk orgaan volmondig en onomwonden verklaart in zijne recensie, tot eene blijvende herinnering zal voort bestaan in de harten, niet alléén van de kinderen, doch eveneens en niet minder, in die der grooteren, die om strijd het onthaal van die kleinen hebben geprezen als eene opwekking tot steeds grootere gezindheid voor ons Vorstelijk in 't algemeen voor ons Geestelijk en wereld lijk gezag. Dat het daarstellen van dit kinder feest eene geldelijke opoffering heeft vereischt die ver boven de middelen is gegaan welke aan het Comité waren toe gezegd Reden waarom hi' uw college eerbie dig en vriendelijk dnrft te verzoeken het daarheen te willen flidén dat de gelde lijke last die op de schouders van vo renbedoeld Comité drukt tengevolge van een feest dat voorzeker op de algemeene belangstelling heeft aanspraak mogen maken, eenigermate worden verzacht door eene tegemoetkoming van een gel delijk bedrag van Vijf en twintig Gulden. Voorzitter. B. en W. stellen voor af wijzend op dit adres te beschikken. De raad heeft reeds eene subsidie van f 500 voor de onafhankelijkheidsfeesten ver leend, en daartegen hebben B. en W. indertijd hunne bezwaren reeds medege deeld zij zien daarom thans geen ter men om dit verzoek toe te staan. Verbunt. Bij de feesten die hier ge vierd zijn, is het geheele bedrag gesteld in handen van W. B. Het is zeker waar dat die menschen hier allen konden ko men kijken, maar in de Antonius-pa- rochie is 't toen daar niets geweest. had en waaraan hij aangespoord werd on- middelijk naar Norderny te komen, terwyl een avond te voren een andere brief hem dit nog ontraden had. Ik had het nooit gedacht en toch heb ik thans een bewijs van het te gendeel. Ik moet dadelijk overkomen, ja, zij spoort mij zelfs aan, liever vandaag dan morgen te vertrekken. De reiB zal mij pijnlijk vallen ik kan niet vermijden, N te pasBeereD en zelfs al zal ik de kracht hebben om er mij op te bonden, dan zullen er toch heel wat berinne ringen by mij opgewekt worden. Die van eenige gelukkige uren. MargaMarga riep bij uit, ik kan Diet, neen, ik kan u niet vergeten. Twee dagen later begaf Robert zich opreis. Hij wilde N. niet terugzien en kroop in een boekje van den wagoD. En toch zocht zijn blik gretig den hoogen rooden toren, waarvan by bet dak kon bespenren. Deze aanblik was voldoende om een gevoel weer op te wekkeD, dat beteugeld, maar niet uitgedoofd was. Men was onbillijk jegens dat kind geweest, bare ziel was edel, doch de opvoeding had baar niet goed geleid. Indien zij eene oprech te liefde had gekoesterd, zonden hare kleine onvolmaaktheden verdwenen zijn. Zij zou eene ernstige vrouw geworden zijn, de vreugdeen de eer van baar gezin. Indien bet hem gege ven ware geweeBt, door haar bemind te worden, boe gelukkig zon bij dan geweest zijn, baar I te verbeteren. Thans echter was het te laat. Ongetwyfeld bad een ander bare genegenheid verworven. Hij had iedere relatie met de stad N. afgebroken teneinde moediger te kunnen kampen tegen een ODgelnkkige liefde. Maar nis zij nu tbch eeDS vrij was Heftig klopte Roberts bart by deze gedachte. Aan de aanlegplaats te Norderney vond Robeit zijne moeder, die de komBt van de boot had afgewacht, met bare dochter en bare kleindochter. Mevrouw van Hartmann scbeeu een weinig kwynend, haar dochtertje daaren tegen, had reeds lang haar ODvrywillig bad vergeten en tooDde zich darteier -dan ooit. Zy maakte zich dadelyk van de hand baars ooms meester en liep al springend met hem mee. Daar mevrouw de Trévors en hare doch ter twee dames waren tegengekomen, die haar even staande hielden, bief Annie <sven bet Die menschen hebben daar nu nog eens feest gevierd en ze hebben 't er splendid afgebracht. Ze hebben hun aandacht aan de kin deren gewijd, die zijn royaal getracteerd en nu deze aanvraag juist betreft de kinderen, ben ik ervoor ze wel te ver leenen 't is uitsluitend voor het kinder- tiactaat. Van Schijndel. Ik vind 't wel vreemd dat men nadat het feest heeft plaats gehad, nog om subsidie komt. Ik noem het overdreven en ben er dan ook sterk tegen een cent te geven, 't Is hier een mooi feest geweest, waarvan eenleder heeft genoten. Daarom noem ik dat nogmaals feesten in alle opzichten over dreven en blijf B. en W. volkomen bij- Houben. Het bedrag van f25 is zco gering, dat lk 't bijna niet de moeite waard acht erover te spreken. We heb ben eenmaal f 500 gegeven en nu ver meent een ander gedeelte der gemeente nogmaals te moeten feesten. Ik zou in dit geval de f 25 geven en er dit aaa vast willen knoopen, dat in 't vervolg bepaald wordt, dat telkens gegeven wordt voor de geheele gemeente in eens. Als wij geweten hadden of kunnen ver moeden, dat een gedeelte nog apart ging feestvieren, dan hadden we daarvoor een gedeelte kunnen afstaan of verdeelen. Ik zou juist om dit motief die f 25 aan de St. Antonius-parochie geven en daarbij juist duidelijk onderstreepen dat we voortaan geven ineens voor heel de gemeente. Van Schijndel. Ik blijf er pertinent tegen zelfs de kleinste subsidie te geven. Ik noem dat opnieuw feesten, een soort twist en tweedracht in de gemeente zaaien. Waarom was 't noodig. De heele gemeente heeft feestgevierd, de kleinen zoowel als de grooten, er is flink ge feest en nu zouden we nog eens sub sidie geven. Ik ben er pertinent tegen. Houben. Ik ben het eens met den heer van Schijndel, dat we gegeven hebben voor de geheele gemeente. Maar niemand had gedacht dat een gedeelte der gemeente nog op z'n eigen houtje zou gaan feestvieren. Er worden veel mo tieven genoemd, terecht of ten onrechte, 't Is nu een goede aanleiding onze ge dragslijn voor de toekomst duidelijk vast te stellen, al geef ik toe dat het hoofdje op en zegde zachtjsB Oom Robert, ik mag het n niet zeggen, moeder en grootmoeder hebben het mij ver boden. Zeg het dan ook niet. Kinderen moeten altijd gehoorzaam zijn. Bevestigend boog Annie haar kopje, doch giDg niettemin voort met babbelen. Men is gehoorzaam, als men het begrijpt, zegde zij op ernstigen tooD, maar als men bet nu niet bagrypt, dan spreekt men, niet om ongehoorzaam te zijn, maar om wijzer te wor- deD. Dat ik in zee gevallen ben, kan n toch geen kwaad is 't wel? Wat? Zyt ge in zee gevallen? Waar en wanneer Nu acht dagen geleden, 't was op een Donderdag, net als vandaag, zegde Annie met een air van gewicht, daarbij echter voortdu rend bare moeder en hare grootmoeder in het oog hondeDde. En hoe dat zoo gekomen is, znlt eij vrugen Ik weet er niets van, ik wilde schelpen zoeken en juist toen ik er eeD heele schoons opraapte, eene rose, kwam er eeo af schuwelijke krab uit; ik werd baDg, liep achteruit en b,n toen in zee gevallen. Ja, zoo is het. Maar ik ben er weer uitgekomen Dat zie ik, zegde Robert lachendmaar zeg eens, wie beeft u opgevischt, was het een matroos, of een van die aardige heeren, die aan bet strand wandelen? Nn zie ik oom, dat u er nfets van be grijpt; hoe knnt u zoo iets zots zeggen. Het was het uur van baden, er was nieroaDd op het strand. Het was eene jonge dame, heel schoOD, dat moeder zegde, dat zij er nog nooit zoo een gezien bad, die mij uit het water ge haald beeft. Maar 't schijnt oom, dat n niet naar my luistert En dat deed Robert dan ook niet, want al zijne aandacht was gevestigd op een grijsaard, die met het hootd op de borst en in gedachten verzonken rechtstreek op hem aankwam. In 's hemels naam, waarde professor riep M- de Trévors, zijt gy het, gy zelf? De TrévorB, riep de grijsaard, eensklaps ontrukt aan zijne overpeinzingen. Sinds wan neer zijt ge hier? En wat komt gejnistvan pas, om mij uit mijne verlegenheid te reddeo niet correct is, om subsidie aan te klop pen, als 't feest voorbij is. Voorzitter. Maakt U er een voorstel van mijnheer Verbunt. Verbunt. Ja. Het voorstel Verbunt wordt onder steund door de heeren Houben en Van den Broek. Klijberg. Ik wensch even m'n stem te motivreren, waarom ik 't voorstel van 't Dag. Bestuur zal steunen en tegen de subsidie stemmen, 't Komt mij voor dat we een gevaarlijk precedent gaan stellen. We hcbbeD feest gevierd en daarvoor subsidie gegeven. Later wordt er wéér feest gevierd, ik laat in 't mid den terecht of ten onrechte en dan komt men wéér aan om subsidie, dat is gevaarlijk voor de toekomst en daarom ben ik er tegen. Het voorstel van den heer Verbunt wordt in omvraag gebracht en verworpen met 6 tegen 3 stemmen. Voor: Houben, Verbunt en Van den Broek. Tegen Van Everdingen, van Schijn del, Klijberg, van Riel, Verwiel en Gragtmans. Zoodat het voorstel van B. en W. is aangenomen. Voorzitter. Ik kan de heeren nog mededeelen, dat dato 11 October door B. en W. bij den gemeente-ontvanger de kas is opgenomen en deze met de boeken in orde is bevonden. Voor kennisgeving aangenomen. II. Voorstel van B. en W. om het pad tusschen de tramrails in de Groot Straat te bestemmen als rijwielpad. Het concept luidt als volgt Gevolg gevende aan den wensch, meer malen door Uwe Vergadering te kennen gegeven, hebben wij de eer U hierbij aan te bieden een ontwerp-beslult tot het aanwijzen van de bestrating tusschen de tramrails in de Groote Straat van de grens van Baardwijk tot die van Besoyen als rijwielpad. Na aanneming van dit besluit zal het dan voortaan verboden zijn, behoudens voor wielrijders en motor wielrijders, van het pad gebruik te maken anders, dan wanneer zulks om uit te wijken noodzakelijk Is. In het besluit is tevens opgenomen het nieuw aangelegde rijwielpad in de Stationsstraat. Twee manuscripten vergelijkende, het eene van 1324, het andere van 1415, meen ik eene vergissing ontdekt te hebben. Maar vertel my eerst eens, zegde hy eensklaps, zijn blik ves tigende op Annie, die maar onophoudelijk stond te bnigen, teneinde zyne aandacht te trekken, wie is dat jonge juffrouwtje Maar wat zie ik. Ik vergis me toch niet. Zyt gy niet dat kleine meisje, dat door Marga gerad is? Zeker, professor, dat ben ik zelf en ik vertelde juist die heele geschiedenis aan oom maar hij wilde niet naar mij luisteren. Mevr. de Trévors en hare dochter hadden hen nn ingehaald. Mevr. van Hartmann. die begeleid door Annie, aan Marga een eerste bezoek had gebracht, om haar te bedanken, croette eerbiedig den professor. Mevr. de TrévorB deed eveneens. Wel, mevrouw, zegde de professor, ik wist niet, dat die onvoorzichtige kleine uwe kleindochter, bijgevolg het nichtje van mijnen vriend, hier was. En toch, zegde Zacharias, voor Mevr. ver Hartmann buigende Hebt gij het misschien al gezegd. Neemt b»t mij niet kwalijk, ik ben zoo verstrooid. Myn lieve Marga beeft een vreeselijken lastpost in myn persoon. Maar myn beste d» Trévors, gaat gij misschien met my mee, om haar to zien? Yandaag nog Van avond vroeg de jonge man, een blik latende gaan langs de reisklee- ding. Ja, van avond, zegde Mevrouw de Tré - vors, terwyl zy baren arm in die van baren zoon legde en hem een smeekenden blik toe wierp. Robert zegde zij zachtjes, terwyl de professor met bet kleine meisje praatte, ik heb jegens dat meisje eene schuld, waarvan ik mij nimmer zal knnnen kwijteD. Gy en ik, wij moeten vergiffenis vraaen. Ik zal er niets meer byvoegen, dan dat de dag, waarop Marga myne dochter zal worden, de gelukkigste myns levens zal zijD. (Slot volgt.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1913 | | pagina 1