Rummer 84
Zondag 19 October 1913
36e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waafwijksche Stoomdrukkerij Antoon lielen,
RONA
Eerste Blad.
De vreemde nicht
1
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen.
lemeenteraad van WAALWIJK
FEUILLETON.
Als
et
e.
Telefoonnummer 38. Telegram-Adres ECHO.
BINNENKOMT
JUICHT HEEL HET HUISGEZIN.
I
ee-
net
ra-
er-
ich
te-
ad.
De Echo van het Zuiden,
IVaalwijksclic en tangstraatsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
A-bonnementsprijs per 8 maanden f 0."6.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
8rieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
Advertbntién 1—7 regels fü.6U; daarboven H cent per regel groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsiDg opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regel» en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige con 1 in
geslotenReclames 15 cent per regel.
Openbare vergadering op Dinsdag 14
October, des avonds 63/4 uur
AAN DE ORDE:
I Ingekomen Stukken.
II Voorstel van B. en W. om het pad
usschen de tramrails in de Groote Straat
:e bestemmen als rijwielpad.
III Verzoek van de Bijz. Com. uit de
Staten dezer Provincie, beiast met de
(oorberelding der electrische voorziening
ran Noord-Brabaod, om voor een onder-
landeel van f 500 in het kapitaal der
laamlooze vennootschap te willen deel-
aemen.
Voorzitter De EdelAchtb. heer bur
gemeester.
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
18)
Goed, baar oom, welnu, dan kunt u
rotsch op uw nicbje zijD. Zoo jong en zooscboon
in dan haar leven te wogen voor een kind,
lat haar niets aangaat. Verbeeld u, mijnbeer,
sen kind, dat haar niemendal aangaat,
Ik... ik begrjjp u niet, stamelde de pro-
'esaor, die geheel de kluts kwjjt raakte en
siens blikken van Marga naar de onbekende
Trouw dwaalden.
Welnu, waüneer ik het u zal verteld
liebben, zult ge alle» begrijpen. U kent Mev.
tan Hartmann, die jonge, blonde dame, die
set haar moeder en baar kind bij HanBem
voont, niet 1 Maar wie kent u dan Doch het
doot er ook niet toe. U zult het toch wel be
grijpen.
Welnu, mevrouw van Hartmann was baar bad
gaan nemen en ze bad haar dochtertje op het
itrand achtergelaten. De grootmoeder der
kleine zat met baar breiwerk in een badstoel
naar het kind te kyken, dat vlak bij baar
ipeelde. Voor zy er echter op bedacht was,
lette de ondeugende schalk bet op een loopeD,
!Q was Daar bet duin gegaaD, om naar bet
schijnt er schelpen te zoeken. En zie, daar
hoorde men eenklops een kreet en voerde de
«ee een klein, blauw kleedje mee. Indien
deze juffrouw daar niet was geweest zou men
nimmer dat ongehoorzame kind terng gezien
hebben. En zie, dat zou jammer zijn geweest,
'act dat kind ïb allerliefst en wanneer men
«elfs een balt dozijn van die bengels beeft,
'eet men, wat er in bet hart eener moeder
omgaat. Ja, deze joffer bezat moed, dat ver-
«eker ik u. Hebt a ook wat goede rhum bij
de hand mijnheer?
De professor, die zich het hoofd met beide
handen vasthield, om na te denken over bet
Afwezig de heeren Ph. Timmermans
en B. Timmermans-Verschure.
De Voorzitter opent de vergadering
heet de leden welkom en de secretaris
leest de notulen der vorige vergadering,
die ongewijzigd worden vastgesteld.
De Voorzitter deelt mede dat et-
houder Timmermans en de heer B. Tim
mermans-Verschure hebben kennis ge
geven van verhindering
I. Ingekomen Stukken.
a. Goedgekeurd een raadsbesluit, waar
bij aan Kroot voor 6 jaren een stuk land
is verhuurd voor f 56 per jaar.
b. Een verzoekschrift van H. v. Hui
ten, om verlof tot het oprichten van eeD
karreloods van hout.
B. en W stellen voor deze toestem
ming te verleenen.
Aangenomen.
c. Een adres van W. Brekelmans al
hier, dat luidt als volgt
Geeft met verschuldigden eerbied te
kennen
W. Brekelmans wonende St. Antoni-
usstraat te Waalwijk
in zijne hoedanigheid van Voorzitter
verhaal, baalde de schouders op. Frargoise
ging daarop hare beveleD in de kenken geven
en lang duurde het niet of zy keerde terug
met een warmen drank, waarna zjj Marga liet
drinkeD, Ziezoo, dat smaakt, zegde Fracgoise,
zich zelve een groot glas toedienende en nn
in het bed jnffer en zonder tegenpraten, an
ders sta ik er niet voor in, dat ge nit de han
den van den dokter blijft. Het is maar geeD
kleinigheid, om zoo geheel gekleed in bet water
te springen.
Zonder uwe hulp, antwoordde Marga,
ware het mjj onmogelijk geweest om mjjD
leven te redden, het geheugen keert thans bij
mij terugzonder uwe hulp zou ik met het
kind verdronken zyn. Het jonge meisje hui
verde. Ik voelde mijne krachten mij reeds be
geven, mijne ooren tuiten, ik zag niets meer
en op dit zelfde oogenblik beeft een sterke hand
mÜ gegrepen en meegevoerd en, verder weet
ik niets meerik geloof dat ik in onmacht
ben gevallen.
Dat geloof ik gaarne, want gij zijt neer
gevallen als een nat laken. Ik heb u weggedra
gen te midden van 'n menigte menscben, die n
toejuichten en heb hun gevraagd om ons met
rust te laten. De grootmoeder alleen koD ik
niet weg krijgen, dia weende maar en knBte
uwe bandeD.
Marga ontroerde. Terwijl Frangoise dit ver
baal deed, was er een gedachte bij baar opge
komen. Zou bet mogelijk zijn? Maar neen die
gedachte was al te dwaas, een dergelijke sa
menloop van omstandigheden behoorde lot bet
onmogelijke.
Ik dank u van ganscber harte, goede
beste vrouw, zegde de professor, de hand van
Frongoise drukkende, terwyl by beproefde er
een bankbiljet in te leggen.
Geld? zegde Frangoise achteruittredend
Deen neen, daar komt niemendal van iD Ik
wil niet betaald worden, voor 't geen ik voor
dat edelmoedig meisje heb knnnen doen.
XII.
Ik had nooit gedacht, dat myne moeder
zoo wispelturig kon zijn. zegde Robert de
Trevors, toen by voor de tweede maal den
brief herlas, dien zijne moeder hem gezonden
van het Comité tot viering van Onaf
hankelijkheidsfeesten in de St Antouius-
Parochie alhier
Dat in de Sint Antoniusparochie alhier
op 5 en 6 October jongstleden, met toe
stemming van Burgerlijke en Geestelijke
Autoriteiten eene feestviering heeft plaats
gehad ter gedenking van het honderd
jarig bestaan van Neerland's Onafhan
kelijkheid
Dat vorenbedoeld Comité eene zéér
bijzondere aandacht heeft vermeend te
moeten schenken aan de kinderen
Dat het dientengevolge met groote
opoffering een feest voor de kleinen heeft
daargesteld dat, naar het vermeent, en,
naar het plaatselijk orgaan volmondig en
onomwonden verklaart in zijne recensie,
tot eene blijvende herinnering zal voort
bestaan in de harten, niet alléén van de
kinderen, doch eveneens en niet minder,
in die der grooteren, die om strijd het
onthaal van die kleinen hebben geprezen
als eene opwekking tot steeds grootere
gezindheid voor ons Vorstelijk in 't
algemeen voor ons Geestelijk en wereld
lijk gezag.
Dat het daarstellen van dit kinder
feest eene geldelijke opoffering heeft
vereischt die ver boven de middelen is
gegaan welke aan het Comité waren toe
gezegd
Reden waarom hi' uw college eerbie
dig en vriendelijk dnrft te verzoeken het
daarheen te willen flidén dat de gelde
lijke last die op de schouders van vo
renbedoeld Comité drukt tengevolge van
een feest dat voorzeker op de algemeene
belangstelling heeft aanspraak mogen
maken, eenigermate worden verzacht
door eene tegemoetkoming van een gel
delijk bedrag van Vijf en twintig Gulden.
Voorzitter. B. en W. stellen voor af
wijzend op dit adres te beschikken. De
raad heeft reeds eene subsidie van f 500
voor de onafhankelijkheidsfeesten ver
leend, en daartegen hebben B. en W.
indertijd hunne bezwaren reeds medege
deeld zij zien daarom thans geen ter
men om dit verzoek toe te staan.
Verbunt. Bij de feesten die hier ge
vierd zijn, is het geheele bedrag gesteld
in handen van W. B. Het is zeker waar
dat die menschen hier allen konden ko
men kijken, maar in de Antonius-pa-
rochie is 't toen daar niets geweest.
had en waaraan hij aangespoord werd on-
middelijk naar Norderny te komen, terwyl
een avond te voren een andere brief hem dit
nog ontraden had. Ik had het nooit gedacht
en toch heb ik thans een bewijs van het te
gendeel. Ik moet dadelijk overkomen, ja, zij
spoort mij zelfs aan, liever vandaag dan morgen
te vertrekken. De reiB zal mij pijnlijk vallen
ik kan niet vermijden, N te pasBeereD en zelfs
al zal ik de kracht hebben om er mij op te
bonden, dan zullen er toch heel wat berinne
ringen by mij opgewekt worden. Die van
eenige gelukkige uren.
MargaMarga riep bij uit, ik kan
Diet, neen, ik kan u niet vergeten.
Twee dagen later begaf Robert zich opreis.
Hij wilde N. niet terugzien en kroop in een
boekje van den wagoD. En toch zocht zijn
blik gretig den hoogen rooden toren, waarvan
by bet dak kon bespenren. Deze aanblik was
voldoende om een gevoel weer op te wekkeD,
dat beteugeld, maar niet uitgedoofd was.
Men was onbillijk jegens dat kind geweest,
bare ziel was edel, doch de opvoeding had
baar niet goed geleid. Indien zij eene oprech
te liefde had gekoesterd, zonden hare kleine
onvolmaaktheden verdwenen zijn. Zij zou eene
ernstige vrouw geworden zijn, de vreugdeen
de eer van baar gezin. Indien bet hem gege
ven ware geweeBt, door haar bemind te worden,
boe gelukkig zon bij dan geweest zijn, baar I
te verbeteren. Thans echter was het te laat.
Ongetwyfeld bad een ander bare genegenheid
verworven. Hij had iedere relatie met de stad
N. afgebroken teneinde moediger te kunnen
kampen tegen een ODgelnkkige liefde. Maar
nis zij nu tbch eeDS vrij was Heftig klopte
Roberts bart by deze gedachte.
Aan de aanlegplaats te Norderney vond
Robeit zijne moeder, die de komBt van de boot
had afgewacht, met bare dochter en bare
kleindochter. Mevrouw van Hartmann scbeeu
een weinig kwynend, haar dochtertje daaren
tegen, had reeds lang haar ODvrywillig bad
vergeten en tooDde zich darteier -dan ooit.
Zy maakte zich dadelyk van de hand baars
ooms meester en liep al springend met hem
mee. Daar mevrouw de Trévors en hare doch
ter twee dames waren tegengekomen, die haar
even staande hielden, bief Annie <sven bet
Die menschen hebben daar nu nog
eens feest gevierd en ze hebben 't er
splendid afgebracht.
Ze hebben hun aandacht aan de kin
deren gewijd, die zijn royaal getracteerd
en nu deze aanvraag juist betreft de
kinderen, ben ik ervoor ze wel te ver
leenen 't is uitsluitend voor het kinder-
tiactaat.
Van Schijndel. Ik vind 't wel vreemd
dat men nadat het feest heeft plaats
gehad, nog om subsidie komt. Ik noem
het overdreven en ben er dan ook sterk
tegen een cent te geven, 't Is hier een
mooi feest geweest, waarvan eenleder
heeft genoten. Daarom noem ik dat
nogmaals feesten in alle opzichten over
dreven en blijf B. en W. volkomen bij-
Houben. Het bedrag van f25 is zco
gering, dat lk 't bijna niet de moeite
waard acht erover te spreken. We heb
ben eenmaal f 500 gegeven en nu ver
meent een ander gedeelte der gemeente
nogmaals te moeten feesten. Ik zou in
dit geval de f 25 geven en er dit aaa
vast willen knoopen, dat in 't vervolg
bepaald wordt, dat telkens gegeven
wordt voor de geheele gemeente in eens.
Als wij geweten hadden of kunnen ver
moeden, dat een gedeelte nog apart ging
feestvieren, dan hadden we daarvoor een
gedeelte kunnen afstaan of verdeelen.
Ik zou juist om dit motief die f 25 aan
de St. Antonius-parochie geven en
daarbij juist duidelijk onderstreepen dat
we voortaan geven ineens voor heel de
gemeente.
Van Schijndel. Ik blijf er pertinent
tegen zelfs de kleinste subsidie te geven.
Ik noem dat opnieuw feesten, een soort
twist en tweedracht in de gemeente
zaaien. Waarom was 't noodig. De heele
gemeente heeft feestgevierd, de kleinen
zoowel als de grooten, er is flink ge
feest en nu zouden we nog eens sub
sidie geven. Ik ben er pertinent tegen.
Houben. Ik ben het eens met den
heer van Schijndel, dat we gegeven
hebben voor de geheele gemeente. Maar
niemand had gedacht dat een gedeelte der
gemeente nog op z'n eigen houtje zou
gaan feestvieren. Er worden veel mo
tieven genoemd, terecht of ten onrechte,
't Is nu een goede aanleiding onze ge
dragslijn voor de toekomst duidelijk
vast te stellen, al geef ik toe dat het
hoofdje op en zegde zachtjsB
Oom Robert, ik mag het n niet zeggen,
moeder en grootmoeder hebben het mij ver
boden.
Zeg het dan ook niet. Kinderen moeten
altijd gehoorzaam zijn.
Bevestigend boog Annie haar kopje, doch
giDg niettemin voort met babbelen.
Men is gehoorzaam, als men het begrijpt,
zegde zij op ernstigen tooD, maar als men bet
nu niet bagrypt, dan spreekt men, niet om
ongehoorzaam te zijn, maar om wijzer te wor-
deD. Dat ik in zee gevallen ben, kan n toch
geen kwaad is 't wel?
Wat? Zyt ge in zee gevallen? Waar en
wanneer
Nu acht dagen geleden, 't was op een
Donderdag, net als vandaag, zegde Annie met
een air van gewicht, daarbij echter voortdu
rend bare moeder en hare grootmoeder in het
oog hondeDde. En hoe dat zoo gekomen is,
znlt eij vrugen Ik weet er niets van, ik wilde
schelpen zoeken en juist toen ik er eeD heele
schoons opraapte, eene rose, kwam er eeo af
schuwelijke krab uit; ik werd baDg, liep
achteruit en b,n toen in zee gevallen. Ja, zoo
is het. Maar ik ben er weer uitgekomen
Dat zie ik, zegde Robert lachendmaar
zeg eens, wie beeft u opgevischt, was het een
matroos, of een van die aardige heeren, die
aan bet strand wandelen?
Nn zie ik oom, dat u er nfets van be
grijpt; hoe knnt u zoo iets zots zeggen. Het
was het uur van baden, er was nieroaDd op
het strand. Het was eene jonge dame, heel
schoOD, dat moeder zegde, dat zij er nog nooit
zoo een gezien bad, die mij uit het water ge
haald beeft.
Maar 't schijnt oom, dat n niet naar my
luistert
En dat deed Robert dan ook niet, want al
zijne aandacht was gevestigd op een grijsaard,
die met het hootd op de borst en in gedachten
verzonken rechtstreek op hem aankwam.
In 's hemels naam, waarde professor
riep M- de Trévors, zijt gy het, gy zelf?
De TrévorB, riep de grijsaard, eensklaps
ontrukt aan zijne overpeinzingen. Sinds wan
neer zijt ge hier? En wat komt gejnistvan
pas, om mij uit mijne verlegenheid te reddeo
niet correct is, om subsidie aan te klop
pen, als 't feest voorbij is.
Voorzitter. Maakt U er een voorstel
van mijnheer Verbunt.
Verbunt. Ja.
Het voorstel Verbunt wordt onder
steund door de heeren Houben en Van
den Broek.
Klijberg. Ik wensch even m'n stem
te motivreren, waarom ik 't voorstel van
't Dag. Bestuur zal steunen en tegen
de subsidie stemmen, 't Komt mij voor
dat we een gevaarlijk precedent gaan
stellen. We hcbbeD feest gevierd en
daarvoor subsidie gegeven. Later wordt
er wéér feest gevierd, ik laat in 't mid
den terecht of ten onrechte en dan
komt men wéér aan om subsidie, dat is
gevaarlijk voor de toekomst en daarom
ben ik er tegen.
Het voorstel van den heer Verbunt
wordt in omvraag gebracht en verworpen
met 6 tegen 3 stemmen.
Voor: Houben, Verbunt en Van den
Broek.
Tegen Van Everdingen, van Schijn
del, Klijberg, van Riel, Verwiel en
Gragtmans.
Zoodat het voorstel van B. en W. is
aangenomen.
Voorzitter. Ik kan de heeren nog
mededeelen, dat dato 11 October door
B. en W. bij den gemeente-ontvanger
de kas is opgenomen en deze met de
boeken in orde is bevonden.
Voor kennisgeving aangenomen.
II. Voorstel van B. en W. om het pad
tusschen de tramrails in de Groot Straat
te bestemmen als rijwielpad.
Het concept luidt als volgt
Gevolg gevende aan den wensch, meer
malen door Uwe Vergadering te kennen
gegeven, hebben wij de eer U hierbij
aan te bieden een ontwerp-beslult tot
het aanwijzen van de bestrating tusschen
de tramrails in de Groote Straat van de
grens van Baardwijk tot die van Besoyen
als rijwielpad. Na aanneming van dit
besluit zal het dan voortaan verboden
zijn, behoudens voor wielrijders en motor
wielrijders, van het pad gebruik te maken
anders, dan wanneer zulks om uit te
wijken noodzakelijk Is. In het besluit is
tevens opgenomen het nieuw aangelegde
rijwielpad in de Stationsstraat.
Twee manuscripten vergelijkende, het eene
van 1324, het andere van 1415, meen ik eene
vergissing ontdekt te hebben. Maar vertel my
eerst eens, zegde hy eensklaps, zijn blik ves
tigende op Annie, die maar onophoudelijk stond
te bnigen, teneinde zyne aandacht te trekken,
wie is dat jonge juffrouwtje Maar wat zie
ik. Ik vergis me toch niet. Zyt gy niet dat
kleine meisje, dat door Marga gerad is?
Zeker, professor, dat ben ik zelf en ik
vertelde juist die heele geschiedenis aan oom
maar hij wilde niet naar mij luisteren.
Mevr. de Trévors en hare dochter hadden
hen nn ingehaald. Mevr. van Hartmann. die
begeleid door Annie, aan Marga een eerste
bezoek had gebracht, om haar te bedanken,
croette eerbiedig den professor. Mevr. de
TrévorB deed eveneens.
Wel, mevrouw, zegde de professor, ik
wist niet, dat die onvoorzichtige kleine uwe
kleindochter, bijgevolg het nichtje van mijnen
vriend, hier was. En toch, zegde Zacharias,
voor Mevr. ver Hartmann buigende Hebt
gij het misschien al gezegd. Neemt b»t
mij niet kwalijk, ik ben zoo verstrooid. Myn
lieve Marga beeft een vreeselijken lastpost in
myn persoon. Maar myn beste d» Trévors,
gaat gij misschien met my mee, om haar to
zien?
Yandaag nog Van avond vroeg de jonge
man, een blik latende gaan langs de reisklee-
ding.
Ja, van avond, zegde Mevrouw de Tré -
vors, terwyl zy baren arm in die van baren
zoon legde en hem een smeekenden blik toe
wierp.
Robert zegde zij zachtjes, terwyl
de professor met bet kleine meisje praatte, ik
heb jegens dat meisje eene schuld, waarvan
ik mij nimmer zal knnnen kwijteD. Gy en ik,
wij moeten vergiffenis vraaen. Ik zal er niets
meer byvoegen, dan dat de dag, waarop Marga
myne dochter zal worden, de gelukkigste myns
levens zal zijD.
(Slot volgt.)