Nummer 14
Zondag 15 Februari 1914
37e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
IVaalwijksche Stoomdrukkerij AntoonTielen,
n
Gemeenteraad van WAALWIJK,
.DE RECHTMATIGE ERFGENAAM,
tt
UIS.
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen.
Eerste Blad.
FEUILLETON.
G
G.
ek.
Van Houtcn's ROMA Cacao
Ik wil nog een kop
RONA cacao
tig
ter
en
i pluk.
urende
2n, wel
langer,
e afne-
of het
dering
ar ons
enaam
la- de
;oeden
•ij hen
>g jaar
ad van
ielpen,
alles-
mede-
erva-
heeft,
water.
iar als
orden,
:h iets
Waalwpsclie en Langstraatselie Courant,
arkf
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 5
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
AdvertbntiSn 17 regels fü.60; daarboven 8 cent per regel groo
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer ontrac
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
«ra
1866
sl Ne-
)ekend
eid en
i opge
8 een
maken
kwal
is'.
tation
icons
Het smaakt
toch zóó lekker, en
Moeder zegt dat ze
nooit heeft geweten
dat Cacao zoo goed
koop in het gebruik is,
voor ze ons geregeld
heeft gegeven.
Uk en
i'ollen
eJuw-
rassea
zelfde
zeer
PEN
i.Pine
ïeids-
kwal.
rollen
r voor
$oed-
'eren.
I cM
8 cM
1,30
7.5
m,
.4.
Openbare vergadering op Woensdag
H Februari, des avonds ten 63/4 uur.
Voorzitter de edelachtb. Heer Bur
gemeester.
Afwezig de heeren Titnmermans-Ver-
schure en Verwiel.
Aan de orde
3. Ingekomen stukken.
2. Besluit van Ged. Staten van Noord-
brabaDt, waarbij goedkeuring wordt ont
houden aan het raadsbesluit van 24
December 1913, regelende de pensioens
bijdrage der. gemeente-ambtenaren.
3. Voorloopige vaststelling van de
pensioensgrondslagen van eenige ge
meente-ambtenaren,
4. Ontwerp besluit tot het uitreiken
van akten van aanstelling overeenkomstig
VftH „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
artikel 59 der pensioenswet voor de ge
meente-ambtenaren 1914.
5. Ontwerp-besluiltot onderhandsche
verhuring van een perceeltje bouwland
te Ammerzoden.
6. Reclames H. O.
De voorzitter opent de vergadering,
heet de leden welkom en de secretaris
leest de notulen der vorige vergadering
voor, die ongewijzigd worden vastgesteld.
1. Ingekomen stukken.
a. Een schrijven van Ged. Staten
houdende goedkeuring begrooting 1914-
b. Idem goedkeuring rekening 1912.
c. Idem goedkeuring aangaan tijde
lijke onderhandsche geldleening.
d. Adres van J. J. Duijsters, te Waal
wijk 1 Sept. 1912 aangesteld als agent
van politie te Waalwijk, eervol ontslagen
21 Augustus 1913. Hij deelt mede dat
hij in dien tijd steeds heeft betaald voor
het pensioen. Nu er een rijkspensioenswet
is ingevoerd, worden naar hij vernomen
heeft aan de gemeente-politie van Waal
wijk hunne bijdragen terugbetaald. Re
denen waarom hij Verzoekt ook zijne
bijdragen te willen restitueeren.
De Voorzitter. B. en W. stellen voor
afwijzend op dit verzoek te beschikken
en wel op de navolgende gronden
Bij artikel 12 der verordening van 22
Ju oi 1911 Is o.in bepaald, dat zij, die
na vijfjarigen dienst, doch vóór dat zij
aanspraak op pensioen kunnen doen gel
den, op hun verzoek eervol worden ont
slagen, hun gestorte pensioensbijdragen
terug ontvangen. Adressant heeft slechts
één jaar in dienst der gemeente door
gebracht, zooóat de gunstige bepaling
van voornoemd artikel niet op hem van
toepassing is. Adressant heeft bij zijne
in diensttreding schriftelijk verklaard be
kend te zijn met den inhoud der hier
voor genoemde verordening.
Te meer bestaat naar onze meening
geen aanleiding aan het verzoek te vol
doen door de volgende omstandigheid.
Door de gemeente werd destijds met
de betrokken verzekeringsmaatschappij
overeengekomen, dat bij eventueele in
voering eener pensioenwet de overeen
komst met de gemeente zou vervallen
en de door de gemeente gestorte som
men zouden worden terugbetaald na
aftrek van een zeker bedrag korting
voor elke pensioenverzekering. Door den
korten duur der vetzekerlng voor J. J.
Duijsters verkreeg de gemeente geen
aanspraak op restitutie van de voor hem
gestorte bedragen, zoodat bij inwilliging
van adressants verroek het terug te be
talen bedrag gebr -l ten laste der ge
meentekas zou komen.
Het voorstel van B. en W. wordt
zonder hoofdelijke stemmingaangenomen.
e. De Voorzitter deelde mede dat 17
Januari 11. de kas bij den gemeente-ont
vanger is opgenomen en deze met de
boeken in orde zijn bevonden.
2. Besluit van Ged. Staten van Noord-
Brabant, waarbij goedkeuring wordt ont
houden aan het raadsbesluit van 24
December 1913, regelende de pensioens
bijdragen der gemeente-ambtenaren.
Het volgende besluit van Gedeputeerde
Staten is ingekomen, dat door den se
cretaris wordt voorgelezen
Gezien het besluit van den Raad dei
gemeente Waalwijk van den 24n Decem
ber 1913 tot verhaal o.m.a op de ge-
meenteuaren, die op 1 October 1913 in
dienst der gemeente waren en wier
pensioensgrondslag meer bedraagt dan
f 1000 en b op de ambtenaren, voor
104
ir
38)
Een enkele maal bad hij met de band over
den moed gestreken om een spottenden glim
lach te verbergen en de oogen, die hy op haar
gevestigd hield, bleven stroef en strak.
Mylady, hetgeen gij van my vraagt is
kort en goed onmogelijk, antwoordde by, ten
ininBte voor bet oogenblik, slechts de tijd kan
mij in staat stellen nw geestestoestand te beoor-
deelen, eerst na eenige weken zal ik in staat
zyn myn meening over nw geval te zeggen,
thans kan ik niets anders doen dan my schik
ken naer het oordeel van nw geneesheer en
zijn Londensch n collega.
Hij stond op, blykbaar met het voornemen
zich te verwijderen en voegde er nog bij
Het spijt my innig, dat ik in de nood
zakelijkheid verkeer zoo tot u te moeten spreken
maar wanneer nw verstand inderdaad zoo
helder is als gij wilt doen gelooven, dan znlt
ge zelf moeten erkennen, dat ik in de gegeven
omstandigheden niet anders handelen kan.
Zij zag wel in dat zy niets zon kannen zeg
gen, wat indrak op hem kon maken, dat elk
woord vruchteloos zon zyn,
Hoe hij ook over baar toestand zon denken,
het was baar duidelijk dat hy er toch niet toe
zon besluiten baar te laten gaan
't Is goed, zeide zij bedaard, ik geloof
dat ik my maar in mijn lot zal moeten schik
ken en het dragen zoo goed ik kan, Wilt gij
mij thans eens zeggen, op welke wijze ik hier
leven zal.
Uw verblijf hier in huis zal a zoo aange
naam gemaakt worden als de omstandigheden
dat toelateD, antwoordde hij. Weliswaar moet
gij a bepalen tot deze twee vertrekken, die ter
uwer beschikking gesteld zyn, maar het is n
vergund eiken dag een nar, onder toezicht van
nw verpleegster, in den tnin te gaan wande
len.
En boeken, couranten, zijn mij die ver
oorloofd?
Het spijt mij dat ik daarop ontkennend
moet antwoorden, sir Ascot Csriyon heeft daar
omtrent stellige bevelen gegeven, by verlangt
dat u niets in handen zal komen, wat opwinding
by a te weeg kan brengen en ik moet erkennen,
dat deze beschikking zeer verstandig is.
Maar kan ik dan schrijfgereedschap krij
gen?
O dat zoa nog erger wezen dan wanneer
wij o boeken gaven riep dokter Felton met
een afworend gebaar nit. Neen gy moet vol
komen rast genieten, dat is het eenige middel
om het gestoorde evenwicht van nw geest te
herstellen. Na moet ik a verlaten, voegde hij
er by, terwijl hij op zijn horloge keek, ik moe)
ergens anders wezen. Goeden dag lady (Jarlyon,
ik hoop van ganscher harte dat de rast, welk
gij onder mijn dak znlt genieten een gunstige
uitwerking op n te weeg zal breDgen.
Hy boog beleefd, ging heen en sloot de dear
achter zich af. Nauwelijks was by weg of ook
de schijnbare kalmte van Alice verdween, zy snel
de naar de vensters van haar beide kamers en
onderzocht die, maar alle twee met hetzelfde
gevolg.
De ijzeren staven van de tralies waren stevig
in het steen gemetseld cn bovendien waren de
vensters zoo hoog boven den grond, dat een dan geloofde zy menigmaal dat zij werkelijk het
sprong daarait bepaald levensgevaar zoa op- verstand verliezen zon. Een van haar vree—
Zy giDg weer rustig op haar sofa zitten,
waDt zij hoorde Robson voor de denr, die tij.
dens het bezoek van den dokter weggegaan was.
Zij wist, dat elke tegenstand geheel nntteloos
zou zijn. Al vergoot zij stroomun van tranen,
het zon baar niets baten en baar luidste jam
merklachten zonden hier onverhoord blyven.
Zjj kon dus niets anders doen dan zich
schijnbaar gedwee in baar lot schikken,
wuartegen zij machteloos stond.
Zoo verliepen de dagen, droevig, eentonig,
zonder de geringste afwisseling.
Zij had volstrekt niets waarmee zij zich kon
bezighouden en met uitzondering van bet nar,
waarop zij dagelijks, oader geleide van Robson
in don tuin mocht wandelen, kon zij den ge-
heelen dag niets doen dan stilzitten ennadenkeu,
daar haarverpleegsterzelden tot baar sprak. Zoo
werd gaandeweg zelfs bet gelaid van een
menscbelijke stem Alice vreemd.
Somtijds overviel buar een naamlooze ver
twijfeling en weDBcbte zij niets liever, dat de
dood baar ait dien onbondbaren toestand zou
verlossen, maar dan weer kwam de gedachte
aan baar zoontje in baar op en om zijnentwille
hechtte zy zich dan weer aan het leven, want
wie zoa het kiad beschermen en over zyn toe
komst waken wanneer ik stierf?
Zy werd bleek en mager, en haar eetlust
verdween en de slaap ontweek haar legerste
de en wanneer zy in die eindeloos lange
nachten over haar droevig lot lag te peinzen,
levereD.
De hoop door de bovenste rniten buitenshuis
te worden opgemerkt was ook uiterst zwak on
de onderste waren -van matglas.
Er stondeD dichtgebladerde boomen voor do
vensters, veel te veel om gezond te zijn, en de
verdorde bladeren lagen thans met hoopen te
gen den grond. De tain was door een hoogen
maar omringd; waarlangs, naar Aiice vermoed
de, de straatweg moest loopen en niet ver van
het huis bevond zich een poel, met donker,
stilstaand water, die een onaangename lacht
veroorzaakte.
Wanneer ik niet waanzinnig ben, dan is
deze plaats somber gsnoeg om het my te ma
ken, mompelde zij.
selijkate kwellingen was die, dat het geen
der patiënten geoorloofd was, licht op zijn
kamer te hebben en dit verbod maakte haar
toestand nog onverdraaglijker. Eiken dag voelde
zij zich rampzaliger en neerslachtiger.
Hoe lang zoa zij nog weerstand kunnen
bieden
Hoe lang nog zoa het daren eer zij bezwe9k
onder de kwelling die haar werd aangedaan
VIER-EN-TWINT1GSTE-HOOFDSTUK
Toen Hubert Cliffe zyn oogen opsloeg en
tot het bewastzijn terugkeerde bevond hy
zich in een kleine, maar zeer net gemeubi
leerde kamer, waarvan de wanden met een
wie de gemeentebel rekking of de geza
menlijke gemeentebetrekkingen onder de
pensioenwetten vallende, niet de hoofd
som van bestaan oplevert
1. van resp. 2 en 3°/0 als bijdrage
voor eigen pensioen
2. van resp. 4 en 5°/o als bijdrage
voor weduwen- en weezenpensioen
3. van 3°/o als bijdrage voor inkoop
van pensioen wegens diensttijd, vóór 1
October 1913 doorgebracht;
Overwegende, dat deze regeling voor
de ambtenaren, die op 1 October 1913
in dienst der gemeente waren, neerkomt
op eene aanzienlijke vermindering van
hunne Inkomsten en uit dien hoofde
voor hen te bezwarend is te achten,
terwijl de geldelijke draagkracht der ge
meente eene milde toepassing der pen
sioenwetten gedoogt
Gelet op artikel 71 der pensioenwet
voor de gemeenteambtenaren 1913, art.
47 der weduwenwet voor de gemeente
ambtenaren 1913 en hun besluit van den
16n December 1913 G nr. 192 tot ver-
daging der beslissing omtrent de ondei-
werpelijke aangelegenheid
Hebben Besloten
aan voormeld raadsbesluit hunne goed
keuring te onthouden.
De Voorzitter
Op den staat welke ter visie heeft ge-i
legen komen voor de ambtenaren, die
zich niet hebben onttrokken aan de wer
king der pensioenswetten. Ia de kolom^
men 3 en 4 van dieD staat is aangegeven
het bedrag, dat volgens de verhaalveior-
dening van 24 December 1913 door de
gemeenteambtenaren zou moeten worden
voldaan. Aan deze verordening is echter
door Gedeputeerde Staten de vereischte
goedkeuring onthouden.
Zooals de overwegingen van het besluit
van de vroegere bemerkingen van de
Gedeputeerde Staten aanwijzen, is het
hun wensch, dat het verhaafop de amb-
teuaren de 5% van den pensioensgrond
slag niet te boven gaat.
In de kolomen 8 en 10 van den staat
zijn vermeld de bedragen, die voor reke
ning der gemeente komen, wanneer het
verhaal blijft beperkt tot 5% voor die
ambtenaren, die volgens de verordening
van 24 December 1913 meer dan 5°/0
van de pensioengrondslag zouden moeten
helder groen behuDgsel waren bedekt. Helder
witte gordijnen hingen om het ledikant en aan
de vensters en aan zijn bed zat een jouge
schoone dame met een donker getint, zuidelyk
gelaat, dat hem byna bekend voorkwam, hoe
wel bij zich niet kon herinneren waar bij het
gezien had. Wat verder in het vertrek zat nog
een vrouw, die sveneens een znidelyk voor
komen, bad, maar noch jong noch Bchoon was
en een dienstbode scheen te zyn,
Zyn zachte beweging werd door de naast
hem zittende dame gehoord en zy vroeg
Zyt gij ontwaakt? Hoe gevoelt ge n
thans?
Ik kan bet a niet naawkearig zeggen,
hoe ik mij gevoel, antwoordde Habert en zijn
eigen stem kwam hem bijna vreemd voor, zoo
zacht en zwak klonk zij. Ik ben zoo duizelie
in het hoofd, ik weet niet wat er met mij
gebenrd is
Dat znlt ge u later van zelf wel herin
neren.
Waar ben ik?
By vrienden die er behagen inscheppen
n hou dankbaarheid te betoonen, door a te
verplegenantwoordde zyter wijl zij de vingers
tustend uitstrekte en die zacht over zijn band
streek. Gij zyt ernstig ziek geweest, hebt
ylende koortsen gehad en zyt tbanB eerst weer
bij nw volle kennis.
Maar hoe werd ik ziek, wat is er met
mij gebenrd vroeg Habert nogmaals.
Voordat zij antwoordde, goot zij een ver
koelend vocht op een doek en legde hem dien
op het voorhoofd.
Gij moet niets vragen en zelfs in bet
geheel niet spreken, de dokter heeft dat ver
boden, zeide zij daarop met haar zachte
vrieudelyke, bijzonder welluidende stem. Gij
zalt alles wel vernemen, wanneer het tyd is,
masr intusBchen moet gij geduldig wacbteD.
Zeg mij slechte dit ééne was ik de
dood naby
Ja, zeer naby, zoo nabij dat wy u reeds
verloren waanden.
Sta mij thans nog een vraag toe, maar
dat is dan ook de laatste. Wie zijt gij?
Uw verpleegster en ik heet Dolores,
maar wanneer gij u nu ni6t rustig houdt dau
spreek ik 't geheel niet meer met u.
bijdragen. De gemeente zou daardoo1"
f 172,23 méér hekbeu te voldoen dan zij
zich met de verordening van 24 Dec.1913
voorstelde, terwijl de bijdrage der amb
tenaren daardoor wordt verminderd met
f474,06.
Dit groote verschil verklaart zich hier
door eerstens doordat verschillende
ambtenaren zich aan de werking der
pensioenwetten hebben onttrokea en de
gemeente voor hen derhalve geen bij
dragen heeft te voldoen, tweedens door
dat de Inkoopsommen door de ambtena
ren moeten worden voldaan in 10 jaren
terwijl de gemeente de betaling kan
verdeelen over 40 jaren.
Bij een maximum-verhaal van 5°/o vaa
den pensioensgrondslag komt ten laste
der gemeente f 2580,01
Volgens de berekeningen voor
de verord. van 24 Dec. 1913 f2407,78
Verschil f 172,23
Er staan nu twee wegen open
lo. In beroep komen bij de Kroon
en ten
2o. De verordening van 24 Decem
ber intrekken en eene maken in den geest
zooals Ged. Staten het wenschen.
B. en W. doen in deze geen voorstel.
In de laatste vergadering van 't Dag.
Best. was wethouder Timmermans afwe
zig en ik wenschte me in deze zaak niet
te mengen.
Ph. Timmermans. Mijnheer de Voor
zitter. Zooals door U is medegedeeld
was ik verhinderd de laatste vergadering
van B. en W. waar deze zaak ter sprake
kwam bij te wonen, waarom B. en W.
thans geen voorstel doen.
Ik meen toch als wethouder en spe
ciaal als lid der commissie belast met
het maken van een ontwerp tot regeling
der pensioensbijdrage onzer ambtenaren,
goed te doen hier mijne opinie te zeggen-
Het is voldoende bekend dat mijne
zienswijze en die der commissie niet
overeenstemmen met de opvatting van
heeren gedeputeerde staten. Ik zal over
de zaak zelve niet veel meet zeggen,
omdat het slechts zoude zijn herhaling
van wat in vorige vergaderingen is ge
sproken.
Het blijft mij voorkomen dat van onze
gemeente zeer veel wordt gevraagd.
Waar wij uit eigen initiatief hebben
ny deed geen verdere poging haar bevel te
overtreden, maar lag zeer stil en sloeg haar
gade terwyl zij in de kamer heen en weer
ging, waarby hy zich verwonderde, dat zy
met de handen Bteeds znlk een tastende be
weging maakte.
Hij gevoelde zich zoo zonderling te moede,
zijn gedachten waren verward, hy wist zich
niet duidelijk rekenschap te geven van zyn
toestand. Hy had dan ook volstrekt geen
verlangen, zich te bewegen of na te denken,
beide schenen hem een bovenmensohelyke
inspanning toe en hij was al tevreden, dat by
daar stil kon blyven liggen en met zyn blik
de bevallige, in het wit gskleedo gestalte te vol
gen, waarby hij zioh afvroeg, hoe het toch
kwam, dat zy hem zoo geheel verschillend van
andere vroawen toescheen.
Kort daarop kwam er nog een andere ge
stalte de kamer in, die van een jongen man
met een ernstig, innemend gelaat, die het bed
naderde en hem den pols voelde.
Hij is veel beter, wy kannen hem thans
als gered besohoawen, zeide de jonge man tegen
Dolores, die Daast hem stond.
Den hemel f y dank, zeide zy met
fluisterende stam.
De dokter zag haar buitengewoon vrij aan,
ja, langen tyd achtereen bleven zyn oogen
onafgewend op haar gelaat rusten,^ maar die
blik maakto haar niet verlegen, zy scheen er
zelfs niatB van te bemerken, want zy sloeg
geen enkele maal, terwyl zij sprak, de oogen
neer.
Het is een zware strijd geweest, ging de
jonge man voort dezelfde dokter Oarew, die
Habert op Btraat de eerste hnlp had verleend
en wanneer hij hem Diet zoo onvermoeid
bad verpleegd, dan zon hij zeker niet bovenop
gekomeD zyn Goede verpleging werkt dikwyls
meer nit dan do grootste knnde van den
geneesheer en ik kan gerost zeggen, dat deze
joDge man aan n zijn leven te dankeD beeft.
Mijn hemel, zeide zij ernstig, ik heb alles
gedaan wat in mijn vermogen was en hoewel
ik het met vrengde deed, was bet daarom tooh
niettemin miju plicht.
Don hebt ge uw schuld betaald, Senora.
(Wordt vervolgd),