]V timmer 15 Donderdag 19 Februari 1914 37e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwl|ksche Stoomdrukkerij Antoonïielen, SUNU6HT] k DE RECHTMATIGE ERFGENAAM. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen FEUILLETON. LANDBOUW. SUNLIGHT WaalwQksche en Ungstrutscke Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f0."6. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkengelden ens., franco te zenden aan Uitgever. den UITGAVE: Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. Advektbntikn 1-—7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel,groo ST letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal" berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer ontrac gesloten. Reclames 15 cent per regel. De Sunlightzeep is absoluut zuiver en vrij van schadelijke bestanddeelen. Zij is goedkoop, overal verkrijgbaar en hare ongeëvenaarde uit muntende kwaliteit beantwoordt ten volle aan de strengste eischen van hygiene en zuiverheid. Daar om is zij onmisbaar in ieder wel geordend huishouden. EWMRBORGD NVERVALSCHT ZONDER CHAOEIIJKE tiTANDDEElEH iGedïponeerd! L 281 HEDIKHUIJZEN. Openbare vergadering van den raad dezer gemeente op Vrijdag 13 Febr. des voormiddags ten 10 uur. Voorzitter Edelachtb. heer J. v. Bok hoven. Ongeveer 10.20 uur opent de Voor- Voa „DE ECHO VAN HET ZUIDEN." zitter de vergadering. Aanwezig zijn alle leden. AAN DE ORDE: 1. Beëediging van het nieuwgekozen raadslid Th. v. d. Aa, als zoodanig toe gelaten bij raadsbesluit van 2 Jan. De heer v. d. Aa legt in handen van den Voorzitter de bij de wet voorge schreven eeden af. Voorzitter. Ik vvensch u geluk met het vertrouwen dat de kiezers in u hebben gesteld en ik hoop dat u nog lange ja ren de belangen der gemeente zal be hartigen. Thi v. d. Aa. Ik dank u voor de tot mij gerichte woorden. Vanaf deze plaats wil ik de kiezers die op mij hun stem hebben uitgebracht, dankzeggen. Ik zal mijn best doen dat zij er nooit eenigen spijt van hebben. En zij, die mij niet hebben, zwart willen maken, ik hoop dat zij, na mijne eedsaflegging en na mijne verklaring ook tevreden zullen zijn. Hierna worden de notulen der vorige vergadering voorgelezen en onveranderd goedgekeurd en vastgesteld. 2. Benoeming leden van het stembu reau. Worden na stemming en herstemming benoemd tot leden, de heeren v. d. Wiel en Luyben, tot plaatsvervangende leden van Oudheusden en A. de Kort, tot vierde lid P. Vuchts en tot plaats vervangend vierde lid van den Brand. 3. Vborstel van B. en W. om hen te machtigen tot de verpachting in 1914 van de wei- en hooilanden, den verkoop van hout en straatslijk. Voorzitter. Het ligt in de bedoeling om, vóór dat de verpachtingen van het bouwland plaats hebben, eerst nog een vergadering te houden. Van Oudheusden. Ik zou het bouw land niet te laat verpachten, dan is er wat tr.eer liefhebberij voor. Voorzitter. Dat gaat moeilijk, dan klopt de acte weer niet en om dat te doen kloppen heb je veel te veel werk omdat Ged. Staten te onderrichten. Van den Brand. Die er zin in hebben komen toch. Wat echter gewenscht is, is dat men een meer vaste prijs moest houden. Kijk een vorig jaar eens met van Engelen, wat hebben ze die toch opgejaagd. Verpacht de landen voor vier jaar, dan wordt het land veel be ter bemest ook. Van Oudheusden. Dat bemesten doen ze toch niet. Ze beloven of zeggen het wel, maar in den regel komt er toch niets van. Ik zie dat wel. Van der Aa. Ik zou in overweging durven geven de kavels van den te.ver- koopen grond niet te groot te maken, dan kan iedereen eens wat koopen en die meer noodig heeft, kan \an zelfs meer koopen nemen. Voorzitter. Dat is ook mijn gevoelen. Van den Bi and. Hoe beter het land wordt onderhouden door de pachters, hoe beter het kapitaal van de gemeente blijft bewaard. Luijben. Dat valt.tegen. Wij hebben het al eens gedaan. Van der Aa. Het is wel niet af te keuren het voorstel van Van den Brand want het is beslist waar dat het voor het land het beste is, doch het gaat meestal over de personen wie het land pachten. Hierna wordt het voorstel van B. en W. met algemeene stemmen aangeno men. 4. Voorstel van B. en W. tot ver bouwing der school te Haarsteeg en te Hedikhuijzen. Voorzitter. In de scholen te Haarsteeg en Hedikhuijzen zijn de lichtramen en de privaten niet overeenkomstig de ge stelde eischen. Te Haarsteeg zijn .,e gangen tusschen de banken niet breed genoeg van wege den stand der kachels, bovendien zijn in een lokaal nog banken ingericht voor drie schoolkinderen en dat mag in geen geval meer. B. en W. hebben den bouwkundige J. van Vlijmen teekening en bestek doen opmaken om die scholen aan de gestelde eischen te laten voldoen. Het voor naamste werk zal bestaan in het aan brengen van nieuwe lichtramen, het ver plaatsen der scboorsteenen met bijzon dere werken en het verbouwen der privaten. De teekeningen moeten eerst aan den districtsschoolopziener ter goed keuring worden opgezonden. De begrooting bedraagt zoo wat f1000. Van der Aa. De privaten moeten vooral ruim worden gebouwd. Voorzitter. Ja. B. en W. stellen voor te besluiten tot verbouw der scholen 34) Geenszins, dokter Carwe. Hij zette het zijne, zonder zich een oogenblik te bedenken, op bet «pel voor. iemand, die hem volkomen vreemd was ik heb, door hem te verplegen, mij niet aan bet minste gevaar blootgesttld en mijD schuld der dankbaarheid j'gens hem is zoo groot, dat ik dis nooit geheel zal kunnen af doen. De dokter wendde zich oenigszins ongeduldig af. Uwe edelmoedigheid en uw goedheid be schouwen de zaak slechts van dit standpunt, Benora. Vindt ge niet dat, aoodra onze patiënt voldoende hersteld is om onze vragen te kunnen beantwoorden wij z'yn familie van het ge beurde moeten kennis geven, opdat zij verder omtrent hem beslisse. Zeker zullen wij dat doen, antwoordde zij, maar dan zal hij ons moeten verlaten. Nu, dat zal vroeg of bat toch moeten gebeuren, was het stroeve antwoord. Zij zuchtte. Nu, wanneer by weg moet, dan mag dat toch in geen geval gebeuren, voordat hy geheel hersteld is, zeide zij. Hubert hoorde het geheele gesprek maar het was hem alsof het ver van hem gevoerd werd, want de stemmen klonken hem in het oor, alsof bij ze in een droom hoorde. Kort daarop verwijderde zich de dokter en toen hield Do lores zich bezig eenige vazen, die in de kamer stonden, van friseche bloemen te voorzien, een werk, dat baar veel genoegen deed ver schaffen. De genezing van Hubert vorderde uiterst langzaam, maar Ooioies en baar dienstbode deden voor bem wat zij konden en wanneer de gedachte aan Arline bem niet dagelijks meer en meer had bezig gehouden en met angst vervuld dan zou Hubert zich in den toestand long niet ODgelukkig gevoeld hebbeD. Da dokter heeft gezegd, dat wij u thans wat voorlezen mogen, zeide Dolores op zekeren morgen tegen hem en haar stem klonk vroolijk en zagevierend, als was zij er trotsch op dat hy zoover hersteld was. Met altijd nog zeer zachte stem antwoordde hy Dat doet mij genoegen. Zalt gij mij voorlezen? Esn droevige schaduw gleed over baar gelaat eu haar armen vielen slap langs haar lichaam. Ik kan niet, aotwoorde zij, ik beu blind. Hubert maakte er zich een bitter verwijt van, dat bij haar deze vraag gedaan had en het kwatn hem bijna onvergeeflijk voor, dit niet vroeger opgemerkt te hebban, want nu was alles opgehelderd, wat hem eerst zoo zon- derling toegeschenen bad. Dat doet mij van harte leed, Btamelde hij, ik heb niet geweten, dat gij.... Ik ben er nu al zoo aangewend, dat ik mij met evenveel zekerheid beweeg, alsof ik zien kon, maar in den beginne was het verschrik kelijk, verschrikkelijk Maar al kan ik u niet voorlezen, dan ban ik u tcch alles wat ik vroeger gelezen heb, vertellen en dat zal u ook verstrooiing gaven. Zij had een verwonderlijk scherp geheugen en herhaalde hem bijna woordelijk den inbond van verscheidene werkeD. Op die wijze sleet Hubert menig aangenaam uur. Zoo zat zij op zekeren middag weder aan zijn bed te vertellen en uit gewoonte streek zy bem van tijd tot tijd met de vingers zacht over de hand, toen zij eensklaps ophield en zeide Gij luistert byna niet naar my, gij denkt aan heel iets anderB. Hoe weet gy dat. Dat kan ik u niet vertellen, maar ik weet het. Erkent ge dat ik gelijk heb? Ja, ge hebt gelyk, antwoordde hij met zucht, maar gij moet mij daarom niet voor ondankbaar houden, ondanks mijzelven zijn overeenkomstig het bestek en teekening j en tot het aanschaffen van nieuwe schoolbanken. Van den Brand. Wordt het aanbesteed. Voorzitter. Ja. Hierna wordt het voorstel van B. en W. met algemeene stemmen aangenomen 5. Voorstel van B. en W. tot het aanbrengen van een schoorsteen tn de raadzaal. Voorzitter. Zooals de heeren weten is er in de raadzaal geen schoorsteen waardoor er geen kachel kan geplaatst worden. Bij plechtige gelegenheden, zooals b.v. het bezoek van den Com missaris is dat zeer lastig. Bovendien alles wordt vochtig en klam als er nooit kan worden gestookt. Het spreekt van zelf dat wij van een klein postje als dit geen begrootiag hebben doen opmaken- Ik schat dt kosten zoowat.op een f90 of f 100. Met algemeene stemmen wordt het voorstel van B. en W. aangenomen. 6. Voorstel tot wijziging der begroo ting 19L3. Conform het voorstel van B. en W. wordt besloten. 7. Ingekomen stukken. a. Besluit van Ged. Staten van 3 Jan. tot verdaging der beslissing aangaande de gemeente begrooting. b. Idem een besluit van 19 Jan. lot goedkeuring der begrooting. Van Oudheusden, Ik heb vroeger eens gesoroken over het slaan van eeuige palen bij de aanlegplaats. Naar ik heb vernomen zullen te Amnierzoden aaD de aanlegplaats eenige verbeteringswerken geschieden door een zekeren vanVenrooij uit den Bosch. Zou het niet goed zijn dat B. en W. zich met dien aannemer in verbinding stellen om nu hier ook die palen er in te slaan. Voorzitter. Ik zal mij met den aan nemer eens in verbinding stellen, dan kunnen wij eens zieD. Niets meer aan de orde zijnde en niemand meer het woord verlangende, sluit de Voorzitter de vergadering. Hoe men de weide behandelen moet. Bijna overal is het doorgedrongen, dat ook de weiden bijzondere zorg ver- eischen, zoowel wat aangaat de bemes ting, als haar vochtigheidstoestand. In vroegere jareo liet men de weiden liggen, zooals ze na den aanleg waren. Een beter inzicht in de eigenschappen van den bodem en de voeding heeft gemaakt, dat ook ten opzichte van den grasbouw de toestanden veranderd zijn. In 't al gemeen kan men zeggeD, dat alleen die gronden, welke uit hun aard eenigszins vochtig zijn, zich bijzonder leenen, tot het voortbrengen van overvloedig en goed gras. Het regenwater alleen is vaak onvoldoende voor een rijken gras- bouw. Eenigszins droge weiden moeten dus zooveel mogelijk bevloeid worden. Het tegenovergestelde heeft in ons land veel vaker plaats, n.l. dat al te vochtige weiden van het overtollige water bevrijd moeten worden. Wanneer het bodem water in te groote hoeveelheid voorhan den is, stikken de planten. Zij kunnen niet meer ademen. Het gevolg Is, dat de zoogenaamde zoete grassen verdwij nen en daarvoor in de plaats treden zure grassen en moerasplanten. Zulke weiden moeten ontwaterd worden. Wanneer een welde op een humusachtigen grond is aangelegd, dus bijv. op veengronden en de bodem door zijn ligging en zijn niet te hoog watergehalte voor de lucht toe gankelijk is, kan men aannemen, dat er een voortdurende bron van stikstof is en het dus niet. in de eerste plaats deze voedingstof is, die de pianten behoeven. Het is de taak van den landbouwer deze stikstofbron zoo rijk mogelijk te doen vloeien. Daartoe moet hij, behalve voor bodem-ventilatie ook zorgen voor de aanwezigheid van al die andere elemen ten, welke de aanwezige stikstof bruikbaar maken. Dus in de eer3te plaats worde kalk, phosphorzuur en kali op de wel den gebracht. Voor kalibemesting is kalkmergel zeer geschikt. Wanneer men de kalk in anderen vorm voorradig heeft, kan men die gebruiken, mits men zorge dat de kalk in drogen toestand op de weide wordt gebracht. De goede wei- degrassen zijn alle zeer kalirijk. Daaren boven hebben zeer veel weiden, vooral die op veenachtige bodems gebrek aan kali. Geen wonder dus, dat kali op de weide noodzakelijk is. De beste vorm, waarin deze kan worden gegeven, is mijn gedachten afgedwaald. Waarheen? Naar hnis Naar uw buis? vroeg ay na een kort stilzwijgen, ik dacht dat ge u in het bijzonder met een persoon bezighield. Ojk daarin hebt gij gelyk. En die persoon is een vrouw vroeg zij verder. Ja. Een vrouw, die gij bemint? Ja, een vrouw die ik bemin, herhaalde bij. Wil ik u over haar spreken Ik zon bet gaarne doen, want waaneer gij haar kendet, dan zoudt gij haar zeker ook liefhebbea. Dolores antwoordde niet dadelijk. Deze me- dedeeling scbren baar eenigszins m verwarring te hebben gebracht, doch een oogenblik later kwam er weder een onbeschrijfelijk zachte uit drukking op haar gelaat en zij zeide Ja, vertel mij veel van haar, zeer veel. Hubert begon daarop van Arlioe te vertel len, haar goedheid, haar schoonheid en zijn liefde tot haar te beschrijven. Ik verkeer omtrent haar in de grootste ongerustheid, zeide by ten slotte. Zij heeft Gliffe Court verlaten op den morgen van der- zelfden dag, dat ik naar Londen vertrok en ongelukkigerwijze heb ik de kaart verloren, waarop baar adres stond, ik weet daarom niet waarheen ik haar Bchryven moet, want dokter Fletcher maakt een groote reis op het vaste j land en bij is de eenigste die mij 't adres zon j kunnen geveD. Wil ik voor n aan haar schrijven stelde Dolores voor. Dat ban ik zeer goed, hoewel ik niets zie en men zal haar dan den brief misBcbien nazenden. Dat is waar zeide- Hubert na eenig be denken. Dolores baalde toen een kleine schrijfcassette, die zij voor zich op de tafel neerzette, want Hubert waB nog veel te zwak om zelf te knnneu schryven. Het tafeltje, waarop ay de schrijfcassette neergezet had, stond voor het ledikant en toen zy het opende om er postpapier uit te nemen, viel er een klein opgevouwen vel papier op bet bed. Hubert raapte het op om het haar terug te geveD, maar tegelijk viel zijn blik op een op schrift, dat op de buitenzijde stond. Het waren sleohts twee woorden, maar van zeer veel beteekenis, want zij lniddon nMijo trouwakte." Wat is er nit gevallen? riep Dolores haastig uit. Zij nam hem bet papier uit de hand, be tastte het en een gloeiend rood bedekte haar gelaat^ebt Rezien wftt het was? vroeg zy. Het spijt mij zeer, maar onwillekeurig zag ik het, antwoordde by, zeer verbaasd over het voorval dat haar. zooals hij opmerkte, hevig deed ontstellen. Ik hoop dat Rij het mij niet kwalijk zolt nemen, wanneer ik n er op wijs. dat een gewichtig document wel op een veiliger plaats bewaard mocht wordeD. Hel n kwalijk nemen O neen, antwoordde zij verstrooid, terwijl zij het papier in de band hield en met de vingers betastte. Mr. Cliile, hebt gij geraden wiens trouwakte het is t Hy aar elde, want hij wist niet wat hy antwoorden zon. Ik merk het al, gij hebt het geraden, riep zij nit, ja juist sedert tien jaren ben ik thans gehuwd. Destijds was ik nauwelyks zestien jaar oud. Dat verwondertu, metwaar? Ja, bet verwondert mij, hoewel ik eigenlijk niet weet, waarom, erkende hij. Ik heb mijn meisjesnaam weer aange nomen, omdat ik den naam van mijn echtgenoot haat. giDg zij voort met een zekere onder drukte heftigheid in haar stem, die Unbert nog niet by haar had opgemerkt, en daar ik geen familie in Engeland heb en ook niemand anders die belaDg in mij stelt, kan ook nie mand mij er een verwijt vbd maken, dat ik het deed. Ik geloof ook niet dat men n verwijten zal iets gedaan te hebben, wat gy voor recht hield, zeide Hubert, zeer verrast door hetgeen zij hem vertelde. Dolores zweeg, als scheen zy ergens op te wachten, maar toen Hubert bleef zwygeD, hernam 'zij eenigszins spytig Gij vraagt mij in het geheel niet naar byzoDderheden, stelt ge dan zoo weinig belaDg in hetgeen my betreft mr. CMw Integendeel, ik stel zelfs heel veel belang in alles wat op u betrekking heoft, antwoordde Hubert op hartelijkeu toon, maar ik wil u niet met onbescheiden vragen lastig vallen. Zy glimlachte, dit aDtwoord schoen haar zeer verheugd te maken, want ondanks haar zes en twintig jaren bad zij nog iets kinderlijks eenvoudigs over zich. Ik bon zoo blij dut n dat zegt, want oik heb zoo gaarne dat men belang in my stelt en van u houd ik alsof ge mijn broeder waart, zeide zij op ongokucstelden toon. Ik zon ook niets liever wenscben dan dat gij mij als zoodanig bi schouwde,hernam Ilnbert terwijl bij de witte, fijne zachte hand der blinde aan zijn lippen drukte bet maakt my onuitsprekelijk gelukkig, dat gij my als een broeder beschouwt, misschien ban ik na verloop van tijd nog eens al uw goedheid vergelden. Stil, zeide zij met een afwerende hand beweging, duur moogt ge niet van spreken. Bedenk toch welk een eenzaam leven ik leid, ik heb peen bloedverwanten, geen vrienden behalve Jnstine en zy en ik leven steeds op dezelfde eentonige wijze voort, van da? tot dag, van week tot week, van jaar tot jaar zonder eenige afwisseling Soms gevoel ik mij dan ook zoo verlaten en troosteloos, dat het leven mij bijna een last wordt. Het is werke lijk een weldaad voor mij geweest, dat gij hier kwaamt en dat ik u kon verplegen, dat gaf mijn voor 't minst een levensdoel, ik vond my bPBtaan niet nnttelooB meer. Hubert keek baar eenigszins verlegen aan en vroeg toen Wilt ge mij tbans uw levensgeschiedenis verhalen Waoneer ik nw broeder ben, dan heb ik ook het recht die te vernemeD. Ja, antwoordde zij, ik zal n alles ver tellen en dan kunt ge salt oordeelen of ik al dan niet gefaald heb. Ik ben in M< x co gebo ren, mjjn vader was een Spanjaard en mya moeder een Engeleche. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1914 | | pagina 1