Nummer IT Donderdag 26 Februari 1914 37e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waaiwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen, Eerste Blad. VASTENBRIEF, Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Concept-ontwerp Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. De Sunlightzeep is absoluut zuiver en vrij van schadelijke bestanddeelen. Z i j is goedkoop, overal verkrijgbaar en hare ongeëvenaarde uit muntende kwaliteit beantwoordt ten volle aan de strengste eischen van hygiene en zuiverheid. Daar om is zij onmisbaar in ieder wel geordend huishouden. UNLIGHT voor eene regeling van het vak onderwijs voor schoenmakers in Nederland. in het onderwerk maken voor gezellen en meesters d. Meester avond cursussen voor a.s. en reeds gevestigde meesters. eerste jaar: tweede jaar: 50 uur. 60 10 20 10 150 IVaahvijksclie en Langstraatsclie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: Adyektbntiën 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer ontrac gesloten. Reclames 15 cent per regel. [GEWAARBORGD ONVf RVALSCHJ ZONDER Gedeponeerd) Schadelijke Bfjl'iNDDctlEN L 281 BW De Vastenbrief van onzen Bisschop is dit jaar weer even belangrijk als altijd. De hooge kerkvorst is over zijn dio cesane» blijkens den aanhef van zijn schrijven wel tevreden. Van nDE ECHO VAN HET ZUIDEN." 36) Is het niet prettig, hier bij bet koes terend haardvuur. Ouder zulke omstandigheden behoeft meu er waarlik geeu spijt van te hebben als meu moet thuisblijven, want bet is alechuwelyk weer. Arline keek naar de vensterruiten, waar de regen tegenaan kletterde en onwillekeurig rilde zy. Ja het ziet er niet aanlokkend uit, zeide zij, en ik beklaag de arme menschen die na op straat moeten zijn. Wat huilt de wind Dat is nu het akeligste geluid dat ik ken, het wekt allerlei treurige herinneringen in mij op. Met een glimlachje antwoordde mrs.'Caroll Gy zyt nog wel wat jong, mijn kind, om al trenrige herinneringen te hebben. Na een oogenblik bcdenkeus voegde zij er evenwel bij En toch wil ik dat weer niet zeggen, want jonge menschen gevoelen vreugde en smart meer dan wij, ouden van dagen. Ik heb in mijn jeugd meer droefheid doorstaan dan op rijperen leeftijd. Arline keek haar eeuigozins verwonderd aan. Dan bedriegt mijn uiterlijk n toch, want ik heb ook ruimschoots mijn deel in de lasten deB levens gehad, hernam mrsi Caroll. Ik ben niet altijd zoo wel gestold geweest. Zij leunde in haar fauteuil achterover en verzonk in diep gepeinsten slotte vervolgde zij Toen ik trouwde was ik niet rijk en myn echtgenoot evenmin, maar hij werkte onvermoeid om zich een vermogen te ver- Bchafi'en. Ongelukkigerwijze wilde hij te spoedig rijk worden en toen wij al een redelijk kapi- >Wanueer wij ons Bisdom overzien* aldus schrijft Mgr. v.d. Ven, met echt herderlijke voldoening, dan merken wij daarin niet weinig op wat ons troost, bemoedigt en hoop geeft voor de toe komst.* En dan wijst de hoogwaardige prelaat op: >den algemeen echt godsdienstigen geest.* die er heerschtde menigvul dige katholiek georganiseerde vereeni- gingen van liefdadigheid, die zooveel heil bewerken, ten belange van den noodlijdenden mensch een edelmoedig en volhardend strijden tegen het drank misbruik eene zinsnede die na den aanval van zekere zijde op de Kath. drankweer, den voormannen zeker tot genoegdoening zal strekken de H. Families, Congregaties, Patronaten e.d. waarin de geestelijke belangen van ons volk op uitstekende wijze worden ver zorgd en behartigd het »vervierdubbeld< gebruik der H. Sacramenten de retrai tehuizen enz. Wij zijn dus, zoo gaat Mgr. verder niet zonder reden in goede hoop voor de toekomst. Verleden jaar hebben Wij U gewezen op het ware geluk, dat wel allen zoeken, waar het te vinden is. Vele schijnen het te zoeken in voorbij gaande dingen en vinden het niet, omdat het noodzakelijk eeuwig duren moet. Dit hadden Wij U verleden jaar getracht duidelijk te maken. Laat ons nu dit jaar U wijzen den weg, die tot dit ware geluk voert. Er is maar één weg daarheen, B. G. en deze weg is de liefde, de vriendschap Gods. Wie in Gods liefde leeft en sterft is zeker van den hemel, want de hemel is het loon zijner vrienden. Ik zelf, zegt God tot Abraham, ik zelf zal uw over groot foon zijn. De vriend Gods is dus de eeuwig gelukkige na dit leven maar hij is ook de eenig ware gelukkige in dit leven. Hij, die vijand van God is, kan gelukkig schijnen in het oog van anderen, die zijn toestand niet kennen, maar in waarheid gelukkig zijn, kan hij niet. Hoe toch zou iemand zich werke lijk gelukkig kunnen gevoelen ook in het midden van den overvloed van alles, wat hij wenschen kan, iemand, die denkt en gelooft, dat hij als zondaar hangt boven den afgrond des verderfs, waariD hij elk oogenblik voor eeuwig kan neer storten, zonder hoop op redding. Dit taaltje bijeengespaard hadden waagde hij dat aan een speculatie in kolenmijnen, omdat hy hoopte dat het daardoor verdrievoudigd zou worden, maar de speculatie mislukte on al ons geld ging daarbij verloren. Dat was een zware slag voor ons, wauf; du moesten wy weer vau voren af aan beginnen mot werken en sparen en dat is lang niet aangenaam, maar het moest nu eenmaal en ik moet zoggen, dat wij bet geen van drieën, mijn echtgenoot, ik en mijn nicht Kitty, aan de noodige ijver en volhar ding lieten ontbroken. Woonde uw nicht Kitty bij u in hnis? vroeg Arline, die veel belang stelde in alles wat ds oude dame botrof. Ja, reeds met haar achtste jaar kwam zij by ons, want toen werd zij wees en daar ik zelf npoit kinderen heb gehad, nam ik haar als myn dochter aan en voedde haar op. Toen de ramp ons trof, was zij omstreeks zeventien jaar oud en het eerste wat zij deed was naar W. gaan en zich daar een betrekking als winkeljuffrouw in een muziekhandel verschaffen. Ik wilde bet eerst niet toestaan, want zij was als een dame opgevoed, maar zij verzocht het mij zoo dringend, dat ik ten slotte wel moest toegeven. Gij hebt alles voor mij gedaan, stel mij na ook in de gelegenheid iets voor u te doen, zeide zij en zij verklaarde daarbij uit drukkelijk dat zij ons niet tot last wilde zijn. Ik herinner mij nog zeer goed den dag toen zij ons verliet en hoe lief zij er uitzag, toen zy zich aan het tuinhek nog eenmaal omkeerde om odb een laatst vaarwel toe te wenken. Was zy mooi? Mooi, mijn liefste, dat is het rechte woord niet, zij was beeldschoon, ik heb in myn geheele leven nog geen meisje gezien dat schooner was, Er ligt een portret van haar daar in de kast zij wees naar een hoog, ouderwetsch meubelstuk in de kamer dat zal ik n bij gelegenheid eens laten zien. Het w»b jammer, dat zy van ons weg ging, jammer heel jammer, zuchtte mrs. Caroll. Is zij dan kort daarop gestorven vroeg Arline. die aandachtig gelnisterd bad. Neen, maar zes maanden later kwam zij by ons terug, zoo veranderd dat ik haar nauwelijks herkende. Toen zij heenging geleek zy een bloeiende roos, nu zij terugkeerde was kan geen ernstig mensch geen ernstig denken en gelukkig zijn. Neen, zegt de H. Schrift, er is geen vrede voor de goddeloozen. Wij besluiten dus hieruit met recht, dat de vriend Gods niet alleen naderhand, maar ook hier de eenig ware gelukkige is. Ten slotte zet de Bisschop in het schrijven Zijne geloovlgen aan voor te gaan in de liefde Gods, en vooral roept Mgr. de ouders toe te waken voor hunne kinderen. De Bisschop van 's Hertogenbosch richt verder een waarschuwend woord tot de Hem onderhoorige geloovigen over de moderne dansen. >Die ergerlijke dansen* zegt de Bis schop, >hebben op verschillende plaat sen in hooge mate de bezorgdheid gewekt der geestelijke herders.* >Wij hebben ons zelf afgevraagd of wij onze dlocesanen hiertegen ook niet dienden te waarschuwen.* Wij gelooven dat onze diocesanen nog te veel deugd en fatsoen bezitten, om zich niet met fierheid boven zulke er- gelijke en verlangende genietingen te verheffen. Wij achten ze reeds genoeg gebrandmerkt door de publieke opinie om er nog iets te moeten bijvoegen.* Ten slotte wijst de Bisschop op een andere aangelegenheid. Het is de kwestie der minder voeg zame kleeding*, zooais de BlsSchop het noemt. Omtrent de >minder voegzame klee ding, die sedert eenigen tijd langzaam meer en meer het zedigheidsgevoel dreigt te overschrijden, meenen wij ons te moeten aansluiten, zoo luidt het vermanend woord van den kerkvorst, bij al de herders, die reeds hierom trent hunne stem hebben doen hooren, opdat ons later niet worde gezegdWij hebben het niet geweten, onze herders hebben ons niet gewaarschuwd. Wij zeggen u dus, geliefde ouders en allen, die hierbij meer betrokken zijn, wat immer door alle weidenkenden ge- gewild en gewaardeerd is. Het gaat hier over de ware grootheid, de eer en het gebrek van den mensch. Laat U en de Uwen dit hooge goed niet ontnemen door de ijdelheid en de slavernij van een grillige mode.* En de Bisschop besluit zijne verma ning met het woord des H. Geestes haar gelaat doodsbleek en ingevallen, zij was lusteloos en onverschillig voor alles wat er om haar heen gebeurde. Ik vroeg haar herhaalde malen of er iets met haar gebeurd was, maar zij antwoordde telkens «niets, volstrekt niets" en ik wildo haar niet kwellen, daarom liet ik haar in den eersten tjjd geheel met rust, maar inplaais dat haar toestand verbeterde, werd het aldoor erger mot haar, zoodat ik ten slotte den raad van een dokter inwon, die van mee ning was dat zij aan heimwee leed, hetgeen ik ook zeer waarschijnlijk vond. Hij deed voor haar alles wat de kunst vermag, maar, hot baatte niet, niets scheen belangstelling bij haar op te wekken en zij kwijnde onder onze oogen weg bij gebrek aan levenslust. Eindelijk zei de dokter dat het eenige, wat haar misschien nog kou helpen, een verre zeereis en oen langdurig verblijf in oen andsr werelddeel was Zonderliog genoeg vatte zy dat denkbeald vol begeerte aan en zeide dat zij gaarne vertrekken zou. Na een korte pauze hervatte de oude dame Toevallig waren wij bekend met een familie twee zosters en een broeder mot name Graham, die op het punt stond zich in Mel bourne te gaan vestigen om daar baar geluk te beproeven en Kitty stemde er volgaarne in toe, zich bij haar aan te sluiten. Op den avond vóór haar vertrek kwam zij bij my, gaf mij den sleutel van haar kas te bewariDg en nooit zal ik de treurige uitdrukking barer oogen vergeten, toen zij mij om den hals viel en my kuste. «Tantetje, zeide zij, gy moogt my niet voor ondankbaar honden, omdat ik u myn vertroa- wen onthield, ik kon niet anders, want ik had plecntig beloofd te zullen zwygen en gij zoudt toch niet willen, dat ik mijn woord ongetrouw werd." Ik deed haar slechts ééu vraagof het ge heim een geliefde betrof, zij antwoordde daar bevestigend op en toen deed ik haar geen verdere vragen meer. Zoo vertrok zij dan en werkelijk schijnt de groote zeereis baar goed gedaan te hebben, want zoodra zij iu Austra lië aankwam, vond zij b'y een Engelsche familie een betrekking als gouvernante en schreef ons, dat zij niet voornemens was spoedig naar Euro pa terug te keereu. Gedurende dat jaar ont- »0, hoe schoon is een kuisch geslacht met den glans der deugd. Onsterfelijk toch is zijne gedachtenis, want èn bij God is het geëerd èn bij de menschen. III. Speciale vakscholen te Amsterdam, den Haag. Toelichting De bestaande vakscholen te Amster dam en den Haag, zullen het meest aan de behoeften voldoen als zij ingericht zijn op den voet als hieronder is aan gegeven. Voor het Noorden en Oosten des lands is het gewenscht dat in enkele plaatsen, daarvoor gunstig gelegen, aan de afdee- lingen in het schoenmaken aan de am bachtsscholen een zoodanige uitbrei ding gegeven wordt, dat het programma van onderwijs en de eraan te verbinden cursussen, aan het hieronder vermelde programma voldoen. a. Dagschool voor leerlingen 4 leer jaren 44 uur per week. Programma onderwijsvakken 1. alle soorten onderwerk maken met de hand 2. reparatiewerk 3. vakteekenen 4. anatomie 5. patronenmaken 6. uitsnijden 7. leestklaar werk maken 8. materialen kennis 9. voortgezet lager onderwijs. b. Avondschool voor leerlingen9 maanden 7 uur per week. 4 leerjaren. onderwijsvakken 1. reparatiewerk; 2. eenvoudige onderwerken maken met de hand 3. vakteekenen 4. anatomie 5. eenvoudige patronen maken 6. materialen kennis. N.B. Dezelfde vakken, ook genoemd in het programma van de dagschool vingen wij verscheidene brieven van Kitty, maar toen bleven die berichten eenklaps nit en ik heb sedert nooit meer iets van baar gehoord. Gij weet dus niet eens of zy nog in leven is? Met zekerheid, neen, maar toch twijfel ik er niet aan, of zij is overleden, want hoewel ik overal om inlichtingen omtrent haar heb gevraagd, is het mij niet gelukt, iets van myn nicht te vernemeD, bovendien zou zy, wanneer zij nog in leven was, mij zeker wel geschreven hebben. Neen, zij moet kort no het verzenden van baar laatsten brief gestorven zijn en ge kunt wel begrijpen, dat het mijn verdriet nog verzwaard boeft te weten, dat zij in een vreemd land, waar zij bloedverwanten nog vrienden had, haar leven moest eindigen. Ook van de familie Graham heb ik niets gehoord, zy is waarscbijolijk van Kitty gescheiden geworden, zoodra deze in haur betrokking ging. Zoudt ge haar portret willen zien? O zeker zeer gaarne antwoordde Arline. Mrs. Carroll stond op en ging naar een smal kastje, dat in een boek van de kamer stond en dat zy opende met een klein Bleuteltje, dat aan haar sleutelring hing. Ofschoon Arline niets meer van de nicht van mrs. Caroll afwist, dan hetgeen de oude dame verteld had. voelde zij toch een zonder linge gemoedsaandoening, toen het kastje werd geopend en zij eenige pakjes brieven zag liggen, die daar nog juist iu dezelfde volgorde lagen, waarin de hand van het meisje ze gerangschikt had. Mrs. Caroll hernam Ik beb hier nog niets in veranderd. Alleen heb ik verleden jaar de brieven er eeD8 uitge nomen en doorgebladerd om te zien of er Diet eenige bij waren, die door een mannenhand geschreven zyn, want ik meende dat ik wel bet recht had te onderzoeken, wie de beminde van mijn arme Kitty is geweeBt, maar myn moeite werd niet beloond en ik legde de brieven weer juist zoo neer als ik ze gevonden had. Wat haar geheim ook mag geweest zijn, het is met haar gestorven. De photografie, waarnacr mrs. Car >11 zocht, lag op den bodem van een vak en 02a het portret te krijgen, moest zij de brieven er uit worden minder uitgebreid behandeld terwijl andere vakken vervallen. c. Aanvullingscursussen duur van elke cursus 9 maanden 2 avonden van 3 les uren is 6 uur per week. Programma der vakken Cursus 1 gepend en gesloten kant genaaide onderwerken met de hand. Cursus 2 openkant en omgekeerd genaaid on derwerk maken met de hand Cursus 3 luxe onderwerk maken met de hand. Cursus 4 orthopaedische en gelijmde onderwer ken maken met de hand. Cursus 5 het werken op in klein machinaal be drijf voorkomende machines. 3 leerjaren, duur van eiken cursus 6 maanden, aantal wekelijksche lesuren 6, 2 avonden per week totaal aantal lesuren voor het geheele leerplan 450 uren. (met thuis uit te werken opgaven.) Programma der vakken 1. anatomie; 25 uur. 2. maatnemen etc.25 3. leesten maken55 4. vakteekenen en eenvou dige patronen hiaken45 150 Programma der vakken 1. materialen kennis; 40 uur. 2. calculatie; 15 3. uitsnijden25 4. patronenmaken (luxe en orthopaedische) 20 5. leestklaar werk maken50 150 derde jaar: Programma der vakken 1. boekhouden enz.; 2. kosten berekening en bedrijfsleiding 3. vereenigingsleven 4. wetskennis 5. vakschoolwezen n ff ff N B. Voor de aanvullingscursussen in het onderwerk maken zoowel als voor den meestercursus moet gelegen heid geboden worden tot deelname aan de deelcursussen. De onderwijsvakken daarvoor, zijn zoodanig gegroepeerd dat in eiken deel cursus de bij elkaar behoorende vakken worden behandeld. nemen. Terwijl zy dat deed, kwam Arline naast haar staan, keek vol belangstelling in het kastje en wees naar een bonten knopje, dat zy in den achterwand had^opgemerkt. Wat is dit? vroeg zy. Mrs. Ccroll bekeek het' knopje eveneens en antwoordde Ik weet het niet. Ik heb het vroeger ook al eens opgemerkt en ik meende, dat wanneer ik er op drnkte, er misschien een geheim vak te voorBchijo zon komen maar het is my niet gelakt het te vinden. Hier is bet portret. Hoe vindt ge het? Hoewol de photogr&fie zeer oad en daardoor erg verbleekt was, kon men toch met een oogopslag zien, dat het origineel inderdaad eene buitengewone schoonheid moet ge weest zijD. De gelaatsuitdrukking was op merkelijk zachtzinnig en lieftullig en er lag een weemoedige, smachtende blik in die groote donkere oogen als vermoedde bet meisje welk een treurig lot haar beschoren waswat Arline evenwel het meest trof, was dat zy in deze trekken een bekend gelaat meende terng te vinden Het is me als had ik haar vroeger al eeDS meej gezien, merkte zij op, maar dat is toch niet mogelijk. Neen, antwoordde mrs. Carroll, dat is onmogelijk, waut toen gij geboren werdt, was zy al lang in Australië. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1914 | | pagina 1