Nummer IT
Donderdag 26 Februari 1914
37e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waaiwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen,
Eerste Blad.
VASTENBRIEF,
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Concept-ontwerp
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
De Sunlightzeep is
absoluut zuiver en
vrij van schadelijke
bestanddeelen. Z i j
is goedkoop, overal
verkrijgbaar en hare
ongeëvenaarde uit
muntende kwaliteit
beantwoordt ten
volle aan de strengste
eischen van hygiene
en zuiverheid. Daar
om is zij onmisbaar
in ieder wel geordend
huishouden.
UNLIGHT
voor eene regeling van het vak
onderwijs voor schoenmakers
in Nederland.
in het onderwerk maken voor gezellen
en meesters
d. Meester avond cursussen voor a.s.
en reeds gevestigde meesters.
eerste jaar:
tweede jaar:
50
uur.
60
10
20
10
150
IVaahvijksclie en Langstraatsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
Adyektbntiën 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer ontrac
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
[GEWAARBORGD
ONVf RVALSCHJ
ZONDER
Gedeponeerd)
Schadelijke
Bfjl'iNDDctlEN
L 281
BW
De Vastenbrief van onzen Bisschop
is dit jaar weer even belangrijk als altijd.
De hooge kerkvorst is over zijn dio
cesane» blijkens den aanhef van zijn
schrijven wel tevreden.
Van nDE ECHO VAN HET ZUIDEN."
36)
Is het niet prettig, hier bij bet koes
terend haardvuur. Ouder zulke omstandigheden
behoeft meu er waarlik geeu spijt van te
hebben als meu moet thuisblijven, want bet
is alechuwelyk weer.
Arline keek naar de vensterruiten, waar de
regen tegenaan kletterde en onwillekeurig
rilde zy.
Ja het ziet er niet aanlokkend uit, zeide
zij, en ik beklaag de arme menschen die na
op straat moeten zijn. Wat huilt de wind
Dat is nu het akeligste geluid dat ik ken,
het wekt allerlei treurige herinneringen in
mij op.
Met een glimlachje antwoordde mrs.'Caroll
Gy zyt nog wel wat jong, mijn kind,
om al trenrige herinneringen te hebben.
Na een oogenblik bcdenkeus voegde zij er
evenwel bij
En toch wil ik dat weer niet zeggen,
want jonge menschen gevoelen vreugde en
smart meer dan wij, ouden van dagen. Ik
heb in mijn jeugd meer droefheid doorstaan
dan op rijperen leeftijd.
Arline keek haar eeuigozins verwonderd aan.
Dan bedriegt mijn uiterlijk n toch, want
ik heb ook ruimschoots mijn deel in de lasten
deB levens gehad, hernam mrsi Caroll. Ik ben
niet altijd zoo wel gestold geweest.
Zij leunde in haar fauteuil achterover en
verzonk in diep gepeinsten slotte vervolgde
zij
Toen ik trouwde was ik niet rijk en
myn echtgenoot evenmin, maar hij werkte
onvermoeid om zich een vermogen te ver-
Bchafi'en. Ongelukkigerwijze wilde hij te spoedig
rijk worden en toen wij al een redelijk kapi-
>Wanueer wij ons Bisdom overzien*
aldus schrijft Mgr. v.d. Ven, met echt
herderlijke voldoening, dan merken wij
daarin niet weinig op wat ons troost,
bemoedigt en hoop geeft voor de toe
komst.*
En dan wijst de hoogwaardige prelaat
op: >den algemeen echt godsdienstigen
geest.* die er heerschtde menigvul
dige katholiek georganiseerde vereeni-
gingen van liefdadigheid, die zooveel
heil bewerken, ten belange van den
noodlijdenden mensch een edelmoedig
en volhardend strijden tegen het drank
misbruik eene zinsnede die na den
aanval van zekere zijde op de Kath.
drankweer, den voormannen zeker tot
genoegdoening zal strekken de H.
Families, Congregaties, Patronaten e.d.
waarin de geestelijke belangen van ons
volk op uitstekende wijze worden ver
zorgd en behartigd het »vervierdubbeld<
gebruik der H. Sacramenten de retrai
tehuizen enz.
Wij zijn dus, zoo gaat Mgr. verder
niet zonder reden in goede hoop voor
de toekomst. Verleden jaar hebben Wij
U gewezen op het ware geluk, dat wel
allen zoeken, waar het te vinden is.
Vele schijnen het te zoeken in voorbij
gaande dingen en vinden het niet, omdat
het noodzakelijk eeuwig duren moet.
Dit hadden Wij U verleden jaar getracht
duidelijk te maken. Laat ons nu dit jaar
U wijzen den weg, die tot dit ware geluk
voert.
Er is maar één weg daarheen, B. G.
en deze weg is de liefde, de vriendschap
Gods. Wie in Gods liefde leeft en sterft
is zeker van den hemel, want de hemel
is het loon zijner vrienden. Ik zelf, zegt
God tot Abraham, ik zelf zal uw over
groot foon zijn. De vriend Gods is dus
de eeuwig gelukkige na dit leven maar
hij is ook de eenig ware gelukkige in
dit leven. Hij, die vijand van God is,
kan gelukkig schijnen in het oog van
anderen, die zijn toestand niet kennen,
maar in waarheid gelukkig zijn, kan hij
niet. Hoe toch zou iemand zich werke
lijk gelukkig kunnen gevoelen ook in het
midden van den overvloed van alles,
wat hij wenschen kan, iemand, die denkt
en gelooft, dat hij als zondaar hangt
boven den afgrond des verderfs, waariD
hij elk oogenblik voor eeuwig kan neer
storten, zonder hoop op redding. Dit
taaltje bijeengespaard hadden waagde hij dat
aan een speculatie in kolenmijnen, omdat hy
hoopte dat het daardoor verdrievoudigd zou
worden, maar de speculatie mislukte on al ons
geld ging daarbij verloren. Dat was een zware
slag voor ons, wauf; du moesten wy weer vau
voren af aan beginnen mot werken en sparen
en dat is lang niet aangenaam, maar het moest
nu eenmaal en ik moet zoggen, dat wij bet
geen van drieën, mijn echtgenoot, ik en mijn
nicht Kitty, aan de noodige ijver en volhar
ding lieten ontbroken.
Woonde uw nicht Kitty bij u in hnis?
vroeg Arline, die veel belang stelde in alles
wat ds oude dame botrof.
Ja, reeds met haar achtste jaar kwam
zij by ons, want toen werd zij wees en daar
ik zelf npoit kinderen heb gehad, nam ik haar
als myn dochter aan en voedde haar op. Toen
de ramp ons trof, was zij omstreeks zeventien
jaar oud en het eerste wat zij deed was naar
W. gaan en zich daar een betrekking als
winkeljuffrouw in een muziekhandel verschaffen.
Ik wilde bet eerst niet toestaan, want zij was
als een dame opgevoed, maar zij verzocht het
mij zoo dringend, dat ik ten slotte wel moest
toegeven. Gij hebt alles voor mij gedaan, stel
mij na ook in de gelegenheid iets voor u te
doen, zeide zij en zij verklaarde daarbij uit
drukkelijk dat zij ons niet tot last wilde zijn.
Ik herinner mij nog zeer goed den dag toen
zij ons verliet en hoe lief zij er uitzag, toen
zy zich aan het tuinhek nog eenmaal omkeerde
om odb een laatst vaarwel toe te wenken.
Was zy mooi?
Mooi, mijn liefste, dat is het rechte
woord niet, zij was beeldschoon, ik heb in
myn geheele leven nog geen meisje gezien dat
schooner was, Er ligt een portret van haar
daar in de kast zij wees naar een hoog,
ouderwetsch meubelstuk in de kamer dat
zal ik n bij gelegenheid eens laten zien. Het
w»b jammer, dat zy van ons weg ging, jammer
heel jammer, zuchtte mrs. Caroll.
Is zij dan kort daarop gestorven vroeg
Arline. die aandachtig gelnisterd bad.
Neen, maar zes maanden later kwam zij
by ons terug, zoo veranderd dat ik haar
nauwelijks herkende. Toen zij heenging geleek
zy een bloeiende roos, nu zij terugkeerde was
kan geen ernstig mensch geen ernstig
denken en gelukkig zijn. Neen, zegt
de H. Schrift, er is geen vrede voor de
goddeloozen. Wij besluiten dus hieruit
met recht, dat de vriend Gods niet
alleen naderhand, maar ook hier de
eenig ware gelukkige is.
Ten slotte zet de Bisschop in het
schrijven Zijne geloovlgen aan voor te
gaan in de liefde Gods, en vooral roept
Mgr. de ouders toe te waken voor hunne
kinderen.
De Bisschop van 's Hertogenbosch
richt verder een waarschuwend woord
tot de Hem onderhoorige geloovigen
over de moderne dansen.
>Die ergerlijke dansen* zegt de Bis
schop, >hebben op verschillende plaat
sen in hooge mate de bezorgdheid
gewekt der geestelijke herders.*
>Wij hebben ons zelf afgevraagd of
wij onze dlocesanen hiertegen ook niet
dienden te waarschuwen.*
Wij gelooven dat onze diocesanen nog
te veel deugd en fatsoen bezitten, om
zich niet met fierheid boven zulke er-
gelijke en verlangende genietingen te
verheffen. Wij achten ze reeds genoeg
gebrandmerkt door de publieke opinie
om er nog iets te moeten bijvoegen.*
Ten slotte wijst de Bisschop op een
andere aangelegenheid.
Het is de kwestie der minder voeg
zame kleeding*, zooais de BlsSchop het
noemt.
Omtrent de >minder voegzame klee
ding, die sedert eenigen tijd langzaam
meer en meer het zedigheidsgevoel
dreigt te overschrijden, meenen wij ons
te moeten aansluiten, zoo luidt het
vermanend woord van den kerkvorst,
bij al de herders, die reeds hierom
trent hunne stem hebben doen hooren,
opdat ons later niet worde gezegdWij
hebben het niet geweten, onze herders
hebben ons niet gewaarschuwd.
Wij zeggen u dus, geliefde ouders en
allen, die hierbij meer betrokken zijn,
wat immer door alle weidenkenden ge-
gewild en gewaardeerd is. Het gaat hier
over de ware grootheid, de eer en het
gebrek van den mensch.
Laat U en de Uwen dit hooge goed
niet ontnemen door de ijdelheid en de
slavernij van een grillige mode.*
En de Bisschop besluit zijne verma
ning met het woord des H. Geestes
haar gelaat doodsbleek en ingevallen, zij was
lusteloos en onverschillig voor alles wat er om
haar heen gebeurde. Ik vroeg haar herhaalde
malen of er iets met haar gebeurd was, maar
zij antwoordde telkens «niets, volstrekt niets"
en ik wildo haar niet kwellen, daarom liet ik
haar in den eersten tjjd geheel met rust, maar
inplaais dat haar toestand verbeterde, werd
het aldoor erger mot haar, zoodat ik ten slotte
den raad van een dokter inwon, die van mee
ning was dat zij aan heimwee leed, hetgeen
ik ook zeer waarschijnlijk vond. Hij deed voor
haar alles wat de kunst vermag, maar, hot
baatte niet, niets scheen belangstelling bij
haar op te wekken en zij kwijnde onder onze
oogen weg bij gebrek aan levenslust. Eindelijk
zei de dokter dat het eenige, wat haar misschien
nog kou helpen, een verre zeereis en oen
langdurig verblijf in oen andsr werelddeel was
Zonderliog genoeg vatte zy dat denkbeald vol
begeerte aan en zeide dat zij gaarne vertrekken
zou.
Na een korte pauze hervatte de oude dame
Toevallig waren wij bekend met een familie
twee zosters en een broeder mot name
Graham, die op het punt stond zich in Mel
bourne te gaan vestigen om daar baar geluk
te beproeven en Kitty stemde er volgaarne in
toe, zich bij haar aan te sluiten. Op den avond
vóór haar vertrek kwam zij bij my, gaf mij
den sleutel van haar kas te bewariDg en nooit
zal ik de treurige uitdrukking barer oogen
vergeten, toen zij mij om den hals viel en my
kuste.
«Tantetje, zeide zij, gy moogt my niet voor
ondankbaar honden, omdat ik u myn vertroa-
wen onthield, ik kon niet anders, want ik had
plecntig beloofd te zullen zwygen en gij zoudt
toch niet willen, dat ik mijn woord ongetrouw
werd."
Ik deed haar slechts ééu vraagof het ge
heim een geliefde betrof, zij antwoordde daar
bevestigend op en toen deed ik haar geen
verdere vragen meer. Zoo vertrok zij dan en
werkelijk schijnt de groote zeereis baar goed
gedaan te hebben, want zoodra zij iu Austra
lië aankwam, vond zij b'y een Engelsche familie
een betrekking als gouvernante en schreef ons,
dat zij niet voornemens was spoedig naar Euro
pa terug te keereu. Gedurende dat jaar ont-
»0, hoe schoon is een kuisch geslacht
met den glans der deugd. Onsterfelijk
toch is zijne gedachtenis, want èn bij
God is het geëerd èn bij de menschen.
III. Speciale vakscholen te Amsterdam,
den Haag.
Toelichting
De bestaande vakscholen te Amster
dam en den Haag, zullen het meest aan
de behoeften voldoen als zij ingericht
zijn op den voet als hieronder is aan
gegeven.
Voor het Noorden en Oosten des lands
is het gewenscht dat in enkele plaatsen,
daarvoor gunstig gelegen, aan de afdee-
lingen in het schoenmaken aan de am
bachtsscholen een zoodanige uitbrei
ding gegeven wordt, dat het programma
van onderwijs en de eraan te verbinden
cursussen, aan het hieronder vermelde
programma voldoen.
a. Dagschool voor leerlingen 4 leer
jaren 44 uur per week.
Programma
onderwijsvakken
1. alle soorten onderwerk maken
met de hand
2. reparatiewerk
3. vakteekenen
4. anatomie
5. patronenmaken
6. uitsnijden
7. leestklaar werk maken
8. materialen kennis
9. voortgezet lager onderwijs.
b. Avondschool voor leerlingen9
maanden 7 uur per week.
4 leerjaren.
onderwijsvakken
1. reparatiewerk;
2. eenvoudige onderwerken maken
met de hand
3. vakteekenen
4. anatomie
5. eenvoudige patronen maken
6. materialen kennis.
N.B. Dezelfde vakken, ook genoemd
in het programma van de dagschool
vingen wij verscheidene brieven van Kitty,
maar toen bleven die berichten eenklaps nit
en ik heb sedert nooit meer iets van baar
gehoord.
Gij weet dus niet eens of zy nog in leven
is?
Met zekerheid, neen, maar toch twijfel
ik er niet aan, of zij is overleden, want hoewel
ik overal om inlichtingen omtrent haar heb
gevraagd, is het mij niet gelukt, iets van myn
nicht te vernemeD, bovendien zou zy, wanneer
zij nog in leven was, mij zeker wel geschreven
hebben. Neen, zij moet kort no het verzenden
van baar laatsten brief gestorven zijn en ge
kunt wel begrijpen, dat het mijn verdriet nog
verzwaard boeft te weten, dat zij in een vreemd
land, waar zij bloedverwanten nog vrienden
had, haar leven moest eindigen. Ook van de
familie Graham heb ik niets gehoord, zy is
waarscbijolijk van Kitty gescheiden geworden,
zoodra deze in haur betrokking ging. Zoudt
ge haar portret willen zien?
O zeker zeer gaarne antwoordde Arline.
Mrs. Carroll stond op en ging naar een
smal kastje, dat in een boek van de kamer
stond en dat zy opende met een klein Bleuteltje,
dat aan haar sleutelring hing.
Ofschoon Arline niets meer van de nicht
van mrs. Caroll afwist, dan hetgeen de oude
dame verteld had. voelde zij toch een zonder
linge gemoedsaandoening, toen het kastje werd
geopend en zij eenige pakjes brieven zag liggen,
die daar nog juist iu dezelfde volgorde lagen,
waarin de hand van het meisje ze gerangschikt
had.
Mrs. Caroll hernam
Ik beb hier nog niets in veranderd. Alleen
heb ik verleden jaar de brieven er eeD8 uitge
nomen en doorgebladerd om te zien of er Diet
eenige bij waren, die door een mannenhand
geschreven zyn, want ik meende dat ik wel
bet recht had te onderzoeken, wie de beminde
van mijn arme Kitty is geweeBt, maar myn
moeite werd niet beloond en ik legde de brieven
weer juist zoo neer als ik ze gevonden had.
Wat haar geheim ook mag geweest zijn, het
is met haar gestorven.
De photografie, waarnacr mrs. Car >11 zocht,
lag op den bodem van een vak en 02a het
portret te krijgen, moest zij de brieven er uit
worden minder uitgebreid behandeld
terwijl andere vakken vervallen.
c. Aanvullingscursussen
duur van elke cursus 9 maanden 2
avonden van 3 les uren is 6 uur per
week.
Programma der vakken
Cursus 1
gepend en gesloten kant genaaide
onderwerken met de hand.
Cursus 2
openkant en omgekeerd genaaid on
derwerk maken met de hand
Cursus 3
luxe onderwerk maken met de hand.
Cursus 4
orthopaedische en gelijmde onderwer
ken maken met de hand.
Cursus 5
het werken op in klein machinaal be
drijf voorkomende machines.
3 leerjaren, duur van eiken cursus
6 maanden, aantal wekelijksche lesuren
6, 2 avonden per week
totaal aantal lesuren voor het geheele
leerplan 450 uren.
(met thuis uit te werken opgaven.)
Programma der vakken
1. anatomie; 25 uur.
2. maatnemen etc.25
3. leesten maken55
4. vakteekenen en eenvou
dige patronen hiaken45
150
Programma der vakken
1. materialen kennis; 40 uur.
2. calculatie; 15
3. uitsnijden25
4. patronenmaken (luxe en
orthopaedische) 20
5. leestklaar werk maken50
150
derde jaar:
Programma der vakken
1. boekhouden enz.;
2. kosten berekening en
bedrijfsleiding
3. vereenigingsleven
4. wetskennis
5. vakschoolwezen
n
ff
ff
N B. Voor de aanvullingscursussen
in het onderwerk maken zoowel als
voor den meestercursus moet gelegen
heid geboden worden tot deelname aan
de deelcursussen.
De onderwijsvakken daarvoor, zijn
zoodanig gegroepeerd dat in eiken deel
cursus de bij elkaar behoorende vakken
worden behandeld.
nemen.
Terwijl zy dat deed, kwam Arline naast haar
staan, keek vol belangstelling in het kastje en
wees naar een bonten knopje, dat zy in den
achterwand had^opgemerkt.
Wat is dit? vroeg zy.
Mrs. Ccroll bekeek het' knopje eveneens en
antwoordde
Ik weet het niet. Ik heb het vroeger ook
al eens opgemerkt en ik meende, dat wanneer
ik er op drnkte, er misschien een geheim vak
te voorBchijo zon komen maar het is my niet
gelakt het te vinden. Hier is bet portret. Hoe
vindt ge het?
Hoewol de photogr&fie zeer oad en daardoor
erg verbleekt was, kon men toch met een
oogopslag zien, dat het origineel inderdaad
eene buitengewone schoonheid moet ge
weest zijD. De gelaatsuitdrukking was op
merkelijk zachtzinnig en lieftullig en er lag
een weemoedige, smachtende blik in die groote
donkere oogen als vermoedde bet meisje welk
een treurig lot haar beschoren waswat
Arline evenwel het meest trof, was dat zy in
deze trekken een bekend gelaat meende terng
te vinden
Het is me als had ik haar vroeger al
eeDS meej gezien, merkte zij op, maar dat is
toch niet mogelijk.
Neen, antwoordde mrs. Carroll, dat is
onmogelijk, waut toen gij geboren werdt, was
zy al lang in Australië.
(Wordt vervolgd.)