Nurhmei 56 Zondag 12 Juli 1914 37e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ng Waalwijksclie Stoomdrukkerij Antoon Tielen, Eerste Blad. Uit de hoofdstad. DOOK DEK II4AT VËRBLIKI) Dit nummer bestaat uit DRIE bladen ~BÏnfiSNLAND7~ FEUILLETON. BEKENDMAKING. BINNENLAND. •Frankrijk. Voor eerste Abanië. Rechtszaken. Abonneert U op dit blad. aan 378/ sie it 75.- Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. ne klas EERSTE DEEL. vob ard. conr ie i )peti iuge aord wen daa: doet e dei E t ver i dei Waalwpsclie en Ijangstraalsche Courant, sie ÊLT if. rden 5 jaat artoe het aard, tot men hier- den- L916 irden deze i de wor- sdan acht. ning dan ïhtig >oud. >ven- rmie relkc tn en inga. rolgt latig rden, ïeer- Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f 0."6. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden *an Uitgever. den UITGAVE: Prijs der Advertbntiën 10 cent per regelminimum 6 regelsgroote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van ecü groot aantal regels en advertenties bij abonnemenl woider »ptri»!a seer voordeelige contract gesloten. Reclames 15 cent per regel Nadruk verboden.) Ik weet werkelijk deze keer niet, waarover te beginnen. Ik heb ditmaal zooveel stof tot schrijven," dat ik wer* kelijk niet weet over welk onderwerp het eerst. Enfin, ik zal maar eens een keus doen en beginnen (ja waar zou ik ook al beter mede kunnen aanvangen) over het vraagstuk der electrlciteits- voorziening, dat zijne oplossing gaat na deren. En die oplossing heeft me wat in gehad. De >proffen« hebben heel wat moeitegehad om dit electriciteits-sommet- je op te losseniHet moet hun wel niets an ders dan kilowatten en kilowaturen voor de oogen schemeren, hetgeen wel als oor zaak moet beschouwd worden, dat zij beiden (Prof. van Swaaij en Dr. Ver- hoeckx) tot geheel verschillende oplos singen Z'jn gekomen. Woensdag-avond krijgen voornoemde deskundigen hun galgenmaaltje. Zij zijn daartoe aan de «groene tafel* uitgenoodigd. Dat kan me nog een aardig gemoeivecht worden als het tusschen beide geleerden eens tot uitbarsting komt, want ik betwijfel het of de onderlinge vriendschap, sedert deze aangelegenheid, wel toegenomen is, om niet te zeggen, dat het tot vij andschap tusschen hen geworden is. Ik geloof evenwel, dat meo beter ge daan had hen maar netjes thuis te laten, want al zie ik nog zoo hoog op tegen de kennis van onze heeren gemeente raadsleden, ik ben er van overtuigd, dat zonder eenige uitzondering, het den raadsleden zal zijn alsof zij het in Keu len hooren donderen, als deze technici met hunne cijfers gaan goochelen, en dan daarbij, al redeneeren zij als Brug man en al schenken zij nog zoo klaren wijn, dit alles zal geen wijziging kunnen brengen in de stemming. Deze staat als rotsvast om de eenvoudige reden, dat het eene beginselkwestie is geworden. ver- den ïriD- n ter ten- iriog aruit aren. ELT, :r. •R, We zullen ons dus Woensdag kunnen vergasten, want al zijn we slechts op het dessert gevraagd (want naar verluidt zal het jdiner met gesloten deuren zijn, def tig hé) zoo zullen we toch als de stem ming er goed en wel io zit nog een mooi kersenpitten-bombardement kunnen bijwonen. Want «pittig* zijn onze raads leflen. Dit ondervonden we nog in de laatste vergadering. Toen een der raads leden op het idee kwam om onze wet- hoüders te pensionneeren (hoe hij in godsnaam op het idee kwam is me een raadsel) was niets meer of minder uit de discussie af te leiden dan dat men deu wethouders wilde zeggenGa nu alstublieft weg, twe zullen je nog wel iets toegeven, als je dan maar gauw gaat. Ik noem het kras. Reeds meerma len heb ik me afkeurend over de oppo sitie tegen het gemeentebestuur uitge laten, het lust me niet daarover weer uit te welden, maar dat weet ik wel, dat het mij niet moest gebeuren, ik zou ze zelf maar eens een uitweg doen vin den uit het tegenwoordig wespennest, dan zouden ze wel eens ondervinden hoe diep zij er zich met hun gespartel en geschreeuw in zouden werken. Wacht maar, die tijden zullen we nog wel eens beleven, als straks onze stadsbestuurders, noode, maar om hun hoogen leeftijd, gedwongen afstand zullen moeten doen van hunnen zetel. Waar zullen zij dan evenwel den dank vinden voor hun beste streven Wie zal hun grijze hoofd dan tooien met den welverdienden krans Ik vrees 1 Naar ik verneem zijn de achterbuurt bewoners voornemens een collecte te houden om geld bijeen te krijgen ten einde voor den bij het sportterrein dienstdoenden politieman een piëdestal te koopen, waarop hij dan kan gaan staan om het terrein beter te kunnen overzien. Nu toch heeft hij zijn handen vol werk want nauwelijks heeft hij aan den eenen kant de kinderen van het speelterrein afgejaagd of aan de andere zijde komt er weer een andere bent op. Zijn uitrusting willen zij dan voltooien met een flinke lange zweep, dan kan hij van uit het midden, op zijn verhevenheid staande, de kinderen eraf «slaan*. 't Is gewoon belachelijk. Daar hebben we nu duizen den en duizenden uitgegeven voor een sportterrein, maar geen kind wage het om er op te komen hoor. Nauwelijks toch ontdekt onze gewapende iemand op het mooie grasveld of hij is er hij als de kippen om hem er af te jagen. De gevolgen hiervao kunnen natuurlijk niet uitblijven. Nu gaan die kinderen hun troost zoeken op de plaatsen, waar hun tegenwoordigheid minder gewenscht is d.w.z. zij gaan «wandelen* in ons mooie plantsoen en zij gaan hun kennis verrijken aan de bloemen en planten daarin. Dat zij het daartoe noodig achten om een bloem af te plukken, ter nadere deter minatie of het ontstaan in zijn oorsprong willen ontdekken aan de geheele plant co daarom een plant in zijn geheel uil- zoude te veel plaats'vergen wellicht vind ik later nog wel eens gelegenheid daarop terug te komen. BOSSCHENAAR. De nieuwe Fransche Kamer heeft zich eergisteren met 34,8 legen 206 stammen ten gunste van de wet op den driejarigen dienstplicht uitgesproken, door de kredieten voor den bouw van kazernes, aauschalfing van benoodigdheden enz,, ten bedrage van 389,058,014, frs., toe te staan. PIANO 10 JAAR GARANTIE KUNSTSPELenELECTR: PIANO'S. VLEUGELS is HET ADRES Van „DE ECHO VAN' HET ZUIDEN." Van de afgunst tot de misdaad (24) D'Allardes bezag hein eon oogenblik met nieuwsgierigheid en zeide Eihet schyut u niet best te bevallen dat uw meester voor nakomelingschap gezorgd heeft. Och bromde de beheerder, wat wilt gij dat ik mij dat aantrekke Ben ik de erfge naam van mijnheer Bernard Zoo iemand dat moet hinderen zou het veeleer u zijn O maar ik heb daar nooit aan gedacht, riep Roger uit met eone zorgeloosheid die dan toch maar gemaakt was. Ik ben tien jaar onder dan Bernard, ik zal bem dus wel in 't graf voorgaan. Daartoe hebt gij geen plan Dat spreekt. Wie heeft zin om te sterven buiten eenige gevallen is dat nogal zeldzaam. D' Allardes had die ivoorden als opgeëten KlaarblykeUd had de zinspeling op het onaan gename vooruitzicht van die blijdegebenrtenis in de familie van zijn neef juiiit getroffen. L)ocb Gaauveoel was zalf ie veel geroerd om er zijne aandacht aun te schenken. Beidon hulden eenige oogenblikken noodig om op hun verhaal te komen. Ik zeide dan, hernam de beheerder, dat sinds vijf ot zes wek^n reeds, heslist was dat mevrouw de Pommery hier zou komen. Doch eeae gebeurtenis, welke overigens mijne meesters slechts in bun voornemen heeft be vestigd, heelt hen varplicht huDne aankomst eenige dagen te veivroegeD. En wat is dat Mynheer Bernard is aangewezen om in te schepen op den kruiser die binnenkort naar 'KESSELS'KON.FABRIEK. TILBURG WAAGT CATALOGUS - OOK TERMIJNBETALING rukkeD, wie zal dit onze tegenwoordige leergierige jeugd euvel duideo. Maar in- tusschen, daar gaat ons mooie plantsoen, waar jaarlijks duizenden en duizenden voor onderhoud aan besteed worden. Of moet het ons verwonderen, als zij ver bannen van hun speelplaats, waar zij kunnen ravotten als echte jongens, over gaan tot baldadigheden in de stad, waar door het mogelijk wordt dat het geheele tramstation in staat van «beleg* gesteld wordt en tengevolge, daarvan nu geen enkele ruit (eertijds waren er ruim 400) daarin meer heel is. Ik moge hier eens een beroep doen op ons onderwijzend personeel, wiens taak het is om de jeugd op het ongeoorloofde van dergelijke baldadigheden te wijzen. Ik zoude nog wel schrijven over de van verschillend» zijden verzochte Car navalsviering-beperking (relfs sprak men van afschaffing) in last not least op het euvel, dat zich in onze stad helaas te dikwijls vertoont, dat men aan fabrikan ten bulten de stad de uitvoering van groote werken opdraagt, terwijl in eigen omgeving zeker zoo kundige vakmannen gevonden worden, doch dit de Afrikaanscbe kust vertrekken zal om de militaire betoogiDg kracht bij te zetten, waartoe de regeering beBloten heeft om den een of an deren oproerigeu negerkoning ontzag in te boezemen. Och ja, dat wist ik, zegde d'AUardes losbollig. Cbauvenei hief, verwonderd, het hoofd op. Gij wiBt het Het nieuws is evenw 1 nog maar officieel van eergisteren.. Wie heeft n dat kuDnen meïdeelen Roger begreep dat hij een flater had begaan en beproefde er zich weer uit te trekker. Welgij zelf hebt mij dat verleden Maandag te verstaan gegeven, stamelde hy. O maar dat kan niet.. Om te beginnen beb ik u verleden Maandag niet gezien, ver volgens, ik herhaal het, is het nieuws nog maar van eergisteren officieel. Wat mij betreft, ik weet bet eerst van dezen morgen. Ah nu herinner ik het mij wie mij die inlichtingen verschaft heeft viel d'Allardes hem in de rede. Ik bezit een vriend -een hoigge- plaatsten vriend op het ministerie van marine Voor twee, drie dag°n heeft hij mij geschreven, en terloops beeft hij my bet nienws madeg'- deeld 't Is heel zonderling, zeide Cbanvenel, Roger in de oogen kijkende. Hoe heeft nw vriend kunnen veronderstellen dat gij belang steldet in de ministerieele beslissing welke Raymond de Pommery zag het levenslicht mijnheer de Pommery aangaat do 26 Febiuari daaropvolgende. Ik weet niet murmelded'Allardesonthutst. Het was eene groote vreugde voor Bernard Het kan wel zijn dat ik hem by mijn§ laatste j eene vreugde welke, ongelukkig getemperd mijnbeer Bernard moet den eersten Maart aan boord zijn. Het is dus heel goed mogelijk dat hy niet eens bij de geboorte van zijn kind zal aanwezig zijn. Arme jonden Dat ware waarlyk jammer grinnikte Roger. Een harde plicht welken de zeelieden Boms te vervullen hebben Altijd gedworgen hetgeen zij liefhebben op te offeren aan bnnne plicht Geen familieleven En altijd blootgesteld aan da ergste gevaren Een f*if is 't dat zij dikwijls bnn buid wagen. Doch ik geloof niet dat n dit bijzonder mishaagtin 't onderhavig geval. Ik begryp niet, mompelde d'Allardes ik wil niet begrijpen Anders zon ik wel verplicht zyn n duchtig op uwe plaats te zetten wegens eone zinspeling die kwetsend is voor mijne eerlijke gevoelens., en ik houd er van in goede verstandhouding met u te blijven, mijnheer Ohauvenel, hoewel gij u weinig welwillend aanstelt jeg-ns mij.. Vaarwel, tot een dezer dagen Misschien zult gy eene andere keer betere gevoelens hebben ten mijn?n opzichte Hij maakte eene lichte buiging, drukte zwak jes de band welke de beheerder hem toestak en trok op weg naar Villaines, het hoofd vol pijnlijke gedachte. XIII. reis te Parijs gezegd heb dat B?roard mijn neef was. Armand haalde de schouders op en antwoord de niet. Hy dacht «Zou mijnheer Roger q' A'lardes zo >'n canaille zijn 't Zou hij er voor gezorgd hebben, dcor zijn vriend van het ministerie te bewerken, dat zijn neef B-irnard aangewezen werd om naar de Afrikaansche kust te vertrek ken, in de hoop des te makkelijker verlost te worden van een bloedverwant die bem in den weg loopt Wij zullen een oog in 't z->il houden 't wordt belangrijk die zaak van nabij te volgen Het stilzwijgen word hinderlijk. No, wat er vaD zij, hernam de beheerder, werd door bet droeve vooruitzicht van een naderend vertrek. Genoodzaakt Ecobeil den -8 h ebruari 's avood te verlaten, zou hij zijn kind maar gedurende twee dagen kunnen zien. Niettemin had bij deu troosi hem te zien bij zou met eigen oogen hebben kunnen con Btateeren dat moeder en kind welvarend waren en hij zou de hoop meenemen, de zekerheid dat zijne vrouw de beste verzorging genoot en in goede banden bleef bij hare moeder en bare schoonmoeder. Komaan, herhaalde by bij zichzelf, ik beb het recht niet mij te beklagen, ik had het veel ongelukkiger kannen treffan Solange zal hier heel goed ayn en weldra bare krachten herwon- De Neaerlandeche olfioieten bevestigen, dat de Epiroteu op den zesden Juli Koritsa hebben bezet, na de officieren Snelltn vau Volleuhoveu, Doorman en Malinckrodt met het geheele garnizoen en al bet oorloge- materieel naar Walona te hebben laten af trekken. De officieren Verhnlst en Reiiners, die Hlbassan gevangen werden gehouden, zijn Donderdag ie Sjak aangekomen. De leiders der opstandelingen daar hebben te Durazzo kennis gegeven, dat zij bereid zijn belde officieren vrij te latep, mils dezen zich ver binden, voortaan onvoorwaardelijk onzijdig te blijven. De vorst had heden Ismael Cbemal be', Prenk Bib Doda en Omer pasja Fieri ten paleize ontboden om den toestand te be spreken. Na langdurig overleg zya allen het er over eens geworden, dat alleen on verwijld m litair ingrijpen van Europa den Albaneeschnn staat nog zou kunnen redden Generaal de Veer is reeds vandaag uit Walona hier teruggekeerd. Burgemeester en Wethouders van Waalwijk maken bekend, dat tijdens de kermis van 12 Juli tot en met 19 Juli 1914 open en gesloten draaimolens, luchtschommel, spellen en tenten moeten gesloten zijn des nachts te 12 uur, met uitzondering van gebak- suikerkramen en dergelijken, die geopend kuDnen blijven tot l2'/2 uur. De voornoemde inrichtingen moeten gesloten blijven van voornoemde uren tot zonsopgang en geene dier io'ichtin- gen mag des Zondags vroeger geopend zijn dan des namiddags 3ll2 uur. Wijders wordt er aan herinnerd, dat het verboden is op de cpenbare wegen eenlg hasardspei te spelen, alsmede iets e Vertoonen of ten gehoore te brengen, wat tot verstoring der orde aanleiding can geven. burgemeester en wethouders voornoemd. Th de Surmont de Bas Smeei.e. De Secretaris, Van liempt. - Waalwijk, 2 Juli 1914. De Burgemeester der gemeente Waal wijk maakt bekend, dat tijdens de kermis van 12 tot en met 19 Juli de café's dagelijks kunnen geopend blijven tot des nachts één uur, en dat muziek van wel ken aard ijpk, café-chantants en derge lijke moeten ophouden des nachts te 12 uur. De Burgemeester voornoemd, Th. de Surmont de Bas Smeei.e, Waalwijk, 2 Juli 1914. Albanië. Generaal De Veer meldt uit Durazzo Verhulst en Reimers zijn in goed-tn welstand, zullen naar Sjak gebracht wor den. De commissie zal hun invrijheid stelling eischen, welke waarschijnlijk zal worden verleend. Middelerwijl worden zij goed behandeld nen hebben Zy zal er veel beter zijn dan te Lorient waar zij eerst beslist wilde blijven Waarom toch heb ik zooveel moeite moeten doen om haar over te halen hier te komen 't Eene gril, ongetwijfeld, een eenvoudige gc dachte Ik zal dan gerost mogen vertrekken, mijne vrouw eu mijn kind kannen niet beter zy en zelfs in geval van ziekte beschikt hier de familie over een joegen en uitstekenden buis doctor. Voor 't overige kan ik op Ghauvenel V6r trouwen Chauvenel .is een trouw en verknocht maD, ik ban er zeker van, niettegenstaande al wat ik reeds tegen hem heb hooren inbrec geD. Ik zal hem evenwel bijzondere instructies verstrekken vooraleer ik beeDga.. ah kon ik dat vertrek toch een weinig uitstellen Natuurlijk, bad Bernard een telegram ge zonden aan Yves d'Hérouël om hem de geboorte van den kleinen Raymond aan te kondigenen hem, volgeDS de geijkte formule te laten weten dat moeder en zood welvarend waren. Hy had er bijgevoegd Licht mij zeer nauwkeurig in over den dag en het uur dat de «Coodé« het anker moet lichteD, en vraag aan den bevelhebber of het my niet mogelijk zou zyn den 2n Maart bin nen te komon„. Een dag meer, wat zou hem dut aangenaam zijn Io afwachting van het antwoord, hield Ber nard zich bezig met de kwestie te regelen van den doop van den kleinen Raymond. 't Was oom Guillaome d'AUardes die, per proenrate. wel te verstaan, d=> peter moest zijn en als meter was natuurlijk aangewezen mej. Blanche'Allegrot. Na het goede nieuws aan zyneD oom bericht te hebban had Bernard zijo telegram v< leind met dezen woorden Kom beslist voor den doop Ik heb juist twee dagen voor mij. 't Is kort om eene bijeen komst te regeleri. Oom Guillaume antwoordde Heel natnnrlijk dat gy er van bondt den doop van nw kind bij te woneD. De plechtig- beid kunnen wij nog vieren nauw terugkeer. Voor 't oogenblik sta ik mijne rechten af aan heer d'Hérouël, die tezelfder tijd als gij van Poging tot doodslag. De rechtbank te s' Hertogtnbosch veroordeelde gisteren H. P.' 38 jaar, landbouwer te Berlicum (N. B), wegens poging tot- doodslag, gepleegd op H. van der Heijder, aldaar, die door een hagelschot zwaar werd verwond, tot vijf jaar gevat gen'sstraf, met aftrek van de prevantieve hechtenis. Afrika zal weerkeeren en mij best vervaDgen zal aan da arm van mej. Blanche. 't Zij zoo, de plechtigheid sal dan gevierd worden un onzen terngkeer van Afrika, besloot Bernard, doch daar dit nog een heel tydje kan aunioopen, gaan wij, in afwachting daarvuu Raymond ten doop bonden. Den 27eu Februari, in den namiddag, kwam het antwoord van d'Hérouël. Het was niet datgene wat de Pommery hoopte. „Volstrekt noodzakelijk den ln Maart bfj 't krieken van den dag aan boord te zijn" telegrafeerde d'Hérouël. Nog al erger! lispelde Bernard,'t is nog een dag minder bier te blijven. Ik zal morgen vroeg op z'n laatst moeten vertrekken. Hy ging 't terstond zijne moeder mededet- lon en zijne schoonmoeder en haar verzoeken Solange op de scheiding voor te bereiden de eerste sinds hnn huwelijk en die de jonge vrouw zolken vreeselyken angst inboezemde. üaD, terwyl de twee moeders de zending volbrachten waarmede ty belast waren, begaf de jonge man zich naar Chauvenel. Hij klopte even aan. trad terstond in den gaDg en stond een oogenblik later reeds in het werkcabinet. De beheerder, die voor zyn lessenaar gezeten was en schreef, hield plotseling op en murmelde blijkbaar gehinderd Wel mijnheer Bernard, gy hebt my schrik onDgejangd door mij zoo te verras sen. Ik heb nochtans geklopt. Ik was bezig of verstrooid, ik heb in alle geval niets gehoord.... Dan, ik rekende er zoo weinig aan Mij te zien 'i voleindigde de jonge man. NochtaDB. gij weet wel dat ik morgen vertrek, dat de expeditie van langen dunr ?b1 zijD en ik das beel natnnrlijk iaet a over nog al wat zaken te Bprekeu heb Bernard was ontroerd. Hy ging aan den lessenaar zitten, rechtover den beheerder dio, verlegen, de oogen naar beneden geslagen hield. (W rdt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1914 | | pagina 1