Nurhmei 56
Zondag 12 Juli 1914
37e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ng
Waalwijksclie Stoomdrukkerij Antoon Tielen,
Eerste Blad.
Uit de hoofdstad.
DOOK DEK II4AT VËRBLIKI)
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen
~BÏnfiSNLAND7~
FEUILLETON.
BEKENDMAKING.
BINNENLAND.
•Frankrijk.
Voor
eerste
Abanië.
Rechtszaken.
Abonneert U op dit blad.
aan
378/
sie
it
75.-
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
ne
klas
EERSTE DEEL.
vob
ard.
conr
ie i
)peti
iuge
aord
wen
daa:
doet
e dei
E t
ver
i dei
Waalwpsclie en Ijangstraalsche Courant,
sie
ÊLT
if.
rden
5 jaat
artoe
het
aard,
tot
men
hier-
den-
L916
irden
deze
i de
wor-
sdan
acht.
ning
dan
ïhtig
>oud.
>ven-
rmie
relkc
tn en
inga.
rolgt
latig
rden,
ïeer-
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f 0."6.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden *an
Uitgever.
den
UITGAVE:
Prijs der Advertbntiën 10 cent per regelminimum 6 regelsgroote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van ecü groot aantal regels en
advertenties bij abonnemenl woider »ptri»!a seer voordeelige contract
gesloten. Reclames 15 cent per regel
Nadruk verboden.)
Ik weet werkelijk deze keer niet,
waarover te beginnen. Ik heb ditmaal
zooveel stof tot schrijven," dat ik wer*
kelijk niet weet over welk onderwerp
het eerst. Enfin, ik zal maar eens een
keus doen en beginnen (ja waar zou ik
ook al beter mede kunnen aanvangen)
over het vraagstuk der electrlciteits-
voorziening, dat zijne oplossing gaat na
deren. En die oplossing heeft me wat
in gehad. De >proffen« hebben heel wat
moeitegehad om dit electriciteits-sommet-
je op te losseniHet moet hun wel niets an
ders dan kilowatten en kilowaturen voor
de oogen schemeren, hetgeen wel als oor
zaak moet beschouwd worden, dat zij
beiden (Prof. van Swaaij en Dr. Ver-
hoeckx) tot geheel verschillende oplos
singen Z'jn gekomen. Woensdag-avond
krijgen voornoemde deskundigen hun
galgenmaaltje. Zij zijn daartoe aan de
«groene tafel* uitgenoodigd. Dat kan
me nog een aardig gemoeivecht worden
als het tusschen beide geleerden eens
tot uitbarsting komt, want ik betwijfel
het of de onderlinge vriendschap, sedert
deze aangelegenheid, wel toegenomen
is, om niet te zeggen, dat het tot vij
andschap tusschen hen geworden is. Ik
geloof evenwel, dat meo beter ge
daan had hen maar netjes thuis te laten,
want al zie ik nog zoo hoog op tegen
de kennis van onze heeren gemeente
raadsleden, ik ben er van overtuigd, dat
zonder eenige uitzondering, het den
raadsleden zal zijn alsof zij het in Keu
len hooren donderen, als deze technici
met hunne cijfers gaan goochelen, en
dan daarbij, al redeneeren zij als Brug
man en al schenken zij nog zoo klaren
wijn, dit alles zal geen wijziging kunnen
brengen in de stemming. Deze staat
als rotsvast om de eenvoudige reden, dat
het eene beginselkwestie is geworden.
ver-
den
ïriD-
n ter
ten-
iriog
aruit
aren.
ELT,
:r.
•R,
We zullen ons dus Woensdag kunnen
vergasten, want al zijn we slechts op het
dessert gevraagd (want naar verluidt zal
het jdiner met gesloten deuren zijn, def
tig hé) zoo zullen we toch als de stem
ming er goed en wel io zit nog een
mooi kersenpitten-bombardement kunnen
bijwonen. Want «pittig* zijn onze raads
leflen. Dit ondervonden we nog in de
laatste vergadering. Toen een der raads
leden op het idee kwam om onze wet-
hoüders te pensionneeren (hoe hij in
godsnaam op het idee kwam is me een
raadsel) was niets meer of minder uit
de discussie af te leiden dan dat men
deu wethouders wilde zeggenGa nu
alstublieft weg, twe zullen je nog wel
iets toegeven, als je dan maar gauw
gaat. Ik noem het kras. Reeds meerma
len heb ik me afkeurend over de oppo
sitie tegen het gemeentebestuur uitge
laten, het lust me niet daarover weer
uit te welden, maar dat weet ik wel,
dat het mij niet moest gebeuren, ik zou
ze zelf maar eens een uitweg doen vin
den uit het tegenwoordig wespennest,
dan zouden ze wel eens ondervinden
hoe diep zij er zich met hun gespartel
en geschreeuw in zouden werken. Wacht
maar, die tijden zullen we nog wel eens
beleven, als straks onze stadsbestuurders,
noode, maar om hun hoogen leeftijd,
gedwongen afstand zullen moeten doen
van hunnen zetel. Waar zullen zij dan
evenwel den dank vinden voor hun beste
streven Wie zal hun grijze hoofd dan
tooien met den welverdienden krans
Ik vrees 1
Naar ik verneem zijn de achterbuurt
bewoners voornemens een collecte te
houden om geld bijeen te krijgen ten
einde voor den bij het sportterrein
dienstdoenden politieman een piëdestal te
koopen, waarop hij dan kan gaan staan
om het terrein beter te kunnen overzien.
Nu toch heeft hij zijn handen vol werk
want nauwelijks heeft hij aan den eenen
kant de kinderen van het speelterrein
afgejaagd of aan de andere zijde komt
er weer een andere bent op. Zijn uitrusting
willen zij dan voltooien met een flinke
lange zweep, dan kan hij van uit het
midden, op zijn verhevenheid staande,
de kinderen eraf «slaan*. 't Is gewoon
belachelijk. Daar hebben we nu duizen
den en duizenden uitgegeven voor een
sportterrein, maar geen kind wage het
om er op te komen hoor. Nauwelijks
toch ontdekt onze gewapende iemand
op het mooie grasveld of hij is er hij
als de kippen om hem er af te jagen.
De gevolgen hiervao kunnen natuurlijk
niet uitblijven. Nu gaan die kinderen hun
troost zoeken op de plaatsen, waar hun
tegenwoordigheid minder gewenscht is
d.w.z. zij gaan «wandelen* in ons mooie
plantsoen en zij gaan hun kennis verrijken
aan de bloemen en planten daarin. Dat
zij het daartoe noodig achten om een
bloem af te plukken, ter nadere deter
minatie of het ontstaan in zijn oorsprong
willen ontdekken aan de geheele plant
co daarom een plant in zijn geheel uil-
zoude te veel plaats'vergen wellicht
vind ik later nog wel eens gelegenheid
daarop terug te komen.
BOSSCHENAAR.
De nieuwe Fransche Kamer heeft zich
eergisteren met 34,8 legen 206 stammen
ten gunste van de wet op den driejarigen
dienstplicht uitgesproken, door de kredieten
voor den bouw van kazernes, aauschalfing
van benoodigdheden enz,, ten bedrage van
389,058,014, frs., toe te staan.
PIANO
10 JAAR
GARANTIE
KUNSTSPELenELECTR: PIANO'S. VLEUGELS is HET ADRES
Van „DE ECHO VAN' HET ZUIDEN."
Van de afgunst tot de misdaad
(24)
D'Allardes bezag hein eon oogenblik met
nieuwsgierigheid en zeide
Eihet schyut u niet best te bevallen
dat uw meester voor nakomelingschap gezorgd
heeft.
Och bromde de beheerder, wat wilt gij
dat ik mij dat aantrekke Ben ik de erfge
naam van mijnheer Bernard Zoo iemand dat
moet hinderen zou het veeleer u zijn
O maar ik heb daar nooit aan gedacht,
riep Roger uit met eone zorgeloosheid die dan
toch maar gemaakt was. Ik ben tien jaar onder
dan Bernard, ik zal bem dus wel in 't graf
voorgaan.
Daartoe hebt gij geen plan
Dat spreekt. Wie heeft zin om te sterven
buiten eenige gevallen is dat nogal zeldzaam.
D' Allardes had die ivoorden als opgeëten
KlaarblykeUd had de zinspeling op het onaan
gename vooruitzicht van die blijdegebenrtenis
in de familie van zijn neef juiiit getroffen.
L)ocb Gaauveoel was zalf ie veel geroerd
om er zijne aandacht aun te schenken.
Beidon hulden eenige oogenblikken
noodig om op hun verhaal te komen.
Ik zeide dan, hernam de beheerder, dat
sinds vijf ot zes wek^n reeds, heslist was dat
mevrouw de Pommery hier zou komen.
Doch eeae gebeurtenis, welke overigens mijne
meesters slechts in bun voornemen heeft be
vestigd, heelt hen varplicht huDne aankomst
eenige dagen te veivroegeD.
En wat is dat
Mynheer Bernard is aangewezen om in
te schepen op den kruiser die binnenkort naar
'KESSELS'KON.FABRIEK. TILBURG
WAAGT CATALOGUS - OOK TERMIJNBETALING
rukkeD, wie zal dit onze tegenwoordige
leergierige jeugd euvel duideo. Maar in-
tusschen, daar gaat ons mooie plantsoen,
waar jaarlijks duizenden en duizenden
voor onderhoud aan besteed worden. Of
moet het ons verwonderen, als zij ver
bannen van hun speelplaats, waar zij
kunnen ravotten als echte jongens, over
gaan tot baldadigheden in de stad, waar
door het mogelijk wordt dat het geheele
tramstation in staat van «beleg* gesteld
wordt en tengevolge, daarvan nu geen
enkele ruit (eertijds waren er ruim 400)
daarin meer heel is. Ik moge hier eens
een beroep doen op ons onderwijzend
personeel, wiens taak het is om de jeugd
op het ongeoorloofde van dergelijke
baldadigheden te wijzen.
Ik zoude nog wel schrijven over de
van verschillend» zijden verzochte Car
navalsviering-beperking (relfs sprak men
van afschaffing) in last not least op het
euvel, dat zich in onze stad helaas te
dikwijls vertoont, dat men aan fabrikan
ten bulten de stad de uitvoering van
groote werken opdraagt, terwijl in
eigen omgeving zeker zoo kundige
vakmannen gevonden worden, doch dit
de Afrikaanscbe kust vertrekken zal om de
militaire betoogiDg kracht bij te zetten, waartoe
de regeering beBloten heeft om den een of an
deren oproerigeu negerkoning ontzag in te
boezemen.
Och ja, dat wist ik, zegde d'AUardes
losbollig.
Cbauvenei hief, verwonderd, het hoofd op.
Gij wiBt het Het nieuws is evenw 1
nog maar officieel van eergisteren.. Wie heeft
n dat kuDnen meïdeelen
Roger begreep dat hij een flater had begaan
en beproefde er zich weer uit te trekker.
Welgij zelf hebt mij dat verleden
Maandag te verstaan gegeven, stamelde hy.
O maar dat kan niet.. Om te beginnen
beb ik u verleden Maandag niet gezien, ver
volgens, ik herhaal het, is het nieuws nog maar
van eergisteren officieel. Wat mij betreft, ik
weet bet eerst van dezen morgen.
Ah nu herinner ik het mij wie mij die
inlichtingen verschaft heeft viel d'Allardes hem
in de rede. Ik bezit een vriend -een hoigge-
plaatsten vriend op het ministerie van marine
Voor twee, drie dag°n heeft hij mij geschreven,
en terloops beeft hij my bet nienws madeg'-
deeld
't Is heel zonderling, zeide Cbanvenel,
Roger in de oogen kijkende. Hoe heeft nw
vriend kunnen veronderstellen dat gij belang
steldet in de ministerieele beslissing welke Raymond de Pommery zag het levenslicht
mijnheer de Pommery aangaat do 26 Febiuari daaropvolgende.
Ik weet niet murmelded'Allardesonthutst. Het was eene groote vreugde voor Bernard
Het kan wel zijn dat ik hem by mijn§ laatste j eene vreugde welke, ongelukkig getemperd
mijnbeer Bernard moet den eersten Maart aan
boord zijn. Het is dus heel goed mogelijk
dat hy niet eens bij de geboorte van zijn kind
zal aanwezig zijn.
Arme jonden Dat ware waarlyk jammer
grinnikte Roger. Een harde plicht welken de
zeelieden Boms te vervullen hebben Altijd
gedworgen hetgeen zij liefhebben op te offeren
aan bnnne plicht Geen familieleven En
altijd blootgesteld aan da ergste gevaren
Een f*if is 't dat zij dikwijls bnn buid
wagen. Doch ik geloof niet dat n dit bijzonder
mishaagtin 't onderhavig geval.
Ik begryp niet, mompelde d'Allardes ik
wil niet begrijpen Anders zon ik wel verplicht
zyn n duchtig op uwe plaats te zetten wegens
eone zinspeling die kwetsend is voor mijne
eerlijke gevoelens., en ik houd er van in goede
verstandhouding met u te blijven, mijnheer
Ohauvenel, hoewel gij u weinig welwillend
aanstelt jeg-ns mij.. Vaarwel, tot een dezer
dagen Misschien zult gy eene andere keer
betere gevoelens hebben ten mijn?n opzichte
Hij maakte eene lichte buiging, drukte zwak
jes de band welke de beheerder hem toestak
en trok op weg naar Villaines, het hoofd vol
pijnlijke gedachte.
XIII.
reis te Parijs gezegd heb dat B?roard mijn
neef was.
Armand haalde de schouders op en antwoord
de niet.
Hy dacht «Zou mijnheer Roger q' A'lardes
zo >'n canaille zijn 't Zou hij er voor gezorgd
hebben, dcor zijn vriend van het ministerie te
bewerken, dat zijn neef B-irnard aangewezen
werd om naar de Afrikaansche kust te vertrek
ken, in de hoop des te makkelijker verlost te
worden van een bloedverwant die bem in den
weg loopt Wij zullen een oog in 't z->il
houden 't wordt belangrijk die zaak van nabij
te volgen
Het stilzwijgen word hinderlijk.
No, wat er vaD zij, hernam de beheerder,
werd door bet droeve vooruitzicht van een
naderend vertrek.
Genoodzaakt Ecobeil den -8 h ebruari
's avood te verlaten, zou hij zijn kind maar
gedurende twee dagen kunnen zien.
Niettemin had bij deu troosi hem te zien
bij zou met eigen oogen hebben kunnen con
Btateeren dat moeder en kind welvarend waren
en hij zou de hoop meenemen, de zekerheid
dat zijne vrouw de beste verzorging genoot
en in goede banden bleef bij hare moeder en
bare schoonmoeder.
Komaan, herhaalde by bij zichzelf, ik beb
het recht niet mij te beklagen, ik had het veel
ongelukkiger kannen treffan Solange zal hier
heel goed ayn en weldra bare krachten herwon-
De Neaerlandeche olfioieten bevestigen,
dat de Epiroteu op den zesden Juli Koritsa
hebben bezet, na de officieren Snelltn vau
Volleuhoveu, Doorman en Malinckrodt met
het geheele garnizoen en al bet oorloge-
materieel naar Walona te hebben laten af
trekken.
De officieren Verhnlst en Reiiners, die
Hlbassan gevangen werden gehouden, zijn
Donderdag ie Sjak aangekomen. De leiders
der opstandelingen daar hebben te Durazzo
kennis gegeven, dat zij bereid zijn belde
officieren vrij te latep, mils dezen zich ver
binden, voortaan onvoorwaardelijk onzijdig
te blijven.
De vorst had heden Ismael Cbemal be',
Prenk Bib Doda en Omer pasja Fieri ten
paleize ontboden om den toestand te be
spreken. Na langdurig overleg zya allen
het er over eens geworden, dat alleen on
verwijld m litair ingrijpen van Europa den
Albaneeschnn staat nog zou kunnen redden
Generaal de Veer is reeds vandaag uit
Walona hier teruggekeerd.
Burgemeester en Wethouders van
Waalwijk maken bekend, dat tijdens de
kermis van 12 Juli tot en met 19 Juli
1914 open en gesloten draaimolens,
luchtschommel, spellen en tenten moeten
gesloten zijn des nachts te 12 uur, met
uitzondering van gebak- suikerkramen
en dergelijken, die geopend kuDnen
blijven tot l2'/2 uur.
De voornoemde inrichtingen moeten
gesloten blijven van voornoemde uren
tot zonsopgang en geene dier io'ichtin-
gen mag des Zondags vroeger geopend
zijn dan des namiddags 3ll2 uur.
Wijders wordt er aan herinnerd, dat
het verboden is op de cpenbare wegen
eenlg hasardspei te spelen, alsmede iets
e Vertoonen of ten gehoore te brengen,
wat tot verstoring der orde aanleiding
can geven.
burgemeester en wethouders voornoemd.
Th de Surmont de Bas Smeei.e.
De Secretaris,
Van liempt. -
Waalwijk, 2 Juli 1914.
De Burgemeester der gemeente Waal
wijk maakt bekend, dat tijdens de kermis
van 12 tot en met 19 Juli de café's
dagelijks kunnen geopend blijven tot des
nachts één uur, en dat muziek van wel
ken aard ijpk, café-chantants en derge
lijke moeten ophouden des nachts te
12 uur.
De Burgemeester voornoemd,
Th. de Surmont de Bas Smeei.e,
Waalwijk, 2 Juli 1914.
Albanië.
Generaal De Veer meldt uit Durazzo
Verhulst en Reimers zijn in goed-tn
welstand, zullen naar Sjak gebracht wor
den. De commissie zal hun invrijheid
stelling eischen, welke waarschijnlijk zal
worden verleend.
Middelerwijl worden zij goed behandeld
nen hebben Zy zal er veel beter zijn dan
te Lorient waar zij eerst beslist wilde blijven
Waarom toch heb ik zooveel moeite moeten
doen om haar over te halen hier te komen 't
Eene gril, ongetwijfeld, een eenvoudige gc
dachte
Ik zal dan gerost mogen vertrekken, mijne
vrouw eu mijn kind kannen niet beter zy
en zelfs in geval van ziekte beschikt hier de
familie over een joegen en uitstekenden buis
doctor.
Voor 't overige kan ik op Ghauvenel V6r
trouwen Chauvenel .is een trouw en verknocht
maD, ik ban er zeker van, niettegenstaande
al wat ik reeds tegen hem heb hooren inbrec
geD. Ik zal hem evenwel bijzondere instructies
verstrekken vooraleer ik beeDga.. ah kon
ik dat vertrek toch een weinig uitstellen
Natuurlijk, bad Bernard een telegram ge
zonden aan Yves d'Hérouël om hem de geboorte
van den kleinen Raymond aan te kondigenen
hem, volgeDS de geijkte formule te laten weten
dat moeder en zood welvarend waren. Hy had
er bijgevoegd
Licht mij zeer nauwkeurig in over den dag
en het uur dat de «Coodé« het anker moet
lichteD, en vraag aan den bevelhebber of het
my niet mogelijk zou zyn den 2n Maart bin
nen te komon„.
Een dag meer, wat zou hem dut aangenaam
zijn
Io afwachting van het antwoord, hield Ber
nard zich bezig met de kwestie te regelen van
den doop van den kleinen Raymond.
't Was oom Guillaome d'AUardes die, per
proenrate. wel te verstaan, d=> peter moest zijn
en als meter was natuurlijk aangewezen mej.
Blanche'Allegrot.
Na het goede nieuws aan zyneD oom bericht
te hebban had Bernard zijo telegram v< leind
met dezen woorden
Kom beslist voor den doop Ik heb juist
twee dagen voor mij. 't Is kort om eene bijeen
komst te regeleri.
Oom Guillaume antwoordde
Heel natnnrlijk dat gy er van bondt den
doop van nw kind bij te woneD. De plechtig-
beid kunnen wij nog vieren nauw terugkeer.
Voor 't oogenblik sta ik mijne rechten af aan
heer d'Hérouël, die tezelfder tijd als gij van
Poging tot doodslag.
De rechtbank te s' Hertogtnbosch
veroordeelde gisteren H. P.' 38 jaar,
landbouwer te Berlicum (N. B), wegens
poging tot- doodslag, gepleegd op H.
van der Heijder, aldaar, die door een
hagelschot zwaar werd verwond, tot vijf
jaar gevat gen'sstraf, met aftrek van de
prevantieve hechtenis.
Afrika zal weerkeeren en mij best vervaDgen
zal aan da arm van mej. Blanche.
't Zij zoo, de plechtigheid sal dan gevierd
worden un onzen terngkeer van Afrika, besloot
Bernard, doch daar dit nog een heel tydje
kan aunioopen, gaan wij, in afwachting daarvuu
Raymond ten doop bonden.
Den 27eu Februari, in den namiddag, kwam
het antwoord van d'Hérouël. Het was niet
datgene wat de Pommery hoopte.
„Volstrekt noodzakelijk den ln Maart bfj
't krieken van den dag aan boord te zijn"
telegrafeerde d'Hérouël.
Nog al erger! lispelde Bernard,'t is nog
een dag minder bier te blijven. Ik zal morgen
vroeg op z'n laatst moeten vertrekken.
Hy ging 't terstond zijne moeder mededet-
lon en zijne schoonmoeder en haar verzoeken
Solange op de scheiding voor te bereiden
de eerste sinds hnn huwelijk en die de jonge
vrouw zolken vreeselyken angst inboezemde.
üaD, terwyl de twee moeders de zending
volbrachten waarmede ty belast waren, begaf
de jonge man zich naar Chauvenel.
Hij klopte even aan. trad terstond in den
gaDg en stond een oogenblik later reeds in het
werkcabinet.
De beheerder, die voor zyn lessenaar gezeten
was en schreef, hield plotseling op en murmelde
blijkbaar gehinderd
Wel mijnheer Bernard, gy hebt my
schrik onDgejangd door mij zoo te verras
sen.
Ik heb nochtans geklopt.
Ik was bezig of verstrooid, ik heb in alle
geval niets gehoord.... Dan, ik rekende er
zoo weinig aan
Mij te zien 'i voleindigde de jonge man.
NochtaDB. gij weet wel dat ik morgen vertrek,
dat de expeditie van langen dunr ?b1 zijD en
ik das beel natnnrlijk iaet a over nog al wat
zaken te Bprekeu heb
Bernard was ontroerd.
Hy ging aan den lessenaar zitten, rechtover
den beheerder dio, verlegen, de oogen naar
beneden geslagen hield.
(W rdt vervolgd).