Nummer 74. Zondag 13 September 1914 37e Jaargang. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. Waalvrifksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen, sic Eerste Blad. 3rs DEL en. s. met eid Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. FEUILLETON. ers. ste. >1. Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. twee i )inel ook- chel istje jas pan ;erie van a :ers- geefl aan (42) TWEEDE DEEL. tww«a*i nulvyksrkr en Ltifslraalsrlr Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f0."6. Franco per post door het geheele ryk f 0.90. Brieveningezonden stukkengelden era., franco te senden aan den Uitgever. UITGAVE Prijs der Advextbntikn 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote Iletters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsiDg opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en Iadvertenties bij abonnement worden speciale reer voordeelige contract [gesloten. Reclames 15 cent per regel onder 6909 lureau 690" ïebbeo aan de RANS die Ie r ipit poedig oDder^ 6904 De Oorlog epten- 8* erf- WIEL o, tea outaat alsoQ xiolen. De toestand in Frankrijk. BERLIJN, 10 Sept. Het hoofd kwar tier deelt mede De ten Oosten van Parijs langs en over de Marne vooruitgeschoven leger- afdeelingen zijn uit Parijs tusschen Meaux en Montmlrail door een groote over macht aangevallen. Zij hebben in een zwaren tweedaagschen strijd den tegen stander tegengehouden ea zijn zelfs voor uitgedrongen. Toen gemeld werd, dat nieuwe sterke vijandelijke kolonnes in aantocht waren, werd de vleugel terug getrokken, door den vijand op geen enkel punt achtervolgd. 50 Kanonnen werden bult gemaakt en eenige duizen den gevangenen genomen. De ten Westen van Verdun strijden de legerafdeelingen zetten het gevecht nog voort. Ia Lotharingen en In de Vogezen is de toestand onveranderd. In het Oosten is de strijd ook weder begonnen. (Het telegram Is eenigszlns duister. Men kan er zoowel uit opmakeD, dat de geallieerden de kanonnen veroverden en gevangenen maakten als dat de Dultschers zulks deden. Uit Berlijn ontvingen we van onzen Spec. Dienst eveneens bovenstaand tele gram, doch daarin luidde bedoelde alinea aldus: ,De vijand won den strijd drong onze troepen terug en nam als buit 50 stukken geschut en eenige duizenden gevangenen". Aan duidelijkheid Het dit telegram niets te wenschen over, doch kort daarna ont vingen we 't verzoek de volgende „offi- cleele verbetering" eiin aan te brengen >Onze (dat zijn de Duitsche) troepen veroverden 50 kanonnen en maakten V»» „DE ECHO VAN HET ZUIDEN." 690 9 6581 nket- ser. Het Testament. Die vreeselyke toestand gevoegd by de droeve onzekerheid over bet lot van Bernard en den kleinen Raymond, drukte op heel de familie en maakte een bezoek op Ecobeil alles behalve aangenaam. Het viel de drie vrouwen moeilyk aich heel vriendelijk te toonen jegens toeval lige bezoekers. Adèle bemerkte dat hare tante niet erg met haar ingenomen was en zonder er heel diep over na te denken: of er nog niet wat anders was, hield zy by zichzelf deze redeneering. Myn tante weet dat haar broeder zyn tes tament gemaakt heeft ten gnnste van Roger, ay ziet my aan als daarvoor verantwoordelijk en draagt mij daarom een haat toe, dat is heel natnnrlyk. En zij besloot «Doch die toestand is erg. Mevr. de Pom mery die mij vroeger veel welwillendheid toe droeg, is my nu vijandig geworden onder voor wendsel dat haar broeder nu de balans te onzen gunste doet overhellen, omdat zij niet lyden kan dat de fortuin van oom Guillaume in on ze handen komt. Zij wil die ganBche fortuin voor haar zoon en de afstammelingen van haar zoon hebben of staat er ten minste op, dat zy tusschen de twee takken verdeeld wordt. Nu een testament is altijd te herroepen en ®evr, de Pommery, die een grooten invloed °p haren broeder bezit, zal alles in 't werk stellen om het testament te doen wyzigen in den zin, dien zij begeert. «Ik zal dns zuiver voor niets gewerkt heb- henen ik zal zonder geestdrift dit hu welyk aangegaan hebben hetwelk ik voordeelig eenige duizenden gevangenen*, terwijl erkend werd, dat de Dultschers terug trokken, maar niet achtervolgd weiden. De telegrammen blijven dus nog even duister Aan het Russisch- Oostenrijksche front. ST. PETERSBURG, 10 September. De generale staf deelt het volgende mede Den 5den en den 6den September hebben wij het Oostenrijksche leger bij Tomaszof (tea N W. van Lemberg en Rawa-Roeska, op Russisch gebied) aan gevallen. De Oostenrijkers trokken, ach tervolgd door de Russen in wanorde terug. Bij Frampol (tusschen Tomaszof en Krasnik) heeft de Russische cavalerie zich op den vijaud gestort. In de richtin van Lublin werden de Oostenrijksch-Duitsche troepen gedwon gen hun versterkte stelliogen te verlaten er» naar het Zuiden terug te trekken. Groote veldslagen worden geleverd over een front, dat zich van Rawa-roes- ka tot de Djoester uitstrekt. Hier heeft het bii Lemberg verslagen Oostenrijksche leger versterking ge kregen. Afdeelingen van het 14de Tyroolsche legercorps hebben bij Rawa-roeska den 7den dezer een nachtelijken aanval be proefd. Zij werden echter teruggeslagen en verloren een vaandel en 500 gevan genen. De inneming van het fort Manonviller s. In de Münchener Neueste Nachrlch- ten, vindt men beschreven hoe de Duit- schers met behulp van hun geweldige 42 centimeter mortieren Manonvillers, het sterkste verdedigingswerk van de stelling Nancy tot overgave hebben gedwongen. De kanonnen zijn meer dan manshoog en van geweldige lengte. Daar zij op grooten afstand. 10 kilometer en o^er de bergen heen schieten moesten, waren zij bijna recht naar den hemel gericht. De baan kan zoo hoog getrokken worden dat wanneer het geschut aan den voet van den Mont Blanc opgesteld werd de kogels over den hoogsten berg van Euro pa zouden vliegen. Bij de beschieting van Manonvillers zagen de bedienende manschappen he doel niet. Maar geen nood, wat mennle achtte om uit de ellende te geraken. Dat dient tot eiken prijs verhinderd te worden. Zy raadpleegde haar man over de handel wijze welke zij zon volgen, cd om zeker te zijn vaD haar zaak vroeg zij eerst Het is klaarblijkelijk dat mijne tante ons zoo weinig vriendschap betoont, om reden van het testament denkt gy niet Ik geloof't niet, antwoordde Roger... Myn oom, veronderstel ik heeft aan myne tante de laatste schikkingen niet meegedeeld welke hy genomen heeft. Dit onaangenaam nieuws zal hij haar zeker gespaard hebben Waarom toont zy tegenover ons dan zoo veel kwaadwilligheid, bijzonder tegenover mij Ik weet er niets van. Ik, hernam Adèle, blijf denken dat het omwille van het testament is. En dan, wat zon daaraan te verhelpen zijn. Dat juist vraag ik mij af.. Komaan, laat ons redeueeronZoo het omreden bet testament is, zal mijne tante zoeken die reden van hoar misnoegen weg te nem^n en zy zal beproeven dit testament te doen verandt-reo. Ongetwijfeld.. Welk middel hebben wy om baar dat te beletten Geen enkel middelOf toch wel, er is er een, te maken dat dit testament definitief zijte zorgen dat hij die het opgeBteld heeft geen ander meer maken. En om tot dat resultaat te komen Bestaat er maar een middel dat werkelijk onfeilbaar hetzij., den erflater nit den weg te mimen Adèle en Roger staarden elkaar strak in de oogen en konden eene rilling niet onderdruk ken. Het gesprek over dat ontwerp werd dien dag niet voortgezet. Mijnbeer Goillaume d'Allardes wbb op 't oogenblik van het huwelijk zoo bedroefd de zorgen van zijne goede voorlezeres te moeten verliezen, dat bij baar had laten beloven hem dikwyls te komen bezoeken en zelf naar eene bekwame plaats vervangster nit te zien. ziet, kan men berekenen. Met behulp van uitstekende kaarten gelukte het spoedig, zich vrijgoed ia te schieten. Door middel van kabelballons werd nu verder geobserveerd waar het schot neerkwam en de richting nader verbeterd. Toen Het men het eene kanon om de 10 minuten zijn zware lading uit te werpen en wel dra ook het andere. Het tempo werd tot vijf minuten versneld. In anderhalven dag gingen honderd en twintig schoten af. Toen zwegen de vuurmonden. Want Manonvillers was genomen. Het fort waS grootehdeels onder den grond gebouwd. Betonverwulisels van 2 a 3 meter dik, zijn doorgeslagen even als pantsertorens van 25 tot 30 centi meter dikte. Als men de aangerichte verwoesting in het fort ziet, begrijpt men niet, hoe er nog menschen in 't leven zijn gebleven. De slaq bij Lemberg. LONDEN, IQ Sept. (Van Eogelsche zijde). De Daily Telegraph verneemt uit St. Petersburg, dat het langzamer hand mogelijk is geworden een samen hangend relaas op te stellen van het verloop van den grooten slag, die met de inneming van Lemberg is geëindigd. Blijkens een beschrijving in het blad Rjetsj werd op zekeren morgen een kort bevel gegeven, naar Lemberg op te rukken. En toeo begon de slag, die 4 dagen lang van het krieken van den ochtend tot het vallen van het duister voortduurde. De tegenaanvallen der Oos tenrijkers werden met groote verbittering uitgevoerd. Terwijl de Russen voorwaarts rukten, stonden hun gelederen bloot aan aan een hagel van lood en ijzer. De op- marsch werd zeer bemoeilijkt door het bergachtig karakter van het terrein, waar verscheiden kraters van gedoofde vulkanen worden aangetroffen, die prach tig natuurlijke verschansingen vorifteo. Deze posities werden allen door sterke troepenmachten verdedigd. Deze na tuurlijke terreinhindernissen waren zoo sterk, dat de kunstmatige versterkingen er kinderachtig bij leken. De vijand moest nu achtereenvolgens uit al deze posities worden verjaagd. De Russen hadden veel te lijden van den dorst, want het terrein was rotsachtig en zon der water. De nachten waren bitter koud Adèle, natuurlijk, had beloofd dat zy zoo dikwyls mogelijk zou komen, voor zooveel bare plichten als eebtgenoote en mee6tere8se des huizes bet baar zonden toelaten. Dat kwam al te goed met baar programma overeen, om dat voorstel niet met gretigheid te aanvaarden. Het kwam er, inderdaad, op aan, den ouden man nooit nit bet oog te ver liezen op die voorwaarde alleen zon zij eenige maebt op hem knnnen behouden, zich zijne gnnst verzekeren. Een of tweemaal per maand, onder een of ander voorwendsel, begaf Adèle zich naar Pa rijs, 't zij alleeD, 't zy vergezeld van baren echtgenoot. En telkens bevond zij met genoe gen dat de gevoelens van den onden jonkman, ten opzichte van zynen neef en zyne aange trouwde nicht niet veranderd waren. Op zekeren dag echter bemerkte zij, terstond na bare aankomst, dat de goede oom niet zoo blij was met haar bezoek. Het is waar dat de onde man ziek was en znlks alleeD vo - doende was om hem lastiger gestemd te maken. Adèle nam terstond de zaken op hun ergste en beeldde zich in dat er eene kentering was gekomen in den gemoedstoestand van den ouden jonkman. Volgens haar moest mevrouw de Pommery daar niet vreemd aan zijn. Zij vergiste zich. Mijnheer d'Allardes was zoo goed niet gemotst, maar 't was de ken kemneid die daaraan schuld had. Voordat mej. Adèle Moreau als gezelschaps dame by heer D'Allardes binnengetreden was, bestaarde Honorine, de keukenmeid, die wegens de vele jaren van dienst eenig gezag in hnis gekregen had den loop van 't buishonden, zonder het minste toezicht. De komst van Adéle had haar veel van haar gezag ontnomen, wuthaarnatnnrlijkweinig had aangestaan. Doch, toen zij bet meisje een overwegenden invloed zag krygen, voelde zij in haar hart een wezenlijken baat opkomen. Het beengaan van de lezeres aan den arm von Roger d'Allardes was haar een verluchting. 't Was nochtans maar een betrekkelijke overwinning, vermits Adéle, de nicht geworden van Gnillanme, het recht verwierf zich meer dan ooit met de zaken van bet bnis te bemoeien. En, inderdaad, het veelvaldig gaan en komeD van de jonge vronw dreef de gevoelens van de dagen drukkend warm. Aan beide zijden werd met groote hardnekkigheid gevochten, eu hoe dichter wij Lemberg naderden, hoe feller de strijd werd, maar wij waren nu Zloczow al voorbij gekomen en het was duidelijk geworden dat de Russische artillerie beter was dan de Oostenrijksche. Ten slotte waren de Oostenrijkers te ruggedreven tot onder de dekking der forten van Lemberg. De Russische troe pen waren vermoeid, doch nog altijd In opgewekte stemming.^ Twee dagen lang werd om de forten verwoed ge vochten. Een hagel van moordend lood woedde over beide legers en veroorzaak te enorme verliezen. Ten slotte werd gemerkt, dat het vuur van de forten, die de beschieting van onze batterijen beantwoordden, al zwak ker en zwakker werd. Nu werd een be storming bevolen en de eerste verde digingslinie werd genomen. Toen werd geconstateerd dat verscheiden Oosten rijksche kanonnen vernield waren en dat er niet voldoende over waren om de verdediging voort te zetten. Het Oostenrijksche vuur uit de zware kanoenen was ook zwakmaar het ge weervuur en de granaatkartetsen waren verbijsterend. Opnieuw werden aan beide zijden zware verliezen geleden maar eindelijk werd de tegenstand gebroken en namen zij, door een paniek aangegrepen, de vlucht uit hun versterkte stellingen. De Russen volgden onmiddellijk, en kwamen vlak na de Oostenrijkers Lemberg bin nen. Een van de Russische gewonden ver klaarde, dat gedurende den langen strijd, ochtend en avond, dag en nacht in el kaar overgingen. Maar tot het laatst waren geen teekenen van vermoeidheid gegeven. Wij stormden de stad binnen onder donderende hoera's. Plotseling werd ik aan het hoofd getroffen en viel ik. Als in een droom hoorde ik het ge juich In de verte al zwakker en zwakker worden. Onze troepen waren de stad binnen. Prins Joachim van Pruisen gewond. BERLIJN, 10 Sept. Officieel.) Prins Joachim van Pruisen is gisteren door een shrapnelschot gekwetst. De kogel vijandelijkheid van de kenkenmeid tot he* niterBte. Woedend over het gezag dat Adèle tegen over haar liet gelden, besloot Honorine zekeren dag eene poging by den onderliDg te wagen om hem de oogen te doen openen ten opzichte van de twee ïadriDgers. die hem slechte belang stelling en genegenheid betoonden ten einde hem te kannen plnkken. Het zeer bescheiden en zeerbebendig optre den van de kenkenmeid was misschien riet vreemd aan de koelheid welke zy na by haren oom opmerkte, Waarschijnlijk had Honorine nooit ten volle 8acces gebad, ware de onvoorzichtigheid van Roger baar geen gedacht wapen in de handen komen geven. Oogerast haren oom slecht gezind te baren opzichte aan te treffeD, had Adèle terstond aan haren man geschreven om bem bare vrees mede te deeleD. In denzelfden brief weidde zy nit over de ziekte van den onden maD, eene longontsteking van ergen aard. Zij eindigde met dezen volzin »De onrast welke die ziekte ons moet in boezemen, is klaarblijkelijk van dien aard om de vrees welke wy van een anderen kant mochten koesteren te niet te doeD. Dat wilde om dnidelyk te zijn zegger dat de Blechte gezindheid van den onden oom geen nadeelige gevolgen zon hebben, om reden dat by wel vermoedde dat bij dood zon zijn vooraleer iets aan zyn testament te hebben knnnen veranderen. Roger werd hevig ontroerd door 't lezen van dezen brief. Hij had hem nochtans zonder antwoord moeten laten en zich stil bonden in afwachting van de ontknooping. Id plaats daarvan bedreef bij de dwaasheid aan zijne vrouw een laDgen brief te Bchrijven waarin hij de laagheid van zijn hart bloot legde en waarin onder meer voorkwam Gij maakt n misschien begoochelingen over de gezondheid van uwen oom. De onde is krachtiger dan gij denkt en niets bewijst dat by deze ziekte niet zal te boven komen. Ab drommels, ware er een middel bem naar de andere wereld te zenden en zulks op de reke ning te schrijven van de longontsteking, dat ware wel wat beters, wy zouden ten minste ging door de rechterdij zonder het been te treffen. De prins had als ordonnansofileier op het slagveld gediend en werd naar het dichtstbijzijnde garnizoenslazaret ver voerd. Duitsch-Russische gevechten. BERLIJN, 10 Sept. (Officieel.) Het hoofdkwartier deelt medeGeneraal Hindenburg heeft met het Oostleger den linkervleugel van het zich nog ln Oost- Pruisen bevindende Russische leger, verslagen en is daardoor in staat den vijand in den rug aan te vallen. De vijand heeft den strijd opgegeven en bevindt zich ln volledigen terugtocht. Het Oostleger achtervolgt hem ln Noord- Oostelijke richting naar de Njemen. (w.g.) Generaal-kwartlermeester VON STEIN. De Duitschers in België. TILBURG, 10 September. Belgische troepen hebben heden onder de be scherming van de forten van Puers en Waleghem een uitval gedaan uit Ant werpen en de Duitsche bezetting verjaagd uit Aerschot. Zij hebben ruim 300 ge vangenen gemaakt en trokken daarna terug naar Antwerpen De Duitsche ver liezen ziju zwaar. ANTWERPEN, 10 September. Ofri- cleele mededeeling behelst, dat de mi litaire operaties iu den omtrek van Ant werpen voortduren en voor de Belgen een bevredigenden loop hebben. ANTWERPEN, 10 September. Offi cieel wordt medegedeeld, dat de drie honderd krijgsgevangenen, waarvan de gevangenneming gemeld is, te Antwer pen aangekomen zijn. Zij zijn gevangen genomen te Aerschot en behoorden tot den landstorm. Zij vormden een batal jon van 1100 man. Een deel werd gedood een ander deel is gevlucht en de ove rigen gaven zich over in den loop van het gevecht. Ondervraagd naar de gijze laars die zij in de kerk van Aerschot hadden opgesloten, antwoordden zij, dat de mannen boven de 40 jaar losgelaten zijn en dat die tusschen de 15 en 40 jaar naar Aken gezonden zijn. Op vragen over de verwoesting van Leuven be waarden zij het stilzwijgen. Een enkele zelde het is schande. gerust zijn Die brief kwam in den morgen te Parys aan. HonoriDe, die joist voorbij de loge van den concierge ging. Dam bem aan. Terwijl zij er langzaam naar boven ging dacht de keukenmeid die alle gelegenheden zocht om Adèle eene kwade poets te bakken, na. Die brief komt van La Joncbèrevan mijnheer Roger, ongetwijfeld Wat mag die aan zijne vronw wel te vertellen babben Ik wilde 't wel eens weten't Is miscbien heel belangryk.. We gaan zien. Bah bet postbe8tnnr beeft een breeden ragmen zal het beschuldigen dien brief verloren te hebben bet verliest er nog zooveel andere. De kenkenmeid stak den brief in haren zak bracht de verdere briefwisseling by baren meester, en vond eenige minnteo later een voorwendsel om naar bare kamer te gaaD. Daar brak zij den ontfutselden brief open en las, niet zoDder diepe verbazing, betlaDge epistel waarvan wy de beteekenis hebben weer gegeven. Da verbazing maakte weldra plaats voor eene booze vreugde. Zy stopte het schrijven diep in hare koffer weg, terwijl zy zegepralend murmelde „Zoo ik met dit er niet in slaag die twee ellendelingen hier weg te kegelen, dan moet mijn meester dood zyn vooraleer hy dezen brief te lezen beeft gekregen". Daarop keerde zij naar bare ken ken terng en hernam bare bezigheden zonder Bchynhare ontroering. Viér dagen later was mijnheer Gnillanme d'Allardes veel beter en en doctor verklaarde dat, zoo zich geen verwikkelingen voordeden, de herstelling spoedig in haar werk zon gaan. Terzelfder lijd toonde de oom zich ook weer welwillender tegenover zijne nicht. Adèle verloor er 't hooid by. Zy zond haren man volgend kort briefje. Oom stelt het veel beter. Goed op weg van herstelling. Hij zal niet lang meer ziek blijven. Ben verwonderd over uw stilzwijgen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1914 | | pagina 1