Nummer 11.
Donderdag 4 Februari 1915
38e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwi|ksche Stoomdrukkerif Antoonïielen,
Eerste Blad.
"bekendmaking
De tweede Vrouw.
Abonneert U op bit Blad.
Gemeenteiaadsveigaderingen,
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
FEUILLETON.
Het recht weg,
Telefoonnummer 38. Telegram-Ad js: ECHO.
Waalwpsclie en Lanxslraalsrke Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f Ü."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieven, ingezonden stokken, gelden er*., franco te zenden *an den
Uitgever,
UITGAVE
Prijs der Advertentiën 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote
etters naar plaatsrnimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contra
gesloten. Reclames 15 cent per regel
Kiesrechtslijst.
De Burgemeester der Gemeente Waalwijk
Gelet op de aitikelen 11, 12 en 13 der
Kieswet
Noodigt de mannelijke inwoners dezer
Gemeente nit om, zoo zij in een andere
Gemeente over het laatstverloopen dienstjaar
in eene der Rijks directe belastingen zijn
aangeslagen, wat de grondbelasting betreft
in eene andere Gemeente of ia me?r ge
meenten te samen, tot een bedrag van ten
minste ééu gulden, daarvan door overlegging
der, overeenkomstig het bepaalde bij artikel
la der Kieswet, voor voldaan geteekende
aanslagbiljetten vóór den 15den Februari a.
s. te doen blijken. Deze aanslagbiljetten
worden na de vaststelling der kiezerslijsten
aan belanghebbenden teruggegeven.
Nog warden de mannelijke inwoners, die
op grond van het bepaalde bij het vierde
lid van artikel 2 der voormelde wet aanspraak
meenen te kunnen maken om geplaatst te
wordea op de kiezerslijst, uitgenoodigd
daarvan vóór den lödeu Februari a. s.
aangifte te doen.
De bewijsstukken, bij zoodanige aaugifte
over te leggeB, waartoe moeten bshooren het
aanslagbiljet, of een door den Ontvanger
gewaarmerkt kosteloos af te geven duplicaat
daarvan, een opgaaf van bet bedrag vau het
aandeel in den aanslag en de noodige be
scheiden ten bewijze van het gemeenschap
pelijk bezit, wordea na de vaststel'iug der
kiezerslijsten aan belanghebbenden terugge
geven.
Tevens worden de mauuelijke inwoners
dezer Gemeente, die krachtens artikel lb
derzelfde wet aanspraak meenen te kunnen
maken om geplaatst te worden op de kie
zerslijst, uitgenoodigd daarvan vóór den 15
den Februari a. s. aangilfe te doen.
Volgens artikel 20 der Wet is voor hen,
die krachtens vroeger gedane aangifte op de
loopende kiezerslijst voorkomen, hernieuwde
aangifte onnoodig, indien de plaatsing op
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
die lijst berustte op
1°. bewoning van een huis of gedeelte
van een hnis of van een vaartn g, mits zij
op 31 J inuari alsnog hetzelfde huis of een
gedeelte van hetzelfde huis of hetzelfde
vaartuig bewonen.
2°. genot van pensioen of lijfrente
3°. bezit van eene inschrijving in de
Grootboeken der Nationale Schuld of van
een inleg in een spaarbank
4°. aflegging van een examen.
Daarentegen is hernieuwde aangifte wèl
noodig voor hen, wier plaatsing op de lijst
berustte op
1°. bewoning van een hnis of gedeelte
van een hnis of van een vaartuig, indieu
zij niet meer op 31 Januari hetzelfde huis
of een gedeelte van hetzelfde huis of het
zelfde vaartuig bewoDen of
2°. genot van inkomen in dienstbetrek
king, of als inwonende zoon, id het bedrijf
of beroep der ouders werkzaam, hetzy met
of zonder genot van pensioen of lijfrente.
Aan beo, die verkeeren in het laatste
onder No 2 vermelde geval, wordt door den
Burgemeester een aangifte-biljet ter inval
ling toegezonden,
ln de tabel, bedoeld in de artikelen 1
en 2 der Kieswet, is, voor zoover de Ge
meente Waalwijk betreft, het volgende be
paald
Huurprijs f 1.25.
Minimum-inkomen f 350.
Vrije woning of inwoning f 62.50.
Vrije kost en inwoning f 250.
De formulieren tot het doen van aangifte
zijn kosteloos verkrijgbaar ter S cretarie der
Gemeente.
De ingevulde formulieren knnneD koste
loos per post aan den Burgemeester worden
toegezonden, met inachtneming van het vol
gende voorschrift
dat de omslagen met aangiften en stuk
ken moeten dragen boven aan de voorzijde
het opschrift *Vrij van briefport, ingevolge
art 50 der Kieswet" en in den linkerbe
nedenhoek de vermelding van den naam en
de woonplaats van den afzender, gewaar
merkt door zijne handteekening.
Waalwijk, den 16 Januari 1915
De Burgemeester voornoemd,
Th. de Surmont de Bas Smeele.
IV.
IN HET LOUVRE.
7)
Alice de Moutalais stak Christin» Howard do
band toe en zegde
Men heeft nltyd behoefte aan eene vrien
din en wanneer ik u aanbied de myne te wordea
zult gij daa weigeren
Christine drukte de hand der gravin aan
hare lippen, zy was tot tranen geroerd.
O mevrouw, zegde zy voor u zou ik
mijn leven opofferen.
Madeleine sloeg de jonge weduwe oplettend
gade en ook baar hart werd door Christine
veroverd. Zij was zoo schoon, zoo kiesch, zoo
hartelijk en bet meisje gevoelde, dat zy reeds
veel van baar bield.
Er heerschte een oogenblik stilte, die eindelijk
door mevrouw de Montalais verbroken werd,
Dat is dus afgesproken. Gij beheort van
nu af tot de onzen, zegde zy tot Christine.
Ja, mevrouw, ja, van harte gaarne.
Ons huis is nu ook het awe en bet hangt
slechts van u af het nooit weer te verlateD.
Dat hoop en wensch ik, mevrouw zeide
mistresB Howard, met zacht vleiende stem en
in hare gedachten voegde zy er by
Ik geloof zelfs dat ik er zeker van ben,
Madeleine kwam nu eenige stappen nader by,
greep de hand van mistress Howard en zegde,
terwijl een allerliefste glimlaoh om haren mond
speelde
Gy zyt nu de vriendin van mama, wilt
ge ook mijne vriendin zijn?
Christine omhelsde weenend het lieve meisje.
Nu was eene weigering onmogelijk geworden
en er werd afgesproken, dat Caristine zich
reeds den volgenden dag in het hotel de Mon
talais zou veBtigeD.
Er werden daar vertrekken voor baar in
orde gebracht en alles op hare ontvangst
voorbereid.
Mevrouw de Clerfont was overgelukkig.
Hare beschermliuge had nu eene prachtige
betrekking. By de familie de Mui talais zoa
zij behandeld worden, zooals eene bloedver
wante ven lady Rochester dat verlangen kon.
Haar rauipen hadden nu een eiode geDomeD,
hare toekomst was verzekerd.
Aan de gravin en Madeleine hnd Christine
Howard een verhaal van hare treurige weder
waardigheden gedaan en de beide dames
hadden geweend by het vernemen van zooveel
smart en ongelak. Zij namen zich voor er
Christine schadeloos voor te stellen door haar
dubbel lief te bebbeD.
De gezelschapsjuffrouw nam terstond een
werkzaam aandeel in het bestuur der huis
houding en zij deed alles met zooveel tact en
nauwgezetheid, dat de gravin er verrukt over
was.
Op bet eerst volgende avondfeest in het
hotel de Montalais verscheen Christine, niet
als eene dienstbode, maar als eene buisgenoote.
De graviD bad baar verrast met een geheel
nieuw toilet, dat baar allerbekoorlijkst stond
en stelde baar aan al hars gasten voor als
eene vriendin.
Gij zijt dus tevreden vroeg baronnes de
Valette op zonderlingen toon aan de gravin.
Ik ben verrukt, myne lieve, verrukt 1
Ik wil hopen, dat gy er binnen zes
maanden nog zoo over denken zult zeide de
baronnes, terwyl zy zich verwijderde.
Haar oog viel op Philippe de Montalais, die.
met de arm op den schoorsteen geleund, met
sombere blikken voor zich uit stond te staren.
Zy naderde hem en tikte hem met baren
waaier aan.
Gy schijnt in 't geheel niet opgeruimd
te zijn, tnyo waarde Philippe, zegde zij. Wien
geldt dien somberen blik
Zij volgde de ricbtiDg er van en ontdekte
den graaf, die zacht met Christine zat te
sprekeD.
Daaruit begreop zij voldoende.
Ik raad bet, zegde zy zacht. Ge schijnt
Het was een hoog ernstig woord, dat
minister Cort van der Linden Dinsdag
in de Kamer sprak, toen hij verklaarde,
dat niet ons recht op een onafhankelijk
volksbestaan onze beschutting is, maar
dat onze beschutting, hierin is gelegen,
dat wij bereid zijn dat recht ook met
daden te verdedigen.
Deze verklaring is eeo erkenning van
het bankroet van het recht.
Welk een ontgoocheling voor hen die
gemeend hadden, dat in onze dagen de
oorlog wel niet geheel tot de onmoge
lijkheden behoorde, maar de grondslag
van het recht tn ieder geval zou worden
geëerbiedigd.
In werkelijkheid schiet er van het
recht niets over.
Luxemburg en België hebben het reeds
ervaren.
Voor ons land is de sterkte onzer
weermacht de eenige waarborg, dat ook
ons recht niet met voeten zal worden
getreden.
Het recht is nietspverdragen zijn niets,
afspraken zijn niets, het eigen belang
is alles.
Zie Italië en Roemenië.
Van deze twee landen is Italië sedert
dertig jaren de bondgenoot van Duitsch-
land en Oostenrijk, Roemenië de vriend
geweest.
Italië heeft zich practisch van het
bondgenootschap ingemaakt en is tot
dusver bulten den oorlog gebleven.
Indien het daartoe gedreven werd
door de begeerte, de ellende niet te
vergrooten en het eigen land voor de
verschrikkingen van den oorlog te bewa
ren, kon men daarmee vrede hebben,
ofschoon ontrouw aan een bondgenoot
schap, dat eventueel voor Italië profijtelijk
kon zijn geweest, geen verheffenden
indruk maakt, ook ai slaagt men er in,
formeel de ontrouw goed te praten.
Maar de zaak zit zoo dat, indien
Italië zijn neutraliteit laat varen, het zich
zal richten tegen zijn voormaligen bond
genoot, en dat, als het zijne neutraliteit
bewaart, dit alleen zal geschieden ten
koste van offers, dien bondgenoot afge
perst.
Wie kan, welke zijn sympathieën ook
zijn, een dergelijke Macchiavellistlsche
politiek prijzen
Weinig nobeler is de houding van
Roemenië.
Dit land. dat reeds eenmaal van den
hachelijken toestand van een buurman,
misbruik maakte om zich tebevoordeelen,
wil thans uit de moeielijkheden van een
anderen buurman politieke munt voor
zich zelf slaan.
In het dagelijksch leven zou men van
struikrooversmanieren spreken. De di
plomatie heeft deze onparlementaire uit
drukking niet op haar woordenlijst staan,
maar de manieren zijn stellig niet fraaier.
Voor een eerlijk gemoed zijn al deze
dingen weerzinwekkend.
Dat Frankrijk en Duitschland, Oosten
rijk en Rusland elkaar te lijf gaan, is
verschrikkelijk om de gevolgen, maar
I het is ten minste een eerlijke strijd van
openlijke tegenstanders.
Maar dat Italië en Roemenië als mo
derne bravi het oogenblik verbeiden
waarop zij hun coup de Jarnac kunnen
toebrengen, wekt weerzin.
En men vraagt zich met ontzetting
af, wat de toekomst moet zijn, indien
na het drama van heden eenmaal de
vrede zal worden gesloten.
Hoe kan op dezen oorlog een waren
vrede volgen Hoe kunnen optimisten
eenigen grond vinden voor hun verze
kering, dat deze oorlog de laatste zal
zijn en gevolgd zal worden door een
tijpderk van ongestoorden vrede
Hoe wil men op het bedrieglijk spel
van heden een volkengemeenschap bou
wen, die van wapenen en krijgstoerusting
aflaat en zich in werken des vredes
gaat vermeien
Het vertrouwen is geschokt, is weg,
de haat groeit, en voor een nieuwe af
rekening wordt een nieuw hoofd in het
grootboek vau Europa geopend.
Huisgezin.
aiet zoo voldaan over de nieuwe gezelschaps
juffrouw als uwe mama eu uwe zuster.
Pbilipp? sidderde en antwoordde ernstig
Zy ziju doof en blind, of misschien wel
betooverd. Ik alleen bab my er tegen verzet,
dat die vronw hier in bnis zou komen. Ver-
geefsche moeite men beeft niet Daar mij willen
luisteren. Zij is bier ondanks mij, ze zal er
blijven, ondaoks mij?
Das zy bevalt u Diet
Ik vrees haar en beb een instinctmatigen
afkeer van haar.
Ik geloof, dat ge de eenige verstAodige
hier in bu'8 zyt. Waak duB, Philippe, waak.
Ik dank u voor nw raad, zeide Philippe
terwyl bij de band dei jonge vronw drukte.
Henry de Montalais was als betooverd door
Christine Howard.
Hy had tegen dit gevoel geworsteld, want
hij was dertig jaren lang een braaf echtgenoot
DUSSEN.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Maandag 1 Febru
ari des morgen ten 10 uur.
Voorzitter WelEd. Heer J. vanSteen.
Ongeveer 10 uur opent de vergade
ring afwezig de heer P. de Wilt.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd goed
gekeurd en vastgesteld.
Uit de notulen bleek, dat de vorige
spoedeischende vergadering was belegd
op verzoek van de leden van Honsewijk,
G. v. d. Koppel, v. Krimpen, van Da
len en F. v. d. Pluijm en dat verzocht
werd om een tijdehjken wethouder
te benoemen. De heer van Honsewijk
wees er op, dat nu zulke fiuancieele
moeilijkheden voor de gemeente daar
zijn, het noodig is, dat tijdelijk een wet
houder worde benoemd.
De Voorzitter kon er zich niet mede
vereenigen wijl er geen vacature is aan
gezien hij Wethouder en slechts tijdelijk
waarnemend Voorzitter is. Hij wees er
verder op, dat het hem zeer vreemd
voorkomt dat de heer van Honsewijk
daar nu eerst mede voor den dag komt.
Beter had hij het gevonden als hij zulks
gedaan had, toen hij nog burgemeester
was.
Hij brengt echter het voorstel in om
vraag.
Besloten werd een tijdelijk wethouder
te benoemen.
Benoemd werd de heer T. van der
Pluijm.
Aan de orde
1. Benoeming van leden voor stem-
bureaux voor de in 1915 te houden
verkiezingen.
Benoemd worden tot leden voor hei
Dorp de heeren van Steen, A. v. Hon
sewijk, en v. Beurden. Tot plaatsver
vangers de heeren T- v. d. Pluijm, v.
Krimpen en Ansems.
Voor leden van de Polder worden
benoemd de heeren v. d. Koppel, L. v.
d. Pluijm, J. Leemans. Tot plaatsvervan
gende leden de heeren Jan Weterings,
F. Weterings, tot derde lid J. v. d.
Pluijm, B. Stevens.
Van Ged. Staten is een schrijven in
gekomen, waarin deze zeggen, dat hun
gebleken is dat het reglement van orde
niet meer in overeenstemming is met de
gemeentewet die in de laatste jaren
eenige wijziging heeft ondergaan. Mits
dien verzoeken Ged. Staten herziening
vooral ook omdat er tegenstrijdigheden
Hy zag nu deo afgrond voor zicb, die hem
met een onweerstaanbare macht aantrok.
Christine van baren kant was eene behen
dige comediespeelster. Hoewei den schijn
aannemend den graaf te willen ontwijken, deed
zy alles wat in hare macht was, om hem in
bare netten te lokken, deze valecbe vrouw
Da winter verstreek, de leDte kwam.
In Mei vertrok de familie de Montalais van
Parijs, om, volgenB de gewoonte, den zomer
op GeDestière door te brengen.
Natuurlijk vergezelde Christine bet gezin
van den graaf.
Mev. de Montalais en Madeleine waren zeer
aan baar geheobt eu konden niet meer buiten
baar. Pbilippe daarentegen wantrouwde baar
meer dao ooit en daar bij machteloos tegen
over die vrouwen stond, bagoo by baar
doodelijk te baten.
Hij bewaakte cd bespiedde baar overal,
maar hy kon haar geen enkale onvoorzichtig
heid verwijten. Toch verflauwde zijne waak
zaamheid niet en hy ging voort met alle gangen
der gezelschapsjuffrouw na te gaan.
Zoo gng de zomer voorbij.
Paul da Saint-Yves, die, zooals men weet
iu stilte met Madeleine was verloofd, zou de
maand Augustus op het kasteel Genestière
doorbrengen. Madeleine verlangde vurig ha-en
verloofde weer te zien en ook Pbilippe
wenschte zijne getrouwen vriend bij zicb te
bebbeD, om hem deelgenoot t« maken van do
ODrust en zorgen die hem kweldeD.
Mevrouw do Montalais leed meer dan ooit
aan hare hartkwaal. De dokter bad haar rust
en kalmte voorgeschreven en zij verliet bot
kasteel bijna niet meer.
Op zekeren morgen scheen mistress Howard,
na aandachtig m de „Figaro" gelezen te
hebben, zeer gejaagd en zeer onrustig.
Reeds sedert eenige dagen was zy atil en iD
zichzelve gekeerd.
De graaf en de gezelschapsjuffrouw waren
alleen in de groote zeul van bet kasteel.
Pbilippe en zijne zuster waren uitgereden, en
de gravin kwam zelden voor elf ure van haar
kamer.
Wat deert u toch, mistress» Howard
vroeg de graat aan de jonge vrouw. Sinda eenige
dagen zijt ge zoo somber en onrustig, dat ik
my bezorgd over u maak.
CbristiDe zag op als ontwaakte zy uit eeu
droom.
Gij zijt wel goed, M. de graaf dat ga
zooveel acht op mij slaat, maar uwe bezorgd
heid is ongegrond. Mij deert niets.
Neen, neeo, gij traebt mij te misleiden
maar ik weet, dat u iets deert en ik vermoed
zelfs, wat h it is.
Mistress Howard werd doodsbleek.
Wat wilt ge daarmee zeggen? vroeg zy.
Ik vrees, dat bet u bier niet meer bevalt
en dat gij verlangt heen te gaaD.
Ik bid u, zwyg.
Zy zag aandachtig rond of niemand haar
kon hooren en zegde toen zacht
Welnu ja, gy hebt juist gezien, er is iets,
dat mij hindert en mij verdriet berokkend.
Spreek, wat is bet dan, zeg bet mij.
Hier niet. Wacht mij binnen een half uur
in de serre. Ik moet u spreken. Het is noodig
dat gil allee weet.
Ik zal er zijn.
Om geene achterdocht te wekken, ga ik
nu naar mijne kamer. Ga iDtusschen wat iD het
park wandalen en wacht my op de afgesprokene
plaats.
Zoo geschiedde bet.
De graaf de Montalais stak eone sigaar aan
en ging het park in. Er was niemand de be
dienden hadden hun werk op bet kasteel en
Phillippe en Madeleine waren nog niet van
hunne wandeling terug.
Na een tijdlang door de dreven van bet park
gowaDdeld te bebbeD, brgaf de graaf zicb Daar
de serre en zette zich neer op de boDk onder
de polmboomen.
Hij wacbtte.
Christine was naar hare kamer gegaaD. Z\j
sloot de deur diebt, ging op de s fa zitten en
dacht na.
Fernnnd wordt ongeduldig, mompelde
zy. Hij doet mii zelfs verwijten iD zyne brief
wisseling van beden. Toch heb ik geen
seconde verloren. Hij spreekt er gemakkelijk
over. Hij beeft niets tc doen. Heb ik niet al
myDen tijd noodig, om myne voorzorgen te
nemen? Welnu goed, ik aal zoo spoedig
mogelijk bandelen, maar ik mag de voorzich
tigheid niet nit het oog verliezen.
Mistress Howard gmg aan tafel zitten, nam
een popier eD schreef
„J. K. Z. 513. De zaak zal weldra giëindigd
zijn."
Daaronder schreef zy
„Aankondiging te plaatsen in het eerstvol
gend nummer v«n de „Figaro".
Zy sloot het briefje in een enveloppe ®n
schreef er het adres op
„De administratie van het dagblad
„LE FIGARO"
„Parys
„Rae üroaot."
Zy stak den brief bij zicb.
Ziezoo, zegde zij in zichzelf, di»n brief
zal ik op den post bezorgen en dan zal Femand
gerustgesteld zyD, Na ga ik den oaden dwaas
opzoeken.
Die oude dwaas was niemand anders dan
de graaf de Moutalais. Hy hed reeds drie
kwartier gewacht.
Eindelijk kraakte er voetstappen op het
kiezelzand.
(Wordt vervolgd.)