Summer 15 Zondag 20 Februari 1916. 39e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waa!wi|ksche Stoomdrukkeri) Antoon ïielen Eerste Blad. mm ons onze schulden, Dit nummer bestaat nit TWEE bladen. FEUILLETON. Binnenland. De Stilte vóór den Storm. Telefoonnummer 38. Telegram-Ad es: ECHO. (Blot volgt.) De Echo van het Zuiden, WaalwUksrhe en Laagstrutschc Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5. Franco per post door het geheele ryk f 0.90- Briereningezonden stukkengelden err «"ranco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE Prijs dm ADVMTiimSN 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote etters naar plaatsruimte. Advertenties S maal ter plaatsing opgegeven vorden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en dvertenties bij abonnement «orden speciale aeer voordeelige contracten 'esloten. Reclames 15 cent pet rege De militaire medewerker van de Haag- sche Post schrijft in zijn blad onder staande beschouwing Wanneer men 't eind van den oorlog In dit jaar nog wenscht te bereiken, dan zal het middel daartoe uitsluitend kunnen bestaan in verwoed vechtendiegene van de tegenstanders, die zich daartoe in staat acht, zal dan moeten aanvallen en op zulk-een overweldigend krachtige wijze, dat de weerkracht van den vijand feitelijk gebroken en zoo mogelijk tactisch vernietigd wordt. En zal dit nu mogelijk blijken Om daaromtrent eenigszins een oordeel te kunnen vellen, is het noodig om afgaande op het weinige, dat wij weten den toestand bij de hoofdpar- tijen eens na te gaan. Vooraf vestig ik er de aandacht op, dat ik bij de navol gende beschouwingen slechts het oog vestig op de militaire krachtsverhoudin gen en onzekere tactoren van economi- sehen of politieken aard niet io aanmer king breng. Met de Centralen beginnende, stuit men al dadelijk op de moeilijkheid, dat er absoluut geen eenheid van meeningen bestaat omtrent de militaire kracht, waar over door de hoofdpersoon Duitsch- land nu nog beschikt wordt. Men weet vrij nauwkeurig de grootre van 't menschenmateriaal, waarover Duitsch- land bij het begin van den oorlog, d.i. voor anderhalf jaar kon beschikken en men weet ook, dat er aan Centrale zijde geweldige Verliezen zijn geleden, welke door Duitschland met schijnbaar angst vallige zorg in de >verlieslijsten< worden vermeld. Ik gebruik het woord schijn baar* en moet hierbij al dadelijk voor opstellen, dat ik daarmede volstrekt niet wensch te beweren dat die »verlieshjsten< naar mijne meening onjuist zijn. Zulk Yan .DE ECHO VAN HET ZUIDEN." eene bewering zou ik onmogelijk kunnen staven, aangezien ik over de gronden daartoe zelfs niet zou kunnen beschikken. Wanneer ik dan ook ruimte voor twijfel open laat, is dat alleen omdat van de zijde van Duitschland's tegenstanders op de meest besliste wijze en naar zij zeggen op deugdelijke gronden, wordt betoogd, dat de verliezen der Duitschers véél grooter zijn, dan de Verlustlisten» zouden aangeven. 23) Z|jn lichaam rilde in een hevige stuiptrek king. Bewogen door innig medelyden legde Laone hem de hand op het hoofd, als om hem gerust te stellen. Dank, dank I fluisterde Ugo, bijna niet verstaanbaar, nn kan ik.... Hij kon desen sin niet voleindigen, met een schok strekte sicb sijn bebloed lichaam nit. Nog eens riohtte hij zich in zijn doodstrijd op maar met reeds gebroken oogen. Toen bleef hij roerloos liggen. De toppen der boomen bewogen zich in een kolm windje, de stralen der zon drongen door het gebladert en klaarden de slanke stammen bloedrood. Hijgend en doodsbleek keerde de capitano op bet slot terug, waar bij het geheele ge zelschap reeds in den tain vond. Overal had men, maar vergeefs naar hem gesooht. De gasten waren beslaiteloos wat te beginnen, reeds sinds anderhalf nar was Leone verdwe nen. Taddeo meende dat men gerost kon weten, boewei de overigen veronderstelden, dat Siena's stedevoogd wel iets overkomen kon zijn, een plotselinge ongesteldheid of iets ergers misschien. Terwijl het gezelschap das van gedachten wisselde, betrad Leone den tnin, begroet met laide vreugdekreten, die eobter, toen men «ijn marmerwit gelaat zag, versmoorden,Ont steld week men terug. Leone deelde den jagers in afgebioken zinnen mede dat Ugo de Falconari door een der aange^ohoten wilde zwijnen was overvallen doodelyk gewond in h-t boschje lag, dat h\j hen beknopt beschreeftoen zakte hij Om de gedachten te bepalen wil ik een tweetal cijfers noemen. Volgens me- dedeeling van Centrale zijde zou Duitsch land bij het begin van het loopende kalenderjaar een aantal van twee enveen half millioen permanente verliezen hebben geleden, doch volgens de berekening van den Franschen generalen staf moet vaststaan, dat dit getal niet veel van vier millioen verschilt. Indien de stelling door de Franschen geuit juist is, dan zou Duitschland inderdaad aan de grens van ziin machtsvoorraad zijn gekomen en kan indien de geallieerden hunne krachten op juiste wijze gebruiken van een beslissend offensief van Centrale zijde geen sprake meer zijn. Is evenwel de Dultsche bewering juist, dan beschikt Duitschland nog over eene aanzienlijke kracht en is het dit vóórjaar nog niet aan de grens van zijn »kuunen< gekomen. De Ceotralen kunnen dan wat hun menschenmateriaal aangaat het ge heele volgende jaar met gerustheid te gemoet zien. Eene andere kwestie is het echter, of zij zelfs in het voor hen gunstigste geval met de door hen geleden ver liezen, nog aan een aanval in grooten stijl kunnen denken. Tot een overmach- tlgen aanval naar beide zijden tegelijk, waren zij nooit in staat en een offensief in het Westen, met de Russen zooals die nu zijn In het Oosten, durf ik geen succes voorspellen. Hoewel omtrent de sterkte der Geallieerden nagenoeg geen gegevens aanwezig zijn (de Fran schen publiceerden nooit verliezen), mag ais vaststaand worden aangenomen, dat de >Entente« door den grooten menschenvoorraad in Rusland nume riek thans de meerdere is, zoodat men van een Duitsch offensief in Frankrijk nu toch niet meer mag verwachten dan bijv. van den tocht naar Calais destijds. Waarschijnlijk is het can ook, dat een offensief in de naaste toekomst van de Entente zal uitgaan en vrij algemeen schijnt men te verwachten, dat dit offen sief in Oost en West tegelijk zal plaats hebben. een onverwachten stoot toe te brengen, het geheele mooie plan der Entente in duigen te doen vallen. En de korie, krachtige, maar vrij nuttelooze aanvallen door de Duitschers aan het Westfront ondernomen, leiden tot de conclusie, dat in Frankrijk de stoot niet zal worden toegebracht I plotseling ineen, Gian Taddeo en de dochter van den slot voogd poogden den bewmteloose by te brengen, terwyl de jagermeeater en syn gezellen naar de plaate dei onheila gingen. Spoedig was Leone weder tot sichself ge komen en dadelyk, loader de tevngkomat van den jaganmeester af te wachten, wilde bij heeng&au. Alles was hem, die door wroeging verteerd werd, er a&u gdlegenoogeublikkelyk te vertrekken. Hy verzocht den overigen gasten vergeving, voor syn plotseling vertrek, de dood van de Faloonuri, legde hem awure verplichtingen op, nog dienzelfdoo nacht moest bij te Siena z|jd, al zon zijn paard dood onder hem neeretorten. than Taddeo begreep dat deze schrikkelijke gebeurtenis boiteDgewone maatregelen eischte. daarom trachtte hy niet zyn gast van besluit te doen veranderen, <e meer daar er, na den dood van Ugo, van het voortzetten der jacht geen sprake meer kon zijn. Hy betuigde den oapitano sijn innig leedwezen over den tren- rigen afloop der jaoktparty en zyn leedweae'n, dat hij, met het oog op zijne gasten, Leone niet naar Siena kon vergezellen. Leone dankte hem. kooB een der ver'roowden ut het gevolg, benevens een paar jagersknechts van den Blotvoogd en Bloeg toen den kortsten weg in naar Siena, door het wondryke dal, sonder zelfs afaoheid van het geselschap te nemen. Spoediger dan by verwachtte, maar tooh veel te langzaam voor sijn ongednld kwamen zy op de plaats, waar de paarden waren achtergelaten. Dadelijk sprong men in den zadel, en toen begoc een gestrekte draf over hobbelige boomwortels, gladde, met dennen naalden bezaaide hellingen en ruwe rotsen, tot dat men den zoom van het wond bereikt bad. Hier zond Leone zijn gevolg terug en voort ging bet weer, na langs den meer gehaanden weg. Ginds lag«>n de torens van Siena in ne velen gebald voor kern, om het donker* koepeldak van den Dom hiog reeds de gouden weerschyn. die de nadering van den avond aankondigt. Siena kon men een nar na zons ondergang bereikt hebben besteeg Leon daar onmiddellijk een nieuw paard, dan kon j Dat dit plan zou zijn gebasseerd op een zeer juiste strategische gedachte, behoef Ik wel niet nader te betoogen leder voelt natuurlijk, dat dit concen trisch aanvallen de beste wijze van agee- ren is, vooral omdat men daarmede zoo veel mogelijk afbreuk doet aan het voor deel der Centralen, hetwelk het gevolg is van hunne s'rateglsche positie in het midden. Bovendien zou een aanval der Franschen, waarbij' de Duitschers zonder „vernietigd" te zijn tot de ontruiming van een groot deel van België werden genoodzaakt, vrijwel als beslis send mogen worden gekwalificeerd. Het is intusschen maar de vraag of men van de zijde van de Entente met voldoende zekerheid succes van de grootsche onder neming verwacht, want door een échec zou niets gewonnen en ontzaggelijk veel onherstelbaar verloren gaan. Mocht de aanval nl. niet gebet 1 slagen, dan zou veel kracht verspild en zou het voor deel van de machtsmeerderheid ten eenenmale en wellicht voor goed verloren zijn gegaan. Hoe dit alles ook zij, uit hetgeen de geschiedenis van den dag ons leert, meen ik te mogen opmaken, dat de Duitschers rekening houden met een mogelijk offensief van alle Geallieerden in concentrische richtingen, en daartegen reeds maatregelen nemen. De communi- qué's zeggen ons niets, maar „er broeit wat" aan Dultsche zijde. Men zou de strategie van den Duitschea generalen staf al heel slecht beoordeelen, wanneer men meende, dat hij rustig zijn noodlot zou afwachten en niet alles in het werk zou stellen om het initiatief in handen te houden. Het doel van de Dultsche legerleiding is derhalve om, door vlug by nog tegen middernnobt aan het slot in de Maremma syn Pia zon misschien reeds slapen en Leone moest dan gednld oefenen, maar hy was dan toob in hare onmiddellijke nabijheid, hy kon lijn gloeiend hoofd tegen de dear van bare slaapkamer drukken, in gedachten kon hy sich aan baar voeten werpen baar biddend om «eoade, geen oogenbiik soa hij van den drempel harer kamer wyken, luisterend naar eiken ademtocht tot zij ontwaakte. Eo dan, dan, o bij huiverde bij de gedachte aan dat oogenbiik. Met geweld moest hy bet denken aan dat eerste wedersien verbannen uit syn geest', 't soa hem misschien den moed en de kracht ontnemen, die hij toch ioo hoog noodig had. Want als zy hem aan sou zien met holle oogen nit een doodsbleek gelaat, zy, die eens zoo bloeiend, zoo schoon was geweest, en die by door eigen moedwil in het verderf bad gestort, o, dat zon hem krankzinnig maken. Zeker hy was wreed geweest, zelfs al ware zy sohnldig. Hoe ontzettend moest dat engelachtige wezen, zy, die hem zoo innig liefhad in die woeBternij hebben geleden, veroordeeld tot een Ungsameo dood door hem. dien zij verafgoodde. Wee 1 driewerf wee als bij te laat kwam I Dan zon ook voor hem bet laatste nar daar zyn Nader en nader kwameo de torens van de stad der drie heuvelen, die zich baadde in een stroom van langzaam verbleekend avond rood. Helder en elfea was de Inoht, vreedzaam het land en te meer voelde Leone daardoor de kwelling van den opstand in syn gemoed. Toch spiegelde by zioh soms voor, dat mis schien alles nog ten goede komen kon en een flikkering van hoop kwam er dan iu sijn hart. Zijn paard wasmot schuim bedekt zoo rende Leone de poort van SanLorenzo binnen, zijn ge leider was reeds langen tjjd aobter gebleven. Stom van verbazing keek bet volk, dat de mnffe woningen verlaten had om te genieten van de koele avondluoht, de vreeswekkende verschijning na, die woest door de straten stormde en schrik en ontsteltenis bracht onder de wandelanrs op de Piazza. Een dronk, een stak brood en dadelijk besteeg Leone voor zijn paleis een nieuw paard, zwijgend wees hy de hem angstig aan starende bedienden af eo weigerde elk geleide. Zie, men begint na anderhalf jaar zoo langzamerhand „zijn Pappenheimers te kennen". En het Dultsche methodische brein, dat de verschillende handelingen in dezen oorlog uitdenkt en doet uit voeren, werkt volgens vaste beginselen. Volgens een dier principes doet men een massa-aanval op een bepaald punt, voorafgegaan door schijnstooten op een geheel &nder terrein en tracht men den indruk teweeg te brengen, dat op dit laatste gedeelte iets grootsch gaat ge beuren. Wanneer Hindenburg de Russen uit de streek der Massurlsche Meeren zal gooien, dan worden met véél ophef Aanvallen gedaan op het Westfront en Mackensen's reuzenslagen in Gallicië worden voorafgegaan door drukke schijn- actie in Frankrijk. gende Is maar ook zij kunnen slechts gissen, wat de volgende zet op het schaak bord zal zijn. Gelukkig voor de Franschen kunnen zij troost vinden in hun oude spreekwoord „un horame averti en vaut deux". Als zij het nu maar goed weten toe te passen I V Thans zien we weer aanvallen in het Westen en met zorg wordt lang van te voren het gerucht vurspreid, dat de Duit schers een offensief in Frankrijk op het touw zetten. Maar Inmiddels worden onze Dultsche grenzen potdicht afgesloten, het geen altijd op troepenverplaatsingen wijst en worden sterke afdeellngen ik schatte wel een legercorps op zijn minst van het Westelijk front weggehaald. Nie mand weet waar de slag zal vallen, maar de toekomst zal het ons weldoen kennen. Mogelijk zal een poging worden gewaagd door Hindenburg, om zich eindelijk meester te maken van de lijn RigaDwinsk, hetgeen de positie der Duitschers in Rusland In hooge mate zou verbeterenof misschien is de tijd aangebroken voor een aanval op Salooiki kunnen er slechts naar raden. Het moet echter voor de Entente thans een zeer onrustige tijd zijn. Want de Fran schen en hunne bondgenooten kennen natuurlijk de methodes van hun vijand heel goed eo zij weten, dat er iets han- Weer klonk de kletterende hoefslag van het snuivende ros door de straten, ditmaal in de richting van de Zuidoostelijke poort. De naoht was stikdonker. Maar evenwel was het licht der sterren voldoende om hem het goede pad en de juiste richting aan te wysen. Ginds, in de verte, waar de planeet Jnpiter aan den hemel stond, lag het dnisendmaal vervloekte slot dat het dierbaarste wezen, dat er voor hem op aarde was, binnen sijn maren hi-ld opgesloten. Vooruit das, over dieeinde- looze vlakte, langs dampende moerassen, waarboven de nevelen in grillige vormen dansten en sprongen, vooruit door het mullige sand en het drassige veen, vooruit over dien gevaarlijke bergrag, voornit 1 En in het snizen van den wiod hoorde de eensame rmter stemmen, nn smartvol en klagend, dan weder spottend en dreigend, als het gelach van helsche demonen. Daar, die zaoht op en neer golvende nevelstreep, was Pia's lijkkleed. Zie, sie, daar ontwikkelt sich langzaam nit den vlokkigen damp haar slanke gestalte, bet omsluierde hoofd, het bleeke gelaat, wit, alles wit. Boven bet donkere moeras ligt se op een renssobtig praalbed Pia 1 Pia Het ros steende onder den krampachtigen druk van des capitano's knieën en angstig draafde het, met byna verdubbelde snelheid langs het smalle, gevaarvolle pad. Ineens was de spookachtige lijkbaar weg, maar rechte, in de verte rees een nienwe gestalte op loerende als een roofdier met woest glinsterende oogen.,.. Ugo de Faloonari, de oorzaak van al dit smartelijk leed. Andermaal gleed een schim over den weg, bleek, wezenloos, Leone rilde, dat was hy self, dien bij daar op syn nachtelyken tooht ontmoette, in dezelfde kleeding, de jaohtmnts met wuivende reigervederen op het hoofd. Ah 1 dat was een openbaring, vreeseljjk, vreeselyk. Spoedig son hij troosteloos naar huis keeren. Alleen, Pia niet by zioh Alleen, soo als hy gekomen was. Dat wilde het noodlot. Een diepe zacht ontsnapte zijne borst. Neen, dat nooit, sprak hy. Ik sweer dat ditmaal de voorspelling liegt. Ik breng baar in myne armen naar Siena, of ik volg haar Uitvoer van aardappelen. Naar ons wordt meegedeeld, is de regeering voornemens, vergunning te verleenen tot uitvoer van een vrij aan zienlijke partij aardappelen naar België en Noord-Frankrijk. De uitvoer zal enkel plaats hebben door de commlssie-Fles- keos, welke commissie in overleg zal treden met de Aardappelvereeniglngen en tevens de controle zal uitoefenen en voor een goede distributie zal zorg dragen. Alleen aanvragen om uitvoer gedaan door of namens openbare lichamen, offi- cieele comlté's en dergelijke kunnen in gunstige overweging worden genomen. De commissle-Fleskens stelt zich voor, voor de uit te voeren aardappelen een uniform prijs in verhouding tot de ver schillende qualiteiten te doen besteden en zal bovendien de noodige maatregelen nemen om te zorgen, dat de verhoogde prijzen aan de landbouwers ten goede zullen komen. Aan de exporteurs, die voor levering in aanmerking zullen ko men, zal een commissieloon worden toe gekend!. Kunstmest De Kunstmest-commlssle maakt be kend, in vervolg op hare desbetreffende mededeeling d.d. 17 December 1915 dat het thans afdoend gebleken is dat geen gelegenheid kan worden gegeven tot nabestellen voor "voorjaarslevering öp superphosphaat, zwavelzuren, ammo niak en Chilisalpeter. Wèl is sedert de gelegenheid open gesteld tot het doen van nabestellingen op kallzouten. In verband met verschillende omstan digheden ziet de Comml sle zich boven dien genoodzaakt mede te deelen, dat het onmogelijk is gebleken, voorloopig de aflevering van reeds bestelde super- in het graf waar geen laster, geen ontrouw en geen droefheid meer syn 1 Voort ging het over de eindeloose heide., het paard raakte langsamerhand nitgepnt, tweemalen struikelde het, soedat Leone zioh niet dan met moeite in den zadel overeind kon honden. Met forsche hand rnkte by het edele dier omhoog. Weldra rees de zwarte massa, waar boven de half vervallen toren scherp nitatak voor syn starende oogen op. Nog eenige minuten en hy stond voor de ophaalbrug. Leone sidderde,, daarboven in den toren brandde licht, dat was geen gnnstig tesken. Met donderende stem riep hy den wachter doch er ging een kwartier voorby eer men de rag nederliet Gy zyt allen onbesohaamden, sohreenwds hy de bedienden toe, mij hier ale een bedelaar midden iu den nacht te laten waohten. Is dat de eerbied dien gij hebt voor nw meester, wiens brood gij eet Waar is de slotvoogd Heer, wy hadden drnkke besigheden sprak een der bedienden, die het paard van den capitano by den tengel bad genomen. Sor Grimaldo is boven, by onze meesteres. Leone verbleekte.Waarom stamelde by, ik daobt,..is de Signore erger geworden Wjj vreezen bet, nwe hoogheid. De koorts is geweken, maar de zwakte neemt met den dag toe. Sor Grimaldo sond uwe hoogheid weinige nren geleden een bode, om n te waar schuwen. Leone hoorde niets meer. Met wankelende schreden ging hy de binnenplaats over en de trap op. De kneoht liet het paard aan sjjn lot over en volgde zyn meester met een lan taarn in de hand. De denr van de vochtige bovengang stond open, met ingebonden adem ging Leone verder tot h(j het torenkamertje betrad, op welks ateenen vloer Pia in zwym was gevallen. Er brandde een armzalig lampje, de naast- bjjsynde kamer was beter verlicht. jBist in dit oogenbiik verscheen de hooge gestalte van Sor Grimaldo op den drempel, hy was ioo mogelijk nog bleeker dan anders en sag er moe en geheel ontdaan nit.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1916 | | pagina 1