Rummer 57
Donderdag 19 Juli 1917.
40e jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
Waalwilkscbe Stoomdrukkefii Moor ïielen
Het geheim.
„N OORD-BE. AB AND"
WAALWUK.
BINNENLAND,
FEUILLETON.
I
Maatschappij van Verzekering op het Leven.
Opgericht
1843
Verzekerd Kapitaal
Reserve
f 17.824.006.—
t 2.663.649.-
VttlvQkseke en Liisstrtilseke Courant
Dit Blad verachjjnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0.90.
Franco per post door het geheele ryk f 1.06c
Briefen, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan
Uitgever.
den
U I T G A'V E
Telefoonnummer 38. Te -gram-Adres ECHO.
Prijs dbr AnvsifhriIh 12 cent per regel; minimum 6 regelt; grcote
etter» naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeten
morden 2 maal berekend. Voor plaataing tan een groot aaptal regels
advertenties bn abonnement worden specialesm? toordeelige contract
gezioton. Beolamèr 15 «•ttVfgf- *tgv
Hun belooning,
OflS landje raakt leelijk In het ge
drang, nu zoowel» door Engeland als
door Dultschland, het ons onmogelijk Is
gemaakt, om onze schepen over de vrije
ree uit te zenden voor het halen van
voedsel voor mensch en dier. Door de
jongste maatregelen van Engeland zijn
«e zelfs zoo In de klem geraakt, dat
*e een slachting ouder onzen veestapel
moeten gaan houden.
Het >Hulsgezin« voegt onder het sar
castisch opschrift >Hun belooning* bei
den landen de volgende rake opmerkin
gen toe
Voor onzen uitgebreiden veestapel
hebben wij voeder te kort.
Dit tekort moet uit het buitenland
worden aangevuld.
Die aanvulling is gedurende de oor
logsjaren niet anders dan gebrekkig
kannen geschieden,
De Engelsche maatregelen en de
Duitsche maatregelen, die de vrije zee
tot een bespotting hebben gemaakt,
waren voor het aanvullen van ons vee
voeder-tekort een zeer ernstige belem
mering.
Nu de zee volkomen dicht is en niets
meer binnenkomt, moeten wij een ge
deelte van onzen vees'apel opruimen of
laten verhongeren.
Natuurlijk ruimen wij op.
Een zeker percentage wordt afgeslacht
en de rest voeren wij uit.
Honderduizenden stuks vee zullen tus-
schen Engeland en Dultschiand eerlijk
verdeeld worden.
Is het nifet prachtig dat wy de dwinge-
lindij van Engeland eu v»o Puit-caland,
die ons noodzaken een bres te slaan >u
onzen veestapel au daarin een schade aar-
richten, welke in geen jaren is te he/stel-
l#i, beltonen met hun datzelfde vee, de
trots van den landman en van ons land, af
te staan F
Als het ooit moeilijk was gesn satire te
ichrijven, dan is het nu.
Het is eigenlijk de dwaasheid in het
kwadraat, dat wij landeB, die ons dermate
ii ongelegenheid brengen, die over ons
weinig minder dan een nationale ramp af
trekken, van. voedsel voorzien, dat wij hun
het kostbare vee afstaan, hetwelk nog niet
roor de slachtbank bestemd was.
Maar wij moeten wel, want wij kunnen
zelf al dat vleesch niet op.
De boterproduciie zal als gevolg van de
opruiming van een een gedeelte van onzen
veestapel aanmerkelijk verminderen en de
boter zal nog duu'der worden.
Geen noodEngeland en Daitechland
zullen er niet bij te kort komen en ons van
de dure boter wel outlasten.
Nu kan men straks al deze diaken wel
weer tegen de regeering gaan uitbuiten en
ach en wee roepen dat minister Poethnma
ons vee en onze boter aaa het buitenland
verkwanselt eu het eigen volk gebrek laat
lijden.
Maar Minister Postkaan kan er zoo min
als wie ook iets aan doen.
Hij moet bukken voor de yzerou nood
zakelijkheid.
Wij zyn als klein land, iu onze hoogst
engnnstigc geogrifHche ligging, k la merci
van de twes machtige vijanden, die elkaar
op leven en dood bestrijden en er zich in
het minst niet om bekommeren of daarbij
een neutraal klein land in het gedrang
raakt.
Wat tuiscben iodiridaen als een laagheid
zon worden beschouwd, wat ook het ge
schreven en behoorlyk gecodificeerd volken
recht veroordeelt, is in de prtctijk van den
oorlog gangbare munt geworden.
Wij- ku .oen niet anders dan p otesteeron
en oos o«e«igens bij het onvermijdelykt
neerleggen.
?aa *DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
VI.
DE DIAMANTEN.
Zy aarzelde sn vroeg xich daarom af, of
IQ niet lafhartig was. Zy mosst aiahself dat
vsrwijt doen en zieh bet bloedige tafereel ber
inneren in haare vaders kamer ona op te staaa
>n aiob naar de deur van het jnchtpaviljoen
te begeven.
Maar toen zij buiten was en zy aioh bevend
eider het dichte bladerendak dat baar eau
pUohtig kerkgewelf leek, toen kwam het plet-
leling in baar op
•=- Als hjj het niet sent was t
Beduidde de aanwezigheid vaa de juwselen
tosschen de hand» van haar medereiziger wel
Sla onafwendbaar bewijs? Konden de edel
gesteenten niet verkoebt zijn nadat de moord
teple'gd was? Ken big niet bnlast zijn met
hst vervoer zonder dat hjj bekend wes met
de wijze waarop ie verkregen waren Was
hijzelf niet slaohtoffar, in plaats vau dader
H»d tg hem al een verklaring gevraagd
H»d sjj hem het recht van verdediging soms
si geschonken Immers neen Als b^ het eens
tiet was
Men most voorsichtig zijn met bet maksn
Tan cenclnsies, want met één slag kan men
Ha eerlijk man compromitteren. Ziet men
h«t niet dikwijls, hoe iemand aangeklaagd
•ader de zwaarste vermoedens, vry uitgaat
bij sen nauwkeurig ondersoek en met de minste
Iflhnld blijkt te hebbes
Was ay «elf op het oogenblik niet verdaeht
Tan vadermoord? Werd zijzelf, ofsehoon dood-
oiiohnldig, niet beticht van de afgryaelykate
Grof roggebrood.
De distributieregeling van regeerlngs-
groudstoffen van grof roggebrood is als
volgt gewijzigd v
Art. I. Aflevering en vervoer vaa grof
roggebrood, gebakken anders dan van
regeeringsgrondstoffen voor grof rogge
brood, is verboden, behoudens ten aan
zien van partijen, waarvoor door of
namens een regeeringscommlssaris voor
de Rijksgraanverzameliug of het Centraal
Broodkantoor een geleideblljet is afge
geven.
Art. II. Onder „Regeeringsgrondstoffen
voor grof roggebrood" wordt verstaan
rogge en andere grondstoffen ter ver
vaardiging van grof roggebrood overeen
komstig de aanwijzingen, door of namens
der misdaden? Als de politie baar eens ach
terhaalde, boe zou sij dan baar overhaast ver
trek moeten verklaren nit het bnis, waarin
het haar plicht was geweest te waken by bet
lijk haars vaders. Hoe moest zij baar reis ver
klaren zender spoorkaartje ia den trein van
een onbekende?
Ziedaar voor baar zeer verswareode omstan
digheden 1 En toch bad Mariel zieb niets te
verwijten Maar wie sou haar gvlooven Welke
goede redenen zon zij knnnon aaa voeren voor
baar verlangen om hot onderlijk huis zoo
spoedig mogelijk Is ontvlieden, nu na baarc
vaders dood daar niets baar mesr trok?
Da justitie oordeelt bet niet noodig, dat
men vlucht, als msa etn zuiver geweten heeft.
Zy zegtGij zijt govluoht, dus hebt ge uzelf
iets te verwijten.'
Eb omdat ik oosshuldig beu, dacht Mariel,
ondanks alle vermoedens, die op mij rosten,
waarom sou dan ook deze man niet OBschuld'g
kunnen zyn
Zij bleef geruimen tijd daarbuiten onder het
bladerendak van de parkreusen. Het was baar
moeilijk een besluit te nemen en ay vroeg sicb
angstig af, wat wel de reebte wag zou zyn en
waar het licht was, dat zij zocht.
Heerschta er onder do boomen aanvankelijk
nog sehemor, tegen drie uur werd het volkomen
duister, daar de maan oudergiog. De nach
telijke stilte werd alleen varaieurd door bet
gedempte geluid, dat van den spoorweg kwam.
Geestelijk en lichamelijk uitgeput, «ette
Mariel zieh op ds treden van da trap, die
naar de paviljoendenr leidde. Daar blsef zij
■itten, nadenkend, zonder tot een beslnit te
keenan komen.
Toen de nachtkoelte haar deed buiveren,
stond sq op en trad weer binnen. Carterbilt
bad zich niet bewogen. Zyn ernstig gelaat
stond neg even strak als toen Muriel het ge
bouw bad verlaten, terwyl in zijn lichaam
ook niet do minste beweging was waar te
nemen,
Mariel koek hem aan en in kaar eegan las
men de volgende vraag
Wia zjjt gij? D* moordenaar van mijn
vader of de aan die rog gestrand heeft, toen
iedereen mg in den steek liet
Daar er op dia vragen gssn antwoord kwam
den -Minister van Landbouw gegeven.
Art. III. Deze distrlbuderegellog treedt
16 dezer in werking.
Veevoeder.
Nader is bepaald
1. Het is, behoudens de bijzondere
toestemming van den Minister van Land
bouw, of die van den Minister van Oorlog,
met ingang vau heden verboden
A. tarwe, rogge, peulvruchten eD boek
weit te verwerken tot voedermiddel van
dieren of te vermengev met voedermid
delen voor dieren
B. tarwe, rogge, peulvruchten en boek
weit, gedorst eo ongedorst, verwerkt of
onverwerkt, gemengd o' ongemengd met
andere stoffen, als vcedermiddel voor
dieren te gebruiken.
2. Het onder 1 bepaalde is niet van
toepassing op paarden-; wier-, schapeu-,
duiven- en Waalsche booaen.
De kolenrantsomeering.
Hier volgen eenlge uitvoerige mede-
deellngen over de kolen-distributie
Woningen met 1 na..rdstcde en kook-
gas gedurende het stookseizoen (1 Oct.
1 April) 10 H.L. en die geen kook-
gas hebben kunnen tot 1 Oct. zoo noo
dig nog hoogstens 2 H L. extra ont
vangen
Woningen met 2 haardsteden ontvan,
gen maar welDig meer, omdat zij als
regel niet meer dan één kachel zullen
stoken. Het rantsoen h bepaald op 12
H L. en op 2 H.L. tot 1 Oer. ais
men geen kookgas heeft.
Voor 3 haardsteden is het rantsoen
22 H.L., voor 4 30 H.L., voor 5 37 H.
L., voor 6 42 1IL. en voor 7 haardste
den en meer 48 H.L.
Voor woningen met ééa of twee
haardsteden kan men geen kolen krij
gen vóór 1 October, maar worden de
noodlge kolen door de brandstoffeocom-
missles gereserveerd, om vanaf 1 Oct.
geregeld bij kleine hoeveelheden ver
strekt te worden
Voor woningen met 3 of meer haard
steden wordt voor het koken op gas
van 1 Mei—1 Oct. 1 H.L. per maand,
dus totaal 5 H. L., van 't hierboven ge
melde rantsoen afgetrokken. Voor het
gebruik van een gaskachel wordt van
het rantsoen 6 H L. afgetrokken. Als
voor de woningen met 1 en 2 haard
steden een evenredig deel van de win-
terbehoefte is gereserveerd, zullen die
met meer haardsteden reeds vóór 1 Oct.
een deel van het rantsoeu kunnen krij
gen.
Voor centrale ver warming wordt slechts
de helft gegeven van hut verbruik in
het vorig seizoen. Voor magazijnen,
winkels, kantor n, openbare gebouwen,
ziekenhuizen, kerken, kazernes, scholen,
restaurants enz. wordt het rantsoen be
paald op van de opgegeven behoef
te.
De Brandstoffencommissles moeten
nu direct de braudstoffenkaarten uit
schrijven, zoodat zij overzien kunnen
hoeveel zij tot 1 April noodig hebben
en de Riiks-kolendistrlbutie zal dan „hel
mogelijke doen om deze hoeveelheden
s te doen leverei/'. Men kille w elzal het
mogelijke doen. Zij geeft dus geen zeker
heid, want er is geen voorraad, maar
de brandstof moet voor het grootste
deel nog in Limburg worden gedolven
en daar in iedere vrouw oen pleegzuster eln-
mert, werd eindelijk 't medelijden met den
zieke haar te machtig. De droeve denk
beelden verdwenea langiamerhand voor de
werkelijkheid.
Tegea vijf uur ia de a morgen, terwijl het
laatste eindje ka&rz in den kandelaar een maer
en meer doovend licht door het vertrek wierp
on terwyl ïb het Oosten het firmament roze
gekleurd werd door de eerzte zonnestralen,
opende Carterbilt de aogeu en voelde hg o
";n voorhoofd de koele ba
Dank u, floisterda bij.
Dut God mij vergeve, als ik niet goed
doe, dacht Mariel.
IX.
DE VROUW TAN DEN TUINMAN.
Toen Carterbilt nit zyn langdurige bezwy-
nxing bijkwam, gevoelde bij ziob als gebroken.
Zyn licbaam woog hem loodzwaar en geen
enkele zijner opiorsu, die hem geen pijn deed.
Hij wierp vage blikken ota zich been en scheen
sish de eerste oegenblikken geen rekenBcbap
te kannen geven waar hij zich bevond.
Daarop sag bij de eerste lichtstralen, die
door de reten der jalonsitën drongen en nerkta
Mariel op, die onbeweeglijk naast hem stond.
Zijn geheugen keerde na terug en het eerste,
wbt bij deed, was bet jonge meisje een erkeu-
telijken blik toewerpen, die haar deed blozen.
Mnriel had het vreezalijke van baar ont
dekking kunnen vergeten tegenover den be
wustelooss en ay stelde zieh voor, dat zy een
onbekende hielp, maar na haar zieke ont
weekte, ton bij moeten spreken.
Mariel gevoelde siah in een aeer onaanga-
samen toestand Was de man onschuldig, dan
sou het laf aijn beza te verlaten in deae om
standigheden, waarin hij kalpelcos was, moreel
en pbysiek geknakt. Was hy daarentegen
schuldig, dan zou zij hem uiet alleen willen
loten gaan om h«ra de gelegenheid te benemen
zich nit de voetp» te m&k*n.
Wat bij onscbnldig? Was hij schuldig?
Ik ben laag baiten keoBii ceblevan, is
'I niet vroeg Carterbilt mst swakke stem,
Ja, aeer lang.
Ik gevoel mij als gebroken. Hebt go in
dien tijd geen hulp gezocht
Neen, ik vond het raadzaam n niet te
verlaten, antwoordde Mariel met weifelende
stem,
Zy stond op bet punt hem te spreken over
het valies om bem te vragen hos die jaweelen
in aijn bezit kwamen. Maar, zij hield zich in.
Het soa beter zijn, dacht ae, hem niet te laten
raden, dat zij een vermoeden van misdaad
jegens hem koesterde.
Ik ben er n zeer dankbaar voer, zei do
millionnair, terwijl hfj zich met een pijnlijk
gelaat oprichtte. En u hebt ook zeer ver
standig gedaan. We zyn op ongeveer een mijl
afstand van Hall; misschien kan ik, met nw
hulp, mij daarheen sleepan. Zoadt a me weer
willen ondersteunen
Mariel antwoordde niet dadelijk hierop.
Wat noemt gij Hall? vroeg se.
Dat is denaam van bet landgoed, waarop
vrfj ons bevinden.
Woont a er
Ik ga er wonen. Heb ik u niet verteld,
dat ik gisteren den koop gesloten hob
Dat 'a waar, antwoordde Mnriel naden
kend ik had het vergeten.
Het jonge meisje ichaen ten prooi aan een
nieuwen en zeor hevigon angst.
Het wbb volop dag co en het aanzien van
haar medereiziger verbaasde haar zoodanig,
dat zg nauwelijks hoorde wat bij zei. Zij kon
haar oogen niet meer van hem afhouden.
Da man, die den vorigen avond aan Cbaring
Cross een fxtre-trein had besteld en betaald,
was volmaakt als e«D gontlemao gekleed. Zijn
klesding zat onherispelijk en kwam ongetwij-
fald uit de banden van een eerste klas taillear.
Hij was den vorigen avond in alles de man
vau da wereld eu ook de man van geld.
Maar wat zij nu voor kaar zag, Da zijn
bezwijming van verscheidene uren, was m r
meer dsn eon goedkoop confectiepakje, dat
hem slordig can het lijf zal, alsof het zoo.
zonder te p*«*o, g*k»eht was. Dsn had de
man van Charing Crozs eea hond op van
blinkende aijde, terwijl bet hoofddeksel, dat
op den vloer vsn bet jachthui gevallen wes,
een armzalig dopje leek, in eeu of andor
achterbanrtmagaigntje gekocht.
en uit het buitenland worden Ingevoerd.
Alleen het minimum vau 12 H.L. staat
vast voor woningen met 3 en meer haard
steden eerzt zal voor het minimum rant
soen van leder worden gezorgd. Zuinig
heid is dus geboden en verhooging van
de rantsoenen is uitgesloten. Zij zijn
gebaseerd op de tegenwoordige produc
tie uit Limburg tot 250,000 ton en den
aanvoer uit Duitschland van 350,000 ton
per maand.
De Industrie zal zich tot het uiterste
moeten beperken en wellicht zal een of
andere tak van industrie gedeeltelijk
moeten worden stopgezet. Wordt de
productie of de invoer minder dan zullen
de bovengenoemde rantsoenen toch ge
haaid worden ten nadeele van de iidus-
trle.
Waar op het platteland in aorsnale
tijden wegens afwezigheid van brandhout
en gas uitsluitend kolen en turf verbruikt
worden, is een geringe verhooging van
het minimum-rantsoen mogelijk, waar in
normale tijden brandhout gebruikt wordt
moeten de rantsoenen lager worden ge
steld. Die plaatsen, welke in hoofdzaak
turf gebruiken, zullen ook thans in hoofd
zaak turf ontvangen.
De rantsoenen gelden voor kachel
kolen, anthraciet en eierbriketten. Met
1 H.L. daarvan wordt gelijk gesteld
l'/z H.L. cokes, circa 300 stuks bruin
koolbriketten of 350—400 turven. Voorts
hoopt de Rijks-kolendistributie nog in
staat te zijn voor ~a,rin">aaktiuf geringe
hoeveelheden ter beschikking te stellen.
Veeuitvoer en vleeschdistributie.
Het wordt bevestigd, dat wegens den
voedernood een zeer groot aantal stuks
vee (500.000) zal moeteu worden afge
maakt, wat voor onzen veestapel een
/.éér zwa eslag, om niet te zeggen ramp
is, die vooral de kleine veehouderij treft.
Veel kleine boeren, arbeiders enz.
hadden voor den oorlog door vlijt en
spaarzaamheid zooveel oververdiend, dat
zij geleidelijk een, twee koeien hadden
kunnen aanschaffen. Voldoenden grond
om die te laten weiden hadden zij ech
ter in de meeste gevallen niet en dus
moesten zij dien bijhuren en zich goed
koop krachtvoeder verschaffen. Voor
deze categorie van veehouders het
zijn er omstreeks 150.000 is het in
den laatsten tijd reeds enorm moeilijk
geweest hun vee aan het noodlge voer
te helpen. Door verschillende omstandig
heden is er geen uitzicht op, dat de
toestand eerlang beter wordt, integen
deel, men heeft uit de ofticieele oogst-
berichten kunnen lezen, dat de hooi-
opbrengst van de eerste snede belangrijk
lager is uitgevallen dan in andere jareu,
Mariel ksek en keek en... begreep niet. ZQ
had voor aich een perBoen, die wel de man
van Charing Cross wan en bat toch wear niet
was. Hetzelfde gelaat, deielfde oogen...
Zij was den vorigen avond ten prooi eau
groote opwinding. Zon aij aish nu niet in hem
bndriegen Herinnerde aij aiah hem wel gaed
Zou aij op haar geheugen kannen vertrouwen?
Ja, als hjj sprak, dan was sij toch weer
overtuigd, dau week de twijfel. Het was wel
aijn stem, die welluidende stem, die haar be
schermend had toegesproken, toen ag zoo
groote behoefte bad aan stean.
Welk geheim soa er onder deie gedaante
verwisseling eebuilf n
Carterbilt herbaalde ago vraag
Wilt n mg helpen tot aan Hall te koman
Ja, zeide sij, terwgl ze mst baar ge
dachten eldera- wylde.
Niet iond*r groote inspanning stond Car
terbilt op. H\j kwam toen tot de ontdekking
dat by maar aan een voet geschoeid was. Zijn
blik ging door de kamer en viel op den schoen
mat de hooge zool. Mnriel meende, dat hjj
hem wilde aandoen om niet op zgn kons door
het vochtige gras van het park te loopen, en
wilde bet ding oprapen.
Raak d«t niet aan riep de millionnair
uit m<*t een stem, die weder dan gebiedende»
toon had herkregen- Raak dat niat aan 1 Dat
behoort mij niet. Ook die kleederen zijn niet
van mij. Hoe kom ik aan die prullen? Hoe
kan ik zoo gekleed zijn F
Mariel keek bem a»n zonder ieta te zeggen
en- da gedachte kwam by baar op, dat hij
mistchien wel niet goed bij bet hoofd zan sjjd,
(Wordt vervolgd.
