Eerste Blad.
NOORD-BRABAND"
Het geheim.
Die aam aer bestaat
git TWEE bladen
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Bronnen van onderzoek.
Het Prinfee-je.
Maatschappij van Verzekering op het Leven.
KERK-ARCHIEVEN.
Iets over de kerkelijke geschie
denis van Waalwijk.
19
Opgericht WAALWIJK. 1843
NUMMER 78.
ZONDAG 30 SEPTEMBER 1917.
40e JAARGANG.
Dit blad verschi nt-:
W o e b s d a g- enZatcrdagavond.
Abonnementsprijs per 3 tnaat; den f 0,90.
FraDCO p. post daor het geheele rijk f 1,05.
Brieven» Ingezonden stukken, gelden enz
franco te zenden aan den Uitgever.
E ECHO VAN HET ZOIDE
Telef. 38.
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT.
Uitgave Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen. Telegr.-AdresECHO.
Prijs der Advertenllën
12 cent per tegel; minimum 75 cent.
Advertenilën 3 maal ter plaatsing opge
geven worden tweemaal berekend.
Reclames 20 cent per regel.
XI.
Voordat wij evenwel den verderen
loop dezer zaak willen vervolgen, moeten
wij ruim een maand teruggaan en zeker
geval beschouwen, waarmede de school
meester schijnbaar niets te maken had.
Het was Zondag den l2deo Februari
1736, tien dagen na den beruchten avond
bijAntonle Borgman s. Juist had
Cornelius van Rooyen zijne
ochtendpreek gedaan en zich, vergezeld
van de kerkeraadsleden Hendrik
Hoekwater en Jan van der
Ent, ouderlingen, en Philip pus
Verhagen. diakeD, begeven naar de
netkekamer, om de armen-collecte te
teilen en op te schrijven. Men wachtte
of ook de kerkmeesters naar ouder
gewoonte zouden binnenkomen, om
hunne collecte onder de oogen des kei-
keraads te tellen en aan te teekenen
Er verscheen echter geen kerkmeester.
Men ging zoeken en vond de kerkmees
ters (Jan David Werther, den
vroegeren diaken, enAntonieHeer-
m a n s, drossaard van Baardwijk) in het
ckoor in het geld bezig. De predikant
drukte hun op 't hart, dat zij verkeerd
deden met in een hoek van het kerkge
bouw de kerke-collecte te tellendat
het een blaam zou kunnen werpen op
hun goeden naam hij vermaande hen
daarom in de kerkekamer te komen en
het geld te tellen .in het bijzijn van den
kerkeraad. Temeer drong de predikant,
omdat Jan van der Ent zeide, dat
hij half geloofde onder 't geit een ducaat
nut het munt boven gezien te hebben.
Nu wete men, dat dit geld juist bestemd
was om het traktement van den organist
te voldoen. De kerkmeesters sloegen de
ermaning van den predikant In den wind,
waarop deze zich o. m. de volgende
woorden Het ontvall-n dat men malkan
der wel voor eerlyke lieden erkendemaar
indien zy met het kerkegelt zoo zouden
willen handelen na hun welgevallen, men
ze wel eens als kerkerovers toade kunnen
aansprekenomdat ze het kerkeregt verm
korten zouden. Op deze nog al krasse,
maar geen kwaad bedoelende woorden,
Hepen de belde kerkmeesters verwoed
heen, onder het roepen van dat legge
ik in kennisdat de predikant daar ge
zegd heeft.
Deze bedreiging werd ook werkelijk
ten uitvoer gebracht. Twee dagen
vóór Pascheo, op den 30sten Maart,
werd doof notaris en getuigen uit naam
van de twee regerende kerkmeesters een
insinuatie gedaan aan het huis van D s.
van Rooyen: behelzende in substantie
zekere pretense injurie door den predikant
na hun voorgeven aan hun gedaan in de
kerke alhier opt groot choorop welke
pretense injurie zij voldoening eisten in
presentie van de leden van den kerkeraad
ot voor notaris en getnigen binnen den
tijt van 8 dagen na de gedane insinuatie.
Den 3den April werden de beleedigde
kerkmeesters door den schoolmeester
geciteerd, om den volgenden dag, 4
April, op de kerkeraadsvergadering te
verschijnen, wanneer de predikaat alge-
heele voldoening zou geven. Maar de bc-
leedlgden gaven Jan Volkerts deze
boodschap mede als de Domini iets
te insinueren heeft, dat kan hij schriftelijk
door een exploteur in cas subjeet te pas
komende laaten doen. Zij verschenen dus
niet ter vergadering. Op deze vergade
ring betuigde de predikant plechtig aan
de aanwezige kerkeraadsleden Jan van
der Ent, Cornells Coolbaas
en Philippus Verhager, dat hij
niets tot de kerkmeesters gezegt hadde,
dan dat hem als predikant in sulk een
geval pasteen niets anders voorgehad te
hebbenals de kerkmeesters tot haar en
pligt te doen wederkeeren, met ze als een
vader te waarschouwenDe
kerkeraad nam met deze betuiging vol
komen genoegen, er tevens de geruststel
lende verkla ing bijvoegende, dat, zoo
de predikant voor het gerecht mocht
worden gedaagd, zij, kerkeraadsleden,
hem op de krachtigste wijze zouden
steunen.
Dat deze ellendige geschiedenis in 't
nauwste verband stond met de vroegere
medegedeelde veete tusschen de weduwe
Jan Hermans c.a. aan den eenen
kant, en den organist met den kerkeraad
aan den anderen kant, bewijst de Ordon
nantie van den drossaard Frederik
VliethoorD, d.d. 23 April. Bij deze
Ordonnantie werden ouderlingen en dia
kenen bevolen aan deu organist D o m i-
nicus van der Hammen tó
kerke-ge/denter haar der bewaring be
rustende, te betalen het vierendeel jaars
tractementV gene de kerke aan den
voornoemden organist verschuldigt is, en
den kerkmeester Johan DavidWer-
t h e r op des onder geschrevens insinuatie
en ordonnantie van dato den ij dezer te
betalen wel had aangenomendog waar
van hij egter op verschydc frivole uil-
vlugten tot nog toe is gebleven in gebreken.
De wanbetaling van dea organist was
klaarblijkelijk niets anders dan kleingees
tige plagerij, die nog geruimen tijd aan
hield. Had ook de schoolmeester de
hand in bovengenoemde zaken Oogen
schijnlijk Diet. Maar als wij artikel 17
van de handelingen des kerkeraads van
9 Juni (kerkvisitatie, waarop wij later
terugkomen) lezen, dan blijkt het, dat
op Jan Volkerts wel de hoofd
schuld valt. Dat artikel luidt aldus Dat
hyJati Volkerts, omtrent dien tijd
heeft gegeven een zeer kwaadaardige
attestatie gans strijdig tegen 'tgetuigenis
van den kerkenraad over zeker geval,
rakende hel tellen van t kerkegelt op den
12 Febr. 1736, op welkers fondament de
predikant scheen ingewikkeld te zullen
worden in oen proces van injuriewaar
over zijn Eerw. tegenwoordig in 's Hage
is. In dit artikel wordt wel niet met
bepaalde woorden gezegd, wat de school
meester misdaan had, maar wij begrijpen
er toch uit, dat bij den predikant in 't
openbaar had beticht, dat deze de kerk
meesters voor dieven en schelmen had
uitgemaakt. Ook is bei haast zoo goed
als zeker, dat de kerkmeesters door kern
werden opgestookt en aangezet om den
predikant ten val te brengen, Dit moge
wat kras schijnen, maar het was toch
een der hoofdbedoelingen van de vijan
den des predikants. Zoo ver zou het
evenwel gelukkig niet komen. Om te
doen zien, hoe dit geschil verder verliep
kan ik niet beter doen dan de volgende
Transactiedie in de notulen van den
kerkeraad van 17 Juni staan geregistreerd,
hier af te schrijven. Dit evenwel voor
een volgenden keer.
Besoijen. J. van der Hammen Nicz.
Dit is de titel van de wonder-mooie
oorspronkelijke novelle, welke bij den
aanvaDg van het nieuwe kwartaal in het
Geïllustreerd Zondagsblad verschijnen
gaat.
Wij kunnen onze lezers, voor zoover
zij nog niet op het Geïllustreerd Zondags
blad geabonneerd mochten zijn, niet
genoeg aanbevelen zich loch op deze
uitgave te abonncerea.
Ondanks de buitengewone kosten, hier
aan vooral in dezen tijd verbooden, hand
haaft door zijn groot aantal mooie illus
traties, prachtige verhalen en billijken
prijs van slechts 45 cents per kwartaal
van 13 nummers (franco per post f 0,52'/i)
het Geïllustreerd Zondagsblad zich als
een der fraaiste en verreweg de goed
koopste illustratie van ons land.
Op aanvraag wordt steeds gaarne een
proefnummer gratis toegezonden.
DE UITGEVERS.
Het Bureau voor Mededeelingen in
zake de Voedselvoorziening meldt
Er bestaat blijkbaar eenige ongerust
heid onder het publiek over de suiker.
Daarvoor is inderdaad geen enkele aan
leiding- Met stelligheid kan worden ver
zekerd dat er voldoende suiker is voor
de behoefte en dat aan verhooging der
winkelprijzen niet wordt gedacht. Ten
opzichte van dit artikel kan men dus
volkomen gerust zijn.
Naar wij vernemen, zijn door dc
regeering als onderhandelaars over de
levering van steenkolen uit Duitschland
en de le/ering van eenige andere eco
nomische kwesties aangewezen de heer-
en Snouck Hurgronje, Reterendarls aan
het depattement van Buitenlandsche
Zaken, Trip thesaurier-generaal aan het
Departement van Financiën Everwijn,
administrateur-chef der afd. Handel aan
het departement van Landbouw, Nijver
heid en Handel Frowein, directeur der
Rijkskolendlstributie Van Aalst, presi
dent der N. O. T.Ktöller, lid van de
commissie van bijstand voor de uitvoe
ring der Distrlbutiewet en van der Does
de Bije, waarnemend voorzitter van de
Rijkscommissie voor de distributie van
ijzer en staal.
Gelijk reeds gemeld worden er onder
handelingen over de levering van kolen
uit Engeland, waarbij tevens de scheep
vaartaangelegenheid betrokken is, ge
voerd door de N. O. T.
De minister heeft bepaald dat de
verbouw van de volgende gewassen wordt
beperkt tot het achter elke groep ver
melde percentage van den gemiddelden
verbouw in de jaren 1913, 1914 en 1915.
Groep A Karwijzaad, mosterdzaad,
blauw-maaozaad, kanariezaad, zaal- en
pootulen en sjalotten 40 pet.; groep B:
Westerwoldsch Raygraszaad, spinazie-
zaad, radijszaad, knollenzaad, koolraap
zaad, slultkoolzaad, uienzaad, rammenas-
zaad, selderijzaad en andere groenten-
zaden 70 pet. J groep C. suikerbieten
80 pet.groep Dvlas 50 pet.groep
E: cichorei 100 pet.; groep F: tabak
100 pet. groep Gkool, peen, spina
zie, snijboonen, spersieboonen, prei, sel
derij, pastinak en andere groenten 50
pet.behalve in zuivere tuinbouwbedrij
ven.
De maatjegelen tot beperking van den
▼erbouw van koolrapen en knollen, als
ook van voederbieten en mangelworte-
len, zullen nog nader worden bekend
gemaakt. Uitvoer van deze gewassen,
versch of geconserveerd, zal in geen
geval worden toegestaan. Overwogen
wordt den verbouw voor voeding van
eigzn vee vrij te laten, doch hetgeen
meer verbouwd wordt tegen betrekkelijk
lage prijzen in beslag te nemen en te
distribueeren. 1
Voor den verbouw van kool en snij
boonen op gescheurd grasland, die in
1917 onbeperkt was toegestaan, zal thans
geen vrijdom worden gegeven.
Vaa bDE ECHO VAN HET ZUIDEN.'
Verzekerd Kapitaal f 17.824.006.—
Reserve v 2.663.649.—
28)
XXIX.
VOORSCHOT.
De beide mannen waren jaist hot bnrean
van politie genaderd en de inspeztenr ver—
aocht Shore binnen te kouien om aich te over—
tnigen.
Hier is het telegram, lees En bier is
nog een ander, dat verzonden ia op onse
vraag om iuliobtingen.
Hot tweede telegram uit Amerika zei la—
koniek ,,Doa wat n goeddunkt"'.
Men zon hieruit zeggen, hernam de
inipeotear, dat de millionairs daarginds als
paddestoelen mt den grond verr(jsen. Anders
sonden de vrienden tooh wel wat meer respest
toonen voor het lijk van een hnnner.
Doe wat a goeddunkt I herhaalde Shore
nadenkend. «Welnn, riep by plotseling nit, dan
kan het lijk ter aarde besteld worden op de
algemeene begraafplaats.
Dat zal waarschijnlijk ook gèbeoren.
Waar is het lijk
Het i'b bkrnaost, in een leege kamer,
«aar de jnstitie het op baar gemak kan echon»
wen. Het is opzettelijk niet naar het zieken-
hais gebrnsht, omdat we dachten dat het
naar Amerika moest. Maar die telegrammen
hebben ons van het goede spoor gehraobt-
Terwjjl de inspecteur sprak, had Shore, die
er altijd op mt was zijn oogen den kost te
geven, een pak goed gezien op den grond, in
da nabijheid van zijn stoel.
Wat is dat? vroeg hij.
Het rommeltje wat de millionnir aan en
by zich had tydens het spoorwegongeval.
Mag ik het eenB zien
Zeker, gaat nw gang. Het wordt door
de jnstitie paB nagekeken als het lijk geschouwd
is.
Shore inspecteerde de kleeren nouwfeenrig,
maar kon niet meer vinden dan de bladen al
gemeld hadden over het goed en de merken.
Hij moest by zichzelf bekennen, dat bij
feitelijk ontwapend stond tegenover dien man
van Hall. Wat hem al heel vreemd voorkwam
waren de talegrammen nit Amerika. Dut was
voor hem een teeken, om heel voorzichtig
verder te gaan en geen enkele aanwijiigiDg te
veronachtzamen.
Waarom telegrafeerden Carterbil vrienden
op zoo'n eigenaardigen, bijna spottenden toon.
Zonden zij inlichtingen ontvangen hebben
vroeg zioh de detective of.
Er was een oplossing voor: C-rt<rbilt, de
echte, levende, kon aan zijn vrieoden geseind
hebben geen nota te nemen van gernchteu,
die zonden gaan omtrent «ijn dood.
De eenige man, die dat berioht kon over
gekabeld hebben, wbs de man van Hall, d'e
in dat geval wel degelijk degene was voor
wien bij zich uitgaf.
Daartegenover stond, dat die man van Hall
mat zijn doordringende, heldere oogen en tjjn
beslistheid in zijn optreden ook als bedrieger
in staat zon zijn aan Carterbilt's vrienden bet
bewuste bericht te seinen, daar het welslagen
zijner plannen er van afhing.
Waar is de inhond dor zakken vroeg
Shore den inspecteur, toen hij met de inspec
tie der kleedingstukken gereed was.
Daar op tafel van den commissaris.
Er bevond zich een bundel paperassen, geld,
enkele jnweelen, als een dasspeld en riDgen,
alle voorwerpen, die Carterb It bij sich bad,
toen hij het station CbariDg Cros» verliet.
Shore nam alleen de papieren ter hand.
daar die hem bet meest intereseerden.
In 't bijzonder zocht de detective naar het
rsgn, dat Carterbilt van Grover, den make
laar moest bebben ontvangen en dat, volgens
den man van Hall, een volledige kwijting van
betaling bevette en volgens örover, niets meer
was dan een stnk zonder waarde daar er niets
definitiefs in beschreven was.
Het stak was geheel in den vorm en met
snelle sprongen rees de man vac Hall in Sho
re's achting.
Hij begon na inderdaad te gelooveD, dat bjj
de milhonair was en schaamde er zich over,
dat bij zioh zoo onhebbelijk tegenover hem
gedragen bad, door alles te gelooven, behalve
de waarheid-
Na bleek zoo beider als sen klontje, dat
Grover niets meer was dan een dief, ofichoon
Shore bi?r al van het begin af aan niet aan
getwijfeld had.
In de tegenwoordige omstandigheden was
het niet mogelyk, het stnk mee te nemen. Hy
mosflt zich tevreden stellen met zich een pre
mie te verzekeren dniaend pond dacht
Siore niet te veel voor zijn stilzwijgend -
heid om Grover niet aan da galg te helper.
Hoe bij dat zon aanleggen moest bij nog eens
overdenkep. Hij vond 't al een heel aardig
idee om te trachten der makelaar duizend
pond sterling af te vangac. Biter één vogel
m de hand dan tien in de lacht, dacht bij.
Mmeoben als Grover slapen vannacht in hun
bed en morgennacht in de gevangenis.
Vindt ge het goed, vroeg hij den in—
spscteor, dat ik dit document copieer
Ik zie er geen bezwaar in, luidde het
antwoord.
Shore ging in den stoel van den commis
saris zitten en maakte een zorgvuldige copie
van het r»$u.
Met blijkbaar welgevallen beschouwde bij
zijn werk en bsrgde het stnk papier daarna
zorgvuldig op in zijn portefeuille. Hij laohte
hierbij *00 geheimzinnig, dat het wel leek of
hy weer nieuwe gouddroomen had.
Hij zei bij zichzelf, dat bij mevrouw Main-
warring verlaten bad vijfhonderd pond ster
ling rykar en dot het wel heol ongelukkig
moest afloopen, als bij ra het onderhond,dat
hij zich voorstelde opnieuw te hebben met den
makelaar Grover, niet bet dubbele van die
10m ion loskrijgen.
Eigenlijk behoorden die vijfhonderd pond
hem nog iang niet, daar er, zooals wij weten
een zekere voorwaorde aan verbanden was,
maar Shore behoordo tot die menschen, die
een groote dosis zelfvertrouwen bezitten.
Hij had juist zijn copie af. toen een gerucht
van stappen in de gang de komst van auto
riteiten aankondigde. Shore vond ket niet
noodig bij het onderzoek te blijveD bij wist
vermoedelijk al meer dan de onderen zouden
te weten komen en nam afscheid van zijn
vriend den inBpeotenr, tot diens niet geringe
verbazing.
XXV.
DE INKOMSTEN VERMEERDEREN.
Ondanks de gondzee, waarin Shore in ge—
daohten -«wom en ondanks de vijfhonderd pand
starling, die by al nit die zee opgevisabt bwd,
liat hij zich niet door de weelde vervoeren
tct buitensporige dingen. Hij nam geen dnnr
rijtuig, maar een omnibas om zich naar Gros-
venorstreat te begeven.
Da makelaar ontstelde alweer, toen by den
naam van den b9ioeker boorde noemen hij
ontstelde nog meer, toen Shore deed of bij de
hand niet zag, die naar hem uitgestoken werd
ter verwelkoming.
Met een glimlach op het gelaat zy hij toeu
Zoo spoedig had ik u niet verwaeht.
Echter onder den ijskondan blik van den
deteotive verdween de laohende trek als op
slag van Grover's gelaat.
Neen, antwoordde Shore, ik begrijp dat
n mij niet zoo spoedig terugverwachtte. Maar,
als ik mij met iets inlaat, dan behandel ik het
zoo spoedig mogelijk. De wereld behoort bun,
die vroeg opstoBP.
Mag ik soms al van u vernemen, dat u
geslaagd zijt
De vraag werd op angstigen toon gesteld.
Kalm antwoordde Shore
Jo-
Van ontroering over dat beseheid sprong
de makelaar van zijn ztoel op en vroeg
Das hebt u bet rtga?
Ja.
De zacht die r* ontsnapte aan de borst van
den makelaar, zou Shore volledig ingelicht
hebban als bjj nog niet wist wat de man daar
voor hem uitgehaald had.
Ik heb heel wat moeite gehad om het
stuk machtig te worden.
Grover was neen gekbij begreep heel
goed, dat die woorden ten doel hadden de
Grasland in den winter 1916/17 ge
scheurd, zal thans geheel als gewoon
bouwland worden beschouwd.
(Officieel). Bericht is omraugen, dat de
NederUndscbe delegatie in Amerika iq orer-
lcg is getreden met de Amerikaansche antz-
liieiten. Uit den aard der zaak zijn tot dus
verre nog weinig moeilijkheden overwonnen
ea kunnen de resultaten karer bemoeüogen
slechts in algemeete termen worden weei-
gegeveu.
De delegatie is van oordsel dat de uit
voer van veevoeder niet zal worden toege
staan en dat ereamiu aanvoer van grond
stoffen voor uyrerheid en industrie te ver
wachten is.
Wat betreft den uitvoer van graaD, ge
schikt voor de voeding vau deu inenscb,
zal het Gouvernement der Vereenigde Staten
eerst eene dsfiuitieve beilisiiug willsu nemen,
wanneer ket op de koogte is van de grootte
ven den nieuweu eogit en het zijne gedrags
lijn in het algemeen zal hebben bepaald ten
aaBeien van de hoeveelheden, die daarvan
voor Nederland beschikbaar zullsn kannen
worden gesteld.
Onze delegatie zal echter by wijze van
inoidenteele ichikkizg trachten te verkrygen,
dat de door onze regeering aangekochte of
ingeladen hoevealkeden tarwe, maïs en Ca-
nadeesche gsrst, voor zoover zij nog niet
bedorven zijn, uitgevoerd mogen worden.
Hierbij zal echter wel moeten worden toe
gegeven, dat van dit quantum niets als vee
voeder wordt gobraikt.
Het staat dis ook wel vast, dat van het
door onze regeeriug reeds gekochte graan
zeer weinig naar Evropa zal worden uitge-
voerd.
Yan allo partyen die hier zullen aanko
men zal bovendien waarschijnlijk */t moeten
worden afgestaan aan de Commisaion for
Relief in Belgium en zal '/s ?oor Neder
land zijn.
De totale koeveelheid tarwe, maïs en gerst
die dan voor Nederland zal komen, zal pl.n».
88.000 ton zyn. Ongeveer voldoende voer
de behoefte van 14 dagen.
De katholieke illustratie van deze
week bevat de volgende platen, De
Zeer Eerw. Pater A. B. H. Gielen S.
J. Monte San Gabrlele. Bestuur
van bet R.-K. Lyceum te Tilburg.
Uit bezet België. Militaire optocht
te Parijs. Een gepantserde uitkijkto
ren. In de rotsen van Telmein.
Egyptische arbeiders aan het Wester
front. Vier kiekjes van H. M. de
Koningin in de mijnstreek. Drie kiek
jes van het R.-K. Middenstandcongres
te Utrecht. Kiekjes uit Riga.
Twee kiekjes van tabakscultuur. Twee
kiekjes van de opening der Staten-Ge-
neraal. Pater Dr. Verbeek en Pater
Dr. Drlessen te Oss Het Zweedsche
ïFlandrla» door een Zeppelin aange
vallen. Echtpaar L. van Nobelen.
De Ridder te Noordwijk. Zuster
Imelda te Schiedam. Van den Kat
holiekendag te Nijmegen.
TEKST: Pater A. B. H. Gielen S. J.
De diefstal op den Hallerhof. -—Va-
cantieweer, door B. Th. Santen.
Spreekwoorden, door fr. Martialis
Vreeswijk. De ramp, door H. B. v.
d. Sande.
belooning te vergrooten. Maar. nu het werk
ee: maal verrioht was. oordeelde de makelaar
vijfhonderd pond aterling meer dan genoeg
voor het werkj». Als die detective dacht hem
nog meer te kunnen plokken dan had hy het
by bet verkeerde eind.
Dat zal wel, antwoordde daarom de ma
kelaar, maar hoeveel moeite gij er aan bebt
gebad, de vijfhonderd poBd zullen er u vol
doende voor belooneo.
't Spijt my geweldig, dat ik niet vzn
nw meening ben.
Em uitdrukking van grooto vrees kwam
op het gelaat van Grzver. Het was niet dan
met groote moeite dat bij zioh beheersckte
door te zeggen
Wat bedoelt n er mee?
Eenvoudig dit, dat ik roy niet vzn dat
■tuk zal ontdoen voor minder dan duizend
pond aterling.
Grover ontroerde aichzbaarhij wierp zich
aehterover in zijn ttoel en vroeg met sta
melende stem
Ziet ge my voor een nil aan?
Heen, antwoordde Shore, ondubbelzinnig,
domenschen worden gewoonlyk in twee dee—
len gescheiden, één deel bestaat uit do uilen,
de stommeribken, van wie n spreekt, het
andere deel nit sobnrken, die de stommerikken
beetnemen. Ik houd u niet voor een stom
merik.
De makelaar werd woedend door die dut
delijke aanwysing van hetgeen by was.
Gy durft...., liep by uit, met de vuist
dreigend op het blad van zyn bureau slaand.
Ga toch zitten 1
Gij durft
Ga toch zitten I Volg mijn raad. Indien
hetgeen ik u zeg niet naar uw «in is, moot
ge niet naar mij luisteren. Verzeker mij. dat
ge niets meer wilt hooren vzn het bewoste
riyn en ik breng het raar anderen die sr
misschien meer belang in zullen stellen.
[Wordt vervolgd.
