Markode Bandiet |„IT00R,D-BRABA1TD"I WAALWIJK. I FEÜILLETOh Gemeenteraad. Maatschappij van Verzekering op het Leven. nUMMER 21 WOENSDAG lg MAART 1921 U* 3TXXSSZK9. Teïef. 38 WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT, Uitgave: WaalwIJksche Stoomdrukkerij An toon Tlelera. Telegr.-AdresECHO- 20 cent per regel; minimum f 1.50. Reclames 40 cent per regel. Met den kindertroin naar tV oenen. II. TWEEDE DEEL. "T.fflBSH DERDE DEEL. DB GEZELLEN VAN HET DYNAMIET. I. HET LAND DER ROZEN. 55) DUSSEN. (Vervolg). Na heropening stelt de Voorzitter de heer Roels, ingenieur bij de P. N. E. M., aan de vergadering voor. Vervolgens wijst hij er op dat in 1914' even voor het uitbreken van den oorlog, reeds onderhandelingen zijn gevoerd en besprekingen gehouden over het aan sluiten bij de P. N. E. M. Een begrooting van de kosten is toen reeds gegeven, welke thans echter niet meer kan gelden Later was nog eens gevraagd, maar de hoofdopzichter van den Rijkswaterstaat adviseerde toen dat er door de ontzet- tende hooge prijzen van het materiaal niet aan uitvoering van het werk viel te denken. Thans is echter de electrificatie van Opgericht 1843. Verzekerd Kapitaal Reserve 25.586 757.— 3.1l3.7o7." een deel van het Land van Altena door de verschillende burgemeesters weer aan de orde gesteld en hebben zelfs met professor Van Swaay al een con ferentie gehouden De prijzen van het materiaal zijn thans zoo laag, dat nu de tijd daar is om tot aansluiting over te gaan. In Duitschland is de trust van de kabelfabrikanten ontbonden en con- curreeren de fabrieken, ook door de heerschende malaise, weer ontzettend, met het gevolg dat de kabelprijzen zeer laag zijn. De P. N. E. M. wil nu deze streek onder stroom brengen, doch dan moeten de gemeentebesturen voor een zeker bedrag garant blijven. Voor deze ge meente bedraagt dat f 2.50 per inwoner. In het belang der gemeente zal het dan zijn dat zoo veel mogelijk aan sluitingen komen, Burg en Weth. stellen voor garant te blijven tot een bedrag van f9050 per jaar. De heer Roels verkrijgt alsnu het woord om uiteen te zet'en waf de P. N. E. M. wenscht. Alvorens daaitue over te gaan, feliciteert hij de gemeente dat ze niet zit met een provisorium, zooals dat met enkele gemeenten wel het geval is en waardoor deze reuzen stroppen hebben gekregen. Hier is zulks niet het geval en be hoeft het bedrijf dus niet te beginnen met een te kort, doch kan met een schoon boek beginnen, kan op een gezonden grondslag worden begonnen. Met het stelsel dat zooveel veront waardiging heeft gewekt en waarover door burgemeester Van der Ven in de Statenzitting is gesproken, heeft de P. N. E M. gebroken en nu neemt ze de kosten van aanleg der kabels voor eigen rekening, doch vraagt nu een garantie van de gemeente. Is het verbruik nu f 9050, dan heeft de gemeente niets bij te betalen en blijft het verbruik f 1000 onder het garantie-bedrag, dan moet de gemeente dat bedrag bijbetalen. Spr. toont aan de hand van cijfers aan dat het garantiebedrag niet hoog is en zeer gemakkelijk aan stroom zal worden afgenomen. Wanneer er hier 500 aansluitingen zijn alleen van iicht, is men er reeds, doch vaststaat dat stroom voor krachtgebruik zal worden afgenomen en dat slaat het meest door. De boerderijen zullen ook aansluiten en gebruik maken van de electriciteit om hun machines te doen bewegen en dat alles mag doen verwachten dat het bedrijf zich heel spoedig zal redden. Spr. geeft in overweging de prijs te bepalen op, voor licht 55 en voor kracht 25 ct. per K. W. uur. De kosten zijn dan ongeveer bij een lichtsterkte van 50 kaarsen 2 k 3 ct. per uur. Vervolgens geeft spr. in overweging om spoedig tot een besluit over te gaan wijl het niet onmogelijk is dat de prijzen van het materiaal zullen gaan stijgen. Ook geeft hij in overweging dat men, alvorens men zijn installatie laat aan leggen, bij verschillende installateurs prijsopgave vraagt. Nadat verschillende leden eenige vra gen hebben gesteld, welke allen door den heer Roels worden beantwoord, (Wordt vervolgd). Dit blad verschijnt WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND. bonnementsprijs per 3 maanden f 1.25. franco p. post door het geheele rijk f1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. IIK M INI VAV HET /IIIIEV. Prijs der Advertentlön. 4» WEENEN, 6 Maart 1921. Wanneer men naar Weenen reist en men heeft zich te voren reeds zoo'n schrikkelijk beeld van ellende voor den geest gefanta seerd, dan is men direct na aankomst al daar ik zou haast zeggen teleurgesteld. Ook ik had me zoo voorgesteld, dat mij bij aan komst in Weenen de nood die er heerschl van alle kanten zou tegengrijnzen, dat ik in I straten zou komen waar een door de ellende terneergedrukte bevolking met door gebrek vermagerde gezichten zich zou voortbewe gen. Doch dit is lang niet het geval. Voor een vreemde is Weenen op het eerste ge zicht een stad zooals andere groote steden. Men moet eerst enkele dagen daar zijn om een klein idee te krijgen van den nood die er in de gansche stad heerscht. Dit is dan ook de reden, dat zoovelen die slechts even in Weenen geweest zijn bij hun terugkomst weten te vertellen dat het niet zoo erg is als men wel zegt. Wanneer men ook niet I verder gaat dan de hotels, de theaters, bi oscopen en het groote aantal andere verma kelijkheden (niet vergeten de danshuizen) en de beroemde „Prater" dan krijgt men ook werkelijk dien indruk. Wanneer men on. een opera bezoeken wil, behoeft men met het nemen van kaar ten niet te wachten tot den dag der voor stelling, want 't is nutteloos wijl dan alles uitverkocht is. Zoo heb ik Donderdags reeds kaarten besproken voor Dinsdags der volgende week, eerder ging het niet. In alle zoo juist genoemde vermakelijkheden is het overdruk en het gaat er zoo lustig toe, dat men niet denken kan dat in zoo'n stad el lende heerscht. Maar men moet niet verge- i ten dat de overgroote meerderheid bestaat uit vreemden, rijke joden of andere rijken, velen die van den toestand profiteeren eu met den sluikhandel veel geld verdienen. Al zijn deze te zamen slechts een klein per centage van de bevolking zoo zijn ze toch in een millioenen stad als Weenen is, ai gauw met eenige honderd duizenden en kunnen dus in de hotels en schouwburgen heel wat plaatsen bezetten. Zij zijn het dus in hoofd zaak die de oogen van vreemden verblinden en de overige bevolking die zoo onder het gebrek gebukt gaat, hun ellende nog harder doen voelen. Want gebrek wordt er geleden, groot gebrek aan alles, in alle standen. Die vroeger rijk waren, zijn thans arm doordat de waarde van het geld zoo gering gewor den is. Zij zijn gedwongen geworden het een na het ander te verkoopen en per slot ook liun huis dat voor hen te duur werd te ver wisselen voor een kleine woning. Onder den middenstand is de nood wel het hoogst ge stegen. Daar heeft men die vroegere offi cieren, dat groote getal staats- en gemeen teambtenaren, enz. Aan alles hebben deze menschen gebrek, daar hun salaris lang niet in overeenstemming is met de duurte van axle noodzakelijke levensbehoeften. Aan kleeren kunnen ze heelemaal niet denken en hetgeen ze aan hebben is dan ook ge woonlijk van vóór 1914 ofwel men ziet ze loopen met kleeren uit uniformen e.d. ge sneden. Om eens een klein voorbeeld te ge ven laat ik hieronder volgen een lijstje van hetgeen een Weensche huismoeder uit den middenstand mij zeide noodig te hebben om een week te kunnen huishouden. Het is een gezin bestaande uit man, vrouw en drie kin deren wonende op de 2e verdieping met een inkomen van 3000 kronen per maand, dus een gezin van middelmatigen omvang, van middelmatige behoeften met een middelma tig inkomen. Brood (v. 5 pers.) p. week 7 K. G. 55 Kr. Meel 3| K. G108 Kr. Vet en boter 300 Kr. Aardappelen 10J K.G140 Kr. 1 Suiker 1 K. G125 Kr. Vleesch 0.7 K.G100 Kr. Ersatz koffie 1 pakje 60 Kr. Zout 0.4 K.G44 Kr. Steenkolen 7 K.G42 Kr. Hout 30 K.G75 Kr. Zeep (toilet en wasch) 2 stukken 44 Kr. var „Be Echo van het Zuiden". door ImuIs Boussenard. Huur, 1 kamertje m. keukentje p. w. 15 Kr. De eerste dagen van den oogst, werd de inhoud der korven zorgvuldig nagegaan om hun oversten aan 't lachen te krijgen hakten de soldaten lompweg de korven om, zoodat de rozen twee voet hoog op den weg lagen. De Turken trapten dan tot aan hun knieën in de bloemen en schokten van ge noegen wanneer de ezeldrijvers hun geuri- gen last met de spade weer opschepten, werk dat uren duurde. En tot overmaat van smart was hun oogst dan vermengd met gruis en uitwerpselen der ezels. Natuurlijk, er werd niets verdachts ont dekt Ten overvloede, alleen het gezicht dier vettige, verstompte idioten, verdreef alle vermoeden dat er smokkelarij in het spel kon zijn. Maar die brutale en nuttelooae nasporin gen beschadigden danig de koopwaar en de eigenaar der stokerij van Egri-Palanka, ivoor wie de rozen bestemd waren, besloot hMrhsillgw te vermijden. te samen 1108 Kr. Zooals ik zeg zou de Weener huisvrouw dit noodig hebben om een week van te kun nen opscheppen, maar daar alles samen 1108 Kronen uitmaakt en het gemiddelde loon slechts 700 Kronen is kan van alles nog geen» sprake zijn. En dan is alles nog voor liet grootste deel tegen de z.g. distributie- prijzen berekend, de sluikhandelprijzen zijn tot 8 maal zoo hoog en is men dikwijls ge dwongen die te betalen daar men van de rantsoeneering niet leven kan. Voor de juistheid der prijzen en van het inkomen sta ik borg, of eenige artikelen soms over bodig zijn of in te groote hoeveelheid wor den ingekocht, dat laat ik aan de beoordee ling der lezers en lezeressen, hoofdzakelijk aan de huismoeders1 over. Men moet voorts niet uit het oog verliezen dat er nog veel grooter gezinnen zijn waar vanzelf de be- i bhoefte grooter is en dat er verder nog niets gerekend is voor kleeren, ziekte en werke loosheid, welke laatste in Weenen vooral aan de orde van den dag is. Ik kom echter daarop in een volgend artikel terug. Onder de arbeidende klasse is de nood al niet veel minder, al verdienen velen al iets meer dan een beambte. Is het wonder dat de ziekenhuizen zoo vol liggen, als men ziet dat een arbeider op een klein stuk droog, slechtsmakend brood en 's middags een paar aardappelen gewoonlijk zonder vet of vleesch naar de fabriek moet of een vrouw die zich den ganschen dag voor het gezin moet uitsloven en gewoonlijk niet weet wat op tafel te brengen, zichzelf ook niet be hoorlijk voeden kan wijl ze"' alles nog spa ren wil om toch haar kinderen maar niet te veel gebrek te doen lijden. Is het te ge- looven dat zoovele kinderen ondervoed zijn wanneer ze slechts 'n stuk droog brood, wat aardappelen een hoogst enkele maal vet of vleesch en nimmer melk of eieren krijgen. Melk is er in het geheel niet te krijgen dan alleen voor kleine kinderen beneden het jaar en tegen den prijs van 20 Kronen per liter. Is 't kind ook maar een dag ouder, dan moet 't reeds zonder melk worden grootgebracht. Eieren zijn voor de meesten ook een luxe daar de minste prijs thans 15 Kronen is. Moet ik nog meer aanhalen om U te over tuigen dat er gebrek of liever gezegd „hon ger" geleden wordt. Eerst wanneer men een paar dagen in Weenen is en men verwijlt niet uitsluitend in hotels en ontspannings gelegenheden doch ook in de gezinnen van alle standen, dan krijgt men eerst eenig denkbeeld van den nood in deze stad. Schoon is zij genoeg. Als is zij ook niet meer het Weenen van vroeger, al zijn de straten thans niet meer zoo goed onderhouden, al zijn vele parken e.d. zeer geruineerd, al zijn de meeste huizen verfloos, het is en blijft een wouderschoone stad. Ik noem hier slechts Schönbrunn met zijn Neptun grotte en Gloriette wat op een berg gelegen is en waar men van een heerlijk panorama van Weenen genieten kan, met zij prachtig Keizerlijk Lustslot, den Hof- burg, het raadhuis, het parlement, de ver schillende ministeries en museums en het wereldberoemde reuzenrad waarin men zoo'n onvergetelijk gezicht over de gansche stad heeft. Maar het ligt niet op mijn weg al het schoons van de stad Weenen hier te gaan beschrijvenkon het volk van schoonheden leven dan had Weenen zeker nlemands hulp noodig, maar waar dit niet is, kan de be volking uitsluitend door hulp uit het buiten land geholpen worden. Er is zeker ook door Holland reeds veel gedaan ter leniging van den nood, men inoet het zelf gezien hebben om te weten wat vreugde een levensmidde len-pakket uit Holland in een huisgezin brengt. Tegen iedereen moet het verteld worden en allen zijn dan even jaloers op dat gezin. Want die Weenerlui zijn zeer pronk zuchtig op hun manier vooral waar het eten betreft. Gaan ze 's avonds naar een theater of balzaal dan nemen ze wat brood mee, zoo het er is wat spek er tusschen en zoo ziet Daar was maar één middel toehet „bachchich" aan de kolonel-opperbevelheb ber. De rozenoliefabrikant stopte hem een eerbiedwaardige hoeveelheid Turksche pon den in de hand en de opperofficier brak af met alle plagerijen. Het nazien, echter, ging voort, kalmerde soldaten onderzochten den inhoud van hier en daar eenen korf. Maar zelfs dat voldeed den stoker niet, die gaarne zijne rozen van beste hoedanig heid ongeschonden in de fabriek kreeg. Te dien einde moest alle onderzoek vermeden. De kapitein, op zijne beurt, ontving in het geheim een „bachchich", en van af dit oogen- blik zag hij alles door de vingers. Maar ook de onderofficieren wilden hun deel van de fooi, daarna de soldaten... Zoo komt het dat de trein reeds twee dagen doorgaat zonder hindernis. Dus, niets buitengewoons bemerkende, zegt de kapitein achteloos: 't is wel!... maakt dat ge voort komt! Dan, uit speelzucht, kletst hij met zijne karwats om de ooren der ezelin, welke aan de spits van den trein gaat. Het dier, ver rast en pijn gevoelende, snuift en blaast en steigert. De kapitein hoort metaal verschui ven. Daar, vlak voor hem, op den bodem van de korf onder de rozen. Het schijnt dat de oude vetzak verbleekt onder de vuilnis die zijn gelaat met een dikke korst bedekt Zijn oogen flikkeren onder zijn ongekamden haardos en hij werpt zijnen gezel een dier onvergetelijke blikken toe, waarin iemand die in doodsgevaar verkeert, zijn gansche ziel bloot legt. Dit alles is zoo vlug gegaan als de gedach te. Wat is er in dien korf? vraagt de ka pitein vinnig. Oorlogssmokkelwaar Hij strekt zijn hand uit naar den korf om het deksel op te lichten, dat vast wordt gehouden door een hout. Met ongehoorde koelbloedigheid hoewel z'n vuile vingers nat zijn van 't zweet, neemt de oude het deksel weg, en verzoekt den officier zijne hand te steken in de lading rozen. Dit alles zonder een woord te spreken, zonder overhaasting, zonder eenig spoor van aandoening. Werktuigelijk steekt de kapitein zijne hand in de welgeurende bloemkelken. Zijne vingers betasten een ijzeren kistje. Hij haalt het te voorschijn opent het en men dan ook vele Weener schoonen met be vallige elegante manieren een droog stuk brood verorberen met een smaak die zelfs ons jaloers maakt. Maar dat doet eigenlijk weinig ter zake. Ik hoop U eenigszins te hebben overtuigd dat de nood in Weenen werkelijk hoog gestegen is en er is voor eerst nog weinig uitzicht op verbetering. Wil men werkelijk een goed werk verrichten helpen we dan deze behoeftige bevolking zoowel door het zenden van giften of pak ketten of het opnemen van Kinderen. Het K. K. Huisvestingscomité is hiervoor de beste weg, dit weet het best waar hulp het meest noodig is en heeft reeds veel tot leniging van den nood gedaan. Na in dit hoofdstuk eenige algemeene bij zonderheden te hebben weergegeven hoop ik in het volgende, nadere beschouwingen over enkele instellingen te geven die ik de vol gende dagen hoop te bezoeken. J. v. M. HEUSDEN. In de Raadsvergadering van Maan dagavond waren met den Voorzitter alle leden aanwezig, terwijl de notulen onver anderd werden vastgesteld. De Voorzitter meende niet te mogen' nalaten den eminen- ten oud-burgemeester P. ïi Honcoop de vorige week overledendie een kleine 40 jaren dezen raad voorzat te herdenken en diens verdienste naar waarde te huldigen. Zijn rede werd door alle leden staande aan gehoord. Ingekomen was een brief van den Min. van Landbouw met betrekking tot schade vergoeding voor de indertijd bedorven aard appels. Overeenkomstig de verwachting is de schade te dragen door de gemeente. Voorts was ingekomen een verslag over het correspondentschap van de arbeidsbe middeling en een schrijven van Ged. Staten met betrekking tot vaststelling der huur waarde van de woning van het Hoofd der Openb. school, naar aanleiding waarvan deze door den Raad werd vastgesteld op f 300.zooals bereids gedaan was door B. en W. Besloten werd tot het aangaan van een kasgeldleening van ten hoogste f 6000 bij de Godshuizen alhier. Gezien de gunstige resultaten van het vo rig jaar werd wederom besloten tot beper king van drankverkoop gedurende de ker mis, zoodat het verboden zal zijn sterken drank te tappen vanaf 6 uur n.m. tot slui tingsuur. Hierna kwam aan de orde een voorstel van de directie der Gasfabriek, om over Fe bruari en Maart alsnog 20 ets. per M3 en vanaf 1 April 18 ets te mogen in rekening brengen. Na discussie tusschen het lid De Haan en den Voorzitter, waarbij de eerste betoogde, dat een strop voor de fabriek niet behoeft te worden gedragei door de Gemeen te werd toch met nigemt -<■ stemmen beslo ten met het voorstel aecóord te gaan, ter wijl tegen 1 Mei zoo noodig een nieuwe re geling kan worden getroffen. Hierna werd zeer uitvoerig gesproken over de subsidieaanvrage voor het voortbestaan van de exploitatie van de tram Drunen Heusden. Het jongste tekort was f12997.34. Het rijk wil tegemoetkomen met 50 pCt. en de provincie met 25 pOt. mits de belangheb bende gemeenten de rest suppleteeren. Daar de omliggende gemeenten er niet voor te vinden zijn een billijk aandeel te dragen Veen wil f 25 geven, Drunen nam nog geen besluit, doch doet misschien niets, terwijl de overige niets voelen voor een bijdrage zou Heusden alleen meer dan f 3200 moeten geven, wat niet aangaat volgens B. en W. De heer De Haan zegt, dat de Posterijen thans f 1200, beslist veel te weinig, geven en dat te probeeren was van deze wat meer te halen en de stad dan 't overige te doen bijdragen; immers moeten de Posterijen zelf voor 't vervoer der brieven etc. zorgen, zoo komt dat minstens op f 4000. Ja, zegt de Voorzitter, gesteld de Poste rijen geven een verhoogde tegemoetkoming, zoo deelen Rijk en Provincie daaraan mede met hun 50 en 25 pCt. en blijft de som voor deze gemeente nog veel te hoog. Alsnu stel de De Haan voor te probeeren de lijn te hu ren of te koopen en een paardentram te ex ploiteren, wat de Voorzitter de overweging wel waard vindt, doch daarbij vreest een exploitant te vinden. Hierop repliceerde De Haan, dat men dan desnoods de lijn gratis moest in bruikleen geven met subsidie bo vendien, waarvoor Rijk en Provincie mis schien dan ook wat over hadden, terwijl de Posterijen wat meer zonden moeten bij passen. Hij ware desnoods in de veronder stelling, dat f 6000 den exploitant zou toe komen in beginsel voor besluiten tot ean gemeentesubsidie van f 2000 en de rest te vragen aan Rijk en Provincie. Dit vond de Voorzitter voor de gemeente minder wen- sclielijk, want zoo er slechts f 6000 benoo- xligd was, zou, berekend 25 pCt. voor de stad, deze minder dan f 2000 behoeven bij te passen. Ten slotte werd men het algemeen eens dat het verzoek om subsidie werd aange houden en aan de Directie zal worden ge vraagd of ze genegen is de lijn te verkoo pen, of b.v. voor 10 jaren te verhuren. Hierna werd de vergadering op de ge bruikelijke wijze gesloten verklaard. vindt het half gevuld met gouden munt. Aanstonds glanst zijn gelaat van voldoe ning bij het zien van dien waarlijk konink lijken schat, welke zoo onverwacht als uit de lucht komt gevallen. De oude doet een gebaar dat beduidtschudt het kistje eens De officier begrijpt het teeken en gehoor zaamt. De goudstukken, onder het schudden geven den metaalklank weer die 's kapiteins achterdocht heeft opgewekt. En opnieuw verdiept in domme onver schilligheid, wacht de oude ezeldrijver, im mer zonder een woord te spreken, het order af dat hem beveelt zijnen weg -voort te zet ten; hij schijnt niet eens de waarde te be seffen van het goud waar de andere gaarne beslag op leggen zou. Dit tooneeltje heeft niet langer dan een minuut geduurd. De kapitein peinst: Zulke somkan enkel voor den ko lonel zijn. Maar er kome van wat wil! Wat goed om te nemen is, is goed om te houden en dat de oude Timochus zie dat hij zich uit den slag redt Ik trek er mij niets van aan Zijn buit In veiligheid willende brengen en vreezende dat de oude ezeldrijver opmer kingen zou maken, strekt hij met breed ge baar zijne hand naar het Westen uit, roe pende Gaat! De weg naar Macedonië is nu vrij. Timo chus fluit even met de lippen, een sein dat de ezels goed kennen. De ezelin-aanvoerster stapt voort en heel de trein daalt «nel de steile helling af. Hij legt nagenoeg een kilometer af. Dan voegt de jongeling, door de Turken aange duid onder den naam Andreino zich bij den oude en ondervraagt hem met den blik, zon der het hoofd om te wenden. De andere, dien men stom had gewaand, fluistert, als vreesde hij dat de rotsen ooren hadden Zij zijn slecht ingepakt!Er zijn er die tegen elkaar hebben geklonken, toen die kerel met zijn karwats Fatime fond de ooren sloeg. We waren verloren had ik niet aan dit goud gedacht! En nu, we kunnen niet snel genoeg voor uitkomen 1... De achterdocht is opgewekt. mogelijk worden wij achtervolgd Zonder het antwoord van zijnen gezel af te wachten, fluit hij opnieuw, scherper en langer gerekt. Dan loopt hij op een draf wat niet overeen te brengen schijnt met zijn ouderdom en zijn plompheid. Fatime, de witte ezelin, begint ook te dra ven en al de ezels die haar volgen, loopen mede. De drijvers malen er niet om dat de rozen door die onstuimige vaart, door dit schokken geschonden worden, noch dat uit al de korven een metaalklank voortkomt. Zoo worden ongeveer zes kilometer afge legd. De dieren moeten weer stapvoets gaan om uit te blazen. De twee dommerikken heb ben waarlijk bronzen longen, want ze schij nen niet eens vermoeid. Ze zijn nog een mijl van Egri-Palanka. Alle gevaar schijnt geweken, ten minste voor het oogenblik. 't Is nu voorzichtig kalm voort te stappen en niet meer te loopen als ware men op de vlucht. Ha't ziet er hier niet uit gelijk aan de andere zijde der grens. Geen rozengaarden, noch menschen met blij gelaat, noch woon steden met bloemen gesierd, noch oogsten te velde!... Overal distels en doornen, overal huizen in puin, muren door brand geblakerd, onge- lukkigen in ronw dwalen rond, hun ver moorde naastbestaanden beweenende. De moordenarijen zijn afgrijselijk ge weest 't Was een echte bloed-braspartij, een razernij om te vernielen en uit te roei en. Alleen in het wilajet Prichtina werden tweehonderd dorpen in asch gelegd, tien duizend woningen vernield, zestien duizend personen omgebracht! Zestig duizend onge- lukkigen liepen zonder dak in 't holle van den winter op zoek naar een stuk brood! Het wilajet Monastir en dat van Saloniki werden niet minder geteisterd. De platge brande en verwoeste dorpen waren niet te tellen en van alle kanten lagen hoopen lij ken te ontbinden en den dampkring te ver pesten. Heel Macedonië gelijkt 'n woestenij een uitgestrekt knekelhuis. Een vlijtig en vreedzaam volk verkeert in doodsstrijd, reutelt onder den voet van den Turkschen soldaat, die meer bandiet is dan krijgsman. De Ottomaansche regeering heeft drie honderd duizend man onder de wapens ge- roepen. Zij bezetten het rampzalige Mace donië en leven in steden en dorpen op de kosten der beproefde bevolking. Er liggen 70.000 man in bet wilajet Salonika, 50.000 in 't wilajet Monastir, 45.000 te Prichtina en 15.000 te Uskub. Heel de ban en de achterban der Albanee- zen, Kurden en bachi-buzuks uit Klein-Azië zijn opgeroepen. En al dit volkje steelt en plundert, brandt en moord als uit natuur drift en dweepzucht, om zich te vermaken! En Marko is de algemeene aanvoerder, na den Sultan de opperheer van die roovers- bendeu, welke hij letterlijk tot fanatisme heeft opgezweept. In naam van Zijne Ma jesteit den Sultan, bestuurt hij als algemeen commissaris heele provincies en zijne macht is willekeurig. Om zijnen ijver en zijne krachtdadigheid te erkennen en zijne talrijke diensten te be- loonen, heeft de Sultan hem met de hoogste graden bekleed, met de schitterendste waar digheden. Bovendien heeft de Sultan zijne edelmoedigheid getoond op eene wijze die zeer in Marko's smaak valt. De bandiet heeft een gift ontvangen van een millioen piaster, wat meer dan twee millioen frank is. Maar aangezien de schatkist om erbar- ming roept, zal Marko die gift door de be volking doen betalen. En inplaats van twee millioen frank, zal hij er wel vier afpersen en de rest aanwenden als fooi, om de toe wijding zijner medeplichtigen te betalen. Hade overlevenden der vroegere moor denarijen zullen bet hard te verantwoorden hebben! Ten overvloede het inrichten van nieuwe plunder en moordpartijen is voor de Turksche troepen dagelijksch brood gewor den. En de regeering iaat dat maar toe

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1921 | | pagina 1