Eerste Blad. De Portierster van Alfortville. l„N00RD-BRABAN2"l WAALWIJK. Dames van Waalwijk en Omstreken Stoomwasscherij „DE LELIE" Rath Neemt proef bij Ca, Veghel. Dit nummer bestaat oit DRIE bladen Stoomwasscherjj „Het Groenewond", GEREGELD MAANDAG WAALWIJK FEUILLETOM Onbekend, onbemind. BUITENLAND I Maatschappij van Verzekering op het Leven. I BINNENLAND. NUMMER 70. ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1921 Dit blad verschijnt WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND. 1 bonnementsprijs per 8 maanden f 1.25. Franco p. post door het geheele rijk f1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. De vracht-auto der komt 964! eiken tot het thuisbezorgen en ophalen der wasschen A. KNEGTEL, Tilbubg. Vraajt Prijscourant. Vracht gratis Schrijven van Z. K- ^aus Benedictus XV aan het Doorluchtig Episcopaat van Nederland over de stichting der R. K. Universiteit. Aan onze Eerbiedwaardige Broeders lien- ricus, Aartsbisschop van Utrecht, en de andere Bisschoppen van Nederland. BENEDICTUS XV, Paus Eerbiedwaardige Broeders Met de grootste voldoening hebben Wij daarom dan ook de tijding ontvan gen, dat Gij thans op het punt staat dat pian ten uitvoer te leggen. Steecfcs im mers plachten de Pausen van Rome in den loop der eeuwen, zoowel tot be veiliging van den godsdienst als tot be vordering der ware wetenschap, edele burchten voor hoogere studiën te stich ten of tot rijker bloei te brengen. Zou het dan ook wel iemand ktunnen ontgaan, dat, zoo ooit dan in onzen tijd, Telef. 38. WAALWIJKSCHE KN LANGSTRAATSCHE COURANT Uitgave: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tieten Teleur .-AdresECHO. van „De Echo van bet Zuiden 32). het algemeen welzijn het bestaan en den krachtigen bloei van zulke Hooge- scholen vordert, in onzen tijd, waarin zich allerwegen een zoo groote vloed van dwalingen baanbreekt, dat met de heiligheid der zeden het geloof zelf der volkeren in het ernstigste gevaar gaat verkeeren Elders, niet alleen over geheel Europa, maar ook in Amerika, richtte de wel doordachte vrijgevigheid der katholieke bevolking dan ook sedert lang haar ernstig pogen op het verwezenlijken van dit doel, zoodat men zou kunnen zeggen, dat er nagenoeg geen volk is, bij het welk de godsdienst bloeit en dat wel vaart geniet, waar zulke hoogere onder wijsinrichtingen nog ontbreken, In dezen, wij zouden willen zeggen, wedstrijd der volkeren, zullen de Katho lieken van Nederland, die immers door een waarlijk buitengewone geestdrift voor de geestesbeschaving uitblinken, stellig voor niemand onderdoen. En nauwelijks behoeft vermeld te worden, wat rijke weelde van alleredel ste vruchten, daarvan valt te verwachten. Wanneer immers tal van jongelieden, uitmuntend door deugd en geleerdheid, in opeenvolgende rijen het openbaar leven zullen ingaan, bezield met den vurigsten ijver voor de katholieke zaak, dan moeten er, zoo voor de Kerk als voor den Staat zelf, betere tijden gaan aanbreken Wilt dan, Eerbiedwaardige Broeders, met al e kracht en één van zin aan dringen, om dat werk tot stand te bren gen, waaraan zoo groote winst voor uw vaderland is verbonden. Wij van onzen kant kunnen uw her derlijk pogen niet genoeg prijzen en Wij bevelen uwe Universiteit met den allermeesten nadruk aan in de onbe krompen mildheid van alle welgezinden. Van God voor U de noodige midde len afsmeekend, opdat Gij dit werk ten spoedigste tot de gewenschte uitvoering moogt brengen, schenken Wij U, Eer biedwaardige Broeders, en al degenen, die zich zullen beijveren, U met raad of daad bij te staan, van ganscber harte Onzen Apostolischen Zegen, niet alleen als voorbode van 's Hemels gunsten, maar ook als onderpand van Onze vaderlijke toegenegenheid Gegeven te Rome bij Sint Pieter, het zevende jaar van Ons Pausschap. BENEDICTUS XV, Paus. ste gedeelte van hun leven verplichtingen oplegt, steeds de medewerking der ar beiders vraagt bij hare uitvoering en die als eenlg voordeel voor oogen stele, dat men onder bepaalde omstandigheden 3 gulden rente vanaf zijn 65ste jaar kan genieten, kan ook met populair zijn. Wie geeft mij zekerheid, zoo vraagt men zich af, dat ik 65 jaar word Zal ik dan toch niet kunnen leven zonder die drie gulden rente Mijne ouders ea grootouders zijn er zonder deze rente toch ook gekomen 1 Wat een onzin om het heele leven te laten betalen voc een uitkeering die men later misachte' zal genieten. En waarom worden wij toch steeds lastig gevallen wanneer een of andere patroon eens een keertje niet of een zegel van te lage aarde heeft geplakt. Deze en derge ce opmerkingen zqn de minst vijandig?, welke mea van ar- belderszijde te hoe ea krijgt. Slechts een enkeling is gelatener en vertrouwt in de t ?geering, die hel hoe en waarom beter weet dan hij. Het juiste van de zaak weet eigenlijk niemand. De wet is onbekend, hoe zou ze dan toch populair kunnen zijn Wilt gij de groots rechten met de voor de arbeiders zoo ingrijpende voor deden ieeren kennen, leest dan wekelijks het artikel, dat onder hetzelfde opschrift verschijnt. Ztjt gij eenmaal op de hoogte van de rechten der Invaliditeitswet, oordeelt dan over hare belangrijkheid. Achtereenvolgen? zullen wij de hier onder vermelde rechten der Invaliditeits wet uivoerJger behandelen te weten, de rechten op le. Invalidlteitsr ote, die wordt toe gekend aan den verzekerden arbeider, die door ziekte of gebreken niet in staat een derde te verdienen, van hetgeen soortgelijke arbeiders ter plaatse gewoon lijk verdienen. 2e. Wedirwentm'e, die wordt toege kend aan de weduwe van een verzeker den echtgenoot, mUs zij minstens 60 jaar oud of invalide is. Weezenrente, die wordt toegekend a. aan de kind' en beneden 14 jaar i. De Invaliditeitswet en de Raden van Arbeid, die met de uitvoering dezer wet zijn belast, zijn bij ons volk verre van popalair. Een wet, die de werkgevers op kosten jaagt, de arbeiders gedurende het groot- van een overleden verzekerden vader. b. aan de kinderen beneden 14 jaar van een overleden verzekerde moeder, mits de kinderen vaderloos zijn of de moeder de kostwlnster was. c. aan de kinderen beneden 14 jaar van een overleden vader, mits de mofder verzekerd is. 4e. Ouderdomsrente, aan de verzeker den, die den leeftijd van 65 jaar hebben bereikt en aan bepaalde voorwaarden voldoen. 5 e. Kostelooze geneesof heelkundige behandeling of opname in eea ziekenla- richting, indien er gevaar bestaat voor blijvende arbeidsongeschiktheid en et' is te verwachten, dat dit gevaar door doel matige behandeling of verpleging alsnog is af te wenden. Volgens een Engelsch persbericht zou het aanstaande antwoord van Lloyd George op De Valera's jongste schrijven geen ultimatum zijn, maar nog gelegen heid aan De Valera openlaten om het stellen van een ultimatum te voorkomen. in een telegram uit Weenen wordt gesproken van de mogelijkheid, dat de diplomatieke betrekkingen tusschen Oostenrijk en Hongarije in verband met de jongste grensconflicten zullen worden afgebroken. De werkloosheidscrisis in EugeDnd vertoont een sleed» ernstiger k*r«!tter, Groote optoehten rsn werkloozen uit. alle deelen des lands trekken naar de steun- buteaux en er hebben allerlei wanordelijk heden plaats, In de havenwijk van Londen kan een groot deel der belastingen niet ge ïnd worden tengevolge van de loonderving door de arbeiders. Thans wordt omtrent den nog niet gepubliceerdan inhoud van het antwoord der Eagelsche regeering asu Sinn-Fein ge meld, dat een nienwe conferentie, varmoede- ljjk te Inverness, wordt voorgesteld tejsen 20 September. Geen andere voorwaarde wordt genoemd dan deze; dat Ierland deel zal blijven uitmaken van het Britsche Rijk, - De bedarende invloed van den Volkenbond Iverzenern Kapitaal 25.586.757.m Reserve 3.1l3.7o7.— Hl Opgericht Ver ze Herd Kapitaal 44e JAARGANG. Prijs der Advertentlên, £0 ceni per regel; minimum f I.&fl. Reclames 40 cent per regel. te Geaéve blijkt uit het Opper-Sileeischs vraagstuk, zoodra het bij den Rttsd van den Volkenbond was beland. Bij toovessUg is er een eind gekomen aan den veldtocht iu de Daitsche en Pookche pets. Gisteren ia voor heel Opper-Silezië de staat van beleg opgeheven. Eageland en Frankrijk moeten zich evfeneene opgelucht voelen, dat niemand hou meer iets verwijten kaa, wanneer de eindbeslissing valt. De kwestie van het zenden van geallieerde troepen heeft ook zoozeer hare scherpe kanten verloren, dat de eerste Fransche tioepen door Daitsch- land vervoerd en te Oppeht Aangekomen zijn, zonder dat eenig incident voorgevallen is, Congresdag Voor Eer en Deugd op Zondag 25 September te Tilburg, De voige'nde conclusies zullen in de af- deelingsvergaderingeu worden verdedigd A. Voor de vrouwen in de R. K. Werk lieden vereeniging door Msj. Jo\ van Hei- lenberg-Subar le. Wil iemand goed lid zijn van haar SUndsorgahis&tie, dan moet zij een hoog idee hebben van hare eigenwaarde. 2e. Dit hoog idee van eigenwaarde krijgt de vrouw door da beschouwing van haar oorsprong en hare bestemmicg. 3e. Zij zal dit ook naar buiten moeten toonen door hare kleeding, door het ver mijden van slechte bioscspen, door het we ren vaa gevaarlijke lectuur enz. B. Voor de mannen in de N. K. EUr- monie door den WelEd. Gestr. Heer Mr. Frans Teuiings le. Het doel der standsarg&msatie (n.l. de bevordering van de godsdienstigs, zede lijke en algemeene stoffelijke belangen der standgenoten) sluit iu zich een hartelijke samenvatting met een krachtige medewer king aan de aciie van Voor Eer en Deugd. De standsorganisatie is dus niet volledig in hare actie, wanneer zij de bevordering der zedelijkheid, in engeren zin genomen, niet werkdadig daarin opneemt. 2e. Omdat de standsorganisatie personen vsn eenzdiden slaud omvat, en de gevaren voor de zedelijkheid van iederen stand ver scheiden zya. kan de staudsorgania&tie zoo buitengewoon nuttig de Voor Eer en Deugd vol e onder hare leden bevorderen. Zij kan a.l. ds- voor haar ejgoo stand hijs-jade? ep den voorgrond tredende zedelijkhcidsbelan- gen speciaal behandelen en beplriten, s.) behandeling der zedrlijkhoirisbelsngen op «ergaderingen der srandsorganisatie b.) behandeling der zedelijkbeicbbelangan in da persorganen der «fondsorganisatie c.) prictiecha samenwecking der stands- organisatie (vooral plaatselijk) met de ver- eerjigicg Voor Eer en Deugd. 4e. De leden der vereeniging Voor Eer en Deugd voorzoarer zelf lid zijnde van eene siandsorgzmsaüe, kannen door per soonlijken invloed en initiatief in eigen organisatie bevorderen de toepassing der middelen in de 3e conclusie in algemeene lijnen aangegeven. I Heil en Apostolischen Zegen. In Nederland eene Katholieke Univer siteit te stichten, ziedaar een plan, welks verwezenlijking sinds lang te recint het voorwerp was van Uwe vurigste wen- schen; want de bekende uitspraak van den profeet indachtig „dat wijsheid en kennis rijkdom zijn ten heil", hiekdt Gij U overtuigd, dat niets voor Uwe kerk provincie van grooter nut zou zijn, dan liet opgroeiend geslacht zoo op te lei den, dat het, voorgelicht door het Ge loof, ir alle soort van wetenschappen, goddelijke zoowel als menschelijke, tot hooge vorming zou geraken. UK MO VAN HET ZUIDEN. WMinM—imniwrnmmtmmm ACHTENTWINTIGSTE HOOFDSTUK. De jury trad binnen gevolgd door bet hof. De beschuldigde werd binnengeleid en de peresident verklaarde de zitting voor ge opend. De opsluiting in de cel, de overtuiging van hare onmacht in den strijd, dien zij tegen de gerechtigheid had te strijden, hadden de krachten der ongelukkige vrouw gebroken en vernietigd. Zij twijfelde niet meer aan het lot dat haar wachtte. „Mijne kinderenMijne arme kinderen herhaalde zij dikwijls, ter prooi aan ont moediging en wanhoop. „Zal ik hen dan nooit meer zien'?... Nooit ;roeer? Pastoor Laugier, zijne zuster en Stefaan "«stel waren te Parijs bijeengekomen om ,1e groette terechtzitting bij te wonen. V lijst' der getuigen bevatte talrijke na men. Aan h "t lioofd stonden Ricoux, de kas sier; .wjadame' Frangois, de kruidenierster van A Jfortviile f David, de loopjongen en mevrouw Bertin, de zuster des lieeren La- broue. De akte van bes "-huldiging werd gelezen. Deze waf; verpletterend. De menigte had aandachdtg geluisterd én beschouwde Jeanne .als het laagste aller schepselen. Dan nana het getuigenverhoor een aan vang. Wij zullen hier niet terugkomen op de verklaringen, «I ie onze lezers reeds kennen en zoo bezwarend waren voor de aitnge- klaagde. De ongelukkige had geen enkelen getuige ter ontlasting van haor kunnen opgeven. Op alle punten, behalve op een enkel, scheen hare schuld onbetwistbaar.. Waar was het gestolen geld gebleven? Het openbaar ministerie nam aan dat de weduwe van Pierre Fortier dit geld ergens verborgen had, waar zij rekende, het na volbrachten straftijd weer te vinden. Hare schijnbare ellende, hare volslagen armoede op het oogenblik der aanhouding was niets anders dan comediespel. Doch ook deze verzekering van het open baar ministerie, al kon zij in het oog der menigte nog zoo waarschijnlijk blijken, be rustte op geen enkel bewijs. Het woord werd aan Jeanne gegeven. Al bleef de ongelukkige niet de geringste hoop meer over hare onschuld te bewijzen, toch gaf zij zich nog niet overwonnen, maar voerde het woord op krachtige wijze en leg de aan de rechtbank de redenen van hare vlucht met alle duidelijkheid uit. Zij sprak van Jacques Gerard's bedreigingen, van de vernietiging van den brief door het alles verslindend vuur, van het schrijven, dat zij van den meesterknecht ontvangen had. Dit verhaal bezorgde haar echter niet de welwillendheid der rechters, maar ontstak hen in woede. Jeanne's cynisme scheen hun monsterachtig'. „Wat!" zoo dachten zij, „durft dat ellen dig schepsel den man belasteren, die met zijn leven zijne edelmoedige toewijding voor zijn patroon betaald heeft?" Deze nieuwe misdaad bekroonde waardig al hare vroegere misdaden. De rechtbank had Jeanne een verdediger toegevoegd, een man van talent en dat wist hij te bewijzen. Slechts eene enkele zaak ontbrak aan zijne pleitrede, de overtuiging. Hoe zou hij trouwens in staat geweest zijn van eenige overtuiging blijk te geven, daar hij zelf niet aan de schuldeloosheid van de persoon die hij verdedigde, geloofde? Na het antwoord van het openbaar mi nisterie begaf de jury zich naar de zaal dei- beraadslagingen. Hare afwezigheid duurde slechts een 20 tal minuten. Toen de leden terugkeerden, heerschte er eene diepe stilte. De president nam het woord en verklaar- de dat de gezworenen met eenparigheid van stemmen de aangeklaagde schuldig verklaar den aan moord, brandstichting en diefstal, maar dat met meerderheid van stemmen ver zachtende omstandigheden werden aange nomen. De leden van het hof pasten de wet toe. Jeanne Fortier werd veroordeeld tot le venslange gevangenisstraf. Toen de ongelukkige de uitspraak hoorde van deze verschrikkelijke straf, stiet zij een hartverscheurenden kreet uit en viel in on macht. Zij moest naar de conciergerie overge bracht worden en van daar, nog steeds in onmacht, naar de gevangenis St. Lazare. Toen zij op de ziekenkamer weder tot be zinning kwam, herhaalde zij onsamenhan gende woorden waarvan niemand iets be greep. Zij was aan een hevige hersenschudding ten prooi, die haar leven ernstig in gevaar bracht. DERTIGSTE HOOFDSTUK. Jacques Gérard, die zich dóór de veroor deeling van Jeanne nog geruster gevoelde, had zich te Londen, zooals wij reeds hebben gezien aan boord van de Lord-Maire inge scheept, een groote pakketboot, die zich rechtstreeks naar New-York begaf. Er waren 123 pasasgiers aan boord, ou der wie vele Amerikanen, die tot verschillen de klassen der samenleving behoorden. Paul Harmant zoo zullen wij Jacques Gérard in het vervolg meermalen noemen had een kajuit eerste klasse genomen. Des morgeus om tien uur was men aan boord gegaan, Harmant een der eersten van allen. Alvorens zich naar zijn kajuit te begeven, wachtte hij leunend op de verschansing, liet einde der inscheping af en de naamafroe ping der passagiers door den plaatsvervan- genden kapitein. Tot dan toe had de man nooit eenigen overtocht gemaakt dan van Frankrijk naar Engeland door het Kanaal. Daarom ging hij belangstellend na al wat er omging en nam zich voor onderweg het mecanisme van de stoommachines te bestudeeren, die onder zoo menig opzicht afweek van de machines, welke te Alfortville en elders in gebruik waren. De passagiers stonden thans nog geheel door elkander, daar de plaatsen nog niet waren aangewezen en het gaan en komen der dienstdoende matrozen hood een schil derachtig tooneel. Onder de laatst aan boord gekomenen be vond zich een man van vijftig jaar onge veer, die blijkbaar tot de klasse der rijken behoorde, in gezelschap eener jonge dame van omstreeks achttien jaren en een zeker iemand, die ongeveer achl-en-twintig jaar oud kon zijn. Blijkbaar was deze laatste een werkman; dit was zeer gemakkelijk te be speuren, en tevens kon liet een aandachtig opmerker niet ontgaan, dat hij tot die klas se van werklieden behoorde, die in de groote steden vooral liever plaatsen bezoeken waar niet gewerkt, maar geld verspild wordt. Hij droeg een geribf fluweelen pak en in zijn hand hield hij een valies. Hij zag er mager en bleek uit, met blond haar zonder baard uitgenomen een ontluikend kneveltje op de bovenlip. Een spottend lachje speelde steeds om zijne dunne lippen, zijne kleine blauwe oogen met zeer beweegbare oogap pels deden onwillekeurig aan sluwheid en boosaardigheid denken. Hij brouwde zijne woorden en was zeer slepend in zijne uit drukkingen. „Pardon!" sprak hij, den voet op liet dek zettend. „Wat is de vloer hier sterk ge boend! 't is alsof ik op een ijsbaan sta. Zoo de boot eeniszius slingert, riskeert men den nek daar ginds tegen de verschansingen te gaan breken Toen zij den man deze woorden hoorden uiten wisselden de vijftiger en de jonge dame een glimlachje. Dan zeide hem- de heer met een tongval, die duidelijk den En- gelschman verraadde „Daar zijt ge nu op weg naar Amerika. Uw overtocht' en uwe voeding zijn betaald. Ik heb u bovendien eene som van twee hon derd franken ter hand gesteld gij hebt dus gedurende de reis naar Amerika niets met mij te maken. Te New-York zullen wij el kander wel treffen". „Begrepen, mijnheer." antwoordde de jon ge man met het fluweelen pak, wiens por tret wij met een vluchtige schets hebben ge schilderd. ..Gij in de eerste klas, ik in de tweede. Zoodra de naamafroeping heeft plaats gehad treedt gi.j in den salon en ik blijf in de antichambreWees gerust, ik zal u bij de ontscheping wel weten te vin den. Mijn beurs is goed voorziendat is het voornaamste, en ik zal mij dan ook wel weten te redden De werkman stak een cigarette aan, ter wijl de heer en de dame plaats gingen ne men bij de verschansingen op een paar pas afstand van Paul Harmant. Deze wendde liet hoofd naar zijne nieuwe huurlieden en zijne blikken vestigden zich met welbehagen op het lieve blonde meisje met blauwe oogen. De juffrouw had een slanke taille, doch was bjizonder goed gebouwd, en op haar gelaat lag een schoonheid uitgespreid, zoo bevallig, zoo bekoorlijk, dat Harmant de oogen er niet af kon houden. ..Wat een lief gezichtje!" sprak hij tot zich zelve. „Die heer daar met die grijze haren is wellicht haar vader." Het blonde kind had intusschen bemerkt, dat zij de aandacht boeide van den vreem deling opwekte. Een levendig rood kleurde deling. Een levendig rood kleurde hare wangen; haastig wendde zij zich half voor den vreemdeling niet lnger zichtbaar was. Er werd een aanvang gemaakt met de -naamoproeping. De reizigers stonden nog door elkaar op het dek. Zij aan zij stond de werkman en (ie meester, de eerste kajuit reiziger en die der tweede klasse. De werk man met zijn geribt fluweelen pak stond op denzelfüen afstand van den heer met de grijze haren en zijn dochter als de gewezen meesterknecht van Alfortville. De plaatsvervangende kapitein riep de namen af: James Mortimer en Noëmi Mor timer, waarop de blonde dame en haar va der antwoordden. „Noëtui Mortimer!" dacht Harmant, ..zie daar twee prachtige namen!" „De heer Paul Harmanthts dan de kapitein. ..Present!" antwoordde Paul. (Wordt vervolgd). 20416

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1921 | | pagina 1