Eerste
Herfsten Winterseizoen
Oames- en Kinderconfectie,
Stoffen, Pelterijen.
De Portierster
van Alfortville.
|„N00RD-BRABAND"l
WAALWIJK.
I
Firma G. VERKADE,
Dames van Waalwijk en Omstreken
Stoomwasscherij „DE LELIE". - Rath
Neemt proef bij
Co», Veghel.
Dit nummer bestaat
nit DRIE Maden
Qebrs, Janzins:,
Gemeenteraad,
Stoomwasscherg
„Het Groeuewoud",
GEREGELD
MAANDAG
WAALWIJK
Te beginnen a.s, VRIJDAG 7 October zullen door ons voortaan iedere week de wassehen worden af
gehaald en FRANCO aan huis worden teruggebracht,
FEUILLETON
aiaatscafeppij van Verzekering op het Leven.
Grijze en Witte Heeren-
borstrokken, Pantalons.
Zeer soliede, fl.P5
NUMMER 75.
ZATERDAG I OCTOBER 1921
4ft JAARGANG.
r
2020
Dit blad verschijnt
WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND.
t bonnementsprijs per 8 maanden f 1.25.
Franco p. post door het geheele rijk f 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
Telet. 28.
WAALWIJKSCRK EN LANGSTRAATSCHE COURANT.
UitgaveWaalwijkische Stoomdrukkerij Aatoon Ttelen Telegr.-AdreaECHO.
Prijs der Advertentlta;
26 cent per regel; minimam I IJ*.
Reclames 40 oent per regel
Hiermede berichten wij de ont
vangst der Nonveauté's in
Wij noodigen U beleefd uit,
j deze niet alleen in onze Etalages,
waar U slechts enkele modellen
ziet, maar vooral ook In onze
MAGAZIJNEN te komen bezlcb-
I tlgen. 20560
TILBURG, - BREDA.
I Heuvelstraat 74. - Karrestraat 6.
HAARSTEEG,
(Vervolg).
Winkel. Ik zeg toch maar dat een
Hoofd. Omslag niet in het belang is van
den minderen man. Dan is het beter dat
het zoo blijft als het is.
Achten. Iemand met een inkomende
van f1500 en die drie kinderen heeft
zou voor leder kind 1.per maand
schoolgeld moeten betalen. Juist voor
zulk soort menschen wordt het erg. Die
moeten aan alles, alles dubbel betalen
an dan wordt het noaral erg.
Secretaris. De fabrieksarbeiders dan
n grootere plaatsen met een inkomen
t'an f20 a f22, Die moeten nog heel
wat meer betaen dan jullie. Jullie weten
niet wat betalen is. Het onderwijs kost
hier in de gemeente f 21.per kind.
En wi} komen hier door elkaar maar aan
f 10.— per kind, dus blijven we nogal
een heel eind er onder wat het de ge
meente kost. Hier is het 't laagste van
den geheelen omtrek.
Achten. Ik bon bang dat we veel
menschen hard zullen treffen.
Van den Brand. Die niet stjn aange
staan, behoeven zeker niet te betalen.
Winkel. Wacht maar, er zullen er niet
veel meer ziia die niet zijn aangeslaan.
van „De Echo van het Zuiden".
38).
Secretaris. Dat is niet erg. Laat die
levenmakers ook maar eens betalen.
Achten. Dat is 't 'm juist. Anders
zou ik er niet voor hebben gestemd.
Secretaris. Stuurt ze maar eens naar
mij die menschen. Maar enfio, als jullie
niet willen, mij kan het ook niets meer
schelen. Laat het data maar loopeta, zoo
als je wil, dan zal het net gaan als in
Westeilagwsïf. Maar das zal je dieper
nat worden, dat beloof ik je.
Neemt als je wil 5 cent als het minste,
al neem je een cent. Doe maar wat ge
wilt, maat ik bemoei me er dan niet
meer mee. Het kan ons (dat Is Voor
zitter en Secretaris) niets meer schelen
boor.
Achten. Als we nu eerst maar eens
eenige cijfers kregen te zien.
Secretaris. Dat gaat niet want je zit
bier met wijk C. Daar kennen wij toch
den aanslag niet van.
Als ik lid van den raad was, zou ik
ze laten betalen en dan eerst waardeeren
ze ook het onderwijs.
Achten. Ik denk toch dat ge van
veel menschen geen cent zult zien.
Secretaris. Ha, ha, ha.
Achten. Ja, lach er maar eens mee.
Secretaris. Ach man, daar lach Ik
toch zeker eens mee. Ze leggen toch
ijskoud beslag op het weekloon.
Vrede. En moet ge dan geen rekening
ermee houden dat er zooveel zijn die geen
werk hebben ic een zekeren tijd van
het jaar.
Voorzitter. Jullie praat allemaal of
ge zoo'n medeleden met de menschen
hebt, maar ge moet voor de gemeente
zorgen, daar ben je voor.
Achten. Ik wil voor die menschen
opkomen, waar ik het daar straks al
over gehad heb. Dat zijn diegenen, die
een f1500 inkomen hebben met een
huishouden van meer dan drie kinderen.
Secretaris. Ik wil jullie wel eens
zeggen dat ik er lekker voor bedank
om In het vervolg met afgeronde voor
stellen te komen, want ze worden toch
niet aangenomen. Dan ga ik er geen
dagen meer op zitten studeeren. Guilie,
die de volle verantwoordelijkheid hebt,
gaat toch tegen stemmen. Dat is de
zaak tegenwerken.
Achten. Werk ik de zaak tegen
Secretaris. Ik spreek in het algemeen.
Winkel. Dat moet u zoo niet zeggen,
dat wij de zaak tegenwerken, want ik
spreek, daar ben ik van overtuigd, in
het belang van de gemeentenaren en
de gemeente.
Secretaris. Dat kan niet.
Voorzitter. Niemand kan twee heeren
dienen.
Winkel. Ik geloof dat het heffen van
90 opcenten in het algemeen beter zou
zijn geweest.
S"creta»is. Dan ziin er die geen krats
of ik mij te New-York heb te vestigen om
deze machine in werking te brengen en an
dere plannen uit te voeren, die ik reeds be
raamd heb."
betalen.
Maar weet je wat, houdt bef maar
aan tot een volgende vergadering? doe
jullie maar wat je wil, maar als het niet
goed loopt, komt de schuld op jullie,
daar denk maar aan.
Voorzitter. Ben de gek, we zullen
bet eerst In stemming brengen.
Het voorstel in omvraag gebracht,
wordt verworpen met 4 tegen eu 3
stemmen voor.
Voor het voo ttel stemden de heeren
Luijben, Vughts en v. d. Heijden. Tegen
de heeren Ach.cn, Winkel, Vrede en
Van den Brand.
Secretaris. Ik kom met geen voor
stellen meer, hoor.
Vrede. Dat i beter ook, dan zullen
we zelf wel voo de zaken zorgen.
Achten. Det;? dagen reed een auto
zoo hard door het dorp, dat het bar
was. Ieder oc^nblik zou je gedacht
hebben dat er e. ongeluk moest komen.
De auto's van cc P. N. E. M. rijden ook
zoo werschrikkeisjk woest. Er staan tocb
palen waarop ;?raat aangegeven welke
snelheid ze mof-en rijden. Van de week
dacht ik nog d er eva zoo maar tegen
het huis van P. Vughts zou rijden. In
een van die w gens zat mijnheer Klut
nog wel.
Voorzitter. Wi zullen er nog eens op
laten letten.
Achten. Het la mijn bedoeling niet
hier de politie een verwijt te maken,
volstrekt niet, alleen zou hef goed zijn
als ze haar aandacht nog eens aan dat
woeste rijden wil schenken.
Van den Bracd. Hoe Is het met het
contract van het electrisch licht. Het
contract was 5 jaar en nu zeggen ze
dat het voor 6 jaar is.
Voorzitter. Er staat 6 jaar, maar beter
was het dat het voor 10 jaar was ge
weest.
Secretaris. Ik heb de kans niet
voor gehad om er voor 10 jaar in te
zetten.
Voorzitter. H«t Is ook In het belang
van de gemeente en drar zit je tocb
zeker voor.
Secretaris. Da bewoners van wijk E.
zeggeu niets. Het meeste gemor komt
van hier en dat komt omdat ze te stom
zijn' om iets te begrijpen.
Van den Brand. Ik kan daar gerust
eens over praten, ben je nou heelemaai
bedonderd. Wat denkt ge nu onderhand
wel. Mogen we niets meer vragen of
zeggen.
Van der Heiden. Ik heb er met de
bewoners van den Dijk eens over ge
sproken en ik geloof dat er 10 of 11
wel voor genegen zijn om aan te sluiten.
Voorzitter. Bij mij is nog niemand
geweest.
Van der Heijden. Het behoeft daar
niet zoo duur te worden gemaakt.
Door den Secretaris is gezegd dat
het daar met die oude palen wel te doen
was, dus dat de kosten niet zoo hoog
zullen worden.
Secretaris. Dat zal zoowat f2500.—
kosten. Dat komt omdat de halzen daar
allemaal te laag staan en dan moet de
leiding door gasbuizen naar binnen
worden gebracht. Straatverlichting is er
nu al wat, die is al waf doorgetrokken,
al een eind verder als eerst het plan
van Burg. en Weth. was. Wij willen wel
maar de P.N.E.M. wil niet. Die verbiedt
hef omdat het te gevaat lijk is.
Van der Heijden. Tocb is het wel
een beetje treurig. Eerst heeft men er
licht gehad en nu komt men er in het
donker te zitten. Het lijkt wel dat we
van de Verlichte eeuw in de donkere
eeuw gaan.
Voorzitter. De menschen zullen er
nog niet veel omgeven, want er Is nog
niemand hier geweest.
Van der Heijden. De menschen zeggen
dat de gemeente eerst maar eens moet
voorgaan. Ze kijken de kat eerst eens
uit den boom
Secretaris. Laten ze dat maar eens
doen. De menschen die daar bij Piet
Prinsen wonen hebben het aangevraagd,
die hebben denofficieelen weg bewandeld.
Toen ze echter moesten teekenen Is er
weer een teruggetrokken en komt er geen
licht. Maar enfin, over esn jaar of 20,
Opgericht
VerzeKerd Kapitaal
Reserve
1843.
25.586.757-
3.H3.7o 7.—
De vracht-auto der
komt
9641 eiken
tot het thuisbezorgen en ophalen
der wasschen
A. KNEGTEL, Tilbubg.
Vraagt Prijscourant. Vracht gratis
als ze wat beter onderwijs gehad heb
ben, zullen ze wel wijzer worden.
Van der Heijden. Op den Dijk bobben
ze eerst straatverlichting gehad en nu
wordt dat afgenomen. Dat is geen werk.
Secretaris. We loopen de menschen
niet achterna. Ze moeten maar komen
als ze wat willen hebben. De gemeente
can geen kosten gaan maken als ze
niets weet. Aan de Hoeven zullen ze
misschien het wel krijgen en daar zal
het dan zoowat 50 cent per week kosten.
Dat is toch niets.
Achten. Het zou misschien wel eens
goed zijn als voor de menschen van
den Dijk nog eens een deskundigen het
een en ander kwam uiteenzetten.
Secretaris. Och, ben je gek. Je hebt
iler veel onwillige honden en daar is
iet slecht hazen mee vangen. Vreeselijk
omp zijn ze hier, dat is 't 'ca.
Voorzitter. Dat is met boeren altijd
zoo. Op de meeste plaatsen Is er niets
mee uit te halen als bet op centen of
belasting op aankomt. Ik loop niemand
meer na.
Secretaris. Ik ook niet meer hoor. Ik
zal geen volksvergadering meer houden.
Toen werd er ook gezegdO jé, 't zou
er spannen en wat was hetToen ik
kwam was het allemaalDag mijnheer
de Secretaris 1
Hierna staan enkele leden op en gaat
de vergadering uiteen.
Markt en Grootestraat. - WAALWIJK.
20416
DG ECHO VAK HGT 'IIWX
VIERENDERTIGSTE HOOFDSTUK.
Jacques, tloor Soliveau op de hoogte ge
bracht, waagde thans een beslissende slag.
Bij het hooren dezer woorden ontstelde
Mortimer zichtbaar.
De vaïsehe Paul Harmant dacht dat de
Amerikaan zich thans wel met vlag en wim
pel zou overleveren, doch hij vergiste zich
zeer. De man was op zijne hoede.
„Ik ook," sprak hij op onverschilligen
toon, heb mij daarmede bezig gehouden.
Doch ik zie geen kans iets aan het systeem
van Genève te verbeteren. Die machines
dulden geen grootere perfectie meer."
„Om vlakten te gulllocheeren, ja, daarin
hebt gij gelijk, mijnheer," antwoordde Paul
Harmant. „Doch daar ligt de ezelsbrug; men
moet verder gaan."
De Amerikaan voelde dat het klamme zweet
hem uitbrak.
„Zou hij dezelfde idéés hebben als ik?"
vroeg zich Mortimer af, en voegde er dan
luid bij„Gelooft gij, dat het mogelijk zou
kunnen zijn een machine uit te vinden om
op ronde of kromme oppervlakten te wer
ken?"
,Ik ben er zeker van."
Mortimer verbleekte.
,En hebt gij iets van dien aard gevonden?"
vroeg hij met ontstelde stem.
„Ja, dat heb ik gevonden," zelde Jacques
op koelen toon, terwijl hij op elk woord
nadruk legde. Mijne plannen zijn gemaakt,
mijne teekeningen gereed, en zooals ik reeds
de eer had u mede te deelen, zal ik nagaan
Mortimer had een kleur als een doode.
„Ziedaar een concurrent," dacht hij, „dien
ik wel te duchten heb, iemand die mij het
grootste nadeel kan toebrengen. Zonder een
minuut tijd te verliezen moet ik het gevaar
weten af te wenden en de ramp in een over
winning veranderen."
Dan vroeg hij op innemenden toon
„Wilt gij mij toelaten geachte confrater,
u met de grootste openhartigheid te behan
delen?"
„Ik laat dit niet slechts toe, maar ik ver
zoek u dringend dit te doen."
„Zoo gij u geen illusies maakt, en dat ge
loof ik niet, want gij hebt mij zooeven het
bewijs geleverd van uwe bekwaamheid, dan
hebt gij eene uitvinding gedaan, die in kor
ten tijd kolossale verdiensten zal afwerpen.
Doch thans gaat gij te New-York aankomen,
waar gij niemand kent; gij zult u op de
hoogte moeten stellen van de zeden en ge
bruiken, van onze levenswijze en van die
onzer werklieden. Gij zult een fabriek moe
ten bouwen, ateliers inrichten; dat alles zal
u ontzaglijke sommen kosten."
„ZekerMaar ik zal toch wel dien weg
moeten opgaan."
„Er is nog wel een ander middel".
„Welk?"
„Luister. Ik wil u een voorstel doen. Gij
wordt mijn associéik neem u op in de di
rectie mijner ateliers. Bij mij zult gij on-,
middellijk aan het werk kunnen gaan en be
ginnen met het bouwen der Silencieuse en
der guilloeheermachie. Onmiddellijk bij de
aankomst te New-York zullen wij een con
tract teekenen, dat u de helft zal verzekeren
in de opbrengsten van mijne ateliers, en nu
reeds ga ik als een premie op onze overeen
komst een wissel teekenen van vijftigdui
zend dollars, dien mijn vriend Richard Da
vidson op zicht betalen zal.
„Maar, waarde confrater," begon Jacques
Gérard, die niettegenstaande hij opgetogen
van vreugde was, den schijn niet op zich
wilde laden dat hij al te spoedig toegaf.
„O, ik bid u neem aan mijnheer," sprak
Noëmi bijna met smeekende stem, terwijl
zij deze woorden met een onweerstaanbaren
blik liet vergezeld gaan. „Gij kunt de as
sociatie niet weigeren, welke mijn vader u
voorstelt. Gij kunt niet weigeren onze vriend
te worden."
„Gij lioort het, mijne dochter voegt hare
woorden bij de mijne!" riep Mortimer nu
lachend uit. Zij verbergt 11 hare sympathie
nietZoo voeden wij in Amerika de jon
ge meisjes op en wij bevinden er ons goed
bij. Zoo gij niet alvorens Noëmi's hart had
gewonnen, zou zij u niet aan mij hebben
voorgesteldIs 't niet waar, wat ik zeg,
kind?"
„Volkomen, vader."
„Neem dan aan, confrater."
„De sympathie der juffrouw oefent op
mij meer invloed uit dan eenige geldzaak,
hoe groot zij ook wezen moge," antwoordde
Jacques, ik neem aan
Thans werden de handen gedrukt en de
Amerikaan had een gevoel alsof hem een
zwaar pak van het hart was genomen.
„Wel, dan zijn wij gereed!A propos
zijl. gij getrouwd?"
Toen Noëmi haar vader deze vraag hoor
de stellen, bloosde zij tot in bet wit van hare
oogen.
„Ik ben nog jongeman," antwoordde de
gewezen meesterknecht met een glimlach.
„Dan bied ik u uwe vertrekken in mijne
woning aan. Dat zult gij niet weigeren."
„Neen, zeker niet; doch hoe zal ik 11 mijn
erkentelijkheid betuigen?"
En zacht, zonder dat hij gehoord kon wor
den, voegde Jacques er bij
„Eer het 3 maanden verder is zal ik zijn
schoonzoon zijn. 't Is waarachtig alsof de
duivel mij onder zijne bescherming neemt."
Het overige van den dag verliep zeer snel
het diner was opgewekt en aangenaam.
Men dronk een goed glas champagne en ging
laat naar bed.
De gewezen meesterknecht sliep niet dien
nacht; allerlei zaken woelden door zijn
geest. Met eene bewonderenswaardige be
hendigheid had de ellendeling gebruik weten
te maken van de gelegenheid die zich had
aangeboden.
De fortuin lachte hem toe. Bij zijne aan
komst te New-York kon hij reeds eene ronde
som in ontvangst nemen om tevens voor de
helft te deelen in de verdienste van het huis
Mortimer. Bovendien achtte hij zieli zeker
in korten tijd de schoonzoon van den inge
nieur te worden.
Dat alles was prachtig; doch zeker zou
den er papieren geëischt worden, zij het niet
bij het te maken contract, dan toch bepaald
bij een eventueel te sluiten huwelijk met
Nëmi. Maar hij had geen papieren en zoo
hij deze in Bourgogne aanvroeg, zon men
hem dan niet antwoorden
„Paul Harmant is dood
Bij eenig nadenken stelde hij zich echter
gerust. Het zou voldoende zijn een copie te
vragen van Paul Harmants geboorteaete en
van het overlijden van diens vader en moe
der. Het gebruik, waarvoor deze stukken be
stemd waren ging niemand aan.
Nu stond Ovidius Soliveau hem echter nog
in den weg.
„Hem ben ik het verschuldigd," sprak hij
tot zich zelve, „dat ik heden avond zoo keu
rig mijn rol gespeeld hebdoch hij is ge
vaarlijk; zijn twijfel omtrent mijn indenti-
teit kan grooter en grooter worden. En hij
zal er zich op beroepen dat hij mijn neef is;
doch dat zou lastig en belachelijk zijn. Ik
moet dien kerel in mijne macht hebben
doch hoe zal ik daartoe komen? Ik zal rnid
delen beramen
Kort voor het einde van den nacht sliep
hij in Alle sombere gedachten had hij ver
bannen en met een verschrikkelijk cinisme
dacht hij
„De plannen van mijn patroon hebben mij
geluk aangebracht."
Des morgens om elf uur waren Jacob Mor
timer, zijne dochter en de vaische Paul
Harmant voor het ontbijt in de conversatie
zaal bijeen.
Schier de gansche dag werd door de twee
mannen besteed om de grondslagen vast te
leggen voor het contract, dat te New-York
zou geteekend worden en de Amerikaan
overhandigde aan den Franschman een wis
sel op zicht, ten bedrage van 50.000 dollars,
betaalbaar hij den bankier Richard David
son.
Korte oogenblikken voor den ondergang
der zon klommen zij op het dek. Talrijke
personen waren daar vereenigd met het oog
op een groote stoomboot, van Amerika naar
Frankrijk varend, die op korten afstand den
Lord-Maire moest voorbijstoomen.
Jacques liet Mortimer en Noëmi belang
stellend uitzien, doch wendde zelf den stap
naar den voorsteven. Hij wilde zijn gewaan-
den neef enkele gouden Louis in de hand
stoppen en zich zoo van zijn welwillendheid
verzekeren.
Ook hier, even als achter, was met het
zelfde doel de menigte tezaamgeloopen.
Weldra ontwaarde de gewezen meester
knecht Ovidius Soliveau.
Jacques wilde naar zijn bloedverwant
gaan, doch eensklaps stond hij stil. Ovidius
had plaats genomen achter een reeds be
jaard man, die tegen de verschansing leunde.
Een stalen lemmet dat hij echter trachtte
te verbergen, schitterde in zijn reehterhand-
Eensklaps stak hij den linker uit naar den
overjas van den bejaarden passagier, die
voor hem stond, terwijl hij een oogenbiik
later de panden nieuwsgierig ophief.
Thans trof het Jacques' aandaoht dat de
vreemdeling een leeren tasohje aan een riem
om den schouder droeg.
Ovidius overtuigd dat niemand het oog op
hem had, daar aller blik gevestigd was op
de naderende stoomboot, die in enkele
oogenblikken zou voorbijvaren, strekte de
rechterhand uit... Het stalen lemmet, schit
terde... De grijsaard deed eene beweging...
Ovidius liet de jaspanden nedervallen.
Jacques Gérard begreep volkomen wat er
omging.
„ZooZoomurmelde hij. Neef Soliveau
schijnt verschillende pezen op zijn boog te
hebben. Bij zijn vak van werktuigkundige
voegt hij het beroep van gauwdiefThans
heeft hij het gemunt op het taschje van
dien bejaarden man, die niet de minste ach
terdocht koestert."
Eensklaps zette de vaische Paul Harmant
een bedenkelijk gezicht, terwijl hem tevens
een rilling over de ledematen liep.
„Bij mijn levendacht hij bij zich zei-
ven, „zoo de kerel op heeterdaad betrapt
werd, zou hij onmiddellijk in arrest geno
men worden en geschiédt dit, zal hij zich
dan niet op mij beroepen??Wat ik de
neef van een dief!Dat zou mijn positie
bij Jacob Mortimer niet verbeteren. Er moet
gehandeld worden, opdat dit niet gebenre
Ik ga..."
(Wordt vervolgd).
