IE SIB BH IDEH
Derde Blad.
De Portierster
van Alfortville.
Firma G. VERKADE,
Firma 6. VERKADE,
Uit ons Parlement
Provinciaal Nieuws.
Winterjassen,
Demi«saisons,
Ulsters,
Heeren Borstrokken
en Broeken
F EUILLETOM
f45-, f55f65.-
Zware gemoltoneerde
fl.85 en fl.95.
No. 81 Zaterdag 22 Oct. 1921.44e Jaarg.
van „De Echo van het Zuiden".
46).
Waalwijk. 21 Oct. 1921.
Het is vroeger reeds zoo telkens
gebleken bij tentoonstellingen, feestelijk
heden, concoursen, enz., liet is haast
spreekwoordelijk „als men in Waalwijk
iets doet, dan doet men het goed".
Dit komt ook thans weer duidelijk
uit bij den opzet en de regeling van
het groot Nationaal Kegelconcours van
de Waalwijksche Kegelclub „Hannibal".
Nu de programma's enz. zijn ver
schenen en de openingsdag van 29
October nadert, willen we er onze lezers
toch wel eens een en ander van ver
tellen.
Het eere-cornité bestaat uit de na
volgende heeren
EdelAchtb. Heer Th. de Surmont de
Bas Smeele, Burgemeester der Gemeente
Waalwijk, Eere-voorzitterWelEd. Heer
Ph. Timmermans, President der Vereen.
„Waalwijks Belang"WelEd. Heer
A. Jansen. Notaris; WelEd. Heer H
Wiesman, IndustrieelWelEd. Heer D.
Lacksmp, Directeur Geldersche Crediet-
vereeniging.
Het bestuur der club is als volgt saam-
gesteld
A. H. van Schijndel Jr., Voorzitter
J. Verwiel, Vice-voorzitterM. J. P. van
Loon, Sec-PenningmeesterG. Verkade
en j. Wiesman, Baancommissarissen.
De regelings commissie wordt ge
vormd door de heeren:
G. Verkade, VoorzitterH Hoffrnans,
Secretaris J. Wiesman J. Verwiel
V. van Laarhoven.
De jury bestaat uit het bestuur van
den 's-Hertogenbosschen Kegelbond.
De officieele opening van 't concours
zal plaats hebben op Zaterdag 29
October, des namiddags 5 uur en de
sluiting 13 November, terwijl de offici
eele prijsuitreiking wordt gehouden
Zaterdag 19 November 1921, des avonds
ten 8 uur.
Het concours, dat gegeven wordt op
drie geheel nieuw ingerichte banen en
waarvoor het clubgebouw aanmerkelijk
is uitgebreid en smaakvol zal worden
versierd en dat ook een prachtige
ruimte biedt voor de toeschouwers,
omvat korpswedstrijden, kampioenswed
strijden, personeele wedstrijden, vrije-
baanwedstrijden en dameswedstrijden.
Er zijn schitterende prijzen voor
elke afdeeling aangekocht, zoo tellen
we meer dan een 30-tal medailles en
lauwertakken, voor het meerendeel door
belanghebbenden geschonken, kunst
voorwerpen ter waarde van f 300, f 150,
f 100 enz
Wij waren in de gelegenheid reeds
eenige der vele fraaie prijzen te be-
Markt en Grootestraat. - WAALWIJK.
□aar maat
wonderen en 't is werkelijk schitterend
wat door het bestuur is aangekocht,
kunst- en huishoudelijke voorwerpen
van groote blijvende waarde. Het zal
niet te verwonderen zijn, dat naar zulke
prijzen heel wat kaarten vergooid wor
den.
Nauwelijks zijn dan ook de pro
gramma's met uitnoodigingskaarten ver
zonden of de inschrijvingen voor deel
name aan den korpswedstrijd komen af,
niet alleen uit de omgeving, neen, uit
Amsterdam, Alkmaar, Zwolle, Maastricht,
Heerlen geven zich vijftallen op. 't Be
looft dus een schitterend succes te
worden, wat wij deze energieke club,
die iets zoo grootsch durft op touw
zetten, gaarne toewenschen.
Ten slotte willen we nog een korte
passage aanhalen, van hetgeen „de
Kegelaar", officieel orgaan van den
Nederlandschen Kegelbond, schrijft over
't a s. concours
„Juist toen ons blad ter perse lag,
„ontvingen wij het keurig uitgevoerd
„programma, benevens een geïllustreerd
„reclamebiljet".
„Uit de wijze, waarop het concours
„werd voorbereid, begrepen we wel
„dat men er naar streefde, alles in de
„puntjes in orde te hebben, doch het-
„geen we ontvingen, overtreft verre
„onze verwachtingen".
Wij deelen nog mee dat de prijzen
zijn geëtaleerd in de vitrine der fa. G
Verkade, Groote Straat alhier.
In een vroeger nummer hebben
we reeds aangekondigd het groote con
cert dat de harmonie der R. K. Werk-
liedeRvereeniging voor het publiek zal
geven op Dinsdag 25 October a.s.
Het programma is thans verschenen
en bevat een keur van prachtige num
mers, niet alleen van de harmonie, maar
ook van het bekende duo Van Engelen
en Didden, dat zijne medewerking wel
willend heeft aangeboden.
Deze uitvoering is voor het publiek
toegankelijk en we twijfelen er niet aan
of zeer velen zullen hiervan profiteeren,
ten eerste om te genieten van de uit
stekende muziek, die deze ijvervolle
vereeniging, onder leiding van den heer
Ed. Hurkmans en met instructie van den
heer Adr. Stravers, tegenwoordig maakt
en van de prima voordrachten der be
kende komieken, maar tevens als een
bewijs van belangstelling in dit gezel
schap, dat zich bij elke gelegenheid laat
hooren en zoo bereidwillig steeds zijne
medewerking verleent. Vooral waar deze
vereeniging hoopt door dit concert een
beetje de zeer groote kosten te bestrijden,
die concoursen, muziek enz. enz. van
eene vereeniging ais deze vragen. Daar
om zij haar een druk bezoek van harte
gegund, is men verhinderd, dan kan
men nog op andere wijze wel van z'n
belangstelling doen blijken
Wij vestigen gaarne de aandacht
op achterstaande advertentie, waarbij de
heer jean Rievers Smits, horloger, Sta
tionstraat, alhier, mededeelt dat zijn
winkel aanzienlijk is uitgebreid.
Wij namen dezer dagen eens een
kijkje en kwamen tot de overtuiging dat
hier een flinke verbetering heeft plaats
gehad. Het magazijn is ongeveer dubbel
zoo groot geworden, is keurig afgewerkt
in elk opzicht zoowel wat inrichting, be
schildering als aankleeding betreft en
biedt thans een flinke ruimte voor de
etalage van een groot aantal klokken,
pendules, gouden en zilveren werken,
enz. Ook dè electrische verlichting maakt
een uitnemend effect, zoodat we werke
lijk van een moderne zaak op dit ge
bied kunnen spreken.
Maandag a.s. geeft de hier geves
tigde sociëteit T. A. V. haar jaarlijksch
bal onder de uitstekende leiding van
„Van den Akkers" strijkensembie.
Naar wij vernemen heeft het onder
zoek van de inbeslaggenomen melk en
water het resultaat gehad, dat in 't geheel
geen baccillen zijn gevonden. De oor
zaak der typhusgevallen is dus niet ge
constateerd.
Het praatje als zou de vervuiling
van de sloten oorzaak der ziekte zijn,
is uit de lucht gegrepen het kan wel
lastig en onaangenaam zijn en dat is
het in hooge mate, maar direct schade
lijk is het niet.
A.s. Zondag 23 October, ten 12
uur zal in de groote zaal van den R.K.
Werkliedenvereenigingeenepropaganda-
vergadering worden gehouden, georgani
seerd door de propaganda-commissie
voor de November-actie.
Een spreker van het propaganda-
bureau zal optreden en daarom doet de
commissie een dringend beroep op alle
leden en zeker ook niet-leden om hierbij
Markt en Grootestraat. - WAALWIJK.
tegenwoordig te zijn.
KIPPENZ1EKTE.
Op verzoek van meer kippenliefheb-
bers komen we gaarne nogmaals terug
op de Snotziekte of Diphtheritis en meer
bijzonder omdat den laatsten tijd ter
bestrijding dezer gevaarlijke ziekte een
middeltje genoemd wordt, dat in zijn
toepassing even goed genezend als
stoorend kan werken In een der laatste
nummers van het Pluimveeblad „Avicui-
tura" schrijft een inzender over die be
handeling met Petroleum. Hij wil met
een pensee!, nummer 6, aile aangetaste
kippen in en rond den kop met ver
sierselen. met petroleum schoonmaken.
Hij neemt daarvoor twee bakjes gewone
petroleum. Hij doopt het penseel in den
olie, penseelt de mondholte, strotten
hoofd, keel en kam met lellen ervoor
zorgdragende telkens het penseeltje in
een der bakjes goed af te spoelen. Na
deze behandeling wordt de zieke nog
een suikerlepel van dit vocht ingegeven
en de behandeling is geschied. Een
paar dagen wordt deze, proef herhaald.
De niet aangetaste kippen worden alle
ook één keer behandeld. Het middel
werkt volgens schrijver probaat.
Anderen komen echter tegen deze toe
passing op als gevaarlijk. Zelf hebben
we proeven genomen, die bewijzen dat
de behandeling met petroleum beslist
voordeelig. echter ook nadeelig kan zijn.
Zoo namelijk de dosis petroleum die in
gegeven of ingespoten wordt b.v.
met een fietsoliespuitje wat te groot
is kunnen de nadeelige gevolgen beslist
niet uitblijven. Voor ongeveer veertien
dagen behandelden we een één-jarige
leghorn-hen die aan snot laboreerde.
In plaats van met een penseel gebruikte
we uitgevallen zuivere kippenveeren en
bewerkten daarmee goed de keel, de
geheele mondholte met verhemelte,spleet
ooren, neus, kam en lellen. Een spuitje
olie in de keel en een weinig door de
neusgaten voltooide de behandeling.
Twee dagen later was 't dier dood, of
schoon de snotverschijnselen wegbleven.
Doodsoorzaak is niet onmogelijk de
petroleum-toediening geweest.
Dezer dagen behandelden we twee
jonge hennen. We draaiden de in pe
troleum gedrenkte vieren goed in de keel
rond, namen telkens een andere, lieten
de inspuiting in de keel achterwege
ende kippen zijn gezond gebleven
We zouden hieruit kunnen besluiten
dat de behandeling op juiste wijze toe
gepast niet zonder resultaat zal zijn.
Voorzichtigheid is eehter geboden.
Vooral niet te veel toedienen.
We lazen gisteren nog, dat geheel
zonder nadeelige gevolgen de behande
ling kan geschieden als we tegen deel
petroleum 3 deelen slaolie bijvoegen. T.
A.s. Zondag speelt W. S C. I een
competitiewedstrijd teZalt-Bommel tegen
de vereeniging „Zalt-Bommel".
Supporters, die wenschen mede te
gaan, worden er aan herinnerd, dat de
wedstrijd om twee uur aanvangt.
Ons èestuursstelsel in
Indie- Instelling pro
vinciale', regentschaps-
en dessa radtn Ver
sterking ambienarenge-
zag of autonomie.
Wijziging Invalidiieits-
en Ouderdomswet en
herziening Leerplichtwei.
Zuinigheid.
Wy ijjö h"®' Scheurev harianerde
era#B ia Iudië gekomen sis o?erh?erschen.
Ea bet heeft tot 1854 gsdnunl, eet wy
ooa ook vsa de plichten van den ovethaer-
icher duidelijk bewust we den, dat bewust-
aiju sUhïH? in een veranderde besiuu 3-in-
(icbtiug tot uiting kwam. Sindsdien zijn
we ons echts; ook bawust geworden, dat
we anders dan als oretheeischers, zij het
dan gematigde en verlichte oveiheerscheis,
tegenover da Indische bevolking behoorden
te staan en wjj Isdië ten bate die; bevol
king niet vau ons zalven hadden te bestu
ren. M*a; dat bewustzijn worstelt nog altyd
om in ons bestuurssteisel tos uiting te ko
men. Eu het nieuwe ontwerp, door minister
De Graaff ingediend en thans in de Tweede
Kamer goedgekeurd, is een van de pog ngeu.
Het is, dat gaf de minister toe, niet de
reiwezaul^king. Na het decentralisatiebesluit
van 1908 is dit slechts een nieuwe stap.
die door andere gevolgd moet worden, maar
alleen kunnen warden, wanneer de Indische
bevolkiug daarvoor iyp is, wat se naar 'a
ministers oordeel thans nog niet is. Daarom
aehtte ook de heer de Muralt de voorstellen
der herzienings-commissie, in November
1918 ingesteld, te ver gaand en voorloopig
niet uitvoerbaar. En al had hij tegen dit
ontwerp bezwaten, mat eesige «yriging
achtte hy ze toch wel aannemelijk.
Zyn bezwaren waren ten naastebij de
zelfde, die ook de tegenstander* de heer
Wijnkoop uitgezonderd, die alleen valsche
scbyu zag en esn poging om het kapitalis
tisch gezag te versterken over 'i alge
meen te berde brachtenversterking vsn
het ambtenaresgezag tot schade der auto
nomie. Het waren vooral de heeren Alberda
en van Bersnsteijn die ze uitspraken en
tan bewijze wezen op de uitbreiding van
de macht van het centraal gezag, de ver
kiezing v»a dea Volksraad door middel vaa
verordeningen, de regeling van alles wat het
bestuur aangaat door ordonnantie of ver
ordening, da geringe macht der nieuwe in
te stellen provinciale- regentschaps- en
dessa-raden. enz. De eerste constateerde
bovendien een stiyd met den wil der In
dische bevolking en met de wenschen van
den Volksraad, die eerst na aanname van
12 amendementen 's ministers ontwerp
goedkeurde.
Tegenover deze bezwaren herinnezde de
heer Schemer er aan, dat het hier niet gold
een hervorming vaa het centraal gezag,
rnsar dat de bedoeling was hervorming van
het gewesteiyk en plaatselijk bestuur ter
verkrygiisg van een gezonden onderbouw
voor veranderingen in het centras! gezag
en ter ontwikkeling vau het volk in zelf
bestuur. Hij wees er voorts op, dat de
macht der provinciale raden niet too gering
was als de heeren beweerden, waar d"ze
belastingen kon hrffen. zelfstandig varc.-de-
„Waartoe dit verzet, kleine?" hernam de
priester. God roept mij!... Ik ga tot Hem!...
Bij mijn vertrek betreur ik slechts een en
kele zaak en deze is, dat ik niet in staat ben
u in dit leven te leiden tot dat gij man zult
zijn geworden, eene plaats in de maatschap
pij zult hebben ingenomen. Tot die aange
broken is zal onze vriend Stephaan Castel
voor u de geliefden vervangen, die gij ver
loren hebtBeloof hnij, mijn kind, dat
gij hem zult gehoorzamen, evenals gij aan
uwe beminde moeder, mijne arme Clarisse,
evenals gij steeds aan mij hebt gehoor
zaamdBelooft gij mij dat?"
Georges niet in staat een woord te uiten,
antwoordde met een bevestigend teeken des
boofds. De jongen wierp zich in Stepbaans
armen, die in stilte weende.
Dan ging de priester voort
„Wees in uwe jeugd en in rijpere jaren
wat gij steeds geweest zijt, braaf, edelmoe
dig en liefdevolDe toekomst zal u zeker
bitter ontgoochelingen baren, hevig leed
Wapen u thans reeds met moed en onder
werping en denk er steeds aan, dat de man
sterk, zeer sterk is, wiens geweten zich niets
te verwijten heeftMijn kind, kniel ne
der, kniel hier voor mij neder
Georges liet zich aan het hoofd einde van
niegen makes, rigendoinman vbrvseemlr-u
enz.
Ia aansluiting daataaa betoogde ook
de minister, dat meerdere losmaking *ae
het centraal gezag, het doel van dit ont
werp, de eenlge weg was tot grootere
mate van autonomie voor Iudlë, waar
alles zoo sterk gecentraliseerd was en
dat die autonomie hiermede belangrijk
werd ultgebieid. De verkiezing van de
leden van Volksraad en gewestelijke ra
den bij verordening was aüeeh een nood
sprong, noodzakelijk zoolang het volk
niet meer ontwikkeld was, Door overne
ming vau tal van amendementen was
met de wenschen van den Volksraad re
kening gehouden.
Niettemin achtten ook voorstanders
van het ontwerp den volksinvloed niet
genoegzaam verzekerd. En bang, dat
alles la het halfduister der regeerings-
bureaux zou bedisseld worden, stelde de
heer Dresselhuijs voor, dat de Volksraad
over alle verordeningen zou moeten
worden gehoerd, die ter uitvoering der
nieuwe wet noodig waren en dat, zoo hij
er niet mee instemde, de verordeningen
alleen bij de wet zouden kuncen vastge
steld worden. De eerste dier amende
menten nam de minister over. Het twee
de, dat hij onaannemelijk achtte, werd
door den heer Aibarda overgenomen,
die ook voor de iustruclie9 der gouver
neurs hef eerste amendement-Dressel-
huys wilde laten gelden, maar de Kamer
die het ontwerp aannam niet mee
kreeg.
Bij het ontwerp tot wijziging van de
Invaliditelts- es Ouderdomswet pleitte
de heer Weitkamp voor verlaging ic
plaats van verhooging der loongrens
en klaagde over het feit, dat soms kieise
werkgevers moeten betalen aan pensioe
nen voor arbeiders, die veel meer ver
dienen dan zij zelf. En in de Eerste Ka
mer deed mevrouw Pothuis—Smit bij de
behandeling vaa de gedeeltelijke herzie
ning der Leerplichtwet een goed woord
voor verhooging der leeftijdsgrens, ver
plicht vervolgonderwijs en afschaffing
de landbouwverlovcn.
Van haar neiging tot bezuinigiag gaf
de Tweede Kamer blijk door den post
van f900,000 voor de verbouwing van
hef huls aan den Kneuterdijk, aange
kocht ten behoeve van den raad van
Staten, te veranderen in »een eersten ter
mijn van f500.0001. En de regeering
toonde eenzelfde neiglag door haar me»
dedeelisg, dat er van een nieuw gebouw
voor de Tweede Kamer niets zou komen.
liet bed op de knieën vallen.
De oude priester vond in zijn uitgeput
lichaam nog kracht genoeg om zich een laat-
sten keer op zijn sterfbed op te richtenhij
strekte beide handen over het hoofd van
Jeanne Fortier's zoon uit evenals hij gedaan
had, toen de ware moeder van het kind werd
weggeleid en sprak deze woorden„In naam
van den levenden God, Georges, ik zegen u
Dit waren met een vurig gebed zijne laat
ste woorden.
Deze krachtsinspanning had hem geheel
uitgeput.
Hij viel achterover; zijn gelaat met lange
witte haren omringd, zag er doodsbleek uit
en lag onbewegelijk op het witte kussen.
Georges greep zijn beide handen, welke
hij met vurige tranen bedekte.
Enkele oogenblikken later had pastoor
Laugier, die uitstekende en weldoende man,
opgehouden te leyenhij, die weldaden om
zich heen verspreidend op deze wereld had
gewandeld, had thans zijne schoone ziel aan
God teruggeschonken.
Acht dagen na dezen nieuwen rouw keer
de Georges naar liet college terug; een fa
milieraad, aan den wensch gehoorzamend in
het testament van den ouden priester uitge
drukt, benoemde Stephaan Castel tot voogd
over den jongen student.
DRIE EN VEERTIGSTE HOOFDSTUK.
Bijna op hetzelfde oogenblik, dat deze ge
beurtenissen pp de pastorie van Chevry voor
vielen, stierf te New-York Noënii Mortimer,
haren man, den valschen Paul Harmant, een
ziekelijk dochtertje van acht jaren nalatend.
Jacques Gérard was een ellendeling van
de ergste soort; doeh dit verhinderde niet,
dat hij zijne vrouw met de grootste teder
heid beminde. Groot was dan ook zijne
smart. Slechts een enkele zaak kon hem
eenigszins bedaren, het gezicht en de lief
kozingen van het kind, dat hem steeds weer
zijn overleden vrouw in het geheugen terug
riep.
Jacob Mortimer, tot in het hart getroffen,
overleefde niet lang zijne dochter, welke hij
boven alles te wereld beminde.
Door het wreede leed ondermijnd stierf
hij, zijn schoonzoon achterlatend aan het
hoofd vnu een der grootste industrieele on
dernemingen in de gansche streek.
Ovidius Soliveau, die naar wij gezien heb
ben Jacques' geheim wist te ontdekken, had
zijn gewaaiulen neef niet verlaten. Dit zal
men wel begrijpen. Negen jaar had hij ge
zwegen, daar Jacques handelingen te zijnen
opzichte hem niet toelieten den man het mes
op de keel te zetten.
Hij putte naar goeddunken uit de kas
van Jacob Mortimers schoonzoon.
Van dag tot dag verslaafde hij meer en
meer aan het spel en verloor vaak aanzien
lijke sommen, welke de pseudo-Paul Har-
mant echter steeds zonder tegenspreken be
taalde. En zoo kwam het dat Ovidius geen
gelegenheid vond om van zijn gevaarlijk wa
pen tegen Jacques gebruik tem akeu.
Een onverwachte gelegenheid zou hem
weldra op een anderen weg brengen.
Onze lezers zullen niet vergeten hebben,
dat Jules Labroue, de eigenaar der groote
fabriek te Alfortville, die door Jacques ver
moord werd, een zoontje naliet. Mevrouw de
weduwe Bertin, aan wie deze zoon was toe
vertrouwd, had de zaken baars broeders ge-
likwideerd, en zeer gunstig, met de hulp der
sommen van de assurantie-maatschappij be
taald.
De eer van den naam was ongeschonden,
doeh Lueien bezat tot erfdeel niets anders
dan de terreinen, waarop nog de puinhoo-
pen der groote inrichting lagen. Liicien's
tante had die gronden niet willen verkno
pen en vond daartoe twee redenenDe
eerste, dat de grond te weinig zon opbren
gen om den jongen een ernstig kapitaaltje
te kunnen biedende tweede was van geheel
anderen aard.
„Wie weet", dacht zij dikwijls, „of de
kleine Lueien niet eens in staat zal zijn de
fabriek weer op te bouwen. Zoo die dag eens
aanbreekt zal hij de terreinen gereed vin
den."
De goede vrouw bad geen kinderen; zij
beminde de kleine Lueien met eene moeder
lijke teederheid en liet hem een uitstekende
opvoeding geven.
De ingenieur Labroue bad zijne zuster
menigmaal verklaard, dat het hem hoogst
aangenaam zou zijn Lueien dezelfde betrek
king te zien kiezen, welke bij bekleedde. Dit
verlangen was haar heilig. Bijgevolg wer
den de studiën van bet kind daarnaar inge
richt, en zoodra de jongen zijn tiende jaar
bereikt had, vestigde mevrouw Bertin zich
te Parijs, in de nabijheid van bet college
Henri IV, waar de knaap ter opleiding was
geplaatst.
Zoo bracht bet toevel den zoon van liet
slachtoffer en bet kind der ongelukkige ver
oordeelde te zamen, en deze twee kinderen
zouden weldra onafscheidelijke kameraden
worden.
Georges was een paar jaar jonger dan Lu
eien, doch hij toonde een bijzondere vlug
heid van geest en zoo kwam bet dat hij de
zelfde klas volgde dan de neef van mevrouw
Bertin.
Toen Lueien liet college verliet om de les
sen te volgen van de school voor kunsten en
vakken moesten zij scheiden, doch deze
oogenblikkelijke scheiding zou niet in staat
zijn de vriendschapsbanden te verbreken,
die hen vereenigden.
Mevrouw Bertin had geene bijzondere
middelen, maar deze waren toch zeer vol
doende voor haar en haar neefje. De goede
vrouw betreurde het dat haar fortuin be
staande uit een lijfrente van vijfduizend
franken, met haar leven zou eindigen. Met
angst in het hart dacht zij er dikwijls aan,
dat Lueien dan zonder middelen zou gera
ken, wanneer zij onverwachts kwam te ster
ven, en daarom legde zij zooveel mogelijk
terzijde, teneinde hem in dat geval toch en
kele duizenden franken te kunnen nalaten.
Lueien studeerde met de meeste vlijt. Hij
wensehte met al de vurigheid des harten om
zich spoedig in de wereld een betrekking te
verschaffen en dit stelde zijne tante dan
ook vrijwel gerust.
De uitstekende vrouw stierf, toen haar
ngef zijn twintigste jaar had bereikt, docli
voor haren dood deelde zij hem het tragisch
uiteinde baars broeders mede, met al het
geen daarvan het gevolg was geweest, en
stelde hem de eigendomsbewijzen ter hand
van de terreinen te Alfortville.
Toen mevrouw Bertin aan Lueien den
naam mededeelde der vrouw, die veroor
deeld werd onder de besehuldiging den heer
Labroue vermoord en de fabriek in brand ge
stoken te hebben, weidde zij zeer in bijzon
derheden over deze geheimzinnige zaak uit.
Zij ontveinsde het niet, dat niettegenstaan
de de veroordeeling, zij zeer aan de schuld
van Jeanne Fortier twijfelde.
Zij sprak van Jacques Gérard, den mees
terknecht, die, naar men zeide, als het
slachtoffer zijner toewijding in de vlam
men was omgekomen.
Iets in haar binnenste sprak deze toewij-
ding tegenzij hield het zelfs in het geheel
niet voor bewezen dat de man dood was.
(Wordt vervolgd).