Eerste Blad. De Portierster van Alfortville. i„N00RD-BE,ABAND"| WAALWUK. Dames van Waalwijk en Omstreken Stoomwasscherij „DE LELIE". Neemt proef bij Rath Co., Veghel. IN Dit nummer bestaat nit DRIE bladen Stoomwasscherjj „Het Groenewond", GEREGELD MAANDAG WAALWIJK Dit ons Parlement. LANDFOUW. BINNENLAND. FEÜILLETOM Maatschappij van Verzekering op het Leven. NUMMER 85. ZATERDAG 5 NOVEMBER 1921. m JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND. Abonnementsprijs per 8 maanden f 1.86. Franco p. post door het geheel® rijk 11.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz., ïranco te zenden aan den Uitgever. Teief. 38. WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHB COURANT. UitgaveWaalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen Telegr.-Adre» i ECHO. Prijs der Advertentiën: 80 cent per regel; minimum I l.M. Reclames 48 cent per regel. De vracht-auto der komt 9641 eiken tot het thuisbezorgen en ophalen der wasscben A. KNEGTEL, Tilbubg. Vraajt Prijscourant. Vracht gratis van „De Echo van het Zuiden". 49). Opgericht 1843; Verzekerd Kapitaal Reserve 25.586.757.— 3.113.7o7.- Verscherpte maatregelen aan de grens I Uit Zevenaar wordt aan de /fel." ge schreven De controle in Dnitschland op Holland- sche inkoopers, die al sear verscherpt was, is cadert vandaag nag in belangrijks mate toegenomen, Op het oogenblik hebben de beambten aan de grensstations op Dnitsch gebied sich stipt te honden aan de han verstrekte instructies, welke zoo strengen, dat schier alle naar ons land gaande passa giers weder aan den ljjve aan een minnliens onderzoek worden onderworpenzelfs de schoenen moeten de meesten uittrekken en ons werd heden door reizigers verzekerd, dat byna alle ingekochte goederen onverbidde lijk in kaslag genomen worden. Men be grijpt, dat het onder dezo omstandigheden streng moet worden ontraden, de grens over te gaan om inkoopen te doen. Men ver zekerde ons, dat een speciaie recherche dienst is ingesteld om de straten en winkels te controleeren. De burgerij in Dnitschland die aanvankelijk een afwachtende houding aann&m. vere9nigt zich nn volkomen met deze maatregelen. Wij vernemen voorts, dat heden eenige nienwe beambten aan de grens zijn ge plaatst ten einde het onderzoek op bekende heen en weder reizende personen te kunnen toepassen. Men seint uit Weltevreden De Britsch-Indische gewezen suiker nabob Ganyhadjeeahmod is onherroepe- lijk failliet verklaard. De activa, bestaande uit hotels en VuSle eigendommen te Soerabaja worden getaxeerd op f 6.871.000, waar tegenover een hypotheekschuld staat van fl.200.000 een preferente vordering van de Handels, bank van f 3.900.000, het Gouvernement moet wegens O.W.-belasting nog f 2.300.000 ontvangen en de concurrente crediteuren vragen f8,900.000. De vordering van de preferente cre- dlteuren kan waarsch^nlijk ten volle betaald wordende vooruitzichten van de concurrente crediteuren zijn hopeloos. De collecte, onlangs in alle open bare kerken en kapellen van het Bisdom van Den Bosch gehouden, tan bate der K. S. A., heeft opgebracht de som van f 11381,25. »e MO VAN BT ZUIDEN. Grondwetsherziening. Verwachtingen en uitkom sten. Beroepsorganisatie in ons politieke leven. Parlement, koningschap en processieverbod. Toen in November 1918, als de heer Troel stra het uitdrukte, de donder der revolutie over de velden rolde, nuchterder gezegd, toen door de Duitsche "revolutie, die van de Duitsche nederlaag het gevolg was, ook el ders nieuwe verlangens en nieuwe verwach tingen gewekt werden en revolutionaire ge voelens zich niet onduidelijk uitspraken, begreep men in ons land, ook in onze Volks vertegenwoordiging de noodzakelijkheid van hervormingen en van z66 ingrijpende, dat een Grondwetsherziening er slechts een poovere benaming van kon zijn en zij een geheelen ommekeer zouden brengen niet al leen in ons politiek maar ook in ons oecono- miseb leven. Van dit inzicht is ook de thans aan de orde gestelde Grondwetsherziening een uiting. Maar de berg heeft een muis gebaard. Minister Ruys zelf moest toegeven, wat door zijn medesanders als de heeren -Schok king, Rutgers en Kolkman reeds was be toogd, dat deze herziening er geen was van wijde strekking. Alleen ontkende hij, dat een dergelijke herziening ooit in de bedoe ling der regeering gelegen had. In Novem- ber 1918 had de regeering trouwens geen en kele belofte of mededeeling gedaan. Eerst in December bij de behandeling der begroo ting voor 1919 had zij gesproken. En het toen ontvouwde program was grootendeels ZES EN VEERTIGSTE HOOFDSTUK. De sleutel draaide in het groote slot en dc deur rolde op hare hengsels. De zusters trotseerden de sneeuw, die in zware vlokken nederviel, traden over het binnenplein en bereikten de ruimte tussehen de twee omheiningsmuren, waar een andere knecht haar de deur opende. Tien minuten na haar vertrek werd ar zacht geklopt aan de deur des vertreks, waar wij ons zooeven bevonden. De bewa ker zag eene zuster voor zich en opende. „Ozeide hij, „het is zuster Philomena. •Ta, ik weet er alles van. Ga door zuster W.at is het een ellendig weer. Om zes uur 's morgens een kilometer ver door de sneeuw loopen is nog zoo prettig niet De zuster neeg het hoofd zonder te ant woorden en wendde zich tot de deur die geopend werd. Een oogenblik later werd ook de buiten deur achter haar gesloten. Jeanne was vrij Zóu deze vrijheid echter wel van langen duur zijn? Wij zullen weldra de gelegenheid hebben onze lezers daaromtrent in te lichten, doch voor het oogenblik moeten wij vier maanden in ons verhaal terugkeeren om ons naar New-York te begeven bij Jacques Gérard, of liever bij Paul Harmant, den grooten in dustrieel, die thans meermalen millionair is. De gewezen meesterknecht van Alfortville bereikte zijn drie en vijftigste jaar. Zijne dochter Mary, die hij met cindeloo- afgewerkt, terwijl voor de grondwetsherzie ning de regeering hoofdzakelijk de voorstel len der Staatscommissie had gevolgd, daar- alleen voorstellen betreffende de koloniën en de verkiezing der Eerste Kamer aan had toegevoegd. Maar, meende de heer Troelstra, wanneer de regeering destijds niet van plan was ge- geweest, aan de bestaande verwachtingen tegemoet te komen, dan had zij daaromtrent een negatieve verklaring moeten afleggen. Want bestaan deden die verwachtingen des tijds wel en vrij algemeen. De heer Mer chant vatte ze samen in de gedachtever meerdering van den volksinvloed op de re geering en van den invloed van de arbeiders op het productie-proces en somde ze op als bekorting van het recht van oorlogsver klaring, geen vreemdeling op den Neder- landschen troon, de vrouw als staatsburge res op volkomen voet van gelijkheid met den man, afschaffing van de Eerste Kamer en waarschijnlijk van den Raad van State, in voering van het volksreferendum enz. En de heer Troelstra kondigde dienover eenkomstig door de sociaal-democraten in gediende voorstellen aan, die, als de heer Van Ravensteyn het in de communistische amendementen verdedigde, bij de bestaande verhoudingen binnen het raam van het bur gerlijk parlementairisme moesten blijven, dus geen revolutionaire voorstellen konden zijn. In het. algemeen wensehte hij het recht op medezeggingschap van de arbeiders en de rechten van de verbruikers ook in de Grond wet vastgelegd te zien en betoogde de nood zakelijkheid, dat oeconomische groepen een deel van de taak van het parlement over namen en beroepsorganisaties van allen aard ingeschakeld werden in ons staatsleven en onder controle van het v?>lk en leiding van het politiek parlement meewerkten. De po sitie van dit parlement tegenover de regee ring achtte hij bovendien zwak doordat het niet het recht had inlichtingen te eischen, niets te zeggen had bij de voorbereiding der wetten en niets over buiten-parlementaire lichamen alsHoogen Raad van Arbeid, Nij- verheidsraad, Mijnraad, Onderwijsraad, enz. Ten aanzien van het koningschap nam hij ongeveer dezelfde positie in als de commu nist van Ravensteyn, die ook begreep, dat zoolang liet Oranjehuis bestaat, er weinig tegen te doen valt, maar na de uitsterving een republiek de natuurlijkste staatsvorm voor ons land achtte. Zij kwamen hiermee in de buurt des heeren v. d. Laar, die zich als calvinist-republikein bekende. Alleen voelde deze blijkbaar wat warmer Voor het regeerend vorstenhuis. Veel minder eens waren deze heeren het over de opheffing van het processieverbod. De heer Troelstra zag daarin de toekenning van een recht aan de Katholieken, dat ook anderen bezaten. Maar de heer Van de Laar betoogde, evenals de heer Schokking, dat de processie een openlijke Godsvereering was en daarmee de katholieke kerk de straat voor zich opeischte. Het laten vallen van deze voorgenomen wijziging nam de heer Kolkman de regeering kwalijk. ze teederheid beminde, was achttien jaar oud. Zij was een blond meisje, van bijzondere schoonheiddoch de doorschijnende bleek heid liarer wangen, de kring van azuur om hare oogen getrokken mochten wel de vrees inboezemen, dat zij de kiem der borstziekte mededroeg, die hare moeder, de engelachtige Noëmi, waarvan zij een sprekend portret was, zoo vroeg naar het graf had gesleept. Deze ziekte had nog geen zichtbaren in vloed op het teere en schoone lichaam van Mary uitgeoefendzij bleef echter steeds dreigen en om aan deze bedreiging niet te gelooven, sloot Paul Harmant de oogen. Mary oefende een onweerstaanbaren in vloed op haar vader uit. Het was haar voldoende een verlangen te uiten om het onmiddellijk vervuld te zien. En zij spaarde op dit gebied haar vader niet. Mary was van nature zeer zonderling en grillig; als eenige dochter, werd zij meer en meer verwend en vaak uitte zij dwaze wen- schen, waarvan zij de onmiddellijke vervul ling eischte. Op het oogenblik dat wij het meisje aan onze lezers voorstellen, zat zij aan tafel, in gezelschap van haar vader en Ovidius Soli- veau, die sinds den dood van Jacob Morti mer een huisvriend was geworden en de erkende neef van den grooten industrieel. Het ontbijt liep ten einde. Mary sneed dunne schijfjes ananas en maakte die met marasquin gereed. Eensklaps onderbrak zij het gesprek, dat haar vader met Ovidius over aangelegen heden der fabriek voerde en zeide „Vader, luister eens, en antwoord mij..." Jacques Gérard wendde zich tot zijne dochter. „Wat is er, kindlief?" vroeg hij. „Wat wenscht gij te vernemen?" „Hoe groot heden uw fortuin is?" Bij deze vraag wisselden de gewaande ne ven een blik van verbazing. Mary wachtte een oogenblik en vroeg dan met ongeduld „Waarom antwoordt gij mij niet? Geef mij eerst bescheid op mijne vraag en dan kunt gij u verbazen... Neef is op de hoogte van al uwe zakengij hebt geene geheimen voor hem... Zijne tegenwoordigheid kan dus Maar deze verdedigde zich met de bewe ring, dat de wijziging van art. 171, die de financieele verhouding -tussehen staat en kerk regelde, een te grooten financieelen last op de schouders vau den Staat zou leg gen. Over de overwerkvergunningen, waarover de beer Drion interpelleerde, hebben de hee ren ook nog een oogenblik gesproken. Dooi de arbeidersafgevaardigden ter rechterzij werd minister Aalberse geestdriftig verde digd. Wat iedere maanr. te doen geeft. (Ie helft N,,.ember). Nadruk verboden. Bewerk en bemest n iw aardappelland! Als ge nu, en niet in voorjaar, uw stal mest aanwendt, krijgt de lekkerste aard appels. Op zand- en c grond kunt ge nu ondiep bouwen, later, na den winter, dit herbalen, om vóór het poten op diepte te ploegen. Op de klei wordt het land veelal vóór den winter reeds, plantbaar gemaakt. De voeder- en ook de suikerbieten, die nog in den grond zitten, moeten thans gerooid worden. De suikerwortels gaan 't liefst da delijk naar de fabriek. Is dit niet mogelijk, dan worden ze op groote hoopen gestapeld en door loof of aarde tegen vorst en uitdro ging beschut. Onze dieren zijn of komen op stal. De staivoedering zal dezen winter méér dan anders zorg geven. De veehouder doet na tuurlijk zijn best de dieren in goede conditie te houden. Tot die conditie hoort allereerst de voedingstoestand. Men houdt de les van Haubner voor oogen. „Waterig, weinig eiwit bevattend voeder geeft een slap, weekelijk lichaam, zonder kracht of toon". Voorts zorge men, dat het dier zooveel mogelijk zuivere lucht inademt, noch aan een te hooge, noch aan een te lage en vooral niet aan een sterk afwisselende temperatuur worde blootgesteld, en dat het drinkwater geen schadelijke bestanddeelen bevat. Meest al voedert men driekeer daags, anderen ge ven aan twee maal de voorkeur. Voldoende tijd moet gegevöh worden voor het verteren én het herkauwen, bij runderen en scha liën Haubner rekent hiervoor ongeveer 4 uur, de ruimte tussehen twee voedertijden neme men dus niet te kort. Het fruit moet nu binnen zijn, behalve de mispel. Deze laat men zitten, tot ze z.g. be ginnen te rotten, alsdan is ze eetbaar. De vrucht moet op een droge plaats bewaard worden. Een goede bewaarplaats voor fruit is niet steeds gemakkelijk te vinden. Wie zeer veel fruit teelt, dus voor den handel, moet 'n kleiner of grooter frulthuis hebben, voorzien van dubbele wanden, dubbelen zol der, dubbele toegangsdeuren, opgevuld met zaagsel of strooisel, en dubbele ramen met luikenverder van een betonnen vloer, 15 c.M. dik, en een ventilatie-inrichtingde dakbedekking zij van riet. Wie zulk een fruitbewaarplaats wil bouwen, vrage nade re inlichtingen bij zijn Rijkstuinbouwleer- aar. Wie fruit bewaart voor eigen gebruik, zorge voordoelmatige ventilatiekoude lucht beneden, warme lucht boven afvoeren temperatuur even boven het vriespunt, zoo gelijkmatig mogelijk; vrij droge, niet te droge lucht, in 't laatste, geval sprenkelen. Wees op uw hoede voor de nachtvorsten Uw bloemkool en selderij, die zoo lang mogelijk buiten blijven, brengt ge in een bak onder glas, of in een drogen vorstvrijen kelder. Dek uw schorseneeren met voldoen de blad, als ge ze ten minste niet rooit en in den kelder brengt; ge kunt ze dan bij stren gen vorst nog afnemen. Eet uw schorseneer als eenjarige groente, ze is dan malscher en smakelijker dan als tweejarig gewas, die wel veel grooter, doch ook harder is, Had ze knolvoeten, trek dan de stronken uit en ver brandt ze: kom daar de eerste 3, 4 jaar niet weer met koolkalk den bodemVerdelg al het onkruid, doe het op een hoop, opdat het verstikt; geen onkruidzaden op de mest vaalt Zie de groenten en vruchten in den kelder wekelijks na, verwijderen wat rot is. Uw fuchsia's kunt ge ook zeer goed in een kelder overhouden, als ge geen andere plaats hebtgeef in den winter geen watervorst- vrij houdenDek uw struikrozen in de perkjes met blad, zoodat ze er goed onder zitten; liebt, ge er veel, dan met aarde, tot even boven de oculatie. Stamrozen kunnen geen strenge nachtvorst doorstaande stam men buigt men door tot de kroon op den grond ligt; een laag zand op de kroon en daarop een laag blad. Is de stam dik, dan vóór bet buigen eerst den grond rondom den geesnzins eenigen hinderpaal bieden. Kom zeg mij wat ik verlang te weten." „Maar, waarom wilt gij dat weten?" waag de Jacques Gérard. „Waarom?Omdat ik het weten wil." „Dat is geen reden." „En ik vind ze voldoende... Ik wil, daar ik wil. Welnu, antwoord dan." „Luister, mijn kind; wij bezitten op dit oogenblik schier vijf honderd duizend pond rente." „En dat vertegenwoordigt een kapitaal van? „Ongeveer tien millioen." „Is de fabriek in de som begrepen?" „Neen". „Wat kan die waard zijn?" „Een millioen... Aan dien prijs zou er wel een kooper te vinden zijn." „Wel verkoop ze dan." De valsche Paul Harmant en Ovidius Soli- veau staarden Mary verbaasd aan. „Wilt gij dat ik mijne fabriek verkoop?" vroeg Jacques. „Ja, zeker". „Maar „Ik begrijp niet, dat er nog bedenkingen gemaakt worden; ik acht u rijk genoeg." Het jonge meisje glimlachte bij het zien van het gelaat harer tavee toehoorders. „Ik raad u zelfs aan." voegde zij er dan weer bij, „de inrichting zoo spoedig mogelijk van de hand te doen." „Er kan toch geen haast bij zijn?" „Wat I De zaak is zeer spoedeiseliend. Ik heb egn plan gevormd, dat niet uitgesteld kan worden." „En dat plan is?" „In Frankrijk te gaan wonen De twee mannen voelden eene geweldige huivering over hunne leden gaan. „In Frankrijkherhaalde beiden te ge lijk. „Wel zeker, in Frankrijk, liet land mijns vaders, en uw land, neef Ovidius!Uw land is ook het mijneik bemin Frankrijk zonder het te kennen. Ik wil Frankrijk zien, in Frankrijk leven, in Frankrijk sterven „Wat spreekt gij van sterven, liefste?" riep Jacques uit, het lieve blonde kopje zijner dochter aan de borst drukkend. „O, ik beb nog geen plan daartoe. Dat kunt ge wel gelooven," antwoordde het jon ge meisje lachend. „Integendeel, ik wil niet stervenHier zou ik jong naar het graf ge bracht worden, want ik verveel mijIk houd niet van Amerikamaar Parijs trekt mij aan, Parijs, de stad der wonderenMij dunkt dat ik daar gemakkelijker zal adem halen dan te New-York, dat ik daar niet meer die drukking zal gevoelen op de borst, welke mij hier zoo vaak pijnigt." „Liefste kind," hernam Jacques, „niets verhindert ons onmiddellijk naar Frankrijk, naar Parijs te gaan en daar twee, drie maanden door te brengen." „Neen, neen, dat niet!" klonk het storm achtig uit Mary's mond. „Ik houd niet van halve maatregelen. Mijn verlangen is dat gij hier uw zaken aan kant maakt, uw gansche fortuin tot geld maakt,, om dan naar Frank rijk te vertrekken, zonder er nog aan te denken hier terug te keeren." ■Ovidius kwam thans tusschenbeide. „Deze werkplaatsen verkoopenriep hij op onaangenamen toon uit. „Voor- goed dit land verlaten!Maar dat zou dwaas dat zou onzinnig zijn „Het staat u vrij er over te denken, zoo als gij wilt, neefGij kunt ook te New- York blijven, zoolang, het u behaagt. Nie mand zal u weerhouden, zoo gij hier leven en sterven wiltIk sta er in het geheel niet op u mede te nemen Maar ik wil vertrekken en zoo ik niet ver trok, zou ik sterven „Nog eens dat woordsprak haar vader droefgeestig. „Wat gaat er dan toch heden morgen in uw brein om? Van waar die som bere gedachten?" „Ik weet bet nietEr gaat niets in mijn brein omdoch ik kwijn weg van ver veling, ik sterf, ik Mary brak in een luid snikken uit. Jacques drukte haar in de armen en een dikke traan viel uit het oog van den ellen deling op de blonde haren van het meisje. „Wees bedaard, lief kind!" stamelde hij met gebroken stemWees bedaard, ik smeek er u omAI uwe wenscben zullen ver vuld wordenWij zullen naar Frankrijk, naar Parijs gaanMaar wat zullen wij daar doen? „Leven, zooals uw groote fortuin ons dit toelaatwij zullen een hotel bewonen in het schoonste gedeelte der stad, wij zullen stam wat los maken. Voor de huisvrouw„De slachttijd komt. Slacht ge zelf niet, wacht u dan voor „fijne" worst en „fijne? vleeselnvaren. Veel minder waardig, zelfs bedorven vleescb wordt er in verwerkt. Versch vleescb kan men nooit lang goed houden, en bedorven vleesch is op geen enkele manier meer goed te maken. Versch vleesch moet frisch ruiken, friseh van kleur zijn, noch te donker, noch te licht't moet veerkrachtig zijneen indruk met een vinger er op gemaakt, moet dade lijk verdwijnen; 't mag niet te vellerig zijn er mogen geen pezen doorloopen. een gallerij van schilderijen koopen, paar den, rijtuigenWij zullen iu de opera onze eigen loge hebben en veel volk ontvan gen „Dit leven van niets doen zal ons niet lang kunnen behagen. Weldra zullen wij ons bitter vervelen." „Nooit „Mij zal het werk ontbreken, de bedrijvig heid." „Wilt gij dan nog langer werken?" „Ja, steeds," „Waartoe, daar ge toch meer dan rijk ge noeg zijt?" ,t Is niet om het geld, dat ik werk, maar het werk is mijn geluk, mijn leven." Mary staarde haar vader glimlachend aan en zeide „Wel! Indien het zoo is, dan ken ik wel een middel om u tevreden te stellen." „En dat is?" „Wat verhindert u hier uwe fabriek te verkoopen en een andere, volkomen aan deze gelijk, in Frankrijk op te richten? Ziedaar een heerlijke gedachte, niet waar, vader? Gij zijt de grootste werktuigkundige en een der eerste uitvinders van de Vereenigde StatenDe naam van Paul Harmant is beroemd gewordenIk zou mij gelukkig achten in uw vaderland dezelfde positie te zien innemen. De faam zal u daar ginds volgen en weldra zult gij in Frankrijk even beroemd zijn als in AmerikaZiedaar- een roem, die benijdenswaardig is, en die ik. uwe dochter, voor u benijd, vader." ZEVEN EN VEERTIGSTE HOOFDSTUK. Jacques Gérard had met -gefronste wenk brauwen toegeluisterd. Mary ging voort „Gij zult in Frankrijk eene prachtige in richting bouwen, even groot als die te New- YorkDaar zult gij de oogenblikkelijk werkende remtoestellen, welke gij uitge vonden hebt, exploiteeren. Dat zal voor de spoorwegen van onberekenbare waarde zijn uw naam zal met eer en met roem herhaald worden... De regeering zal hare aandacht op u vestigen. Gij zult gedecoreerd worden O, wat zal ik dan gelukkig en fier zijn!.,. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1921 | | pagina 1