l DÉ KIT. Oud Hoofd-ambtenaar der Seiastingen. Eerste Blad. m De Portierster van Alfortville. Adierteeft in dit Blad. !„N00RD-BEABAND"l WAALWIJK. Firma gTvËRKADE, Dames van Waalwijk en Omstreken Stoomwasscherij „DE LELIE". ir Neemt proef bij Rath Co,, Veghel. Algemeen Bureau voorHdministratiefrechterlijke Adviezen en Accountancy Dit nninmer bestaat uit DRIE bladen Uit ons Parlement. Stoomwasscherjj „Het Groenewond", GEREGELD MAANDAG WAALWIJK Satinet- Zanella en laken-onderrokken, FEUILLETON onder Directie van J FORTUIN. MODERNE MANTELS Maatschappij van Verzekering op het Leven. groote sorfeering. NUMMER 89. ZATERDAG 19 NOVEMBER 1921. 44e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND. Abonnementsprijs per 8 maanden 1 1.25. Franco p. post door het geheel© rijk f 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Telei. 38 WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT UitjravsWaalwijksche Stoomdrukkerij Antooa Tieleo Telegr.-AdreeECKO. 20844 HOOFDKANTOOR: Burgemeester Reigersstraat 77, UTRECHT. Bijkantoren te AMERSFOORT en HEERLEN. BELASTING-ADVIEZENinvullea, reclames, beroepzaken. Algemeen leider voor Belastingzaken in prima laken Velours de latne Eogelsche Stoffen Seal en Peluche 7 50. 9 75, 12.53 17 50, 24 50, 35/ 0 39,00, -17.50, 53.( 0 65.00 tot 150.— Nieuwste klcu ca. Grootste km e. Voordeellge Pfijzee. Kamerleden. »Obic Courant* van Hoota sprekesde over de kaodldate&lijst roar de Tweede Kamer, is va» meeuig, dat er, nu het vrouwenkiesrecht is Sugevoerd, ook wel miasteus een katholieke vrouw lu de Tweede Kamer raag gebracht worden en dan liefst een getrouwde. Ia de® kieskring Haarlem heeft raea daartoe reeds den eersten stap gedaan, daar mevrouw Bronsfeld-Vitrioga te Laren op de grosl§st is geplaatst. Voorts merkt het blad op, dat ook aau andeie groe pen moet worden gedacht ea men niet moet aankomen met d» leuzeLaat van „De Echo van het Zuiden zitten wat zit*, zon'der meer. »Hebbea wij*, vraagt het blad, «niet genoeg onderwijzers in de kamer Drie Roomsche Kamerleden z 'n frisch uit het onderwijs weggenomen en io de Ksmersfeer gebracht. Hebben wij al aiet genoeg vereenigicgs-ambtenarea ia de Kamer Onze katholieke fractie telt er seks! zes of zeven uit verschillende maatschappelijke standen (en advocaten Red Waarom dan door de keuze van can- dldaten groepen versterkt, wier vertegen woordiging in de kamer reeds het ken merk van alzijdigheid draagt >Gstuigt deze persoonskeuze niet van den beperkten blik der kiezers in de kfe«vereeolgin*en, die zich niet hebben afgevraagd, wat wij missen, maar die hun eigen kringetje naar ces manseije zoch ten, dat iets boven middelmatig Ss en bun aandacht trekt. >Oaze heele Kamerfractie behoeft toch niet zoo rachtjes aan uit deze twee categories alleen gerecruteerd te worden WH hebben anderen «oodig* Zeer terecht. Wij hebben nog anderen noodfg. Het is b.v. zeer te betreuren, dat we zoo weinig candidates zien uit nijverheid en industrie. Ziet men b.v. de lijst Tilburg, éen ledustrieelen kies kring bij uUnemeadbeid, gee® enkele fabrika.-t, industrieel of handelsman komt er, naar wij meenea op voor. t Is zoo dubbel jammer, dat mannes met practischen kijk op zaken In onze Ka mer hun licht niet kunnen laten schijnen, dat is toch zoo dubbel uoodig- O.i. hebben wt theoretici ia de Kamer mee dan voldoende, ook mannen uit de prak tijk zfja er broodnoodig, vooral bij de tepscwoordige sociale wetten, die voor dea handel es Industrie van zoo onge meens beteekenis blijken 55). Het inkomen van de Kroon Opbrengsten van het Kroon domein, Vrijdom van per- soneele lasten, zomeren win terverblijven, enz. Het recht van oorlogsverklaring. Uit breiding van het recht van troonopvolging. Gemeente- lijke zuinigheid en Rijksuitga ven. Het geld heeft de laatste jaren een aadete waarde gekregen. Dat merken we ailen tot onze eigen schade en niet zelden met bekommering. Ook de Ko ningin hee t dezen Invloed van de jong ste wereldgebeurtenissen ervaren. En om nu de vroegere verhouding terug te vin den, heeft de tegeeriag bij deze Grond wetsherziening een verdubbeling van het Inkomen der Kroon, en tevens van de de Koningin-weduwe s-a dea Prin9 van Oranje voorgesteld. Het betreft hier niet het particulier inkomen der Koningin. De heer Troelstra legde er terecht den nadruk op, dat dit inkomen Hare Majes teit werd toegelegd qualitate qua, als 't ware «m stand op te houden. En de mi£ister-pre«ideat deed dit eveneens duidelijk uitkomen in d« verklaring, die hij als 'c ware namens de Koningin af legde en waarin Hare Majesteit, spre kende van den wsnsch van volk en parlement om vreemde staatshoofden niet de vroegere praal te ontvangen, haar voornemen te kennen gaf om met de grootst mogelijke zuinigheid uit het haar toegemeten bedrag ts gebruiken Het was dit in hef debat breegen van persoonlijke inzichten der Koningin, dat zelfs bij de medestanders en partfjge- nootea van den heer Ruys de Bserea- brouck, voorstanders ook van de voor gestelde verhooging niet |e goede aarde bleek te vallen, zoodat zij zich bij hue vóó stemmen van deze verklaring na drukkelijk losmaakten. Ei den beer Marchaat gaf bei aanleiding tot een motie van afkeuring. Deze afgevaardigde voelde trouwens als zijn partijgenooten en de socialisten en communisten, maar weinig voor de verhooging. Hij drong, evencis de heer Troelstra, op mededeeling van de op brengst der Kroondomeinen aan en ellende een motie in, waarbij een jaar- Itjksch verslag van den staat en de op brengst van de regeering werd verlangd. Zij ging daarin wat verder dan de motie Troelstra, die mededeeling voor dit oogeabllk vroeg, maar door de Kamer verworpen werd. De heer van Ravesteijn ging cog verder. Maar van zijn amen dement,datde inkjmsten van het Kroos- domein aan den Kroon wenschte te ont nemen, bleek de Kamer al evenmin ge diend. De verdere artikelen betreffende de zomer, en winterverblijven, dtn vrijdom van personeele lasten van het konink lijk huls en het Inkomen van de Ko ningin-Weduwe en den Prins van Oranje konden in de oogen van den heer Van Ravenstein ca zijn partijgenooten en van de sociaal-democraten al evenmin ge nade vinden. Maar de Kamer verwierp alle voorgestelde amendementen tot schrapping of verandering. I« het artikel, dat thans, in tegen stelling met voosheen, aan den Koning alleen hst recht geeft den oorlog te verklaren na voorafgaande toestemming der Staten-Geaeraal weeschte de heeren eveneens verandering. De heer Van Raveosteijn wilde het aan een volks- stemmlag overlaten, waar werd verw- zen naar de stemming, die ia 1914 ook onder de volken heersebte en bet mak kelijk opzweepen van de massa aan toonde. De heer Merchant wesschte aanvankelijk ook het nemen vaa mili taire maatregelen tegen vreemde mo gendheden van de toestemming der S aten Generaal afhankelijk te stellen. Toen de mlsister hem wees op de voor zorgsmaatregelen in 1914 en de moei lijkheid la spoedeischenöe gevallet», trachtte h zijn amendement te combi- seerea met dat van dea heer Schaper, die daarover hoogelijk verontwaardigd bleek. Dit amendement stelde de ver Prijs der Advertentlën; 20 cent per regel; minimum f 1.50. Reclames 40 cent per regel. De vracht-auto der komt 9641 eiken tot het thuisbazorgen en ophalen der wasschen. A. KNEGTEL, Tilbubg. Vraagt Prijscourant. Vracht gratis Opgericht 1843. VerzeRerd Kapitaal Reserve 26.099.999.— 3.165341- pltchiing van den Koning voorop om geschillen zoo mogelijk langs scheids rechtelijken of anderen vreedzaraen weg op te lossen en had blijkbaar de in stemming der regeerltsg en van vele afgevaasdigden, redèn ongetwijfeld, waatom de heer Schaper zich de eer ervan niet afhandig wilde laten maken. Ia zake de troonopvolging bracht het amendement van den heer Rutgers eenige uhbfeidiog van het erfrecht. De andere amendementen, werden verwor pen, wa'arosder ook dat van den heer Troelstra om art. 13 der Grondwet te schrappen en aldus het recht van erf opvolging te beperken tot ptinses Juliana. In de Eerste Kamer debatteerden de heeren naar aanleiding van het ontwerp betreffende de rijksuitkeeringen aan ge meenten over zuinigheid en verkwisting. De heer De Vos van Steenwijk meende, dat deze ulikeering een premie zou zijn op minder suieig beheer, wat hem bij de neiging tot verkwisting van vele ge meenten bedenkelijk leek. Maar andere afgevaardigden verdedigden de gemeen ten met tc verwijzen naar de uitgaven waartoe het Rijk noodzaakt. En de heer Vliegen vettelde in verband daarmee, dat hij als Amsterdamsch wethouder aanvragen bad gekregen om subsidie al leen voo* confesstcnecle scholenaan den overkant van het Y tot een bedrag van meer das een milliocn. Markt en Qrootestraat - WAALWIJK. 20416 m w ho vu nu VIJFTIGSTE HOOFDSTUK. „Zoo" sprak eindelijk Jacques Gérard's dochter, „deze juffrouw hier zal mijn kleed je maken?;' „Ja, mejuffrouw," antwoordde medame Augustine. „Lucia is mijne beste werkster zij heeft een uitmuntenden smaak en ik stel in haar het grootste vertrouwen; zij zal bij u komen passen." „Dan wacht ik u spoedig, juffrouw Lucia" zeide Mary, ,,'s morgens kunt ge- mij steeds thuis vinden." Mary lachte vriendelijk de modiste aan en verliet, door madame Augustine gevolgd, 't kabinet. Deze keerde weldra terug. Lucia maakte de spelden van het pakje dat zij had me degebracht en legde op de met roode pluche gegarneerde tafel 't corsage neder, dat zij had afgewerkt. „Prachtprachtigriep de groote mo diste uit. „Lucia, mijn liefste, gij hebt daar een waar juweeltje gemaakt! Ik heb u nooit iets anders dan complimenten' toe te voegen. Daarom vertrouw ik ook nu aan uwe be kwaamheid juffrouw Harmant's toilet toe. De jonge dame is moeilijk te voldoen. Hebt ge haar reeds meer gezien?" „Neen, madame." „Zij is eene Amerikaansche. Haar vader, een industrieel, die verscheidene malen mil- lionair is, heeft New-York verlaten om zich te Parijs te komen vestigen. Miss Mary is achttien jaar oud, eene uitstekende klant, doch eenigszins zonderling en wat veel- eischeuilDoch dat is hare schuld niet. Arm kind Dat komt van hare ziekte." „Is zij ziek?" vroeg Lucia. „Zij heeft het aan de longen en schijnt er niets van te weten. Dat gebeurt maar al te dikwijls. Die kleine roode vlekjes op hare overigens bleeke en doorschijnende wangen, die droge hoest verraden het kwaad, dat langzaam haar gestel sloopt. Alles bezit zij het meisje is jong, schoon, rijk /alles heeft zij om gelukkig te kunnen zijn. En 1111 te moeten stereven! O, dat is droevig!" „Ja, zeer droevig madapie." - „Maar zoo gaat het in 't leven, liefste De -eerste coupeuse zal het baltoilet snijden, een prachtige stof van eene bleek rosekleur, geheel met wit gegarneerd. Neem morgen vroeg een rijtuig eu kom de stof hier halen, dan zal ik u tevens al het garneersel mede geven en de noodige inlichtingen verschaf fen." „Goed. madame. Doch wat zal ik van daag doen?" „Hebt gij den tijd een kindermanteltje te maken van gepikeerde witte cachemire?" „Ja, madame, en heb ik van daag den tijd niet, dan zal ik van nacht het werk afma ken." „Welaan dan, ga nu naar het atelier dei- eerste coupeusedaar zal men u het mantel tje ter hand stellen en daarna kunt gij bij den kashouder uw geld halen. Ik hen zeer tevreden over u, Lucia. Hier hebt gij eene gratificatie van twee gouden Louis." „Ik denk u, madame," antwoordde het meisje zeer ontroerd. „Gij zijt al te goed voor mij." „Dat verdient gij, mijn kindO. wacht even, dat ik u liet adres der jouge Ameri kaansche dame opgeve." Mejuffrouw Mary Harmant, Murillostraat 27, schreef Lucia in haar zakboekje op. Dan begaf de dochter van Jeanne Fortier zich naar het atelier der eerste coupeuse, vervolgens naar den kassier om daarna den weg in te slaan naar hare woning op de Bourbonkade, waar het meisje zich ijverig aan het werk zette en haren verloofde af wachtte. EEN EN VIJFTIGSTE HOOFDSTUK. Na in het restaurant ontbeten te hebben, waar hij gewoonlijk zijn eenvoudig maai gebruikte, ging hij zijne teekeningen aan j haar adres bezorgen. De werktuigkundige wien hij deze te leve ren had, woonde te Issy, een lange weg, en onze jongeman had nog geruimen tijd te wachten, alvorens hem nieuw werk werd ter hand gesteld. Zoodra hij vrij wits haasste Jiij zich om de belofte te gaan vervullen. die hij aan Lucia gedaan had. Hij begaf zich onmiddellijk naar het pa leis van justitie om daar de naamlijst der gdvocateii te raadplegen. Lucien wendde zich tot een jong. rechtsgeleerde om eenige inlichting. ,,'t Is niet noodig, mijnheer," antwoordde deze, „de naamlijst na te gaan. Georges Da rier is een mijner meest geachte confraters; ik zal u zijn adres geven." De dienstvaardige advocaat raadpleegde izjn zakboekje. „Bonapartestraat, no. 19," las hij. „Dank u zeer, mijnheer," antwoordde Lu cien. die daarop het paleis van .justitie ver liet. 't Was vijf uur. „Op dit oogenblik tref ik hem wellicht in zijn woning," dacht hij, „en de Bonaparte straat is niet verre van hierLucia had gelijk. Ik lijd den ouden kameraad, die zich steeds een warm vriend voor mij getoond heeft, nooit uit het oog moeten verliezen'. Misschien is hij veel beter dan alle overigen en wellicht geheel ouyeranderd gebleven.^ Opgewekt door de gedachte dat hij zijn vroegeren studiemakker ging terugzien, wendde hij zijne schreden naar de Bona partestraat. Georges Darier was dien dag slechts zeer kort op het paleis geweest. Na in eene een voudige correctioneele zaak voor de zesde kamerg epleit te hebben, was hij naar huis gegaan om de minuten te bestudeeren van een zeer belangrijke civiele zaak, die binnen forten tijd voor de rechtbank moest opge roepen worden. Het klinken der schel deed hem van zijn arbeid opzien. Leentje, de oude dienstmaagd kwam de komst.melden van Stephaan Cas- tel. Georges liep zijn vriend tegemoet, die zijn voogd was geweest, c Stephaan was niet meer dezelfde jonkman, die wij jaren geleden met den reiszak op den rug uit den treiu zagen stappen om zich naar de pastorie van Chevry te begeven. Hij was reeds diep in de veertig, doch al begonnen haar en baard te grijzen, toch had hij nog steeds het open gelaat bewaard, den fieren blik. de losse houding en liét vroo- lijk uiterlijk, dat wij toenmaals hij hem be wonderden. Hij was met een zorg gekleed, die de ko ketterie nabijkwam en droeg in het knoops gat het lint van het Eerelegioen. Georges stak hem beide handen toe. ter wijl hij uitriep „Weet gij wel, beste voogd, dat uwe lie-, zoeken hoogst zeldzaam worden? Het is al ruim veertien dagen geleden dat ik u gezien heb." „Ja," antwoordde de artist, „ik had een schilderstuk te voltooien... Doch de afstand van de Bonaparte- naar de Assastraat is niet verwaarom kwaamt gij niet eens aan- loopen?" „Gaarne zou ik het gedaan hebben, docïi ook mij ontbrak de tijd geheel en al." „Des te beterIk duid u dan ook niets ten kwade. Wilt gij een bewijs daarvan?.,, ik kom hier dineeren. zoo ik u niet tot last ver strek." „Gij beste voogd! Dat kunt gij toch zelf niet gelooven „Welnu zeg dan aan Leentje. dat zij voor een persoon meer dekt en de lekkere noedels niet vergeet, die zij zoo goed weet gereed te maken." Georges schelde, terwijl een vriendelijk lachje om zijne lippen zweefde. De oude dienstmaagd opende de deur. „Mijn voogd zal hier dineeren," zeido Georges, en „Ik zal voor geurige noedels zorgen," on derbrak hem Leentje, ,uiet waar mijnheer?" „Ja, zeker, Leentje; gij hebt het geraden." „Klokslag zeven uur zal do tafel gereed zijn. Ik zal twee flesschon ouden Gorton ho ven brengen waarvan mijnheer Stephaan zooveel houdt." „Bravo, Leentje De dienstbode verwijderde zich en de schilder herivim „Nu ik mijtie dringendste werkzaamheden geëindigd heb, mijne bestelde schilderstuk keu, gn ik een doek afwerken, dat ik een en twintig jaar geleden geschilderd en waar van ik de schels gemaakt heb bij mijn ouden vriend uw oom, den goeden pastoor van Chevry." „Het schilderstuk in uw atelier, dat met een grijs doek bedekt is?" „Juist" „Waarom verborgt gij dijt?" „Ik verborg het niet... Ik hing het niet ten toon, ziedaar alles; het is een werk uil mijn jeugd en dus vrij onvolmaakt onder menig opzichtdoch thans wil ik er de noo dige verbeteringen aanbrengen en dan kom ik met het doek te voorschijn... A propos, gij hebt mij daartoe een dienst te bewijzen." „Beschik over mij." „Gij hebt vol feerbffd een souvenir be waard uwer "jeugd, een kartonnen paardje. „Ja, een geschenk mijner moeder." zeide Georges Darier. „Zij schonk mij dat. toen ik nog zeer klein was, reeds zoolang gele den. dat ik er mij niets meer van herinner, en ik bewaar het als een kostbaar heilig dom. Daar staat het .boven op die kolom met rouwkrep bedekt." „Deze reliquie moest gij mij leenen." „Hebt gij die noodig?" vroeg Georges ver wonderd. „Ja." „Waartoe?" „Voor mijnschilderstuk." De jonge advokaat begreep er niets van. „Maar wat stelt dat schilderstuk dan toch voor?" vroeg hij. „Een treffend dramatisch tooneel. Gen darmen komen eene arme vrouw, van zware misdaden beschuldigd, in eene woning ar resteeren, waar zij een toevluchtsoord ge vonden hadHet is een treffende groep, uit tal van personen bestaande. Behalve de* aangehouden vrouw, de gendarmen,' dett ma ire, den veldwachter, heb ik uwe moeder en uw oom op dit doek gebracht, mijzelven en ook 11. mijn dierbaren Georges met uw paardje." „Mijherhaalde de zoon van Jeanne Fortier. „Ja u, die de gerechtigheidspersonen ge nade schijnt af té smeeken voor de onge lukkige." (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1921 | | pagina 1