Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. I """eersteblad. De Portierster van Alfortville. Adverteert in dit blad FEÜILLETO R. de Rooij-Bourgonjen, Sport „NOOED-BRABAND" NUMMER' 66 ZATERDAG 19 Aug. 1922. 45e JAARGANG Uitgave WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. 2)it nummer.bestaat uit Twee gladen. De Duitsche mark en de Hollandsche Industrie. Mr. B. van Spaendonk schrijft in de Maasbode Hoe lang reeds hebben de industri- eelen, die hun ondernemingen steeds meer in het nauw gedreven zien door den stroom van Duitsche producten op onze markt, van de zijde der verstokte vrijhandelaren moeten hooren, dat de Duitsche concurrentie gauw voorbij zou zijndat de Duitsche valuta spoedig zouden stabiliseeren en in verband daar mede de Duitsche en Hollandsche loo- nen op hetzelfde peil zouden komen dat Duitschland door 't feit, dat 't z'n grondstoffen op de wereldmarkt moet koopen, evenals wij, niet langer een gevreesde concurrent zou zijn, enz. enz. En wat leeren de naakte cijfers van den Duitschen invoer in ons land Dat, niettegenstaande deze voorspel lingen voor een belangrijk deel afkomstig ook van onze hooggeleerde economen, de Duitsche stroom steeds wassende is. Enkele voorbeelden van den stijgen den Duitschen invoer. Sigaren K.G. Ie halfjaar 1920 38962 2e 1920 61 792 le 1921 123.707 2e 192 L 190 086 le 1922 820 000 Schoenen K.G. le halfjaar 1920 103 186 2e 1920 191 524 le 1921 190.098 2e 1921 1 062.372 le 1922 1.704.000 Leder K.G. le halfjaar 1920 313.815 2e 19^0 287.284 le 1921 180 805 2e 1921 357.794 le 1922 853000 Wollen en halfwollen manufacturen KG. le halfjaar 1920 232 965 2e 1920 206 980 le 1921 279.697 2e 1921 692 120 le 1922 904.000 De nog steeds talrijke bestrijders van invoerbelemmerende maatregelen tegen de valutaconcurrentie bleven nog altijd in gebreke de groote beteekenis te weerleggen van het feit, dat de geheele wereld haar grenzen geheel of gedeelte. van „De Echo van het Zuiden 139) lijk tegen deze valuta-dumping sluit' waardoor deze zich reeds meer voel baar tegen Nederland richt. Tal van landen heffen een dubbel invoerrecht op Duitsche producten, b.v. Frankrijk en België, of laten ze in het geheel niet binnen, zooals Zwitserland. En het klassieke vrijhandelsland Engeland hanteert voor een steeds grooter aandeel artikelen zijn „Safeguar ding of Indusstries Act". Waarom werd niet meer aandacht geschonken, vooral door bladen als de „N. R. Crt.", die steeds klaar staan elk betoog voor invoerbelemmering dood te zwijgen, aan het teekenende bericht in de bladen van 7 Juli j.l., waarin we het volgende lezen „Lloyd George over de Mark. Lloyd George heeftzich Woensdag toen hij een afvaardiging van Lancashiresche katoenspinners ontving, bezorgd uitge laten over de snelle daling van de mark. Niemand, zoo zeide hij, had vroeger voorzien, dat de mark zoo zou dalen, dat er 2000 voor een Engelsch pond te krijgen zouden zijn, met het vooruitzicht op een nog scherper daling. De mark is op hol geslagen en niemand weet waar zij stil zal komen te staan. Ik verontrust mij over de vooruitzichten van Duitschland. Alles wat ik verneem versterkt mijn ongerustheid. Wij staan voor een ernstige gebeur lijkheid, namelijk, dat in het sterkst geïndustrialiseerde land van Europa, na het onze. de werklui 40 of 50 pCt. minder verdienen dan bij ons en dat dit land zijn goederen over de geheele wereld zal verzenden. Men zou Enge land niet volkomen weerloos kunnen laten tegen zulke mogelijkheden en ik ben overtuigd, zeide Lloyd George verder, dat de tijd zal komen, dat men zal inzien, dat wetgevende maatregelen volgens de zelfde beginselen als de Safeguarding of Industries Act. onmis baar zullen zijn, niet bij wijze van tarief, maar bij wijze van muur tegen een vloedgolf, die uit een buitengewonen storm is voortgekomen". Wanneer zal in Nederland de tijd komen dat men zal inzien, om met Lloyd George te spreken.dat wetgevende maatregelen tegen den vloedgolf van Duitsche producten onmisbaar zijn. om een zeer belangrijk deel van onze Ne- derlandsche industrie voor den onder gang te behoeden De meest ondoordachte argumenten moeten nog dienst doen om het publiek afkeerig te maken van invoerbelem mering. En de hooghartige en gewichtige toon dezer betoogen maakt een mallen indruk op dengene, die de ontzettende gevolgen van het handhaven van het vrijhandels- standpunt door dik en dun dagelijks met zijn eigen oogen ziet. Zoo lezen we b.v. in „Holland's Im port and Export Trader" van Juli 1922 bl. 126, n.a.v. het adres der Kamer van Koophandel te Tilburg aan de Tweede Kamer, om een tijdelijk invoerverbod van sigaren, dat we de tientallen milli- oenen Duitsche sigaren hier maar vrij moeten laten binnenkomen, omdat onze Hollandsche export-sigarenindustrie bij invoerbelemmering hier te lande de zelfde Duitsche sigaren op de buiten- landsche markt zal ontmoetenAlsof niet vrijwel de geheele wereld haar grenzen voor vreemde sigaren had af gesloten en speciaal de Duitsche siga ren door extra tarief-heffingen van haar markt weet te weren. En wat doet onze regeering Zij onderzoektzij wacht afzij on derzoekt opnieuw; zij benoemt een commissiewederom wacht zij afeen nieuwe commissie wordt benoemd wat zal Genua brengen een commissie spe ciaal voor de sigaren-industrie, enz. enz. Honderdtallen adressen, telegrammen, audiënties Maar geen enkele maatregel, om onze industrie tegen den vloedgolf van Duit sche producten te beschermen. Geen enkele maatregel En wat doet Duitschland zelf? Het weigert1 onze producten. Een Hol. landsche industrieel sluit belangrijke ^ü^pT\WAALWUK DOOD ERVARING STERK. transacties af met Berlijnsche huizen voor levering van wollen manufacturen. Maar wat zegt de Duitsche Aussenhan- delstelle? De Hollandsche textielgoede- ren komen in Duitschland niet binnen die maken we zelf en als we ze niet kunnen maken, moeten onze Duitschers maar een ander artikel koopen. Onze Consul-Generaal te Berlijn doet z'n best om een invoerconsent ten be hoeve der Hollandsche firma te krijgen. Maar alles zonder eenig resultaat. Het „Auswartige Amt" antwoordt aan onze regeering„Für wollene Gewebe besteht in Deutschland grundsatzlich ein Aus- fuhrverbot. Diese Regelung kan leider durch die Genehmigung von Sonderbewilligungen nicht durchbrochen werden, weil das mlt Notwendigkeit die Folge haben würde, dass die im Interesse der hei- mischen Wirtschaft notwendige Kontrolle der Einfuhr nicht mehr durchgeführt werden konnte". En welke conclusie trekt onze regee ring, die het beginsel der wederkeerig heid op zoo brutale wijze verkracht ziet, uit een dergelijk antwoord Laconiek schrijft de afdeeling Handel van het Departement van Landbouw, Nijverheid en Handel aan de betrokken groep Hollandsche industrieelen „Bij het aanknoopen van relaties met firma's in Duitschland omtrent afzet van textielfabrikaten daar te lande dient derhalve met voorzichtigheid te werk te worden gegaan". Kan men dan in Den Haag niet be grijpen, dat dergelijke adviezen niet in staat zijn voldoening te schenken aan de Hollandsche industrieelen, die hun eigen markt bedorven zien door de goedkoope Duitsche artikelen, terwijl Duitschland hunne artikelen systematisch weert En als dan deze feiten niet voldoen de zijn, om de regeering tot een ge wijzigd inzicht te brengen, laat zij dan toch niet blind blijven voor hetgeen elders geschiedt als maatregel tegen de valutaconcurrentie. Wij wezen op Engeland, Frankrijk, België en Zwitserland. Maar de jongste gebeurtenissen in Denemarken zijn niet minder leerzaam. Aangemoedigd door de regeering, met steun van alle moge lijke zijden, wordt te Kopenhagen een Nederlandsche tentoonstelling gehouden. Onze Nijverheid en onze Landbouw exposeeren daar thans hunne producten Met veel kosten wordt daar getracht een afzetgebied te krijgen of een be staand afzetgebied te vergrooten. En thans vertellen ons de Deensche bladen van 3 Augustus, dat als maat- BAARDWIJK. 22308 regel ter bescherming der Deensche nij verheid een invoerverbod wordt uitge vaardigd voorloopig van buitenlandsche schoenen en sigaren. Bedoeld tegen de valutaconcurrentie worden onze sigaren en schoenindustrie er even hard door getroffen. Evenals in Zweden zal men dus voortaan in Denemarken geen sigaren of schoenen kunnen importeeren zonder invoercon sent. Een dergelijk consent wordt af hankelijk gemaakt van hei plaatsen door den importeur van een order in het binnenland. Bijvoorbeeld een zakenman, die 1000 Hollandsche sigaren wil in voeren, zal verplicht kunnen worden om tegelijkertijd 10 000 Deensche siga ren te koopen. Moest onze Nederlandsche industrie, gezien al deze zaken, genoegen blijven nemen met telkens nieuwe commissies en nieuwe onderzoekingen, zonder dat een enkele maatregel door de regeering wordt getroffen Of wacht onze regeering tot de in dustrie, als uiterste maatregel de fabrieks- poorten sluit? T. W. E. Af. Zondag 20 Aug. echte sport. Men krijgt alsdan de beste wielrenners uit Nederland en België op tandem en in koppelwedstrijd. In beide wedstrijden komen uit o.a. van Nek, Nankman Barendse, deGraeve, v. d. Bosch, de juges, enz Veel belangstelling bestaat er voor het record rijden door den wereldkam pioen Luycken, die het wereldrecord wil verbeteren op de Twem, welke baan daarvoor volgens den renner speciaal geschikt is. Reeds is de K. N.M. V. en N. W. B van die recordpoging in kennis gesteld. De Echo van het Zuiden, Watlw(jksckt en Lanptnutsclie Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Prijs der Advertentlën 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 44) cent per regel. By contract flink rabat Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit zijn. „Wel, wel," mompelde zy, „ik had dan zeer goed geraden. Vroeger was hij een dief en daarna is hy een moordenaar gewor den Hy heet Ovidius Soliveau en niet baron de Reiss. In Amerika is hy de be schermeling van Paul 'Harmant geweest, van jufrouw Mary's vader, de jonge dame, voor wie Lucia werkte Alles hangt op een byzondere wyze te zamen. Hy had inlich tingen noodig en my heeft hy gekozen om die te verkrygen en zonder-het te weten ben ik dwaas genoeg geweest om zyne me de plichtige te worden. Hy heeft my byna gedood, zeide de dokter, door my een In- diaansch vocht te schenken om my te doen spreken... En zeker heb ik gesproken! Op dit oogenblik is hy volkomen op de hoogte van al hetgeen lk van hem denkmaar hy weet niet, dat het my geen geheim is hoe hy alles vernomen heeft. Thans trekken wy ten stryde en wy zullen eens zien wie de sterkste zal zyn!... Ovidius Soliveau kan vertrekken. Hy kent Paul Harmant, en door Paul Harmant zal ik hem weten te ontdekken. Ik zal te weten komen waar hy woont en wat hy te Joigny kwam doen Maar dit zonderlinge vocht moet hier zyn. O, zoo lk dit vinden kon En juffrouw Amanda was op het punt alles te gaan afzoeken, toen zij eensklaps iets aan de deur hoorde. zy zette zich weer neder en deed alsof zy las. Ovidius trad binnen met een glimlach op de lippen. „Ik dacht dat gfj ln den tuin waart, liefste," zeide hy. „Het werd er wat koud," antwoordde 't meisje, „en ik ben weer binnen gekomen." „Gy leest om wat verstrooiing te hebben?" „Ja, wat zou ik anders doen? Gedurende uwe afwezigheid moest ik wel trachten den tyd te dooden. Hebt gy myn brief op de post bezorgd?" „Dat was myn eerste werk, en dan ben lk teruggekeerd om te zeggen dat men de nota zou gereed maken. Later deed ik nog een kleine wandeling." „Zyt gy besloten morgen te vertrekken?" „Ja en zelfs zou ik heden-avond reeds naar Parys willen terugkeeren, zoo ik niet vreesde u al te onaangenaam te zyn." „Waartoe die haast?" „Om spoediger by u terug te wezen." „Welnu, in dat geval laat ik u heden nog gaan. Breng uwe zaken in orde. Doch wees verzekerd, dat ik rnfl erg zal vervelen. Wan neer komt gy terug?" „Overmorgen, daarop kunt gy rekenen. Doch ik wil u niet hierlaten zonder de noo- dige middelen. Ziedaar het noodige om u in onvoorziene omstandigheden te kunnen red den. Hy gaf haar een bankbiljet en hernam: „Nu, liefste, adieu, of liever tot weerzien, ik ga dan vertrekken." „Nu reeds?" „Ik heb nog juist den tyd om niet te laat aan het station te komen." „Ga dan." Ovidius haalde zyn valies en sprak by 't afscheidnemen „Verveel u niet to zeer, liefsteRust goed uit Laat den dokter roepen, zoo gy de ge ringste ongesteldheid voelt. Denk aan my Tot weldra Ovidius drukte de hand, die Amanda hem aanbood, en verliet haastig het hotel. „O drievoudige ellendeling, leugenaar en bedrieger!" dacht het jonge meisje, toen hy de deur achter zich had toegetrokken. „Gy vertrekt zoo spoedig of liever gy neemt de vlucht, daar gy bang zyt voor René Bosc! Hy komt overmorgen terug! Op myn eere woord, dat heeft hy kunnen zeggen zonder blozen „O, hy durft! Maar denkt hy dan, dat ik hem niet begrepen heb? Dan bedriegt hy zich." MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN Ve>k'ij?baar bii „Hy hoopt my nooit meer terug te zien. Doch dat ook zal hem niet medevallen. Myn heer de baron Arnold de Reiss, Ovidius Soliveau met uw waren naam, wy zullen elkander wederzien, en reeds spoedig zal dit geschieden Er werd aan de deur geklopt. „Binnenriep Amanda. De dienstmeid Madeline trad binnen. „Maakt mejuffrouw 't nog steeds goed?" vroeg zy. „Ja kind, zeer goed." dan is, alles in ordeMejuffrouw biyft nog; dat verheugt my. Mejuffrouw doet niet, zooals mynheer." „Ja, ik biyf nog hier Madeline." „Heeft mejuffrouw niets noodig?" „Ik begin appetyt te kry'gen en daar ik nu toch geheel hersteld ben, zal ik maar wat gebruiken, wat ook de dokter er van zegge." „Goed. Ik zal dadeiyk voor u dekken." „Nog een woord, Madeline. Gy schynt een goed meisje te zyn. Zoudt gy my niet een dienst willen bewtyzen, zoo ik u goed betaal?" „Volgaarne, mejuffrouw; voor niets zelfs. Wat is uw verlangen?" „Ik wenschte wel den gekwetsten jonge man te zien, die hier in het }iotel gebracht is, den heer Duchemin." „Niets is gemakkeiyker." Dan hernam Am nda weer: „Ik wensch hem te zien, maar niemand mag het weten dan gy." „Oantwoordde de dienstmeid. „Kunt gy my naar zyne kamer geleiden, 'zonder dat iemand iéts merkt?" „Ja". „Hoe?" „Langs de binnenplaats en de trap van het dienstpersoneel." „En," hernam Amanda, „zal er niemand iets van weten?" „Niemand," antwoordde de meid. „Wan neer wil mejuffrouw den gekwetste zien?" „Dat zullen wy nader overleggen" zeide Amanda een gouden Louis in de hand der meid stoppend. „Wellicht is de heer Duche min nog te zwak om een gesprek van eeni- gen duur te voeren?" „O, dat kan wel... Wil ik den heer Du chemin waarschuwen?" „O, neen. Daarvan mag niets gezegd wor den." „Gy kunt my waarschuwen, zoodra de gewonde zonder hinder my kan ontvangen." „Ik zal mejuffrouw op de hoogte hou den." „AccoordThans ga ik my kleeden en intusschen kunt gy de tafel dekken." Madame uit het hotel informeerde vol belangstelling naar den toestand van Aman da's gezondheid en voegde er by „Mynheer de baron heeft ons verlaten. Keert hy spoedig terug?" „Misschien wordt hy wel eenige dagen door zyne zaken teruggehouden," antwoord de Amanda, „doch hy zal my wel spoedig schryven. Gelief voor my de brieven te ont vangen, die hier voor juffrouw Amanda Régamy worden besteld. „Zeer goed," antwoordde madame, zonder eenige verwondering te toonen. Amanda ging aan tafel, en de voorschrif ten van dokter Richard volkomen in den wind slaande, at zy met den besten appetyt en begaf zich om 9 uur reeds naar bed. DERTIENDE HOOFDSTUK. De brief, door juffrouw Amanda aan ma dame Augustine geschreven en door Ovidius in de bus geworpen, was maar kort, doch zeer behendig gewend. Amanda vroeg verlenging van verlof en drukte vooral op de dringende noodzake- ïykheld, waarin zy verkeerde om hare ge- vaariyk zieke tante niet te verlaten, aan wie zy tot het einde toe en een spoedig uiteinde was, helaas! te voorzien al hare zorgen wenschte te besteden. Madame Augustine was getroffen door de edele gevoelens van het meisje en ver leende haar per keerende post de gevraagde toelating. Zy had juist den brief naar de bus laten brengen, toen men haar mededeelde dat juffrouw Harmant haar in de zaal wachtte. Madame Augustine was zeer verwonderd over deg roote veranderingen, die zy op 't gelaat der jonge dame ontdekte. Mary scheen eene nieuwe gezondheid te hebben opgedaan. Hare wangen waren min der hol, hare blikken minder koortsachtig, de roode vlekken op hare koonen minder zichtbaar. „Gy komt my beknorren, niet waar, me juffrouw?" vroeg madame. „Daar ik de kostuums nog niet geleverd heb, die gy my besteldet. Doch gelief zoo goed te zyn verzachtende omstandigheden aan te nemen. Gy hebt, naar 't schynt, ge weigerd te passen, en daaruit heb ik be sloten, dat gy geen haast hebt." „Werkeiyk, dat herinner ik my," ant- woorde Mary. ,Ik was ïydend, torn men zich by my aanbood. Ik dacht niet meer aan die kostuums. En nu is het goede weer gekomen en kan ze niet meer gebruiken. Doch dan zullen zy my aanstaand jaar die nen." „Dan zullen zy geheel buiten de mode zyn." „Wel, dan geef lk ze aan myne kamenier sterLaten wy ons thans bezighouden met hetgeen my hierheen gevoerd heeft... Ik ben gekomen om nieuwe stoffen en ook nieuwe fagons uit te zoeken." „Sorties?" „Receptie- en baltoilletten en een bruids toilet." „Een bruidstoilet! herhaalde madame Augustine. „Mag ik de eer hebben uw bruidstoilet te maken?" „Wel mogeiyk," antwoordde het jonge meisje glimlachend. De zaak is in principe besloten doch de tyd is nog niet vastgesteld. Maar omdat telken dage een plotseling be sluit kan genomen worden, wil ik zorgen steeds gereed te zyn om my niet tot op het laatste oogenblik met al die voorbereidselen tot den grooten dag bezig te houden." ,Ik ben geheel tot uw dienst, mejuffrouw. Doch ik zal thans niet de werkster beschik baar hebben, die steeds voor u gewerkt heeft, 't Is zeer ïydend, het arme meisje Mary toonde een beweging van ontevre denheid en antwoordde op drogen toon „Wel, gy hebt andere werksters genoeg... Toon my uwe stoffen nu, als ik u verzoeken mag." Madame Augustine keek het jeugdige meisje verbaasd aan en vroeg haastig: „Zon Lucia het ongeluk hebben fe mis hagen, mejuffrouw? Vroeger toondet gy haar zooveel sympathie." „Gy zult mij een genoegen doen, zoo gy my nooit meer van dat meisje spreekt," onderbrak haar Mary. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1922 | | pagina 1