Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VEMEN SPEL.
f
EERSTE BLAD.
R.deRooij-Bourgonjen
Gemeenteraad.
Aannemer. Waalwijk.
FEUILLETON
„NOO&D-BRABANDM
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 1923.
46e JAARGANG.
2)it nummer bestaat uit 2)rie
Bladen
Verkrijgbaar bij
BAARDWIJK. 22300
HAARSTEEG.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Vrijdag 3 Augustus
des voormiddags ten 9 uur.
Voorzitter: Edelachtbare heer van
Bokhoven.
Ongeveer kwart over negen uur
opent de Voorzitter de vergadering;
alle leden zijn aanwezig terwijl er een
vacature is ontstaan door het overlijden
van den heer Vugts.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing en na eene kleine
opmerking van den heer Achten on
veranderd goedgekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1. Ingekomen Stukken.
Onder de verschillende ingekomen
stukken bevindt zich een schrijven van
den Commissaris van de Koningin
waarin deze, naar aanleiding van zijn
bezoek aan de gemeente, te kennen
geeft de secretarie in zeer goede orde
hebben aangetroffen.
Schrijven van den heer Van Halder,
houdende het verzoek om kwijtschel-
van f8.— schoolgeld aangezien zijn
kind gedurende acht maanden de
school niet meer heeft bezocht.
De Voorzitter merkt op dat dit ver
zoek voor behandeling te laat is inge
komen wijl de rekening reeds is af
gesloten.
Wordt besloten het schrijven voor
kennisgeving aan te nemen
Aanbieding van de rekening en be
grooting van de Gezondheidscommissie.
Het bedrag door de gemeente aan
dat instituut te betalen bedraagt f 66.80.
Wordt verder voor de leden ter inzage
nedergelegd.
Schrijven van het Bestuur van de
Hooge Maasdijk.
Het Bestuur schrijft naar aanleiding
van een verzoek gedaan door het
gemeentebestuur, dat tegen verlaging
van den Dijk alhier geen bezwaar
bestaat mits de werkzaamheden daar
aan niet worden verricht tusschen 15
October en 1 April en de Dijk een
zekere hoogte blijft behouden, n.l 6.20
boven N A.P. Vervolgens moet, als
met het verrichten van werkzaamheden
aan den Stoep wordt begonnen daar
14 dagen van te voren aan het Water
schap kennis worden gegeven.
Van den Brand. Zal dat met veel
kosten gepaard gaan.
Winkel. De dijk moet 6.20 M. blijven,
nu is het de kwestie maar of hij wel
veel hooger is. Wat zal er nu afgaan?
Voorzitter. Ik denk dat den dijk
niet veel hooger boven 6.20 zal liggen
Van Vrede. Als wij dat aanvragen
kunnen wij het toch weten.
Voorzitter. Als ge maar weer kosten
gaat maken, en ge krijgt al zooveel
kosten.
Winkel. We zullen toch werk
moeten gaan zoeken voor de werk-
loozen. Daar komen we niet van af.
De vraag is maar of den dijk nog wel
hoog genoeg is.
Van Vrede. De opzichter van den
dijk zal het toch wel aan kunnen geven.
Voorzitter. Neen.
Van den Brand. Als we daar dan
weer expres geld voor moeten gaan
uitgeven, om zoo'n mensch te laten
komen, dan is daar ook wel weer wat
tegen te zeggen.
Voorzitter. Laten wij een Commissie
uit den raad benoemen die het doet.
Van Vrede. Als men de opzichter,
die tegenwoordig in Waalwijk woont,
laat komen, dan zal dat niet zoo veel
kosten.
Van den Brand, 't Zit er ook zoo
slecht aan om veel geld te gaan uit
geven.
De heeren Winkel en Van Vrede
zeggen dat de kosten niet zoo groot
zullen zijn ook niet van het werk.
De heer Achten is het daarmede
eens. 't Zal in hoofdzaak arbeidsloon
zijn.
Voorzitter. Ik zie in de heele zaak
niet veel in, maar de raad moet het
weten.
Winkel. Het is een goed ding als
het wordt gedaan. In Hedikhuijzen is
de dijk ook op veel plaatsen slecht
en als de kosten niet al te hoog zijn
moest men het daar dan ook maar
verbeteren.
Achten. Het is toch een kleine
moeite om aan te vragen hoe hoog
de dijk is. Is daar antwoord op, dan
kan er verder over worden gesproken.
Daartoe wordt besloten.
^EiT^WAAl-w'J'K O
DOOD. ERVARING STERK.
SPECIAAL ADRES VOOR:
Granietwerken, Terrazzovloeren, Aanrechten,
Gootsteen, Dorpels enz.
INRICHTING VOOR HOUTGRANIET-VLOEREN.
AHIes met volle garantie. 30371
Schrijven van Ged. Staten waarin
ze nogmaals in overweging geven om
het raadsbesluit van 1 December 1922
tot verhuring van het schoolhuis te
Haarsteeg alsnog te herzien in dier
voege, dat verhuring geschiedt van
jaar tot jaar. Blijft de raad zijn stand
punt handhaven, dan zullen Ged. Staten
hunne goedkeuring daaraan onthouden
Achten. Dan moet Ged. Staten de
verantwoording maar op zich nemen
ook.
Van Vrede. Wat heeft het in orde
laten brengen van het huis nu al niet
gekost
Voorzitter Precies weet ik het niet
maar nu is er reeds f 1000 aan uit
gegeven. Het geheele huis i& nu ook
redelijk in orde
Van Vrede. Ziet maar eens aan en
is men in de eerste jaren nu overal
van af
Voorzitter. Ja, dat wil zeggen be
halve het buitenwerk. Eenige kamers
heeft het hoofd der school zelf nog in
orde laten brengen.
Van Vrede. Dan is het toch geen
huur. Afin, er is weer niets meer aan
te doen.
Conform het voorstel van Ged
Staten wordt besloten.
Schrijven van Ged. Staten, waarin
op advies van den heer Hoofdinspec
teur van het L. O. te Roermond, wordt
voorgesteld om met den Raad der ge
meente Vlijmen vast te stellen een ge-
24)
meenschappelijk reglement tot toela
ting van kinderen uit deze gemeente
op de openbare lagere school der ge
meente Vlijmen.
De Voorzitter merkt op dat deze
kwestie een vorig jaar ook al eens is
besproken n.l. toen Ged. Staten de
goedkeuring van de opheffing van de
openbare school afhankelijk stelden
van de totstandkoming dezer regeling.
De Raad beschikte toen echter afwij
zend omdat de vergoeding van f 50
per lid den Raad te hoog voorkwam.
Nu is van Vlijmen weer een schrijven
ontvangen waarin zij zich alsnog be
reid verklaren eene dusdanige rege
ling te treffen
Uit het advies van den Hoofd
inspecteur blijkt nog dat deze regeling
noodzakelijk wordt geacht met het oog
op de protestantsche leerlingen uit
Haarsteeg voor zoover die wonen bui
ten de grens van 4 K.M. langs den
straatweg van de O. L. School te
Hedikhuijzen De inspecteur wijst er
nog op dat het voor de kinderen te
gevaarlijk is als ze steeds van Haar
steeg naar Hedikhuijzen naar school
zouden moeten gaan.
De heer Winkel zou wel eens willen
weten welk gevaar er in schuift als
de kinderen over den dijk moeten
loopen. Bij hem in Hedikhuijzen
moeten de kinderen dat altijd doen.
De heer Achten merkt op dat dit een
groot verschil maakt. Hij zou het ook
1
in
De Echo van het
Waalwyksche en Langstraatsche Courant
Dit blad reracbljat
WOBNBDAO IN ZAT1BDAÖ.
Abonnementsprijper 8 maanden 1.26.
Franco per poat door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden tukken, gelden ena.,
franco te nenden aan den Uitlever.
U i*6 ATI
WA A I/Wl JKÖOHË STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN,
Telefoon No. SS, Telegr.-AdreaEOHO.
Prlje der Advertenülm
20 cent per regel; minimum 1.60.
Reclames 40 cent per regel.
BIJ contract flink rabat.
AdvertentlCn moeten Woensdag en Vrijdag
dee morgen* om nlterlijk mnr la one benlt
«ijs,
van „Da Echo van het Zuiden
Naar het Dmcscn door H. Fr.
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
I. den Miné-de Leiier.
Deze was armoedig gemeubeld, maar zeer
zindelijk. Een kleine tafel, eenige stoelen,
een groote en een kleine kast, een bed, een
kookkachel dit was al het huisraad,
maar over de tafel lag een zuiver kleed, en
om den kleinen spiegel, evenals om twee
goedkoope beelden hingen kransen van dro
ge bloemen.
„Dat is mijne woning, Lillyze is niet
heel grootmaar ik ben hier gelukkig en
tevreden en dat is toch de hoofdzaak, niet
waar?"
„Ja, dat is zoo", zuchtte Lilly, terwijl
Suzanna hare overkleederen aflegde en
Lilly verzocht hetzelfde te doen.
„Ik hoop," ging zij voort, „nu gij eenmaal
hier zijt, niet zoo gauw weer weg zult loo-
pen. Ge moet heel lang blijven en dan breng
ik u weer naar huis", hoe sneed dat
woord Lilly door 't hart als gij het moe
de zijt en mfl niets meer weet te vertellen.
Werktuigelijk legde Lilly hare bovenklee-
deren af, en als zij daarna hare vriendin in
het eerlijke goedmoedige gelaat blikte, wist
zij zelve niet recht hoe zij het aan zou leg
gen om haar hare treurige geschiedenis te
vertellen.
Suzanna bespaarde haar echter voor het
oogenblik die moeite, daar zij met hare hel
dere stem eensklaps uitriep:
„Barmhartige hemel wat ziet gij er bleek
uit Lilly. Gij moet moede zijn van het verre
loopen. We zullen eens zien of we iets voor
een avondmaal hebben. Ze ging naar een
kast in een hoek en haalde daaruit brood en
boter. Beide plaatste zij op tafel en sprak
„Kom, vertel mij nu eens wat, Lilly. Gij
zijt zoo waar niet meer dezelfdeuw huwe
lijk heeft u bedorven.
Op 't volgend oogenblik zou zij zich voor
deze woorden de tong wel hebben willen af
bjjten, want Lilly barstte in een zenuwachtig
geween uit en zonk van smart overstelpt op
een stoei neder.
Verschrikt snelde Suzanna op haar toe en
sloot haar liefdevol in hare armen.
„Liefste beste Lilly, vergeef mij als ik u
verdriet heb aangedaan, 't Was mijn plan
niet, zeker niet. Hoe kan ik weten dat er iets
met u verkeerd was", riep zij, terwijl de arme
Lilly steeds heviger snikte.
Op Suzanna's praten bedaarde z}j eindelijk
langzamerhand, en verhaalde haar de gan-
sche geschiedenis van -haar echtelijk leven,
van Ralph's grenzenlooze toewijding, hunnen
strijd, hunne armoede en hun geluk, totdat
die noodlottige brief gekomen was van de
vader van Ralph, die niets dan leed en jam
mer over hen gebracht had.
Vervolgens vertelde zij van Digby Borne's
bezoek en de vreeselüke onthulling die hij
haar gedaan ihad en hoe zij den ganschen
middag troosteloos en vertwijfeld had rond
gedwaald, totdat zij besloten had naar haar
te gaan en haar om raad en bijstand te vra
gen.
„Natuurlijk vindt gij bij mij bescherming,
Lilly," riep Suzanna, die nog steeds hare
ontroering over Digby Borne niet meester
kon worden. „O, die oude Borne, ik wilde
dat ik hem eens hier had. Ik zou hem voor
eenige weken een duchtige gedachtenis op
zijn gezicht schrijven, den ouden schurk."
„O zeg mij, Susanna, zeg mij... wat dunkt
u, zou Ralph trouw blijven?"
„Trouw als goud, Lilly, neem mijn woord
daarop. Zijn vader, die oude ellendeling, is
tot alles in staat, 't Is alles alleen zijn werk,
als Ralph gedwongen wordt eene rijke erfge
name te huwen. I-k geloof echter niet dat hij
het doet. Wellicht is hfl nu in zijns vaders
macht, maar als hfl de man is, waarvoor ik
hem houd, zal hfl wel een middel weten om
-tot u te komen."
„Ik dank u, liefste Susanna; ik wist wel
dat gfl in hem gelooven zoudt."
„Ja, ik geloof in hem, en gfl hebt groot ge
lijk als gfl hem op wilt zoeken. Waar is hfl
toch?
Lilly zeide haar waar Ralph zich bevond.
„In Rookham, in Kent, riep zij uit. Dat is
mijn geboorteplaats; iedereen kent mfl daar.
Ik ga met u daarheen."
„Susanna, ik wil niet dat gfl
„Houd den mond maar, onnoozel kind en
laat mfl mfln zin doen. We zullen den ouden
een poets bakken. Vergeet nu uw leed voor
eenige minuten en dek de tafel, terwijl ik
bier haal."
Susanna zette hareu hoed op, nam een kan
uit de kast en spoedde zich weg.
Spoedig was zfl echter weder terug, de ge
vulde kan in de eene hand houdende en in
de andere een pakje.
Zfl zette de kan voorzichtig op tafel en
maakte toen het pakje open. Het bevatte
eenige stukken koud gebraad waarmede zij
Lilly wilde versterken. Toen zette zfl op de
tafel alles gereed voor een bescheiden maal
tijd en zeide:
„Kom nu, Lilly, en eet. Gfl zult zien dat
uwe smart u niet meer half zoo zwaar toe
schijnt als gfl gegeten en gedronken hebt.
Lilly ging naast hare vriendin zitten en
deed haar best om haar ten genoege iets te
gebruiken; maar het wilde niet goed gaan.
De gebeurtenissen der laatste dagen stonden
haar te levendig voor den geest en te ver
geefs zag zfl uit naar eenige schemering van
hoop.
„Zeg Susanna", vroeg zfl eindelflk, is het
wezenlflk goed dat ik naar hem toe ga? Zou
ik het doen?"
„Natuurlflk moet gfl het doen, antwoordde
Susanna beslist. Als ge mflnen raad wilt vol
gen, lief kind, gaan wij een dezer dagen naar
Rookham en gfl overtuigt u van de waarheid.
Schud niet het hoofdik zeg uge moet het
doen en ik ga met u mede. Heden is het Vrfl-
dag. Van morgen namiddag ben ik vrfl tot
Maandag en dien tusschentfld zullen wij be
nutten om den heminnenswaardigen vader
van Ralph te verrassen. Ik ken iedereen in
Rookham en iedereen kent mfl daar. Gfl ziet
dus dat zfl mfl niet kunnen misleiden. We
zullen alles te weten komen en als 't ergste
gebeurt komt ge met mfl terug en bfl mfl in
wonen. en ik zal u werk verschaffen."
„O liefste Susanna, hoe kan ik u ooit voor
uwe goedheid danken."
„Door thans uw verdriet zooveel mogelflk
uit uw hoofd te stellen en uw best te doen
om vroolflk te zfln."
Lilly lachte door hare tranen heen, en de
beide vriendinnen zaten nog lang samen te
praten. Eindelflk werd het laat en zfl gingen
te bed.
Susanna was spoedig ingeslapen; maar
Lilly lag langen tfld wakker vol angst en
schrik voor de toekomst.
Wat zou die haar brengen?
Hoofdstuk XVI.
MR. BORNE
NEEMT EEN NIEUW BESLUIT.
Toen Nina den jongsten der beheerders
van haar vermogen herkende, terwfll zfl daar
zoo langzaam de groote laan, die naar het
slot voerde, kwamen oprijden, maakte zich
een buitengewone verlegenheid van haar
meester. Door de schemering en den schaduw
van het houtgewas had zfl de ruiters niet
gezien en zfl stelde voor in het salon terug
te keereu. Ralph stemde toe, en zfl gingen
door het boogvenster naar binnen.
Digby Borne, die hen aan zag komen, ging
hen te gemoet om met de jonge erfgename
kennis te maken. Hfl had zich Nina voorge
steld ais een onbeduidend eenvoudig jong
meisje, dat in zijne handen en die van lady
Rokeby enkel een pop zoude zfln. Groot was
dus zflne verrassing toen hfl een flink opge
groeid wonderschoon meisje voor zich zag,
met van geest schitterende bruine oogen,
goudblonde lokken en een uiterst liefelflk ge
laat waaruit zooveel verstand, karakter en
wilskracht spraken, dat lifl er verstomd van
stond dat zfl zich door zflne vervalscbingen
had laten misleiden.
„Mflne lieve Nina," zeide lady Rokeby, die
het jonge paar met Digby Borne was tege
moet gegaan, sta mfl toe u mijnheer Digby
Borne voor te stellen, die een intiem vriend
van uw armen vader was. en dientengevolge
ook de onze moet zfln.
Nina nam deze voorstelling met een lichte
buiging aan, en lachte daarbfl zoo liefelflk,
dat Digby Borne er gansch door betooverd
werd. Iedere vriend baars vaders had eene
bijzondere aanspraak op Nina's vriendschap
en Digby Borne besloot de misleiding verder
voort te zetten en verhaalde eenige anecdo-
ten, waarbij haar vader betrokken was, om
haar gunstig voor zich .te stemmen.
Eer nog de gewone voorstellingsfrasen ge
wisseld waren, werden de beheerders van 't
vermogen van miss Rokeby aangediend en
door een lakei in het salon gebracht.
Eerst kwam sir George Markham, een lang
en statig oud heer, met sneeuwwitte haren
en kort geknipten witten bakkebaard, uiterst
voornaam van houding en heinde en verre
bekend om zijne groote eerbiedwaardigheid.
Daarna kwam mr. Harpe, de rechtsgeleer
de, die er nog onbeduidender uitzag dan an
ders, met zfln blinkenden kalen schedel en
hoogrood eerlijk gezicht. Hfl zag er noch
statig noch voornaam uit als sir George,
maar zelden vond men eerlijker man en meer
aan de familie Rokeby verknocht.
De laatste der binnenkomende was lord
Stonefield, ridderlijk schoon, de goudblonde
haren van het machtige voorhoofd vrij naar
achter gestreken, met schitterende blauwe
oogen en een warmen lach om de door een
blonden knevel overschaduwde lippen. Nina
trad hun tegemoet en begroette hen naar de
rij af met een vriendelflken handdruk. Daar
na stelde lady Rokeby de beide Borne's, va
der en zoon, aan de nieuw aangekomenen
voor.
„Dit is geen bezoek wegens zaken, miss
Nina", zeide sir George, de jonge erfgename
met ridderlflke galanterie naar een sofa ge
leidend. „Lord Stonefield en Mr. Harpe zfln
den ganschen dag bezig geweest om uwe in
komsten te berekenen en te ordenen, maar 11
zullen de bfl zonderheden dienaangaande ge
spaard blijven en gfl zult slechts de vruch
ten van onzen arbeid genieten." En hfl lachte
haar met vaderlijke teederheid toe. „Wij zfln
slechts gekomen om u in het huis uwer vade
ren welkom te lieeten en de hoop uit te druk
ken dat gfl de plaats, u door uwen vader na
gelaten, waardig zult vervullen."
,Dat is zeer lief van 11, sir George", zeide
lady Rokeby met eenigszins spotachtig ver
trokken lippen. „Ik begon reeds te vreezen
dat gfl gekomen waart om over droge zaken
te spreken, veranderingen in het huishouden
of de hoeveelheid van het speldegeld."
(Wordt vervolgd).
