Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VERLOIED SPEL.
T E I L L E T O N
EERSTE BLAD.
Gemeenteraad.
„NOO&D-BRABAND*
NUMMER 80 WOENSDAQ 26 SEPTEMBER 1923.
WAALWIJKSOHE STOOMDBUKKEBIJ ANTOON TIELEN.
Tslefoost Ne. 88. T«l«gra-AdrcüECHO.
2)it nummer bestaat uit |wee
Bladen
DRUNEN.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Vrijdag 21 Sept.
des avonds ten 7'/a uur.
Voorzitter EdelAchtb. Heer Mr. H.
Loeff.
Ongeveer kwart voor acht uur opent
de Voorzitter de vergadering met ge
bed aanwezig alle leden.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1. Benoeming en beëediging van een
plaatsvervangend secretaris.
De Voorzitter wijst op het noodza
kelijke van een plaatsvervangend se
cretaris. De secretaris kan soms door
ambtsbezigheden verhinderd zijn hier
zijn gewone bezigheden te verrichten
of tijdens zijn vacantie zooals straks
gaat gebeuren, moet hij worden.ver
vangen, kan de boel niet stilstaan. Hij
stelt voor den heer Sens uit Heusden
ambtenaarjter secretarie alhier daarvoor
te benoemen.
De heer Sens legt daarna in handen
van den Voorzitter de voorgeschreven
zuiveringseeden af
De Voorzitter felictiteert den heer
Sens en zegt dat het feit dat in hem
dit vertrouwen wordt gesteld, een
waardeering is voor zijn werkzaamhe
den. Hij hoopt dat hij op den ingesla
gen weg zal voortgaan.
De heer Sens dankt voor het in hem
gestelde vertrouwen en hoopt de hem
opgedragen taak naar behooren te
zullen vervullen
2. Ingekomen stukken.
a. Schrijven van P. van Delft hou
dende het verzoek de rooilijn te mogen
overschrijden en 5 meter uit den weg
te mogen bouwen.
Voorzitter. B. en W. stellen voor
gunstig op het adres te beschikken.
Er bestaat hier een rooilijn die zegt
dat in het verlengde van de naast ge
legen huizen moet worden gebouwd.
Aangezien van Delft nog ver genoeg
van de straat blijft verwijderd, bestaat
er geen bezwaar om aan het verzoek
te voldoen.
Daartoe wordt besloten.
3. Vprzoek van J. F. Aarts houdende
verzoek om wijziging rooilijn.
Voorzitter. Het is hier juist 't zelfde.
Wordt besloten gunstig op het ver
zoek te beschikken.
4. Adres der feestcommissie om
subsidie voor het jubileumfeest van
H. M. de Koningin.
Adressanten wijzen et op dat in
overleg met het Dag. Bestuur is be
sloten de feesten te doen plaats heb
ben op Zaterdag 29 September.
Teneinde in de kosten van deze
feestviering te kunnen voorzien vragen
adressanten eene subsidie van f 300.
In de memorie van toelichting wordt
er op gewezen, datHn een onderhoud
dat het Comité heeft gehad met den
Burgemeester, was gezegd dat met een
bedrag van f 200 zou kunnen worden
volstaan. Bij het opmaken van de be
grooting is gebleken dat men daar
echter onmogelijk mee kan komen en
daarom met allen aandrang wordt ge
vraagd eene subsidie van f 300. Daar
mede zal men dan nog maar ternau
wernood kunnen komen, want eer men
ongeveer 500 kinderen kan voldoen
komt er heel wat kijken. Men heeft
gedacht de kinderen te tracteeren, een
goochelaar voor hen te laten optreden
en volksspelen te organiseeren. De
kosten van kinder-tractaat zijn geschat
op f 150, voor den goochelaar f 25,
voor de volksspelen f 75, voor trac-
tatie van Harmonie en Liedertafel f 25
en onvoorziene uitgaven f 25.
Hierbij is nog niet eens gerekend
op het in orde maken van het terrein,
het daarstellen van een kiosk en ver
schillende andere te verrichten werk-
zaamheden. Bovendien ligt het in de
bedoeling van het Comité om dan
geen collecte meer langs de huizen te
doen houden.
Voorzitter. Burg. en Weth. advisee-
ren gunstig op het adres te beschik-
39)
ken. Na rijp beraad is men daartoe
gekomen ondanks den finantieelen toe
stand De Commissie heeft hare plan
nen blootgelegd en dan moet men
zeggen dat alles werkelijk vrij sober,
zooals ook trouwens de wensch van
H. M. de Koningin is, wordt gehouden.
Geen straatversiering of optocht met
praalwagens zal worden gehouden
doch het groote feit dat het H.M. onze
geëerbiedigde Koningin is gegeven 25
jaar lang te regeeren zal hier niet on
opgemerkt mogen voorbij gaan, doch
ook niet worden gevierd in groot
uiterlijk vertoon maar geheel volgens
Haar wensch.
Een collecte zal langs de huizen
niet meer worden gehouden en ook
is het comité er uitdrukkelijk op ge
wezen dat bij een nadeelig saldo men
in geen geval bij de gemeente be
hoeft te komen aankloppen.
W. van de Wiel. Men moet handelen
naar gelang de omstandigheden en
dat doet men hier niet, want dan zou
men niet feesten. Op de vergaderingen
die zijn gehouden is duidelijk gebleken
(aggr^WAA LW U K
DOOP. ERVARING STERK.
dat men niet om feesten gaf. Er was
in het geheel geen belangstelling, want
als ik er was, was er bijna niemand.
Ik ben er dan ook niet voor om het
feest te steunen, de tijden zijn daar
voor te zwaar. Als men ziet dat de
werkeloozen die steun krijgen nog
niet genoeg ontvangen om voldoende
brood er voor te koopen laat dan
de rest er nog maar buiten dan
hebben we geen feest noodig.
Mijnheer de Voorzitter, waarom
zouden we gaan feesten Omdat er
zooveel menschen honger en gebrek
lijden Laat dan de uitkeering voor
j die menschen maar wat hooger zijn.
Voorzitter. Ik fcan niet met u accoord
gaan als u zegt dat het volk geen
feest wenscht te hebben. Ik ben er
van overtuigd dat men een klein feest
op bescheiden schaal gevierd, wel
wil hebben. Wil u misschien een af
gerond voorstel maken. Wordt het
dan door twee leden ondersteund dan
zal ik dat in omvraag brengen.
Muskens. Ik vind het ook een heel
groote som om uit te geven. In om
liggende gemeenten heeft men ook
feest gevierd en heel goed en daar
heeft het de gemeente geen cent ge
kost. Ik heb gehoord dat er hier ver-
schillende menschen geld hebben
toegezegd Ik heb ook een vergade
ring bijgewoond maar daar was toen
al heel weinig belangstelling, zeker
van de boerenbevolking.
W. van de Wiel. Ik ben met het plan
van huis gegaan dat in het geheel
geen subsidie moest worden gegeven,
want het volk heeft niet naar dit feest
uitgezien. Er zijn van hoogerhand
maar eenige menschen bij elkaar ge
trommeld en om daar nu zoo maar
f300 subsidie aan te gaan geven
zou ik nooit doen, vooral omdat er
in onze gemeente zoovelen gebrek
lijden. Hoeveel menschen zouden er
hier niet zijn die nog niet eens het
hoog noodige meer hebben.
Voorzitter. Ik zou het met U eens
zijn indien men hier een groot feest
ging houden, doch U zal mij toch
moeten toegeven dat het, gezien de
omliggende gemeenten, maar heel
sobertjes zal worden gevierd, dat het
maarzeer bescheiden zal plaats hebben.
Burg. en Weth. houden den finan
tieelen toestand van de gemeente wel
terdege in aanmerking, doch ook
houden ze voor oogen de groote zeld
zaamheid van het feest, alsook wat
wij verschuldigd zijn aan het huis van
Oranje. Ook wij hief dragen H M. de
Koningin groote achting toe en kunnen
ons daarom goed vereenigen dat een
feestje op zeer bescheiden schaal
georganiseerd zal worden, en dat daar
voor f300 subsidie zal worden ver
leend, vooral nu in de gemeente niet
zal worden gecollecteerd. Op deze
manier is de verdeeling zeer redelijk
en zal degenen die weinig kan bijdragen
weinig bijdragen.
Muskens. Om heelemaal niets te
geven zou ik niet doen. ik zou ze de
helft geven.
Van Drunen. Heelemaal geen sub
sidie
Voorzitter. Dat gaat niet. Men moet
met een voorstel komen.
Klerks. Ik zou van deze subsidie
die nu wordt gevraagd eerst eens vijf
gulden extra uitkeeren aan de werke
loozen. Het geld dat dan overschiet kan
men dan nog aan het Comité geven
U zal eens zien hoeveel menschen
men dan blij maakt, menschen die
daar zeer dankbaar voor zullen zijn.
Men mag er wel eens aan denken
wat het wil zeggen als men een heele
winter armoede moet lijden.
Voorzitter Dit is weer een geheel
andere kwestie Wenscht U het in
rondvraag gebracht te hebben dan wil
ik 't, zoo het door twee leden wordt
ondersteund, in omvraag brengen. Men
moet zich op het goede, niet op het
valsche standpunt plaatsen. Het Comité
heeft subsidie gevraagd voor een doel
te bereiken wat ze nastreeft en dat
zoo juist in de memorie van toelichting
is aangegeven.
Muskens. Dan stel ik voor om f 150
subsidie te verleenen.
Voorzitter. Dat is een zeer gering
bedrag, Men moet bedenken dat men
de kinderen een tractaat wil geven en
een goochelaar voor hen wil laten
komen. Doet men dat, dan moet men
een goede goochelaar laten komen,
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsche en Un^straatsehe Courant,
Dit M«d
WOENSDAG EN ZATEBDAG.
Abomiemeatgprij» per S maande» 1.26.
Franco per poet door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden «tokken, gelde* ca*,
franco te eenden aan des Uitgever,
UrffGAV»;
Prijs der Advertenties:
20 cent per regel; minimum 1.60.
Reclames 40 cent per regel.
Bi) contract flink rabat.
AivertentiSn moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 0 mar ln ons keait
rijs
Naar het Dultsch door H. Fr.
Hoofdstuk XXIV.
NINA'S ANTWOORD VOOR LORD
STONEFIELD.
Mr. en mrs. Borne beraadslaagden gedu
rende verscheidene uren met de "onmisbare
mrs. Luttrel, om een besluit te nemen hoe
verder met Nina te handelen. Om bet ge
waagde spel dat zij speelden, ten volle te
doen gelukken, was het onmisbaar noodig,
dat Ntna Ralph Borne huwdemaar zfl
had hem zooeven beslist afgewezen en hare
vijanden waren tot de overtuiging gekomen
dat het hun zeer veel moeite zou kosten
haar tot dat huwelijk te dwingen. Maar zij
gaven hun schandelijk besluit niet op en
ontwierpen samen een plan, van welks uit
voering zij een volkomen succes verwach
ten.
Naar aanleiding van dit besluit verliet
mrs. Luttrel nog denzelfden namiddag Rook-
hurst en reisde, zooals zij voorgaf, naar
Londen, waar zjj bij vrienden zou blijven,
tot na de terugkomst van mr. en mrs. Bor
ne van Rokeby-House. Zjj reisde werkelijk
naar Londen, maar waarheen zij van daar
uit hare schreden richtte, daarnaar vroeg
niemand.
Ralph Borne wandelde den ganschen dag
als een wanhopige in het park rond en
kwam een uur voor het eten, met een som
ber en hopeloos gelaat, afgemat en honge
rig op het slot terug. Zijn vader ontmoette
hem in het voorhuis en ging met hem naar
zijn kamer.
„Dat is een mooi gezicht, Ralph," sprak
Digby Borne spottend, „om het hart van
een meisje als miss Rokeby te winnen. Ge
ziet er uit als of ge u met alle geweld in 't
verderf wilt storten."
„Dat is ook zoo," antwoordde Ralph on
verschillig.
„Wat, gij waagt het mij te antwoorden?"
„Ja, wien zou ik beter de waarheid kun
nen zeggen dan u?" schreeuwde Ralph ver
twijfeld. „Gij hebt mij gemaakt hetgeen ik
ben. Ik trouwde met een rein, schuldeloos
jong meisje, dat buiten mij geen enkelen
vriend ter wereld had. Gij hebt mij van
haar losgescheurd gij hebt mij aange
praat dat mijn huwelijk onwettig was."
„En was het dat dan niet?"
„Misschien wel, maar daarom zou 't toch
niet heel en al ongeldig verklaard zijn ge
worden, en ik weiger te gelooven dat het
gansch ongeldig was. Ik heb mijne arme
Lilly nooit liet onrecht aangedaan dat gij
voorgeeft."
„Waartoe die plotselinge uiting van
deugdzaamheid," vroeg Digby Borne met
hoonenden lach. „Het meisje is toch dood,
niet waar?"
„Ja, zjj is dood de hemel erbarme zich
mjjner."
„Wat een tragisch geschreeuwDezen
morgen waart gjj vol vertwijfeling omdat
miss Rokeby u afwees. Nu jammert, gij om
de dochter van een marskramer. Ik begrijp
u waarachtig niet. Wie van beide geldt
eigenlijk uwe droefheid, miss Rokeby of
Lilly Lark?"
„Wie? schreeuwde Ralph met wjjd ge
opende oogen. „Het meisje, dat gij en ik ver
moord hebben. Om haar treur ik. Als ik
denk hoe de vertwijfeling haar in de rivier
in den dood gedreven heeft, is 't of mij
liet hart breekt. Haar beeld vervolgt mij
dag en nacht. Ik word uit den slaap wak
ker om ze vast aan mijn hart te drukken,
en mijne armen omvatten slechts de ledige
ruimte." 't Is mij, als voelde ik den druk
harer handen op mijne wangen maar, o
hemel, nooit zal ik dien meer voelen! Ik
was een ellendige armazlige lafaardWat
kon ik echter tegenover u doen? Ja, gjj en
ik zijn Lilly's moordenaars."
Digby Borne sidderde onwillekeurig.
„Gij spreekt, als waart gij door dronke-
mans waanzin bevangen. Hebt gij den dag
wellicht in een kroeg te Canterburry door
gebracht?"
„Neen, ik heb slechts in het park rondge-
MAATSCHAPPIJ VAN VERJEKERING OP HET LEVElf
wandeld en mjjn best gedaan om haar te
vergeten. Gij behoeft niet te vreezen, dat ik
mij nog ooit zal bedrinken
„De gedachten, waarmede gij u bezig
hield, waren toch wat zonderling voor den
afgewezen minnaar van miss Rokeby",
spotte Digby Borne; „ik meende dat gij de
erfgename bemindet."
„Ik bemin baar ook, maar niet zooals
ik Lilly heb lief gehad. Als miss Rokeby
zich mijner niet erbarmt, ben ik verloren.
De liefde eener goede vrouw alleen zou mij
van waanzin en vertwijfeling kunnen red
den. Met der tijd zoude ik haar kunnen lee-
ren beminnen, zooals ik Lilly bemind heb,
en in alle geval zou ik haar uit dankbaar
heid eeren."
„Nu, de hemel is mijn getuige dat ik u
niet begrijpen kan," zeide Digby Borne ge-
ergerd„gij bemint eene doode en eene leven
de vrouw, en treurt om de eene terwijl gij
de andere wilt huwen, 't Is zeer vreemd, 't
Is jammer dat gij geen Mohammedaan zflt,
dan kondt gij beide nemen."
„Houd opriep Ralph op gebiedenden
toon. „Spreek niet zulkewoorden in ver
band met de namen van miss Rokeby en
Lilly. Ik wil met Nina trouwen, en mij daar
door van waanzin redden."
„Om eene andere? Heel Hef. Geen won-
der dat miss Rokeby dankbaar de eer af-
wijst."
„Morgen ga ik van hier," sprak Ralph.
„Dat zult gfl niet doen. Gij zult deze
week op Rookhurst blijven, u steeds als ver
liefd aanstellen en geen middel onbeproefd
laten om miss Rokeby's hart te winnen. Die
niet waagt, wint niet, zegt een oud spreek
woord. Meisjes wijzen dikwijls een man bij
het eerste aanzoek af en nemen liem later
toch. Zie daarom niet van uwe plannen af".
„Zij zegt dat haar vader baar in een brief
geschreven heeft, dat hij mij kent," begon
Ralph nu plotseling. „Zij ondervroeg mij
daarover en ik zeide baar, dat ik sir Henry
nooit gezien bad."
„Hebt gij dat werkelijk gezegd," vroeg
Borne ontzet.
„Ja, dat heb ik gezegd."
„Nu, dat is een mooie geschiedenis. Ik
wist dat gij een dwaas zijt, maar dat gij zóó
dom zijn kondt, dat dacht ik niet. Heb ik
u niet bevolen wat gij zeggen moest. Als het
meisje ooit met u over baren vader spreken
„Ja, maar liet was mij niet mogelijk haar
in de eerlijke oogen te zien en haar te be
liegen. Ik begrijp de geschiedenis van den
brief. Gij hebt hem geschreven."
„ZwijgIk liad grooten lust u aan uw
lot over te laten en u te laten verhongeren"
sprak Digby Borne toornig. „Een domkop
zoo als gij is het leven in 't geheel niet
waard. Hoe kunt gij denken, dat dit meisje
u zal nemen als gij u zeiven hinderpalen in
den weg legt?"
„Zeg eens," begon Ralph, „welke winst
wilt gij uit mijn huwelijk met Nina Rokeby
trekken"?
„Een jaarrente van tienduizend pond, die
gij mij schriftelijk uit haar inkomen zult
verzekeren."
„Ik dacht het wel dat zoo iets uw doel
was in deze zaak. Nu ik zoude u die som
gaarne betalen als zij mij nammaar zjj
zal het niet doen."
„Zij zal het wèl doen, als gjj maar wat
vermeteler zijt in uw! aanzoek. Wij, mijne
vrouw, Nina en ik gaan aanstaanden Maan
dag naar Rokeby-House. Mrs. Borne zal al
haren invloed op Nina gebruiken om haar
te bewegen u aan te nemen, en ik ben over
tuigd dat zij zal slagen. Gfl moet u gereed
bonden op 't eerste bevel tot ons te komen."
„Waar ligt Rokeby-house?"
„In Yorkshire."
„Zeer goed. Ik zal komen als gfl mij roept
geloof echter niet dat het iets zal helpen.
Miss Rokeby zal niet licht van inzicht ver
anderen. Daarbfl, zfl zal zeker lord Stone-
field huwen."
„Dat geloof ik niet," sprak Digby Borne
veelbeteekenend. „Zij is minderjarig en zal
het zeker niet wagen tegen den zin harer
stiefmoeder in den echt te treden,"
,,'t Is de vraag of uwe vrouw nog hare
stiefmoeder is," merkte Ralph op, nog
steeds hevig opgewonden, 't Is zeer waar-
schflnljjk dat de gansche verwantschap nu
een einde neemt, en het plichtgevoel, dat
miss Rokeby wellicht de weduwe haars
vaders toedroeg, zal ophouden, nu het op
de vrouw van Digby Borne overgaat."
„Wfl zullen over kleinigheden niet twis
ten," zeide Borne koel. „Als gfl het meisje
tot vrouw verlangt, moet gfl volhouden. De
aanhouder wint."
„Ja, maar wat die Jaarrente van tiendui-
zend pond aangaat," hernam Ralph naden
kend, „het komt mij in geenen deele billflk
voor zulk een bedrag van haar inkomen te
nemen; ook acht ik dit bijna onmogelijk."
„Laat dat aan mfl over. Iemand, die een
valschen eed gedaan heeft, is niet bevoegd
over billijk of onbillijk te oordeelen.
Bepaal u tot wat gij begrijpt. Nu is bet
echter tijd om toilet te maken voor het eten
zorg met een vroolijk gezicht beneden te
komen."
Met dezen raad ging Digby Borne naar
zflne kamer.
Ralph besloot de raadgevingen zflns va
ders te volgen, en toen hij met zijn bleek
melancholiek gezicht aan tafel kwam, zag
hfl er zoo kalm opgeruimd uit, dat Nina er
door getroffen werd.
Dien avond zong hfl met haar, terwijl zfl
plano speelde en was vol teedere opmerk
zaamheid voor haar. Den volgenden mor
gen vond Nina, toen zij aan 't ontbijt kwam
op hare plaats een prachtigen ruiker viool
tjes, dien Ralph voor haar geplukt had, en
dn ganschen dag verzuimde hfl geen enkele
gelegenheid om zich opmerkzaam en bemin
nenswaardig tegenover Nina te toonen.
Zij was zeer vriendelijk voor hem, maar
nam steeds een zekere terughouding in
acht, die hem belette met haar over liefde
en huwelijk te spreken.
Den volgenden dag legde lord Stonefield
een bezoek af op Rookhurst, en mr. en mrs.
Borne ontvingen hem allerliefst; zij namen
hem echter zoo in beslag, dat het hem niet
mogelflk was een enkel vertrouwelijk woord
met Nina te wisselen.
Natuurlijk ging de lord eenigszins ver
stoord en ontstemd naar huis. Twee dagen
later reed hfl weder naar Rookhurst, maar
kon Nina weder niet alleen te spreken
krijgen.
Zaterdags eindelflk, twee dagen vóór het
vertrek naar Rokeby-house, kwam hfl des
morgens weder over gereden naar Rook
hurst en vernam aan het parkhek, dat de
jonge dame uitgereden was. Men wees hem
de richting welke zfl ingeslagen had, en on
middellijk volgde hfl haar in snelle vaart.
Hij reed door het woud de heide op, en zoo
als hfl verwacht had, trof hfl Nlna daar.
Vroolflk schitterden zfln heldere, blauwe
oogen, en zfln gelaat klaarde geheel en al
op, toen hfl Nina zag.
(Wordt vervolgd)