Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VERLOREN SPEL
IJ
Gemeenteraad.
Aannemer. Waalwijk.
hoeden.
EERSTE BLAD.
R.deRooij-Bourgonjen
FEUILLETON
„NOORD-BRABAND"
ZWART
M8ÖE,
Rdriaan van Doorn
NUMMER 85.
NlEUWiTE,
ZATERDAG 13 OCTOBER 1923.
m JAARGANG,
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Tslefoo* JBfo. M. ECHO
2)it nummer bestaat uit 2)rie
Bladen
""^f^taaaattaaaai
Verkrijgbaar bij:
BAARDWIJK. 2Z300
NIEUWKUIK.
Openbare vergadering op Donderdag
4 October des voormiddags ten half
elf uur.
Voorzitter Edelachtb. Heer Van den
Broek.
Ongeveer kwart voor elf uur opent
de Voorzitter de vergaderingafwezig
zijn de heeren Van Halder en Melis,
de laatste met kennisgeving.
Het voorlezen der notulen wordt
aangehouden tot eene volgende ver
gadering.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken.
a. Procesverbaal van kasopneming
gedaan bij den Gemeente-Ontvanger.
Uit het onderzoek is gebleken, dat
de boeken en bescheiden in orde zijn
bevonden en het dien overeenkomend
bedrag, f 2535 84in kas aanwezig is.
b. Vaststelling supplement kohier
Hondenbelasting.
Na voorlezing wordt dit onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
c. Schrijven van Ged. Staten, hou
dende mededeeling, dat op de rekening
eenige aanmerkingen zijn gemaakt.
De Voorzitter deelt mede, dat deze
slechts van administratieven aard zijn
en dat reeds aan het verlangen van
Ged. Staten is voldaan.
Wordt voor kennisgeving aange
nomen.
2. Wijziging van de verordening op
de heffing van Schoolgeld.
De verordening wordt door den
Voorzitter voorgelezen. Hij wijst er op
dat men tot deze wijziging door het
Rijk wordt verplicht. De wijziging
betreft in hoofdzaak dat weleer werd
aangeslaan naar het zuiver inkomen
en thans naar het belastbaar inkomen.
De raad kan in deze niet anders dan
tot deze wijziging overgaan.
Met algemeene stemmen wordt daar
toe besloten.
3. Bespreking Electriciteitsbedrijf.
Voorzitter. In een vorige vergadering
I is er al opgewezen, dat het stroom
verbruik veel te gering is en het be
drijf daardoor onmogelijk kan rendee-
ren. De balans van 1922 wijst een te
kort van f 675,en om te voorkomen,
dat dit zich in de toekomst herhaalt
moet getracht worden, dat meer stroom
wordt afgenomen.
B. en W. hebben naar een en an
der een onderzoek ingesteld alsook op
verscheidene soortgelijke plaatsen als
onze gemeente inlichtingen ingenomen.
Waar veel kracht wordt gebruikt is
men ver voor en waar bijna geen
kracht wordt gebruikt komt men voort
durend te kort wat dan door de ge
meente moet worden bijbetaald.
Dit laatste nu is niet in orde. Ten
onrechte toch moeten dan de menschen
die niet van het licht profiteeren gaan
bijbetalen en dat mag niet. Daarom
moet naar middelen worden omgezien
dat meer stroom wordt afgenomen. Nu
is het wel moeilijk ineens tot een
goed resultaat te komen, maar ik zou
zoo zeggen, dat we daartoe geleidelijk
moeten komen.
Als men den staat van het verbruikte
aantal K.W.U. van de maanden October,
November en December van 1922 be
ziet, dan ziet men dat er menschen
zijn die veel verbruikt hebben, maar
men bemerkt dan ook dat er veel zijn
die zeer weinig verbruikt hebben, die
zeggen dat het te duur is.
Burg. en Weth. stellen voor een
minimum verbruik vast te stellen voor
iedere maand en de prijs daarvan op
65 cent te houden. Het aantal K.W.U.
dat men boven het vastgestelde mini
mum verbruikt, daar behoeft men dan
slechts 20 cent voor te betalen. Voor
de maand October zou men het mini
mum dan moeten bepalen op 3 K.W.U.
en voor de maanden November en
December op 4 K.W.U. Dus al wat
men daarboven verbruikt, daar betaalt
men dan slechts 20 ct. per K.W.U.
voor. Hoe meer stroom mer. verbruikt,
hoe minder stroomverlies wij hier op
het net hebben.
In een vorige vergadering is door
mij een ander voorstel gedaan, wat
toen is bestreden. Ik voel thans voor
deze regeling ook veel meer, omdat
men er direct van kan gaan profiteeren.
Een en ander kunnen wij voor proef
doen. In Januari kunnen wij dan weer
zien. Minder dan 65 cent voor het
minimum kunnen wij niet gaan.
Alles moet worden gedaan om den
indruk, dat het te duur is, weg te
nemen
SPECIAAL ADRES VOOR;
Granietwerken, Terrazzovloeren, Aanrechten,
Gootsteen, Dorpels enz.
INRICHTING VOOR HOUTGRANIET-VLOEREN.
Alles met volle garantie. 3037
44)
ra^WAALWU
DOOD. ERVARING STERK.
Van Son. En als men nu b.v. een
dorschmachine wil laten werken door
electrische kracht, wat kost het dan
Voorzitter. Dat is iets anders, dan
kan een accoord worden getroffen
Zoo heeft men hier op het Raadhuis
voor proef een electrische kachel ge
nomen, welke per uur 1 K.W:U. ver
bruikt. Moest men daarvoor nu 65 cent
betalen, dan was het duur, maar het
dient niet voor licht maar voor ver
warming en dan behoeft men niet meer
dan 20 cent per K.W.U. te betalen.
Voorgesteld wordt dat zooals hier dan
kan worden gestookt, het verbruik per
week niet hooger dan f 1.80 zal zijn.
De totaalkosten van het electrisch
net hebben f 19.379,97 bedragen.
Mostermars. Op de gemeentebe-
grooting komt een verliespost van
f500 voor.
De Voorzitter merkt op dat dw komt
omdat dit op die van het bedrijf voor-
komt en de zaken moeten met elkaar
kloppen Bovendien is het ook maar
eene begrooting.
Van Mierlo. Dit voorstel staat mi]
beter aan dan het vorige.
Wordt besloten de voorgestelde
regeling met ingang van 1 October te
doen ingaan.
3. Vaststelling begrooting 1924.
Voorzitter. De behandeling van deze
begrooting heeft reeds in de vorige
vergadering plaats gehad, doch de
definitieve vaststelling kan heden plaats
hebben.
ONTVANGEN:
Nieuwste modellen zwarte, slappe
en stijve
8.25, 880, 500, 7.75.
33.50,
45 00,
5500.
Schapenmarkt 31
31427 's-BOSCH
an, men
gratis en
het Jubi-
nr. MlCnUAU IJ uviuui-n
Dg Echo von het Zuiden,
Waalwyksclie en Laisgstraatsclie Courant
aa jHi
Dit Mad T«MClsy#4
WOINSDAQ KN ZATJSBDAQ.
Abonneinen tarprij a per 8 maanden 1.26.
Franco per poet door bet gebeele rljk 1.40.
Brieve», Ingezonden tukken, gelden en*.,
jranco ta aenden aan dan Uitgever.
UlffOATTS;
Prija das Advartanttda:
S9 «ant per regel; minlwnn» 1.60.
Reclames 40 cent per regel.
Big contract flink rabat
AdvertentiSn moeten Woensdag en Vrijdag
des morgen» om viterlJjk 9 T*®r In ons kaait
«Ijs,
den Tenlioê-üe Leder,
van „De Echo van het Zuiien".
Naar het Duitsch door H. Fr.
Aarzelend naderde Lilly de oude dame, en
drukte een kartel ij ken kus op hare ver
welkte rimpelige wang. Toen week zij ver
stomd terug, als ware zij verschrokken over
hare eigen stoutmoedigheid.
„Ga zitten," sprak de oude dame vrien
delijk. „Ik heb eenige vragen tot u te inch-
ten, en van uw antwoord hangt meer af
dan gij kunt vermoeden. Hoe oud zflt gfl,
meisje?"
„Achttien jaar mevrouw."
„En ik ben tachtig. De een staat aan het
begin, de andere aan het einde des levens!
Gij zijt dus hier gouvernante?"
„Geen wonder dat gij er treurig en bleek
uitziet," mompelde mrs. "World.
„Gouvernante te moeten zijn van de jan-
ge Bridge's is een verschrikkelijke marte
ling. Meent gij dat ook niet? En valt het u
ook niet hard onder de bevelen te staan
van eene zoo onbeschaafd persoon als mrs.
Bridge?"
Toen ik hier kwam," antwoordde Lilly
ontroerd, „had ik geen tehuis op aarde. Ik
was zonder geld, zonder kleederen, totaal
zonder vrienden en verlatenop grond
daarvan was ik mrs. Bridge zeer dankbaar
voor het onderkomen, dat ik bij haar vond,
en eene betrekking, die mij dat aanbiedt,
kan ik niet als een marteling beschouwen.
Daarenboven heeft mrs. Bridge mij het sa
laris van een kwartaal - vflf pond voor
geschoten en van dat bedrag zfln mij, na 't
aanschaffen der noodwendigste zaken, niet.
meer dan 18 shilling over gebleven."
„Hm! dat begrflp ik; Lilly kijk mij eens
in de oogenHet jonge meisje gehoorzaam
de en keek mrs. World met vasten eerlijken
blik in de doordringende vorschende oogen
en kreeg daarbij een kleur.
„Hebt gij in uw leven iets gedaan, waar
over gij u moet schamen?" vroeg de oude
vrouw zacht.
„Neen, mevrouw" antwoordde Lilly over
eenkomstig de waarheid", „nooit!"
„Wat denkt gij van haar, Brown?"
„Ik denk, mevrouw, dat gij haar tot u
moet nemen en tot uwe erfgename benoe
men. Dat is mijne meening omtrent het ar
me hupsche kind."
„Dit is een bewijs van uw scherp ver
stand, Brown," zeide mrs. World bevredigd.
„Gij zijt iemand, zooals men onder duizen
den niet vindt, Brown, en ik zal uw legaat
verdubbelen. Kind, kom eens hier, en ga
aan mijne voete nzitten."
Lilly voldeed aan den wensch der dame
„Met uitzondering van mijne goede oude
bediende Brown sta ik geheel alleen in de
wereld," zeide mrs. World met bevende
steimy „en het einde mijner dagen is zeer
nabij."
„Ik kan nog weken of maanden leven,"
zeide zfl, „maar mijne dagen zijn geteld. Gij
bevalt mij. Lilly; ik wil u als mijne doch
ter aannemen en tot mijne erfgename ma
ken. Gij moet mijnen naam aannemen en als
Lilly World bekend staan en na mfln dood
zult gij imflne vijftigduizend pond erven. En
alles, wat ik daarvoor van u verlang, Lilly,
is dat gij mij een weinig bemint, en mij een
ware dochter- zijn wilt. Ik heb nooit eene
dochter gehad.'"
Lilly bracht eerbiedig de hand der oude
j dame aan hare lippen.
„Ik vrees dat al dit geluk niet voor mij is
weggelegd, mevrouw," zeide zfl moedig. „Ik
I ben niet dat, waarvoor gij mij houdt en wel
licht zult gij mij niet waardig achten uwen
rijkdom te erven. Ik ik hen gehuwd ge
weest
„Brown, het meisje is gek geworden."
„Neen, mevrouw, ik spreek de waarheid.
Ik ben rein voor het aangezicht des hemels,
maar ik ben een verstooten vrouw." „Eene
vrouw op zeventienjarigen leeftijd
Lilly knikte treurig en verhaalde aan de
oude dame hare den lezer bereids bekende
geschiedenis.
„Zoo, de jonge man is dus arm, maar van
goede geboorte en opvoeding?" vroeg mrs.
World. „Nu Lilly, 't is mijne meening dat
uw echtgenoot niet vrfl van u is, maar dat
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKEfT'NG OP HET LEVEN
hij zich tot het gerecht moest wenden, om
zijne vrijheid te erlangen. Wij zullen mijn
rechtsgeleerden raadsman raadplegen als
wij in de stad komen en zien wat gedaan
kan worden. De zaak zal zich nog wel schik
ken. Ik heb mijn plan u aan te nemen niet
opgegeven en ik neem u direct onder mijne
hoede. Morgen zult gij den dienst van mrs.
Bridge verlaten. Brown, hoe gauw kunnen
wij naar de stad terugkeeren?"
Eer Brown kon antwoorden werd de deur
eopend en mrs. Bridge kwam binnen.
Haar oog viel op Lilly, die nog steeds aan
de voeten harer oudtante zat, en verrassing
en teleurstelling teekenden zich op mrs. j
Bridge's gelaat.
„Ik heb de piano niet gehoord, lieve j
tante World," riep zij uit, en ik vreesde dat
mijne gouvernante mijn hevel om hier heen
te komen niet had; opgevolgd."
De bruine, beenderige hand der oude
dame gleed liefkozend over Lilly's lokken, j
„Ik heb met het kind gepraat, Laura,"
zeide zij. Ik heb mij hare geschiedenis laten
verhalen. Herinnert gij u niet dat ik al
jaren moeite gedaan heb om mijne nicht
Alice Lark of hare kinderen terug te vin- j
den? Nu, dit meisje is Alice's kind."
Een uitdrukking van vrees en ergernis
verwrong mrs. Bridge's gelaat. Op dat mo
ment werd het meisje voor haar een voor
werp van schrik. i
„Tante World," zeide de vrouw van den
advocaat gejaagd, „dit meisje bedriegt u
ik lieb ze slechts uit barmhartigheid tn
huis gehaald. Zij is niet die, voor wie gfl
haar houdt. Miss Lark, begeef u oogenblik-
kelijk naar uwe kamer. Morgen vroeg ver
laat gij mijn huis.
„Brown, geef mij mijn brieventasch",
zeide mrs. World.
Brown gaf de oude goed gevulde brieven
tasch aan mrs. World over en de oude
vrouw nam er eene vijfpondsnoot uit.
„Mrs. Bridge, dit is het bedrag door u
aan mijn nicht voorgeschoten, toen zij bij u
in huis kwam. En hier zfln 20 pond, als
vergoeding voor de kosten, die gij wellicht
voor mij gemaakt hebt. Ik ben niet doof ge
noeg om niet de liefelijke benamingen te
hooren, die gij en uw echtgenoot mij geven.
Deze jonge dame is mijn aangenomen doch
ter en erfgename, en als gij morgen ochtend
voor haar een rijtuig wilt laten komen dan
kunt gij er voor mij ook een bestellen. Ik
I zal met mijn aangenomen dochter vertrek- j
i ken.
Hoofdstuk IXXX.
NINA EN HARE VIJANDEN.
Nina was onder begeleiding van mrs.
Digby Borne van Rookhurst vertrokken en
in Landen aangekomenmaar van het
oogenblik dat zij met hen het station ver
laten had was haar spoor op geheimzinnige
wijze plotseling verdwenen.
Wat was er van liaar geworden. Hoe had
zij zoo plotseling kunnen verdwijnen?
Deze vraag, welke de gemoederen van
haren verloofde en van de beheerders van
haar vermogen met zooveel angst en zorg
vervulde, en tot welker oplossing zij ver-
geefsche moeite gedaan hadden, willen wij
nu beantwoorden.
Toen zij den overvollen trein verlieten,
bracht mr. Borne zijne vrouw, Nina en het
kamermeisje vlug naar een gereed staand
rijtuig, hield toezicht op het opladen der
bagage en gaf daarna den koetsier bevel
naar Grevesend te rijden en voegde er op
fluisterenden toon nog eenige nadere aan
wijzingen bij. Vervolgens steeg hij ook in en
voort rolde het rijtuig.
„Waarheen rijden wij, mrs.. Borne, vroeg
Nina door het raam kijkende. „Ik meen dat
mr. Borne Grevesend noemde."
„Dat is ook zoo, mijne lieve," antwoordde
mrs. Borne kalm. „Heb ik u niet gezegd
dat wij te water naar Yorkshire varen? De
herfst is een zoo aangenaam seizoen, het
weder is zoo heerlijk en een zeereis past zoo
goed voor eene huwelijksreis. Daarom lieb
ik Digby Borne verzocht voor eenigen tijd
een net klein yacht te huren, en was hij zoo
goed het te doen. Wij zullen een heerlijken
toch hebben en ik verheug mij reeds bij
voorbaat als een kind. Doet het ook u geen
geen genoegen
„Maar Rokeby-House is toch niet aan de
kust gelegenhernam Nina verrast.
't Is er nauwelijks twee uur sporens van
daan en 't zal bekoorlijk zfln van daar uit
watertochtjes te maken. Vindt ge ook niet?
Och, ik bid u lieve Nina, werk me niet
tegen in mflne kleine liefhebberij, riep mrs.
Borne vleiend uit. Er bestaat geen enkele
reden waarom wij niet volkomen gelukkig
zouden zfln, als gfl geen bezwaren opdringt.
Aldus aangezocht, wachtte Nina zich wel
verder „bezwaren op te dringen.'
Zfl stelde geen vertrouwen in Digby Bor
ne en was hem in het minst niet genegen,
maar mrs. Borne was de geliefde en ge
achte echtgenoote haars vaders geweest en
Nina geloofde nog steeds in haar.
1-Iet denkbeeld kwam volstrekt niet in
haar op, dat zfl iets kwaads konden vóór
hebbenook zag zfl niet in hoe geheel zij in
hunne macht was.
Haar kamenier had zfl thuis gelaten op
verzoek van mrs. Digby Borne, die opmerk
te dat zfl beide aan ééne genoeg hadden en
dat zfl Nina's kamermeisje niet mocht
lijden.
Zoo was dan de jonge erfgename van
Rookhurst geheel zonder bescherming of
vriend" in de macht harer vijanden.
De rit naar Grevesend duurde tamelijk
lang. Toen zfl eindelflk op de plaats hunner
bestemming aankwamen, stegen zij aan een
bocht uit waar een kleine met twee roei
ers bemande boot iag te wachten. De roei
ers waren als matrozen gekleed, en voor op
hunne kielen was een pijl geweven.
„Van welk schip zflt gij?" vroeg Borne.
„Van „de Pfll", mijnheer", antwoordde
een der mannen, op een aardige kleine boot
wijzende, die verder stroomopwaarts tot
afvaren gereed lag. „Wij wachten op mr.
Digby Borne."
„Dat ben ik. 't Is goed, mannen. Victoria
mijne liefste, laat ik u in de boot helpen.
Kom, miss Rokeby."
Het kamermeisje stapte alleen in de boot.
De bagage werd aan boord gebracht. Mr.
Borne ging zitten en de roeiers begonnen
uit alle macht te roeien.
In weinige minuten waren onze reizigers
met hunne goederen op het dek van „de
Pfll" en mrs. Borne gaf luide hare tevreden
heid te kennen over de nette inrichting van
het schip en hield Nina's aandacht bezig,
terwijl mrs. Borne met de matrozen en hun
kapitein sprak en het schip zich in bewe
ging stelde.
(Wo:dt vervolgd)
