Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
I
«[Wil SPEL.
Binnenland.
EERSTE BLAD.
FEÜILLETOfl
,NOO&D~BRABAND"
WOENSDAG 7 NOVEMBER 1923.
m JAAfiOAfta.
WAALWI.TK8CHE STOOMDRUKKERIJ ANTOOW TIELEN.
Selefooa m, M, T&wAtomi BOHO.
lit nummer bestaat uit Twee
Bladen
- Rechtsche Regeering en 's lands
irelvaart.
Dr. L. Kortenhorst betoogt in „De
flaasbode", dat de breuk in de coalitie
lersteld moet worden terwille van de
iconomische rampen, welke, gezien de
lieuwe financieele en welvaartkoersen
/an 't Kabinet-Ruys alleen door een
rechtsche regeering practisch kunnen
worden bestreden.
„Naar onze overtuiging", aldus sluit
ie heer Kortenhorst zijn betoog, „zal
alleen een rechtsch Kabinet, waarin
Minister Colijn de leiding heeft, kunnen
voldoen aan de eischen, die de finan-
pieele en economische positie van ons
land op dit ©ogenblik vordert". En
de schrijver gaat dan voort
„Terwijl zoo de zaken los van
e engere politiek staan, achten wij
iet buitengewoon gevaarlijk, dat van
(atholieke zijde de oplossing van de
irisis in andere richting wordt gezocht
an in die van herstel der breuke.
Wij geven onmiddellijk toe, dat het
Initiatief daartoe niet kan uitgaan van
ie beide protestantsch-christelijke par-
lijen. De verzoening moet komen van
de Katholieken en daarvoor zal aller-
eerst noodig zijn, dat de eenheid in
de Kamerclub worde hersteld. Het
Katholieke kiezersvolk moet van de
tien malcontenten instantelijk eischen,
dat zij alles doen, wat noodig is om
het groote kwaad door hen gesticht
weer goed te maken. Wij maken er
ons geen illusies over, dat onze vroegere
bondgenooten gemakkelijk zullen zijn
bij het stellen der vredesvoorwaarden;
wij hopen zelfs, dat zij niet al ge
makkelijk zullen zijn.
Alle oogen zijn gericht op de Katho
lieke Kamerclub.
Wat zal zij doen? Zullen de tien
halstarrig blijven? Ook ten koste van
de welvaart van het land
Zondag is de viering begonnen
van het zilveren bestaansfeest van het
O. L. Vr. Gasthuis te Amsterdam. Onder
de Pontificale H. Mis hield Z. D. H.
Mgr. A. J. Callier een toespraak. Op
de feestvergadering deelde de heer
Hendrix mede, dat door Z. H. den Paus
het eere-kruis Pro Ecclesia et Pontifice
verleend was aan de Eerw. moeder
Alfonsine, de heeren C. Smets en L.
W. Mulder. Tot ridder in de orde van
den H. Gregorius den Grooten is be
noemd dr. Oidtman en tot commandeur
in de Pius-orde dr. van Spanje, genees
heer-directeur van het Gasthuis.
Bij de aanbieding van het huldeblijk
op de receptie hield de burgemeester
van Amsterdam een waardeerende
toespraak.
Men zond onderstaand bericht
ter plaatsing aan de Bossche Cr.
In deskundige kringen verluidt dat
het ingesteld onderzoek nu reeds heeft
duidelijk gemaakt dat een faillissement
der Hanzebank niet is te voorkomen.
Tevens was men van oordeel, dat
hoogstens 30 pCt. aan depositohouders
en spaarders kon worden uitgekeerd
de aandeelhouders verliezen alles.
Voor het meerendeel waren de ver
leende credieten niet invorderbaar zoo
oordeelden accountants erover, die tot
oordeelen bevoegd zijn.
Naar aanleiding van bovenstaand
toegezonden bericht, kan het blad
bevestigen dat een faillissement zoo
goed als zeker is.
Dat de aandeelhouders alles kwijt
zijn, is reeds vroeger op de vergade
ring van crediteuren verklaard. Omtrent
iet percentage dat crediteuren zullen
crijgen, kan niemand nog iets zeggen.
Het noemen van een cijfer is een
voudig er met de pet naar gooien. Ook
is niet juist dat het meerendeel der
credieten niet invorderbaar is.
Als dat zoo ware, dan kon men
zeggen dat aan de crediteuren nage
noeg niets zou kunnen worden uitge
teerd.
Zondag arriveerden in Den Bosch
de Romeinsche zangers, die in de
kathedraal van St. Jan onder het Lof
om drie uur gewijde gezangen uitvoer
den onder leiding van Mgr. Casimiri.
Aan het station had zich het harmo
niekorps van het blindeninstituut te
Grave opgesteld, dat bij aankomst der
zangers eenige muzieknummers uit
voerde. Reeds lang voor den aanvang
van het Lof vulde zich de kathedraal
met honderden en honderden, die ook
van ver buiten den Bosch gekomen
waren om de Romeinsche zangers te
hooren.
Maandag werd onder de H. Mis,
weder onder enorme belangstelling,
door de Romeinsche zangers de 6
stemmige Missa „Papae Marcelli" van
Palestrina uitgevoerd De uitvoering
was ongekend schoon in elk opzicht.
Vodge w«ek had eea vergadedag
plaats van de Hoofdbestuurders dar
R.K, Vakboadea ea Stsad3orgaolsaties
die ia Noordbiabaat werkzaam z^a.
Do vergadering had tot doel de
eesige maanden geleden Ingezette
propaganda te bespreken
lw u k
Wijlen mevrouw Rose-Molewater
ïeeft, naar de N. R. Ct. mededeelt, aan
het kinderziekenhuis in Den Haag
f 100 000 gelegateerd.
51)
DOOR ERVARING STERK.
Uit de bespreklsgsn bleek dat wegeas
het groot aantal plaatsen waar de pro
paganda moest worden aangevat deze
nog niet in alle afdeeliagen Hep zooals
de opzet was, maar tevens dat In bijna
alle afdeeliagen een begin er mede
was gemaakt en dat in een aantal be
langrijke piaatsen wegens de opzet der
actie en hef enthousiasme waarmee de
afdelingsbesturen en een kern der
leden achter de propaganda-actle staaa
inderdaad voor dezen wlate? daarvan
wel goede resultaten kunnen worden
verwacht.
Het meeste wordt verwacht vao het
huisbezoek en de ia de afdesllngen
gevormde propagandaclubs nemen dan
ook huisbezoek al» nummer 1 van de
piopagandamiddelen ter hand. Ia Tilburg
zoo wsrd medegedeeld, was reeds een
kern gevormd van 80 huisbezoekers,
die de propaganda parochieel ter hand
nemen.
De bestuurders die in de onderschei
dene plaatsen bestuursraad en prooa-
gaadistenvergaderiagefi hadden made-
gemaakt om aan de propaganda leiding
te gevea, waren eenparig van oordeel
dat het voelen van 4e kern der orga
nisatie voor krachtige propaganda m
de wil om ze te voeren thans levendi
ger is dan ooit.
Men was van oordeel dat deze pro
paganda permanent moest blijven en
niet ocmlddclijk na het winterseizoen
moest ophouden. De commissie voor
de propaganda vergadert deze week om
over eenige ia het belang van de actie
gedane voorstellen te beraadslagen en
verdere leiding te geven.
Ter beantwoording van verschil
lende vragen, die bij het Ned. R. K.
Huisvestings-Comité zijn ingekomen
omtrent de plannen van dit Comité
ten aanzien van de hulpverleening aan
Duitschland verzoekt het dagelijksch be
stuur van genoemd Comité ons het
volgende mede te deelen
Het R. K. Huisvestings-Comité, door
welks bemiddeling reeds zoo ontzaglijk
veel voor Duitschland gedaan is, heeft
den laatsten tijd eene verdubbeling der
hulpactie voorbereid welke thans reeds
voor een groot gedeelte in uitvoering
is, Daaromtrent kan voorloopig in 't
kort bet volgende worden meegedeeld
Alle, over het geheele land ver"
spreide comité's hebben opdracht ont
vangen zich speciaal te wijden aan de
voorziening in den nood der Duitsche
bevolking en om inzamelingen te doen
houden van levensmiddelen, kleeding-
stukken en gelden.
Het bestuur heeft zich gewend tot
de Doorluchtige Bisschoppen van Ne
derland om hunnen steun en medewer
king in te roepen Tot dusver is ons
bekend dat op 11 Nov. in alle kerken
van het Bisdom 's-Hertogenbosch eene
collecte zal worden gehouden.
Onder de leden van den Noordbra-
bantschen Christelijken Boerenbond is,
op verzoek van ons Comité, reeds eene
actie gaande om weder evenals het
vorige jaar een inzameling te houden
van aardappelen, granen enz., waarvan
wij ons opnieuw een mooi resultaat
voorstellen.
Een zelfde verzoek is door ons ge
richt tot de andere Katholieke land- en
tuinbouw bonden.
Met veel succès worden, op initiatief
en ten bate van ons Comité, door een
Duitsch priester in de kerken predi-
caties gehouden, waardoor talrijke
plaatsen voor Duitsche kinderen be
schikbaar komen en ruime giften ont
vangen worden.
In Limburg zal deze week eene ver
gadering worden gehouden om geheet
in overleg met ons Comité een groote
hulpactie voor heel Limburg te organl
seeren.
Het Comité heeft zich tot de bezet-
tings-autoriteiten in het bezette gebied
gewend om faciliteiten te krijgen voor
het vervoer van levensmiddelen enz.
i Voor de kloosters en inrichtingen
als ziekenhuizen, weeshuizen enz.
wordt door ons eene afzonderlijke
I actie gevoerd, die los staat van de
overige hulpverleening,
Omtrent den nood onder de Neder
landers in Duitschland hebben leden
van ons bestuur nog dezer dagen in
Den Haag met autoriteiten eene be
spreking gevoerd. Het is de bedoeling
ook hen vooral bij de hulpactie niet
te vergeten.
Het bestuur gaat voort verdere maat
regelen te beramen om de hulpacti
De Echo van het Zuiden,
haalwtjbsche en Langstraatsche Courant
DM HM TBMkDat
WOENSDAG EN ZATERDAG
Abonnementsprijs per 8 maande?. 1.26.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingesonden stukken, geiden es»,
franco te «enden sun den USsgevsr.
ÏJlSSAT®;
Prijs der Ad vertes tfta:
SO eent per regei; minimum 1.BÖ.
Heclames 40 cent per regel.
BS contract flink rabat.
Advertentito moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens oer uiterlijk 8 uur i* ons beult
aija.
van „2)ö Scho vüh het Zuiden"*
Naar het Duitsch door H. Fr.
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEK
Mr. Borne was nog in het bezit van de
enveloppe van den door Nina aan haar ver
|oofde geschreven en onderschepten brief.
Toegerust met die hulpmiddelen en zijne
['bekwaamheid in het namaken van hand
schriften, zette mr. Borne zich aan het
werk, om eenen uit Brussel gedagteeken-
den brief in Nina's naam te .schrijven.
Terwijl hij hiermede bezig was, schreef
de Frangaise een brief aan hare zuster en
verzocht haar den ingesloten brief op de
post te doen.
Victoria Borne gaf hare kamenier eene
banknoot om baar schadeloos te stellen
voor den bewezen dienst.
De dubbele brief werd denzelfden avond
nog gereed gemaakt en verzegeldden vol
genden ochtend zeilde Digby Borne zelf er
mede naar Inverness, om hem op de post
te bezorgen.
Dit was de brief, door Lord Stonefield
van zijn hofmeester ontvangen en door den
jongen graaf onmiddellijk voor valsch ge
houden. Maar, ofschoon de brief zijn doel
miste en niet vermocht den jongen graaf te
t misleiden, gaf hij hem toch ook geen ophel
dering omtrent Nina's verblijf. Hij ging
voort haar te zoeken. Mr. Harpe en gesle
pen detectives hielpen hem, maar het ge
lukte hun allen niet eenig spoor van het
verdwenen meisje te vinden. En zij, verbor
gen in de verre gchotsche wildernis, inge-
i sloten tusschen rotsen en bergtoppen, wacht
te te vergeefs op de komst van haar verloof
de. Hare vijanden waren inderdaad sluwer,
tan zij gemeend had en het scheen werke
lijk dat Digby Borne's woorden zouden be-
waarheid worden, dat de zaak tusschen be
legeraars en belegerde eene vraag van
weerstand bieden worden zonde.
Wie zou zich eerst onderwerpen en toe
geven, tengevolge van de sombere eenzaam
heid en de vreeselijke gestrengheid van den
met rassche schreden naderenden Hoogland-
schen winter.
Hoofdstuk XXXIV.
DE OPENING VAN HET TESTAMENT.
Het plotseling overlijden van mrs. World
was een zware slag voor de arme Lilly Lark,
die de wel overspannen, maar buitengewoon
goedhartige vrouw in korten tijd als eene
moeder had leeren beminnen; zij kleedde
zich aan en kwam bleek en aangedaan in de
kamer van mrs. World, vervuld van een
nameloos gevoel van verlatenheid, 't Scheen
dat het noodlot haar vervolgde, en dat
allen, die zij liefhad, door een vloek getrof
fen werden.
Hare ouders waren dood, haren jongen
echtgenoot had men van hare zijde wegge
rukt en nu was hare oudtante gestorven en
zij weder alleen. Zij was niet zelfzuchtig
in hare smart, maar zij kon niet nalaten
over hare bittere verlatenheid te weenen,
als zij over het reeds verstijfde lichaam
heenboog en de bleeke koude lippen kuste.
Brown kreeg spoedig hare zelfbeheer-
sching terug. Er was veel voor haar te
doen. Zij moest hare tranen weerhouden
totdat zij tijd zoude hebben uit te weenen.
Zij moest er zorg voor dragen dat alles ge
regeld en naar behooren geschiedde, zooals
de achting voor haar overledene meesteres,
die zjj zoozeer bemind had vorderde.
Haar eerste werk was geweest Lilly en
de dienstboden te wekken, vervolgens had
zij onmiddellijk om den huisarts gezonden
en om mr. Burgesz, den advocaat van mrs.
World.
De geneesheer kwam het eerst. Hij ver
ried in het geheel geen verrassing de oude
dame dood te vinden en zeide tot Brown dit
reeds mahnden verwacht te hebben.
De rechtsgeleerde kwam, terwijl de dok
ter nog in huis was. Tijdens haar leven had
mrs. World reeds bevolen, dat na haren
dood mr. Burgesz alls bs,schikkingen in
haar huis zou nemen. Hij verzegelde daar
om hare schrijftafel, nam al hare persoon
lijke papieren in bewaring en trof de noo-
dige maatregelen voor de ter aarde bestel
ling.
De Bridges gingen in liet salon_ om op
Brown te wachten en lieten uiterlijk niets
merken van de onrust, die zij gevoelden.
Gij gelooft toch niet dat de oude een tes-
tamen-t gemaakt heeft, waarbij zij Lilly
Den volgenden ochtend verscheen het he- j Larj: tot hare erfgename heeft benoemd?"
richt van overlijden van mrs. World in alle j ftutsterde mrs. Bridge haren echtgenoot toe.
couranten en in den namiddag van denzelf- j „Neen, ik geloof dat zij plotseling gestor-
den dag reeds een rijtuig aan het sterfhuis J yea ig en ;u >t geheel geen tijd gehad om
voor, waaruit mr. en mrs. Bridge stegen, j oen testament te maken. Maar zelfs al is
Zij klopten luide en een bediende haastte j er een testament gemaakt, dan heb ik toch
zich hen te openen. j nogi trots al het tusschen ons voorgevallene
„Ik verneem uit de nieuwsbladen, dat j altgd vooruitzichten genoeg om haar geld
mijne goede tante dood is, Topper," zeide j te erven. Het grootste deel van haar ver-
mr. Bridge tot den bediende„waarom j mogen heeft zij geerfd van haren echtge-
kreeg ik geen bericht van hare ziekte?" i noot, die mijn oom was. De oude vrouw be-
„Mrs. World is heel plotseling gestorven, zat een groot billijkheidsgevoel en zal haar
mijnheer," antwoordde de bediende eerbie- vermogen zeker niemand anders hebben
dig. nagelaten dan den neef haars echtgenoots,
„Waarom heeft men mij niet onmiddellijk I daarop zeker aanspraak heeft. Onge-
na haren dood getelegrafeerd?" j twijfeld heeft zij hare nicht een gelaat ge-
„Dat weet ik niet, mijnheer. Mr. Burgesz maakt, maar we zullen zien dat 't grootste
heeft alle beschikkingen genomen." i gedeelte van haar vermogen aan ons komt".
„Breng ons naar onze kamer, Topper. Gij j jjr Bridge bedacht niet, dat juist haar
zult wel weten dat ik de erfgenaam der s streng billijkheidsgevoel de oude vrouw aan-
oude dame ben. Ik ben de neef van haar j leiding had moeten geven haar geld niet
overleden echtgenoot, die haar zijn ganseh j aan hem na te laten.
vermogen naliet. Nu gaat alles op mij over. j „>t is gansch onverschillig of zij het
Ik zal u hier in huis houden, Topper, als ik j meisje jaarlijks 50 of 200 pond nalaat,"
hier kom wonen, wat onverwijld zal gebeu- zeide mrs. Bridge giftig; „daags na de be
ren. Maar komaan, breng ons naar onze grafenis moet zij het huls uit, de valsche
kamer." I heksIk wil ze geen uur langer in huis dan
Topper aarzelde. onvermijdelijk is."
„Vergeef mij, mijnheer, maar eerst moet I „En volkomen terecht, Laura, want zon-
ik mrs. Brown spreken. Miss World mag 'j der haar zouden wij zeker alles gekregen
niet gestoord worden en ik weet niet welke j hebben."
kamer mrs. Brown u zal aanwijzen." j „ik zal het gansche huis opnieuw meubi-
„In alle geval de gele kamer," zeide mrs. leeren," zeide mrs. Bridge rondziende. „De
Bridge op hoogen toon. „Wij moeten de 1 oude bad een erbarmelijken smaak. Waar-
beste kamer van het geheele huis hebben, om komt Brown niet of de huishoudster? Ik
wat ook Brown of iemand anders daartegen zal Brown ontslaan."
mocht hebben in te brengen." Deze laatste woorden werden gehoord
„Miss World, bewoont de gele kamer," door Brown, die zonder gedruisch te maken
zeide Topper.
„Miss Worldhernam mr. Bridge hoo-
nend„en wie is dan miss World, als ik
vragen mag?"
,,'t Is de jonge nicht van mrs. World,
welke deze van Canterburry mede her
waarts gebracht heeft. Onze meesteres had
ons bevolen haar miss Wrold te noemen.
Als gij even in het salon wilt gaan zal ik
mrs. Brown roepen."
in rouwkleeding, met de gewone ondoor
grondelijke koude uitdrukking op 't gelaat
binnenkwam, ofschoon haar gemoed met
diepe smart vervuld was. Zij boog hoffelijk
voor de ongenoodigde gasten, hare lippen
waren vastgesloten en hare roodgeweende
oogen keken eenigszins verwonderd de aan-
gekomenen aan.
„Ha Brown, komt ge toch eindelijk," zeide
mrs. Bridge minzaam. „Wij willen naar
onze komer gaan Brown, alvorens het lijk
anzer goede tante te zien. Waarom heeft men
gisteren niet onmiddellijk om ons gezon
den?"
„Ik vermoed dat mr. Burgesz vergeten
heeft u te telegrafeeren* zeide Brown
kortaf. „Hij sprak er van dat hij het doen
zoude. Uwe kamer is gereed en ik zal u er
door een bediende laten heenbrengen."
„Hoor eens, Brown" zeide mr. Bridge
lachend, „Topper noemde miss Lark, miss
World. Dat is zonderling, niet waar? Heet
miss Lark nu zoo?"
Brown knikte toestemmend.
,,'t Was het verlangen mijner afgestorven
meesteres," zeide zij.
„Zoo werkelijk," antwoordde mr. Bridge.
A propos, Brown, hier hebt ge een goud
stuk. Ik heb uwe onafhankelijkheid steeds
bewonderd, Brown. Ik hoop dat zjj u in
haar testament bedacht heeft; 't zou jam
mer zijn als zij u voor nw trouw geen bewijs
van erkentelijkheid had nagelaten."
„Ik heb geen reden tot klagen," zeide
Brown koel, het geldstuk afwijzende.
„Mijn dierbare meesteres bedacht mij zeer
grootmoedig in haar testament."
„In haar testament," onderbrak haar mr.
Bridge haastig. „Zij heeft dus een testa
ment gemaakt? Ik ben blijde dit te hooren.
ware zij zonder testament gestorven1, dan
zouden miss Lark en de andere bloedver
wanten van mrs. World als erfgenamen
zijn opgetreden en wij hadden niets gehad.
Nu echter ben ik overtuigd, dat mrs. World
mü recht zal hebben laten wedervaren. In
haar stervensuur zal zij niet aan onze ge
breken gedacht hebben, maar hebben inge
zien dat de neef van haren echtgenoot de
grootste aanspraak had op haar vermogen.
Kent gij den inhoud van het testament?"
Brown knikte toestemmend.
„Ik zou er wel vijf pond voor over heb
ben", zeide mr. Bridge vleiend, „om te
weten of mijne tante mij in haar laatste
uur recht heeft laten wedervaren."
(Wordt vervolgd)