Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
VERLOREN SPEL
Aannemer.
EERSTE BLAD.
Gemeenteraad.
FEUILLETON
Waalwijk.
„N00&D-BRABAND"
NUMMER 103
ZATERDAQ 15 DECEMBER 192S.
4«e JAABGAHG.
UnroAva:
WAALWIJKSCHE STOOMDBUKKEBIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon Ne. SS, Teleur,-Adre«: ECHO
2)it nummer bestaat uit üDrie
Bladen
VLIJMEN.
(Vervolg.)
61)
fairrpP^WAA LW UK.^ f<TrrTG)
DOOR ERVARING STERK.
13. Voorstel van B. en W. tot wijzi
ging van de regeling tot het beschikbaar
stellen van garantieleidingen door het
G. E. B.
Conform het voorstel B. en W. wordt
besloten.
14. Voorstel van B en W. tot her
ziening van de bezoldiging van den
administrateur van het G. E. B.
De Voorzitter zegt dat de administra-
SPECIAAL ADRES VOOR;
Qranietwerken, Terrazzovloeren, Aanrechten,
Gootsteen, Dorpels enz.
INRICHTING VOOR HOUTGRANIET-VLOEREN.
Alles met voUe garantie. 3037
teur vrijwillig eene verlaging van f 200
heeft goedgevonden, zoodat wordt voor
gesteld met ingang van 1 Januari 1924
zijn jaarwedde te brengen van f 800
op f 600.
Aangenomen.
15. Voorstel van B. en W. tot her
ziening van de bezoldiging van den
monteur van het G. E. B.
De Voorzitter zegt dat B en W.
voorstellen zijn salaris van f 2000 op
f 1400 te brengen en hem dan ver
schillende voorkomende onderhouds
werken op te dragen, waarvoor hij dan
50 cent per uur zal ontvangen. Ook
zou hij tot klokkenist kunnen worden
benoemd, wat ook weer f 75 per jaar
oplevert, om zoodoende zijn verlaging
zoo gering mogelijk te doen zijn en
toch het G. E. B. zooveel mogelijk te
verlichten
De monteur heeft op dit voorstel
echter nog geen besluit genomen, zoo-
dat de raad hierin moeilijk een be
slissing kan nemen.
De heer v. d. Griendt vreest dat de
monteur dan te veel uren voor de ge
meente zal trachten te werken en het
G E. B. daardoor verwaarloozen zal.
De heer W. v. Sprang is van meening
dat het nutteloos is hierover thans
verder uit te weiden, daar men niet
weet hoe de monteur zal beslissen.
Hij acht het beter dat de commissie
deze zaak eens onderzoekt en later bij
den raad een besluit uitlokt.
Ook de heer v. Heesbeen is die
meening toegedaan. Hij had misschien
nog een andere oplossing voor deze
kwestie. Men zou Luyben misschien
kunnen houden voor het halve trakte
ment en hem dan toestaan in zijn
vrijen tijd zijn eigen zaak te drijven.
In ieder geval was het toch gewenscht
dat de commissie deze kwestie eens
nader onder het oog zag.
Besloten wordt dit punt aan te
houden, terwijl de electr.-commissie
zich met den heer Luyben in verbin
ding zal stellen -
Voorstel aan den raad tot verlaging
van den stroomprijs.
De Voorzitter zegt dat, hoewel het
bedrijf het eigenlijk niet toelaat, wordt
voorgesteld om den stroomprijs voor
licht van 65 cent op 50 cent en voor
kracht op 25 cent te stellen bij wijze
van proef, al voorziet hij hiervan zeker
geen belere resultaten.
Het voorstel wordt met algemeene
stemmen aangenomen
17. Vaststeling van de begrooting
voor het G. E. B. voor 1924.
De begrooting wijst een nadeelig
saldo aan van f 640,— zonder nog de
afschrijvingen toe te passen.
De heer van Wagenberg betoogt,
dat „kaufmannisch" gesproken het
verlies wel f 10 000 bedraagt.
De Voorzitter vindt dat de heer van
Wagenberg het wel wat te pessimis
tisch inziet Spr hoopt nog steeds op
De Echo van het Zuiden,
Waalwijksche en Laiigstraatsche Courant
Dit blad vcrac&Uat
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementapriji per I maande» 1.26.
Franco per poat door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden itukken, gelden ena.,
franco te zenden aan dan Uitgever.
Prlj* der AdverteitUm
80 cent per regel; mlnlmnm f 1.60.
Reclame» 40 cent per regel.
BS contract flink rabat.
Ad ver ten tien moeten Woensdag en Vrijdag
dea morgens om «lterlijk aar la ons bezit
zijn.
De lieer I'. Prinsen kan ook niet anders
dan beamen dat bij ijverig dienst doet. Spr.
heeft zelf laatst drie bekeuringen van hem
opgeloopen, waarom hij hem hier een woord
van lof moet brengen.
De heer Boom zou na deze toelichting de
gratificatie op 50.willen laten, welk
voorstel echter geen steun vindt en het
voorstel van B. en W. aangenomen wordt.
De subsidie van 25.voor de burger
wacht kan worden geschrapt.
Naar aanleiding van het voorstel van B.
enW. om ook de subsidies aan de Bewaar
school in de Kom en aan de naai- en brei-
school met 25 pOt. te verlagen, is er een
request van het kerkbestuur ingekomen om
zulks niet të doen.
Voorzitter. Aan de school in de Kom
werd 250.en aan die in wijk E. 50
subsidie gegeven. De finantieele toestand
van de gemeente is U echter duidelijk ge
noeg, en hoewel het kerkbestuur van de
gemeente toch reeds schatten 'van geld ont
vangt vragen ze nog maar steeds bfl, dat
hebben we oo.k daar straks gezien toen ze
vroegen om vergoeding voor verharding van
de speelplaats. B. en W. apprecieeren ten
zeerste de verdienste van de Zusters in deze
scholen, doch met het oog op den finan-
tieelen toestand der gemeente stellen zij
voor ook deze subsidies met 25% te ver
minderen en dus te brengen resp. van 250
op 187.50 en van 50 op 37.50.
Y'an der Griendt. Ik neem,aan dat alle
andere subsidies die thans ook met 25%
verlaagd worden, evengoed noodzakelijk
zijn, daarom zou ik allen over een kam
scheren.
P. Prinsen. Ik ben het daar volkomen
mee eens. Zij verkeeren tegenwoordig toch
reeds in een veel beteren toestand dan vroe
ger.
De heer P. van Heesbeen is in 't algemen
wel voor verlaging, doch hij is tegen ver
laging van deze subsidie.
De heer L. Daelmans zegt d zer dagen
persoonlijk een onderzoek te hebbeu inge
steld. Er gaan 38 leerlingen naar de naai
en breischool welke dooreen 50 cent per
maand betalen. Spr. vindt het een nuttige
instelling en hjj is niet voor verlaging. Op
de bewaarschool gaan 150 tot 160 kinderen
die er goed bewaard zijn. Ook voor deze in
stelling acht hij de bestaande subsidie niet
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Duitsch door H. Er.
te veel.
De heer J. Wagenlierg zou de subsidie
willen handhaven, doch aan 't kerkbestuur
het gevoelen van den raad mededeelen.
P. Prinsen. Ik breng gaarne hulde aan
de zusters, ik viud die bewaarschool ook 'n
prachtige instelling, maar het onderwijs
heeft toch zulke zware lasten op de gemeen
te gelegd. De laatste 2 jaren stellen de bij
zondere scholen het veel beter dan de be
volking van Vlijmen die wij hier toch te
vertegenwoordigen hebben.
De Voorzitter brengt hierna het voorstel
van B. en W. (dus om met 25% te verla
gen) in omvraag hetgeen met 8 tegen 3 stem
men werd aangenomen.
Achtereenvolgens worden dan nog de
subsidies van de Harmonie, de Geitenfok-
vereeniging en van de R. K. Politieschool,
met 25 pOt. verminderd, hoezeer men ook
van het groote nut van elk dezer vereeni-
gingen overtuigd was
Tegelijk werd ook punt 9 der agenda be
handeld n.l. het voorstel van Burg. en W.
tot opheffing van het onderzoek naar be
smettelijke haar- en huidjziekten in de
scholen.
Onder dankzegging aan dten schoolarts
voor zijn diensten, zal deze post van de be
grooting worden afgevoerd.
Bij de behandeling van de subsidie voor
het Wit-Gele Kruis, zegt de voorzitter dat
B. en W. niettegenstaande zij de strikte
noodzakelijkheid dezer vereeniging moeten
erkennen, toch willen voorstellen om ook
deze subsidie met 25% te verlagen.
P. Prinsen. Ik heb het persoonlijk onder-
I vonden en vele personen met. mij. dat het
een allernuttigste instelling is, die ik hier
gaarne een woord, van lof wil brengen. De
zuster is altijd bereidwillig. Als er iets
nuttig is dan is het deze vereeniging vooral
voor vele arme menschen. Daarom zou ik
deze subsidie onverminderd willen laten.
J. van Wagenberg. Als voorzitter van het
Wit-Gele Kruis apprecieer Ik ten zeerste de
waardeerende woorden van den heer Prin
sen. die ik niet anders dan kan onder
schrijven. In de meeste gemeenten geeft men
aan zoo'n vereeniging meer, maar ik ben er
in het bestuur steeds voor geweest om zoo
laag mogelijk subsidie van de gemeente te
vragen omdat ik wel weet dat het allemaal
weer door belasting moet worden opge
bracht.
W. van Sprang. Ik juich het voorstel van
den heer Prinsen ten zeerste toe en wil het
voorstel gaarne steunen.
In omvraag gebracht wordt met alge-
meeue stemmen besloten, de subsidie te
handhaven.
8. Voorstel van B. en W. tot herziening
der wijziging van de bouwverordening.
De herziening bedoelt de hoogte voor de
zoldering te bepalen op minstens 2.70 M.
dat is dus 10 cM. lager dan aanvankelijk
werd voorgesteld. Aangenomen.
„Waarheen reist hij?" vroeg Harpe.
„Naar Inverness, 't Is duidelijk dat de
Borne's terwijl zij ons in den waan willen
brengen, dat zij op het vasteland waren, zich
met Nina in het Schotsche Hoogland verbor
gen hadden. Zij zijn wellicht daarheen ge
gaan in het denkbeeld, Nina tot een Schotseh
huwelijk met den jongen Borne te kunnen
brengen. Nina kent niets van de Schotsche
wetten, volgens welke de eenvoudige ver
klaring eener vrouw, dat een bepaalde man
haar echtgenoot is, of omgekeerd als zij
niet openlijk weersproken wordt, een hu
welijk bindend maken. Wellicht rekenen de
Borne's op Nina's onwetendheid en hopen de
Schotsche wetten te benutten om haar met
Ralph Borne te trouwen.
„Dit is zeer waarschijnlijk," zelde Harpe,
de wenkbrauwen fronsend.
„De jonge Borne is ons een eind voor.
Reeds heden moet hij in Inverness aangeko
men zijn. Ik kwam herwaarts, Harpe, om li
voor te stellen morgen met den eersten och
tendtrein te vertrekken. Thans zijn wij op 't
rechte spoor," zeide lord Stonefield. „Laat 't
ons spoedig volgen."
„Ja, wfl zullen morgen ochtend op rois
gaan," antwoordde Harpe.
„Ik ga mede," zeide sir Henry. Houdt mijn
terugkeer nog stipt geheim. Ik wil niet dat
Digby Borne door Iemand tot voorzichtigheid
worde aangespoord. Noem mij mr. Hurrow;
onder dezen naam ben ik huiswaarts gereisd.
Verraadt mijn geheim niet, zoolang ik het
zelf niet doe.
De drie mannen bleven den ganschen
nacht bi) het haardvuur zitten. Vroeg in den
morgen schreef mr. Harpe een brief aan zijn
vrouw en een aan zijn klerkdaarna begaven
de heeren zich naar het station. Daar ont
beten zij en reisden met den eersten trein
naar Londen.
Sir Henry ademde vrijer, toen zij 't stadje
achter den rug hadden, want hij vreesde elk
oogenblik herkend te worden.
In Londen aangekomen gingen zij terstond
naar het noorder-station,een uur later waren
zij, het spoor van Ralph Borne volgend, op
weg naar Schotlond.
Hoofdstuk XLII.
WEDER VEREENIGD.
Daags na den hevigen storm was het nog
steeds zeer ruw en winderig en de golven dei-
zee sloegen schuimend en bruischend tegen
de rots, op welker kruin het huls der berg-
heuvels stond.
Lilly Lark bracht den ochtend op hare
kamer door en zat op eene rustbank in de
diepe nis van een der vensters.
Mrs. Brown ging stil op en af en wierp
droeve, deelnemende blikken op het zachte,
bleeke gezichtje, dat daar met een zoo kom
mervolle uitdrukking in de kussens gedoken
zat; maar 't was duidelijk dat de jonge mees
teres de tegenwoordigheid: van hare trouwe
dienstbode in het geheel niet bemerkte.
Tegen den middag bracht rars. Brown een
blad binnen met verschillende kostelijke en
lekkere gerechten. Zij zette 't op een tafel
tje dat zij voor de rustbank trok. Lilly bleef
nog steeds bewegingloos.
„Mrs. Lilly, kreet de goede vrouw met sid
derende lippen. „Zult gij vandaag in het ge
heel niets eten? Gij hebt nog niet ontbeten.
Gü zult ziek worden. Ik weet, dat Ik u on
vergefelijk beleedigd heb, dat mijn aanblik
u hinderlijk moet zijngaarne zoude ik het
gebeurde ongedaan maken, als ik maar kon.
Beter een huwelijk aan te gaan, hoe dan ook,
dan u daar bleek en hopeloos te zien zitten.
O miss Lilly, als gij maar tegen mij wildet
spreken."
Verrast keek Lilly langzaam om.
„Ei, Brown, zeide zij vriendelijk, ik wist
niet: dat gij u over mij ongerust maaktet.
Ik ben niet boos op u. Gij hebt alles ten beste
gedaan. Maar ween toch niet zoo, Brown. Ik
ben niet boos, wezenlijk niet. Gij zijt even
goed mijne vriendin als vroeger. Kom bij mij
zitten en laat ons samen ontbijten."
10. Voorstel van Burg. en Weth. tot eer
vol ontslag van den klokkenist.
Do tegenwoordige klokkenist heeft intus-
schen zelf reeds een verzoek om ontslag in-,
gediend hetgeen de raad hem eervol ver
leend.
Voorgesteld werd thans om met ingang
van 1 Januari a.s. te benoemen M. Luyben,
monteur van het Electr. Bedrijf, doch dit
laatste vond men beter te behandelen bij
punt 15 waartoe werd beslo-ten.
11. Vaststelling van de balans en de ver
lies en winstrekening Van het Gem. Electr.
Bedrijf over 1922.
Wordt goedgekeurd piet een verlies van
838,19Y zonder afschrijvingen.
12. Voorstel van Burg. en Weth. tot
dekking van de nadeelige saldi van het G.
E. B. over 1921 en 1922.
Besloten wordt deze" verliezen ten laste
van de gemeentebegroting te brengen.
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET IEVEN
Brown onderdrukte hare ontroering zoo
goed zij kon en Lilly deed haar best vroolijk
te schijnen en over de uitwerkselen van den
storm van den vorigen nacht te spreken.
Na het ontbijt gaf de jonge bezitster der
bergheiden het voornemen te kennen alleen
eene wandeling te gaan doen. De wind was.
bijna geheel gaan liggen en Brown waagde
liet niet eenige bedenkingen te maken.
Lilly kleedde zich warm en verliet tegen
twee uur het huis, om alleen naar het strand
te gaan.
Ongeveer 'een uur wandelde zij tusschen de
rotsen rond, steeds in de nabijheid der zee
blijvend, waarover hare blikken voortdurend,
rondzwierven.
Eindelijk werd zij moede en ging op een
breed rotsblok zitten en hare in het zwart
gekleeds slanke gestalte stak scherp af tegen
de grauwe herfstlucht.
Voor haar lag de wilde onstuimige zee en
achter haar strekten zich de velden en de
heidevlaikten harer nieuwe bezitting uit. Aan
de eene zijde op een tamelijken afstand stond
het huis „de Bergheiden" door tuinen om
ringd aan den anderenkant doemden de met
heidekruid bewassen heuvelen op, waaraan
de bezitting haren naam ontleende.
De plaats door Lilly gekozen om uit te rus
ten was zeer eenzaam en alleen het k'rijschen
van een zeemeeuw gaf eenig teeken van leven
in hare nabpheid.
Geruimen tijd zat zij daar in diep naden
ken verzonken, de blikken onafgewend op de
zee gericht, zoodat zij de menschelpke ge
stalte niet gewaar werd, die achter haar over
de velden op haar toekwam al nader en
nader de gestalte van Ralph Borne
De jonge man was den vorigen avond naar
Inverness teruggekeerd met het vaste voor
nemen, geen genoegen te nemen met de afwij
zende houding van mrs. Brown; zijne oude
liefde was sterk en machtig en hij was vast
besloten zjjne verlorene jonge echtgenoote te
herwinnen, als wilskracht en geduld en op
recht berouw daartoe in staat waren.
Na een slapeloos doorgebrachten nacht
schepte hij den volgenden ochtend moed en
ging naar „de Bergheiden" waar hjj bij miss
World, die hij nog immer voor Lilly's mees
teres hield, nog een laatste poging wilde wa
gen, om verlof te krijgen voor een onderhoud
met zijne jonge echtgenoote.
Toen hf) naar miss World vroeg, zeide hem
I- dea Team-de Leiier.
eene dienstbode dat zjj uitgegaan was, eii na
dat zij hem de richting had aangeduid door
Lilly genomen, raapte Ralph al zijnen moed
bfleen en ging kaar na.
Hij zag de slanke zwarte gestalte op' de
rotsen reeds op grooten afstand. Iets in hare
houding herinnerde hem aan Lillyhij nader
de haar, haar onafgewend beschouwend, en
hoe nader hjj kwam des te meer drong de
overtuiging zich bij hem op, dat lijj Lilly voor
zich zag.
„Zij zal, met miss World uitgegaan zijn,"
dacht hjj.' „Rijke dames gaan nooit uit zon
der geleide. De oude vrouw zal waarschijn
lijk moede geworden zjjn en elders rusten,
't Is Lilly zjj is het zij is het
Snel naderde hij haar, zijne schreden wa
ren onhoorbaar op. den doorweekten grond.
Hjj kwam van de rotsen, klom vlug omhoog
tot bij Lilly, die nog geen vermoeden had van
zjjne nabijheid.
Eindelijk werd zjj opmerkzaam door een
plotseling gerucht aan hare zjjde. Met een
snellen kreet wendde zij het hoofd om en zag
hem
Zjj sprak niet maar hare groote blauwe
oogen sperden zich wjjd open en zjj werd
zoo bleek, dat hij vreesde dat zij in onmacht
zou vallen.
„Lilly, o Lilly 1 riep hjj met van smart ge
broken stem. „Den hemel zij dank dat ik tl
gevonden heb. O mijn lieveling, mijne dier
bare echtgenoote, die ik voor dood beweende.
Hij knielde in de schaduw van een voor
uitspringend rotsblok voor haar neder. Tra
nen overstelpten zjjne oogen en met wee
moedig smeekende blikken zag hjj tot haar
op.
Zoo zou men voor een heilige knielen, om
genade en barmhartigheid af te smeeken.
Lilly voelde zich door een grenzeloos mede-
1 ij den aangegrepen.
„O Ralph." fluisterde zjj op gedempten
toon.
Hjj strekte zjjne armen uit om haar te
omvatten. Zjj echter week plotseling vol
waardigheid terug.
„Raak mjj niet aan, Ralph," beval zjj. „Ik
bon niet uwe echtgenoote."
„Gjj zjjt het wel zeker wel! voor den
hemel verklaar ik dat gjj mjjne vrouw zjjt."
„Zwjjg toch, Ralph. Gjj hebt mjj geschre
ven dat ik uwe echtgenoote niet ben. Her
innert gjj u dat niet meer? Gjj schroeft mij
dat ons huweljjk vóikomen ongeldig was."
„Toen geloofde ik dat. Mijn vader zeide
mjj dat dit zoo was!" riep Ralph. „Hjj be
dreigde mjj, hjj wilde mjj in hechtenis doen
nemen, wegens een valschen eed, om'dat ik
verklaard had op het'oogenblik van ons hu
welijk reeds meerderjarig te. zjjn. Mijn
vader Wilde mjj in den echt doen treden met
eene erfgename uit Kent, die bereids een
ander beminde. Ik hield u voor dood en ver
zocht haar daarom mjj van den ondergang
te redden."
„Ik hoorde hoe .gjj haar smeektet uwe
vrouw te worden," zeide Lilly.' „Hn thans
zjjt gjj met haar verloofd
„Neen, zjj wees mjj af. Ik heb de banden
afgeworpen, waarmede mjjn vader mjj ge
kneveld hield en ik ben vrjj. Lilly, ik bied
u een tweede huweljjk aan, waarvan nie
mand de geldigheid zal kunnen betwisten,
wilt gjj mjj vergeven en mjj terugnemen,"
Zjjne woorden vonden weerklank in haar
hart, maar zjj antwoordde niet. Zjj begon
te beven.
„Ik kwam heden hier om miss World te
bezweren," mjjne voorspraak bjj u te zjjn,"
zeide Ralph, ongerust over haar stilzwegen.
,.Ik kan u geen smaakvol huis aanbieden,
zooals gü bij miss World hebt, maar ik zal
voor u werken, Lilly. Met u en voor u ben
ik in staat alles, te doen, Lilly, maar bief
ik aan me zeiven overgelaten, ga ik onver-
mijdeie'k ten gronde. Lilly, mijn zoet vrouw
tje, neem me terug."
He trad -op haar toe en breidde zen
armen uit. Als een vermoeid kind legde zjj
haar hoofdje tegen zene borgt, keek hem
met. innige liefde en teederheid aan en bood
hem hare lippen om te kussen.
En zoo waren ze weder vereenigd.
Een oogenblik hielden ze zwegeüd elkan
der omstrengeldhunne hanten waren te
vol om woorden te vinden. Eindelek zelde
Ralph, op hare zwarte kleedèren wezend;
..Draagt ge die om me?"
Lilly schudde het hoofd.
(Wordt vervolgd)
I