SÜlö Ui HE! MEI Tweede Blad. Gemeenteraad. No. 20. Zaterdag 8 Maart 47ejaarg. Biografie van Haydn. In aansluiting op de fijne ontleding van. en de doorwrochte beschouwingen op het heerlijke oratorium van Haydn „Die Schöpfung" door Ir. C. van der Hoeven in „De Echo van het Zuiden" zal, na de schitterende vertolking van dit meesterwerk door Waalwijks Ge mengde Zangvereeniging, eene eenigs zins volledige biografie van den grooten componist, niet nalaten be langstelling te wekken. Men vertelt dat in 1818, Beethoven, op eene wandeling in gezelschap van een vriend door het dorp Rohrau, in de omstreken van Weenen, voor een ontredderde en bouwvallige boerderij stil hield en zeide„Ziehier het ge boortehuis van den Meester der Meesters, Haydn*. Joseph Haydn kwam inderdaad ter wereld te Rohrau, den 31 Maart 1732 Hij werd geboren uit de echtvereeni- ging van een armen wagenmaker (een harpspeler volgens sommige geschied schrijvers) en van eene jonge boerin, eene moedige uiterst nauwgezette vrouw die over een gezond oordeel beschikte. Haydn heeft in z'n auto biografie erkend dat hij zeer veel aan zijne moeder verschuldigd was: zij had hem liefde ingeprent voor orde, zindelijkheid en zuinigheid. Op zesjarigen leeftijd openbaarde zich reeds zijn buitengewone aanleg voor de muziek. Hii bezat eene heer lijke stem en de buren kwamen ver rukt luisteren wanneer hij zong, zijn vader die twaalf kinderen had, stemde er, hoewel niet zonder tegenzin, in toe om hem toe te vertrouwen aan een zijner bloedverwanten, een onderwijzer, die hem op zevenjarigen leeftijd mee naar Hamburg nam waar hij ver schillende instrumenten leerde bespelen en onderricht werd in lezen en schrijven. Hij ontving echter meer oorvijgen en stokslagen dan wijze lessen Gelukkig voor hem gebeurde het dat Von Reuter, de Keizerlijke kapelmeester, hem hoorde zingen en hem opnam onder de koor knapen in de St. Stephanuskerk, de oude Kathedraal van Weenen. Hij verbleef er tien jaar gedurende welk tijdperk hij al de instrumenten van dien tijd leerde bespelen en wel op zoo'n volmaakte wijze dat von Reuter die zijn buitengewone talenten erkende, hem ook wat theorie wilde leeren, ongelukkig echter namen de zang- .oefeningen en de diensten in de Kathedraal ir. dusdanige mate den tijd der koorknapen in beslag dat er slechts luttele uren overbleven om te werken. Doch Haydn bezat een ontembare wilskracht. Hij kromp de uren in voor den slaap bestemd en deed afstand van elke ontspanning om zoodoende al zijn tijd aan de studie te wijden. Hij werd voor zijn diensten in de Kathedraal slecht betaald zoodat hij, naar hij later vertelde, meermalen honger leed Gelukkig verschafte zijn schoone stem hem menige uitnoodiging op intieme feestjes in de hooge kringen en de lekkere beetjes die hem dan werden toegestopt droegen het hunne ertoe bij om zijn menu te verbeteren. Plotseling verloor fiij op 18 jarigen leeftijd zijne stem en daar men nu van zijne diensten geen gebruik meer kon maken werd hij uit zijne betrek king van zanger ontslagen en op straat gezet; zijn heele hebben en houden bestond toen uit drie hemden en een verschoten uitgerafeld pak. Een tijdperk van bittere ellende brak toen voor hem aan waaruit hij ge raakte dank der hulp van een slecht gefortuneerden doch edelmoedigen vriend die zijn zolderkamertje met hem deelde. Haydn ontzonk de moed niet. Hij gaf les, speelde in het orkest en studeerde vlijtig. Langzamerhand ver beterde zijn toestand, vooral nadat eene dame waaraan hij muziekonder- richt gaf, behoorlijk in zijn onderhoud ging voorzien. Hij had toen een eigen kamer, waar hij des nachts studeerde daar hij overdag lessen gaf. Doch toen de dame Weenen verliet, was hij wederom aan armoede ter prooi. In het huis dat hij bewoonde bevond zich de groote Italiaansche dichter Pietro Metastasio, die Haydn naar waarde leerde schatten, hem nieuwe lessen bezorgde en hem kennis deed maken met Nicolaas Porpora, „den patriarch der melodie" componist van zeer lieflijke opera's die aan de Europeesche hoven groot succes hadden. Daar hij tot eiken prijs lessen en raadgevingen van Porpora wenschte te ontvangen, begon Haydn hem bij de zanglessen te accompagneeren. Porpora overlaadde hem met scheld namen en noemde hemEzel, koppige Duitscher, idioot, vagebond, enz Haydn verdroeg alles met gelatenheid daar hij de lessen van Porpora van groot nut oordeelde en ze met scheld namen niet te duur betaald vond. Hij ontving van dien kunstenaar onderwijs in 't zingen, componeeren en in de Italiaansche Taal, die zooals men weet bijna verplichtend was voor de compo nisten van dien tijd. Haydn vernederde zich zelfs zoover tot dienstknecht te worden van zijn leermeester en diens schoenen te poetsen. Geleidelijk begon de toekomstige meester zich los te maken van alle vreemde invloeden en zelf een oor spronkelijke inspiratie te vinden. In 1755 componeerde hij zijn eerste kwartetten, die zeer veel bijval oogstten en in alle salons van de Weensche „high life" gespeeld werden. Aangemoedigd door dit succes, schreef Haydn zijn eerste symphonie waardoor dit genre, tot nog toe in het eerste stadium van ontwikkeling, tot de hoogste volmaaktheid gebracht werd. De moderne instrumentale muziek was geboren. Baron von Fürnberg verleende hem gastvrijheid en weldra werd hij organist in de kerk der Carmelieten te Weenen. Op verzoek van den tooneelspeler Kmz componeerde hij de opera „Der hin kende Teufel". In 1759 deed graaf Frantz von MorzinJ een der machtigste grootgrondbezitters van Bohemen.hem het voorstel directeur te worden van zijn privé orkest. Haydn stemde toe, deze betrekking immers verzekerde hem een bestaan. Doch onder de voorwaar den aan den kapelmeester door graaf von Morzin opgelegd, was de voor waarde ongetrouwd te blijven. Doch Haydn was jong, voorkomend, naief en de liefde maakte zich dus spoedig mees ter van zijn hart. In den herfst van 1760 huwde hij in 't geheim met de dochter van den friseur Keiler. Zes maanden daarna werd het huwelijk ontdekt en Haydn ontslagen. Het zij hier dadelijk opgemerkt dat het huwelijksleven verre van gelukkig was. Haydn was goed, zachtaardig en zeer werkzaam. Hij vond in zijn levensgezellin een nieuwe Xantippe, heerschzuchtig, twistziek en vooral verkwistend. Haydn moest haar verborgen houden hetgeen hij verdiende teneinde het te onttrekken aan haar zucht tot verkwisten. Zelfs zijn eigen manuscripten moest hij verbergen om ze voor vernieling te vrijwaren, daar zijn vrouw ze gebruikte om heur haren te friseeren en heur haarpommades in te wikkelen. Een zijner biografen ver telt dat alleen Haydn een dergelijke echtvereeniging, nog verbitterd door de afwezigheid van kinderen, verdragen kon. Slechts na 33 jaren van dit helle leven, deed Haydn, wiens geduld ten einde was. zich van haar scheiden en haar opsluiten in een gesticht, waar zij in 1800 stierf. Na graaf von Morzin verlaten te hebben, had Haydn eene gelijkwaardige positie gevonden bij vorst Esterhazy, waar hij tot den dood van dien prins verbonden bleef. Van 1761 tot 1781 sleet hfl bijna zijn geheele leven op het kasteel Eisen- stadt waar vorst Esterhazy theater en orkest geïnstalleerd had. Behalve het feit dat zijn toekomst verzekerd was, bood hem het verblijf op Eisenstad, het voordeel een orkest te zijner bet schikking te hebben, waarmee ik, zoo zei hij, proeven kan nemen, effecten bestudeeren, verbeteren, bijvoegen, wijzigen, want ik had niemand die mij tot last strekte en ik moest wel nood zakelijkerwijs oorspronkelijk worden Eindelijk leefde hij in voortdurend contact met de natuur die hem kostbare inspiratie-elementen verschafte voor zijn meesterwerken zooals „Die Schöpfung" en „Die Jahreszeiten". In deze eenzaamheid vervaardigde hij zijn voortreffelijke symphonieên, waarvan de meest bekende zijn„De Middag", „De Morgen" en „De Zeven Woorden des Verlossers aan het Kruis*, benevens talrijke kwartetten waarin de zangerigheid, de melodie, de karakteris tieke humor zijner scheppingen met een onuitputtelijken rijkdom zijn uitge stort. Men moet echter niet uit het oog verliezen dat, al verschafte het verblijf in het kasteel van vorst Esterhazy hem wezenlijke voordeelen, er voor den meester zwarigheden uit voortvloeiden die de jaren nog gevoeliger maakten. Het meest leed hij onder de verwijde ring van een groot centrum. De elite der kunstenaars en de toonaangevende critici van Weenen hielden hem voor een plattelander. Dit vond zijn oorzaak in' het feit dat zijn muziek een landelijk karakter droeg en haar inspiraties putte uit de bronnen des levens en een sterk contrast vormde met de Italiaan sche muziek welke destijds nog de officieele muziek was. Bovendien be schikte Haydn over zeer beperkte mid delen om zijn composities te versprei den, die meest onbekend bleven. Men kan zich dus de vreugde voorstellen die hij ondervond, op al zijn al te zeldzame reizen naar Weenen, wanneer hij hier of daar zijn muziek hoorde spelen. Eens op een avond, toen hij voorbij een vorstelijk paleis kwam, hoorde hij een zijner symphoniën uit voeren, hij smeekte een lakei hem toe te staan dat hij zich achter de gordij nen verborg om te luisteren. Toen nu de gordijnen werden weggeschoven, werd Haydn door een der aanwezigen herkend en de heer des huizes deed hem, den met stof bedekten reiziger in de salon binnentreden, waar hij uit bundig toegejuicht werd In 1787 noodlgde de impressario Salomon hem uit naar Londen te komen om een serie concerten te geven op ongemeen gunstige voorwaardendit beteekende voor hem de verlossing uit zijn eenzaamheid en zijn behoeftig be krompen leven, het was bijna de wel stand. Doch aangezien hij zeer gehecht was aan vorst Esterhazy, wees Haydn deze prachtige aanbieding van de hand. Drie jaar later stierf de prinselijke beschermer, zijn erfgenaam ontbond het orkest en toen begaf Haydn zich naar Londen. Op dit oogenblik komt Haydn tot 't volle besef van zijn kracht. Zijn genie wordt erkend en door gansch Europa verkondigd. Zijn verblijf te Londen duurde twee jaar en was een aaneen schakeling van feesten, triomphen en toejuichingen. Aan 't hof ontvangen, met eerbetuigingen overladen, onthaald in de voornaamste families werd hij door de universiteit van Oxford be noemd tot doctor in de muziek. Dames uit de hoogste kringen Heten zijn naam op kostbare linten borduren die zij daarna als armbanden droegen. Het succes doofde zijn werklust niet uit. Hij ontwierp symphonieên, koralen enz. Mozart was gestorvenBeethoven, die gelijk Mozart Haydn's leerling was, begon zich pas te openbaren. Haydn was dus de grootste vertegenwoordiger van het Duitsche muzikale genie. Doch te midden zijner triomphen, gedurende eene tweede reis naar Londen, ontving hij een brief van vorst Esterhazy (den zoon) waarin deze hem vroeg zijn orkest te reorganiseeren, omdat de prins de muzikale tradities van zijn huis wilde vernieuwen. Haydn ging op dit verzoek in. Hij verliet het tooneel zijner triom fen en keerde naar Weenen terug waar hij in een der voorsteden een huisje met eenen kleinen tuin kocht. Hij nam als zijn bagage mede 12 symphoniëen, 6 kwartetten, 11 sonaten, talrijke lie deren, marches en dansen. Drie roemrijke etappes onderscheiden de laatste periode van zijn leven. .De Hymne aan Keizer Franz Joseph", „de Schepping" en „de Vier Jaargetijden". De Hymne aan den Keizer werd in 1796 geschreven op den vooravond van den oorlog met Frankrijk, Beethoven heeft ervan gezegd dat het een mees terwerk is „Die Schöpfung" is vervaardigd op verzoek van eene vereeniging van Oos- tenrijksche Edellieden. Dit werk gloeit van jeugdig vuur hoewel Haydn reeds den 65 jarigen leeftijd bereikt had. Het is de synthese van de melodie. De componist drukt er in uit de vereering van de natuur, de klaarheid zijner ziel en de frischheid van een eeuwig jong gebleven geest, weerspiegelen zich door het heele oratorium. Hij was 67 jaar oud toen hij „De Jaargetijden" componeerde, rijk aan heerlijke klankschoonheden die echter moeten onderdoen voor die der Schep ping. Het was zijn laatste werk dat hij in 11 maanden voltooide. Groot is het aantal der door Haydn geleverde muziekstukken, namelijk 118 symphoniëen, 83 kwartetten, 28 trio's, 19 opera's, 5 oratoria, 163 stukken voor bariton, 24 concerten voor ver schillende instrumenten, 15 missen. 44 sonaten, 365 zangwijzen met accomi pagnement voor oud-Schotsche liederen die alle getuigenis afleggen van zijn verbazende heerschappij over de in strumentale muziek en de verrassende scheppingskracht van zijn geest De 8 jaren die hij nog leefde na de compositie van „De Jaargetijden" bracht hij in stille afzondering door, terwijl koningen, vorsten en hooggeplaatste personen die te Weenen vertoefden hem kwamen bezoeken en hulde brachten aan zijn genie. Vele uren sleet Haydn verder in gebed Den 27sten Mei 1808 sloot de ver eeniging van muziekliefhebbers hare winterconcerten met eene schitterende opvoering van „De Schepping" in het Keizerlijk Theater van Weenen. Haydn woonde de opvoering bijbijna blind en ziekelijk werd hij in een leuningstoel het theater binnengedragen en geplaatst tusschen prinses Esterhazy en haar dochter. De zaal schitterde in een zee van licht. De Keizer, het hof en de adellijke families waren tegenwoordig, Op het oogenblik dat het orkest de schoonste passage speelde„Et Facta est Lux", „Het werd Licht* barstten al de toe hoorders in daverende toejuichingen los. Haydn zóó geschokt door de macht der tonen dat tranen hem langs de wangen stroomden, riep, met naar den hemel uitgestrekte armen uit„Niet van mij, doch vandaar is alles mij gekomen". Den 12 Mei 1809 trokken de Fran- schen Weenen binnen. Haydn, een vurig vaderlander was diep bewogen door de rampen die zijn vaderland troffen en de nederlagen verhaastten het einde. Den vooravond van zijnen dood zette hij zich voor zijne piano die sinds jaren gezwegen had en speelde uit geheel de overgave zijner ziel tot driemaal toe De Hymne aan den Keizer. Den volgenden dag, 31 Mei, ontsliep hij Duitschland had zijn grootst muzikaal genie verloren. C. W. A. WOUTERS. CAPELLE. Openbare vergadering van den Raad dezer gemeente op Dinsdag 4 Maart des middags ten half drie uur ten Raad- huize der voormalige gemeente Capelle. Voorzitter Edelachtb. heer Meijer. Ongeveer kwart voor drie uur opent de Voorzitter de vergadering: aanwe zig alle leden. Nadat de^ notulen zijn voorgelezen wat ongeveer ruim een half uur duur de en welke ongewijzigd werden vastgesteld, vroeg de heer Michael of de mogelijkheid bestaat dat het voor lezen van de notulen achterwege kan blijven. Z. i. zou dat gaan wanneer de leden het presentiegeld laten vallen en daarvoor in de plaats dan een afschrift van de notulen ontvingen. Hij meent dat meerdere leden met hem het alles behalve gezellig zullen vinden om alles wat in een vorige vergadering is ge zegd. nog eens te moeten hooren. Voorzitter. Is het Uwe bedoeling, dat U een afschrift van de notulen ont vangt zooals deze nu worden voorge lezen Michael. Dat is niet noodig, zoo maar een kort verslag en dan kunnen de notulen bij de andere stukken ter visie worden gelegen. Oerlemans Dan kon veel beter wor den volstaan om de notulen voortaan bij de stukken ter visie neder te leggen. Aan een kort verslag heeft men niets en het kost weer geld, Kerst Men leest in hoofdzaak toch alles direct in De Echo. Verheijden Dat kan wel, maar dat is niet adrera. Middelkoop. Laat de notulen opma- ken, zooals tot nu toe is gebeurd maar ze voorlezen na afloop van de verga dering Die wil kan dan blijven om ze te hooren, die daarin geen belang stelt kan naar verkiezing vertrekken Michael, Dat is mij ook goed, als men van te voren maar geen half uur moet zitten luisteren naar die notulen. Oerlemans. Het presentiegeld kan toch wel vervallen, Voorzitter. Ik zal in een volgende vergadering met voorstellen komen en iniusschen eens zien wat de beste op lossing zal zijn. Een der leden zegt dat het beter is om minder te spreken. Verheijden, Waarachtig niet. Het is wel eens hard noodig, dat er wat wordt gezegd. We zitten hier toch ook niet voor Jan Klaassen. Aan de orde: 1. Ingekomen stukken. Een schrijven waarin mededeeling wordt gedaan dat de Burgemeester van 5—25 Maart met verlof weg gaat. Eenige andere ingekomen stukken worden voor kennisgeving aangeno men. Schrijven van de Commissie belast met het toezicht op de steunverleening, houdende het verzoek om haar een presentiegeld van f 2 50 per vergade ring te willen toekennen. De Voorzitter merkt op dat de com- missie uit 5 leden bestaat met inbe grip van een Voorzitter. Deze komt echter niet voor presentiegeld in aan merking. Burg. en Weth. komen in deze met geen voorstel. Een vorig jaar werden de gelden aan de steuntrekkers uitge keerd door het Armbestuur en deze hebben toen daarvoor ook iets extra's gehad. Verschillende van dezelfde heeren zitten nu in de commissie. Oerlemans. De bedoeling is dus dat de leden van iedere te houden verga dering f 2 50 presentie geld krijgen. Michael. Ik geloof dat ze het wel verdienen want een prettig werk is het niet Verheijden Dat het geen prettig werk is kan ik wel aannemen, maar die heeren moeten in het belang van de gemeente ook wat doen. Voorzitter, in Sprang hebben ze het altijd voor niets gedaan. De heer van den Willigenburg acht een presentie geld van f 2,50 zeer hoog gezien de daarvoor te verrichten werk zaamheden. Er valt niet meer te doen dan te controleeren, terwijl die verga deringen uitsluitend in de avonduren worden gehouden. Hij is het met den heer Verheijden, die zegt dat die hee ren ook iets voor de gemeenschap over moeten hebben, volkomen eens, Waren de werkzaamheden werkelijk veel en uitgebreid, dan was het iets anders doch hij is overtuigd dat het meeste werk op de Secretarie wordt verricht. Ze gaan alleen maar na of de steuntrekkers te weinig of te veel steun genieten, meer werk hebben ze dan ook niet te verrichten Waar iedere week eene dergelijke vergadering wordt gehouden acht hij het presentie-geld beslist veel te hoog. Langer dan een uur zullen de vergaderingen wel niet meer duren. Er zijn steuntrekkers die niet eens meer f 2.50 genieten. De heer Michael geeft toe, na het geen hij nu heeft gehoord dat f 2.50 wel een beetje druk aan is. Echter meent hij dat niet uit het oog mag worden verloren dat men de heeren daarvoor heeft aangezocht en als Burg. en Weth. het werk hadden moeten verrichten 't heel wat moeilijk heden zou hebben veroorzaakt. Vergist hij zich niet, dan is besloten dat de steunregeling tot en met einde Maart zal duren. (Verheijden. Ik hoop maar vrees) en daarom geeft hij in overwe ging een som van f 50 voor de com missie beschikbaar te stellen welke ze dan naar goeddunken onder elkaar kunnen verdeelen. De heer van den Willigenburg kan zich met dit laatste wel vereenigen doch geeft in overweging dan een be drag van f 65 beschikbaar te stellen dat maakt dan juist een bedrag van f 1 per vergadering. De heer Michael kan zich daar vol komen mee vereenigen. Oerlemans. Dan zou ik f 1 per lid en per bijgewoonde vergadering geven. Dat is rationeeler. Die niet aanwezig zijn geweest, hebben daar geen recht op. Zwart. De bedoeling is dus om het met terugwerkende kracht te geven. Voorzitter. Ja, vanaf 1 Januari van dit jaar. Zwart. Het is nog maar enkele weken dat het zal duren. Verheijden. Ik hoop dat U gelijk zal hebben, maar er komen al weer buien opzetten. Het is wel aangenamer om daaraan niet te denken, maar het is toch noodzakelijk om de waarheid daarvan te erkennen. Rijken Het is een moeilijke betrek king en die zou ik goed willen be zoldigen. f2 50 per vergadering is wat veel, maar f 1 is ook weer wat weinig. Verheijden. Ze moeten toch in het belang van de gemeente ook iets wil len doen. Rijken. Men weet het, ze hebben te werken voor menschen die niet gauw tevreden zijn Van Willigenburg De werkwijze is zoo geregeld dat nooit aan het voet licht treedt welke personen in de com missie zitting hebben. Alleen hebben ze maar te bespreken of een steun trekker tengevolge van een of andere omstandigheid minder of meer be hoeft te trekken of uitgesloten moet worden, Persoonlijk hebben de leden der commissie nooit eenige last van de werkloozen want voor alle zaken komen die zich op de Secretarie ver voegen. Rijken. Er is wel gezegd dat die commissie niet bekend zou worden gemaakt, maar bestaan er nog wel geheimen Kerst. Een karakter van gratificatie zou ik het niet geven want er zijn meer commissiesmen heeft een com missie voor de wegen, voor de be grooting, enz. enz., en nu is het waar dat deze genoemde commissies een ander karakter dragen, maar er zijn er meer en dan zouden die ook kunnen komen. Ik zou willen wachten totdat de zaken zijn afgewerkt en dan kan worden beoordeeld wat er aan vast heeft gezeten, wat voor werk er voor verricht is moeten worden en aan de hand daarvan kan dan het te verleenen bedrag worden vastgesteld. De heer Middelkoop voelt daar het meeste voor. Met algemeene stemmen wordt daar toe besloten Schrijven van de Vereeniging voor Volksonderwijs voor de gemeente Sprang—Capelle, waarin er op wordt gewezen dat ze met den toegezegden steun, n.l. het geven van een verlicht en verwarmd lokaal, niet zijn geholpen, aangezien ze zelf een lokaal in huur hebben. De Voorzitter stelt namens Burg. en Weth. voor, aan de vereeniging eene subsidie te verleenen van f 100 aange zien de cursussen door die vereeniging gegeven in het belang van de gemeente zijn en zij zich vooral voor de naai en knipcursus, groote offers hebben getroost. Evenwel zal worden bepaald dat voor iedere maand die de cursus korter duurt '/l2 deel van de subsidie zal worden afgetrokken. Om een schoollokaal te aanvaarden had de commissie bezwaren welke gegrond zijn Telkens zouden er tafels, een naaimachine, enz., ingebracht moe ten worden en dat gaat niet, vooral omdat dan weer deze en dan weer een andere vereeniging zitting heeft. De heer Michael zou het bedrag aan subsidie willen geven dat in het eerste adres door de vereeniging is gevraagd n.l f 150 In een onderhoud dat Burg. en Weth met eenige be stuursleden hebben gehad zal voldoen de gebleken zijn dat de vereeniging met het aangeboden lokaal niets kan doen en daarom zou hij als maximum te verleenen subsidie f 150 willen noemen. Burg. en Weth. kunnen na gaan hoeveel er noodig is voor den cursus. De heer Middelkoop, merkt op dat er nog een tekort is, doch dat dit buiten deze rekening omgaat. De heer Michael zegt dat de grootste moeite voor het voortbestaan van den cursus zal zijn het aantal kinderen. Voor de finantiën vreest hij niet zoo zeer, dan wel juist voor het aantal kin deren. Geven zich niet genoegop, dan zal de cursus toch moeten komen te vervallen. De heer van Willigenburg voelt er niet veel voor om te zeggen dat, als ze het noodig hebben, ze dan f150 krijgen, want allicht zal men er dan naar gaan leven en niet zoo zuinig zijn als men dat zou zijn wanneer f 100 subsidie zou worden gegeven. De heer Michael zegt dat het bestuur zoo maar niet in het wilde loopt, dat dit ook verantwoording van haar werk zaamheden moet geven. Die f 150 kan Volksonderwijs niet redden en daarom stelt hij voor Burg. en Weth. te mach tigen eene subsidie te verleenen die ze, nadat ze inzage van de boeken, enz. gehad hebben, noodig achten. Middelkoop. Bestaat er kans dat door f150 de zaak aan den gang kan worden gehouden. Michael. Hoofdzaak daarvoor is een voldoende deelname. De heer Kerst zou liever per cursus willen uitbetalen b.v f 2 voor iederen te geven cursus. De vereeniging kan toch uitstippelen wat iedere te houden

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1924 | | pagina 5