SÜlö Ui HE! MEI
Tweede Blad.
Gemeenteraad.
No. 20. Zaterdag 8 Maart 47ejaarg.
Biografie van Haydn.
In aansluiting op de fijne ontleding
van. en de doorwrochte beschouwingen
op het heerlijke oratorium van Haydn
„Die Schöpfung" door Ir. C. van der
Hoeven in „De Echo van het Zuiden"
zal, na de schitterende vertolking van
dit meesterwerk door Waalwijks Ge
mengde Zangvereeniging, eene eenigs
zins volledige biografie van den
grooten componist, niet nalaten be
langstelling te wekken.
Men vertelt dat in 1818, Beethoven,
op eene wandeling in gezelschap van
een vriend door het dorp Rohrau, in
de omstreken van Weenen, voor een
ontredderde en bouwvallige boerderij
stil hield en zeide„Ziehier het ge
boortehuis van den Meester der
Meesters, Haydn*.
Joseph Haydn kwam inderdaad ter
wereld te Rohrau, den 31 Maart 1732
Hij werd geboren uit de echtvereeni-
ging van een armen wagenmaker (een
harpspeler volgens sommige geschied
schrijvers) en van eene jonge boerin,
eene moedige uiterst nauwgezette
vrouw die over een gezond oordeel
beschikte. Haydn heeft in z'n auto
biografie erkend dat hij zeer veel aan
zijne moeder verschuldigd was: zij
had hem liefde ingeprent voor orde,
zindelijkheid en zuinigheid.
Op zesjarigen leeftijd openbaarde
zich reeds zijn buitengewone aanleg
voor de muziek. Hii bezat eene heer
lijke stem en de buren kwamen ver
rukt luisteren wanneer hij zong, zijn
vader die twaalf kinderen had, stemde
er, hoewel niet zonder tegenzin, in toe
om hem toe te vertrouwen aan een
zijner bloedverwanten, een onderwijzer,
die hem op zevenjarigen leeftijd mee
naar Hamburg nam waar hij ver
schillende instrumenten leerde bespelen
en onderricht werd in lezen en schrijven.
Hij ontving echter meer oorvijgen en
stokslagen dan wijze lessen Gelukkig
voor hem gebeurde het dat Von Reuter,
de Keizerlijke kapelmeester, hem hoorde
zingen en hem opnam onder de koor
knapen in de St. Stephanuskerk, de
oude Kathedraal van Weenen. Hij
verbleef er tien jaar gedurende welk
tijdperk hij al de instrumenten van
dien tijd leerde bespelen en wel op
zoo'n volmaakte wijze dat von Reuter
die zijn buitengewone talenten erkende,
hem ook wat theorie wilde leeren,
ongelukkig echter namen de zang-
.oefeningen en de diensten in de
Kathedraal ir. dusdanige mate den tijd
der koorknapen in beslag dat er slechts
luttele uren overbleven om te werken.
Doch Haydn bezat een ontembare
wilskracht. Hij kromp de uren in voor
den slaap bestemd en deed afstand
van elke ontspanning om zoodoende
al zijn tijd aan de studie te wijden.
Hij werd voor zijn diensten in de
Kathedraal slecht betaald zoodat hij,
naar hij later vertelde, meermalen
honger leed Gelukkig verschafte zijn
schoone stem hem menige uitnoodiging
op intieme feestjes in de hooge
kringen en de lekkere beetjes die
hem dan werden toegestopt droegen
het hunne ertoe bij om zijn menu te
verbeteren.
Plotseling verloor fiij op 18 jarigen
leeftijd zijne stem en daar men nu
van zijne diensten geen gebruik meer
kon maken werd hij uit zijne betrek
king van zanger ontslagen en op straat
gezet; zijn heele hebben en houden
bestond toen uit drie hemden en een
verschoten uitgerafeld pak.
Een tijdperk van bittere ellende brak
toen voor hem aan waaruit hij ge
raakte dank der hulp van een slecht
gefortuneerden doch edelmoedigen
vriend die zijn zolderkamertje met hem
deelde. Haydn ontzonk de moed niet.
Hij gaf les, speelde in het orkest en
studeerde vlijtig. Langzamerhand ver
beterde zijn toestand, vooral nadat
eene dame waaraan hij muziekonder-
richt gaf, behoorlijk in zijn onderhoud
ging voorzien. Hij had toen een eigen
kamer, waar hij des nachts studeerde
daar hij overdag lessen gaf. Doch
toen de dame Weenen verliet, was hij
wederom aan armoede ter prooi.
In het huis dat hij bewoonde bevond
zich de groote Italiaansche dichter
Pietro Metastasio, die Haydn naar
waarde leerde schatten, hem nieuwe
lessen bezorgde en hem kennis deed
maken met Nicolaas Porpora, „den
patriarch der melodie" componist van
zeer lieflijke opera's die aan de
Europeesche hoven groot succes
hadden.
Daar hij tot eiken prijs lessen en
raadgevingen van Porpora wenschte
te ontvangen, begon Haydn hem bij
de zanglessen te accompagneeren.
Porpora overlaadde hem met scheld
namen en noemde hemEzel, koppige
Duitscher, idioot, vagebond, enz
Haydn verdroeg alles met gelatenheid
daar hij de lessen van Porpora van
groot nut oordeelde en ze met scheld
namen niet te duur betaald vond. Hij
ontving van dien kunstenaar onderwijs
in 't zingen, componeeren en in de
Italiaansche Taal, die zooals men weet
bijna verplichtend was voor de compo
nisten van dien tijd. Haydn vernederde
zich zelfs zoover tot dienstknecht te
worden van zijn leermeester en diens
schoenen te poetsen.
Geleidelijk begon de toekomstige
meester zich los te maken van alle
vreemde invloeden en zelf een oor
spronkelijke inspiratie te vinden.
In 1755 componeerde hij zijn eerste
kwartetten, die zeer veel bijval oogstten
en in alle salons van de Weensche
„high life" gespeeld werden.
Aangemoedigd door dit succes,
schreef Haydn zijn eerste symphonie
waardoor dit genre, tot nog toe in het
eerste stadium van ontwikkeling, tot de
hoogste volmaaktheid gebracht werd.
De moderne instrumentale muziek was
geboren.
Baron von Fürnberg verleende hem
gastvrijheid en weldra werd hij organist
in de kerk der Carmelieten te Weenen.
Op verzoek van den tooneelspeler Kmz
componeerde hij de opera „Der hin
kende Teufel". In 1759 deed graaf
Frantz von MorzinJ een der machtigste
grootgrondbezitters van Bohemen.hem
het voorstel directeur te worden van
zijn privé orkest. Haydn stemde toe,
deze betrekking immers verzekerde hem
een bestaan. Doch onder de voorwaar
den aan den kapelmeester door graaf
von Morzin opgelegd, was de voor
waarde ongetrouwd te blijven. Doch
Haydn was jong, voorkomend, naief en
de liefde maakte zich dus spoedig mees
ter van zijn hart. In den herfst van 1760
huwde hij in 't geheim met de dochter
van den friseur Keiler. Zes maanden
daarna werd het huwelijk ontdekt en
Haydn ontslagen. Het zij hier dadelijk
opgemerkt dat het huwelijksleven verre
van gelukkig was. Haydn was goed,
zachtaardig en zeer werkzaam. Hij vond
in zijn levensgezellin een nieuwe
Xantippe, heerschzuchtig, twistziek en
vooral verkwistend. Haydn moest haar
verborgen houden hetgeen hij verdiende
teneinde het te onttrekken aan haar
zucht tot verkwisten. Zelfs zijn eigen
manuscripten moest hij verbergen om
ze voor vernieling te vrijwaren, daar
zijn vrouw ze gebruikte om heur haren
te friseeren en heur haarpommades in
te wikkelen. Een zijner biografen ver
telt dat alleen Haydn een dergelijke
echtvereeniging, nog verbitterd door de
afwezigheid van kinderen, verdragen
kon. Slechts na 33 jaren van dit helle
leven, deed Haydn, wiens geduld ten
einde was. zich van haar scheiden en
haar opsluiten in een gesticht, waar
zij in 1800 stierf.
Na graaf von Morzin verlaten te
hebben, had Haydn eene gelijkwaardige
positie gevonden bij vorst Esterhazy,
waar hij tot den dood van dien prins
verbonden bleef.
Van 1761 tot 1781 sleet hfl bijna
zijn geheele leven op het kasteel Eisen-
stadt waar vorst Esterhazy theater en
orkest geïnstalleerd had. Behalve het
feit dat zijn toekomst verzekerd was,
bood hem het verblijf op Eisenstad,
het voordeel een orkest te zijner bet
schikking te hebben, waarmee ik, zoo
zei hij, proeven kan nemen, effecten
bestudeeren, verbeteren, bijvoegen,
wijzigen, want ik had niemand die mij
tot last strekte en ik moest wel nood
zakelijkerwijs oorspronkelijk worden
Eindelijk leefde hij in voortdurend
contact met de natuur die hem kostbare
inspiratie-elementen verschafte voor zijn
meesterwerken zooals „Die Schöpfung"
en „Die Jahreszeiten".
In deze eenzaamheid vervaardigde
hij zijn voortreffelijke symphonieên,
waarvan de meest bekende zijn„De
Middag", „De Morgen" en „De Zeven
Woorden des Verlossers aan het Kruis*,
benevens talrijke kwartetten waarin de
zangerigheid, de melodie, de karakteris
tieke humor zijner scheppingen met
een onuitputtelijken rijkdom zijn uitge
stort.
Men moet echter niet uit het oog
verliezen dat, al verschafte het verblijf
in het kasteel van vorst Esterhazy hem
wezenlijke voordeelen, er voor den
meester zwarigheden uit voortvloeiden
die de jaren nog gevoeliger maakten.
Het meest leed hij onder de verwijde
ring van een groot centrum. De elite
der kunstenaars en de toonaangevende
critici van Weenen hielden hem voor
een plattelander. Dit vond zijn oorzaak
in' het feit dat zijn muziek een landelijk
karakter droeg en haar inspiraties putte
uit de bronnen des levens en een
sterk contrast vormde met de Italiaan
sche muziek welke destijds nog de
officieele muziek was. Bovendien be
schikte Haydn over zeer beperkte mid
delen om zijn composities te versprei
den, die meest onbekend bleven. Men
kan zich dus de vreugde voorstellen
die hij ondervond, op al zijn al te
zeldzame reizen naar Weenen, wanneer
hij hier of daar zijn muziek hoorde
spelen. Eens op een avond, toen hij
voorbij een vorstelijk paleis kwam,
hoorde hij een zijner symphoniën uit
voeren, hij smeekte een lakei hem toe
te staan dat hij zich achter de gordij
nen verborg om te luisteren. Toen nu
de gordijnen werden weggeschoven,
werd Haydn door een der aanwezigen
herkend en de heer des huizes deed
hem, den met stof bedekten reiziger in
de salon binnentreden, waar hij uit
bundig toegejuicht werd
In 1787 noodlgde de impressario
Salomon hem uit naar Londen te komen
om een serie concerten te geven op
ongemeen gunstige voorwaardendit
beteekende voor hem de verlossing uit
zijn eenzaamheid en zijn behoeftig be
krompen leven, het was bijna de wel
stand. Doch aangezien hij zeer gehecht
was aan vorst Esterhazy, wees Haydn
deze prachtige aanbieding van de hand.
Drie jaar later stierf de prinselijke
beschermer, zijn erfgenaam ontbond
het orkest en toen begaf Haydn zich
naar Londen.
Op dit oogenblik komt Haydn tot 't
volle besef van zijn kracht. Zijn genie
wordt erkend en door gansch Europa
verkondigd. Zijn verblijf te Londen
duurde twee jaar en was een aaneen
schakeling van feesten, triomphen en
toejuichingen. Aan 't hof ontvangen,
met eerbetuigingen overladen, onthaald
in de voornaamste families werd hij
door de universiteit van Oxford be
noemd tot doctor in de muziek. Dames
uit de hoogste kringen Heten zijn naam
op kostbare linten borduren die zij
daarna als armbanden droegen. Het
succes doofde zijn werklust niet uit.
Hij ontwierp symphonieên, koralen enz.
Mozart was gestorvenBeethoven,
die gelijk Mozart Haydn's leerling was,
begon zich pas te openbaren. Haydn
was dus de grootste vertegenwoordiger
van het Duitsche muzikale genie. Doch
te midden zijner triomphen, gedurende
eene tweede reis naar Londen, ontving
hij een brief van vorst Esterhazy (den
zoon) waarin deze hem vroeg zijn orkest
te reorganiseeren, omdat de prins de
muzikale tradities van zijn huis wilde
vernieuwen. Haydn ging op dit verzoek
in. Hij verliet het tooneel zijner triom
fen en keerde naar Weenen terug waar
hij in een der voorsteden een huisje
met eenen kleinen tuin kocht. Hij nam
als zijn bagage mede 12 symphoniëen,
6 kwartetten, 11 sonaten, talrijke lie
deren, marches en dansen.
Drie roemrijke etappes onderscheiden
de laatste periode van zijn leven. .De
Hymne aan Keizer Franz Joseph", „de
Schepping" en „de Vier Jaargetijden".
De Hymne aan den Keizer werd in
1796 geschreven op den vooravond van
den oorlog met Frankrijk, Beethoven
heeft ervan gezegd dat het een mees
terwerk is
„Die Schöpfung" is vervaardigd op
verzoek van eene vereeniging van Oos-
tenrijksche Edellieden. Dit werk gloeit
van jeugdig vuur hoewel Haydn reeds
den 65 jarigen leeftijd bereikt had. Het
is de synthese van de melodie. De
componist drukt er in uit de vereering
van de natuur, de klaarheid zijner ziel
en de frischheid van een eeuwig jong
gebleven geest, weerspiegelen zich door
het heele oratorium.
Hij was 67 jaar oud toen hij „De
Jaargetijden" componeerde, rijk aan
heerlijke klankschoonheden die echter
moeten onderdoen voor die der Schep
ping. Het was zijn laatste werk dat hij
in 11 maanden voltooide.
Groot is het aantal der door Haydn
geleverde muziekstukken, namelijk 118
symphoniëen, 83 kwartetten, 28 trio's,
19 opera's, 5 oratoria, 163 stukken
voor bariton, 24 concerten voor ver
schillende instrumenten, 15 missen. 44
sonaten, 365 zangwijzen met accomi
pagnement voor oud-Schotsche liederen
die alle getuigenis afleggen van zijn
verbazende heerschappij over de in
strumentale muziek en de verrassende
scheppingskracht van zijn geest
De 8 jaren die hij nog leefde na de
compositie van „De Jaargetijden" bracht
hij in stille afzondering door, terwijl
koningen, vorsten en hooggeplaatste
personen die te Weenen vertoefden
hem kwamen bezoeken en hulde
brachten aan zijn genie. Vele uren sleet
Haydn verder in gebed
Den 27sten Mei 1808 sloot de ver
eeniging van muziekliefhebbers hare
winterconcerten met eene schitterende
opvoering van „De Schepping" in het
Keizerlijk Theater van Weenen. Haydn
woonde de opvoering bijbijna blind
en ziekelijk werd hij in een leuningstoel
het theater binnengedragen en geplaatst
tusschen prinses Esterhazy en haar
dochter.
De zaal schitterde in een zee van
licht. De Keizer, het hof en de adellijke
families waren tegenwoordig, Op het
oogenblik dat het orkest de schoonste
passage speelde„Et Facta est Lux",
„Het werd Licht* barstten al de toe
hoorders in daverende toejuichingen
los. Haydn zóó geschokt door de macht
der tonen dat tranen hem langs de
wangen stroomden, riep, met naar den
hemel uitgestrekte armen uit„Niet
van mij, doch vandaar is alles mij
gekomen".
Den 12 Mei 1809 trokken de Fran-
schen Weenen binnen. Haydn, een
vurig vaderlander was diep bewogen
door de rampen die zijn vaderland
troffen en de nederlagen verhaastten
het einde. Den vooravond van zijnen
dood zette hij zich voor zijne piano
die sinds jaren gezwegen had en
speelde uit geheel de overgave zijner
ziel tot driemaal toe De Hymne aan
den Keizer. Den volgenden dag, 31
Mei, ontsliep hij Duitschland had zijn
grootst muzikaal genie verloren.
C. W. A. WOUTERS.
CAPELLE.
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Dinsdag 4 Maart
des middags ten half drie uur ten Raad-
huize der voormalige gemeente Capelle.
Voorzitter Edelachtb. heer Meijer.
Ongeveer kwart voor drie uur opent
de Voorzitter de vergadering: aanwe
zig alle leden.
Nadat de^ notulen zijn voorgelezen
wat ongeveer ruim een half uur duur
de en welke ongewijzigd werden
vastgesteld, vroeg de heer Michael of
de mogelijkheid bestaat dat het voor
lezen van de notulen achterwege kan
blijven. Z. i. zou dat gaan wanneer de
leden het presentiegeld laten vallen en
daarvoor in de plaats dan een afschrift
van de notulen ontvingen. Hij meent
dat meerdere leden met hem het alles
behalve gezellig zullen vinden om alles
wat in een vorige vergadering is ge
zegd. nog eens te moeten hooren.
Voorzitter. Is het Uwe bedoeling, dat
U een afschrift van de notulen ont
vangt zooals deze nu worden voorge
lezen
Michael. Dat is niet noodig, zoo
maar een kort verslag en dan kunnen
de notulen bij de andere stukken ter
visie worden gelegen.
Oerlemans Dan kon veel beter wor
den volstaan om de notulen voortaan
bij de stukken ter visie neder te leggen.
Aan een kort verslag heeft men niets
en het kost weer geld,
Kerst Men leest in hoofdzaak toch
alles direct in De Echo.
Verheijden Dat kan wel, maar dat
is niet adrera.
Middelkoop. Laat de notulen opma-
ken, zooals tot nu toe is gebeurd maar
ze voorlezen na afloop van de verga
dering Die wil kan dan blijven om
ze te hooren, die daarin geen belang
stelt kan naar verkiezing vertrekken
Michael, Dat is mij ook goed, als
men van te voren maar geen half uur
moet zitten luisteren naar die notulen.
Oerlemans. Het presentiegeld kan
toch wel vervallen,
Voorzitter. Ik zal in een volgende
vergadering met voorstellen komen en
iniusschen eens zien wat de beste op
lossing zal zijn.
Een der leden zegt dat het beter is
om minder te spreken.
Verheijden, Waarachtig niet. Het is
wel eens hard noodig, dat er wat wordt
gezegd. We zitten hier toch ook niet
voor Jan Klaassen.
Aan de orde:
1. Ingekomen stukken.
Een schrijven waarin mededeeling
wordt gedaan dat de Burgemeester
van 5—25 Maart met verlof weg gaat.
Eenige andere ingekomen stukken
worden voor kennisgeving aangeno
men.
Schrijven van de Commissie belast
met het toezicht op de steunverleening,
houdende het verzoek om haar een
presentiegeld van f 2 50 per vergade
ring te willen toekennen.
De Voorzitter merkt op dat de com-
missie uit 5 leden bestaat met inbe
grip van een Voorzitter. Deze komt
echter niet voor presentiegeld in aan
merking.
Burg. en Weth. komen in deze met
geen voorstel. Een vorig jaar werden
de gelden aan de steuntrekkers uitge
keerd door het Armbestuur en deze
hebben toen daarvoor ook iets extra's
gehad. Verschillende van dezelfde
heeren zitten nu in de commissie.
Oerlemans. De bedoeling is dus dat
de leden van iedere te houden verga
dering f 2 50 presentie geld krijgen.
Michael. Ik geloof dat ze het wel
verdienen want een prettig werk is het
niet
Verheijden Dat het geen prettig
werk is kan ik wel aannemen, maar
die heeren moeten in het belang van
de gemeente ook wat doen.
Voorzitter, in Sprang hebben ze het
altijd voor niets gedaan.
De heer van den Willigenburg acht
een presentie geld van f 2,50 zeer hoog
gezien de daarvoor te verrichten werk
zaamheden. Er valt niet meer te doen
dan te controleeren, terwijl die verga
deringen uitsluitend in de avonduren
worden gehouden. Hij is het met den
heer Verheijden, die zegt dat die hee
ren ook iets voor de gemeenschap
over moeten hebben, volkomen eens,
Waren de werkzaamheden werkelijk
veel en uitgebreid, dan was het iets
anders doch hij is overtuigd dat het
meeste werk op de Secretarie wordt
verricht. Ze gaan alleen maar na of de
steuntrekkers te weinig of te veel
steun genieten, meer werk hebben ze
dan ook niet te verrichten Waar iedere
week eene dergelijke vergadering wordt
gehouden acht hij het presentie-geld
beslist veel te hoog. Langer dan een
uur zullen de vergaderingen wel niet
meer duren. Er zijn steuntrekkers die
niet eens meer f 2.50 genieten.
De heer Michael geeft toe, na het
geen hij nu heeft gehoord dat f 2.50
wel een beetje druk aan is. Echter
meent hij dat niet uit het oog mag
worden verloren dat men de heeren
daarvoor heeft aangezocht en als
Burg. en Weth. het werk hadden
moeten verrichten 't heel wat moeilijk
heden zou hebben veroorzaakt. Vergist
hij zich niet, dan is besloten dat de
steunregeling tot en met einde Maart
zal duren. (Verheijden. Ik hoop maar
vrees) en daarom geeft hij in overwe
ging een som van f 50 voor de com
missie beschikbaar te stellen welke ze
dan naar goeddunken onder elkaar
kunnen verdeelen.
De heer van den Willigenburg kan
zich met dit laatste wel vereenigen
doch geeft in overweging dan een be
drag van f 65 beschikbaar te stellen
dat maakt dan juist een bedrag van
f 1 per vergadering.
De heer Michael kan zich daar vol
komen mee vereenigen.
Oerlemans. Dan zou ik f 1 per lid
en per bijgewoonde vergadering geven.
Dat is rationeeler. Die niet aanwezig
zijn geweest, hebben daar geen recht
op.
Zwart. De bedoeling is dus om het
met terugwerkende kracht te geven.
Voorzitter. Ja, vanaf 1 Januari van
dit jaar.
Zwart. Het is nog maar enkele weken
dat het zal duren.
Verheijden. Ik hoop dat U gelijk zal
hebben, maar er komen al weer buien
opzetten. Het is wel aangenamer om
daaraan niet te denken, maar het is
toch noodzakelijk om de waarheid
daarvan te erkennen.
Rijken Het is een moeilijke betrek
king en die zou ik goed willen be
zoldigen. f2 50 per vergadering is
wat veel, maar f 1 is ook weer wat
weinig.
Verheijden. Ze moeten toch in het
belang van de gemeente ook iets wil
len doen.
Rijken. Men weet het, ze hebben te
werken voor menschen die niet gauw
tevreden zijn
Van Willigenburg De werkwijze is
zoo geregeld dat nooit aan het voet
licht treedt welke personen in de com
missie zitting hebben. Alleen hebben
ze maar te bespreken of een steun
trekker tengevolge van een of andere
omstandigheid minder of meer be
hoeft te trekken of uitgesloten moet
worden, Persoonlijk hebben de leden
der commissie nooit eenige last van
de werkloozen want voor alle zaken
komen die zich op de Secretarie ver
voegen.
Rijken. Er is wel gezegd dat die
commissie niet bekend zou worden
gemaakt, maar bestaan er nog wel
geheimen
Kerst. Een karakter van gratificatie
zou ik het niet geven want er zijn
meer commissiesmen heeft een com
missie voor de wegen, voor de be
grooting, enz. enz., en nu is het waar
dat deze genoemde commissies een
ander karakter dragen, maar er zijn er
meer en dan zouden die ook kunnen
komen. Ik zou willen wachten totdat
de zaken zijn afgewerkt en dan kan
worden beoordeeld wat er aan vast
heeft gezeten, wat voor werk er voor
verricht is moeten worden en aan de
hand daarvan kan dan het te verleenen
bedrag worden vastgesteld.
De heer Middelkoop voelt daar het
meeste voor.
Met algemeene stemmen wordt daar
toe besloten
Schrijven van de Vereeniging voor
Volksonderwijs voor de gemeente
Sprang—Capelle, waarin er op wordt
gewezen dat ze met den toegezegden
steun, n.l. het geven van een verlicht
en verwarmd lokaal, niet zijn geholpen,
aangezien ze zelf een lokaal in huur
hebben.
De Voorzitter stelt namens Burg. en
Weth. voor, aan de vereeniging eene
subsidie te verleenen van f 100 aange
zien de cursussen door die vereeniging
gegeven in het belang van de gemeente
zijn en zij zich vooral voor de naai
en knipcursus, groote offers hebben
getroost. Evenwel zal worden bepaald
dat voor iedere maand die de cursus
korter duurt '/l2 deel van de subsidie
zal worden afgetrokken.
Om een schoollokaal te aanvaarden
had de commissie bezwaren welke
gegrond zijn Telkens zouden er tafels,
een naaimachine, enz., ingebracht moe
ten worden en dat gaat niet, vooral
omdat dan weer deze en dan weer
een andere vereeniging zitting heeft.
De heer Michael zou het bedrag
aan subsidie willen geven dat in het
eerste adres door de vereeniging is
gevraagd n.l f 150 In een onderhoud
dat Burg. en Weth met eenige be
stuursleden hebben gehad zal voldoen
de gebleken zijn dat de vereeniging
met het aangeboden lokaal niets kan
doen en daarom zou hij als maximum
te verleenen subsidie f 150 willen
noemen. Burg. en Weth. kunnen na
gaan hoeveel er noodig is voor den
cursus.
De heer Middelkoop, merkt op dat
er nog een tekort is, doch dat dit
buiten deze rekening omgaat.
De heer Michael zegt dat de grootste
moeite voor het voortbestaan van den
cursus zal zijn het aantal kinderen.
Voor de finantiën vreest hij niet zoo
zeer, dan wel juist voor het aantal kin
deren. Geven zich niet genoegop, dan
zal de cursus toch moeten komen te
vervallen.
De heer van Willigenburg voelt er
niet veel voor om te zeggen dat, als
ze het noodig hebben, ze dan f150
krijgen, want allicht zal men er dan
naar gaan leven en niet zoo zuinig zijn
als men dat zou zijn wanneer f 100
subsidie zou worden gegeven.
De heer Michael zegt dat het bestuur
zoo maar niet in het wilde loopt, dat
dit ook verantwoording van haar werk
zaamheden moet geven. Die f 150 kan
Volksonderwijs niet redden en daarom
stelt hij voor Burg. en Weth. te mach
tigen eene subsidie te verleenen die
ze, nadat ze inzage van de boeken,
enz. gehad hebben, noodig achten.
Middelkoop. Bestaat er kans dat
door f150 de zaak aan den gang kan
worden gehouden.
Michael. Hoofdzaak daarvoor is een
voldoende deelname.
De heer Kerst zou liever per cursus
willen uitbetalen b.v f 2 voor iederen
te geven cursus. De vereeniging kan
toch uitstippelen wat iedere te houden