ne Ha" eel Graajf ijder rs._ Inzet. Inzet. dinq: t Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. ;d IERS p: EERSTE BLAD. Binnenland. „noord-braband* t FEUILLETON d t e r s I esters. choenen- ilJNDEL, 32443 iwelijk c in de 32476 N 32472 >ed onder te zijnen aart 1924, ng thans )0— )0.- )0.- dag 24 i. elf uur 5SERS te 32471 32420 ;oed, door 1924, door ïans staat 00.- 50.- 25.- 00.— an C W. Sterren dag 20 uur precies te Herpt. A DE zal namens 30NT Pzn. ijdag 28 namiddags n den Heer 'ü/3 een Schuur dakte ruim liggen in inzage en gen f 7 50 n bij voor- e,die verder ingen ver- zal na de orden terug- 32477 rijs, een t zijnde l en hond IK. 32^ 3p UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telegr.-AdresECHO. Telefoon No. 38. 3)it nummer bestaat uit Twee Bladen Nauwelijks heeft „Het Huisgezin" De vorige week is het vraagstuk van den zomertijd in de Tweede Kamer opnieuw aan de orde geweest. Een tweetal Kamerleden had een wetsvoor- stel ingediend om den zomertijd af te schaffen. Eenzelfde voorstel is in 1923 door de Tweede Kamer aangenomen, maar door de Eerste Kamer verworpen In de Eerste Kamer werd o.a. verklaard, dat dit onderwerp behoort te worden geregeld met de voorlichting en mede werking van de Regeering. Men kon te voren weten, dat ook thans een wets voorstel, komende van de Tweede Kamer en niet van de Regeering, door de Eerste Kamer zou worden afgestemd Maar de meerderheid van de Tweede Kamer wil nu eenmaal den zomertijd zien afgeschaft. Wat deed zij nu? Zij nam met 45 tegen 32 stemmen een motie aan, waarbij zij verklaart dat de zomertijd niet meer in het algemeen belang is en waarbij de Regeering wordt uitgenoodigd een wetsontwerp in te dienen om hem af te schaffen. Dit is inderdaad de eenige weg om den zomertijd afgeschaft te krijgen en toen die motie eenmaal aangenomen was, meende de Kamer, dat zij het voorstel van haar twee leden niet moest aannemen Het werd verworpen met 68 tegen 9 stemmen. Wij zullen nu afwachten wat de Regeering doet. Dit jaar blijft de zomertijd natuurlijk. De tijdstippen van ingang en einde zijn reeds vastgesteld Maar de vraag is wat tegen 1925 zal Het woord is aan de Re- gebeuren, geering. Intusschen is op de uitspraak der Tweede Kamer al heel wat critiek ge oefend. Die domme Kamer ook! Hoe zou zij weten wat in het algemeen belang is! Maar de Kamer is niet alléén dom. Even dom is de redactie van „Het Huisgezin". Zij is het met de uitspraak der Kamer eens. Terecht komt zij er tegen op dat de wet het platteland wil dwingen tot het volgen van een tijd, die het niet past, die het bemoeilijkt in zijn bedrijven, zijn ge zinsleven stoort. Willen de stedelingen een uur langer licht, welnu zij kunnen het krijgen zonder zich door de klok te laten foppen. Laat ze een uur vroeger opstaan dit geschreven, of twee groote pers zusters uit Nederlands grootste steden, „De Maasbode" en „De Tijd" komen er tegen op. Het is een fabeltje, zegt „De Maasbode", maar men blijft het opdisschen en zelfs de scherpzinnige redactie van „Het Huisgezin" houdt er nog steeds aan vast. Staat de stad een uur vroeger op, dan moeten onze plattelanders, die met de stad iets te maken hebben, het immers ook doen en hebben zij toch den zomertijd En „De Tijd* legt dit breedvoerig uit en vindt ook, dat „Het Huisgezin" de zaak veel te eenvoudig opneemt. Toch heeft „Het Huisgezin" gelijk. Zeker, als de stedelingen een uur vroeger opstaan, zullen de boeren, die met de stad zaken doen, ook een uur vroeger aan den arbeid moeten. Maar zij zullen zich dan, ter wille van hun bedrijf, vrijwillig aanpassen aan het gebruik, dat de stedeling uit eigen beweging invoert. Dat is heel iets anders dan dat de wet ter wille van de stad aan heel het platteland, tegen zijn zin en in strijd met veler belang, een tijd oplegt, die het bemoeilijkt in zijn bedrijfsleven. Kijk eens naar Frankrijk, zegt het Amsterdamsche blad verder. Daar is het aantal landbouwers toch ook zéér groot. Maar die maken niet zooveel drukte over den zomertijd. Hier vergist „De Tijd" zich deerlijk! In het voor jaar van 1922 reeds stemden beide Kamers in Frankrijk den zomertijd af. Maar in 1923 werd door de Regeering een wetsontwerp ingediend om hem weer in te voeren en dit werd aan genomen met 278 tegen 250 stemmen, omdat de Regeering had verklaard te zullen aftreden als de wet werd ver worpen. Juist na die verwerping kwam het vijfde Fransche Landbouwcongres bijeen te Parijs, 53 landbouwvereeni gingen namen er aan deel en het Congres bracht zijn dank aan de 250 Kamerleden, die door hun stem hadden verklaard liever de Regeering te zien heengaan dan den zomertijd terug te krijgen. Over heel het platteland begon een heftige strijd. „De Tijd" vraagt of het verzet tegen den zomertijd in ons land niet te wijten is aan het drijven van den heer Braat en zijn vrienden. En zij beschuldigt er de rechtsche landbouwspecialiteiten van de landbouwers naar den mond te praten. Dat is al te goedkoop Zouden de tegenstanders van den zomertijd, die lang niet allen land bouwspecialiteit zijn, er de voorstan ders niet even gemakkelijk van kunnen beschuldigen de stedelingen naar den mond te praten Neen, feit is, dat het platteland last en nadeel ondervindt van den zomertijd. Feit is verder, dat menig stedeling uit eigenbelang hier voor de oogen sluit. Feit is daaren boven, dat de wet thans eenzijdig partij kiest voor de stad Zal men dit dan nooit begrijpen Laat ons hopen, dat de Regeering het althans verstaat Dr. L. DECKERS. De Christeiijk-Historische fractie heeft een amendement ingediend op hoofdstuk 3 der Staatsbegrooting (Bui- tenlandsche Zaken), dat tot strekking heeft het Gezantschap bij den Heiligen Stoel op te heffen. Dit amendement is van verstrekkende beteekenis. Wanneer het mocht worden aangenomen, waarop vrijwel kans be staat, zal vermoedelijk minister van Karnebeek de portefeuille neerleggen, waarop een algemeene kabinetscrisis n parlementaire kringen waarschijnlijk wordt geacht. In die omstandigheden schijnt Kamer ontbinding onvermijdelijk. M. Nog immer wordt in verband met den lagen franc-koers heel wat goed in België opgekocht en naar Nederland geïmporteerd. Het gevolg is, dat de expeditie kantoren in de grensgemeenten het razend druk hebben en vooral die te Roosendaal, waar aan die kantoren met "^^WAALWU K ERVARING DOOR dubbel personeel en tot laat in den nacht veelal moet worden gewerkt om alles op geregelden gang te houden. Bijna gestadig aan zit de groote goederenloods aan het station propvol met ingekomen goederen en herhaal delijk komt het voor, dat verschillende wagons uit Frankrijk en voornamelijk uit België niet direct gelost kunnen worden wegens gebrek aan bergings ruimte. Als een teekenend staaltje van wat er daar omgaat kan hierbij worden gemeld, dat er dagen zijn, waarop alleen van expediteurs en particuliere reizigers 15—20 duizend gulden aan invoerrechten worden ontvangen. De Belgische autoriteiten schijnen dan ook niet van plan, dat alles lijde lijk te blijven aanzien. Althans het dagblad „De Grondwet" meent te weten, dat het Belgische gezantschap te Den Haag dezer dagen heeft geïn formeerd naar den omvang van den invoer uit België te Roosendaal, in verband met de maatregelen, welke de Belgische regeering voornemens zou zijn te nemen. M. Verschenen is de Memorie van Antwoord betreffende de nota's van wijziging op de Marine-begrooting. De regeering verklaart dat het kabinet omtrent de urgentie eener Vlootwet nog steeds homogeen is. Voor een ontwijken eener beslissing omtrent een nieuw ontwerp-Vlootwet bestaat voor de regeering niet de minste aanleiding. Op dit punt is de Memorie van Antwoord op de Marine-begrootine zeer positiefde daarin vervatte mede- deeling, dat de regeering voo nemens is spoedig een nieuw ontwerp Vlootwet in te dienen, is slechts voor een uit leg vatbaar: verwacht wordt, dat de behandeling daarvan in het zittingsjaar 1924—'25 zal kunnen plaats hebben. De regeering »il onze maritieme verdediging niet veronachtzamen en zij heeft dan ook met groote voldoe ning kennis genomen van de opvatting der verscheidene andere leden, die in de gevolgde handelwijze niet anders zien dan een gevolg van den toestand waarin het vraagstuk der maritieme verdediging door het Kamer votem van 26 October 1923 is gekomen. Ook de regeeting is van meening, dat deze aanvraag kan worden aan vaard zoowel door hen, die bezwaar maken tegen het vastleggen van een volledig vlootplan in de wet, als door degenen, die met het oog opdefinan- cieele consequenties van een Vlootwet de aanvaarding daarvan in het najaar van 1923 voorbarig achtten. De vraag, of de regeering het vol strekt onmogelijk acht, ru zij toch voornemens is spoedig met een nieuw ontwerp-Vlootwet te komen, in af wachting van de omtrent dat ontwerp te nemen beslissing thans van nieuwen vloot aanbouw af te zien, worden be vestigend beantwoord. Naar de „Tel." verneemt, heeft de voorzitter van den Ministerraad aan de Centrale commissie voor georgani seerd overleg in ambtenaarszaken, in verband met de as. algeheele her ziening van het bezoldigingsbesluit, een schema van de nieuwe salaris normen toegezonden. Dienaangaande wordt het advies der commissie ge vraagd vóór 12 April e.k. Volgens de voorgestelde regeling zouden de salarissen zich bewegen tusschen de volgende bedragen: 1. lagere technici f1600 f3000; 2. mid delbare technici f 1800-f4000; 3. leiders van groep 2 f4000—f4800; 4. hoogere technici f 2400f 5400. Voor de administratieve functie zijn 5 groepen gevormd met loonschalen van 11000—f 1500. f 1100—f 1800,1 1500 f 2600, f 2400—f 3400 en f 3400- f 4400. Voor chefs van afdeel, f 4500—f 5400. De normen voor onderwijzers. 1. Onderwijzer, die niet de akte van bekwaamheid bezit, bedoeld in art 132 L.O-wet 1920, noch de akte van be kwaamheid, bedoeld in art 77 onder der wet van 17 Augustus 1878 (Stbl. no. 127). Aanvangswedde f i200. Maximumwedde: voor gehuwden f2600 (te bereiken in 22 jaar), voor onge- huwden f 2200 (te bereiken in 14 jaar). 2. Onderwijzer, die niet de akte van bekwaamheid bezit, bedoeld in art. 1-34 L.O.-wet 1920. doch in het bezit is van de akte van bekwaamheid, bedoeld in art. 77 onder b. der wet van 17 Aug. 1878 (Stbl. no. 127). Aanvangs wedde: f 1400 Maximumwedde: voor gehuwden 13100 (ie bereiken in 22 jaar)voor ongehuwden f 2700 (te bereiken in 14 jaar). De U.L.O.-marge zal f 300 bedragen, mits de betrokkene in het öezit is van nader vast te stellen akten Voor het bezit van bij-akten wordt f 50 per akte betaald tot een maximum van f 200. 25) "ïngezonden Mededeelin9SG. Kwellende pijnen in kiezen, tanden en aangezicht, verdrijft men door Sanapirin Tabletten (Mijnhardt). Koker 75 ct. Bij apoth. en drogisten. (Wordt vervolgd). rs. De Echo van het Zuiden, en Lanptraatsche Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementsprijs per 8 maanden 1.23. Franco per post door het geheele rflk f 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz. franco te zenden aan den Uitgever. PrtJs der Ad verten tiën 20 cent per regelminimum 1.50 Reclames 40 cent per regel. Bfl contract flink rabat Advertentiën moeten Woensdag en Vrfldag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEH_ „De Echo van het Zuiden". van Bernard boog zwijgend, ten teeken dat hij deze noodzakelijkheid inzag -en hfl bleef in het salon zitten wachten. Terwijl Daniël zfln zuster, die geheel ontdaan was en wie zenuwachtige trillingen door het geheele lichaam gingen, bijna wegdroeg', liet Bernard zich in een fauteuil neervallen, verborg het gelaat in de handen en weende zacht. Zou dat gevloekte verleden, de misdaad vau zijn broeder, die hem reeds zooveel had doen lijden, hem thans ook nog het geluk ontrooven, waarnaar hij zoo vurig verlang de en dat hij bijna bereikt had? Bernard kwam in opstand tegen de on rechtvaardigheid van het lot en bittere woorden ontvielen zijn lippen, maar het meest leed hfl, het felst werd hfl gemarteld door de vrees, Felicia voor altfld te moeten verliezen. Nu eerst, zooals hfl daar zat, alleen met zfln gedachten, gevoelde hfl hoe innig hfl die vrouw beminde, hoe zfl een deel van zfln leven uitmaakte, hoe er buiten haar geen vreugde, geen geluk meer voor hem denk baar zou zfln en geheel zfln ziel uitte zich in dezen kreet: Zfl moet de mflne worden, ten koste van alles. De minuten schenen hem uren toe, en de angst deed zflu hart sidderen en schroeide hem de keel dicht. Hfl stond op en liep herhaalde malen het salon op en neer. Niemand kwam terug. Hoelang zou deze foltering nog duren? Hfl liep zonder ophouden heen en weer als een roofdier in zfln kooi en zfln voet stappen klonken «waar op den vloer ondanks het dikke tapflt. Ten slotte kon hfl het niet langer uithou den, hfl opende de deur van de gang die op de achterkamer uitkwam en op die wflze zou hfl Daniël zien komen, die hem het ge vreesde besluit moest overbrengen. Het gerucht van een heftige woordenwis seling drong tot hem door. De woorden zelf kon hfl niet goed verstaan, maar hfl onder scheidde duidelijk de stem van Felicia en die van haar broeder. Onwillekeurig deed hfl eenige schreden de gang in en luisterde scherp toe. Nu verstond hfl duidelflk deze woorden van Felicia —Neen, neen, neen, het zou afschuwelijk zfln, ik kan het niet, ik kan het niet Maar hfl is toch dood! drong Daniël aan. Hoe weet ik dat? En al was het. ook... neen. Ge zfl t gek en wat erger is, belache- lflk dom. Het gerucht van een voorwerp, dat op den grond viel, deed Bernard opschrikken. Hfl was bang verrast te worden, terwfll hfl aan de deur luisterde en snelde terug naar het salon, waar hfl zich opsloot. Uit de opgevangen woorden begreep hfl duidelflk, dat Daniël zfln zaak bepleitte en dat Felicia met al haar kracht weerstand bood. Waarom zou het echter iets afschuwe lijks' zfln, wanneer zfl zfln vrouw werd? Alleen om de misdaad van Robert en daar om had Daniël ook uitgeroepen, teneinde haar bedenkingen te overwinnen Maar hfl is toch dood .Ta. zeker, het kon iets anders zfln. Maar dan moest zfl hem ook geenszins beminnen om zoo standvastig in haar weige ring te volharden en zooveel afschuw te toonen aan een misdaad, die toch niet aan hem kon verweten wordenhfl meende dit toch met de welsprekendheid der wanhoop te hebben aangetoond. De ongelukkige voelde zich zoo terneer gedrukt, zoo door den hemel verlaten, dat het denkbeeld, een einde aan zfln leven te maken, in zfln hersens tot een onwrikbaar besluit rflpte. Toen Daniël terugkwam, vond hfl hem met de ellebogen op de tafel geleund, de oogen strak voor zich uitstarend, verzonken in droef gepeins. Hfl hief het hoofd op en zeide Ah, eindelijk, brengt ge mij het leven of den dood? Daniël zette zich in een fauteuil neer en antwoordde Mijn waarde Bernard gebruik nu niet van die melodrama-uitdrukkingen. Wfl ver- keeren in een moeilflk geval, dat is waar, doch wfl moeten de zaak kalm overleggen en ons niet door zenuwachtige opgewonden heid en bekrompen zienswijze van het rechte spoor laten brengen, zoo denk ik er tenmin ste over en ik heb mfl dan ook een groot uur uitgeput om mfln zuster dit aan het ver stand te brengen, maar zfl antwoordde met tranen en zuchten. Wfl zfln echter man nen, laten wfl daarom ook verstandiger zfln. Bernard voelde zfln hoop herleven, hfl deze veelbelovende inleiding en gaf door een teeken te kennen, dat hfl niets liever wenschte. Uw broeder Robert, hernam Daniël, terwfll hfl het gelaat van Bernard met loe renden blik bespiedde en elke beweging in zfln trekken nauwkeurig waarnam, is drie jaar geleden eenigen tfld in Engeland ge weest, nietwaar? .Ta. Hfl hield zich toen bezig met een uit vinding, ik meen om de galerflen der mfl- nen beter te ventileeren. Dat kan. Goed. Robert Duhesme kwam bfl die gelegenheid in kennis met onzen vader, sir Edward Hilson, die ons een paar malen tn zeer waardeerende bewoordingen over hem voor zoover ik mfl dat kan herinneren heeft gesproken. Hfl had in hem ontdekt een zeldzame scherpzinnigheid en een be wonderenswaardige volharding, vooral voor een Franschman. Wfl zouden dit zeker vergeten hebben, zooals andere bijzonder heden uit het dagelflksch leven, maar eenige weken voor het vertrek van sir Edward op zfln noodlottige reis, brachten de couranten ons een bericht omtrent de misdaad te Miramont-la Montagne en de veroordeeling van Robert Duhesme. Mfln vader werd diep getroffen door deze onherstelbare fout van een jongmensch, dat hfl zooveel achting toedroeg en deed in Frankrflk de couranten opvragen, di« de verslagen aan het jecbts- geding voor het hof van assises bevatten. Deze couranten werden ons toegezonden. Het betrof een berucht proces en alle bfl zonderheden werden in de verslagen weer gegeven. Mfln zuster en ik hebben alles ge lezen. Helaas, mompelde Bernard. Daniël ging voort, met zfln gewone kalmte, die hem een oogenblik, toen hfl over de misdaad sprak, had verlaten Ge kunt u dus de verbazing van miss Felicia voorstellen, toen zfl op de akte die gfl haar voorlegdet, den naam van Duhesme vond als uw waren naam en ook kunt ge u haar verdriet begrflpen, toen zfl u hoorde zeggen dat Robert Duhesme, de moordenaar de dwangarbeider, uw broeder was. Het was de waarheid, zeide Bernard treurig. Zonder twflfel, maar gfl weet hoe fijn gevoelig en zenuwachtig miss Felicia is. Deze ontdekking heeft haar een zwaren slag toegebracht en ik moet u bekennen dat ik er zelf ook diep door getroffen werd Het arme kind beklaagt zich wel bitter over haar droevig lot, mfln waarde heer De Prabert, want met vreugde en verlangen zag zfl het oogenblik tegemoet, dat zfl haar hand in de uwe zou leggen. Zfl bemint mfl dus! riep Bernard uit. Twflfelt ge daaraan? Neen, ik geloof u, ik heb behoefte u te gelooven, want dat doet mfl zoo goed. NujaIk heb veel gepraat, ik heb haar alle woorden, alle zinnen her haald, die gfl haar zelf gezegd hebt en waarin hfl het grootste gelflk hadt, want ik dat weet ge wel, ik ben uw vriend en ik ver dedig uw belangen met hart en ziel, alsof het mfln eigen belangen waren. Bernard greep zfln heide handen en drukte die met kracht. Dank u, nooit zal ik u zooveel op rechte vriendschap kunnen vergelden. Zeker, zeker, ge zult het zien. En wat heeft zfl besloten? Nog niets, maar zfl aarzelt en die aarze ling voorspelt veel goeds. Wanneer men maar weifelt, en wanneer dan het hart zoo gaarne het „niet schuldig" zou uitspreken, dan gaat men ondanks alles wel tot vrfl- spraak over. Oindien zfl slechts zeker wist, dat die ongelukkige geschiedenis van Robert voor goed geëindigd, was dat hfl niet op zekeren dag te voorschijn kon komen. De oogen van Daniël zagen Bernard door dringend aan en begonnen van vreugde te schitteren, toen deze antwoordde: Die geschiedenis is voor goed geëindigd, ik heb u reeds gezegd dat Robert dood is. Hoelang? Omstreeks zes maanden. Hebt ge er een bewfls van? Ta, een brief van de administratie der strafkolonie te Cayenne, waarin mfl wordt meegedeeld dat Robert Duhesme bfl een poging tot vluchten is omgekomen. Zfln gebeente heeft men in de bergen terugge vonden, half afgeknaagd door de wilde dieren benevens de overblijfselen van twee zflner kameraden, die evenals hfl verlangend naar de vrflheid waren. De administratie heeft een doodakte van Robert Duhesme op gemaakt en ik heb die akte in mfln bezit. Is het waar? riep Daniël verheugd uit. is alles zoo goed in orde als ge zegt? Helaas ja, antwoordde Bernard, ter wfll hfl een traan wegpinkte die treurige documenten zfln de eenige herinnering die mfl van mfln ongelukkigen broeder over blijven; ik bewaar ze zorgvuldig, ik heb ze zelf meegenomen op reis in een cassette, waar ik mfln kostbaarste papieren berg. Uitmuntend. Luister, mfln waarde De Prabert, ga naar uw hotel en zend mfl on middellijk die twee stukken, zfl zullen mfl van veel dienst zfln om de vooroordeelen van mfln zuster te bestrijden en ik breng ze u van avond terug met goede tijding, naar ik hoop. God' geve dat ge de waarheid spreekt, zeide Bernard huiten zichzelve van vreugde. Ik zal er mfln best toe doen. En mfln dankbaarheid zal geen gren zen kennen. Goed, goed, tot vanavond' Kort voor middernacht kwam Daniël de kamer van Bernard binnen, zfln gelaat straalde van vreugde en hfl riep zegevierend uit:

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1924 | | pagina 1