9 Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Buitenland. Binnenland. EERSTE BLAD. FEUILLETON „NOORD-BRABAND" NUMMER 47 WOENSDAG 11 JUNI 1924 UITGAVE: WAALWIJKSQHBjfiTGOMDBUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Het nieuwe Fransche kabinet onder Marcal is gisteren definitief tot stand gekomen. Marsal zal heden in het parlement geen regeeringsprogram voorlezen, maar alleen een boodschap van den president, waaraan hij een korte verklaring zal toevoegen. Daarna zullen de afgevaardigden zich over de presidentieele boodschap uitspreken, welke stemming over de positie van Millerand zal besluiten. Het ministerie is aldus samengesteld Minister president en financiën Francois Marcal. Buitenlandsche zakenLefebvre du Prey. Justitie; Ratier. OorlogMaginot. Marine: Ferry. Binnenlandsche zakenDe Selves. Onderwijs: Landry. Landbouw: Capus. Openbare werken: Le Troquer. Handel, post en telegrafie: Flandin. KoloniënFabry. Arbeid en gezondheidsdienst: Jour- Verwoeste gebiedenLouis Marin. Een bericht via Riga ontvangen, zegt, dat de regeering van Angora geweigerd heeft een Russische missie te ontvangen, die naar Angora wilde komen om te onderhandelen over de verhouding van Armenië en Georgië tot Turkije. De Russen werden ge noopt zich weder te Trebizonde in te schepen, daar Angoro de aanwezig- heid van bolschewistische propagan disten op haar gebied ongewenscht achtte. Het schip, waarop zich de Russen bevonden, is evenwel vlak bij de kust omgeslagen, waardoor alle opvarenden om het leven zijn gekomen. De anti-Amerikaansche stemming in Japan in verband met de Ameri- kaansche immigratiewet heeft, naar Reuter meldt, ten gevolge gehad, dat te Tokio gepeupel de balzaal is bin nengedrongen van een der voornaam ste hotels, Het beleedigde daar de aanwezige Amerikanen en eischte, dat alle Amerikanen uit het hotel zouden worden verwijderd. Een plaatselijke filmexploitant te Tokio is gisteren begonnen met Ame- rikaansche films te boycotten. Hij drong erop aan, dat deze beweging over het geheele land zou worden uitgebreid. De Italiaansche kamer heeft met 361 tegen 107 stemmen een motie van vertrouwen in de regeering aangenomen na een zeer toegejuichte rede van Mus- solini, waarin deze de verschillende sprekers beantwoordde en welke be trekking had op het adres van ant woord op de troonrede. 47) frTwrp^y/AA LW ÜK^ gjp" DOOR. ERVARING STERK. Wie een weinig kijk op den in ternationalen toestand heeft, twijfelt niet, of de jongste wereldoorlog zal niet het laatste groote conflict zijn ge weest, dat het menschdom heeft ge teisterd. En wie zich even de feiten en toe standen indenkt zal zich overtuigd houden dat evenmin als het „wonder" van 1870—71 zich in 1914—18 voor België herhaalde even zoo weinig het „wonder", dat zich in 1914—18 voor Nederland voordeed bij het op laaien van een nieuwen wereldbrand in West-Europa opnieuw zal plaats grijpen. Mag hieruit geen les voor Nederland worden getrokken Méér dan ééne zelfs. De allereerste is wel, dat onze Staten- Qeneraal voorzichtig mogen zijn met toegeven aan den funesten drang, die erop uit is de weermacht te verzwakken Er is indes daad reden voor de ernstige waarschuwing door den gewezen opper bevelhebber onzer land- en zeemacht dezer dagen geuit (Generaal Snijders in het Juni no. van het Haagsche Maandblad) „De politieke opvattingen en toe standen hier te lande ten aanzien van alles, wat de verdediging des lands betreft, zijn zóó moeilijk en zóó ver- ontrustend, dat men niet zonder ernstige bezorgdheid kan denken aan den oorlog, die met bijna onafwendbare zekerheid eenmaal opnieuw onze onzijdigheid of onze onafhankelijkheid zal komen te bedreigen Och, zegt de luchthartige, het naaste gevaar voor den vrede dreigt niet aan deze helft van den aardbol maar aan den anderen kanttussehen Amerika en Japanen dat is ver weg. Aan genomen, maar waar de West-Euro- peesche gebeurtenissen Japan tot in menging verlokten, wie geeft daar zekerheid, dat de voorvallen in Oost- Azië hun weerslag niet zullen doen gevoelen in West-Europa? Niet enkel economisch, zoodat een bekend financier als S. F. van Oss (in hetzelfde maandschrift) nu reeds een waarschuwing richt tot zijn landge- nooten, die met hun beleggingen voor den gulden naar den dollar vluchten. En wederom in dezelfde aflevering van hetzelfde maandschrift 't zijn alle afzonderlijke studies, buiten onder ling verband, en daarom is het samen vallen zoo treffend wijst het oud- Kamerlid Drion erop, hoe Engeland stelselmatig talmt met het verzekeren van Frankrijk's veiligheid tegenover Duitschland om Frankrijk geen ge legenheid te geven zich ongestoord naar den kant der Middellandsche Zee te richten. Zoo blijft het Fransch-Duit- sche gevaar latent. Neen, de algemeene toestand is niet zoo geruststellend, als velen te goeder 47e JAARGANG. Waalwpschc en Langstraatsche Courant, Dit blad verschuilt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.26. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz. franco te zenden aan den Uitgever. Prijs der Advertentlën 20 cent per regel; minimum 1.50 Reclames 40 cent per regel. Bfl contract flink rabat. Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur In ons bezit zfln. dain- w President Millerand heeft ten slotte niemand kunnen vinden voor de vorming van het nieuwe ministerie, die links genoeg stond, om in het oog van een stuk van het cartel der linker zijde eenigszins „persona grata" te zijn. Zoo is dan Marsal op moeten treden als redder in den nood, en deze, die in het pas afgetreden kabinet minister van financiën was, heeft een geheel Poin- caristisch gekleurd kabinet bijeenge bracht, zonder Poincaré alleen. Op grond van den loop dien de zaken nu hebben genomen, is het natuurlijk een doodgeboren kind. Het zal vandaag een boodschap van Millerand aan Kamer en Senaat overbrengen en dadelijk daarop zal het ministerie-Marsal met boodschap en al tuimelen. Als men de zaken van constitutioneel standpunt beschouwt, is er ook daarna geen reden voor Millerand om zijn mandaat van president als geëindigd te beschou wen, maar, naar hetgeen thans uit Pa rijs verluidt, zal hij dan toch verdere moeilijkheden met het parlement uit den weg gaan en het demissionair ge worden ministerie belasten met de overbrenging van een tweede bood schap, waarin hij uit eigen beweging ontslag neemt. De heele rol, die Mar- sal's kabinet heeft te vervullen, is dus die van verbindingsschakel tussehen president en parlement voor het over brengen van zijn boodschappen. Hier toe ware misschien Herriot ook wel be reid geweest, mits 't bij één boodschap ware gebleven en die boodschap dan dadelijk de mededeeling van Mille- rand's aftreden had bevat. Daarvoor was de President zelf echter niet te vin den, omdat hij contact met de Kamers wilde krijgen door middel van een re geering, die zich met hem op het con stitutioneel standpunt plaatste, dat een pressie van een parlementaire meerder heid op het hoofd van staat om dit tot heengaan te «dwingen, een inbreuk op de grondwet en een bedenkelijk prece dent vormt. Meer van de nieuwe bewindslieden te zeggen dan wij hierboven gedaan hebben door hen als Poincaristisch te betitelen, is volmaakt onnoodig, gezien de korte politieke levensduur die hun beschoren is. Na hen komt, dadelijk van „De Echo van het Zuiden". Arme, lieve Blanche, zeide hij. Zij is dood, nietwaar? Ja, maar gelukkig lieeft zij ten minste nog eenige jaren van onverdeeld geluk ge kend. Haar echtgenoot, mijnheer De Briais was een edel en rechtschapen man. Ook hij is gestorven, alles is ledig om ons heen. Helaas. Robert streek somber met de hand over het voorhoofd en hernam: Gij hebt mij dus niet veracht, niet ge vloekt? Neen, wij hebben u slechts beklaagd en beweend. Ouw woorden doen mij zoo goed en maken mij zoo gelukkig. Ja, ik .wist wel, dat gtj niet zoo hardvochtig en onverbiddelijk kondt zijn als de mannen der wet, de man nen der politie, die door hun beroep tegen elk medelijden gepantserd zijn, ik wist wel dat gij, Bernard, gij broer, u niet zoo krach tig zoudt verzetten tegen mijn verzoek om een vrijgeleide tot een kórt verblijf in Frank rijk, hetgeen men mij heeft geweigerd. O ja, ja, ik heb er goed aan gedaan hier te komen, want die gedachte folterde mij al te zeer. Thans is zij verdreven, voor altijd verdwe nen door de wijze, waarop gij mij ontvangt en door de woorden die ge tot mij hebt ge sproken. Maar verklaar u nader, zeide Bernard, ik begrijp u niet. Wat bedoelt ge? Robert deelde hem thans in korte trekken mede de stappen, die hij had gedaan, de wei gering van de prefectuur van politie, die er op gevolgd was en de gronden, waarop die weigering berustte. Dus, besloot hij, ik heb een oogenblik MAATSCHAPPU VAN VERZEKERING OP HET LEVEN nadat de nieuwe president der repu bliek gekozen zal zijn, het ministerie- Herriot ten tooneele, dat, zooals wij vroeger uiteengezet hebben, zich nog slechts zoolang zal kunnen handhaven, als de socialisten het steunen. Het is niet onmogelijk, dat de linkerzijde nog eens reden zal hebben het te betreuren, dat zij Millerand als President ten val heeft gebracht. Op het Elyseé was hij voor haar nog tot September 1927 on schadelijk. Zoodra hij zich echter bij de eerste de beste gelegenheid tot Sena tor of tot Kamerlid heeft laten verkie zen, zal het cartel van links te merken krijgen, dat hij tot de oppositie be hoort. Uit Valona wordt aan de Corriere d'Italia gemeld, dat Tirana in handen der opstandelingen gevallen is. De regeering is gevlucht. Het bulletin omtrent Seipel's toe stand van 's avonds zegt: Temperatuur 38, pols 130, ademhaling 32. De toe stand van de long is onveranderd. Des middags vertoonde zich over het heele lichaam netelroos, wat een tempera- tuursverhooging en versnelling van den pols tengevolge had. Volgens een mededeeling van de Amerikaansche begrootingscommissie zal het loopende dienstjaar met een overschot van 350 a 400 millioen dollar sluiten. gedacht, dat gij het waart, gij, mijn broer, die mij zoo meedoogenloos terugstootet, en dat heeft mij vreeselijk doen lijden. Ik zou zóö gehandeld hebben? riep Bernard verontwaardigd. Ik schaam me er over, dat ik het heb kunnen veronderstellen, maar het verzet had plaats In naam van de familie De Pra bert. Ik weet dat gij den naam niet hebt willen behouden, dien ik onteert heb en dat gij dien van onze moeder liebt aangenomen. Dat was uw recht en ik keur die handels wijs ten volle goed, maar, Bernard, wanneer gij u niet tegen mijn verzoek hebt verzet wie dan? Ik weet het niet, mijn vrouw waar schijnlijk. Zij toonde een vreeselijke onrust toen zij, door de onbescheidenheid van een harer gasten, den kapitein der gendarme rie Barillet, vernam, dat gij op het punt stond, naar Frankrijk terug te keeren. Maar nu is zij haar bevoegdheid te buiten ge gaan, dat zal ik niet dulden, ik zal haar ter verantwoording roepen. Waartoe zou dat dienen en wat be kommer ik mij er om, zeide Robert zacht zinnig. Die vrouw kent mij niet, evenals uw zoon mij kent. Voor hen ben ik slechts de moordenaar, de ontsnapte galeiboef, waarvan men slechts met afschuw spreekt en waar men zich voor in acht neemt als voor een schadelijk dierik ben de doode, sedert vele jaren begraven en die" eensklaps uit zijn graf opstaat. Ik begrijp hoe zij over mij denken en ik kan hun daaromtrent niets verwijten. Mijn groote verdriet was echter, dat gij er stilzwijgend in hebt kunnen toe stemmen, dat men maatregelen tegen mij nam. Neenriep Bernard uit, met. een kracht, die men niet van hem gewoon was. Gij hebt daar dus niet in toegestemd, Bernard? Zeker niet,' ik wist er niets van, want had ik het geweten, dan zou ik het uit drukkelijk verboden hebben. Brave Bernard, het maakt mij zoo ge lukkig, overtuigd te zijn, dat gij onbekend zjjt met de maatregelen der politie, die te gen mij zijn genomen, hoewel die vrij on schadelijk zijn, dat gil zelfs niet weet, dat de toegang tot uw huis door geheime po litiebeambten wordt bewaakt, die last heb ben om Robert Duhesme in hechtenis te nemen, wanneer hij de vermetelheid mocht hebben, zich hier te vertoonen. Geheime politiebeambten in mijn huis? .Ta, ik heb heli gezien, zij houden de wacht met een ijver, die bewijst dat zij door hun lastgevers ruim betaald worden. Mijn God, zoo iets valt hier voor en ik weet daar niets van? Maar hoe zijt ge dan hier gekomen? Ik ben over het hek van den tuin ge klommen en als een dief ben ik bet huis binnengeslopen. Gisteravond heb ik u aan dit venster gezien en ik was gelukkig ge noeg mijn weg te vinden door de gangen van uw huis zonder iemand te ontmoeten. O! broer, na alles wat ik gezien, wat ik gehoord heb, ben ik overtuigd dat ik er goed aan deed, hier te komen. Bernard de Prabert antwoordde niet. Hij had het gelaat in zijn lange, verma gerde handen verborgen en mompelde: O! schande! O! treurige gevolgen van mijn zwakheid en mijn gebrek aan moed. Toen hij een oogenblik later het hoofd ophief, vertoonden zijn trekken, tot verba zing van Robert, niet meer die kalme gela tenheid en zwakke onderwerping, die sedert jaren karaktertrekken van hem geweest waren. Zijn gelaat drukte een vaste wils kracht uit, zijn oogen straalden met leven- digen glans en op zijn voorhoofd vertoonden zich dreigende rimpels. Met vaste stem, zijn stem van vroeger, toen hij nog bevelen gaf aan een leger van werklieden in zijn fabrieken en die hoven het geraas der machines uitklonk, hernam hij: Vergeef het mij Robert, ik heb mijn gezag als hoofd van mijn gezin verloren, men veronachtzaamt mij en bekommert zich niet om mijn wil. Ik ben een vreemde ling in mijn eigen huis geworden, mijn be dienden erkennen mij zelfs niet meer als bun meester en alles kan hier in mijn naam gebeuren, zonder dat ik er iets van weet. Dat is de zwakheid, lafheid, die voortspruit uit een verblinde liefde, die mij eens geluk kig maakte, maar die mij thans nameloos doet lijden. Doch nu is het te ver gegaan, ik wil alles herstellen, gerechtigheid uit oefenen over anderen en over mij zelve Een ondankbare en nuttolooze taak, broei', het is daartoe nu toch reeds te laat. Men kan zijn leven niet herstellen met een enkelen hamerslag, evenals een verbogen ijzer. Laat de zaken hnn beloop nemen, ik zou ook niet willen dat er door mij hier in huis tweedracht en wanorde werd gesticht. Kom tot bedaren, Bernard. Het was een be hoefte van mijn hart, die mij hierheen dreef. Buiten u en in zjjn gedachten voegde hij er bijen mijn zoon bestaat er voor mij niets meer op de wereld. Ik wilde u alleen vergiffenis vragen voor bet leed, dat ik u berokkend heb en misschien ook wilde ik u zeggen, dat mijn misdaad niet zoo groot, niet zoo afschuwelijk was, als zjj in de oogen der menschen wel schijnt. In die mis daad van Miramont-la-Montagne is nog heel wat, dat niet opgehelderd is. Het is waar, zeide Bernard, die door de woorden van zijn broeder weer een wei nig tot kalmte was gekomen en wiens ge dachten weer een heel anderen loop geno men hadden, voor de rechters hebt gij een hardnekkig stilzwijgen bewaard. Omdat ik geen woord tot opheldering kon spreken, omdat ik geen verzachtende omstandigheden kon aanvoeren, zonder m n huiselijk leven in het openbaar bloot te leggen, zonder een blik te doen slaan op den bodem van mijn gebroken hart en aan te t.oonen hoe mijn geluk voor altijd was ver nietigd. En dat wilde ik niet, dat kon ik niet, trouwens, ik zocht den dood. Arme Robert Maar de bekentenis, die ik niet voor het hof van assises te Riom heb willen af leggen, zal ik thans Bernard De Prabert viel hem in de rede. Robert, ik heb u vergiffenis geschon ken, zonder eenigermate te onderzoeken in hoeverre gij schuldig waart. En dat bewijst voor uw edel hart, uw broederlijke genegenheid, maar laat mij u I alles zeggen, ik wil dat gij de zuivere, wreede waarheid zult kennen, dat zal voor I mij een verlichting zijn. Ik ben schuldig ver- klaard ook wegens diefstal, Bernard. Een j dief, ik, Robert Duhesme, de zoon van den 1 edelen, rechtschapen man, die onze vader was, een dief - Helaas! Door welk een samenloop van omstan digheden heeft die vreeselijke ramp plaats gehad? Dat heb ik tot heden nog aan nie mand verteld, De oorzaak daarvan was een booze genius, die mij voet voor voet door liet leven volgde en die mij op een onbe waakt oogenblik in den afgrond wierp. Die booze genius behoef ik het u nog te zeg gen was een vrouw, of liever een mon ster. Vloek, driewerf vloek over den dag, toen ik haar voor het eerst ontmoette. Gü weet hoe weerspannig ik van aard was, hoe ik mij steeds door mijn hartstoch ten liet belieerschen, gij weet ook met welk een dwazen trots ik mij verzette tegen de wijze raadgevingen van onzen vader, hoe ik zijn toorn en zijn rechtmatige gestrengheid op mij laadde. Ik deed verkeerd en toch was het mijn schuld niet, want mijn hart snakte naar liefde, had behoefte aan een onafge broken teederheid. Gescheiden van de mij nen als ik was, deed deze behoefte zich nog sterker gevoelen en schonk ik mijn hart aan het eerste mensehelijke wezen, dat mij ontving met een vriendelijk woord en een glimlach op de lippen. Ik leefde destijds van mijn bescheiden in komen als teekenaar aan de fabriek van de firma Gouin in de Batignolles en ik woon de in een klein huisje aan de rue Legendre, die destijds nog in aanbouw en vol open ter reinen was. Naast mijn huis strekte zich zulk open terrein uit, ongeveer dertig pas in het vierkant en daarop stond een bouw vallig pavilloen, gedeeltelijk van hout, ge deeltelijk van steen en gedekt door oude. gescheurde lappen zink, Er waren twee ka mers beneden en een klein kamertje boven. In deze armzalige woning leefden drie menscheneen muzikant, violist aan het theatre de la Gaëté, en zijn twee kinderen. Vader Lacassagne, zoo werd liij algemeen genoemd, had vroeger talent gehad, bij bad een wals, een ballet en verscheidene liede ren gecomponeerd, waarmede hij naam had gemaakt, maar sedert eenige jaren was bij aan den drank verslaafd en dat doofde alle geest in hem uit, hij kon geen balk muziek meer schrijven en moest zich, om te leven, tevreden stellen met zijn schrale tractement als schouwburgmuzikant. Langzamerhand ging hij ook hier nog achteruit; het em plooi van eerste viool werd hem afgenomen en hij daalde af in de laagste rangen van het orkest. (Wordt vorvolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1924 | | pagina 1