Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
jonge vrouw.
Trampraatje.
FEÜLLET0N
„N00RD-BRABAND'
NUMMER 4
ZATERDAG 10 JANUARI 1925
48e JAARGANG.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdreaECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
In de practijk zal zich als van zelf
de vraag opdringen: wat zal worden
opgericht een vereeniging of wel een
stichting?
Ik meen hier niet beter te kunnen
doen dan beknopt weer te geven wat
Mr. I. B. Cohen hierover zegt in zijn
werk: „De landarbeiderswet en hare
toepassing. 0
Het onderscheid tusschen Vereeni
ging en Stichting bestaat hierin dat de
vereeniging leden heeft, de stichting
niet.
De leden richten de vereeniging op,
vormen de hoogste macht, kiezen een
bestuur en beslissen over verschillende
aangelegenheden. Een stichting wrordt
meestal opgericht door één persoon.
Hij stelt bij stichtingsbrief een zeker
kapitaal onder een bepaald bestuur,
dat dit kapitaal zal beheeren en de in
komsten daarvan zal aanwenden op
de in den stichtingsbrief bepaalde
wijze. De stichting heeft wel een be
stuur maar geen leden.
De vereeniging krijgt rechtspersoon
lijkheid door de Goedkeuring.
Wordt zij opgericht voor langer dan
30 jaren dan geschiedt deze Goedkeu
ring bij de Wet anders bij Koninklijk
Besluit.
Teneinde veel omslag te vermijden
richt men ze gewoonlijk op voor 29
jaren of 29 jaren en 11 maanden.
Een stichting ontstaat meestal bij
testament of notarieele acte. Goedkeu
ring wordt niet gevraagd.
Wil een vereeniging of stichting op
treden als uitvoerster der landarbei-
ders»vet dan moet de toelating als zoo
danig worden aangevraagd, hetgeen bij
Kon. Besluit wordt verleend.
Beide rechtsvormen, vereeniging en
stichting hebben hun voor- en nadee-
len.
Bij de vereeniging heeft men eerst
goedkeuring en daarna toelating te
vragen bij de stichting is het laatste
voldoende.
Daarentegen moet men bij de stich
ting de kosten van een notarieele akte
maken wat bij een vereeniging achter
wege kan blijven. De vereeniging heeft
leden waaraan het voordeel verbonden
is, dat men tal van belangstellenden in
de landarbeiderstoestanden in den
kring der deelnemers kan opnemen en
een soms aanzienlijk bedrag aan con
tributie kan bijeenbrengen. De organi
satie en administratie wordt daardoor
ook evenwel ingewikkelder, naast de
bestuursvergadering zullen er ook le
denvergaderingen moeten worden ge
houden wrat vooral in gemeenten met
uiteenliggende wijken groote bezwa
ren kan opleveren. Bij de stichting is
de organisatie en administratie veel
eenvoudiger: geen ledenlijsten, geen
leden, geen vergaderingen enz. Tot zoo
ver Mr. Cohen.
Er is hierin veel dat pleit voor een
stichting, temeer daar het bedrag aan
kapitaal niet zoozeer in den weg staat,
immers een kapitaal van 25.des
noods van 10 is voldoende.
Dat neemt niet weg dat ook de ver
eeniging zijn onmiskenbare voordee-
len bezit, temeer als men gaat werken
met aandeelen.
Toch geloof ik dat hier plaatselijke
omstandigheden voor elke gemeente
den doorslag zullen geven welk insti
tuut voor haar het best geschikt is.
Men houde rekening met de volgen
de punten;
le. iedereen, dus niet enkel land
arbeiders, kan lid zijn van de vereeni
ging;
2e. de vereeniging moet als gevolg
der bepaling dat er maar één in de ge
meente mag bestaan strikt neutraal
zijn;
3e. De bedoeling van den Wetgever
is dat er geen Naamlooze Vennoot
schappen zullen worden opgerfcht, om
dat deze 't behalen van winst beoogen,
wat zooals de Memorie van Toel. zegt
met het karakter der wet in strijd is.
Bovendien heeft men daar een vast
kapitaal verdeeld in aandeelen. Alleen
de aandeelhouder is lid. Dit zou belem
merend werken in dit geval.
4e. Ook de Coöperatieve vereeni
ging is verkeerd omdat zij beoogt het
belang der leden, terwijl in ons geval
een niet lid evenveel recht heeft.
Aan welke bijzondere eischen voort
vloeiend uit de landarbeiderswet moet
de vereeniging voldoen?
1. Uitsluitend ten doel hebben de
bevordering van de verkrijging van
onroerend goed door landarbeiders.
2. De Statuten moeten bevatten:
a. een bepaling, die aan het bestuur
de bevoegdheid geeft toelating en
handhaving daarvan te verzoeken;
b. dat er geen hoogere rente zal
worden uitgekeerd van het stamkapi
taal dan 4 pCt.;
c. dat de bestuurders, uitgezonderd
voor verrichte werkzaamheden, geen
geldelijk voordeel zullen genieten;
d. dat de winsten enkel zullen be
steed worden ter bevordering van het
doel;
e. dat vervreemding of bezwaring
van onroerende goederen door de ver
eeniging enkel zal kunnen geschieden
met goedvinden van Burgemeester en
Wethouders;
f. dat intrekking der toelating, ont
binding der vereeniging met zich
brengt;
g. dat dan de overschotten zullen
vervallen aan de gemeente;
h. dat jaarlijks aan B. en W. een be
redeneerd verslag met bijvoeging van
balans en van winst- en verliesreke
ning zal worden gezonden;
i. dat ontbinding onmiddellijk zal
worden bericht aan den Minister van
Landbouw;
j. dat elke wijziging pas van toe
passing zal zijn vanaf den dag, volgen-
18)
(nrrrp) W A A LW UK^
de op dien waarop de toelating zal wor
den gehandhaafd;
k. dat bij ontbinding, voor de veref
fening, bezittingen, met de daarop rus
tende lasten en verplichtingen en alle
schulden zal worden aangeboden aan
de gemeente, tegen teruggave van het
gestort kapitaal onder voorwaarde dat
die eigendommen hun bestemming zul
len behouden om te dienen tot bevor
dering van de verkrijging van onroe
rend goed door landarbeiders.
3. De statuten of akte mogen geen
bepalingen bevatten, waaraan leden,
aandeelhouders of anderen het recht
ontleenen tot het verkrijgen van eigen
dom van onroerende goederen der ver
eeniging of stichting.
't Ligt niet in mijn bedoeling een ont-
werp-Statuten te leveren. Een zaak
wilde ik nog even aanroeren, nl. de
Geldmiddelen der Vereeniging.
De wet eischt niet dat de vereeni
ging een aandeelenkapitaal zal vormen,
er zijn trouwens nog al bezwaren aan
verbonden.
Wil men het toch doen, om zoodoen
de in den eersten tijd van het bestaan
de uitgaven te bekostigen, dan kan
men aandeelen uitgeven van 25.of
10.op naam of aan toonder. Wie
een aandeel heeft op naam is daardoor
lid en vrij van contributie.
Het contributie bedrag kan in het
huishoudelijk reglement worden ge
regeld.
Dit kan voor rechtspersonen anders
zijn dan voor natuurlijke personen.
(Wordt vervolgd).
[jDOOR ERVARING STERK.
BINNENLAND.
Het voorloopig bestuur van het
l R. K. Werkliedenverbond heeft aan het
bestuur van den Alg. Bond van R. K.
Rijkskieskringorganisaties een brief
gericht naar aanleiding van de door
het bondsbestuur gepubliceerde pun
ten als concept-program van actie 1925.
Het schrijft, punt 6 als volgt geformu
leerd te willen zien:
6. Bevordering van zoodanige ont
wikkeling der arbeidswetgeving dat
steeds meer regelingen betreffende de
arbeidsovereenkomst in bedrijf en m-
derneming getroffen kunnen worden
door colleges, samengesteld uit ver
tegenwoordigers van de organisaties
van werkgevers en werknemers, behou
dens goedkeuring en toezicht door de
overheid, binnen de grenzen door de
wet gesteld. In dezen geest, mede wet
telijke regeling van de collectieve ar
beidsovereenkomst, inclusief de moge
lijkheid tot verbindendverklaring, ge
lijk opgedragen aan de samenwerkende
organisaties van werkgevers en arbei
ders.
Waar uit de oorspronkelijke formu
leering o.i. niet anders kan worden op
gemaakt dan hetgeen met deze aanvul
ling ter verduidelijking nader wordt
aangegeven, meenen wij, aldus de brief,
dat deze aanvulling en wijziging alle
aanbeveling verdient.
Ingezonden Mededeelingen.
Het was in lijn 3 der Amsterdamsche
Gemeentetram. Echo's van hoestende
lieden. Juffrouw tot medepassagier:
„Kunt U nu begrijpen. Mijnheer, dat
er in Amsterdam nog zooveel hoes
tende en kuchende menschen zijn. waar
men toch in elke tram kan lezen, dat
Akker's Abdijsiroop daar zoo goed
voor is. Op mijn woord, ik begrijp
soms de menschen niet" 1
(Historisch
Ten slotte zagen wij gaarne, in ver
band met de huidige situatie en met het
oog op de toekomst van onze steeds
toenemende bevolking, een punt opge
nomen, betreffende de bevordering
van de volkswelvaart. Dit punt zou on-
zes inziens zóó kunnen luiden:
7. Krachtige bevordering van eigen
nijverheid en van welvaart o.a. door
verbetering van verkeersmiddelen, ont
ginning van woeste gronden en van
zich in onzen bodem bevindende rijk
dommen.
I Het is wel waar, dat in het program
van 1922 een daarop betrekking heb
bend punt voorkomt, doch het schijnt
ons in de huidige situatie geen overbo
dige weelde, dit punt voor de volgende
regeeringsperiode nog eens naar voren
te halen.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsche en Langstraatscbe Courant,
DU blad verschijnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden en*,
franco te «enden aan den Uitgever.
PrU» der Ad verten tlën
20 cent per regelminimum 1.50
Reclames 40 cent per regel.
BU contract flink rabat.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 0 aur ln ons besit
■Dn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
EERSTE DEEL.
Zijn rood. ontsteld gelaat, zqne zenuw
achtige bewegingen en zqne verwoede oogen
toonden klaarblijkelijk dat hij aan eene bui
tengewone ontsteltenis ten prooi was.
Mevrouw, zeide hij op korten, koelen,
bitteren toon, ik heb u een groot nieuws aan
te kondigen. Uwe moeder is zooeven aange
komen.
Renée richtte zicli schielijk op en liet een
kreet van blijdschap ontsnappen. Die kreet
verraadde een overgroot geluk, de vergetel
heid van al hare kwellingen. De tegenwoor
digheid barer moeder, dacht zD, zou met een
enkelen slag al hare kwalen genezen.
O, riep Wladimir, verheug u zoo niet.
Gij zijt niet vrij. Gij rekent op die onver
hoopte hulp, op de tegenwoordigheid uwer
moeder om mij te ontsnappen en mij te ver
raden. Gij bedriegt u grootelijks. Ziedaar,
waarom ik u verwittig, dat gij u niet ver
heugen moet
Renée luisterde met gebogen hoofd en
wachtte.
GD zult uw moeder zien, hernam Wla
dimir, maar let wel op, onder welke voor
waarden indien een woord, een gebaar van
u onze geheimen verraad, indien een enkele
uitdrukking van uw gelaat in het hart van
mevrouw Cazérès eene onrust opwekt of een
vermoeden doet ontstaan, dan zweer ik u
dat gij zelf haar zult gedood hebben.
Geheel het lichaam van Renée begon te
beven onder den indruk van een zinneloozen
schrik.
O, hij zou het doen. Ja, ja, hD zou den
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
A. VAN DER PLUIJM.
afschuweiyken moed hebben ook nog die
vreeselijke misdaad te plegen. De eerste
misdaad moestt tot zoovele andere leiden.
Wladimir voegde erbij
Gö begrijpt wel, niet waar, dat, na
betgeen gebeurd is, niets mij weerhouden
zal. Herhaal dat goed in u zdve, en als uwe
moeder een ongeluk overkomt, zult gö er
u zelve van te beschuldigen hebben. De
gouvernante van Ny-Slott zal hier komen
om u in uwe vertrekken terug te geleiden.
Kleed u behoorlijk aan, doe al de sporen
van de ontsteltenis welke deze nacht u ver
oorzaakt heeft verdwijnen, of ik beloof u
niets meer. Gij hebt reeds moeten bemerken
dat Ik trouwe dienaren heb; ik kan op ben
rekenen, bun eigen belang is mij daar de
zekerste waarborg van.
Denk du9 wel na over mijne woorden en
weet er u naar te gedragen.
Daarop verliet graaf Paloutine de gevan
genis waarin hij zijne vrouw ongesloten
hield
Op het oogenblik zelf dat Renée in den
toren teruggebracht was en dat Wladimir
Paloutine en zijne medeplichtige heradem
den weerklonk de bel der groote poort.
De zware eikenbouten, met groote ijzers
beslagen zijvleugels rolden zwaar op hunne
hengsels, en een klein, ganscb met stof
overdekt rijtuig kwam onder het somber ge
welf binnengereden.
Uit dit rijtuig stapte de moeder van Renee
en haar gelaat droeg de sporen der ver
moeidheid en van eene kwellende onrust.
Ondervraagd door den portier ,bad de
arme vrouw geantwoord
Zeg graaf Wladimir Paloutine dat ik
zijne schoonmoeder ben, de moeder van de
gravin en dat ik mijne dochter kom bezoe
ken.
Baron Cazérès, hoe listig en doortrapt
ook had een misslag begaan. Het huwelijk
van Renée was nog maar ternauwernood
ingezegend en Wladimir was nog maar pas
met zijn jonge vrouw vertrokken, toen hij
mevr. Cazérès verlaten had.
Toen bad de ongelukkige moeder eene
onrust in haar voelen opkomen die met den
dag aangegroeid was. Zou zij zich nogmaals
hebben laten bedriegen? Zou het monster,
die haar tot slachtoffer gekozen had, een
nieuwe misdaad gepleegd hebben, eerloozer
en wreeder nog dan de voorgaanden?
Ten prooi aan folterende angsten, had zij
gewacht, geduld gehad, hare dochter bewee-
nend. haar roepend tijdens hare pijnigende
slapelooze nachten. Daar er geen brieven
kwamen, daar zij voortdurend zonder nieuws
bleef, had zij eindelijk hare laatste geldmid
delen vereenigdzij had het weinige ver
kocht dat haar nog overbleef, tot zelfs de
laatste gedenkenissen barer vroegere weelde
en was naar Rusland vertrokken.
De reis was lang en pijnlijk geweest, maar
eindelijk toch was zij te Revel aangekomen,
waar zij een rijtuig genomen had dat haar
naar Ny-Slott bracht.
Daar, in de kamer, die voor haar bestemd
was, wachtte zij nu op de verschijning barer
dochter, terwijl haar hart van ongeduld en
tevens van onbepaalden angst klopte.
Wladimir was by haar gekomen en, met
een overdreven vervoering, had hij zijne
schoonmoeder het beste onthaal gedaan. Zij
hadden, zeide hij, een bewonderenswaardige
reis gedaan, tijdens dewelke Renée het groot
ste genoegen genoten had. Bij hunne aan
komst op Ny-Slott, was er oen onherstel
baar ongeluk gebeurdPrins Demetrius was
schielijk gestorven. Het hoofd der familie
was eerst daags tevoren begraven. Reuée
zou aanstonds komen. Zij was bezig zich
inderhaast te kleeden.
Inderdaad de jonge gravin verscheer
weldra.
Bleek, ontroerd en met e«n koortsigen
glans ln de oogen. Zij wierp zich aan den
hals harer moeder:
Moeder, welbeminde moeder.
Zij weerhield zich, een kreet van schrik
bestierf op hare lippen.
Mevr. Cazérès had ook hare armen om den
hals harer dochter geslagen.
Achter haar, werd op hetzelfde oogenblik
en zonder het minste gerucht een gordijn
opgelicht.
En daarachter had Renée eene helsche
verschijning gezien.
Rurick hield zich daar verborgen, met een
revolver in de hand en de loop van dat wa
pen was op de moeder der jonge gravin ge-
richt.
Een schok van zinneloozen schrik had
Renée op dat oogenblik het spraakvermogen
ontnomen.
Abonneert op en Adverteert in
J)E ECHO VAN HET ZUIDEN",
het meeat gelezen blad in de Lang
•t.rnat en nerino
Dat was geen vergissing.
Neen, neen. Zij had goed, zeer goed ge
zien, de eerlooze Rurick hield zich daar ver
borgen, hen bespiedend van achter dat zwaar
behangsel. Een woord, een gebaar. En Renée
zou zelf, zonder het te willen, hare moeder
ter dood veroordeelen.
De ontroering was te geweldig.
Ondanks al de inspanning harer krachten
kon de jonge vrouw geen enkel woord uit
brengen. i
•tWas Wladimir die haar ter hulp kwam
en, dank zij een ijzige koelbloedigheid den
al te zeer gespannen toestand redde.
Beste Baronnes, riep hij, Renée is zoo
verrast en zoo diep ontroerd door uwe komst
waarop zij niet voorbereid was, dat u te zien
en te omhelzen, een geluk boven hare krach
ten is. Zie dan toch, baronnes, hoe bleek zij
is, hoezeer haar hart klopt. Zou men niet
zeggen dat zij onpasselijk gaat worden? dat
zij van geluk in bezwijming gaat vallen. Gra
vin, herstel u en wees kalm, ik smeek er u
om. Gij zult uwe moeder verschrikken in
dien gij niet tot bedaren komt. Welaan, lui
ster naar mij, wees kalm of liever ween.
Ween Renée, de tranen zullen uwe zenuwen
ontspannen.
Een lang gesnik ontsnapte aan de lippen
van Renée.
En opnieuw met hare armen den hals van
mevr. Cazérès omvattend, riep zij met ge
broken stem
Moeder, lieve moeder.
Ween, ween, lief kind, herhaalde de
graaf met een wondergoed geveinsde ver-
teedering, ik zelf kan slechts met moeite
mijne ontroering onderdrukken. Ween.
Mevrouw de gravin, is zeer zenuwach
tig, sprak eene .zachte, zeemzoete stem.
Renée sidderde en richtte schielijk het
hoofd op.
Hare oogen ontmoeten die van Sophie
Mosser.
Een vluchtige blik van de huishoudster
ging van het gordijn waarachter Rurick ver
borgen zat, naar de gravin en terzelfder* yd
ging dit gebarenspel vergezeld van een die
pe, nederige hoofdbuiging.
De stryd was onmogeiyk.
Renée overlaadde hare moeder met lief
kozingen, immer snikkend en weenend. Af
gebroken woorden sprekend en haar her-
haaldeiyk omhelzend, prangde zy hare moe
der zenuwachtig om haar hart, alsof zy haar
met haar lichaam tegen een gevreesden aan
val had willen beschutten.
Myn dierbaar kind, herhaalde mevr.
Cazérès, ten prooi aan een onzeggeiyke ont
roering, wees kalm, ik smeek er u om. Nooit
heb ik u zoo gezien. Gy gaat u zelf een onge
luk aandoen.
Renée is al te teergevoelig, sprak Wla-
Liefste gravin, voegde hy erby, ik laat
u alleen. Maar, vooraleer my te verwyde-
ren, sta ik er op uwe moeder te bedanken
voor haar bezoek.
Op een gebiedend gebaar van den mees
ter. verliet Sophie Mosser de plaats, voor
afgegaan door Wladimir.
Voorby de gravin gaande, maakte zq nog
maals eene diepe, nederige buiging.
Renée sidderde opnieuw.
Het scheen haar toe dat het behangsel
opnieuw bewogen werd, als om haar te ver
wittigen dat zy zich met hare moeder niet
alleen bevond.
Ja, het was wel zeker, de schrikwekkende
Rurick bevond zich nog altyd op zyn bc-
spiedingspost, gereed om aan de eerlooze
bevelen van Wladimir te gehoorzamen.
Welaan, sprak mevrouw Cazérès. toen
zy zich met hare dochter alleen zag, welaan,
Renée, spreek nu eens met my, en vooral,
wees nu eens bedaard.
Ik zie u, goede moeder. En ik ben ge
lukkig, zeer gelukkig, stamelde de jonge
gravin. Ik heb zooveel
Zy zweeg opeens verschrikt.
Wat ging zy zeggen? Was zy niet op
het punt over haar ïyden te spreken. Was
dat de bekentenis niet, die haar ontsnapte?
Had hare moeder niet reeds verbaasd het
hoofd opgeheven en haar ondervragend aan
gekeken
(Wordt vervolgd.)