DE ECHO VAN HET TUIDEN
FEÜ LLETON
DERDE BLAD.
47)
PROVINCIAAL NIEUWS.
W
No. 33 Zaterdag 25 April 1'
De aanstaande uitvoering van
Mendelssohn's „ELI AS"
op 7 en 8 Mei a.s. te Waalw^K.
IV.
Als nu Achab aan Izébel alles te ken
nen gaf, wat Elia had gedaan, ook dat
hij al de profeten met het zwaard had
gedood, zoo zond Izébel eenen bode tot
Elia, om te zeggen: De goden mogen
mij straffen, indien ik niet, morgen
om dezen tijd, met uw leven zal doen,
wat gij met hun leven hebt gedaan.
Toen werd hij bevreesd en maakte
zich op en vluchtte om zijn leven te
redden. En als hij te Berséba in .Tuda
kwam, liet hij zijnen dienaar aldaar
achter, maar hijzelf ging eene dagreis
ver in de woestijn. En hij zette zich ne
der onder eene bremstruik; en hij be
geerde te sterven, zeggende: Het is
genoeg, Heer; neem nu mijn leven,
want ik ben niet beter dan mijne vade
ren. En hij legde zich op den grond en
sliep in. Maar zie, een engel raakte
hem aan en zeide: Sta op, eet. En als
hij omzag, zoo bevond zich bij zijn
hoofd een geroosterd brood en een
kruik water. En hij at en dronk en
legde zich- weder te slapen. Maar de
engel des Heeren kwam ten tweeden
male, raakte hem aan en zeide: Sta op,
eet; want de weg zou te lang voor u
zijn. En hij stond op en at en dronk;
en hij ging, door de kracht dier spijze,
veertig dagen en veertig nachten, tot
aan den berg Gods, Horeb. En hij ging
in eene spelonk en vernachtte aldaar.
En het woord des Heeren kwam tot
hem: Wat. doet gij hier, Elia? En hij
zeide: Ik heb zeer geijverd voor den
Heer, den God der heirscharenwant
de kinderen Israels hebben Uw verbond
verlaten, Uwe altaren afgebroken en
Uwe profeten met het zwaard gedood
en ik alleen ben overgebleven, en zij
staan mij naar het leven. De Heer
zeide: Ga uit en plaats u op den berg
voor het aangezicht des Heeren. En als
de Heer voorbij zoude gaan, ging vóór
hem henen een geweldige storm, die
bergen scheurde en rotsen deed splij
ten; maar de Heer was niet in den
storm. Na den storm kwam eene aard
beving: maar de Heer was niet in de
aardbeving. En na de aardbeving een
vuur; maar de Heer was niet in het
vuur. En na het vuur het suizen eener
zachte stilte. Als Elia dat hoorde, be
dekte hij zijn aangezicht met zijnen
mantel, ging naar buiten en stond aan
den ingang der spelonk. En zie, eene
stem kwam tot hem: Wat doet gij
hier, Elia? Hij zeide: Ik heb zeer ge
ijverd voor den Heer, den God der
heirscharen; want de kinderen Israels
hebben Uw verbond verlaten, Uwe al
taren afgebroken en Uwe profeten met
het zwaard gedooden ik alleen ben
overgebleven, en zij staan mij naar het
leven. En de Heer zeide tot hem
Keer terug op uwen weg, en ga naar de
woestijn van Damaskus, en zalf daar
Hazaël tot koning over Aram; en zalf
Jehu, den zoon van Ximsi, tot koning
over Israël; en zalf Elisa, den zoon
van Safat, tot profeet in «uwe plaats.
En het zal geschieden: wie aan het
zwaard van Hazaël ontkomt, dien zal
Jehu doodenen wie aan het zwaard
van Jehu ontkomt, dien zal Elisa doo
den. Maar Ik zal er zevan duizend in
Israël doen overblijven: alle knieën,
die zich niet hebben gebogen voor
Baal, en allen mond die hem niet heeft
gekust.
oratorium EliasKennTfwnakën^teTTerï
de volgende personen voor:
Elias, profeet Bas.
Obadja, opziener van koning
Achab Tenor.
Achab, koning over noordelijk
Israël Tenor.
De weduwe van Sarfat Sopraan.
Een knaap Sopraan.
Koningin Izébel Alt.
Een Engel Alt.
De schitterende dubbelkwar-
tetten, die in het grootsche
Oratorium Elias voorkomen
zullen mede gezongen wor
den door de dames Mannaerts
Pessers, Verbunt-Janssen, en
de heeren Leo Verschuren en
H. Lejeune uit Tilburg.
I)e solisten, waarmede we in het
Indrukwekkend is reeds de aanhef
van het oratorium, doordat aan de
ouverture vooraf gaat de vreeselijke
strafvoorspelling van den profeet Elia
aan den volke Israels:
„So wahr der Hcrr, der Gott Is
raels lebet, vor dcm ich steheEx
soil die se Johrc weder Tau noch Re
gen kommen, ich sage es denn
Na deze woorden zet liet orkest de
eigenlijke ouverture in; hierin wordt
door de muziek weergegeven de angst
en de nood, die zich reeds onder het
volk doen gevoelen. Elia heeft waar
heid gesproken, want de ellende ten
gevolge van de groote droogte stijgt
steeds 1 De strijkmuziek schildert dui
delijk den toestand van toenemenden
onrust en angst onder het volk, totdat
hierin tenslotte het hoogtepunt wordt
bereikt, n.m. als de mensclielijke stem
te hulp komt, door een koor, waarin
genadesmeeking en angst om den voor
rang strijden:
.Jiilf Herrl Willst du tens denn
gar veriilgenetc.
Dit koor wordt afgewisseld door een
duet voor vrouwenstemmen:
„Ziotb xtreckt Hire Hande a us, und
da 1st Niemand, der sic troste".
En, als ware het een antwoord op
dezen klaagzang, doet thans Obadja,
vertolkt door den tenor, zich liooren in
een waarschuwing aan het volk, om
toch terug te keeren tot Jehova
.ycrrcisset cure llerzen und
nicht care Kleider.
Urn unsrer Sünden Willen hat
Elias den Jlimmel verschlossen
durch das Wort des Hcrrtrl"
'Bekeert II! zoo roept hij het volk
van Israël toe, want God is genadig
en groot is zijn goedertierenheidDit
recitatief wordt gevolgd door een heer
lijk-mooie tenor-aria
„No ihr mich von ganzem Herzen
suchet, so will ich mich finden las
sen," etc.
Men lette er hier op, hoe prachtig
melodieus Mendelssohn het oprecht ge
loof van Obadja tracht te schilderen,
in diens diepe smeeking aan het volk,
zich toch te bekeeren, vóór de ellende
nog hooger zal stijgen.
Maar de wanhopigen willen hem niet
geloovenzij wanen zich voor eeuwig
gevloekt, want zij herinneren zich <le
voor hen thans ontzettend klinkende
woorden uit de wet des Heeren:
..Denn ich der Herr. dein Gott,
ich bin cin eifriger (d.i. naijverig)
Gott, der da heimsucht der Voter
Misscthat au den Kindern, bis ins
dritte und vierte Glied derer, die
mich liassen".
Machtig klinkt deze koraal, 'na het
voorafgaand snel tempo!
In het nu volgend recitatief vertolkt
de alt een engel, die aan Elia beveelt,
zich naar de beek Krith te begeven
(z.b.). Deze alt-solo wordt afgewisseld
door een dubbel-kwartet. Zooals we
weten, vêroröög^eclncr ue beek, waar
na de profeet gaat naar de weduwe
van Sarfat. In het verhaal lezen we dan
verder, dat het kind der weduwe ziek
wordt en sterft; zij wijt dit in haar
wanhoop aan Elia, wien zij echter te
vens smeekt, haar te helpen.:
...,,/filf meinem Sohnl Es ist kein
O dcm mehr in ihm".
De wanhoopskreten der vrouw (so
praan), (mn lette hier op het schrijnen
de motiefje, ook in de begeleiding) de
troostwoorden van Elia, zijn bidden
tot Jehova, om het kind liet leven te
rug te geven, de ongeloovigheid der
weduwe en haar blijdschap bij de woor
den van Elia
,,«S'iehe da, dein Sohn lebet",
zijn samengevlochten in een prachti-
gen beurtzang, die door het koor wordt
opgevangen en voortgezet in liet echt
Mendelssohn's zoetvloeiende
Wohl dcm, der den Ifcrm fürchtct",
etc.
(Wordt vervolgd).
w- --
Het heeft zin en is onmisbaar
omdat het kiesreglement voorschrijft
dat de kiezer in de gelegenheid moet
worden gesteld zijn slem op het
Politiek Advies in zijn geheel uit te
brengen.
Het heeft verder zin omdat wie op
het Politiek Advies stemt daarmee te
kennen geeft, dat hij geen bijzondere
voorkeur heeft voor één der candi-
daten van het Politiek Advies en
ook de rangorde der candidaten hem
bevredigt.
Is er voor de uitkomst verschil
tusschen het stemmen op het Poli
tiek Advies zonder meer en het
stemmen op een der candidaten
van het Advies.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
TWEEDE DEEL.
Dit vertrek had e°n voorkomen van
somberheid en strengheid. Men zag er een
grooten lessenaar van ingelegd eikenhout:
eene schoone bibliotheek bedekte al de mu
ren. Op den schoorsteen stond, tusschen twee
prachtige kandelaars, een bronzen borstbeeld
van keizer Alexander, hetwelk de czaar als
aandenken geschonken had aan den overste
der officieren in 't blauw.
Een dik tapijt van zwart berenvel verdoof
de alle stappen, elke beweging.
De dubbele deuren van het kabinet waren
overdekt met dikke vlokzijde.
Een windscherm, insgelijks belegd met
vlokzijde, overdekte een geheime opening,
welke uitgang verleende op een kleinen stel
len trap, welke ten hoogste vijftien treden
telde en uitkwam in de Grenelestraat, door
middel van een verborgen deur.
De generaal zette zich neder, onderzocht
een notitieboekje, beschreven met onver
staanbare teekens, wierp dan zijn oogen op
een kleine pendule welke op den lessenaar
stond.
Ah, mompelde hij, het is de beurt van
Karei.
Een eigenaardig kenmeik van die geheime
politic is dat de Russische agenten elkander
niet kennen dan met hun voornamen.
Eenige oogenblikken verliepen gedurende
welke de graaf eenige vluchtige notas nam,
toen eensklaps een dof gerinkel eener bel
geheimzinnig weerklonk.
De generaal drukte met den vinger op een
knop die onder zijn bereik stond, en de wind
scherm draaide op eene spil zonder het min
ste gerucht te maken.
Een kleine, zenuwachtige man. met een
verbrand gelaat en een militaire houding,
verscheen in de opening der geheime deur.
Zijn zwarte oogen. zijn dikke knevel, zijn
krachtdadig uiterlijk, alles verraadde in hem
een werkzamen mensch.
Eene korte, gebroken samenspraak, ving
aan tusschen de twee mannen.
Hebt ge nieuws? vroeg graaf de Thai.
Ja, generaal.
Een spoor gevonden?
Juist.
Van welke kant?
Van den kant van Rusland zelve.
Zoo, en hoe dat?
Dezen avond, om negen uur kwam een
meisje. Nadia Meroff, een agent mijner af-
deeling verwittigen dat Jan Steinberg aan
gekomen is te Parijs.
Het bloed joeg bij den generaal naar het
hoofd.
Hij ademde luid en eene vlam flikkerde in
zijne heldere oogen.
Hij duwde op een anderen knop en een
oogenblik daarna verscheen Ivan in het ka
binet.
Graaf de Thai reikte zijn bediende een
blad papier over, op hetwelk hij inderhaast
een reeks cijfers had geschreven.
De kozak verliet de kamer en door een
onmerkbaar teeken met de oogen, gaf hij
zijn meester te kennen dat hij hem volko
men had verstaan en dat het bevel stipt
zou volbracht worden.
Zich dan tot den officier in 't blauw wen
dend, wien hij den bijnaam van Karei gaf.
sprak hij
Vooraleer een uur verloopen is zult gij
twee afdeelingen agenten onder uwe beve
len hebben. Houd de vrouw goed in 't oog en
den man ook, hoewel hij betrouwenswaar-
dig is.
De officier knikte met het hoofd.
Morgen vroeg, voor acht uur moet ik
uw verslag hebben.
Goed, generaal, zeide Karei.
En hij vertrok ongemerkt gelijk hij ge
komen was.
Nu graaf de Thai alleen was, greep hij
zijn hoofd in beide handen.
Jan Steinberg. Jan Steinberg, mompel-
Waalwijk, 24 April 1925
1. Wat hebben de leden der R K.
Kiesvereeniging in den Rijkskies
kring 's Herlogenbosch op Zondag
26 April te doen
Deel te nemen aan de stemming
over de voorloopige candidaten voor
de Tweede Kamer.
2. Hoeveel voorloopige candidaten zijn
er.
Achttienacht die voorkomen op
wat men noemt het Politiek Advies;
tien die alfabetische candidaten wor
den genoemd.
De acht candidaten van het Politiek
Advies zijn
Sasse van Ysselt, Jhr. Mr. A. F. O.
van, Den Bosch
Fleskens, A. NGeldrop.
Deckers. Dr. L N. Den Haag.
Wintermans. J. J., Eindhoven.
Teulings. Mr F. G. C M, Den
Bosch
Krijgsman, M., Den Bosch.
Kolfschoten, Mr. G M J., Den Bosch.
Loeff, Mr. H. J. M. Drunen.
De tien alfabetische candidaten zijn.
Blokker, W. A. Sittard
Brouns—van Besouw, W. A., Den
Bosch.
Conijn. A. C. F., Doetinchem.
Deelen, H. L. F J, Amsterdam.
Moller, Dr H. W. E Tilburg.
Nispen tot Sevenaar, Jhr. Mr. C. M.
O van, Vught.
Nuyens, W. J F, Boxmeer.
Poll. M. J M. van, Helmond.
Putt, p. P. J. A. van der, Eindhoven.
Waterborg. J. H., Den Bosch.
3. Welk verschil is er tuschen can
didaten van het Politiek Advies en
alfabetische candidaten
Dit verschil, dat de lijst der candi
daten van het Politiek Advies is
opgemaakt door het Adviseerend
College, en dat de alfabetische can
didaten niet door het Adviseerend
College op het Politiek Advies zijn
gebracht of. daar wel opgebracht
(dr Moller en mevrouw Brouns
van Besouw). zich van het Politiek
Advies hebben laten afvoeren en on
der de alfabetische candidaten
plaats genomen.
4. Hoeveel stemmen brengen de leden
der R. K. Kiesvereeniging uit?
Maar één stem.
5. Hoe brengt men zijn stem uit?
Door één blokje zwart te maken.
6 Waar zijn die blokjes aangebracht.
Vóór de woorden „Politiek advies"
en verder vóór den naam van elk
der achttien candidaten.
7. Heeft het blokje voor de woorden
(le hy ontevreden, oh, indien hy het was.
Indien ik hem eindelijk kon aanhouden.
Kon ik hem levend in mijne handen krij
gen.
En de generaal deed met zyn twee kloe
ke handen een gebaar, alsof hij een onzicht
bar en vijand wurgde.
Toen eensklaps schudde hij het hoofd om
deze gedachte van zich te verwijderen.
Kalmte. Kalmte.
Hy bezag opnieuw de penduul.
O. het zijn verraders, ten minste laf
aards. Hoe ongelukkig en hoe schandelijk
tevens zich te moeten bedienen van slechte,
lafhartige ellendelingen, die ik zelf moet
bewaken.
En hy schreef zenuwachtig eenige ge
heime teekens op een papier.
Op dit oogenblik weerklonk opnieuw het
geheimzinnig gerinkel der bel, doch ditmaal
op een andere manier.
De graaf duwde nogmaals op den knop
en weer draaide het windscherm op zyn spil,
om doorgang te verleenen aan twee man
nen, door ons reeds gekendgraaf Wladi-
mir en baron Cazéres.
Paloutine groette op eerbiedige wijze. Ca
zéres echter, had zich op slaafsche wijze
diep gebogen, en zonder de uitnoodiging van
graaf de Thall af te wachten, liet hy zich
in een zetel nedervallen. Men zou gezegd heb
ben dat hij gansch uitgeput was en ten
einde krachten.
Met een sidderende en bevende hand
droogde hy zyn voorhoofd af, waarop zweet
druppels van angst parelden.
Hier behoeven wij een kleine uitwijding
Ie doen. om uit te leggen hoe het komt dat
Wladimir en Cazéres zich in het kabinet be
vinden van den overste der officiers in
't blauw.
Tengevolge van de voorvallen die wy
boven verhaald hebben, had Wladimir alles
in het werk gesteld om geheime agent te
worden onder de bevelen van graaf de Thai.
Met welk inzicht handelde hy zoo?
Nadat hy op het onverwachts zyn neef,
zijn slachtoffer had teruggevonden, nadat
hy opnieuw Renée ontvoerd had. die in zyn
gedachte reeds sinds lang uit den weg was
geruimd, had Wladimir l>y ziclizelven ge
zegd
Wanneer Alexis vry is, zal hy zeker en
Voor de uitkomst is er geen ver
schil aile stemmen op het Politiek
Advies of op een der candidaten
van het Advies uitgebracht worden
samengevoegd,
Wie op één der candidaten van het
Politiek Advies stemt kan daarmee
alleen te kennen geven, dat hij bij
zondere voorkeur voor dien candi-
daat heeft en dit wil toonen,
9. Wat heeft hij te doen die zich
met het politiek Advies niet kan
vereenigen
Wie zich met het Politiek Advies
niet kan vereenigen stemt op één
der alfabetische candidaten.
Torenuurwerk en Luidklokken.
B. en W. hebben aan den Gemeente
raad 't volgende prae advies gezonden
Met groote belangstelling hebben
wij de uitvoering gevolgd van de plan
nen, die het Kerkbestuur der Parochie
St. Jan deed ontwerpen voor de stichting
van een nieuw kerkgebouw. Onze
gemeente is jammer genoeg slecht
bedeeld met de producten van goede
architectuur. Wij zijn dan ook van
gevoelen dat het zeker ook groote
waardeering onderzijds verdient dat
het Kerkbestuur de stichting heeft
aangedurfd van dit monument, dat niet
alleen een sierraad zal zijn voor onze
gemeente doch ook niet zal nalaten,
in het algemeen voor de bouwkunst
in ruimeren krirjg belangstelling te
wekken.
Het imposante bouwwerk nadert
zijn voltooiting Het is ons bekend
geworden, dat het Bestuur uit schen
kingen het aanbrengen van een uur
werk in den toren hoopt te kunnen
bekostigen. Wij meenen dat er termen
zijn, dat door de gemeente een be
drag wordt aangeboden, voldoende
om daaruit die kosten te kunnen be
strijden. Dit bedrag is te ramen op
f 6500,—, dat, zou dan zijn voor het uur
werk met twee daarbij behoorende
klokken.
Zou het geschenk op de eerste plaats
onze belangstelling in dit grootsche
werk hebben te demonstreeren, daar
naast zal het ook voor de ingezetenen
van practische waarde zijn.
Het ligt in de bedoeling dat voor
het uurwerk zes wijzerplaten worden
aangebracht, één op ieder zijvlak van
den toren. Door den buitengewoon
grooten hoogen toren zullen de wijzer
platen in de geheele bebouwde kom
zichtbaar zijn. leder zal zich naar den
tijd dier klok kunnen richten, wat
vooral voor een gemeente als de onze
met haarvele fabrieken en werkplaatsen
wel van belang mag worden geacht.
Wanneer Uwe vergadering met ons
voorstel kan instemmen, verzoeken
wij u een crediet te verleenen van
ten hoogste f6500,—met de bestem
ming, dat daaruit de kosten van
aankoop en installatie van een toren
uurwerk met twee klokken worden
bestreden aankoop en installatie over
te laten aan het Kerkbestuur, dat aan
ons College te zijner tijd de noodige
crediet zal hebben over te leggen.
Wordt hiertoe besloten dan achten
wij het wel aan te bevelen dat door
een passend opschrift op de beide
klokken de schenking wordt vereeu
wigd. Wij stellen U daarom voor te
bedingen, dat op de beide klokken
het volgende opschrift wordt gegoten
Gemeente wapen
De Gemeente Waalwijk heeft mij
geschonken
en noemde mij
St. Crispijn.
1925
Gemeente—wapen
De Gemeente Waalwijk heeft mij
geschonken
en noemde mij
St. Crispinianus.
1925
Bij de overweging van de te kiezen
namen voor de klokken gingen onze
gedachten als vanzelf naar de beide
schutsheiligen van het nog steeds
voortlevende oude ambachtsgilde van
schoenmakers en leerlooiers. De
schoen- en ledernijverheid leveren voor
onze ingezetenen nog steeds de hoofd
bronnen van bestaan op. De voor
gestelde namen komen ons dan ook
wel bijzonder geëigend voor.
Gemeentelijke Hypotheekbank.
B. en W. hebben aan den Gemeente
raad 't volgende prae-advies gezonden
De verwachting, dat bij daling van
de prijzen der bouwmaterialen en van
de arbeidsloonen het particulier bouw
bedrijf ten aanzien ook van den volks
woningbouw grootere activiteit aan den
dag zou leggen, is voor onze gemeente
tot heden niet bewaarheid geworden.
Na voltooiing van het thans in uit
voering zijnde bouwplan voor 24
arbeiderswoningen aan de St. Crispijn
straat, zullen door de gemeente in
totaal gebouwd zijn 204 arbeiderswo
ningen en 38 middenstandswoningen.
De exploitatie dezer woningen wordt
beheerd door de Commissie voor het
Gemeentelijk Woningbedrijf. Dit bedrijf
is thans reeds uitgegroeid tot een om
vang die bij de instelling niet werd
verwacht. Niettemin is de woningnood
nog steeds groot. In Uwe vorige ver
gadering werd door den Voorzitter
der Bouwcommissie medegedeeld, dat
na de toewijzing der woningen van
het hiervoor bedoelde bouwplan nog
ruim 60 aanvragen in portefeuille zijn
waarvoor geen enkele woning meer
beschikbaar is. Hét aantal der arbeiders
die wel in de verschillende fabrieken
onzer gemeente werkzaam zijn, doch
wonen in aangrenzende gemeenten, is
zeer groot en verbetering in dezen
toestand is nog niet te voorzien.
Toen bij den stilstand in de woning,
productie van den particulieren bouwer
de gemeente moest ingrijpen is gedacht
aan een tijdelijken maatregel, die bij
terugkeer tot meer normale toestanden
zou moeten worden ingetrokken. Wij
zijn van oordeel dat thans het tijdstip
tot intrekking van dien maatregel is
aangebroken, De bouwprijzen zijn der
mate gedaald dat de exploitatie van
eenvoudige woningen door huur kan
worden gedekt. Daarenboven zou de
omvang van het woningbedrijf niet
verder kunnen worden uitgebreid, tenzij
door personeel-uitbreidlng een goed
beheer verzekerd blijft.
Toch zouden wij bij het nog steeds
bestaande tekort aan woningen niet
zonder meer de gemeentelijke bemoei
ing op dit terrein willen beëindigen
en wij hebben dan ook overwogen het
particulier initiatief voor woningbouw
te steunen door het verstrekken van
bouwcredieten in den vorm van hy
pothecaire leeningen, daarmede het
vast met werkloos biyven. .schaamte tot achter *yn ooren.
Hy zal al zyn krachten inspannen om Neen. verbeterde graaf de Thai, de
Renée te redden, om haar aan mijne klauwen stiefvader van uw vrouw.
ik een schrik wekkend en
te ontrukken.
In hem vind
vyand.
Wat gedaan?
Toen kreeg Wladimir de helsehe gedachte
de Russische politie zyne diensten aan te
bieden.
Daardoor zocht hy slechts een middel
Wladimir drong niet verder aan. Iiy ge
voelde dat bet nutteloos was, dat graaf de
Thai op de hoogte was van al z.yne aange
legenheden.
Waarom zou hy trachten tegen te spre
ken? Hy wist dat hy moest onderdoen voor
dien yskouden, gevoelloozen man. die daar
voor hem zat, en in wien hy zyn meester
om Alexis Livaclioff te beschuldigen, te be- j gevonden had.
lasteren. Indien hy hem aan generaal de j De generaal ging onverstoorbaar voort:
Thai aanduidde als een gevaarlijke samen- i Breng morgen Cazéres hier mede. Gy
zweerder, zou hy misschien zyne uitleve- kunt hem zeggen dat hy my van nut kan
ring bekomen. Wie weet? Iiy zou het be- zn'n.
Hy
proeven.
Wel te verstaan had Wladimir in zijne
verslagen nooit gesproken over zyn neef, j
j dat ware kinderachtig en dom geweest en
daarvoor was hy te slim en te doortrapt.
Stilaan was hy er toch toe geraakt van
i Alexis te gewagende generaal had hem j
aangehoord zonder een enkel woord te zeg
gen en hield zich tevreden met, zooals altyd
j aanteekeningen te maken.
Dit zwygen van graaf <le Thai dwars- mir geworden.
zyi
En graaf de Thai eindigde dit onderhoud
met er bij te voegen.
Ik zal hem betalen.
Het geld was inderdaad de eenige be
weegreden voor baron Andréa, het geld was
voor hem de spil. waarop alles draait.
Graaf de Thai had volkomen de waarheid
gezegd.
Sinds eenigen tyd was baron Cazéres de
trouwe en onafscheidbare gezel van Wladi-
boomde eenigszins de plannen van Wladi
mir, die zich dan ook haastte Alexis te la
ten varen, om te komen vertellen, wat liy
hier en daar hoorde in de groote huizen der
Russische kolonie, in die huizen ten minste,
waar hy nog mocht komen.
Sedert zy de baronnes hadden doen op
sluiten en haar aldus voor altyd hadden
schadeloos gemaakt, had Andréa Cazéres
zich zeer nauw verbonden met den man dien
hij teederlyk zyn zoon noemde.
Men ziet van hier dat dit gezelschap alles
Op zekeren dag dat hy den generaal eene behalve aangenaam was voor graaf Palou-
geheele reeks onbeduidende woorden kwam tine. Maar hy was genoodzaakt de tegen-
overbrengen, welke de vrouw van een ge- woordigheid van zijnen medeplichtige te
zant gesproken had, onbedachte woorden, verdragen. Wat kon hy beter doen? Hy kon
zonder eenige waarde, onderbrak hem graaf zich aan dat vervelend gezelschap niet ont-
de Thai en zeide: 1 trekken, hy begreep dat zeer goed.
Goed. Genoeg over dat onderwerp. Stilaan was baron Cazéres zoover geraakt
Laat ons over iets anders spreken. Onder
uwe beste vrienden telt gy een persoon, dien
ik ken.
Wladimir hief verwonderd het hoofd op
en bezag zyn overste vragend.
Deze ging stil voort op yskouden toon
Gy moet my zoo verwonderd niet be
zien. het is volstrekt onnoodig. Zoek niet. Ik
wil spreken over Cazéres, van Andréa Ca
zéres. Gy kent om zoo te zeggen niemand
anders.
Mijn stiefvader, stamelde graaf Palou
tine gansch verlegen en hy werd rood van
dat hy altyd by Wladimir kwam eten, en
eens de hand vast, greep hy ook den arm;
hy liet by zyn „zoon" een kamer voor zich
in orde brengen en weldra: was hy in liet
huis van graaf Paloutine niet meer weg te
krygen.
Het is zoo gemakkeiyk, herhaalde hy
voortdurend, het doet een mensch zoo'n ge
noegen, wanneer hy met familieleden onder
een kan leven.
(Wordt vervolgd.)
