Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. r jonge vrouw. sri FEULLETON DOOR, ERUM3J J 49e JAARGANG. - UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMEB BESTAAT UIT TWEE BLADEN, EERSTE BLAD. Een interessante vergadering der Kiesvereeniging te Waal wijk met 'n belangrijkejezing. Maandagavond had in de groote zaal van de R. K. Werkliedenvereeni- ging een algemeene vergadering van de R. K. Kiesvereeniging plaats die slechts matig was bezocht. Van de ongeveer 2000 leden waren er76 tegenwoordig. Wel een bewijs zouden we zeggen, dat men met de politiek nu niet zoo heel hard in onze gemeente medeleeft. Immers, ware zulks wel het geval, dan zou, waar zulk een begaafd spreker optrad met een dergelijk hoogst ge wichtig onderwerp, de zaal te klein hebben moeten blijken. Tegen 8 uur opende de Voorzitter, de heer E. W. Klijberg met den ge wonen groet de vergadering riep de aanwezigen een hartelijk welkom toe en drukte er zijn spijt over uit dat zoo weinigen waren opgekomen. Hij deelde mede dat heden door Secretaris en Penningmeester een verslag zal wor den uitgebracht en een plaats in het bestuur, ter vervulling in de vacature ontstaan door het vertrek van den heer J. Qroenen, zal worden aangevuld. Door den Secretaris, de heer H. Surig wordt daarna onderstaand verslag uitgebracht. Jaarverslag der R. K. Kiesvereeniging over 1925. De herinnering aan den verkiezings strijd ligt ons nog te versch in 't ge heugen, om daaraan stilzwijgend voor bij te gaan. De auspiciën, waaronder hij moest worden aanvaard bleken niet al te gunstig. Onze regeering had om 't evenwicht in 't finantiëel beheer te herstellen, haar toevlucht moeten nemen tot maatregelen, die in bepaalde krin gen groote ontevredenheid verwekten toestanden, die als na-oorlogsweeën moesten beschouwd worden werden aan haar beleid gewetendus togen onze tegenstanders vol moed ter stem bus, waaruit wel enkele partijen van Links, die alles op haren en snaren hadden gezet om de coalitie te ver breken, versterkt te voorschijn kwa men, maar de meerderheid bleef aan de Rechterzijde. Al had nu de opkomst van ons kie zerskorps trouwer kunnen zijn, al had de stemming voordeeliger moeten uit vallen men wist toch, wat er van den uitslag afhing een woord van hulde en dank mag hier niet onthouden worden aan onze Waalwijksche man nen, die zich. vele moeiten hebben ge troost om onze partij de overwinning te doen behalen en die door hun trouw aan onze beginselen zoo'n krachtigen steun verleend hebben. Wij zijn ervan verzekerd, dat als weder nieuwe blijken van trouw aan 't katoolieke vaan van onze leden mochten gevorderd worden, zij de ver wachtingen die in hen gesteld worden, niet zullen beschamen. En die tijd kan komen wellicht bin nenkort. De coalitie ligt uiteen, het ministerie Colijn keert niet terug en al betreuren wij dat volstrekt niet, want nooit had Colijn de teugels over 't be wind als koninklijk minister weer kunnen opnemen, zonder dat de katho lieken smadelijk onder het Caudijn- sche juk doorgingende politieke toestand is ernstig en wij staan bloot aan pijnlijke verrassingen. Blijven wij daarom eensgezind, scharen wij ons rondom de eenmaal aangewezen leiding, meer dan ooit is nu eenheid noodig, eenheid in streven, maar ook eenheid in leiding. O, ik weet wel, dat het gegeven advies, het politiek advies, voor enke len een doorn in 't oog is, en dat men het aanvalt, alsof het voeren ,van een gezonde politiek ten eenenmale er mee in strijd zou zijn, dat van bovenaf leiding en raad werd gegeven Volgens hen mag een bestuur, dat toch uit de vertrouwensmannen bestaat, die men zich zelf gekozen heeft, niet adviseeren. Een algemeen bestuur, welks onpar tijdigheid boven verdenking staat, waaraan alle betrouwbare inlichtingen ten dienste staan en welks kennis van toestanden en personen daardoor zeer ver gaat, mag niet spreken en moet zich zelf onmondig verklaren, het moet wel aanzien, dat de eerste de beste politieke vrijbuiter komt kapen op kust. het moet gedogen, dat iedere marktschreeuwer, die ook eens voor 133) candidaatje wil spelen de goê gemeent adviseertmaar het algemeen bestuur, dat vrij wat beter op de hoogte is en geen bijoogmerken dient, mag het niet, dat moet zwijgen. Maar mijne heeren, bedankt dan Uw besturen. Schaft enkele phonografen en type-machines aan, ge kunt daarmee ten minste doen wat ge verkiest. Waartoe die uitwijding, zult U misschien vragen Om U te overtui gen, dat geen leger zonder leiding, maar wel gedisciplineerde troepen een overwinning kunnen behalen, of het erf verdedigen door onze vaderen zoo moeitevol verworven. En op den strijd moeten wij voorbereid zijn. Want al heeft een nieuw Ministerie zich aan de Kamer voorgesteld, er hangen nog zwarte wolken aan de politieke lucht. De coalitie ligt uiteen. Het is of Dr. Casslanus Hentzen op den politieken landdag, dit jaar te Utrecht gehouden met profetischen blik het naderend gebeuren voorspelde. Wij wenschen behoud der coalitie, wij willen medehelpen een Regeerings- meerderheid te vormen, maar sprak hij dreigend, „onze bondgenooten dienen te weten, dat onze toegevendheid zijn grenzen heeft en dat in 't diepst van 't hart van iederen katholiek verscho len ligt, de eerbied, trouw en aanhan kelijkheid aan onzer H. Vader den Paus. Zou de gewijde redenaar de scheuring voorzien hebben, die op de onver zoenlijke houding der Christelijk- historischen volgen moest Een krachtige weergalm van dien landdag was die, welke door onzen Statenkieskring in overleg met die van den Bosch aldaar belegd werd De geachte spreker van dezen avond Dr. Moller voerde ook daar het woord in aansluiting met den Z.Eerw. Heer Suetens, Kapelaan te Den Bosch. Krachtig werd in beider keurig in- eengezette redevoeringen het doel en den waren aard van het socialisme uiteengezet. Hoe dit het egoïsme, doch geen gemeenschapsbelangen dient, wel afbreekt maar niet opbouwt en dat een Katholiek, die nog vasthoudt aan zijn geloofs-overtuiging en den heiligen band van 't Katholieke gezinsleven in eere wil houden, geen stem kan uitbrengen op een socialist zonder zijn geweten te smoren of verraad te plegen aan de Katholieke zaak. De katholieke arbeider vooral denke er aan, wat grootsch apostolaatwerk hij hier verrichten kan, hoe hij onze groote R.K. Staatspartij voor afbrokke ling behoeden kan en hoe menig zwak zieltje hij van desertie naar het vijan delijk kamp kan terughouden. Wat onze locale aangelegenheden betreft, door het vertrek van den Heer Qroenen naar het buitenland ontstond een vacature in den Raad, waarvoor ik als opvolger werd aangewezen. Voordat ik echter goed en wel raads lid was, werd ik geschorst. H.H. Gedeputeerden konden zich daarmee niet vereenigen en de Raad moest de schorsing opheffen. Had men nu van gemeentewege dadelijk de vragen beantwoord, die de Heeren stelden, dan wist men in welken geest Gedeputeerden zich uitlieten en had men de afdoening der zaak bespoedigd. Dit had evenzeer het geval geweest, als het gemeentebestuur had kunnen besluiten een meer conciliante houding aan te nemen en de voorgestelde rege ling van het woningbouwbedrijf had aanvaard. Zeker er wordt geopperd, dat Ge- deputeerden die regeling waarschijnlijk niet zouden goedkeuren dat men het beproeve, er is geen enkel wetsartikel, dat zich ertegen verzet. De toestand is dus zooHet ge meentebestuur zegt: „Wij hebben uit gemaakt, dat U volgens de wet geen raadslid mag worden. Dat is dus afge handeld. Concessies Spreken wij niet over. En nu den weg op naar 't abat toir Maar daar ondergeteekende niet al te lammetjesachtig is uitgevallen en zijn eigen weg verkiest te gaan, voert men hem heel gemoedelijk toe „Waar om gaat U niet naar 't slachthuis om U te laten afmaken, dat behoorde U toch te doenWij vinden het heusch niet aardig van U, dat U in gebreke blijft". Intusschen zijn wij nog steeds werk- zaam en vertrouwen, dat binnenkort een gunstige oplossing volgen zal. De Secretaris van de Afd. Waalwijk H. A. W. SURIG. De Voorzitter zegt eerlijk te moeten verklaren dat hij zich niet in alle op- zichten met het door den secretaris uitgebrachte jaarverslag kan vereenigen. Op de eerste plaats moet hij de uit lating over het optreden van oud minister Colijn op z'n minst genomen zeer onvoorzichtig noemen. Van groote, vooraanstaande mannen in de Katho lieke beweging heeft men toch her haaldelijk andere geluiden gehoord, daarom moet hij het betreuren dat de secretaris zich in zijn verslag tot een dergelijke uitlating heeft laten verleiden. Wat het slot van zijn jaarverslag betreft, daar waar het over den persoon van den heer Surig zelf gaat,.daarmede kan hij zich geheel en al niet ver eenigen. want de voorstelling door den secretaris daarin gegeven is ge heel bezijden de waarheid. De heer Surig moet niet denken dat het optreden van het gemeentebestuur gaat tegenover zijn persoon, dan ver gist hij zich deerlijk, maar het gebeurt omdat men zich heeft te houden aan wetten en voorschriften. Hij wil hier wel verklaren dat deze maatregel zeer tegen den zin is genomen Van het naar een abattoir brengen om afgeslacht te worden, zooals zulks in het verslag wordt uitgedrukt, is geen sprake. leder weldenkend burger zal zich in zulke gevallen willen neerleggen bij de uitspraak van de hoogere autori teiten. Een dergelijke weg bewandelen is geen schandelijke weg. De heer Fr. Smolders merkt op dat net verslag van te voren niet in een bestuursvergadering is besproken en de bestuursleden derhalve absoluut NUMMER 22. WOENSDAG 17 MAART 1926. De Mcho van het Zuiden, Waalwyksehe en liangstraatsclie Courant, Dit blad verschijnt WOENSDAGENZATERDAG. Abonnement prijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk ƒ3.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. van „DB BOHO VAN HBT EUIDEN1'. Boste vriend. Maar aanstonds, door de zon verblind, slo ten de oogen zicli opnieuw. Zy luid hem herkend en haar eerste ge dachte was voor hem geweest. Ju, ik ben het, Renéo, goed3 vriendin, ik hen het, Alexis, riep hy. Elias Tarnoski dacht na en zegde by zich zeiven, dat de toestand, waarin zy zich daar bevonden ,nog vol gevaren was. Een voorbyganger kon hen bemerken lienée begon zich ook te bewegen en poog de rich op te richten om uit de kist te ko- men, waarin zy nog uitgestrekt lag. Wy moeten haar opnemen en van hier weg brengen, zeide hij'. Indien zy de plaats z»u herkennen, in den toestand, waarin zy zich bevindt, zou de ontroering al te lievig en wellicht gevaariyk zyn. Renée, beste vriendin, verstaat gy my? vroeg Alexis. Eene uitdrukking van> geluk teekende zich af op het gelaat der jonge vrouw. Met eene lichte beweging van het hoofd antwoordde zy, ondanks den toestand van bedwelming, waarin zy zich oog bevond, dat zy bewust was van de tegenwoordigheid van baren beschermer. Dan nam de prins haar in zyne gespierde si men op en droeg haar inderhaast buiten het kerkhof. Elias Tarnoski verloor zyn tyd niet, hy droeg de ledige doodkist terug in het praal graf, sloot zoo goed mogeiyk de half gebro ken deur, en ging dan naar Alexis en Renée, in het bosch, waar zy zich in het dicht ge boomte aan alle mogeiyke verrassing ont trokken hadden. Renée was neergelegd aan den voet van een ahornboom; in het frissche gras, en Alexis zat naast haar neergeknield. Voor de tweede maal had de jonge vrouw de oogen geopend en zy stamelde: Moeder. Zij zal weldra hier zyn, verzekerde Alexis, binnen weinige uren zal zy aan uwe zflde zyn. Goddank. Ik hel) haar die doodeiyke angsten kunnen sparen. Myne moeder, myne welbeminde moeder. zy zal komenIla, wat zal ik gelukkig zyn haar weer te zien. Dokter Tarnoski verklaarde zich zeer vol daan. Ik heb u niet bedrogen, Hoogheid, gy ziet het, zegde de booswicht. Renée deed zich geweld aan om te spreken. Gy zyt by my, Alexis, en ik ben gelukkig. Ik gevoel het, onder uwe bescherming heb ik niets meer te vreezen. Myne moeder zal komen, zegt gy. Ja, ik ben zeer gelukkig. Het schynt my toe, dat het leven my verla ten had en nu stil in myn verstyfd en koud lichaam terugkeert. My dunkt dat het zeer zacht zou zyn al dus te sterven. Verheugd over den bekomen uitslag, ver hief Elias Tarnoski licht de stem en zegde tot de jonge vrouw Denk aan geen sterven meer, Hoogheid, maar wel aan leven en gelukkig zyn. Ditmaal trok Renée geheel en al hare oo gen open, onder den invloed van een hevigen schrik. Die stem herinnerde haar de werkelyk- heid, hare marteling, hare beulen. Alexis, riep zy met bevende stem, verdedig mij tegen dien man. Hy wil myn dood. Neen. neen, beste vriendin, hy zal u hoe genaamd geen kwaad meer doen, vergeef hem hetgeen hy u misdeed, ik zelf heb hem reeds vergiffenis geschonken. En hy voegde er met diep ontroerde stem byv Overigens, ik zou den moed niet hebben hem nog kwaad te Willen, aangezien hy het is die u aan my en aan het leven terugge geven heeft. i Vertrouwend in ipiren beschermer, kwam de jonge vrouw aanstonds weer lot bedaren en kalmte. Het geweldig slaapmiddel deed dus nog al tyd zyn werk. Elias Tarnoski schudde het hoofd. Hoogheid, sprak hy tot Alexis, wy zullen ons in groote verlegenheid bevin-< den. En waarom? Omdat de gravin nog lang niet in staat zal zyn om te gaan en dat het ons niet mo- gelyk is haar dwars door dit dichte schaar- bosch te dragen. Wy zullen wachten tot zy hare krach ten terug bekomen heeft. Maar ik zou wel willen vertrekken. Gy zult nochtans biyven. Het moet zyn. Wat zullen wy doen, Hoogheid, wan neer de gravin in staat zal zyn te gaan? wy zullen ons naar Packra begeven, waar de baronnes Oazéres voorzeker aan de hevigste angsten moet ten prooi zyn. En dan, dank zy het rijtuig dat ons tot daar gebracht heeft, zullen wy naar Revel kunnen ï-yden. Eens daar aangekomen, zult gy vry zyn. Dit uitstel, waartoe hy zich veroordeeld zag, bracht een zeer misnoegde uitdrukking te voorschijn op het bleek gelaat van dokter Tarnoski. De volle dag, dat paste hem niet. Hy vreesde vooral voor zyne veiligheid en voor zyn geld. Nochtans, er viel niet te aarzelen, het be vel van Alexis was stellig en hy had er zich aan te onderwerpen. Overigens, de prins bekommerde zich niet om den dokter. Hij bevond zich onophoudelflk by Renée, die hij met moederiyke teederheid verzorgde. Deze bleef altyd nog in een halven slaap gedompeld en hield een der handen van Alexis in de hare gesloten. By wyien trok zy de oogen een weinig open, en dan mompelde zy r Ik ben gelukkig, zeer gelukkig. En aanstonds herviel zy in hare sluime ring. Lange uren verliepen aldus, zonder dat Alexis van houding veranderde. Eindeiyk toch richtte hy zich op en wierp een onderzoekenden blik 111 het rond. Elins Tarnoski was daar niet meer. Gebruik makende van de bekommering van hem die hem in zyne macht had, was de dok ter eenvoudig op de vlucht gegaan. Bah, bah, had de booswicht bij ziclizel- ven gezegd, dat zy het schikken zooals zy het. hegeeren, ik heb voor my 11 persoon]yke veiligheid te zorgen. En. zeker voortaan den rechten weg te zullen vinden, had hy in allerhaast de rich ting van Revel ingeslagen. Alles wel Ingezien, sprak Alexis half luid, dat hij zich elders late ophangen, dat kan my niet verschillen. AI wakende, dacht hy na. In de uitgestrekte bosschen bevonden zy zich volkomen in veiligheid gedurende den nacht, maar niet op den klaren dag. Kon de onverwachte ontmoeting van een bosch wachter, van een boer, niet alles in ge vaar brengen? En nochtans, zy waren verplicht zich ver scholen te houden tot het invallen van den avond, om zich dan. door de duisternis be schermd, naar de herberg te begeven, waar de baronnes op hen wachtte. Maar, men weet het, de natuur verliest nooit hare rechten en Alexis werd sinds eenigen tyd door den honger gekweld. Maar wat waren die maagkrampen verge leken by de reeds geleden angsten en folte ringen. Intusschen was Renée langzamerhand ge heel en al uit hare bedwelmenden slaap ont waakt. Ook zy, zoodra zy zich kon oprichten en. overeind zetten, zeide aanstonds: Ik heb honger, Alexis. Dat was een wreeder lyden voor hem; hy vergat zichzelven om aan zyn arme vrien din te denken, maar hy had niets en wist niet hoe of waar hy zich, al was het maar een stuk brood, zou kunnen verschaffen. Daarby, hy kon er niet toe besluiten, al was liet maar voor eenige minuten, Renée alleen te latenhy zou al te zeer gevreesd hebben dat men hem de geredde wederom ontrooven zou. Een gedachte kwam in hem op, en hy liep inderhaast terug naar het kerkhof. De bewaker zou voorzeker wel in zyn Pry.s der Advertentlën 20 cent per regel; minimum ƒ1.50. Reclames 40 cent per regel. By contract flink rabat. Advertentlën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om uiteriyk 9 uur in ons bezit zyn. wachthuisje tets te eten hebben. Ja, na lang zoeken vond de prins in een knapzak, die aan een spijker hing, een stuk zwart brood, een weinig kaas en wat ge droogde en gerookte visch. Zegevierend en gelukkig bracht hy het gevondene aan Renée, na in den knapzak een zilverstuk achter gelaten te hebben om zfln diefstal te vergoeden. En alle twee begonnen dit zuinig eetmaal, dat hun zeer lekker toescheen, als 't ware te verslinden. Dit gaf spoedig nieuwe krachten aan de jonge vrouw, die, na een teug bronwater ge dronken en er zich ook het aangezicht mede verfrlscht te hebben, zich in staat gevoelde zich op weg te begeven. En beiden begonnen dan dwars door het bosch te sluipen, wel zorgende de dwarswe gen te vermyden en ze slechts over te stop pen 11a zich verzekerd te hebben dat niemand er zich op bevond. Opeens, aan een driesprong gekomen, bleef Alexis door verbazing geslagen staan. Hy bemerkte in de verte een politieman te paard. 't Was klaarbiykeiyk dat deze daar op wacht stond. Iiy moest met Renée op zyne stappen te- rugkeeren en haastig rechts afslaan. Alexis herinnerde zich dan de twee politie mannen te paard die by 's avonds te voren aan den ingang der dreef van Ny-Slott be merkt had. Renée had ook den ruiter gezien. En zy had eveneens bemerkt welken he vigen angst dat hy Alexis verwekte. Het bosch bewaakt, omsingeld misschien, dat was voor hen een groot gevaar. Wederom stelden zy zich op weg. Maar hunne tegenwoordigheid was onge twijfeld reeds bemerkt en kenbaar gemaakt, want langs alle kanten werd er nu geroep ge hoord. Aan een anderen driesprong gekomen, moesten zij zich nogmaals terugtrekken, want ook daar stonden politiemannen te paard. By een derde mislukte poging, moesten zy aannemen, dat zy waren omsingeld. O, zeide Renée met overtuiging, ik zou liever sterven, dan opnieuw in handen my- ner vynnden vallen. (Slot volgt).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 1