Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen Belangrijk Bericht. GROOTE MEUBELVERKOOP li mm I GEEN GEWETEN DE heden, Woensdagmorgen begon nen, wordt hedenavond 7 uur en morgen Donderdag den geheelen dag VOORTGEZET, in gebouw „Musis Sacrum" van Hotel „De Twee Kolommen." FEÜLLETON 49e JAARGANG. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. RAAMSDONK. Openbare vergadering van den Raad der gemeente Raamsdonk, op Zaterdag den 17 April 1926 n.m. 6 uur. Voorzitter, de heer A. |.„W. M. Moons. Aan de orde is Ingekomen stukken, o.m besluit van Ged. Staten, tot goedkeuring der ge- meentebegrooting voor het dienstjaar 1926. Wordt voor kennisgeving aangeno men. Verslagen 1. Van de Commissie van toezicht op het Lager onderwijs in deze ge meente over 1925. 2. Van de verrichtingen van de Commissie van toezicht op het corres pondentschap der arbeidsbemiddeling en van den toestand en de werkzaam heden van het correspondentschap, gedurende het jaar 1925. Aan dit verslag ontleenen wij, dat in het afgeloopen jaar zich als werk zoekenden hadden laten inschrijven 357 grondwerkers en opperlieden; 3 metselaars, 1 timmerman, 3 sigaren makers en 1 letterzetter. Door Burgemeester en Wethouders worden aangeboden 1. Verslag van den toestand der gemeente over het jaar 1925. 2. Alsvoor van hetgeen met be trekking tot verbetering der Volks huisvesting in deze gemeente over het afgeloopen jaar is verricht. Al deze verslagen worden voor de leden ter inzage gelegd. Adres van eenige slagers, om niet tot oprichting van een slachthuis over te gaan. Welk verzoek in handen van Burg. en Weth. wordt gesteld, ten einde de slagers alsnog te hooren. Verzoekschrift van J. Wagemakers te 'sGravemoer, exploitant van een autobusdienst om subsidie. Overeenkomstig het voorstel van Burg. en Weth. wordt hierop afwijzend beschikt. 36376 Deurwaarder A. L. SCHEEFHALS. Op een reeds vroeger gedaan ver zoek door de bewoners der midden standswoningen, om vermindering van huur, wordt overeenkomstig het voor stel van Burg. en Weth. besloten, de huurprijzen te verlagen en te brengen per week op Voor de woning F 2, op f6 50, voor F 3 op f 5.50, voor F 4 op f 5 50 voor F 5 op f 6 50, voor F 6 op f 7, voor F 7 op f 5 50, voor F 8 op f 5 50, voor F 9 op f 8 50. De ontwerp-verordening ex. art. 178 der Gemeentewet wordt vastgesteld. Adres van de Wed. J. J. van der Loo c s. houdende verzoek om verbe tering te brengen aan de zijbermen van Keizersdijk. Burgemeester en Wethouders stellen voor hierop afwijzend te beschikken, wijl de uitvoering van dit werk behoort tot het onderhoud van den weg, waar voor het Rijk zelf heeft te zorgen en er dan bij den Minister van Waterstaat op aan te dringen, dat hier spoedig de gewenschte verbeteringen worden aangebracht. De heer van Dongen-Torman oor deelt het noodig, dat de gemeente zelf eenige verbeteringen aanbrengt, daar zij voor dien rijksweg overigens, hoe genaamd geen uitgaven heeft te doen. Op een betreffende vraag van Spre ker zegt de Voorzitter, dat de aanleg van een trottoir aan deze zijde, zoo wat zal komen on een f 10 000.—, maar zou men daartoe besluiten, dan vreest hij, dat men van genen kant en van sommige andere straten ook met een dergelijk verzoek komt. De heer Zijlmans wijst op hetzelfde recht voor de andere plaatsen, als Centralestraat, hetgeen evenwel de heer van Dongen-Torman met het oog op 't gemeentebelang ontkent. De Voorzitter merkt nog op, dat men de gemeente, bij aanleg trottoir wel noopt tot het heffen van een trottoir belasting, hetgeen hij nader motiveert De heer van Woerden wijst op het stijgen in waarde van de belendende perceelen, zoodat zoowel voor 't een als ander iets valt te zeggen. Hij stelt daarom voor het nemen van een besluit nog uit te stellen tot de volgende ver gadering, opdat Burgemeester en Wet houders het voor en tegen nog eens goed zouden kunnen overwegen. Alzoo wordt besloten. Verzoek van de Wed. J. F. Mathon, om teruggaaf van 't door haar betaalde vergunningsrecht, voor het tijdvak, dat zij van haar vergunning geen gebruik heeft gemaakt. Besloten de helft te restitueeren. Voorstel van Burg. en Weth. tot vaststelling primitief kohier der straat belasting. De heer Schoenmakers vindt de tot dusver gevolgde wijze van aanslaan onbillijk. Zoo zijn b.v perceelen wei land, waarvoor men om die van ,den openbaren weg te bereiken slechts gebruik maakt van een melkwagentje, belast en wordt van sommige perceelen bouwland, als in de Werfkampen, waaruit men in den bietentijd zware vrachten over de wegen vervoert, weer geen belasting geheven. De Voorzitter is het hier volkomen mee eens en vindt het ook beter de betreffende bepaling in de verordening ruimer op te vatten en stelt voor om alsnog een suppletoir kohier op te maken. De heer Lankhuijzen is tegen het aanslaan van perceelen land als de Werfkampen, doch de heer Van Dongen Torman wil alle perceelen aanslaan. Nadat deze zaak nog eens goed onder de oogen wordt gezien, wordt besloten tot opmaking van een sup pletoir kohier. De voorgestelde wijzigingen van de gemeentebegrootingen voor dienst 1925 en 1926 en van de bedrijfsbe- grootingen en het ontwerp antwoord van Burgemeester en Wethouders op de nota van aanmerkingen van Gedepu teerde Staten, gevallen op de ge meente-rekeningen worden vastgesteld. Bij de rondvraag deelt de heer van Woerden mede, dat eenige winkeliers hem de wenschelijkheid hebben te kennen gegeven, dat de Raad, ter bevordering van de Zondags- en avondrust een verordening op de winkelsluiting in het leven zou roepen. Volgens sprekers meening is de meerderheid der winkeliers er voor. De Voorzitter wijst op de verorde ning, die vroeger deze zaak regelde, terwijl de heer Lankhuijzen nog eenige inlichtingen verstrekt, waarom deze destijds is ingetrokken. De heer de Jong betwijfelt het sterk of de meening van den heer van Woerden, dat de meerderheid der winkeliers voor sluiting zou zijn, wel juist is. In Made en Zwaluwe, aldus spreker, zijn deze verordeningen mis lukt. Hij is niet voor avond- wel voor Zondagssluiting. De heer van Woerden zegt er van overtuigd te zijn, dat, al zijn er thans oogenschijnlijk vele bezwaren, de winkeliers toch over een jaar blij met de sluiting zullen zijn. 'tls sprekers bedoeling niet om nu direct een besluit te nemen, maar hij zou gaarne zien, dat Burgemeester en Wethouders deze kwestie eens grondig in over weging namen. De Voorzitter is niet voor avond sluiting, met het oog op plaatselijke toestanden, doch zou met Zondags sluiting wel kunnen meegaan. In andere gemeenten, zoo zegt hij, is de sluiting het gevolg geweest van een actie, door winkelbedienden op touw gezet. Spreker zegt. dat Burgemeester en Wethouders evenwel het voor en tegen eens goed zullen nagaan. De heer Netten vraagt inlichtingen over de verbeteringen van de sluis, welke inlichtingen de Voorzitter ver strekt. De Voorzitter deelt mede, dat van den Rentmeester van het Kroondomein nog een schrijven is ontvangen, met verzoek om op de genomen beslissing NUMMER 32. WOENSDAG 21 APRIL 1926. De Echo van het Zuiden, WulwHksfle en Langstraatsche Courant Dit blad verscliflnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementprys per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele ryk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Prys der Advertentiën: 20 cent per regelminimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. By contract flink rabat. Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om uiteriyk 9 uur in ons bezit zyn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. van „DE ECU O VAN EET ZEIDEN' ROMAN VAN REINHOLD ORTMANN, 9). Als schrijver op de griffie heb ik vau dat alles niets geweten en ik wou, dat ze me daar maar gelaten hadden met myn klein inkomen en myn tevreden hart. Men kan nu wel gemakkelyk zeggen, dat de ineesten van hen. die ik een bezoek breng heelemaal geen medelyden verdienen, omdat het lichtzinnige schuldenmakers ziinr die zich hun ongeluk zelf bereid hebben. 7f""r het is toch heel wat anders, of men in zyn war me kamer achter een kop koffie het exploit in elkaar zet, of dat men de ellende van aangezicht tot aangezicht aanschouwt en zdjn plicht moet vervullen, ondanks smeekbeden en tranen, ondanks wanhoop, ziekte en nood" ..Maar vader Leopard, u wordt bepaald ..De duivel moge me halen, maar wat te veel is. is te veelIk zou je uit myn practyk geschiedenissen kunnen vertellen geschie denissen, die een steen zouden doen jamme ren en ik lieg niet, als ik zeg, dat ik nog geen enkel aangenaam uurtje heb meege maakt in deze verwenschte betrekking. Gou den bergen zou het my opleverenWant eer dat ik by een arme vrouw het laatste ellen dige stuk weghaal, eer enfin, ik wil er verder niet over pratenwant ik heb van de vrouwen hier in huis al genoeg verwyten daarover moeten hoorenMaar ik zeg nog maals: Ik heb er genoeg van en ik houd het niet langer meer uit, als ik niet zelf tot den bedelstaf wil komen door dit z.g. winstge vend bedryf." „Ja, dan moet u wel van de nood een deugd maken." „Vandaag is me weer zoo'n zaak overko men uitzetting wegens achterstallige huurde huiseigenaar is een van allerergste, inwendig en uitwendig zoo taai als leer en daarby een piepjong ventje. Achter op een binnenplaats op de vierde verdieping huis den de arme bewoners. Een steendrukker, die door zyn werk een borstkwaal heeft op- geloopen en die nauweiyks nog kan kruipen. Daarby een teer, zwak vrouwtje en vyf le vendige kinderenAls ze op straat gezet worden, gaan ze allemaal onherroepeiyk te gronde. Enfin, het was natuuriyk myn plicht geweest dat te doen; maar ik kon het niet over myn hart verkrygen en ik ging naar den huiseigenaar Irmicli heet hy en deed een goed woordje voor die arme menschen. Je had eens moeten zien, hoe dat kereltje me aangaapte met zyn schel- vischoogen, alsof ik een wonderdier was. Toen ik zoo tegenover den man stond, had ik geen anderen wensch dan nog eenmaal ge durende vier-en-twintig uur onderofficier te wezen en dat ik hom onder myn commando had als recruut! Weliswaar was het ventje veel te min geweest om 's keizers wapenrok te dragenEnfin, eindelyk liet hy zich tot een edelmoedige daad overhalen. Nog een vol etmaal wilde hy wachten en als dan de huur betaald was met alle kosten en in teresten, dan konden z,y wat hem betreft nog tot den volgenden termyu blyven wo nen. Vyf tien daalders bedraagt de heele achterstand, als ik myn eigen kosten niet meereken. Maar nu vraag ik je, waar zal ik binnen vier-en-twintig uur deze vyftien daalders vandaan halen?" ,.U. vader Leopard?" vroeg de jonge clie- miker. „Wilt ge dan het geld uit uw eigen zak betalen?" De reusachtige uitvoerder der gerechtig heid mat den vrager met een byna verachte- lyken blik. „Meen je soms, dat ze zoo maar uit den hemel zullen vallen of dat de steen drukker voor morgenavond in een lotery zal winnen, waarin hy heelemaal geen lot heeft? Wie anders zal het dan betalen, als ik het niet doe? De steendrukker is een eeriyk man daarop kan ik een eed doen en hy zal het geld terugbetalen. Op dat punt ben ik een menschenkenner." Valentin Durlnghoffen glimlachte en het was weer die goedhartige, vriendeiyke glim lach, dat zyn mager gezicht zulk een merk waardig knappe uitdrukking gaf. „Ergens zul het u stellig terugbetaald of tenminste aangerekend worden, vader Leo pard." zeide liy, „en hoewel ik u helaas niet met het volle bedrag kan helpen, kan ik misschien toch een gedeelte ..Waar denk je aan? Wil je aan je arme moeder onttrekken om het aan een wild vreemde te geven? Neen, neen, houd die paar grosclien maarWanneer je echter bereid bent my te helpen die arme menschen te redden, dan kun je dat misschien op een andere manier doen. Er is hier iemand in huis, die het geld gemakkeiyk zou kunnen geven, als zy maar wilde." Met een beteekenisvol oogknipje en met voorzichtig gedempte stem had hy deze toe speling gemaakt. Duringhoffen knikte begrypend. „Juffrouw Heieen. meent nIvan zy van haar verdien sten werkelyk zulke beduidende bedragen overhouden „Och, ze is gierig als een vrekWees er van verzekerd, dat zy al een heel kapitaaltje op zy heeft gelegd, sedert zy niet haar ste nografeeren zulk een mooi duitje verdient. Maar ik mag niet meer by haar om geld ko men begryp je? Er was een piano-onder- wyzer, voor wien ik haar onlangs heb op gewarmd en de man heeft geen woord ge houden met de terugbetaling. Het zou be paald fataal zyn, als zy my daar nu aan herinnerde." „En nu wenscht u, dat ik met juffrouw Heieen spreek?" „JaDat wil zeggen, je moet zoo doen, alsof je het geld voor jezelf noodig hebt. Ik zal er wel voor zorgen, dat je het haar by- tyds kunt teruggefen. Mynlieer Duringhof fen durft zy het stellig niet te weigeren.' „Het zal my werkelyk niet gemakkeiyk vallen, vader Leopardmaar het is in ieder geval voor een goed doel en ik zal al myn moed byeenrapen, hoewel nu myn geweten al begint te knagen.'' „Och watZy zal immers niets verliezen. En u ziflt toch inzien, dat ik het geld onvoor- waardelyk hebben moet. Wel, wat is er nu weer aan de hand?" Een bleeke jongeling met een penhouder achter het oor, had, na een bescheiden tikje op de deur, zyn hoofd door de deuropening gestoken. „Daar is mynheer Smit om te informeereu hoe of het staat met de beslaglegging inzake Hegdlnieier. Ik kan de acten niet vinden en ik weet niet, wat ik hem moet zeggen." „Laat dat maar aan my over!" bromde Leopard grimmig. „Ik zal zelf met denman spreken. Dat is ook een van die vampyrs en als ik den naam al mocht hebben een ruwe kerel te wezen, dan wil ik me dien naam ook waardig toonen. Tot straks dus, jonge hek senmeester En denk er aan, dat je me niet in den steek laat!" liy verliet zwaar dampend de kamer, een geweldige rook achter zich latend. Valentine Duringhoffen echter sprak zacht jes by zichzelf, terwyl hy den grooten man nakeek„Wat een voortreffelyk raensch.' HOOFDSTUK V. l'as toen Duringhoffen zich een uur later na veel onbeholpen, ondiplomatieke inlei dingen, werkelyk gereedmaakte by Heieen Leopard zyn verzoek in te dienen, werd het den jongen chemikcr duideiyk, hoe moejiyk en pyniyk zyn taak eigeniyk was, die hy op zich had genomen. Zooals het dagelyks gewoonte wys, had de dochter des huizes zyn koffie binnenge bracht en zy was half verlegen by de tafel blyven staan, toen hy, om haar onmiddeiyk vertrek te voorkomen, een onverschillig ge sprek was begonnen. De vermoedelyke kapi- taliste in de familie Leopard had waar- sehyniyk haar eerste jeugd reeds achter den rug, hoewel het een onmogelykheid ge weest zou zyn volgens haar uiteriyk te be palen, of zy vyf- en-twintig of vyf-en-dertig iaar telde. had een kleine, sieriyke gestalte, zon- iTet minste spoor van een oude vryster, doch ook zonder de opgewekte frischheld der jeugd. En op het gebied van schoonheid be zat zij in haar uiterlyke verschyning niets dan het donkere oogenpaar, dat met een byzonder eigenaardige glans in het smal le, bleeke gezichtje schitterde en dat alleen reeds voldoende was, haar overigens zoo onbeduidende persooniykheid iets aantrek- keiyks en lieftalligs te verleenen. Met lichtgebogen hoofd had zy een oogen- blik de stotterende, onsamenhangende woor den van Duringhoffen aangehoord; dan ech ter, toen hy zoo onhandig mogeiyk met de hoofdzaak kwam opdagen en haar om een leening van vyftien daalders op korten ter myu had verzocht, keek zy hem plotseling zot> verbaasd en openhartig aan, dat hy oogenblikkeiyk verstomde, als een school jongen. die op een leugen is betrapt. „Waarom doet u zooveel moeite my een onwaarheid te zeggen, mynheer Duringhof fen?" vroeg zy zachtjes. „Ik weet heel goed dat u my nooit de eer zult bewyzen, zulk een vriendschapsdienst van my te verlangen." Ily bloosde als een jong meisje en stamel de eenige woorden, waarvan by de beteeke- nls waarscbyniyk zelf niet begreep. „Ik weet, dat myn vader by u is geweest," vervolgde zy met haar rustige zachte stem, „en ik ken hein goed genoeg om te weten, dat hy u verzocht heeft, dit gold aan my te vragen." „En als dat nu werkelyk eens het geval wa,s, juffrouw Ileleen, dan kunt ge er toch zeker van zyn, dat uw edelmoedige vader het slechts bestemd heeft, voor een daad van oprechte naastenliefde. Een geheele familie kan daarmee van den ondergang worden ge red." Heieen knikte, maar een diepe zucht ont snapte haar. „Ik weet wel, dat hy het niet voor zichzelf noodig heeft; want zyn pyp uitgezonderd, heeft l>y uit spaarzaamheid af stand gedaan van alle kleine genoegens, se dert hy deze betrekking bekleedt. En ik denk er ook niet aan het geld te weigeren. Wie echter zal ons helpen, als wy ons eens in zulk een toestand zullen bevinden?" „U, juffrouw Heieen?" riep hy ontsteld uit. „Och, wat een onmogeiyk idee!" „Niet zoo onmogeiyk, als u wel denkt! On ze omstandigheden zyn met schrikbarende snelheid verslechterd sinds den dag, waar op myn vader deze noodlottige functie aan vaardde. Reeds ontbreekt het vaak aan het allemoodzakeiykste en myn moeder klaagt, dat zy voor de eerste maal sinds dertig jaar by de leveranciers schulden heeft moeten maken. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 1