Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
Belangrijk Bericht.
GROOTE MEUBELVERKOOP
li
mm
I
GEEN GEWETEN
DE
heden, Woensdagmorgen begon
nen, wordt hedenavond 7 uur en
morgen Donderdag den geheelen
dag VOORTGEZET, in
gebouw „Musis Sacrum" van
Hotel „De Twee Kolommen."
FEÜLLETON
49e JAARGANG.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-AdresECHO.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
RAAMSDONK.
Openbare vergadering van den Raad
der gemeente Raamsdonk, op Zaterdag
den 17 April 1926 n.m. 6 uur.
Voorzitter, de heer A. |.„W. M.
Moons.
Aan de orde is
Ingekomen stukken, o.m besluit van
Ged. Staten, tot goedkeuring der ge-
meentebegrooting voor het dienstjaar
1926.
Wordt voor kennisgeving aangeno
men.
Verslagen
1. Van de Commissie van toezicht
op het Lager onderwijs in deze ge
meente over 1925.
2. Van de verrichtingen van de
Commissie van toezicht op het corres
pondentschap der arbeidsbemiddeling
en van den toestand en de werkzaam
heden van het correspondentschap,
gedurende het jaar 1925.
Aan dit verslag ontleenen wij, dat
in het afgeloopen jaar zich als werk
zoekenden hadden laten inschrijven
357 grondwerkers en opperlieden; 3
metselaars, 1 timmerman, 3 sigaren
makers en 1 letterzetter.
Door Burgemeester en Wethouders
worden aangeboden
1. Verslag van den toestand der
gemeente over het jaar 1925.
2. Alsvoor van hetgeen met be
trekking tot verbetering der Volks
huisvesting in deze gemeente over het
afgeloopen jaar is verricht.
Al deze verslagen worden voor de
leden ter inzage gelegd.
Adres van eenige slagers, om niet
tot oprichting van een slachthuis over
te gaan.
Welk verzoek in handen van Burg.
en Weth. wordt gesteld, ten einde de
slagers alsnog te hooren.
Verzoekschrift van J. Wagemakers
te 'sGravemoer, exploitant van een
autobusdienst om subsidie.
Overeenkomstig het voorstel van
Burg. en Weth. wordt hierop afwijzend
beschikt.
36376
Deurwaarder A. L. SCHEEFHALS.
Op een reeds vroeger gedaan ver
zoek door de bewoners der midden
standswoningen, om vermindering van
huur, wordt overeenkomstig het voor
stel van Burg. en Weth. besloten, de
huurprijzen te verlagen en te brengen
per week op
Voor de woning F 2, op f6 50, voor
F 3 op f 5.50, voor F 4 op f 5 50 voor
F 5 op f 6 50, voor F 6 op f 7, voor
F 7 op f 5 50, voor F 8 op f 5 50, voor
F 9 op f 8 50.
De ontwerp-verordening ex. art. 178
der Gemeentewet wordt vastgesteld.
Adres van de Wed. J. J. van der
Loo c s. houdende verzoek om verbe
tering te brengen aan de zijbermen
van Keizersdijk.
Burgemeester en Wethouders stellen
voor hierop afwijzend te beschikken,
wijl de uitvoering van dit werk behoort
tot het onderhoud van den weg, waar
voor het Rijk zelf heeft te zorgen en
er dan bij den Minister van Waterstaat
op aan te dringen, dat hier spoedig
de gewenschte verbeteringen worden
aangebracht.
De heer van Dongen-Torman oor
deelt het noodig, dat de gemeente zelf
eenige verbeteringen aanbrengt, daar
zij voor dien rijksweg overigens, hoe
genaamd geen uitgaven heeft te doen.
Op een betreffende vraag van Spre
ker zegt de Voorzitter, dat de aanleg
van een trottoir aan deze zijde, zoo
wat zal komen on een f 10 000.—,
maar zou men daartoe besluiten, dan
vreest hij, dat men van genen kant en
van sommige andere straten ook met
een dergelijk verzoek komt.
De heer Zijlmans wijst op hetzelfde
recht voor de andere plaatsen, als
Centralestraat, hetgeen evenwel de heer
van Dongen-Torman met het oog op
't gemeentebelang ontkent.
De Voorzitter merkt nog op, dat men
de gemeente, bij aanleg trottoir wel
noopt tot het heffen van een trottoir
belasting, hetgeen hij nader motiveert
De heer van Woerden wijst op het
stijgen in waarde van de belendende
perceelen, zoodat zoowel voor 't een
als ander iets valt te zeggen. Hij stelt
daarom voor het nemen van een besluit
nog uit te stellen tot de volgende ver
gadering, opdat Burgemeester en Wet
houders het voor en tegen nog eens
goed zouden kunnen overwegen. Alzoo
wordt besloten.
Verzoek van de Wed. J. F. Mathon,
om teruggaaf van 't door haar betaalde
vergunningsrecht, voor het tijdvak, dat
zij van haar vergunning geen gebruik
heeft gemaakt.
Besloten de helft te restitueeren.
Voorstel van Burg. en Weth. tot
vaststelling primitief kohier der straat
belasting.
De heer Schoenmakers vindt de tot
dusver gevolgde wijze van aanslaan
onbillijk. Zoo zijn b.v perceelen wei
land, waarvoor men om die van ,den
openbaren weg te bereiken slechts
gebruik maakt van een melkwagentje,
belast en wordt van sommige perceelen
bouwland, als in de Werfkampen,
waaruit men in den bietentijd zware
vrachten over de wegen vervoert,
weer geen belasting geheven.
De Voorzitter is het hier volkomen
mee eens en vindt het ook beter de
betreffende bepaling in de verordening
ruimer op te vatten en stelt voor om
alsnog een suppletoir kohier op te
maken.
De heer Lankhuijzen is tegen het
aanslaan van perceelen land als de
Werfkampen, doch de heer Van
Dongen Torman wil alle perceelen
aanslaan.
Nadat deze zaak nog eens goed
onder de oogen wordt gezien, wordt
besloten tot opmaking van een sup
pletoir kohier.
De voorgestelde wijzigingen van
de gemeentebegrootingen voor dienst
1925 en 1926 en van de bedrijfsbe-
grootingen en het ontwerp antwoord
van Burgemeester en Wethouders op
de nota van aanmerkingen van Gedepu
teerde Staten, gevallen op de ge
meente-rekeningen worden vastgesteld.
Bij de rondvraag deelt de heer van
Woerden mede, dat eenige winkeliers
hem de wenschelijkheid hebben te
kennen gegeven, dat de Raad, ter
bevordering van de Zondags- en
avondrust een verordening op de
winkelsluiting in het leven zou roepen.
Volgens sprekers meening is de
meerderheid der winkeliers er voor.
De Voorzitter wijst op de verorde
ning, die vroeger deze zaak regelde,
terwijl de heer Lankhuijzen nog eenige
inlichtingen verstrekt, waarom deze
destijds is ingetrokken.
De heer de Jong betwijfelt het sterk
of de meening van den heer van
Woerden, dat de meerderheid der
winkeliers voor sluiting zou zijn, wel
juist is. In Made en Zwaluwe, aldus
spreker, zijn deze verordeningen mis
lukt. Hij is niet voor avond- wel voor
Zondagssluiting.
De heer van Woerden zegt er van
overtuigd te zijn, dat, al zijn er thans
oogenschijnlijk vele bezwaren, de
winkeliers toch over een jaar blij met
de sluiting zullen zijn. 'tls sprekers
bedoeling niet om nu direct een
besluit te nemen, maar hij zou gaarne
zien, dat Burgemeester en Wethouders
deze kwestie eens grondig in over
weging namen.
De Voorzitter is niet voor avond
sluiting, met het oog op plaatselijke
toestanden, doch zou met Zondags
sluiting wel kunnen meegaan. In
andere gemeenten, zoo zegt hij, is de
sluiting het gevolg geweest van een
actie, door winkelbedienden op touw
gezet. Spreker zegt. dat Burgemeester
en Wethouders evenwel het voor en
tegen eens goed zullen nagaan.
De heer Netten vraagt inlichtingen
over de verbeteringen van de sluis,
welke inlichtingen de Voorzitter ver
strekt.
De Voorzitter deelt mede, dat van
den Rentmeester van het Kroondomein
nog een schrijven is ontvangen, met
verzoek om op de genomen beslissing
NUMMER 32.
WOENSDAG 21 APRIL 1926.
De Echo van het Zuiden,
WulwHksfle en Langstraatsche Courant
Dit blad verscliflnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementprys per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele ryk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prys der Advertentiën:
20 cent per regelminimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
By contract flink rabat.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag
des morgens om uiteriyk 9 uur in ons bezit
zyn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
van „DE ECU O VAN EET ZEIDEN'
ROMAN VAN
REINHOLD ORTMANN,
9).
Als schrijver op de griffie heb ik vau dat
alles niets geweten en ik wou, dat ze me
daar maar gelaten hadden met myn klein
inkomen en myn tevreden hart.
Men kan nu wel gemakkelyk zeggen, dat
de ineesten van hen. die ik een bezoek breng
heelemaal geen medelyden verdienen, omdat
het lichtzinnige schuldenmakers ziinr die zich
hun ongeluk zelf bereid hebben. 7f""r het
is toch heel wat anders, of men in zyn war
me kamer achter een kop koffie het exploit
in elkaar zet, of dat men de ellende van
aangezicht tot aangezicht aanschouwt en zdjn
plicht moet vervullen, ondanks smeekbeden
en tranen, ondanks wanhoop, ziekte en nood"
..Maar vader Leopard, u wordt bepaald
..De duivel moge me halen, maar wat te
veel is. is te veelIk zou je uit myn practyk
geschiedenissen kunnen vertellen geschie
denissen, die een steen zouden doen jamme
ren en ik lieg niet, als ik zeg, dat ik nog
geen enkel aangenaam uurtje heb meege
maakt in deze verwenschte betrekking. Gou
den bergen zou het my opleverenWant eer
dat ik by een arme vrouw het laatste ellen
dige stuk weghaal, eer enfin, ik wil er
verder niet over pratenwant ik heb van
de vrouwen hier in huis al genoeg verwyten
daarover moeten hoorenMaar ik zeg nog
maals: Ik heb er genoeg van en ik houd het
niet langer meer uit, als ik niet zelf tot den
bedelstaf wil komen door dit z.g. winstge
vend bedryf."
„Ja, dan moet u wel van de nood een
deugd maken."
„Vandaag is me weer zoo'n zaak overko
men uitzetting wegens achterstallige
huurde huiseigenaar is een van allerergste,
inwendig en uitwendig zoo taai als leer en
daarby een piepjong ventje. Achter op een
binnenplaats op de vierde verdieping huis
den de arme bewoners. Een steendrukker,
die door zyn werk een borstkwaal heeft op-
geloopen en die nauweiyks nog kan kruipen.
Daarby een teer, zwak vrouwtje en vyf le
vendige kinderenAls ze op straat gezet
worden, gaan ze allemaal onherroepeiyk te
gronde. Enfin, het was natuuriyk myn
plicht geweest dat te doen; maar ik kon het
niet over myn hart verkrygen en ik ging
naar den huiseigenaar Irmicli heet hy
en deed een goed woordje voor die arme
menschen. Je had eens moeten zien, hoe
dat kereltje me aangaapte met zyn schel-
vischoogen, alsof ik een wonderdier was.
Toen ik zoo tegenover den man stond, had ik
geen anderen wensch dan nog eenmaal ge
durende vier-en-twintig uur onderofficier te
wezen en dat ik hom onder myn commando
had als recruut! Weliswaar was het ventje
veel te min geweest om 's keizers wapenrok
te dragenEnfin, eindelyk liet hy zich
tot een edelmoedige daad overhalen. Nog
een vol etmaal wilde hy wachten en als dan
de huur betaald was met alle kosten en in
teresten, dan konden z,y wat hem betreft
nog tot den volgenden termyu blyven wo
nen. Vyf tien daalders bedraagt de heele
achterstand, als ik myn eigen kosten niet
meereken. Maar nu vraag ik je, waar zal
ik binnen vier-en-twintig uur deze vyftien
daalders vandaan halen?"
,.U. vader Leopard?" vroeg de jonge clie-
miker. „Wilt ge dan het geld uit uw eigen
zak betalen?"
De reusachtige uitvoerder der gerechtig
heid mat den vrager met een byna verachte-
lyken blik. „Meen je soms, dat ze zoo maar
uit den hemel zullen vallen of dat de steen
drukker voor morgenavond in een lotery zal
winnen, waarin hy heelemaal geen lot heeft?
Wie anders zal het dan betalen, als ik het
niet doe? De steendrukker is een eeriyk man
daarop kan ik een eed doen en hy zal
het geld terugbetalen. Op dat punt ben ik
een menschenkenner."
Valentin Durlnghoffen glimlachte en het
was weer die goedhartige, vriendeiyke glim
lach, dat zyn mager gezicht zulk een merk
waardig knappe uitdrukking gaf.
„Ergens zul het u stellig terugbetaald of
tenminste aangerekend worden, vader Leo
pard." zeide liy, „en hoewel ik u helaas niet
met het volle bedrag kan helpen, kan ik
misschien toch een gedeelte
..Waar denk je aan? Wil je aan je arme
moeder onttrekken om het aan een wild
vreemde te geven? Neen, neen, houd die paar
grosclien maarWanneer je echter bereid
bent my te helpen die arme menschen te
redden, dan kun je dat misschien op een
andere manier doen. Er is hier iemand in
huis, die het geld gemakkeiyk zou kunnen
geven, als zy maar wilde."
Met een beteekenisvol oogknipje en met
voorzichtig gedempte stem had hy deze toe
speling gemaakt.
Duringhoffen knikte begrypend. „Juffrouw
Heieen. meent nIvan zy van haar verdien
sten werkelyk zulke beduidende bedragen
overhouden
„Och, ze is gierig als een vrekWees er
van verzekerd, dat zy al een heel kapitaaltje
op zy heeft gelegd, sedert zy niet haar ste
nografeeren zulk een mooi duitje verdient.
Maar ik mag niet meer by haar om geld ko
men begryp je? Er was een piano-onder-
wyzer, voor wien ik haar onlangs heb op
gewarmd en de man heeft geen woord ge
houden met de terugbetaling. Het zou be
paald fataal zyn, als zy my daar nu aan
herinnerde."
„En nu wenscht u, dat ik met juffrouw
Heieen spreek?"
„JaDat wil zeggen, je moet zoo doen,
alsof je het geld voor jezelf noodig hebt. Ik
zal er wel voor zorgen, dat je het haar by-
tyds kunt teruggefen. Mynlieer Duringhof
fen durft zy het stellig niet te weigeren.'
„Het zal my werkelyk niet gemakkeiyk
vallen, vader Leopardmaar het is in ieder
geval voor een goed doel en ik zal al myn
moed byeenrapen, hoewel nu myn geweten
al begint te knagen.''
„Och watZy zal immers niets verliezen.
En u ziflt toch inzien, dat ik het geld onvoor-
waardelyk hebben moet. Wel, wat is er
nu weer aan de hand?"
Een bleeke jongeling met een penhouder
achter het oor, had, na een bescheiden tikje
op de deur, zyn hoofd door de deuropening
gestoken.
„Daar is mynheer Smit om te informeereu
hoe of het staat met de beslaglegging inzake
Hegdlnieier. Ik kan de acten niet vinden en
ik weet niet, wat ik hem moet zeggen."
„Laat dat maar aan my over!" bromde
Leopard grimmig. „Ik zal zelf met denman
spreken. Dat is ook een van die vampyrs en
als ik den naam al mocht hebben een ruwe
kerel te wezen, dan wil ik me dien naam ook
waardig toonen. Tot straks dus, jonge hek
senmeester En denk er aan, dat je me
niet in den steek laat!"
liy verliet zwaar dampend de kamer, een
geweldige rook achter zich latend.
Valentine Duringhoffen echter sprak zacht
jes by zichzelf, terwyl hy den grooten man
nakeek„Wat een voortreffelyk raensch.'
HOOFDSTUK V.
l'as toen Duringhoffen zich een uur later
na veel onbeholpen, ondiplomatieke inlei
dingen, werkelyk gereedmaakte by Heieen
Leopard zyn verzoek in te dienen, werd het
den jongen chemikcr duideiyk, hoe moejiyk
en pyniyk zyn taak eigeniyk was, die hy op
zich had genomen.
Zooals het dagelyks gewoonte wys, had
de dochter des huizes zyn koffie binnenge
bracht en zy was half verlegen by de tafel
blyven staan, toen hy, om haar onmiddeiyk
vertrek te voorkomen, een onverschillig ge
sprek was begonnen. De vermoedelyke kapi-
taliste in de familie Leopard had waar-
sehyniyk haar eerste jeugd reeds achter
den rug, hoewel het een onmogelykheid ge
weest zou zyn volgens haar uiteriyk te be
palen, of zy vyf- en-twintig of vyf-en-dertig
iaar telde.
had een kleine, sieriyke gestalte, zon-
iTet minste spoor van een oude vryster,
doch ook zonder de opgewekte frischheld der
jeugd. En op het gebied van schoonheid be
zat zij in haar uiterlyke verschyning niets
dan het donkere oogenpaar, dat met een
byzonder eigenaardige glans in het smal
le, bleeke gezichtje schitterde en dat alleen
reeds voldoende was, haar overigens zoo
onbeduidende persooniykheid iets aantrek-
keiyks en lieftalligs te verleenen.
Met lichtgebogen hoofd had zy een oogen-
blik de stotterende, onsamenhangende woor
den van Duringhoffen aangehoord; dan ech
ter, toen hy zoo onhandig mogeiyk met de
hoofdzaak kwam opdagen en haar om een
leening van vyftien daalders op korten ter
myu had verzocht, keek zy hem plotseling
zot> verbaasd en openhartig aan, dat hy
oogenblikkeiyk verstomde, als een school
jongen. die op een leugen is betrapt.
„Waarom doet u zooveel moeite my een
onwaarheid te zeggen, mynheer Duringhof
fen?" vroeg zy zachtjes. „Ik weet heel goed
dat u my nooit de eer zult bewyzen, zulk een
vriendschapsdienst van my te verlangen."
Ily bloosde als een jong meisje en stamel
de eenige woorden, waarvan by de beteeke-
nls waarscbyniyk zelf niet begreep.
„Ik weet, dat myn vader by u is geweest,"
vervolgde zy met haar rustige zachte stem,
„en ik ken hein goed genoeg om te weten,
dat hy u verzocht heeft, dit gold aan my
te vragen."
„En als dat nu werkelyk eens het geval
wa,s, juffrouw Ileleen, dan kunt ge er toch
zeker van zyn, dat uw edelmoedige vader
het slechts bestemd heeft, voor een daad van
oprechte naastenliefde. Een geheele familie
kan daarmee van den ondergang worden ge
red."
Heieen knikte, maar een diepe zucht ont
snapte haar. „Ik weet wel, dat hy het niet
voor zichzelf noodig heeft; want zyn pyp
uitgezonderd, heeft l>y uit spaarzaamheid af
stand gedaan van alle kleine genoegens, se
dert hy deze betrekking bekleedt. En ik
denk er ook niet aan het geld te weigeren.
Wie echter zal ons helpen, als wy ons eens
in zulk een toestand zullen bevinden?"
„U, juffrouw Heieen?" riep hy ontsteld
uit. „Och, wat een onmogeiyk idee!"
„Niet zoo onmogeiyk, als u wel denkt! On
ze omstandigheden zyn met schrikbarende
snelheid verslechterd sinds den dag, waar
op myn vader deze noodlottige functie aan
vaardde. Reeds ontbreekt het vaak aan het
allemoodzakeiykste en myn moeder klaagt,
dat zy voor de eerste maal sinds dertig jaar
by de leveranciers schulden heeft moeten
maken.
(Wordt vervolgd).