DE ECHO VAN HET ZUIDEN No. 48. Woensdag 16 Juni 1926. 49e Jrg. TWEEDE BLAD. PROVINCIAAL NIEUWS. Waalwijk, 16 Juni 1926. W.G.K. Maandag herdacht de vereeniging het Wit-Gele Kruis haar 1272-jarig bestaan. Des morgens ten half negen werd door den Z.Eerw. heer Adviseur, pastoor Van Riel, eene H. Mis van dankzegging opgedragen, terwijl des avonds ten half acht in de groote zaal van den Gildenbond eene jubi leumvergadering werd gehouden. Het podium, waarop het bestuur had plaats genomen, was met bloemen en planten versierd. Toen de Voorzitter, de heer C. Witlox. de vergadering opende, was de zaal flink bezet met belangstellen den, voor het Wit Gele Kruis een ongewoon verschijnsel. Met een blijmoedig hart opende de Voorzitter deze vergadering omdat thans het 12,/a jarig bestaan van deze vereeniging wordt herdacht. Ofschoon het pad niet altijd met rozen bezaaid is geweest maar zelfs dikwijls met distels en doorns, kan toch met ge noegen op de afgeloopen jaren wor den teruggezien, want veel goeds is door de vereeniging tot stand ge bracht. Daarover uitweiden zal hij niet doen omdat dit voldoende zal uitkomen in het verslag van den Secretaris. Na allen nogmaals een woord van welkom te hebben toegeroepen deed hij mededeeling dat verschillende personen bericht van verhindering hadden gezonden. Vervolgens wees hij er op dat des morgens een plechtige H. Mis was opgedragen om God te danken voor al het goede dat hij heeft geschonken en om zijn rijksten zegen af te smee- ken voor de toekomst. Door den Secretaris werd een keurig verslag uitgebracht waarin hij vooral dank bracht aan den Voorzitter voor het vele goede dat hij voor de ver eeniging heeft gedaan. De Voorzitter dankte den Secretaris voor het keurig uitgebrachte verslag waaruit zoo duidelijk is te zien dat de vereeniging niet heeft stil gezeten maar dat er gewerkt, hard gewerkt is om de lijdende menschheid bij te staan zooveel als maar mogelijk was. De hulde hem in het verslag ge bracht brengt hij gaarne over op het bestuur, want zonder de medewerking van allen had hij nooit dat kunnen doen wat thans gedaan is. Gaarne onderschrijft hij ook de hulde in het verslag gebracht aan den heer A. Jansen, want de heer Jansen is gedurende de afgeloopen 12'/3 jaar steeds trouw op zijn post geweest. Een woord van dank wil hij vanaf deze plaats brengen aan den heer Norb. Gragtmans die lange jaren het secretariaat heeft waargenomen. Dank vooral brengt hij den heer J. de Graaff die reeds eenige jaren het secretariaat op eene voorbeeldige wijze waarneemt en hem daarom gaarne zijn rechterhand noemt. Ook mej. Pullens mag een woord van lof niet worden onthouden want op buiten gewoon accurate wijze wordt door haar de moeilijke betrekking van pen ningmeesteres vervuld. De presidente van de Wijk-Kraamverpleging, Mevr. Mombers, komt voor hare bemoei ingen eveneens een woord van lof toe. Ook den Z.Eerw. heer adviseur, die in moeilijke gevallen, die in het ver- eenigingsleven zoo vaak voorkomen, steeds het rechte advies wist te geven, wil hij gaarne een woord van harte- lijken dank daarvoor brengen De heer W. Eibers, thans het woord verkrijgende, zegt als Voorzitter van het Comité tot huldiging van hetWit- Gele Kruis het als een aangename taak te beschouwen om de vereeni ging en het bestuur met het 12'/2- jarig bestaan te complimenteeren en als stoffelijk bewijs een bedrag van f664 te kunnen overhandigen. Dat bedrag, bijeen gebracht door de ge- heele burgerij van Waalwijk, is een bewijs van erkentelijkheid, een bewijs dat het werken van de vereeniging op hoogen prijs wordt gesteld. Gaarne zegt hij allen, die het Comité in staat hebben gesteld om dit bedrag heden te kunnen overhandigen, daarvoor hartelijk dank. De Voorzitter dankt den heer Eibers voor de hartelijke woorden en voor zijne bemoeiingen om dit bedrag bijeen te krijgen. Hij weet van nabij hoeveel moeiten hij daarvoor heeft moeten doen. Ook de overige Comité leden zegt hij gaarne dank voor de moeiten en opofferingen die ze zich hebben getroost om het tekort van het W.-G. Kruis bij gelegenheid van het ^'/rjar'g bestaan te dekken. Dank brengt hij ook"aan hen die daarvoor hun gift hebben gegeven. Hij kan de verzekering geven dat de gelden goed besteed zullen worden. Van de gelegenheid om het bestuur te complimenteeren werd druk gebruik gemaakt. Wij zagen achtereenvolgens de Edelachtb. heer Burgemeester, de Z.Eerw. heer pastoor van de parochie van St. Clemens, de Z.Eerw. heer pastoor van de parochie van O. L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen, de Wel- Eerw. heer kapelaan Sanders, Mevr. Moonen en Mej Rubbens, respect, presidente en secretaresse van den R.K. Vrouwenbond, Dr. van Dijk, de verpleegsters, de heer P. Verwiel, Voorzitter v. d. R.K. Middenstandsbond, de heer f. v. Iersel, lid van het R.K. Kerkbestuur, de heer |an Tielen, Redacteur-Uitgever van „De Echo van het Zuiden", de heer L. Leijtens, Vice-Voorzitter van de R.K. Werk- liedenvereeniging. J. Leijtens, Voor zitter van het R.K. Ziekenfonds, en de heeren Stokwielder en P. van Iersel. De heer van Gent, Voorzitter van het Groene Kruis, zegt gaarne hier te zijn gekomen om de zustervereniging ter gelegenheid van het 12'/a jarig bestaan mee te huldigen. Velen, zegt spr., beschouwen ons als een concur rerende vereniging en dat is ook in zekeren zin het geval, maar dat neemt niet weg dat wij heden gaarne hulde brengen aan het Wit Gele Kruis en het gaarne danken voor de prettige wijze, waarop men in vele gevallen en omstandigheden heeft kunnen sa menwerken, wat ten goede is gekomen aan de lijdende menschheid. Voor de Wijkverpleging is in de afgeloopen 12'/2 jaar verbazend veel gedaan en dat de verenigingen con currentie hebben is goed, want dat heeft hun juist buitengewoon ijverig doen zijn. Van beide zijden heeft men een roijale wedstrijd gehouden om goed te doen en dat kan niets anders dan worden toegejuicht. Velen, zegt spr., weten niet, kunnen niet beseffen wat een moeiten, wat een arbeid, wat een opoffering het kost om een vereeniging als 't Wit-Gele en Groene Kruis naar be- hooren te laten functioneeren. Wist men dat, men zou het werken van de be stuursleden vaak wat meer waardeeren. Op alle mogelijke gebied is men in de afgeloopen jaren vooruit gegaan. Spr. had dezer dagen het genoegen met iemand te spreken die in 30 jaar niet meer in Waalwijk was geweest Het verschil van toen in alles, vooral ook wat betreft het terrein waarop de beide vereenigingen werken, is zeer groot. Hij durft vertrouwen, dat op dit gebied echter nog meer zal worden gedaan. Het actief bestuur van het Wit Gele Kruis zal daartoe zooveel als in haar vermogen is medewerken. Nogmaals brengt hij alle hulde aan het bestuur en zegt uit 't hart te spreken wanneer hij wenscht dat de vereeniging mag groeien en bloeien tot heil van de lijdende menschheid. De ZeerEerw. heer Pastoor v. Riel het woord verkrijgend, zegt gaarne zijn beste gelukwenschen te willen aanbie den. In de zeven jaren dat hij adviseur van de vereeniging is geweest, heeft hij van zeer nabij kunnen zien, wat een werk, een moeite en zorg het be stuur steeds heeft om de zaken zooveel mogelijk naar wensch te doen slagen. Het is een verheven doel wat het Wit- Gele Kruis nastreeft, een doel dat nog te weinig door het publiek wordt be grepen. Terecht is door den heer Van Gent opgemerkt, dat niet wordt begre pen wat een ontzaglijk grooten arbeid moet worden verricht, wil alles naar behooren slagen. Die het werken niet van nabij zien, kunnen niet waardeeren wat het bestuur doet om het doel te bereiken. Zeven jaar lang heeft hij van nabij gezien wat er gedaan moet wor ded en daarom kan hij zeggen dat de taak van het bestuur zeer zwaar is. Vooral zwaar is de taak van den Voorzitter. Wil een vereeniging bloeien, wil een vereeniging aan haar doel be antwoorden, dan moet de Voorzitter iemand zijn bezield met ijver en ambitie voor de vereeniging De staat van dienst van den Voor zitter van deze Vereeniging is er een die gezien mag worden en dat zijn werken niet alleen hier, maar ook meer naar buiten wordt gewaardeerd, bewijst wel dat men hem in het Hoofdbestuur heeft opgenomen en daar nog kort ge leden is gezegd dat Waalwijk als een voorbeeld voor dezustervereenigingen kan worden gesteld. Van harte wenscht hij dan ook dat het nieuwe tijdperk dat voor de ver eeniging aanbreekt, onder dezelfde leiding mag blijven, dan zullen de be langen van de vereeniging op krachtige wijze worden behartigd en de veree niging tot nog hoogeren bloei worden gebracht. Spr. wenscht de vereeniging geluk met haren Voorzitter. Ook de overige leden van het be stuur dankt hij gaarne voor alles wat ze in het belang voor de vereeniging hebben gedaan. In het bijzonderwenscht hij de twee andere jubilarissen, de heer A. Jansen en dr. Sweens geluk en hoopt dat zij nog lange jaren de belangen van de vereeniging mogen behartigen. Zich tot de vergadering wendend wijst hij op de steeds geringe belang- stelling die voor de algemeene verga deringen wordt getoond. Dat is jammer want niets werkt zoo opwekkend voor het bestuur dan wan neer de leden blijk geven van mee te leven met de vereeniging. Velen zijn nog van meening dat het voldoende is wanneer ze hun finanti- eelen steun geven, doch niets is min der waar dan dat, want ook aan mo- reelen steun heeft het bestuur behoef te. Daarom durft hij vertrouwen, dat velen heden zuilen besluiten om voor taan geregeld de vergaderingen bij te wonen, dan zal de vereeniging spoe dig voor Waalwijk worden wat ze wezen kan. De Voorzitter dankte allen die de vereeniging hebben gecomplimenteerd in het bijzonder den voorzitter van het Groene Kruis voor de door hem ge sproken sympathieke woorden en gat daarna het woord aan dr. Eykel, in specteur van de Volksgezondheid te Nijmegen Deze zei gaarne naar hier te zijn gekomen om ter gelegenheid van het 12'/2 jarig bestaan van de vereeniging een korte feestrede te houden. Gaarne doet hij zulks omdat deze vereeniging eene der eerste in de provincie is ge weest die op katholieken grondslag de Wijkverpleging heeft beoefend en thans die taak op prijzenswaardige wijze gedurende meer dan twaalf jaar heeft uitgevoerd. Gaarne biedt hij het bestuur zijne gelukwenschen aan en spreekt daarbij tevens de hoop uit dat het hun gege ven moge zijn onder Gods zegen nog vele jaren den zegenrijken arbeid voort te zetten tot heil van de lijdende menschheid in deze gemeente. Want zei spr., men vervult daardoor een werk van Christelijke naastenliefde van den eersten rang. Hierdoor toch wordt ingelost een eereschuld, die wij tegen over de Oud-Christelijke traditie, die neergelegd is in de werken van barm hartigheid n.l. het bezoeken van zieken, d.w.z. het helpen en bijstaan van zieken en dit in navolging van hetgeen door den Goddelijken Zalig maker is gedaan. in navolging van hun Goddelijken Leermeester hebben de eerste christe nen, in tegenstelling met de heidenen, zich als het ware geworpen op de werken van naastenliefde. Het helpen en verplegen van arme zieken en onge lukkigen werd als een Gode welge vallig werk met groote toewijding door hen beoefend. In de middeleeuwen, het tijdperk van de gigantische tegen stellingen zien wij groote en heilige figuren zich voornamelijk aan de zorg van de arme zieken wijden. Vooral de talrijke kloosters en kloosterorden von den in de beoefening van dit werk van Christelijke Naastenliefde een gelegenheid tot eigen heiliging, waar door tevens den evenmensch lichamelij ke, maar ook vaak geestelijke hulp werd gebracht. In latere tijden is veel van hetgeen in de middeleeuwen ten dezen opzichte is tot stand gebracht, te loor gegaanveel van hetgeen was opge bouwd is door de reformatie afgebro ken, en zeker hier te lande heeft het eeuwen geduurd, eer de Roomsche Ziekenverpleging weer algemeen naar voren trad. Begonnen is met de Ziekenhuizen, maar langzamerhand is ook de Room sche Wijkverpleging belichaamd, b.v. in de Wit-Gele Kruisvereenigingen, haar plaats onder de zon weerkomen opeischen. Nu zult u des te beter begrijpen, wat ik zoo even bedoelde zei spr., met de woorden, dat wij een eere schuld hebben in te lossen tegenover een oud—christelijke traditie, dat wij als in vroegere christelijke tijden weer moeten doen opleven een hulp en steun aan. den zieke op Roomschen grondslag. Om zijn toehoorders daarvan nog meer te doordringen schetste hij in korte woorden het werk ten opzichte der verpleging van zieken verricht door de eerste Christenheid, en door enkele groote heiligen en het werk tot stand gebracht door de kloosters. Achtereenvolgens wijst spr. wat een H. Basilius in 370 reeds voor de zie ken en melaatschen deed, een H. Chry- sosthomus die in 347 in Constantino- pel een ziekenhuis had waar dagelijks 3000 armen werden verzorgd, in Rome liet de H. Marcella haar paleis in een ziekenhuis veranderen nadat de H. Fabiolo in 390 aldaar het eerste alge meene Ziekenhuis had opgericht. Een H. Paula stichtte in Bethlehem een klooster waar zij een kring van vrome vrouwen om zich verzamelde. Op haar weg van Rome naar Bethle hem heeft deze groote Heilige nog ge legenheid gehad meerdere hospitalen voor zieken te bouwen. Wat de eerste christentijden gedaan hebben op het gebied der Ziekenver pleging werd in het begin der mid- deleeuwen met grooten ijver voortge zet door de zich zeer sterk ontwikke lende kloosterorden. Lang blijft spr. stilstaan bij de be spreking over het werk van den H. Franciscus Bernardo van Assisië en over het werk van een H. Elisabeth van Hongarije. Op werkelijk mooie en interessante wijze schilderde spr. het leven van deze twee groote figuren. Overal waar het Christendom vasten wortel schoot verrezen er kloosters met ziekenhuizen. Spr. herinnert in dit verband aan de talrijke H. Geest Ziekenhuizen, die overal in Europa in de grootere steden in die tijden zijn opgericht. Hetzelfde verschijnsel heeft zich in ons eigen land voorgedaan. En het zou mij, aldus gaat spr. voort zeker geen moeite kosten U op talrijke stichtingen te wijzen, die thans nog, zij het ook in rudimentairen vorm, nog bestaan, en wier oprichting terug gaat tot de Middeleeuwen. De baker mat der ziekenverpleging ligt in die vaak, maar ten onrechte, gesmade tijden. Wij kunnen ons aan het voor beeld in die dagen gegeven spiegelen. Als een geslacht van ouden adel, welks stamboom terug reikt tot Chris tus en welks banier en schild geteekend is met het Kruis, hebben wij de traditie van ons geslacht hoog te houden, wel indachtig het Fransche spreekwoord: Noblesse oblige, Adeldom brengt ver plichtingen mede. Onze adeldom, die wij aan Christus ontleenen, brengt mede, dat wij, in de eerste plaats Hem navolgende, ook doen wat de Christenen der eerste tijden en der Middeleeuwen gedaan hebben ten opzichte van het beoefenen van werken van Barmhartigheid, waar van zeker niet een der minste ishet verplegen en verzorgen van zieken en gebrekkigen. Wel zijn de tijden veranderd en wordt er thans voor het zaakkundig verplegen van een zieke, heel wat anders gevraagd dan in de Middel- eeuwen, toen een liefdevol hart alleen reeds voldoende was om den even mensch in zijn lijden bij te staan. Wel blijft de naastenliefde ook heden ten dage bij de ziekenverpleging nog de hoofdzaak, maar naast die liefde en opofferingsgezindheid moet thans ook komen kennis omtrent de ziekenver pleging, een kennis, die alleen kan verkregen worden door jaren studie en oefening onder deskundige leiding. Van U als leeken op dit gebied mag niet meer gevraagd U als een werk van Christelijke naastenliefde met het verplegen van zieken bezig te houden, hiertoe zijn in onzen tijd aangewezen de goed opgeleide en gediplomeerde verpleegsters. Maar toch behoeft ge U in geenen deele geheel aan dit werk van barmhartigheid te onttrekken. Neen. gij moogt U niet eraan onttrekken; indirect kunt gij en moet gij zelfs eraan deelnemen. In de eerste plaats door lid te worden van het Wit-Gele Kruis en door anderen tot dit lidmaat schap aan te sporen kunt gij dit werk van Christelijke naastenliefde van den eersten rang helpen bevorderen, maar ook door Uwe gaven aan het Wit-Gele Kruis te schenken doet gij hetzelfde als de Christenen der eerste tijden deden, maar gij doet het op de wijze, zooals deze tijden dit vorderen. Alleen door algemeen deel te nemen, zal het werk der ziekenverpleging, het werk der kinderbescherming, het werk der tuberculose-bestrijdingvruchten kunnen dragen. De geschoolde verpleegster zal in dienst der christelijke naastenliefde, U stoffelijken steun geyen. Dan zal wanneer Uwe vereeniging over twaalf en half jaar wederom jubileert, gezegd kunnen wordenWerkelijk de inwo ners van Waalwijk hebben den echten geest der Christelijke Charitas begrepen elke zieke ontvangt de hulp, die hij noodig heeft, niemand blijft meer onverzorgd. Ik mag dan eindigen met den wensch, dat de Wit-Gele Kruis vereeniging onder Gods onmisbaren zegen moge groeien en bloeien tot in lengte van dagen Een langdurig applaus had spr. van de aanwezigen die met groote aandacht deze mooie rede hadden gevolgd, in ontvangst te nemen. De Voorzitter dankte spr. voor de keurige rede waarvan hij en met hem alle aanwezigen, heeft genoten en durft vertrouwen, dat als nog eens een beroep op Dr. van Eijckel wordt gedaan, dit niet tevergeefs zal zijn. Verder dankt hij voor de opkomst en durft hopen dat in het vervolg de vergaderingen ook weer de belangstel ling van de leden zullen wekken en sluit daarna de vergadering met den ge- bruikelijken groet. De toezegging voor de bijdragen voor het Operatiekamerfonds van het personeel van de N.V. Stoomschoenen- fabriek A. H. van Schijndel bedraagt per jaar plm. f400. Openbare vergadering van den Raad der gemeente Waalwijk, te houden op Vrijdag 18 Juni 1926, des namid dags half acht ten raadhuize. Aan de orde 1. Afscheid wethouder E W. Klijberg. 2. Onderzoek der geloofsbrieven van het nieuw benoemde lid F. C. Roks en beslissing omtrent diens toelating. Tot brigadier-titulair zijn bevor derd de rijksveldwachter L. van de Griendt te Waalwijk en de rijksveld wachter J. Pulles te Loonopzand. Ondanks het dreigende weder trok het concert dat de harmonie „St. Crispijn" 1.1. Zaterdag gaf op de kiosk op de Markt, op uitnoodiging van Waalwijks Belang, zeer groote belang stelling en terecht want de harmonie heeft een uitmuntend concert gegeven. Wij behoeven niet in bijzonderheden te treden, daar de verschillende num- mers uitstekend werden afgewerkt, maar toch dienen de twee concours nummers en de twee fragmenten uit Tannhauser en de Freischütz eene af zonderlijke vermelding, ze waren keurig in elk opzicht. Over het geheele concert lag het cachet als van eene vereeniging die in korten tijd enorm is vooruitgegaan de voortdurende en nauwgezette studie der leden, de krachtige en zeer des kundige leiding van den instructeur vond men overal terug, zoowel in op vatting. muzikaliteit als afwerking, 't Was een genotvolle avond, een avond die eenieder moet stemmen tot steun en waardeering voor onze harmonie, opdat zij hare wieken kan uitslaan, zooals ze dat gaarne wil en waartoe ze nu in staat is. Wij hebben in ons nummer van 1.1. Zaterdag een zoo sober en voor zichtig mogelijk bericht opgenomen omtrent het gebeurde in onze parochie. Zulks geschiedde geheel in overeen stemming met den Z Eerw. heer pastoor die evenmin als wij er toe wilde mede werken om overdreven voorstellingen en praatjes nog meer voedsel te geven. De een vond dat een juist standpunt, een ander had van' ons een reuzen- verhaal verwacht en heeft zelfs het niet-verschijnen daarvan verkeerd op. genomen. Wij waren met de geeste lijkheid overtuigd in deze denjuisten weg te hebben bewandeld en wilden overigens ook niet graag probeeren het iedereen naar den zin te maken. Waar echter andere bladen ellenlange verhalen hebben voorgezet, wat ons in een dergelijke zaak onbegrijpelijk voorkomt, willen wij, nu het sensa- tioneele er wat begint af te raken, in 't kort de kwestie behandelen. In een nis achter in de kerk van St. Jan staat een beeld van O. L. Vr. van Lourdes, een werkelijk mooi Maria beeld, zoowel van houding, uitdrukking als polychromie, Het is nu iemand, die in de kerk werkzaam was, opgevallen, dat het linkeroog van dit Mariabeeld zich bewoog van boven naar beneden en omgekeerddit verschijnsel her haalde zich, ook voor anderen, die er mede werden in kennis gesteld. Toen zulks verder bekend ging worden volgde een stroom van belangstellen den, die steeds aangroeide en waarvan tal van personen (ook zeer betrouwbare) 't zelfde verschijnsel bij herhaling con stateerden. Het werd zoo erg, dat ten slotte de kerk moest worden gesloten en de hulp der politie moest worden ingeroepen. Vrijdag herhaalden zich deze tooneelen en bleef de kerk vrijwel geheel gesloten buiten de H. Diensten. Zaterdag was de kerk geopend en bleef de belangstelling zeer groot, maar gedroeg men zich ordelijker en devoter. Van uit onze plaats niet alleen, maar van heinde en verre stroomde men Zaterdag en Zondag toe om getuige te zijn van 't verschijnsel, dat door hon derden tot op dezen dag wordt gecon stateerd. Wij constateeren alleen het feit, dat het verschijnsel wordt gezien. Aan welke invloeden dit is toe te schrijven, behoeven en zullen we ook niet trachten uit te maken. Honderden betrouwbare personen zien het, hon derden anderen, waaronder ook wij persoonlijk behooren, zien het niet. De geestelijkheid laat zich begrij pelijkerwijze niet uit. Ingevolge de bepaling van art. 10 van de collectieve arbeidsovereen komst voor de schoenindustrie 1922 heeft met ingang van 1 Juli eene ver laging plaats der contractloonen met 5 pCt. op grond van de daling van de indexcijfers der groothandelsprijzen van 192 op 160 punten en van de indexcijfers der kleinhandelsprijzen van 202 op 165 punten, eene daling alzoo met respectievelijk 32 en 37 punten of gemiddeld 34'/2 punten. Naar wij vernemen zal de Chr. Zangvereeniging „Hallelujah" alhier pp Donderdag 24 juni a.s. haar 25-jarig' bestaan herdenken. Gedurende dezen tijd mocht zij de sympathie van velen in onze gemeente verwerven en heeft zij menigen prijs op verschillende con coursen behaald. Het zal üaar dan ook niet aan belangstelling ontbreken bij de herdenking van dit feit.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 5