Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEÜILLETO
GEEN GEWETEN.
DOOR ER\4\RINCa
MISLyfó
NUMMER 50.
WOENSDAG 23 JUNI 1923.
UITGATE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
RAAMSDONK.
Openbare vergadering van den ge
meenteraad op Zaterdag 19 Juni des
avonds te 6 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer Moons.
Ongeveer 6 uur opent de Voorzitter
de vergaderingafwezig de heer P. van
Dongen-Recter.
Aan de orde:
1. Ingekomen stukken.
a. Schrijven van de Zuider Stoom
tramweg-maatschappij inzake opbre
ken van rails.
Voorzitter. Naar aanleiding van een
bespreking in de vorige vergadering,
hebben Burg. en Weth. aan de Maat
schappij een schrijven gericht verzoe
kende die rails, liggende op den weg
naar Dussen, op te breken, aangezien
die toch niet meer worden gebruikt en
last veroorzaken aan het verkeer.
De maatschappij zegt, de rails later
weer noodig te hebben en daarom aan
het verzoek niet te kunnen voldoen.
Van Dongen. Wat de Maatschappij
van de tram zegt, is niet juist, want de
lijn bestaat nog maar uit stukken en
brokken. Het verkeer ondervindt er
werkelijk veel last van.
Voorzitter. Dan zullen wij de Maat
schappij er nog eens nader over schrij
ven.
Van Dongen. Bij de bouten kunnen
ze toch niet bij.
b. Schrijven van de gemeente Made,
houdende de mededeeling dat men aan
de oprichting van een abattoir niet
wenscht deel te nemen.
Wordt voor kennisgeving aangeno
men.
c. Schrijven van het Curatorium te
Tilburg om een subsidie te willen ver-
leenen aan de R. K. Handelshooge-
school.
Voorzitter. Burg. en Weth. stellen
voor afwijzend op het verzoek te be
schikken, maar een bedrag van 100,
beschikbaar te stellen voor eiken leer
ling die uit deze gemeente de school
zal bezoeken.
Aldus wordt besloten.
d. Schrijven van het bestuur van den
Ouden Polder houdende de mededee
ling dat men wel genegen is om den
Dijk aan de gemeente te verkoopen
voor de som van 10.000.
Voorzitter. Naar aanleiding van de in
de vorige vergadering gehouden be
sprekingen hebben wij ons tot het be»
stuur van den Ouden Polder gewend
met het verzoek of ze genegen waren
dien Dijk te verkoopen. Het bestuur
schrijft nu dat de stemgerechtigde in
gelanden genegen zijn den Dijk voor
10.000 of te staan.
Burg. en Weth. stellen voor het be
stuur te berichten dat op hun aanbod
niet zal worden ingegaan zoolang de
prijs niet gehalveerd wordt.
Van Dongen. Dat is ook geen vragen.
Van Woerden. Welke bedoeling zit
voor om dien Dijk te koopen. Ik moet
die vraag stellen, omdat ik in de vorige
vergadering, toen die zaak besproken
is niet tegenwoordig was. Het ant
woord zal van invloed zijn op de door
mij uit te brengen stem.
Voorzitter. De vraag is voorloopig
alleen nog maar gedaan om te zien of
men bereid is den Dijk te verkoopen.
Wordt de Dijk voor billijker prijs van
de hand gedaan, dan zouden wij dien
willen opruimen, waardoor een mooie
wegverbreeding zou komen. De grond
zou nog verkocht kunnen worden. Ook
verkreeg men er nog mooi bouwter
rein. De bedoeling zit alleen maar voor
om een fatsoenlijken weg te verkrijgen.
Maar zoo is er niet aan te beginnen.
10.000, als men nu eens een schappe-
lijken prijs had gevraagd, dan zouden
Burg. en Weth. wel met een voorstel
zijn gekomen.
Van Woerden. Ik ben het geheel eens
met het door Burg. en Weth. ingeno
men standpunt.
e. Verzoek van de Gecrtruidenberg-
sche Zwemclub om een subisidie van
100,te mogen ontvangen. On- en
minvermogenden kunnen dan, van de
gunstige bepaling profiteeren, dat ze
's Woensdags en Zaterdags 's middags
gratis van de badinrichting gebruik
kunnen maken.
Van Dongen. Is het niet wenschclijk
dat Burg. en Weth. in een volgende
vergadering met een voorstel komen.
Van Woerden. Dan is de zomer on
geveer om. Ik zou het aan Burg. en
Weth. overlaten.
Zijlmans. Er wordt toch geen gebruik
van gemaakt. Ze gaan liever op hun
eigen houtje in de rivier zwemmen.
Voorzitter, 's Woensdagsmiddags van
24 uur mogen de on- en minvermo
genden gratis van de zweminrichting
gebruik maken, maar practisch zal
daar niet veel van komen, want wie is
dan daarvoor in de gelegenheid. Hoog
stens Zaterdags zal er gebruik van
worden gemaakt.
Van Rijn. Het zou toch goed zijn, als
ze inplaats van in de rivier in het
zwembad gingen zwemmen.
Voorzitter. Ik geloof dat men daar
niet veel mee zal bereiken. De meesten
zullen liever in de rivier blijven zwem
men.
Van Rijn. 't Zal toch wel van invloed
zijn.
Zijlmans. Het zwembad is veel te ver
afgelegen. Voor den Berg is dat nog wel
het geval en daarom wordt er daar ook
weinig gebruik van gemaakt.
Voorzitter. Het weer heeft nu niet
veel bijdragen om deze sport te be
oefenen.
Zijlmans. Geen enkele schooljongen
die naar den Berg zal gaan. Die gaan
veel liever de rivier in.
Men moet soms maar eens zien.
Van Dongen. Mijn kinderen maken
een druk gebruik van het Bergsche
zwembad en ik zou dan ook niet gaarne
hebben dat dit zou verdwijnen. Ik ge
loof dat de jeugd, als er maar eenmaal
de trek er naar heen is, er veel gebruik
van zou maken. Ik zou dan ook wel
durven aanbevelen om een kleine sub
sidie te geven, b.v. 25,
Van Woerden. Met dezelfde voor
waarden dat men Zaterdags en des
Woensdags vrij gebruik ervan kan ma
ken.
De Jong. Als ze dat maar doen.
Lankhuijsen. Ze zullen die 25 wel
aannemen.
De Jong. Of alleen Zaterdagsmiddags
dan maar.
Wordt besloten aan Burg. en Weth.
over te laten.
2. Voorstel van Burg. en Weth. tot
aanleg van een gedeelte weg voor de R.
K. Kerk tq Raamsdonk (Dorp).
Voorzitter. De bedoeling is dat de Z.
Eerw. heer Pastoor de wegen, ook de
rioleering zal onderhouden.
Hij wil voor zijn rekening daar een
plantsoen laten aanleggen en zal dat
ook onderhouden. Voor de verfraaiing
van de gemeente is dit voorstel zeer
toe te juichen.
Wordt hier niet toe overgegaan, dan
zal van de Eerw. Zusters een aanvraag
komen om naar de school een weg aan
te leggen. Die school staat daar geheel
afzonderlijk. Om dat te voorkomen
stellen Burg. en Weth. voor op het ver
zoek van de Z. Eerw. heer pastoor in
te gaan. Het is in het belang van de
gemeente om dien weg zoo aan te leg
gen.
Van Dongen. Hoe hoog zijn de kosten
begroot?
Voorzitter. Op 1367.
Van Dongen. Men heeft van de
school dan toch geen aanvraag meer te
verwachten.
Voorzitter. In de voorwaarden kan
gezet worden dat die weg toegang moet
geven tot de school. Wel wil de pastoor
de bevoegdheid houden, om, als er zich
eens iets voor doet, hij het plantsoen
kan afsluiten. B.v. als socialisten er
eens een openluchlvergadering zouden
willen houden, dan wil hij zich het
recht voorbehouden dat hij liet plant
soen kan afsluiten.
Lankhuijzen. Dus het is particulier
terrein; waar zal het einde zijn als men
daarop ingaat.
Voorzitter. Ik hoop dat er nog veel
dergelijke aanvragen zullen binnen ko
men.
Van Dongen. Als het voor 't publiek
open wordt gesteld, dan hen ik er wel
voor. Wordt het niet opengesteld, dan
niet.
Lankhuijzen. Het blijft toch parti
culier terrein.
Voorzitter. Dat is alleen maar om in
bepaalde omstandigheden te kunnen
ingrijpen.
Lankhuijzen. Dan blijft het ook een
particuliere weg.
Voorzitter. Praktisch moet de weg
open gesteld blijven, want anders zou
men geen toegang tot school en oud
mannenhuis hebben.
Lankhuijzen. Ik weet het, maar als
het klaar is, kan men zeggen: ik sluit
den weg af en dan. Dan kan men weer
beginnen.
Van Dongen. De pastoor wil het recht
voorbehouden om zaken of wat ook te
weren die met zijn godsdienstige over
tuigingen in strijd zijn. Daar kan geen
bezwaar tegen zijn, vooral als in de be
paling wordt vastgelegd, dat hij b.v.
over een paar jaar niet kan komen met
te zeggen, ik sluit daar de hecle boel
af.
Voorzitter. Alleen, als iets zou ge
beuren, dan moet hij het recht aan zich
hebben om de boel af te sluiten.
Lankhuijzen. Er is niets tegen, als
hij zegt, dat geen auto's met een vracht
van zooveel duizend kilogram er over
mogen rijden, maar verder moet het
open blijven.
J. de Wit. Hebben de leden van den
Raad het recht om de acte, voor dat
deze wordt geregistreerd, in te zien?
Voorzitter. Zeker. Ik geloof dat hel
in het belang van de gemeente is, als
op het verzoek wordt ingegaan.
Lankhuijzen. Het bezwaar is maar
dat de gemeente iets gaat maken waar
over het niets meer heeft te zeggen.
Voorzitter. Men kan zeggen dat het
een subsidie is voor verfraaiing van de
gemeente. Men had ook kunnen zeg
gen dat we voor 20 in de te maken
kosten tegemoet zullen komen, maar
dan geloof ik, dat we meer centen
kwijl zouden zijn.
Lankhuijzen. Ik zal niet zeggen dat
deze pastoor den weg zal afsluiten,maai
er kan een andere komen, die een an-
De Echo van het Zniden,
ffaalwpsclsc en Langstraatsche Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementprfls per 3 maanden 1.25.
Franco per post door bet geheele ryk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
Prtj9 der Advertentlën:
20 cent per regel; minimum ƒ1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bt) contract flink rabat.
Advertentlën moeten Woensdag en VrtJdag
des morgens om uiteriyk 9 uur ln ons bezit
ztJn.
van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN".
ROMAN VAN
REINHOLD ORTMANN.
27)
„Harders Zoon Bankiers", prijkte in
vergulde letters op een wit marmeren schild
naast de deur en een portier met gouden
tressen om de pet wee9 den vreemdeling den
weg, toen liij informeerde naar het privé-
kantoor van den heer Harders. Een jong
ambtenaar nam in de wachtkamer het visite
kaartje van den doctor in ontvangst en ver
zocht hem nadat hy hem op het privé-kan-
toor had aangediend, nog een oogenblik ge
duld te oefenen, aangezien de heer Harders
juist door dringende bezigheden in beslag
was genomen.
Artois kneep zyn lippen op elkaar, want
deze ontvangst was niet bepaald geschikt,
om hem in een opgewekter stemming te bren
gen .Maar er bleef hem niets anders over
dan geduld te oefenen en toen na verloop van
een bijna eindeloos kwartier de deur van het
privé-kantoor zich voor liem ontsloot, mocht
liy niet eens het gezicht van een beleedigde
toonen.
Beleefd glimlachend, als het ware de le
vendige verpersoonlijking van de meest be
nijdenswaardige zorgeloosheid, overschreed
hy den drempel en trad met uitgestoken hand
op den breedgesehouderden, blonden heer
toe, wiens terugkeer van de beurs hy nog
geen half uur geleden op straat had afge
wacht.
„Is het een groote misdaad, beste Harders,
u hier bij het goud, maken te storen?" vroeg
hij. Ik zou er haast bang voor zynmaar ik
beloof plechtig, dat ik niets van uw geheimen
zal afluisteren en dat ik uw kostbaren tyd
niet langer in beslag zal nemen dan strikt
noodzakelijk is."
Met eenigszins terughoudende beleefdheid
verzocht de ander hem plaats te nemen. „WU
kooplieden hebben tijdens onze zakenuren
weliswaar slechts zelden gelegenheid om
een oogenblik gezellig te praten," antwoordde
hy. „En juist nu het einde der maand ons
zoo enorm veel te regelen, geeft
„Ah zoo, dat begryp ikU zou me graag
spoedig weer kwyt willen zyn. Maar u zult
wel begrijpen, dat ik my niet veroorloofd
zou hebben u op zulk een ongelegen oogen
blik lastig te vallen, wanneer het mij alleen
daarom te doen wasj geweest een beetje met
u te keuvelen. Daarvoor hebben wy tenslotte
toch 's avonds op de club tijd genoeg. Ik kom
echter voor een zakelijke aangelegenheid.
dat is iets anders! Ik ben geheel tot
uw beschikking."
„In de eerste plaats moet ik vooropstellen,
dat het niet 9lechts de bankier, maar ook de
vriend is, tot wien ik my wend. Kortomik
heb een paar duizend mark noodig, beste
Harders
„En u wilt daartoe vermoedelijk eenige pa
pieren verkoopen of verpanden," vulde de
blonde heer rustig aan. „Het spijt my zeer,
dat u daarin aanleiding gevonden hebt om
zoolang in de wachtkamer te blyven. Myn
kassier zou u daarmee onmiddellijk geholpen
hebben.
„Alles goedi en wel, maar zoo heel eenvou
dig is de geschiedenis toch niet, myn waarde.
Ja, als ik het vermogen van mijn vrouw wil
de aanspreken Maar u begrijpt, beste vriend,
dat men daartoe om bepaalde redeneii niet
gaarne besluit. En ik zelf kan over waarde
volle papieren helaas niet beschikken."
„Dat] is immers ook niet onvoorwaardelijk
noodig. Wanneer u my een andere bank-
zekerheid kunt verschaffen
„Zeer zeker! Ik zelf koester den wensch,
de kwestie heel zakelijk te zien behandeld.
Ik zal u dus een wissel overhandigen, betaal
baar drie maanden na dato. En u zult de ge
bruikelijke intrest berekenen, precies zooals
u dat by ieder ander doet."
„Neemt u mij niet kwalyk, doctor, maar u
hebt, voor zoover ik weet, geen loopeude re
kening bij myn huis."
„Een rekening, neen! Maar u zult toch,
naar ik hoop, myn eerbiedwaardigheid niet
ipj twijfel trekken."
„Niet in het minst. Alleen moet ik u er op
attent maken, dat het tegen alle koopmaus-
gebrniken lndruischt, wissels te disconteereu,
waarvoor geen onderpand aanwezig is. U
staat op geenerlei wijze in zakelijke relatie
tot mijn huis, terwijl men u evenmin op
grond van een depqt uwerzijds een crediet
heeft geopend. Uw accept zou dus door ons
niet eerder gehonoreerd kunnen worden, dan
op het oogenblik dat de wissel door iemand
geëndosseerd is, die tot onze clientèle be
hoort."
De beleefde koelheid van deze uitlegging
deed de verwachtingen van Artois steeds
verder dalen en het gelukte hem nog slechts
met groote moeite, het beleefde, zorgelooze
glimlachje te blyven vertoonen.
„U moet my maar verontschuldigen, beste
vriend, wanneer ik mij wat onhandig voor
doe," meende hij. „Maar ik begryp nu een
maal niets van al die dingen. Is die forma
liteit, waarover u daar sprak ,dan werkelijk
zoo absoluut noodzakelijk?"
„Ik zou niet weten, doctor, hoe ik het
moest inkleedeu om u op andere wijze van
dienst te zyn."
„Nu, daarvoor zou toch wel raad te schaf
fen zijn, myn waardeWat ik op het oogen
blik noodig heb, is voor u slechts een baga
tel en wanneer u het als chef van het ban
kiershuis Harders Zoon by gebrek aan vol
doende zekerheid werkelijk niet kunt geven, f
geeft u het my dan op myn woord van eer
en op mijn onderteekening als goed vriend."
„Het spijt mij zeer doctor, maar ik ben
gewoon onder zulke voorwaarden nooit geld
te leenen."
„Ouder zulke voorwaarden, dat moet toch
zeker beteekeuenwanneer ik gevaar loop
het te verliezen. Maar daarvan is werkelijk
geen sprake. U weet, dat mijn schoonvader
een rijk man is en dat het vermogen van
mijn vrouw
De heer Harders onderbrak hem door een
afwerende handbeweging. „Het komt niet
in my op mij om al deze dingen te bekom
meren Niet de zorg voor de zekerheid van
mijn geld, maar mijn principes zijn het, die
my beletten, aan uw wenschen tegemoet te
komen."
„Ah, uw principes! Stellig hebt u hier of
daar eenmaal droeve ervaringen opgedaan,
ik begrijp dat; want er zijn Immers genoeg
gewetenlóoze menschen in de wereld. Maar
u zult op grond dezer droeve ervaringen toch
juist tegenover my deze principes niet van
toepassing willen verklaren? Reeds onze
vriendschappelijke omgang eiv de omstandig
heid, dat wy beiden tot dezelfde club belioo-
ren
Wederom viel de bankier hem in de rede
en thans klonk zyn stem zelfs een weinig on
geduldig, toen hy zeide: „Juist deze omstan
digheid, doctor, is voor my' in de eerste plaats
beslissend voor de weigering van uw verzoek.
Wanneer u niet sinds zoo korten tyd lid van
onze club was, dan zou u waarschijnlijk ge
weten hebben, dat onder de leden niets zoo
streng verboden is als welnu, als een be
roep op wederkeerigen steun van dezen aard.
Wy allen koesteren den wensch in onze club
lokalen als onafhankelijk gelijkstaande man
nen met elkander om te gaan en daarom is
het bij ons een, zij het dan ook ongeschreven
wet, dat er niet op crediet gespeeld mag wor
den en dat er evenmin een voorschot gegeven
mag worden, al was het slechts voor den tyd
van een uur!
„Voor deze vriendelijke mededeeling ben
ik u werkelijk bijzonder veel dank verschul
digd," zeide Artois met ironische beleefd
heid. terwijl hy zich uit zyn zetel oprichtte.
Hy had thans iedere hoop opgegeven hier
nog iets te bereiken en was nog slechts be
dacht op een terugtocht, die voor hem zoo
eervol mogelyk zou zyn.
„Ik zal dit in den grond zeer voortreffeiyk
principe in het vervolg eveneens tot het my-
ne maken en ik twyfel er niet aan, of het zal
my gelukken ook op dit punt evenals op' an
der gebied my mettertyd tot die hoogte der
in de club heerscliende principes omhoog te
werken, waarop de oudere medeleden in on
ze club zich biykbaar reeds bevinden. Excu
seer dat ik u gestoord heb, waarde heer Har
ders! Ik denk ér natuuriyk in de verste ver
te niet aan, u de weigering kwalyk te nemen,
want het kost; my maar één woord, het geld
van andere zy'de te ontvangen. Misschien
valt my het genoegen ten deel, u hedenavond
als partner te begroeten by een partytje bac
carat."
„Ik speel alleen maar whist, doctor", ant
woordde-de bankier op zyn koel berekenen
de wijze met een afscheidsbuiging. „Goeden
morgen
„Ellendige vrekknarsetandde Artois,
toen hy den onverschillig voor zich uit-
ziemlen portier voorby liep en het huis ver-
liet. „Wat een dwaasheid, dat ik my ook aan
deze vernedering heb moeten blootstellen."
Hy stapte in een rytuig en reed naar huls,
want het was tyd voor den lunch en hy had
een byzondere reden vandaag, niet, zooals
hy anders vaak deed, in een restaurant te
eten.
De tafel was reeds gedekt, toen hy thuis
kwam en Ingeborg was juist op het punt ge
weest, aan haar eenzamen maaltyd te begin
nen, want zy had zyn terugkeer feiteiyk
niet meer verwacht. Artois verontschuldigde
met eenige vrieiulelyke woorden zyn telaat-
komen en ging toen tegenover haar op zyn
plaats zitten, terwyl hy, zonder dat zy het
bemerkte, met scherpen, onderzoekenden
blik haar gelaat beschouwde.
De ontdekkingen die hy daar deed, kou
den moeilyk een prettigen indruk op hem
maken, want ook Ingeborg had .evenals haar
vader, gedurende de laatste maanden een
opvallende verandering ondergaan. Haar
wangen waren smaller, haar oogen doffer
gewordyn en van dien jeugdigen overmoed,
die haar tydens haar verblyf op Lindow on
danks alle voorafgegane pynlijke gebeurte
nissen nog over breede slooten had doen
springen en op hooge rotsblokkeu had doen
klauteren, was nog in haar uiteriyk, noch in
haar bewegingen een spoor meer te ontdek
ken.
ziet er werkelyk eenigszins verzwakt
uit, lieve Ingeborg," zeide Artois, nadat ver
schillende zyner pogingen een opgewekt ta
felgesprek te beginnen, door Ingeborgs een
lettergrepige juitwoorden schipbreuk hadden
geleden. „Ik geloof, dat het je aan de noo-
dige beweging en ontspanning ontbreekt.
Zulk een jonge vrouw moet zich niet altyd
tussehen vier muren opsluiten, zooals jy dat
doet."
„Waar zou ik dan wel ontspanning moeten
gaan zoeken?" vroeg zy rustig en zonder
eeuig verwyt in haar stem. „Ik kan toch
slecht zonder geleide naar concerten of naar
den schouwburg gaan?"
(Wordt vervolgd).
