Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
De Attractie
Louis Bonwmeesler's
Operette Gezelschap
De Koningin van
De fideele Boer.
FEUILLETON
GEEN GEWETEN,
DOOR ERVARING
NUMMER 54.
WOENSDAG 7 JULI 1026.
49e JAARGANG.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
DUSSEN.
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Maandag 1 Juli
des namiddags ten half vier.
Voorzitter Édelachtb. heer Snijders.
Ongeveer kwart voor vier opent de
Voorzitter de vergadering en zegt al
vorens met de behandeling van de
agenda te beginnen eerst in geheime
vergadering eenige mededeelingen te
willen doen.
Na heropening der openbare verga
dering worden de notulen der vorige
vergadering voorgelezen welke onver
anderd werden goedgekeurd en vast
gesteld.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken en mededee
lingen.
De Voorzitter deelt mede, dat punt 2
Overgave Gemeentelijk Electriciteits-
bedrijf verband houdt met het eenige
ingekomen stuk, rekening van het
Gemeentelijk Electriciteitsbedrijf.
Uit de rekening blijkt dat deze
sluit met een nadeelig slot van
f 7325 15.
Bij overgave van ut» bedrijf zal
door de ingezetenen een voordeel
worden behaald van f 2629 05 door
dat de stroom goedkooper wordt.
De straatverlichting heeft de ge
meente tot nu toe f 2875.30 gekost
en bij overgave zal deze kosten f 1841,
zoodat daar een winst op wordt ge
maakt van f 1034.20.
Bij overgave zal f 2012 50 minder
rente behoeven te worden betaald,
zoodat de totale verdiensten f 12.205.26
bedragen.
Door de gemeente blijft nog te be
talen een 53/4 °/0 leening groot f 82 000,
waarvan een rente moet betaald wor
den van f 5657.50, een 61/4 leening
van f 18000 waarvoor f 1125 rente
moet worden betaald en een 53/4 lee
ning groot f 1000 waarvoor f 575 rente
moet worden betaald.
Wordt alles tegenover elkaar gezet,
dan zal bij overgave van het bedrijf
een voordeel door de gemeente wor
den behaald van f 6144.76.
In een vorige vergadering is in be
ginsel besloten het bedrijf over te
geven voor een bedrag van f 22 500 j
onder zekere voorwaarden en onder
nadere bevestiging van de P. N. E. M.
Naar aanleiding van dit besluit j
hebben Burg. en Weth. een conferen-
tie gehad met eenige vertegenwoordi
gers van de P. N. E. M.
Tegen overgave van het bedrijf be
staan groote bezwaren. Op de eerste
plaats geeft de gemeente hare zelf
standigheid prijs en moet de gemeente
capituleeren voor een groot bedrijf.
Bij een nieuw contract is misschien
op voordeeliger wijze stroom te krijgen.
Wellicht dat men dan voor minder dan
f 2551.34 garant voor stroomafname
behoeft te blijven. Ook zou het niet
onmogelijk zijn, dat het eene trans-
formatGrhuisje op de baan opgedoekt
werd waardoor een voordeel van f 700
per jaar werd verkregen. Ook zou,
indien de administratie hier werd ver
richt daardoor eenig voordeel zijn te
behalen. Dat zijn echter allemaal vogels
die in de lucht vliegen. Wij hebben ver
schillende cijfers willen geven om te
zien welke de voor- en welke de na-
deelen zijn.
Bij overgave van het bedrijf is het
eerste voordeel de verliespost van
f 7323.51 en de goedkoopere stroom-
prijs. 1 /4 goedkooper is veel en dat
komt nu den efnemer niet ten goede
maar de ingezetenen vormen de ge
meenschap. Dan hebben we het voor
deel van de straatverlichting nog.
Van de straatverlichting is wel een
ruim gebruik gemaakt, maar dat kan
men doen omdat wij toch garant moes
ten blijven voor zoo en zooveel stroom
verbruik.
Door de gemeente wordt bij over
gave een voordeel behaald en daarom
stellen Burg. en Weth. voor zoo spoedig
mogelijk daartoe over te gaan, opdat
de ingezetenen vanaf 1 juli al van de
joedkoopere prijzen kunnen profïteeren.
Hierna worden door den Voorzitter
de verschillende condities voorgelezen.
Daaruit blijkt o.m. dat de gemeente
alle eigendommen en den geheelen
aanleg van het G E.B. inclusief de
ïuisaansluitingen en verdere eigen
dommen van het G.E.B. aan deP.N.E.M.
overdraagt.
De P.N.E.M. betaalt daarvoor dan
f 22.500 jaarlijks f 1000 betalende en
4,/2°/o rente voor het bedrag dat blijft
te betalen.
De gemeente moet zich verbinden
aan geen andere maatschappij conces
sie te verleenen.
De P.N.E.M. zal voor licht in den
spertijd 45 ct. per K.W.U. rekenen.
Buiten den spertijd voor kleine ver
bruikers 25 ct.
De P.N E.M. kan ;n twee gevallen
den prijs verhoogen en dat is wanneer
de koienprijs boven de f 20 per ton
komt en wanneer de koopkracht van
den Nederlandschen gulden zou dalen.
De koienprijs bedraagt thans f 14
per ton, dus nogal ver van de f 20.
Nu is de koienprijs al duur.
De heer Van Dijk vraagt of er geen
limiet gesteld is bij daling van den
gulden.
De Voorzitter zegt dat dan de prijzen
in evenredigheid gebracht zullen wor
den. Vroeger heeft men nooit aan een
dergelijke bepaling gedacht maar in
den oorlog heeft men gezien, dat het
noodig is. Men heeft het in Duitsch-
land gezien, dat men voor een millioen
mark niets kan koopen.
Van Drunen. Op het eind van den
Nieuwendijk kan Almkerk beter stroom
leveren.
Voorzitter. Dat zal niet gaan.
3D
Van Drunen. Dat zou te overleggen
zijn.
Voorzitter. Met Almkerk zou daar
over zijn te praten maar het zou niet
in het belang van de inwoners zijn
als daartoe werd overgegaan, want nu
betalen ze maar 45 cent en worden
ze bij Almkerk gevoegd, dan moeten
ze 60 ct. betalen.
Door de P. N. E. M. is ook nog
gezegd dat zeer waarschijnlijk een
volgend jaar 40 cti per K.W.U. zal
betaald behoeven te worden. Voor de
straatverlichting zal dit echter nog niet
het geval zijn, daarvoor zal dan nog
45 cent gerekend moeten worden om
dat het bedrijf een algeheele verlaging
niet toelaat. Later zal die prijs mis-
schien ook wel op 40 ct. worden ge
bracht.
De kosten van vernieuwing van
lampen blijven voor rekening van de
gemeente. Ook zal ze daarvoor zelf
zorg te dragen hebben.
De P. N. E. M. blijft zich het recht
voorbehouden om het tarief ten allen
t jde te verlagen hetzij voor alle hetzij
voor een zekere categorie van stroom
verbruikers.
De Voorzitter deelt mede dat men
n Eethen, waar het bedrijf al gerui-
men tijd aan de P. N. E. M. is over
gedaan. zeer voordeelige tarieven heeft.
Naargelang van de afname worden daar
de prijzen geregeld.
Moet de P. N. E. M. eenig grond
werk verrichten, dan zal ze zorg dra-
jen dat de wegen weer in behoorlij-
cen staat worden gebracht.
g|De P. N. E. M. blijft zich het recht
voorbehouden het bedrijf te staken na
een jaar van te voren daarvoor ge
waarschuwd te hebben. De gemeente
heeft dan het recht weer om het be
drijf over te nemen voor f 22.500 ver
meerderd met den kostprijs van de
eventueel plaats gehad hebbende uit
breiding.
Voorzitter. Nu komt er nog iets bij
en dat is dat wij Hermans destijds uit
zijn betrekking hebben gehaald en
hem hebben aangesteld als agent.
Gedurende dien tijd heeft hij zijne
werkzaamheden verricht op eene wijze
boven allen lof verheven, waarvoor wij
hem gaarne dank betuigen.
Bij de overgave van het bedrijf
zullen wij de wenschelijkheid uitspre
ken dat Hermans als agent blijft ver
bonden.
Berm. Ik zal niet zeggen, Hermans
is een beste mensch, maar als we nu
eens in het donker komen te zitten,
wat dan.
Voorzitter. Als Hermans agent blijft,
dan hebben wij ons maar tot hem te
wenden, dan blijft alles als 't ware
zooals het nu is.
Berm. Daar bij het huisje aan de
Baan liggen nog een 17 palen, die
blijven zeker aan de gemeente behooren.
Voorzitter. Die zijn niet opgenomen.
van de Kermis in Waalwijk
Zie groote annonce in dit blad.
<r>
co
Van der Koppel. Er staat in de con
dities dat alle eigendommen van het
bedrijf moeten worden overgegeven en
ik zou zeggen, dat die daarbij behooren.
Voorzitter. We zullen wel eens zien.
Th. v. d. Pluijm. Die palen behooren
feitelijk niet aan het bedrijf.
Berm. Dat zijn reserve-palen.
Voorzitter. Dan zou ik zeggen, dat
ze erbij behooren.
Van den Koppel. Die palen behooren
tot het bedrijf, waar behooren ze
anders bij.
Hermans. Over het metergeld vallen
de menschen nogal eens, algemeen
klaagt men er over dat het zoo duur is.
Voorzitter. Ik geloof, dat men deze
ook kan koopen als men zulks verkiest.
Berm. Verslijt zoo'n ding gauw?
Hermans. Het komt wel eens voor,
dat het gerepareerd moet worden.
Van der Koppel. Ik zou het niet
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche ra Langstraatscbe Courant
Dit blad verschflnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementprfls per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rflk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prfls der Advertentiën
20 cent per regel; minimum ƒ1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bö contract flink rabat.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 0 uur inpons bezit
zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN'
ROMAN VAN
REINHOLD ORTMANN.
Maar ondanks dit. alles gaf lift zyn arbeid
niet op en telkens na zulk een korte, klaar-
blykelyk half onvrij willige rustperiode woel
den zyn vingers weer des te haastiger in de
kleine briefjes, vloog zyn pen weer des te
sneller over het zacht ritselende papier.
Van een kerktoren in de omgeving klonken
twee doffe slagen; toen had liy eindelijk de
laatste pennestreek op papier gezet en viel
hij met een diepe zucht tegen de harde hou
ten leuning van. zijn stoel aan.
„Klaar!" mompelde hy half binnensmonds
en na verloop van een minuut voegde hy er
met enj tweede zucht, die uit het diepst van
zyn hart scheen te komen, aan toe: „God
z.y dank klaar
Hy rangschikte de beschreven vellen pa
pier zorgvuldig, trok de schuiflade van zijn
werktafel open en deponeerde ze daarin.
In deze la; bevonden zich bovendien nog ver
scheidene met een korrelig wit poeder ge
vulde fleschjes. Het eene na het andere haal
de Duringhoffen er uit te voorschijn en be
keek ze by het armoedige schynse! der lamp
langen tyd met zulk een liefdevolle opmerk
zaamheid, zooals een vrek zyn heimelyk by-
eengeschraapte schatten of een pronkzieke
vrouw haar schitterende brillanten zou be-
kyken. Plotseling echter schudde zyn lichaam
in koortsachtige rillingen en het scheelde
maar weinig, of] het glas dat hy in de hand
hield, was aan zyn bevende vingers ontglipt.
Toen sloot hy de schuiflade weer en stond
op. Maar zyn voeten dreigden hem hun dienst
te weigeren en hy moest zich met beide
handen aan de stoelleuning vasthouden om
op de been te blijven.
„Het gaat niet meer," mompelde hy met
kleurlooze lippen, „het gaat niet
meerIk moet rusten rusten
Hjj blies de lamp uit en zocht in het don
ker tastend den weg naar zyn bed, daarby
voortdurend steunzoekend op stoelleuningen.
„O mijn hoofd klonk het eenmaal
zacht steunend van zyn lippen. Toen viel hy
gekleed op de kussens en van de plek, waar
iiy lag, klonk het na een korte pauze weder
om door de diepe, nachtelyke stilte van het
vochtig kille vertrek r „God zy dank!. myn
werk is gereed
Toen de vrouw van de deurwaarder haar
huurder den volgenden morgen de koffie
wilde brengen, kreeg zy op haar herhaald
kloppen geen antwoord en toen zy daarop
eiiulelyk, door een bang voorgevoel vervuld,
zonder het gebruikeiyke „binnen" de deur
van zyn kamer opende, sloeg haar de schrik
zoo om het hart, dat zy- by na het ontbytser-
vies uit de handen had laten vallen.
„Lieve hemel, mynheer Duringhoffen, wat
is er dan toch met u gebeurd?" riep zy in
haar eerste hevige ontsteltenis uit. „U ziet
,'er bepaald net uit als de dood in levenden
■lyve!"
Nog steeds lag Valentin volledig gekleed
op zyn bed en de vaalgryze, sombere mor
genschemering, die door het venster op zyn
vermagerd gezicht viel, verleende aan deze
scherpe, energieke trekken een uitdrukking,
die werkelyk aan een doode deed denken.
By de woorden van zyn wakkere hospita,
opende hy met zichtbare inspanning de don
ker omscliaduwde oogen en zyn lippen, die
juist nog de diepe lydenstrekken van een he
vige lichamelyke pyn vertoond hadden,
Xilooiden zich thans weer tot den ouden,
vriendelyken glimlach.
„Ik heb wat lang gewerkt en ben, naar
het scliynt, met myn kleeren aaii in slaap
gevallen," zeide hy op vermoeiden toon. „Het
is al laat; niet waar?"
„Wel, de hemel moge geven, dat het nog
niet te laat is, mynheer Duringhoffen," zei-
de de brave vrouw, die nu eenmaal alles wat
op haar hart lag, moest uitspreken. „Hoe is
het toch -mogeiyk dat een mensch zich zoo
volkomen ten gronde kan richten. En het
avondeten van gisteren staat er ook nog
precies zooals ik het gebracht heb! Wilt u
het soms nog steeds blyven ontkennen, dat
u zwaar ziek bent?"
„Ik geloof byna zelf, dat het zoo is, beste
m
juffrouw Leopard," antwoordde tie jonge
chemiker, die een vergeefsche poging ge
waagd had om zich op te richten. „U zult een
boodschap naar doctor Giersberg moeten
sturen, om my te verontschuldigen, want
voor vandaag moet ik my wel rust gun
nen." s
„Voor vandaag wel heb je ooit van zyn
leven! Maar naar den doctor moet dadeiyk
een boodschap worden gezonden, daar hebt
u volkomen gelyk in I Ik ben al weg!
Maar kan ik u in 't geheel niets tot uw voor-
loopige verlichting bezorgen? Een kopje kof
fie of vlierthee misschien, mynheer During
hoffen?"
„Neen ik dank u! Ik zal trachten
nog wat te slapen."
Byna ademloos door den ondervonden
schrik, keerde de zorgzame vrouw naar haar
keuken terug. Daar stond juffrouw Helecn
by de tafel met haar hoed reeds op, haar
mantel aan en dronk snel een kop thee alvo
rens zich naar haar inspannende dagtaak te
begeven. Toen haar moeder haar een ver
ward verhaal deed, in de somberste kleuren
geschilderd, van hetgeen zy in Valentin Du-
ringhoffens kamer gezien had, 'zette het
jonge meisje met een plotselingen ruk haar
nog half gevulde kopje op de tafel, zy was
zeer bleek geworden en haar lippen trilden;
maar het klonk toch heel rustig, toen i\
zei„Ik zelf zal naar doctor Giersberg gaan,
moeder! Ik zal er eerder zyn dan iemand
anders, dien wy zouden kunnen zenden."
„Jy, myn kind? Maar heb je| dan nog wel
zooveel tyd? Je zoudt toch al over een kwar
tier aan je werk moeten) zyn."
„Men zal zich in het ergste geval ook zon
der my wel kunnen redden. Dit hier is in
ieder geval veel belangryker. Goeden mor
gen.
Zy was de keuken al uit, nog voor juffrouw
Leopard een van haar talryke bedenkingen
tot uiting had kunnen brengen en het had
er inderdaad alle schyn van, alsof geen an
dere bode haar in snelheid had kunnen
evenaren, want reeds na verloop van een
half uur kwam zy terug.
Achter haar aan klom een kleine, zonder
ling uitziende man de trap op. Hy had een
schrale, nietigeg estalte; maar tusschen zyn
hoekige schouders verhief zich een energie
ke kop, van zulk een eigenaardige karakte-
ristiek, dat men den kleinen man stellig niet
langer voor een oubeteekenend iemand hield,
wanneer men eerst de moeite had genomen
dezen kop wat nader te beschouwen. Knap
was hy zeker niet, want} hy had dikke, om
gekrulde negerlippen, een platgedrukte neus
en groote, van het hoofd afstaande oorschel
pen. Een kortgeknipte, stoppelige volle baard,
die bepaald bel rood was en kort, borstelig
hoofdhaar van dezelfde kleur, voltooide bet
in zijn geheel zoo weinig bekooriyke beeld
maar onder dit borstelige hoofdhaar welfde
zich een machtig breed voorhoofd van klas
sieke schoonheid en schitterden twee scherpe
tyrendsoogeil met een glans en een uitdruk
king van wilskracht, zooals men dat slechts
by groote mannen ziet.
Dat was doctor Giersberg, de stichter en
leider van het wereldberoemde sanatorium,
die óp liet bericht van de ziekte van zyn ehe
miker, zonder een seconde te verliezen, alles
wat hem juist bezig hield, in den steek ge
laten had om de. brengster van dit ongeluks-
bericlit te volgen. Onderweg had hy slechts
énkele korte vragen naar de kenteekenen van
de ziekte gedaan en had, toen Hleen hem
geen bevredigend antwoord wist te geven,
iets van „vrouwenonkunde" in zyn stoppc-
ligen baard gebromd.
Nu deinsde hy voor liet groote opschrift
op de deur met een adelaar er boven, hevig
ontsteld een schrede terug.
„By een deurwaarder? Voor den duivel!"
bromde hy, „ik hoop dat die me niet in den
weg zal loopen."
„Het is myn vader, doctor," zeide Heieen
zacht. „En u kunt my gerust getooven, dat
hy een beste man is, hoewel men hem dit
weinig benydenswaardige ambt heeft opge
dragen."
Doctor Giersberg bleef haar het antwoord
op deze uitlegging schuldig en liet zich naar
de kamer van den zieke brengen. Op het
zelfde oogenblik dab hy de deur achter zich
gesloten had, had er een zonderlinge veran
dering in zyn gelaatstrekken plaats. De
juist nog zoo norsclie, barbaarsche uitdruk
king was geheel en al verdwenen; dezelfde
zachte vriendeiykheid die thans in zyn hel
dere oogen schitterde, scheen ook zyn ruwe
grove trekken te ontspannen.
„Wel, myn waarde jonge vriend, wat zyn
dat voor kunsten!" aldus begon by bet ge
sprek, terwyi by op liet bed toetrad. „En
nog altyd je kleeren' aan? 't Is wat moois, is
er bier dan geen enkel mensclieiyk wezen,
dat je een beetje had kunnen helpen?"
En met een zorgvuldige handigheid, die de
meest geoefende verpleegster tot voorbeeld
had kunnen strekken, begon hy den patiënt
te ontkleeden om hem daarna zoo doelmatig
en gemakkelyk als het. maar eenigszins uio-
gelyk was, de kussens' onder het hoofd te
schuiven en flink onder de dekens te stoppen.
Tegelykertyd scheen hy ook reeds zyn on
derzoek geëindigd td hebbenwant liy kwel
de den jongen man noch door vragen naar
zyn- gezondheid, noch door verdere overbo
dige handelingen. j
„De lioofdpyn is momenteel liet ergste, niet
waar? Ja, maar ik denk wel dat wy dip op
de vlucht zullen jagen, wanneer wy het ener
giek aanpakken. Je weet toch genoeg van de
geneeskunde, Duringhoffen, om te, weten,
dat aan hoofdpyn gelukkigerwyze nog nooit
iemand is gestorven.
„U bent heel vriendciyk, doctor," zeide de
zieke met een dankbare blik. „En dat u zich
de moeite heeft getroost, om voor my» lichte
ongesteldheid zelf hierheen te komen."
Met een beslist handgebaar stuitte doctor
Giersberg zyu woordenvloed. „Ten eerste is
liet myn plicht, want ik ben arts; ten tweede
moet ik toch wel by jou komen, wanneer jy
niet by nry kunt komen, ja en ten derde
is liet toch wel een beetje zacht uitgedrukt,
als je van een lichte ongesteldheid praat.
Je hebt het leeiyk te pakken, jonge vriend,
en dat ik oprecht met je te doen heb, heb je
stöHig wel verdiend."
/Valentin Duringhoffen knikte licht met
het hoofd. „Ik weet wel, dat ik zwaar ziek
hen. doctor," antwoordde hy zacht, „en het
is my zelfs te moede, alsof u niet heel lang
meer met my te doen zult hebben. Maar
daaromtrent kan men zich als patiënt wel
vergissen en daarom daarom zou ik u
dringend willen verzoeken, my lieel open
hartig een vraag te beantwoorden. Is myn
ziekte van dien aard. dat ik er my op voor
bereiden moet te sterven?"
(Wordt vervolgd).
