vaststond, terzelfder plaats werd een alarmeerend bericht in de wereld ge zonden over den gezondheidstoestand van onzen oudsten wethouder, den heer Gragtinans, terwijl hier een bericht over de a.s. samenstelling van de Com missie van Advies gefantaseerd werd, dat de deur dicht doet! Als eenig candidaat voor de vaca ture in t bestuur der R.K. Kiesvereeni- ging is gesteld de heer Joban Hoff- nians-van Hesteren, die als dusdanig is verkozen verklaard. Tit. 't voltallig bestuur moet door de alg. verg. thans een voorzitter worden gekozen. „HET HISTORISCH KASTEEL" opgevoerd door „De Dommelkring". Van Eeden heeft eens in een vraag gesprek met d'Oliveira gesproken over tooneel. En als ik mij goed herinner, dan zei hij daarbij o.a. dat wij Hollan ders wel goede tooneelstukken schre ven maar niet altijd even goed uitvoer baar tooneel. Geestelijk kunnen we h.v. wel den toets met buitenlandsche auteurs doorstaan, maar als het de waarachtige uit- of opvoering ^eldt, dan komen we wel eens een keer iels te kort. Zoo is h.v. Ibsen een groot drama turg, maar het zwaartepunt van zijn kunst ligt niet zoozeer in de essentie van zijn object (h.v. „Als wij dooden ontwaken") maar vooral in zijn genia- len blik waarmee hij zijn werk ten too- neele brengt. Eene werkelijke vergelijking met Ibsen en de auteurs van „Het Historisch Kasteel" zou natuurlijk geheel mank gaan. Maar toch is er, ruim genomen, wel eenige overeenkomst met de Fran- sche tooneelschrijvers te vinden; ik be doel, dal ze beiden de kunst verstaan 0111 iets te scheppen dat vooral uitvoer baar, ten tooneele is te brengen, en wel zóó, dat de toeschouwer zelf niets be hoeft aan te vullen en niet direct de rol van toeschouwer, maar dien van mede-speler vervult. „Het Historisch Kasteel" is zoo'n stuk waarin de toeschouwers zelf mee spelen. Dit Fransche blijspel van Alex Bisson en J.Berr de Turique is speelsch, dartel, vol vernuftige en ge waagde wendingen, zooals trouwens heel 't Fransche karakter. In zijn goeden ondergrond wie zou er nog aan de tendenz twijfelen? heeft 't stuk ook veel snaaksche inval len als van een de Beaumarchais, al weet het niet zoo diens fijnen spot en schuimende geestigheid te wekken. „Het Historisch Kasteel" heeft echter weer dit voor, dal 't een stuk is voor alle tijden. Want ongetwijfeld zullen er steeds menschen gevonden worden, die voor den een of anderen kunstenaar een ziekelijke, onnatuurlijke vereering aan den dag leggen. Figuren als van een Colombia, Marguerite en Cloé Colom- bin zal men ook vandaag nog vinden. Daarom is deze geestige satyre voor alie tijden. Het stuk is geen spinsel van een niet te ontwarren psychologisch net, het heeft geen zwaren diepgang en loopt niet over van intriges, maar de kern is een ronde, gezonde levensbe schouwing: Vereer den dichter oprecht als zoodanig, maar verhef zijn mensch- zijn niet tot een godheid. Tot welk een ziekelijk en onnatuur lijk mensch men wordt indien onze vereering voor een kunstenaar beden kelijke proporties aanneemt, leerde ons het fijne spel van een Colombin, van Marguerite en tante Colombin. De ex- industrieel Colombin wiens ideaal 't was eens in een huis te mogen wonen, waarin eenmaal een groot man leefde, speelde zijn rol als overdreven Rous- seau-vereerder onverbeterlijk. Hoe meesterlijk toch was zijn creatie. Henri van der Putt, Uw spel was niet meer dat van een dilettant; Uw spel was geen spel meer maar leven Mevrouw Schellens van Wijck, die de rol van Cloé Colombin vervulde, speelde zóó natuurlijk, zóó soepel alsof ze héél d'r leven voor hel voetlicht had geslaan. Om haar dweeperij met een Rousseau werd soms smakelijk gelachen evenals 0111 het geëxalteerde gedoe van Marguérite (Mevr. de Vlam-Rubbens) die een koortsachtige bewondering heeft voor haar „goddelijken" dichter Paul Coudray. Een flanelletje dat Coudray misschien eens heeft gedragen bewaart ze angstvallig en vol eerbied al was 't een reliquie. Mevr. A. de Vlam-Rubbens wist pre cies de gewenschte atmospheer te scheppen. Hoe frisch staat 't jonge fleurige lachebekje van een Genéviève (Mevr. Baekers-de Vlam) daar tegen over. Hoe licht en met welk een charme speelde deze jonge actrice. Haar spel was dartel en vloeiend. Anton Schellens gaf een pracht ver tolking van Gaston Baudoin. Zijn stem buigingen en gebarenspel getuigden van ernstige studie. Hij was 't type van den gezonden man met een dito levens beschouwing. Emile de Vlam had als Marcel Bar- rais geen gemakkelijke maar zeer dankbare rol. Hoe natuurlijk ontwik kelden er zich tusschen hem en Gené viève, tante Colombin en Marguérite e.a. toch fijne tooneeltjes. En in licht contour bewegen zich 0111 deze hoofd personen nog Ludovic (René de Vlam), Cabriac (Zoetmulder), Dr. Dufresnois (Mr. Joh. v. d. Putt) en Justin (Willy Backers). 't Geheel was een schier volmaakt spel dat heel ver hoven „dilettantisme" uitging. Een oprecht woord van dank en hulde voor den artistieken regisseur A. J. Zoetmulder, is hier wel op zijn plaats. Wij hopen, hem spoedig met dit voortreffelijk gezelschap in Waalwijk terug te zien. Een spontaan applaus van de stamp volle zaal bewees hoezeer men vol daan was. Mevrouw Schellens-van Wijck ont ving aan hel slot een schoon bou quet. Een dankwoord werd gesproken door den eere-voorzitter van het Wit- Gele Kruis, den heer C. Witlox. Gezien het schoone spel, zegt spr. twijfel ik er niet aan of „De Dommelkring" gaal een goede toekomst tegemoet. Nog schooner wordt Uw werk als gij het in dienst der liefdadigheid stelt en als men weet, dat het de eerste maal is, dat „De Dommelkring" in 't publiek op treedt. Ik hoop, dat „De Dommelkring" moge groeien en bloeien. Ook onzen oprechten dank aan het strijkje van de Symphonie, dat zoo bereidwillig werd gevonden 0111 dezen avond op te luisteren, alsmede aan de overige dames en heeren die aan dezen avond meewerkten; in het bijzonder echter aan de dames welke zoo vrien delijk waren 0111 zich met den ver koop van kaartjes en programma's te belasten. Zonder de overige spelers ook maar iets te kort te willen doen, meent hij hier toch een bijzonder woord van dank te moeten spreken tot onze oud- Waal wij ksche speelster Mevr. de Vlam- Rubbens (applaus). Ik kan U nog ver zekeren, dames en heeren, dat, nu zij van haar vereering voor Coudray ge nezen is, een zeer gelukkig leven heeft (hilariteit en applaus). Zondagmiddag ten half vijf had in de R.K. Werkliedenvereeniging de algemeene vergadering plaats der R. IC. Steenkolen-1 nkoopvereen. „Broeder- lui lp", welke goed bezocht was. De voorzitter opende de vergadering met den christelijken groet en zeide dat deze vergadering zeer belangrijk is, n.l. door 't uitbrengen van verschillende verslagen. Door den secretaris werden de notulen gelezen van de laatste alg. vergadering, welke onveranderd werden goedge keurd en vastgesteld. Hierna gaf hij een overzicht van de afgeleverde hoe veelheden kolen. Door de leden zijn dit jaar verbruikt 973 H.L. anthraciet, 573 H.L. stukko len, 3348 H.L. eierkolen en 1854 H.L. nootjeskolen. Aan de leden uit het pak huis'782 H.L. Totaal 7530 H.L. kolen, Nog in voorraad in pakhuis 100 H.L. stukkolen, 40 H.L. anthraciet en 3G0 H.L. nootjeskolen. Het ledental bedraagt 353. Door den penningmeester werd het finantieele verslag uitgebracht. Inkomsten Contributie 12,440,54. Aan de leden uit het pakhuis verkocht 2,001,85. Reserven 475. Reservefonds 75. Batig saldo 14,68. Rente 67,53. Totaal 15074.60. Uitgaven Brandstoffen 9162,29. Spoor- en scheeps- vrachten 1269,90. Voerlieden 933,32. Controleur, Wijkbode-loon, Huur pakhuis, Drukwerk, Terugbetaalde contribu tie, Diversen 732,89. Totaal 12098,40. Inkomsten 15074.00. Uitgaven 12098.40. 2976,20. In kas 2976.20. Waarde pakhuis 600. 3576,20. Af voor wederverkoop 1000. 2576,20. Terug te betalen contribu tie, teveel betaald op de ei erkolen, Vergoeding en Werkliedenbond 895,54. 1680,66. Te ontvangen tekorten 71.57. Totaal uit te keeren aan te veel betaalde contributie 1752,23. Door den voorzitter werd beiden functionnarissen een woord van dank gebracht voor de vele werkzaamheden in het belang dervereeniging gedaan. De controle-commissie bracht ver slaguit over hare bevindingen bij mon de van het lid A. van Drunen, die mede deelde dat alle bescheiden in orde wa ren bevonden. Op voorstel van het bestuur werd 25.geschonken aan den Werklie denbond. Als controleur werd benoemd het lid Adr. Mahieu. Door het lid Dekkers werden eenige aanmerkingen gemaakt wat betreft de donateurs. De Voorzitter antwoordde dat het bestuur met zijn voorstel niet kan mee. gaan en deze aangelegenheid ons niet betreft, maar dat hij zich moet ver voegen bij het bestuur van den Werklie denbond. Aan de leden zal Dinsdag 30 Novem ber de teveel betaalde contributie uit betaalt worden. Door den voorzitter werd medege deeld dat de kolenprijzen zijn als volgt: Anthraciet 30/50 ƒ2,62 per H.L. Stukkolen 80 IC.G. 1,49, Eierkolen per H.L. 1,25, Nootjeskolen 1,45 per H.L. Aan de beurt van aftreding als be stuurslid is het lid I'. v. d. Aa, welke zich weder herkiesbaar stelt; evèntu- eele candidatenlijsten kunnen inge diend worden bij een der bestuursleden tot 5 December. Door het lid Smolders werd medege deeld, dat. door het vroegtijdig contri- bueeren en het goede beleid van het be stuur, het te danken is dat wij ƒ6000 voordeel hebben. Hierna werden nog eenige huishou delijke zaken besproken en sloot de voorzitter onder dankzegging aan de leden voor hun trouwe opkomst, de ver gadering op. de gebruikelijke wijze. Waar in 't begin dezer maand reeds eene raadsvergadering is gehou den, zal de eerstvolgende vergadering van den Gemeenteraad van Waalwijk gehouden worden op Vrijdag 24 De cember a.s. Wij vestigen gaarne de aandacht op den eersten ontwikkelings-avond, die Donderdagavond ten 7£ uur in de zaal van de R. K. Werkliedenvereeni ging wordt gegeven. Alsdan zal de be kende kapelaan J. Sicking uit Tilburg spreken over: „Het werk der bekeering van Nederland." De harmonie „St. Crispijn" zal op dezen eersten avond hare medewerking verleenen. JAARMARKT TE WAALWIJK ÖP DONDERDAG 25 NOVEMBER. Bazar Groene Kruis". Dc officieele opening. Na een ernstige voorbereiding was Maandagavond het oogenblik aange broken, waarop de bazar ten bate van het Algemeen Groene Kruis zou wor den geopend. Deze bazar is eigenlijk heel het feestelijk karakter, waarmee de vereeniging het „Groene Kruis", haar 124-jarig bestaan herdenkt. Vele genoodigden waren verschenen op de zaal der Sociëteit „de Gezellig heid" om dq opening bij te wonen. Als voorzitter van het Heeren-Comité sprak Ds. Louwe Kooijmans, ongeveer de volgende begroetingsrede uit: Geachte dames en heeren: 't Is mij een aangename taak, U, als voorzitter van het Heeren-Comité van het Groene Kruis, dezen avond welkom te heeten. I11 tegenstel ling met de vorige maal, kunnen wij thans deze Bazar openen in deze rui me zaal. Dit is te danken aan het be stuur van de sociëteit, dat zoo bereid willig was, ons voor dezen avond deze zaal af te staan. Het verheugt mij buitengewoon, dat U, mijnheer de Burgemeester, met LTwe echtgenoote aan onze uitnoodiging hebt gehoor gegeven en hier tegenwoor dig zijt. I11 den korten tijd dat gij hier zijt, hebben wij u leeren kennen als een man die oog heeft voor de maatschap pelijke belangen. Toen wij tot U kwa men, waart Gij terstond bereid 0111 deze bazar te openen. Welkom ook de heeren Wethouders, die een warm hart hebben voor 't Groe ne Kruis en dit steeds hebben getoond. Bijzonder welkom ook het Bestuur van onze zustervereeniging, het Wit- Gele Kruis. Wat doet het goed, zulk een aangename samenwerking te zien. Ik hoop, dat deze samenwerking zal blij ven voortbestaan Ook de overigen hartelijk welkom. Deze bazar heeft weer heel wat werk meegebracht, daarom ineen ik, dat een woord van dank aan liet damescomité hier wel op zijn plaats is. Het lieeft alle pogingen aangewend, om deze ba zar te doen slagen. Wat er door samenwerking bereikt kan worden, daar levert deze avond wel een duidelijk bewijs van. We hebben veel steun ondervonden. Ook van de heerenHens, van Dongen, Van der Hammen en Scholt, die dagen achtereen voor deze Bazar hebben ge werkt. Ik dank U allen voor de hierbij getoonde belangstelling. Wat deze tentoonstelling wil, zal U straks duidelijk worden. We moesten ons plan voor een T.B.C.-stand laten varen omwille van de plaatsruimte. Met deze bazar hopen we een flinke som in de Kas van liet Groene Kruis te kunnen storten. Ons aanvankelijk plan voor de T.B. C. laten we echter niet varen. Binnen niet al te langen tijd denken we een speciale T.B.C. tentoonstelling te hou den. Wat de vereeniging het Groene Kruis gedurende 124 jaar heeft gedaan, is niet te releveeren. Alleen wil ik zeggen, dat zij alles heeft gedaan 0111 de lijden de menschheid te helpen, 't Is goed dat er nog menschen gevonden worden, die 't lijden van hun nevenmenschen ter harte gaat. En thans verzoek ik U, Burgemeester, deze bazar te willen openen. (Applaus). De officieele opening. De Edelachtbare Heer Moonen, Bur. genieester, hield daarna de volgende openingsrede l)e secretaris van liet Heeren-Comité, de lieer L. Hartog, las nog eenige me- dedeelingen van verhindering voor, o.a. van pastoor Van Riel, Ds. Schlemper, Weth. Gragtinans, Van Eickel, Hoofd inspecteur van de Volksgezondheid te Nijmegen, Mevr. Dr. van Dijk, 's Bosch, Dr. Hooch, Boxtel, e.a. Namens liet Wit-Gele Kruis wensch- te de heer Witlox (le jubileerende ver eeniging hartelijk geluk. Ook dankt spr. voor de sympathieke woorden van den voorzitter en kan niet anders dan deze onderstreepen. Ik wil hier besluiten aldus de heer Witlox met twee wenschen en wel, dat zich bij deze 124 jaar nog vele jaren zullen voegen en last not least dat (leze bazai' de stoutste ver. wachtingen zal mogen overtreffen. (Applaus). Van de gelegenheid 0111 het woord te voeren werd vervolgens nog gebruik gemaakt door den heer A. van Gent. Als bestuurs-voorzitter, zegt spreker, rust op mij den plicht, dank te brengen aan die personen en die corporaties, die ons bij onzen arbeid hebben gesteund. In de eerste plaats U, Hooggeachtte Burgemeester. Vanaf dat Gij in Waal wijk kwaamt, hebt gij getoond met ons mee te kunnen leven, ook Uwe echtge noote. Gij hebt U niet buiten ons ge steld, maar steeds een open oog getoond voor de nooden en behoeften in ons maatschappelijk leven, 't Is mij een reeds lang gevoelde behoefte U hiervoor hartelijk dank te zeggen. Ook een woord van dank aan den gemeenteraad van Waalwijk, die zeer veel heeft bijgedragen tot den groei van het Groene Kruis. Gij zeide in Uwe vergadering met een bloedend hart de subsidie voor het Groene Kruis te heb ben moeten verminderen. Hierin hebt ge juist gezien, dat deze gelden het best besteed waren. Een bloeiende vereeniging moet wor. den gesteund in haar actie. Voor deze opvatting dank ik U, mijnheer de Bur gemeester, want deze is in het algemeen belang onzer maatschappelijke samen leving en voor Waalwijk in het bijzon- der. Een oprecht dankwoord moet ik hier ook brengen aan een van de mede-op richters, Dr. van Gils. Ik hoop dat Dr. Langemeijer op den ingeslagen weg het werk van Dr. van Gils zal voortzetten en zijne belangstelling vooi'liet Groene Kruis zal blijven toonen. Dan mag ik hier vooral niet vergeten het Dames-Comité, dat voor de tweede maal een Bazar organiseerde. Wanneer iemand jarig is, is het de gewoonte een cadeau te geven en dit is een goede gewoonte. Maar de waarde er van wordt niet door de materie uit gedrukt, maar ligt in het blijk van waardeering, van sympathie. Als ik zie hoe tal van dames en heeren zich voor het welslagen dezer bazar hebben ge spannen, dan kan ik ze niet genoeg dank zeggen. In de eerste jaren, toen onze veree niging nog de kinderziekte doormaakte, was er geregeld een tekort in kas en heeft het veel strijd gekost 0111 staande te blijven. Aan die eerste stoere wer kers, aan de oprichters onzen hartelij- ken dank. Dat een vereeniging als het Groene Kruis niet zonder resultaat werkt, zegt wel de statistiek van 1924, waaruit blijkt, dat het sterftecijfer van de laat ste 50 jaren 2/3 minder is. En dit is, naast andere factoren, ook veel te dan ken aan het werk van het Groene en Wit (Tele Kruis. Voor een halve eeuw, had Brabant 't grootste sterftecijfer. Brabant werd toen aangegeven als een groote zwarte plek. Maar sedert de arbeid van ge noemde vereenigingen is 't geworden '11 lichtplek. Hiervoor wil ik hulde bren gen en hoop, dat 'Cvoor velen een aan sporing is, om het Groene Kruis nog meer lief te hebben. (Applaus). Ik heb uu en dan over het Wit Gele Kruis gesproken en niet zonder reden. I11 het boekje, door 011s uitgegeven, staat ergens te lezen, dat bij de oprich. ting van het Groene Kruis niet op de medewerking van R.K. kou worden ge rekend. Het Wit-Gele Kruis toen ging zijn eigen weg. Later kwam er echter toenaderingen samenwerking. Ik hoop, dat dit in de toekomst steeds zoo blijft, ja, nog „crescendo" zal gaan. Deze samenwerking heeft oprechte bewondering gewekt. Onzen dank ook aan de verschillende corporaties, die 011s met een subsidie steunden en aan den schenker van vor stelijke giften, ik hoop, dat dit zal blij ven doorgaan en de groote schenker nog lang zal leven. Alle menschenwerk is gebrekkig, dus ook 't onze, maar laat 't steeds zijn met Soli deo gloria. (Applaus). Ds. Louwe Kooijmans dankte den Burgemeester en de overigen. Mede dankt hij de vele schenkers van cadeaux voor deze Bazar. Hierna begaf men zich gezamenlijk naar de groote zaal van „Musis", waai de Bazar wordt gehouden. Evenals de vorige maal ziet de Bazar er weer aller keurigst uit. Een woord van lof aan de heeren Hens, van Dongen en Marks, die voor een stemmige decoratie, 'n smaakvolle plantversiering en een goede electri- sche verlichting zorgden. Daarnaast bevindt zich een sprook jesachtige theetuin. Onder 't genot van een fijn stukje radio-muziek kan men er een heerlijk kopje thee drinken. Nog denzelfden avond begon de pret met grabbelton en hengelsport, met 't rad van avontuur en andere vermake lijkheden. Bezoekers raden we aan ook vooral een kijkje te gaan nemen in het kunst- zaaltje, waar een schitterende collec tie van schilderijen is tentoongesteld. En niet van derde rangs-schilders, neen men vindt er o. a. „De Stier van Pot ter", „Zelfportret" van, Rembrandt, het fijne „Kinderkopje" van Vermeer en vele anderen. Men heeft er leuke vermakelijkheden, mooie stands. Enfin, we verraden niet meer, iedereen moet maar gaan kijken DINSDAG. De eerste dag heeft zich reeds in een levendige belangstelling mogen verheu gen. Vooral des avonds was er een on gewone drukte, en hingen de menschen lijk bijen aan elkaar. En een gezellige drukte! 't Rad van avontuur, of te wel de loterij; van Broekhuijs, zooals de hr. van Gent zei, genoot een ongekende be langstelling. De grabbelton deed, 't ook weer goed. Aan de vriendelijke uitnoodiging van steeds lachende dames is ook moeilijk te ontkomen. Zoo zagen we een oud manneke niet een norsch gezicht (maar achter die ruwe schaal zat toch wel een zachte pit) langs de grabbelton gaan. Maar met schalt er een hoog fijn stem metje met lief gebaar: „Och, mijnheer, u komt toch ook bij mij grabbelenToe 11011, mijnheer, 't kost maar één dub beltje en onder in de ton zit een groote peperkoek". Een oogenblik is het man neke in twijfeling, dan ontspant zich zijn tanig gezicht tot een dun lachje en verdwijnt zijn arm diep tastend in het kaf. E11 bij de hand dat die kleine dametjes zijn! Oh, ze zijn zoo ijverig voor de zaak als gold het de hunne. Een jongeman had zijn arm al grabbelend uitgestoken en gaf een kwartje. /Mijn heer, ik kan geen 15 cent teruggeven. Kijk-eens, we ontvangen niets dan zil ver", en meteen geeft ze een dubbeltje terug, 't Is voor een goede zaak, zal het jongmensch gedacht hebben, want hij schoof met een vriendelijk gezicht verder. Zoo zouden we nog tal van tooneel tjes kunnen aanhalen, maar we zullen 't hierbij laten. Vermelden wij nog even, dat de Lie dertafel „Oefening en Vermaak" dezen avond een paar mooie nummers ten beste gaf. De schilderijenverzameling, waarvan Wanneer een Vereeniging welke zich ten doel stelt 's menschen leed te voorkomen en te ver zachten, een bazar organiseert, met alles wat daar zooal bijbelioort, dan doet ze dat werkelijk niet, ook niet als nevendoel, om door enkele dagen van ontspanning de aandacht van de narig heden des levens at" te leiden, want aldus zou ze haar eigen graf delven. De indirecte aanleiding tot inrichting van dezen bazar is de omstandig heid, dat de menschheid in 't algemeen juist te weinig denkt aan dagen van zorg en kommer en daardoor die maatregelen veronachtzaamt, die hnar dan tot steun en verlichting zouden zijn. Het is een merkwaardig verschijnsel dat dc meeste menschen met onverantwoordelijke lucht hartigheid de kwade kansen van het leven uit hunne gedachten bannen en verder leven, alsof zij meester zijn over dc toekomst alsof de weg die zij zich hebben gedacht, steeds zal voeren langs breede geëffende banen. De hoop, dat zij voor tegenslag zullen worden gespaard, doet hen de kans daarop overschatten, en daardoor verzui men zij dc premie te betalen, die hun steun en opbeuring verzekert in dagen van druk. Zou het geen onverantwoordelijke luchthartig heid zijn. wanneer men door het uitsparen van een premie van 1 tot 2 per jaar zich de kans benomen zag 0111 een moeizaam stuk voor stuk bijeengegaarde inboedel, na vernietiging door brand, door een nieuwe, gelijkwaardige te ver vangen? Daarover is men het thans in 't alge meen gelukkig wel eens; maar is het niet even onverantwoordelijk, wanneer men in een tijd van gezondheid en voorspoed nalatig blijft zich, door liet betalen van een kleine premie, de zekerheid te verschaffen dat men een ongewis verschiet, zooal niet onbezorgd tegemoet kan zien, dan toch met minder zorg en daarbij geschraagd door de overtuiging gedaan te hebben wat in zijn vermo gen -is? Of is het geen groote geruststelling, dat men In dagen van moederscliapszorg of van ziekte over de noodige deskundige hulp en voor lichting kan beschikken, die de gevaren voor den jonggeborene beperkt of het lijden van den zieke verlicht? Wanneer men dat alles overweegt, is men ge neigd te meenen, dat zij die verzuimen die wijze voorzorgen te treffen, tot dc uitzonderingen belmo ren, uitzonderingen geboren uit den drang der omstandigheden. Die meening is echter helaas in lijnrechten strijd met dc ervaring, welke ervaring, hoe onverklaarbaar ook, leert dat talrijk velen van hen, voor wie het geld geen ernstig beletsel behoeft te vormen, zich aan dezen voornamen plicht van naastenliefde onttrekken. Dit verschijnsel is alleen te verklaren, wanneer men aanneemt, «lat zij, die tot lieden te dezen op zichte nalatig bleven, niet doordrongen zijn van de zegeningen, die het Algemeen Groene en het Wit-Gcle Kruis afwerpen; immers, wanneer men tot hen het verwijt zou richten, dat zij tekort schieten in toewijding voor hunne naaste familie leden, wat ten slotte toch het resultaat is van hunne afzijdige houding, zouden zij dat verwijt met verontwaardiging afwijzen. Deze plechtigheid leent zich allerminst tot een uiteenzetting van de onschatbare voordeelen aan het lidmaatschap dezer beide Vereenigingen ver bonden. Ik hoop echter dat de bestuurders een ge legenheid zullen vinden om deze voordeelen onder de aandacht te brengen van hen, die van dat lid maatschap het meeste heil hebben te verwachten en zulks te doen aan de hand van de desbetref fende statistieken, waaruit de meest overtuigende argumenten zijn te putten. Ik heb het nuttig geoordeeld deze, mij geboden gelegenheid, aan te grijpen om op het geschetste euvel te wijzen. Telken jare toch wordt, door de organen die zich ziekenverzorging ten doel stellen, steeds met meer klem, een beroep gedaan op de openbare kas, om de eindjes aan elkaar te kunnen knoopen, zulks terwijl de subsidies dezer ge meente verre uitgaan boven die van andere gelijk- waardige cn zelfs grootcre gemeenten. Al is de bazar in zijn opzet dus geenszins be doeld als een vermakelijkheid, niettemin is dc wijze, waarop het Bestuur het beoogde doel na rt reeft psychologisch verklaarbaar, beter nog, het is zelfs de in dergelijke omstandigheden meer en meer gebruikelijke weg. Velen zijn er gelukkig nog die Vereenigingen met een charitatief karakter in stilte steunen en daarbij voor groote geldelijke offers niet terug schrikken, het Bestuur van het Algemeen Groene Kruis maakt hiervan in den jubilcumgids dank baar melding, de groote menigte echter van hen voor wie het brengen van een offer niet zwaar behoeft te vallen, gunt zich gewoonlijk niet den tijd om zich te verdiepen in dc sociale nooden der samenleving. Na hare soms vermoeiende dag taak heeft zc behoefte aan verstrooiing en Ont spanning en het is verklaarbaar, dat ze in die oogenblikken zich liefst niet onledig houdt met wat men wel de keerzijde des levens noemt. Nocli- thans wil ook zij voor het goede doel wel een offertje brengen als haar zulks maar gemakkelijk wordt gemaakt en vooral aantrekkelijk. Met lief dadig karakter moet dan echter niet al te veel op den voorgrond treden, niet te realistisch worden voorgesteld of in te schrille kleuren worden ge schilderd. Nog beter is het dit geheel aan het ook te onttrekken door het scheppen van een ge zellig interieur, waar de levensernst, zooal niet geheel uitgeschakeld, dan toch slechts een kleine kans krijgt om storend op haar in te werken. Het bazar-comité van het Algemeen Groene Kruis heeft de volks-psyche goed doorgrond. De geschetste omstandigheden zijn in dezen bazar in de juiste verhoudingen verwezenlijkt. De feestelijk aangeklcede en ingerichte zaal zal de gewenschte stemming weten te wekken en die stemming aan gewakkerd en geleid door de dames, die reeds maanden te voren haar veldtochtsplan hebben in gestudeerd, zal door de harten voeren naar en misschien wel door de beurzen en vandaar naar het ideaal, dal het Bestuur al zoolang heeft ge koesterd, naar het Wijkgebouw. Ik wcnsch het Bestuur geluk met de bekroning van het werk, waaraan het zooveel tijd en krach ten heeft gegeven en breng het gaarne hulde voor «Ie energie daarbij tentoongespreid. Uwe hoop op en Uw vertrouwen in het welsla gen van dezen bazar maak ik gaarne tot de mijne cn in deze gemoedsstemming verklaar ik den bazar van het Algemeen Groene Kruis geopend.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 6