vaststond, terzelfder plaats werd een
alarmeerend bericht in de wereld ge
zonden over den gezondheidstoestand
van onzen oudsten wethouder, den heer
Gragtinans, terwijl hier een bericht
over de a.s. samenstelling van de Com
missie van Advies gefantaseerd werd,
dat de deur dicht doet!
Als eenig candidaat voor de vaca
ture in t bestuur der R.K. Kiesvereeni-
ging is gesteld de heer Joban Hoff-
nians-van Hesteren, die als dusdanig
is verkozen verklaard.
Tit. 't voltallig bestuur moet door de
alg. verg. thans een voorzitter worden
gekozen.
„HET HISTORISCH KASTEEL"
opgevoerd door „De Dommelkring".
Van Eeden heeft eens in een vraag
gesprek met d'Oliveira gesproken over
tooneel. En als ik mij goed herinner,
dan zei hij daarbij o.a. dat wij Hollan
ders wel goede tooneelstukken schre
ven maar niet altijd even goed uitvoer
baar tooneel. Geestelijk kunnen we h.v.
wel den toets met buitenlandsche
auteurs doorstaan, maar als het de
waarachtige uit- of opvoering ^eldt,
dan komen we wel eens een keer iels te
kort. Zoo is h.v. Ibsen een groot drama
turg, maar het zwaartepunt van zijn
kunst ligt niet zoozeer in de essentie
van zijn object (h.v. „Als wij dooden
ontwaken") maar vooral in zijn genia-
len blik waarmee hij zijn werk ten too-
neele brengt.
Eene werkelijke vergelijking met
Ibsen en de auteurs van „Het Historisch
Kasteel" zou natuurlijk geheel mank
gaan. Maar toch is er, ruim genomen,
wel eenige overeenkomst met de Fran-
sche tooneelschrijvers te vinden; ik be
doel, dal ze beiden de kunst verstaan
0111 iets te scheppen dat vooral uitvoer
baar, ten tooneele is te brengen, en wel
zóó, dat de toeschouwer zelf niets be
hoeft aan te vullen en niet direct de
rol van toeschouwer, maar dien van
mede-speler vervult.
„Het Historisch Kasteel" is zoo'n
stuk waarin de toeschouwers zelf mee
spelen. Dit Fransche blijspel van Alex
Bisson en J.Berr de Turique is
speelsch, dartel, vol vernuftige en ge
waagde wendingen, zooals trouwens
heel 't Fransche karakter.
In zijn goeden ondergrond wie zou
er nog aan de tendenz twijfelen?
heeft 't stuk ook veel snaaksche inval
len als van een de Beaumarchais, al
weet het niet zoo diens fijnen spot en
schuimende geestigheid te wekken.
„Het Historisch Kasteel" heeft echter
weer dit voor, dal 't een stuk is voor
alle tijden.
Want ongetwijfeld zullen er steeds
menschen gevonden worden, die voor
den een of anderen kunstenaar een
ziekelijke, onnatuurlijke vereering aan
den dag leggen. Figuren als van een
Colombia, Marguerite en Cloé Colom-
bin zal men ook vandaag nog vinden.
Daarom is deze geestige satyre voor
alie tijden. Het stuk is geen spinsel van
een niet te ontwarren psychologisch
net, het heeft geen zwaren diepgang en
loopt niet over van intriges, maar de
kern is een ronde, gezonde levensbe
schouwing: Vereer den dichter oprecht
als zoodanig, maar verhef zijn mensch-
zijn niet tot een godheid.
Tot welk een ziekelijk en onnatuur
lijk mensch men wordt indien onze
vereering voor een kunstenaar beden
kelijke proporties aanneemt, leerde ons
het fijne spel van een Colombin, van
Marguerite en tante Colombin. De ex-
industrieel Colombin wiens ideaal 't
was eens in een huis te mogen wonen,
waarin eenmaal een groot man leefde,
speelde zijn rol als overdreven Rous-
seau-vereerder onverbeterlijk. Hoe
meesterlijk toch was zijn creatie.
Henri van der Putt, Uw spel was niet
meer dat van een dilettant; Uw spel
was geen spel meer maar leven
Mevrouw Schellens van Wijck, die
de rol van Cloé Colombin vervulde,
speelde zóó natuurlijk, zóó soepel alsof
ze héél d'r leven voor hel voetlicht had
geslaan. Om haar dweeperij met een
Rousseau werd soms smakelijk gelachen
evenals 0111 het geëxalteerde gedoe van
Marguérite (Mevr. de Vlam-Rubbens)
die een koortsachtige bewondering
heeft voor haar „goddelijken" dichter
Paul Coudray. Een flanelletje dat
Coudray misschien eens heeft gedragen
bewaart ze angstvallig en vol eerbied
al was 't een reliquie.
Mevr. A. de Vlam-Rubbens wist pre
cies de gewenschte atmospheer te
scheppen. Hoe frisch staat 't jonge
fleurige lachebekje van een Genéviève
(Mevr. Baekers-de Vlam) daar tegen
over. Hoe licht en met welk een charme
speelde deze jonge actrice. Haar spel
was dartel en vloeiend.
Anton Schellens gaf een pracht ver
tolking van Gaston Baudoin. Zijn stem
buigingen en gebarenspel getuigden
van ernstige studie. Hij was 't type van
den gezonden man met een dito levens
beschouwing.
Emile de Vlam had als Marcel Bar-
rais geen gemakkelijke maar zeer
dankbare rol. Hoe natuurlijk ontwik
kelden er zich tusschen hem en Gené
viève, tante Colombin en Marguérite
e.a. toch fijne tooneeltjes. En in licht
contour bewegen zich 0111 deze hoofd
personen nog Ludovic (René de Vlam),
Cabriac (Zoetmulder), Dr. Dufresnois
(Mr. Joh. v. d. Putt) en Justin (Willy
Backers).
't Geheel was een schier volmaakt
spel dat heel ver hoven „dilettantisme"
uitging. Een oprecht woord van dank
en hulde voor den artistieken regisseur
A. J. Zoetmulder, is hier wel op zijn
plaats. Wij hopen, hem spoedig met dit
voortreffelijk gezelschap in Waalwijk
terug te zien.
Een spontaan applaus van de stamp
volle zaal bewees hoezeer men vol
daan was.
Mevrouw Schellens-van Wijck ont
ving aan hel slot een schoon bou
quet.
Een dankwoord werd gesproken
door den eere-voorzitter van het Wit-
Gele Kruis, den heer C. Witlox. Gezien
het schoone spel, zegt spr. twijfel ik
er niet aan of „De Dommelkring" gaal
een goede toekomst tegemoet. Nog
schooner wordt Uw werk als gij het in
dienst der liefdadigheid stelt en als
men weet, dat het de eerste maal is, dat
„De Dommelkring" in 't publiek op
treedt.
Ik hoop, dat „De Dommelkring"
moge groeien en bloeien.
Ook onzen oprechten dank aan het
strijkje van de Symphonie, dat zoo
bereidwillig werd gevonden 0111 dezen
avond op te luisteren, alsmede aan de
overige dames en heeren die aan dezen
avond meewerkten; in het bijzonder
echter aan de dames welke zoo vrien
delijk waren 0111 zich met den ver
koop van kaartjes en programma's te
belasten. Zonder de overige spelers ook
maar iets te kort te willen doen, meent
hij hier toch een bijzonder woord van
dank te moeten spreken tot onze oud-
Waal wij ksche speelster Mevr. de Vlam-
Rubbens (applaus). Ik kan U nog ver
zekeren, dames en heeren, dat, nu zij
van haar vereering voor Coudray ge
nezen is, een zeer gelukkig leven heeft
(hilariteit en applaus).
Zondagmiddag ten half vijf had
in de R.K. Werkliedenvereeniging de
algemeene vergadering plaats der R.
IC. Steenkolen-1 nkoopvereen. „Broeder-
lui lp", welke goed bezocht was.
De voorzitter opende de vergadering
met den christelijken groet en zeide
dat deze vergadering zeer belangrijk is,
n.l. door 't uitbrengen van verschillende
verslagen.
Door den secretaris werden de notulen
gelezen van de laatste alg. vergadering,
welke onveranderd werden goedge
keurd en vastgesteld. Hierna gaf hij
een overzicht van de afgeleverde hoe
veelheden kolen.
Door de leden zijn dit jaar verbruikt
973 H.L. anthraciet, 573 H.L. stukko
len, 3348 H.L. eierkolen en 1854 H.L.
nootjeskolen. Aan de leden uit het pak
huis'782 H.L. Totaal 7530 H.L. kolen,
Nog in voorraad in pakhuis 100 H.L.
stukkolen, 40 H.L. anthraciet en 3G0
H.L. nootjeskolen.
Het ledental bedraagt 353.
Door den penningmeester werd het
finantieele verslag uitgebracht.
Inkomsten
Contributie 12,440,54.
Aan de leden uit het
pakhuis verkocht
2,001,85.
Reserven
475.
Reservefonds
75.
Batig saldo
14,68.
Rente
67,53.
Totaal
15074.60.
Uitgaven
Brandstoffen
9162,29.
Spoor- en scheeps-
vrachten
1269,90.
Voerlieden
933,32.
Controleur, Wijkbode-loon,
Huur pakhuis, Drukwerk,
Terugbetaalde contribu
tie, Diversen 732,89.
Totaal 12098,40.
Inkomsten 15074.00.
Uitgaven 12098.40.
2976,20.
In kas 2976.20.
Waarde pakhuis 600.
3576,20.
Af voor wederverkoop 1000.
2576,20.
Terug te betalen contribu
tie, teveel betaald op de ei
erkolen, Vergoeding en
Werkliedenbond 895,54.
1680,66.
Te ontvangen tekorten 71.57.
Totaal uit te keeren aan te
veel betaalde contributie 1752,23.
Door den voorzitter werd beiden
functionnarissen een woord van dank
gebracht voor de vele werkzaamheden
in het belang dervereeniging gedaan.
De controle-commissie bracht ver
slaguit over hare bevindingen bij mon
de van het lid A. van Drunen, die mede
deelde dat alle bescheiden in orde wa
ren bevonden.
Op voorstel van het bestuur werd
25.geschonken aan den Werklie
denbond.
Als controleur werd benoemd het lid
Adr. Mahieu.
Door het lid Dekkers werden eenige
aanmerkingen gemaakt wat betreft de
donateurs.
De Voorzitter antwoordde dat het
bestuur met zijn voorstel niet kan mee.
gaan en deze aangelegenheid ons niet
betreft, maar dat hij zich moet ver
voegen bij het bestuur van den Werklie
denbond.
Aan de leden zal Dinsdag 30 Novem
ber de teveel betaalde contributie uit
betaalt worden.
Door den voorzitter werd medege
deeld dat de kolenprijzen zijn als volgt:
Anthraciet 30/50 ƒ2,62 per H.L.
Stukkolen 80 IC.G. 1,49, Eierkolen
per H.L. 1,25, Nootjeskolen 1,45 per
H.L.
Aan de beurt van aftreding als be
stuurslid is het lid I'. v. d. Aa, welke
zich weder herkiesbaar stelt; evèntu-
eele candidatenlijsten kunnen inge
diend worden bij een der bestuursleden
tot 5 December.
Door het lid Smolders werd medege
deeld, dat. door het vroegtijdig contri-
bueeren en het goede beleid van het be
stuur, het te danken is dat wij ƒ6000
voordeel hebben.
Hierna werden nog eenige huishou
delijke zaken besproken en sloot de
voorzitter onder dankzegging aan de
leden voor hun trouwe opkomst, de ver
gadering op. de gebruikelijke wijze.
Waar in 't begin dezer maand
reeds eene raadsvergadering is gehou
den, zal de eerstvolgende vergadering
van den Gemeenteraad van Waalwijk
gehouden worden op Vrijdag 24 De
cember a.s.
Wij vestigen gaarne de aandacht
op den eersten ontwikkelings-avond,
die Donderdagavond ten 7£ uur in de
zaal van de R. K. Werkliedenvereeni
ging wordt gegeven. Alsdan zal de be
kende kapelaan J. Sicking uit Tilburg
spreken over: „Het werk der bekeering
van Nederland."
De harmonie „St. Crispijn" zal op
dezen eersten avond hare medewerking
verleenen.
JAARMARKT TE WAALWIJK
ÖP DONDERDAG 25 NOVEMBER.
Bazar Groene Kruis".
Dc officieele opening.
Na een ernstige voorbereiding was
Maandagavond het oogenblik aange
broken, waarop de bazar ten bate van
het Algemeen Groene Kruis zou wor
den geopend. Deze bazar is eigenlijk
heel het feestelijk karakter, waarmee
de vereeniging het „Groene Kruis",
haar 124-jarig bestaan herdenkt.
Vele genoodigden waren verschenen
op de zaal der Sociëteit „de Gezellig
heid" om dq opening bij te wonen.
Als voorzitter van het Heeren-Comité
sprak Ds. Louwe Kooijmans, ongeveer
de volgende begroetingsrede uit:
Geachte dames en heeren:
't Is mij een aangename taak, U, als
voorzitter van het Heeren-Comité
van het Groene Kruis, dezen
avond welkom te heeten. I11 tegenstel
ling met de vorige maal, kunnen wij
thans deze Bazar openen in deze rui
me zaal. Dit is te danken aan het be
stuur van de sociëteit, dat zoo bereid
willig was, ons voor dezen avond deze
zaal af te staan.
Het verheugt mij buitengewoon, dat
U, mijnheer de Burgemeester, met LTwe
echtgenoote aan onze uitnoodiging
hebt gehoor gegeven en hier tegenwoor
dig zijt. I11 den korten tijd dat gij hier
zijt, hebben wij u leeren kennen als een
man die oog heeft voor de maatschap
pelijke belangen. Toen wij tot U kwa
men, waart Gij terstond bereid 0111 deze
bazar te openen.
Welkom ook de heeren Wethouders,
die een warm hart hebben voor 't Groe
ne Kruis en dit steeds hebben getoond.
Bijzonder welkom ook het Bestuur
van onze zustervereeniging, het Wit-
Gele Kruis. Wat doet het goed, zulk
een aangename samenwerking te zien.
Ik hoop, dat deze samenwerking zal
blij ven voortbestaan
Ook de overigen hartelijk welkom.
Deze bazar heeft weer heel wat werk
meegebracht, daarom ineen ik, dat een
woord van dank aan liet damescomité
hier wel op zijn plaats is. Het lieeft
alle pogingen aangewend, om deze ba
zar te doen slagen.
Wat er door samenwerking bereikt
kan worden, daar levert deze avond
wel een duidelijk bewijs van.
We hebben veel steun ondervonden.
Ook van de heerenHens, van Dongen,
Van der Hammen en Scholt, die dagen
achtereen voor deze Bazar hebben ge
werkt. Ik dank U allen voor de hierbij
getoonde belangstelling.
Wat deze tentoonstelling wil, zal U
straks duidelijk worden. We moesten
ons plan voor een T.B.C.-stand laten
varen omwille van de plaatsruimte.
Met deze bazar hopen we een flinke
som in de Kas van liet Groene Kruis te
kunnen storten.
Ons aanvankelijk plan voor de T.B.
C. laten we echter niet varen. Binnen
niet al te langen tijd denken we een
speciale T.B.C. tentoonstelling te hou
den.
Wat de vereeniging het Groene Kruis
gedurende 124 jaar heeft gedaan, is
niet te releveeren. Alleen wil ik zeggen,
dat zij alles heeft gedaan 0111 de lijden
de menschheid te helpen, 't Is goed dat
er nog menschen gevonden worden, die
't lijden van hun nevenmenschen ter
harte gaat.
En thans verzoek ik U, Burgemeester,
deze bazar te willen openen. (Applaus).
De officieele opening.
De Edelachtbare Heer Moonen, Bur.
genieester, hield daarna de volgende
openingsrede
l)e secretaris van liet Heeren-Comité,
de lieer L. Hartog, las nog eenige me-
dedeelingen van verhindering voor, o.a.
van pastoor Van Riel, Ds. Schlemper,
Weth. Gragtinans, Van Eickel, Hoofd
inspecteur van de Volksgezondheid te
Nijmegen, Mevr. Dr. van Dijk, 's Bosch,
Dr. Hooch, Boxtel, e.a.
Namens liet Wit-Gele Kruis wensch-
te de heer Witlox (le jubileerende ver
eeniging hartelijk geluk. Ook dankt
spr. voor de sympathieke woorden van
den voorzitter en kan niet anders dan
deze onderstreepen.
Ik wil hier besluiten aldus de heer
Witlox met twee wenschen en wel,
dat zich bij deze 124 jaar nog
vele jaren zullen voegen en last not
least dat (leze bazai' de stoutste ver.
wachtingen zal mogen overtreffen.
(Applaus).
Van de gelegenheid 0111 het woord
te voeren werd vervolgens nog gebruik
gemaakt door den heer A. van Gent.
Als bestuurs-voorzitter, zegt spreker,
rust op mij den plicht, dank te brengen
aan die personen en die corporaties, die
ons bij onzen arbeid hebben gesteund.
In de eerste plaats U, Hooggeachtte
Burgemeester. Vanaf dat Gij in Waal
wijk kwaamt, hebt gij getoond met ons
mee te kunnen leven, ook Uwe echtge
noote. Gij hebt U niet buiten ons ge
steld, maar steeds een open oog getoond
voor de nooden en behoeften in ons
maatschappelijk leven, 't Is mij een
reeds lang gevoelde behoefte U hiervoor
hartelijk dank te zeggen.
Ook een woord van dank aan den
gemeenteraad van Waalwijk, die zeer
veel heeft bijgedragen tot den groei
van het Groene Kruis. Gij zeide in Uwe
vergadering met een bloedend hart de
subsidie voor het Groene Kruis te heb
ben moeten verminderen. Hierin hebt
ge juist gezien, dat deze gelden het
best besteed waren.
Een bloeiende vereeniging moet wor.
den gesteund in haar actie. Voor deze
opvatting dank ik U, mijnheer de Bur
gemeester, want deze is in het algemeen
belang onzer maatschappelijke samen
leving en voor Waalwijk in het bijzon-
der.
Een oprecht dankwoord moet ik hier
ook brengen aan een van de mede-op
richters, Dr. van Gils. Ik hoop dat Dr.
Langemeijer op den ingeslagen weg het
werk van Dr. van Gils zal voortzetten
en zijne belangstelling vooi'liet Groene
Kruis zal blijven toonen.
Dan mag ik hier vooral niet vergeten
het Dames-Comité, dat voor de tweede
maal een Bazar organiseerde.
Wanneer iemand jarig is, is het de
gewoonte een cadeau te geven en dit
is een goede gewoonte. Maar de waarde
er van wordt niet door de materie uit
gedrukt, maar ligt in het blijk van
waardeering, van sympathie. Als ik zie
hoe tal van dames en heeren zich voor
het welslagen dezer bazar hebben ge
spannen, dan kan ik ze niet genoeg
dank zeggen.
In de eerste jaren, toen onze veree
niging nog de kinderziekte doormaakte,
was er geregeld een tekort in kas en
heeft het veel strijd gekost 0111 staande
te blijven. Aan die eerste stoere wer
kers, aan de oprichters onzen hartelij-
ken dank.
Dat een vereeniging als het Groene
Kruis niet zonder resultaat werkt,
zegt wel de statistiek van 1924, waaruit
blijkt, dat het sterftecijfer van de laat
ste 50 jaren 2/3 minder is. En dit is,
naast andere factoren, ook veel te dan
ken aan het werk van het Groene en
Wit (Tele Kruis.
Voor een halve eeuw, had Brabant 't
grootste sterftecijfer. Brabant werd
toen aangegeven als een groote zwarte
plek. Maar sedert de arbeid van ge
noemde vereenigingen is 't geworden '11
lichtplek. Hiervoor wil ik hulde bren
gen en hoop, dat 'Cvoor velen een aan
sporing is, om het Groene Kruis nog
meer lief te hebben. (Applaus).
Ik heb uu en dan over het Wit Gele
Kruis gesproken en niet zonder reden.
I11 het boekje, door 011s uitgegeven,
staat ergens te lezen, dat bij de oprich.
ting van het Groene Kruis niet op de
medewerking van R.K. kou worden ge
rekend. Het Wit-Gele Kruis toen ging
zijn eigen weg. Later kwam er echter
toenaderingen samenwerking. Ik hoop,
dat dit in de toekomst steeds zoo blijft,
ja, nog „crescendo" zal gaan.
Deze samenwerking heeft oprechte
bewondering gewekt.
Onzen dank ook aan de verschillende
corporaties, die 011s met een subsidie
steunden en aan den schenker van vor
stelijke giften, ik hoop, dat dit zal blij
ven doorgaan en de groote schenker
nog lang zal leven.
Alle menschenwerk is gebrekkig, dus
ook 't onze, maar laat 't steeds zijn
met Soli deo gloria.
(Applaus).
Ds. Louwe Kooijmans dankte den
Burgemeester en de overigen.
Mede dankt hij de vele schenkers van
cadeaux voor deze Bazar.
Hierna begaf men zich gezamenlijk
naar de groote zaal van „Musis", waai
de Bazar wordt gehouden. Evenals de
vorige maal ziet de Bazar er weer aller
keurigst uit.
Een woord van lof aan de heeren
Hens, van Dongen en Marks, die voor
een stemmige decoratie, 'n smaakvolle
plantversiering en een goede electri-
sche verlichting zorgden.
Daarnaast bevindt zich een sprook
jesachtige theetuin. Onder 't genot van
een fijn stukje radio-muziek kan men
er een heerlijk kopje thee drinken.
Nog denzelfden avond begon de pret
met grabbelton en hengelsport, met 't
rad van avontuur en andere vermake
lijkheden.
Bezoekers raden we aan ook vooral
een kijkje te gaan nemen in het kunst-
zaaltje, waar een schitterende collec
tie van schilderijen is tentoongesteld.
En niet van derde rangs-schilders, neen
men vindt er o. a. „De Stier van Pot
ter", „Zelfportret" van, Rembrandt, het
fijne „Kinderkopje" van Vermeer en
vele anderen.
Men heeft er leuke vermakelijkheden,
mooie stands. Enfin, we verraden niet
meer, iedereen moet maar gaan kijken
DINSDAG.
De eerste dag heeft zich reeds in een
levendige belangstelling mogen verheu
gen. Vooral des avonds was er een on
gewone drukte, en hingen de menschen
lijk bijen aan elkaar. En een gezellige
drukte! 't Rad van avontuur, of te wel
de loterij; van Broekhuijs, zooals de hr.
van Gent zei, genoot een ongekende be
langstelling.
De grabbelton deed, 't ook weer goed.
Aan de vriendelijke uitnoodiging van
steeds lachende dames is ook moeilijk
te ontkomen. Zoo zagen we een oud
manneke niet een norsch gezicht (maar
achter die ruwe schaal zat toch wel een
zachte pit) langs de grabbelton gaan.
Maar met schalt er een hoog fijn stem
metje met lief gebaar: „Och, mijnheer,
u komt toch ook bij mij grabbelenToe
11011, mijnheer, 't kost maar één dub
beltje en onder in de ton zit een groote
peperkoek". Een oogenblik is het man
neke in twijfeling, dan ontspant zich
zijn tanig gezicht tot een dun lachje
en verdwijnt zijn arm diep tastend in
het kaf. E11 bij de hand dat die kleine
dametjes zijn! Oh, ze zijn zoo ijverig
voor de zaak als gold het de hunne. Een
jongeman had zijn arm al grabbelend
uitgestoken en gaf een kwartje. /Mijn
heer, ik kan geen 15 cent teruggeven.
Kijk-eens, we ontvangen niets dan zil
ver", en meteen geeft ze een dubbeltje
terug, 't Is voor een goede zaak, zal
het jongmensch gedacht hebben, want
hij schoof met een vriendelijk gezicht
verder.
Zoo zouden we nog tal van tooneel
tjes kunnen aanhalen, maar we zullen
't hierbij laten.
Vermelden wij nog even, dat de Lie
dertafel „Oefening en Vermaak" dezen
avond een paar mooie nummers ten
beste gaf.
De schilderijenverzameling, waarvan
Wanneer een Vereeniging welke zich ten doel
stelt 's menschen leed te voorkomen en te ver
zachten, een bazar organiseert, met alles wat
daar zooal bijbelioort, dan doet ze dat werkelijk
niet, ook niet als nevendoel, om door enkele
dagen van ontspanning de aandacht van de narig
heden des levens at" te leiden, want aldus zou ze
haar eigen graf delven. De indirecte aanleiding
tot inrichting van dezen bazar is de omstandig
heid, dat de menschheid in 't algemeen juist te
weinig denkt aan dagen van zorg en kommer en
daardoor die maatregelen veronachtzaamt, die
hnar dan tot steun en verlichting zouden zijn.
Het is een merkwaardig verschijnsel dat dc
meeste menschen met onverantwoordelijke lucht
hartigheid de kwade kansen van het leven uit
hunne gedachten bannen en verder leven, alsof zij
meester zijn over dc toekomst alsof de weg die
zij zich hebben gedacht, steeds zal voeren langs
breede geëffende banen. De hoop, dat zij voor
tegenslag zullen worden gespaard, doet hen de
kans daarop overschatten, en daardoor verzui
men zij dc premie te betalen, die hun steun en
opbeuring verzekert in dagen van druk.
Zou het geen onverantwoordelijke luchthartig
heid zijn. wanneer men door het uitsparen van
een premie van 1 tot 2 per jaar zich de kans
benomen zag 0111 een moeizaam stuk voor stuk
bijeengegaarde inboedel, na vernietiging door
brand, door een nieuwe, gelijkwaardige te ver
vangen? Daarover is men het thans in 't alge
meen gelukkig wel eens; maar is het niet even
onverantwoordelijk, wanneer men in een tijd van
gezondheid en voorspoed nalatig blijft zich, door
liet betalen van een kleine premie, de zekerheid
te verschaffen dat men een ongewis verschiet,
zooal niet onbezorgd tegemoet kan zien, dan toch
met minder zorg en daarbij geschraagd door de
overtuiging gedaan te hebben wat in zijn vermo
gen -is? Of is het geen groote geruststelling, dat
men In dagen van moederscliapszorg of van
ziekte over de noodige deskundige hulp en voor
lichting kan beschikken, die de gevaren voor den
jonggeborene beperkt of het lijden van den zieke
verlicht?
Wanneer men dat alles overweegt, is men ge
neigd te meenen, dat zij die verzuimen die wijze
voorzorgen te treffen, tot dc uitzonderingen belmo
ren, uitzonderingen geboren uit den drang der
omstandigheden. Die meening is echter helaas in
lijnrechten strijd met dc ervaring, welke ervaring,
hoe onverklaarbaar ook, leert dat talrijk velen
van hen, voor wie het geld geen ernstig beletsel
behoeft te vormen, zich aan dezen voornamen
plicht van naastenliefde onttrekken.
Dit verschijnsel is alleen te verklaren, wanneer
men aanneemt, «lat zij, die tot lieden te dezen op
zichte nalatig bleven, niet doordrongen zijn van
de zegeningen, die het Algemeen Groene en het
Wit-Gcle Kruis afwerpen; immers, wanneer men
tot hen het verwijt zou richten, dat zij tekort
schieten in toewijding voor hunne naaste familie
leden, wat ten slotte toch het resultaat is van
hunne afzijdige houding, zouden zij dat verwijt
met verontwaardiging afwijzen.
Deze plechtigheid leent zich allerminst tot een
uiteenzetting van de onschatbare voordeelen aan
het lidmaatschap dezer beide Vereenigingen ver
bonden. Ik hoop echter dat de bestuurders een ge
legenheid zullen vinden om deze voordeelen onder
de aandacht te brengen van hen, die van dat lid
maatschap het meeste heil hebben te verwachten
en zulks te doen aan de hand van de desbetref
fende statistieken, waaruit de meest overtuigende
argumenten zijn te putten.
Ik heb het nuttig geoordeeld deze, mij geboden
gelegenheid, aan te grijpen om op het geschetste
euvel te wijzen. Telken jare toch wordt, door de
organen die zich ziekenverzorging ten doel stellen,
steeds met meer klem, een beroep gedaan op de
openbare kas, om de eindjes aan elkaar te kunnen
knoopen, zulks terwijl de subsidies dezer ge
meente verre uitgaan boven die van andere gelijk-
waardige cn zelfs grootcre gemeenten.
Al is de bazar in zijn opzet dus geenszins be
doeld als een vermakelijkheid, niettemin is dc
wijze, waarop het Bestuur het beoogde doel na
rt reeft psychologisch verklaarbaar, beter nog, het
is zelfs de in dergelijke omstandigheden meer en
meer gebruikelijke weg.
Velen zijn er gelukkig nog die Vereenigingen
met een charitatief karakter in stilte steunen en
daarbij voor groote geldelijke offers niet terug
schrikken, het Bestuur van het Algemeen Groene
Kruis maakt hiervan in den jubilcumgids dank
baar melding, de groote menigte echter van hen
voor wie het brengen van een offer niet zwaar
behoeft te vallen, gunt zich gewoonlijk niet den
tijd om zich te verdiepen in dc sociale nooden
der samenleving. Na hare soms vermoeiende dag
taak heeft zc behoefte aan verstrooiing en Ont
spanning en het is verklaarbaar, dat ze in die
oogenblikken zich liefst niet onledig houdt met
wat men wel de keerzijde des levens noemt. Nocli-
thans wil ook zij voor het goede doel wel een
offertje brengen als haar zulks maar gemakkelijk
wordt gemaakt en vooral aantrekkelijk. Met lief
dadig karakter moet dan echter niet al te veel op
den voorgrond treden, niet te realistisch worden
voorgesteld of in te schrille kleuren worden ge
schilderd. Nog beter is het dit geheel aan het
ook te onttrekken door het scheppen van een ge
zellig interieur, waar de levensernst, zooal niet
geheel uitgeschakeld, dan toch slechts een kleine
kans krijgt om storend op haar in te werken.
Het bazar-comité van het Algemeen Groene
Kruis heeft de volks-psyche goed doorgrond. De
geschetste omstandigheden zijn in dezen bazar in
de juiste verhoudingen verwezenlijkt. De feestelijk
aangeklcede en ingerichte zaal zal de gewenschte
stemming weten te wekken en die stemming aan
gewakkerd en geleid door de dames, die reeds
maanden te voren haar veldtochtsplan hebben in
gestudeerd, zal door de harten voeren naar en
misschien wel door de beurzen en vandaar naar
het ideaal, dal het Bestuur al zoolang heeft ge
koesterd, naar het Wijkgebouw.
Ik wcnsch het Bestuur geluk met de bekroning
van het werk, waaraan het zooveel tijd en krach
ten heeft gegeven en breng het gaarne hulde voor
«Ie energie daarbij tentoongespreid.
Uwe hoop op en Uw vertrouwen in het welsla
gen van dezen bazar maak ik gaarne tot de mijne
cn in deze gemoedsstemming verklaar ik den
bazar van het Algemeen Groene Kruis geopend.