Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
KERSTMIS.
I 4 Co.
fan
Kr.
AcGountaDtskanteor H. VERBOEF.
BIGGELAAR's
G. VAN HAARLEM ir.
Accountant - Belasting-Adviseur
Hotel P. Vcrwicl
Waalwijk.
PEUILLETO
BAY
Wm.
49e JAARGANG.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD,
Als eer. zware motor ronkt het mo
derne leven over de wereld stampend
gedaver van een stoommachine, krioe
lende ijljacht van het Beursplein, trein
zonder machinist.
De afstanden zijn weggevaagd chor
het snelverkeer, de radio doet ons be
luisteren de verst-gesproken stem.
Maar, één afstand is er grooter ge
worden; de afstand tot den vrede;
één stem is er. die ondanks dat alles
te weinig beluisterd wordt: de stem
van het geweten.
Zelfs geen Kerstfeest is in staat voor
velen dien afstand te overbruggen en
die fluisterstem weer op te wekken.
Men is het Kerstfeest gaan beschou
wen als dagen van vacantfe thuis
zonder meer, rond 'nv-rserden Kerst
boom. En was het daar nog bij ge
bleven
Het gewijde verhaal der Mensch-
wording heeft men beschouwd als een
mythe met wat sentimenteele gevoe
lens van sneeuw en maneschijn.
En toch Kerstmis is een realiteit
waarbij de wereld en hei inenschdom
alles gewonnen heeft, zooals Adams
'neersmak een werkelijkheid was waar
het alles bij verloor.
Wat zou er van den mensch zijn
terecht gekomen indien Oods barm
hartige liefde zich niet had ontfermd
over Zijn gevallen schepsel.
Maar ook, en laten dit eens beden
ken, diegenen welke hun eigen Ik heid
ter aanbidding hebben uitgesteld, wat
Jeidttot het
rook-en van
j zou er van de maatschappelijke ordt
1 zijn terecht gekomen zonder hei
Christendom, wiens wieg heelt gestaan
naast de kribbe van Betlehem.
Kerstmis tijd van vrede.
Waar zal de worstelende menschen-
ziel vrede vinden tenzij in het lichl
dat uitstraalt van het Kerstkindje?
Zien we niet hoever de geesten
verdwalen, zich wenden tot de dwaaste
belachelijkheden, als de zaak niet te
treurig was om ze zoo te noemen
Spreken de onrustbaar stijgende
cijfers van zelfmoord en zedenmisdrij
ven niet meer dan alle artikelen in
onze pers
is BEDEREN VRIJDAG van 10 uur voorm.
tot en met 4'/2 uur 'snam. te consulteeren in
Worden onze bioscopen e.d. niet vol
gepropt met menschenmassa's, die bij
gebrek aan ziele-vrede, zich zelf
trachten te ontvluchten en door nieuwe
sensaties, die zij zoeken buiten de
werkelijkheid de werkelijkheid van hun
geweten trachten te overstemmen
Waar zal de zwoegende maatschappij
tiaar socialen vrede vinden tenzij bij de
Kerstprincipen van naastenliefde en
rechtvaardigheid
Wanneer zullen de maatschappelijke
klassen elkaar beter begrijpen en met
meer vertrouwen tie hand van ver
zoen ing reiken dan in den Kerst
nacht
Waar zullen de gedelegeerden der
volkeren elkaar vir?uen tenzij jn den
glans van den Kerstvrede?
De wereld vraagt om rust en vindt
zij. die rust niet, dan vraagt ze om
bedwelming en grijpt er naar. Tragi
sche worstelipg onzer dagen.
Maar Kerstmis en de Verlossings
werkelijkheid is gebieven de richtlijn
voor die eenvoudig zijn van hart.
Christus blijft de Verlosser der
Volkeren.
Christus heeft het gevallen geslacht
weer opgericht, blijft het oprichten
tot het einde van den tijd. En de
Telefoon No 156,WA A L W IJ K.
BELAST ZICH MET:
HET OPMAKEN VAN BALANSEN;
BET INRICHTEN EN CONTROLEEREN VAN BOEKHOU
DINGEN e. d. 37323
HET BEHANDELEN VAN BELASTINGZAKEN.
BILLIJKE CONDITIES.,
Christen, hij geloofl, bouwt onder de
leiding van Gods Kerk zijn levens
program en vindt verlossing, vrede en
de rust zijner ziel.
A. VAN DER PLUIJM.
GEMEENTERAAD.
DRUNEN.
(Vervolg
Voorzitter. Dat ging als volgt. D'r
kwamen geregeld klachten dat men
niet wist waar met al e vuilnis te
blijven. Men moest b v. een gat in den
grond maken om daar 't vuil in te
gooienweer anderen die niet zoo
nauw zagen gooiden alles maar in ae
sloot.
B. en W. zochten nu naar een al-
gemeene plaats waar de bevolking
vuilnis vzou kunnen storten. Bij ver
pachtingen viel onze aandacht nu op
't perceeltje van Pullens. We konden
niet meer zoo spoedig een vergade
ring beleggen om hierover te spreken.
Toch hebben wij aan enkele leden
het oordeel hierover gevraagd. Mer
had toen geen bezwaar om 't perceel
in plaats van voor f 12 te verhuren
voor f 1 omdat Pullens nu ook moei
gedoogen, dat daar vuilnis wordt ge
stort.
W. v. d Wiel. D'r valt dus niet
meer over te spreken nu 't door B. er
W. gegund is. Maar 't had eerst in
den raad gebracht moeten worden.
Dat aan Pallens wel aan Timmermans
niet werd gegund Is onbehoorlijk.
Wat steekt hier eigenlijk achter
En waarom deed men voor Timmer
mans nog een schepje op de pacht
som Dat is niet in orde en de
macht stellen boven het recht
Voorzitter Ik zal op deze verdacht
makingen niet ingaan, daar staan B.
en W. boven verheven.
A. v. d Wiel 't Is heel goed. dat
U daar niet op ingaat Burgemeester,
't Is niets dan sarren van hem, 't ver
veelt me al lang.
W. v. d. Wiel. Zoo noemt U dat
sarren als er Iets niet In orde is. en
NUMMER 102.
ZATERDAG 25 DECEMBER 1926.
Langslraatsclie Courant
Dit blad verschflnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
AbonnementprtJs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door bet gehoele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prys der Advertentlën
20 cent per regelminimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
BQ contract flink rabat
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur Id ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
OF
171
Nadat Palmyre Cliocareille Nina Gipsy
uit de gevangenis ontslagen was, verlie
zen wy haar uit het oog. totdat wij haar 6
maanden later terugvinden, nadat zij kennis
gemaakt had met een handelsreiziger. Caldas
genaamd, die door haar schoonheid verblind
werd en voor haar een woning in de nabij
heid der Bastille huurde. Zij woonde daar
en droeg zyn naam, totdat zy hem verliet om
u te volgen. Hebt gij haar noot over dien Cal
das hooren spreken?
Neen, mijnheer.
Die ongelukkige was zoo aan dat schep
sel gehecht, dat hij bij het vernemen van
haar trouweloosheid bijna krankzinnig werd.
Het scheen dat hij een moedig man was en
hij' heeft luid gezworen, dat hij dengeen. die
hem haar had ontnomen, zou dooden. Men
gelooft, dat hij zelfmoord gepleegd heeft.
Zeker is het, dat hij kort na het vertrek
van haar de meubelen van zijn woning ver
kocht heeft en verdwenen is. Alle pogingen,
hem, op te sporen, waren tevergeefsch. De
rechter hield even op, om Prosper tijd te ge
ven even na te denken, en op ieder woord
drukkend, voegde hy er hijen dat is de le
vensloop van het meisje, voor wie gij gesto
len hebt.
Ditmaal geraakte de rechter tengevolge
vnn onvolledige inlichtingen van Fauverlot
weder op den verkeerden weg.
Hfl had gedacht dat Prosper, na dit alles
gehoord te hebben, een hartstochtelijken gil
zou uiten, maar deze bleef kalm. Van alles
wat de rechter gezegd had, had hij niets ont
houden. dan den naam van dien armen rei
ziger, die een eind aan zyn leven had ge
maakt, Caldas.
Beken ten minste, drong de rechter ver
der aan, dat dit meisje de schuld van uw on
geluk is.
Ik kan dat niet bekennen, mijnheer,
want het is niet waar.
i Zij heeft u toch het meeste geul gekost.
Kijk eens, en de rechter nam een. paar reke
ningen uit liet dossier, alleen in de A-orige
maand hebt g\J by een modiste, Van Klopen,
voor haar betaald: twee dagjaponnen 9u0
francs, een avondjapon 7<X) francs, een do
mino met kant 400 francs.
Al dat geld heb ik vrywillig gegeven,
zonder dat liet my eenigszins zwaar viel.
De rechter haalde de schouders op.
Zult gy misschien ook volhouden, dat
het niet terwille van dat meisje is, dat u uw
langjarige gewoonte om uwe avonden by de
familie Fauvel door te breugen, hebt opge
geven
Ik verzeker u, dat het niet haar ter-
wille was.
Waarom zyt gy dan opeens niet meer
tn het huis gekomen, waar u een jong meisje
het hof maakte, wier hand mynheer Fauvel
u, zooals hy my zeide, gaarne had gegeven,
overigens schreeft ge dit aan uw vader.
Ik heb daarvoor redenen gehad, die ik
niet kan noemen, autwoordde Prosper met 'n
trillende stem.
De rechter herademde... Eindelyk haper
de er dus iets aan zy'n verdedigingen.
Heeft mejuffrouw Madeleine u genood
zaakt, u te verwyderen? vroeg hy.
Prosper bewaarde het stilzwygen, hy was
zichtbaar ontroerd.
Spreek, zei mynheer Patrigent, ik moet
u waarschuwen, dat, die omstandigheid zeer
zwaar weegt.
Hoe groot het gevaar ook is, ik moet
zwygen.
Neem u in acht, hernam de rechter, het
gerecht laat zich met gewetenszaken niet af
schepen.
Mynheer Patrigent zweeg. Hy wachtte
op een antwoord, dat echter niet volgde.
Gy weigert nog, hernam hy welnu, laat
ons voortgaan. Gy hebt, zegt ge, in een jaar
50.000 franc» uitgegeven. De beschuldiging
luidt 70.000 francs, maar laat ons uw cyfer
aannemen. Uw bronnen zyn uitgeput, uw
geld is uitgegeven, biyven leven als u tot nu
deed, is oninogelyk. Wat dacht g\J t( begin
nen?
Ik had geen plan gemaakt, mynheer, ik
had gedacht, dat het zoo lang zou gaan, als
her ging en daarna...
En daarna had ge in de kas geput, niet
waar?
O. mynheer, riep Prosper uit, ik zou
niet hier zyn, als ik schuldig was. Ik zou
niet zoo dom zyn geweest, naar het kantoor
terug (e gaan. Dan was ik jntusschen ge
vlucht.
'Mijnheer Patrigent kon zich niet weerhou
den, met. zelfvoldoening te glimlachen.
Ja, zei hy, dat is een, antwoord, dat ik
verwachtte. Het is juist door niet te vluch
ten. door te biy'ven, en den storm het hoofd
te bieden, dat gy uw schranderheid bewyst.
Verscheidene processen hebben onlangs aan
slechte kassiers bewezen, dat naar het bui
tenland vluchten, een gebrekkig redmiddel is.
De spoor rydt gauw, maar de telegraaf is
nog vlugger. België is vlak by. In Londen
vindt men gewoonlyk binnen de 48 uren een
Franschen dief. Amerika is zelfs geen veilige
schuilplaats meer. Gy zyt voorzichtig ge
weest en gebleven en hebt tot u zeiven ge
zegd ik zal er mij wel door redden en in het
ergste geval zal ik, na drie of \-yf jaar in de
gevangenis te zyn geweest, wel weer fortuin
maken.
Menigeen offert 5 jaar van zy» leven op
voor 350.000 francs.
Maar mynheer, als ik zoo gerekend lmd.
als u daar zegt, had ik my niet met 350.000
francs tevreden gesteld, dan had ik op gele
genheid gewacht en ineens een millioen ge
stolen
O, zei de rechter, men kan niet altyd
wachten.
Prosper dacht even na. zyn gedachten wa
ren op zyn gelaat te lezen.
Eindelijk zei hy
Mynheer, ik heb nog vergeten u een
kleinigheid te zeggen, die my juist te binnen
schiet en niyn onschuld kan helpen bewyzen.
Verklaar u nader.
De klerk, die het geld van de bank heeft
gehaald, bracht het my, toen ik er reeds op
wachtte, om te kunnen vertrekken. Ik weet
zeker, ja heel zekez-, dat ik de bankbiljetten
EUPEN.
wegsloot, waar hy hy wós. In leder geval,
verliet ik voor hem het kantoor.
Het is wel, zei de rechter, de klerk zal
ondervraagd worden. Men zal u nu naar uwe
cel terugbrengen en beloof my daar nog eens
goed na te denken.
Dat de rechter deu beklaagde zoo plotse
ling (leed wegbrengen, was, omdat dat nieu
we feit. dat zich opeens voordeed, hem ver
ontrustte. Het verhoor van dien klerk zou
van veel gewicht zy». Wat er van te denken
als die man zou bevestigen, dat hy den kas
sier het geld had zien wegsluiten en hem
had zien vertrekken. Kon hy niet al vooruit
door Prosper omgekocht zyn? Zoodra de ge
vangene vertrokken was, vroeg hy aan den
griffier: Die klerk, die Antonin, (lien
Prosper daar noemde, is dat. niet dezelfde,
die niet is opgekomen en zicli door een be-
wys van den dokter heeft laten veront
schuldigen?
Juist, mynheer.
Waar woont hy?
Fauverlot heeft my gezegd, dat hy niet
meer thuis is. Daar zyn wond van ernstigen
aard was en liy lang bedlegerig zou zyn,
heeft hy zich naar het hospitaal Dubois
laten brengen.
Welnu, ik zal hem dadeiyk gaan onder
vragen. Neem al het noodige mee en laat een
ï-ytuig voorkomen.
Het was ver van het paleis van justitie,
het hospitaal Dubois, maar de koetsier, door
de belofte vrin een flinke fooi aangespoord,
liet zyn paard er (lapper van doorgaan.
Zou Antonin in staat zyn te antwoorden?
Dat was nu de vraag.
I)och de directeur van het ziekenhuis stel
de den rechter op dit punt gerust.
De ongelukkige klerk had hy een val zyn
knie gebroken. Iiy leed ontzagiyk. maar zyn
geest was helder.
Als liet zoo is, mynheer, zei (le rechter
van instructie, verzoek ik u, my by hem te
brengen, ik moet hem ondervragen, maar
zoo mogeiyk, mag er niemand in de nabyiieid
zyn, die ons kan hooren.
O, er zal niemand binnenkomen, ant
woordde de directeur; hy is weliswaar in
een kamer met vier bedden, maar hy ligt al
leen.
Zeer goed, laten we dan gaan.
Toen Antonin, die zyn wereld kent, den
rechter van instructie met den jongen mage-
ren nmn in ambtsgewaad zag binnenkomen,
wist hy dadeiyk waarom liet was.
Aha, zei hy, mynheer komt zeker voor
de zaak van den heer Prosper.
Juist.
De rechter bleef aan het bed staan, terwyi
de griffier zyn papieren, op een tafeltje neer
legde en daarna ging zitten.
De zieke antwoordde op de gewone vra
gen. dat hy Antonin Poche heette, 40 jaar
oud, in Cadaujas. Gironde, geboren en onge
huwd was.
Wel vriend, vroeg de rechter, voelt ge u
sterk genoeg can my te antwoorden?
Zeker, mijnheer.
Zyt gy het, die op den 27 Februari de
gestolen 350.000 francs van do bank hebt ge
haald?
Ja, mynlieer.
Hoe laat zyt gy teruggekomen?
Tnmeiyk laat. Toen ik van de bank
kwam, moest ik nog even hy het „Credit
Mobilier" aangaan, liet zal wel vyf uur ge
weest zijn, toen ik op het kantoor terug
kwam.
Ho. innert gy u. wat Prosper gedaan
heeft, toen gy hem het geld overhandigd
hadt. Haast u niet te antwoorden, verzamel
uw gedachten.
Wacht eens, eerst heeft hy ze nageteld
en toen heeft hy er vier bundels van ge
maakt, die hy in de brandkast heeft gelegd,
vervolgens heeft hy de kast gesloten en toen
ik geloof, neen ik weet het zeker, dat
hy daarna heen is gegaan.
Hij sprak die laatste woorden met zoo-
i veel levendigheid, dat. hy, niet aan zyn knie
denkend, een beweging maakte, die hem een
kreet, van smart ontlokte.
zyt gij geheel zeker, van wat gy daar
zegt, vroeg de rechter van instructie.
De plechtige toon van den rechter scheen
Antonin te verontrusten.
Zeker, mynheer, antwoordde hy zicht
baar aarzelend. U begrypt, dat ik er niet
met mijn hoofd voor zou instaan, maar ik
ben er toch zeer zeker van.
Het was niet mogeiyk, hem te bewegen,
meer te verklaren. Hy was bevreesd, en
waande zicli reeds in gevaar, en trok zyn
woorden terug.
Het effect was er niet minder om geweest
en* toen zy weggingen, zei de rechter tegen
den griffier:
Het i» een ernstig geval, zeer ernstig.
(Wordt vervolgd.)
