Toegewijd san Hands!, industrie en CGmecntGbclangsiii
li
1
SfflfffS
FEUILLETO
GEMEENTERAAD.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
WASPIK,
Een steunregeling voor georga
niseer den.
De kwestie mei het Armbestuur.
Een nieuw wegenplan
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Vrijdag 28 jan j I.
des namiddags 5 uur ten gemeente
huize.
Afwezig de heer de Hond.
Voorzitter de Edelachtb. heer Dek
kers, Burgemeester.
Nadat de voorzitter de vergadering
met gebed heeft geopend, spreekt hij
ongeveer als volgt:
Mijne heeren,
In deze eerste vergadering van het
nieuwe jaar wensch ik U allen een
gelukkig nieuwjaar. Ik hoop dat 1927
voor U en Uwe gezinnen in alle op
zichten een gelukkig en voorspoedig
jaar wordt.
Mijne heeren, een zakenman heeft
de gewoonte aan 't eind van het jaar
zijn boeken af te sluiten, winst en
verlies na te gaan, kortom hij maakt
wat men noemt een balans. Ditzelfde
nu doe ik voor de gemeente. En hier
bij moet ik helaas constateeren, dat er
onze balans zeer droevig uitziet.
Eenige industriën uitgezonderd, maken,
alle takken van nijverheid een gewel
dige malaise mee. Kleinindustrie
wordt bijna allemaal stopgezet, de
landbouw gaat steeds meer achteruit
en ëe arbeiders verdienen, voorzoover
ze nog werk hebben, maar een heel
klein stukje brood. Dit alles brengt
vanzelf een zeer slechte fïnancieele
toestand mee. Ik heb meermalen te ken
nen gegeven dat de belastingen in
Waspik hoog zijn, evenwel rust de
druk hiervan loodzwaar op onze in
gezetenen. Ik hoop, dat 1927 ook in
dit opzicht gunstiger wordt.
Dan betuig ik hier mijn hartelijken
dank aan den Raad die zooveel mo
gelijk aan mijn advies tegemoet is ge
komen en alles deed om den geld
buidel gesloten te houden.
Ook mijn oprechten dank aan 't
college van B. en W. Vooral past me
hier een woord van dank te brengen
aan het Armbestuur. We weten allen
dat de taak van het Armbestuur zeer
moeilijk en dikwijls ondankbaar is.
Toch heeft het Bestuur onder de reeds
genoemde toch alleszins ongunstige
omstandigheden de rekening nog met
een batig saldo weten te sluiten.
Nogmaals mijne heeren aan Uw
allen mijn dank en ik hoop, dat de
goede verstandhouding in onzen Raad
zal blijven voortduren en de financiën
wederom in evenwicht zullen komen.
De eenige uitkomst voor Waspik zou
zijn de wettelijke financieele gelijk
stelling.
Traditie getrouw dankt het jongste
Hd van den Raad, de heer Brokx den
Burgemeester voor zijn sympathieke
woorden en voor alles wat hij in het
belang der gemeente heeft gedaan.
Spr. dankt ook B. en W. het perso
neel ter Secretarie en in het bijzonder
den heer van Zwol. Voorts dankt spr.
de politie en eveneens de marechaus
see van Waalwijk, welke zich ten op
zichte van Waspik steeds zoo humaan
heeft gedragen.
De notulen der vorige vergadering
werden na voorlezing onveranderd
vastgesteld.
Mededeelingen.
De Voorzitter sieii den raaa in kennis
met de gevoerde correspondentie be
treffende de plaatsing eener geldlee
ning o a. f 25000.
Naar aanleiding van verschillende
offerte's werd besloten de leening te
doen plaatsen bij de Nat. Bank.
Dan deelt de voorzitter mede dat
B en W. 30 ton bazaltsteenslag heb
ben aangekocht k t 7.70 per ton.
Van Gedeputeerde Staten is inge
komen een besluit van verdaging tot
vaststelling der gemeente-begrooting
van 1927.
Wordt voor kennisgeving aangeno
men.
Van het verificatie bureau der ver-
eeniging van Ned. Gemeenten is in
gekomen een schrijven houdende
mededeellng, dat het administratieve
onderzoek bij den gem.-ontvanger en
de woningbouwver. heeft plaats ge
vonden en boeken en financiën in
orde bevonden zijn.
Wordt voor kennisgeving aangeno
men.
Nog wordt voor kennisgeving aan-
genomen
de mededeeling van den Voorzitter,
dat de jaarlijksche verpachtingen in
totaal f 370.— hebben opgebracht;
een schrijven van Gedeputeerde
Staten houdende goedkeuring van het
raadsbesluit om het presentiegeld in
te trekken;
de goedkeurihg van Ged. Staten tot
het doen van eenige af- en over
schrijvingen;
dankzegging van den heer B. de
Winter, a.t.s. voor de ontvangen salaris-
verhooging.
Dan brengt de Voorzitter aan de orde
punt 7 der agenda
Controle Administratie.
De Voorzitter leest voor een schrij-
ven van het verificatie-bureau van de
vereeniging van Ncderl. Gemeenten,
waarin de voorwaarden van een abon
nementsovereenkomst nader worden
uiteengezet.
De Voorzitter deelt een en ander
mede. omdat bij de behandeling der
begrooting werd gevraagd naar 't juiste
cijfer der kosten voor controle.
Spr. geeft in overweging dadelijk
nog geen besluit te nemen, doch eerst
aan het Armbestuur te vragen of men
bereid is de kosten ff 80.—te willen
geregelde controle
van het Burgerlijk
<n,TenAtflSrTrzt„.SI;raabt'
dragen voor een
der administratie
Armbestuur.
Spr. meent te weten, dat door ge
noemd Bestuur een goede controle op
prijs wordt gesteld.
Brokx. Ik vind dte controle en de
kosten hiervan beslist overbodig. De
i personen die bij het Armbestuur de
i leiding hebben, zijn toch alleszins
betrouwbaar. Ik zou 't werkelijk jam
mer vinden als er voor controle f 80.—
werd uitgegeven. Dit bedrag kan nog
voor heel wat nuttiger doeleinden
worden aangewend.
Voorzitter. U zegt weer 't zelfde als
de vorige maal. 't Besluit is nu een
maal genomen en dat hebt U toch te
eerbiedigen. De gem.-administratie en
die van den ontvanger staan ook onder
controle; wij kunnen moeilijk een
overzicht krijgen van de administratie
van den ontvanger, daarvoor is het
werk in den loop der jaren te in
gewikkeld geworden. Een goede
controle is ook in het belang van den
gem. ontvanger. Hoe spoedig staat de
publieke opinie niet klaar om bij 't
minst losse gerucht den ontvanger te
veroordeelen. Dit is toch geenszins
prettig voor een ontvanger ook dan
nog niet als later op duidelijke wijze
kan worden aangetoond dat de zaken
van den ontvanger in orde zijn. BI
een goede controle is zoo iets uitge
sloten. Alles gaat nu over de Bank en
de kleinste, te goedertrouw gemaakte
fout zou onmiddellijk ontdekt worden.
Eerlijk gesproken slaat het me met
verbazing, dat B. en W. moeten vragen,
ja smeeken soms, wilt u toch s.v.p
onze administratie eens laten contro-
leeren.
Brokx. B. en W. kunnen toch ook
wel een administratie nagaan.
Voorzilter. Ik heb er reeds opgewe-
zen, dat hiervoor de administratie te
uitgebreid en te ingewikkeld is ge-
worden. Zien we maar eens welkeen
cijfers er in de begrooting verwerkt
worden. Dat is toch geen kleinigheid.
We kunnen echter wel trachten een
voordeehger accountant te krijgen, om-
dat ons gebleken is, dat het verificatie
bureau van de ver. van Ned. Gemeen
ten niet goedkoop is.
v. d. Rijken. Ik vind een goede
controle wel nutttig maar 't is jammer
dat t allemaal zooveel gekLkosi.
Voorzitter. We kunnen nou eigenlijk
nog niet zeggen hoeveel 't kost, omdat
we niet weten of het Armbestuur in
de kosten zal bijdragen. Dat verschilt
dan altijd nog een f80.— Iemand zou
er misschien wel voor zijn als de
totale kosten b.v. f200.— zouden
bedragen en niet wanneer dit f 280.
bedroeg.
Brokx. Ook al draagt 't Armbestuur
f80.— bij, voor ons blijft dit hetzelfde
ten opzichte van de gemeente.
A. Kamp. Maar 't Armbestuur zal
dit niet willen betalen. Men is nog
niet te spreken over die f60 straat
belasting. Dat is ook niet in orde
met die belasting en daarom zal het
Bestuur wel weigeren om f80.— te
geven.
Voorzitter. Maar dat kan en mag
voor het Armbestuur toch geen argu
ment zijn. 't Armbestuur moet even
goed volgens de verordening betalen
Dat is niet meer dan billijk. Men kan'
wel zeggen: „f80.— is ons te veel
voor controle", maar ze hebben geen
recht om met een argument te komen
„we betalen niet omdat we straatbe-
lasting moeten betalen*. Dit is geen
steekhoudend argument.
Doch ik geloof, dat het Armbestuur
wel op ons voorstel zal Ingaan.
A. Kamp. Vroeger toen er geen
controle was, ging toch ook alles
goed.
Voorzitter. Ja vroeger, maar nu zijn
de tijden en de zeden anders dan
vroeger. Onze administratie staat ook
onder controle. Wij werden dezer
dagen nog buiten den Commissaris om
gecontroleerd.
Van de Rijken. Die straatbelasting
waarvan Kamp sprak, da's een kwestie
van opvatting. Wanneer 't Armbestnur
geen kapitaal had zou het onzin zijn
om straatbelasting te heffen, omdat
dit tenslotte toch uit de gemeentekas
moest worden geput. Maar 't Armbe
stuur kan gemakkelijk de straatbe-
lasting opbrengen. Ik geloof toch dat
tze aan goederen zoo ongeveer 2
on hebben, 't Zou onbillijk zijn,
:ndien 't Armbestuur geen straatbe
lasting betaalde.
Voorzitter. We kunnen er nog lang
over spreken, maar dat geeft niets.
Een vast cijfer kunnen we toch nog
niet noemen.
Dan komt aan de orde punt 4 der
NUMMER 10.
WOENSDAG 2 FEBRUARI 1927.
50e JAARGAN(
tVaalw|jksfflM en Lanffsfraatsche Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAG BNZATBRDA6.
AbonnementprtJs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*,
franco te zenden aan den Uitgever.
Prfls der AdvertentiBn
20 cent per regel; minimum 1.50.
BtJ contract flink rabat
Reclames 40 cent per regel.
Ad verten tl6n moeten Woensdag en Vrfldag
des morgens om uiterlijk 9 uur to on* bezit
ztJn.
van „DE EOHO VAN EET ZTJIDEN
MAAT3C HAPPY VAN VERZEKERING OP HET LÉVEN
OF
28)
De zieke, die weet dat by verloren en op
net punt is te sterven, leent toch nog gaar
ne liet oor aan beloften van den dokter. De
ze zoo besliste verklaring van den heer
er du ret gaf Prosper weer eenige hoop.
sPrflk hij op een bedaarden toon
ais ik kon gelooven
T" Geloof my, ik kan my niet vergissen.
io»4l ?ebt- het verdriet vau dat edele
nse me^e met kunnen voelen, dat meisje
tweestryd is, tusseben hare liefde en
at /.y voor haar plicht houdt. Heeft uw
«ut by haar afscheid niet feller geklopt?
zy bemint me, is vry en ontvlucht me...
neen-dat is zy niet. Toen zy u uw
stSen en'f gehoOTzaaiade zy aan een
zich nn e"onweffanbaren wil. zy offert
/ach op. Voor wien? Dat zullen wy weldra
het ".Pb'!; Seheim barer opoffering zal
„eheim der samenzwering onthullen
waarvan gy het slachtoffer «Ht mthnUen'
JLerwyl de heer Verduret zoo sprak voel-
lerugkeeren100P C" he'
<nt to.?"fe,Ukk,iP jcmSeling, waarom wilt
nu-/ -? ïel)aald de oogeu voor de werke-
Madeleine i Be«rflPt dan niet, dat
- adeleme den naam van den dief kent?
Dnmogeiyk.
X«en, het Is zeker, maar geloof my,
dat geen menscheiyke macht haar dien
naam zal ontrukken. Ja, zy offert u op,
maar daar heeft zy bijna het recht toe,
daar zy begint mei zichzelf op te offeren.
Prosper was overtuigd, maar hy kon de
kamer, waar hy Madeleine ontmoet had,
niet zonder weemoed verlaten.
Helaas, riep hy, de hand van den lieei;
Verduret drukkend, uit, ik moet u belache-
ïyk voorkomen, maar gy weet niet, gy
kunt niet weten, wat ik lyd.
De heer Verduret boog treurig het hoofd
en opeens veranderde de uidrukking van zyn
gelaat, zyn oogen werden dof en zyn stem
beefde, toen hy antwoordde:
Vat gy nu lydt, heb ik ook eens ge
leden. Ook ik heb eens bemind, geen edel
en rein jong meisje van goeden huize, maar
een meisje uit het volkdrie jaar lang
dacht ik, dat zy my beminde, tot ze "my
op een goeden dag plotseling verliet, om zich
m de armen van een anderen man te wer
pen, die haar verachtte.
En kent gy dien andere?
Ja.
En hebt gy u niet gewroken?
Neen. antwoordde de heer Verduret
en op zonderlingen toon voegde hy er aan
toe: Het toeval heeft zich met my'n wraak
belast.
Gedurende eenige minuten zwegen beiden.
Toen zei Prosper:
Mynheer, myn besluit staat vast, van
my'n eer ben ik myiie familie rekenschap
verschuldigd, ik ben bereid u te volgen,
waarheen gy wilt; beschik over my.
Denzelfden dag kwam Prosper zyn be
lofte getrouw na, verkocht zyn meubelen
en schreef aan zyn vrienden dat liy weldra
naar San-Francisco zon vertrekken, en des
avonds nam hij evenals de heer Verduret
zyn intrek in het bekende hotel „den Aarts
engel".
A rouw Fauverlot had hem de mooiste
kamer gegeven, die echter in vergeiyking
met het salon uit de rue Captal in geen
vergelyking kon staan.
Op een canepé uitgestrekt, dacht hy
over al de gebeurtenissen van dien dag na
en genoot van de eenzaamheid.
Tegen elf uur, wilde hy, daar hy zich
niet friech gevoelde, het raam openen,
doch de hevige wind dwong hem het te
sluiten.
Maar er was toch even een'tochtje dooi
de kamer gegaan, de gordynen bewogen en
midden in de kamer dwarrelde opeens een
snippertje papier. Prosper nam het op en
zag dat het met een fyn schrift beschreven
was. er viel niet aan te twijfelen het was
de hand van Nina Gispy. Het was een
stukje van een verscheurden brief en hoe
wel de afgebroken zinnen niets duidelijks
te lezen gaven, waren zy voldoende, om
Prospers verbeelding overal heen te voeren,
zelfs tot het onmogelyke.
Op liet stukje papier stond
van den heer Raoul, hen ik zeer...
tegen hem, waarvan ik nooit
Prosper waarschuwen en dan
besten vriend die
boud van juffrouw Madeleine
Prosper sliep dien nacht niet.
TTTi v
In de rue Saint-Honoré, niet ver van het
Paleis Royal, staat een klein huis met een
uithangbord „de Goede Trouw". Het is
half koffiehuis, half herberg en wordt door
de kantoorbedienden uit die buurt druk
bezocht. In eeu der kamers van dit beschei
den koffiehuis wachtte Prosper den dag na
zyn invryheidstelling op den heer Verdu
ret, die hem daar tegen vier uur rendez
vous had gegeven.
Hy was nog rooder dan den vorigen dag
en zag er even vergenoegd uit.
Zoodra de kellner, by wien hy een glas
wyn besteld had, zich verwijderde, vroeg
bij aan Prosper:
Welnu, zyn alle boodschappen gedaan?
Ja, mynheer.
Zyt ge by den costuumverhuurder ge
weest?
Ik heb hem uw briefje gegeven. Alles
sy gevraagd hebt, zal morgen in den
Aartsengel gebracht worden.
Dan gaat alles goed, want ik heb
myn tyd ook niet verloren laten gaan, ik
breng groot nieuws mede.
Tegen vier uur is de herberg „de tïoede
Trouw" weinig bezocht. De drukte van het
koffieuur is voorby, die van het bittertje
nog niet aangebroken. De heer Verduret
en Prosper konden dus op hun gemak
spreken, zonder afgeluisterd te worden.
De heer Verduret had z'n zakboekje voor
den dag gehaald, dat boekje, dat evenals
een tooverboekje op alle vragen een ant
woord scheen te hebben.
In afwachting van onze afgezanten,
ene ik ook hier rendez-vons gegeven heb,
zoide hy, zullen we ons eens 'n weinig met
den heer de Lagors bezig houden.
By het vernemen van dien naam bracht
i rosper niets in liet midden, zooals hy
den vorigen dag gedaan had. Evenals die
onzichtbare insecten, die in de wortel van
een boom gekropen, dezen in een nacht
vernielen, ontwikkelt zich achterdocht in
ons gemoed, zoodra /,y daar wortel heeft
gevat en vernielt er de hechtste trouw.
Het bezoek van Lagors, het fragment
uit den brief van Nina hadden in Pros
per vermoedens opgewekt, die om zoo te
zeggen, uur op uur vasteren vorm aanna
men.
Weet gy ook, vervolgde de heer Ver
duret, uit welk land die jonge heer eigeu-
lyk komt, die zich een zoo trouwen vriend
van u noemt?
Uit Saint-Remy, de geboorteplaats
van mevrouw Fauvel.
Zyt gij daar zeker van?
Ja. mynheer, heel zeker. Niet alleen
heeft hy my het dikwyis verhaald, maar
ik heb het den heer Fauvel hooren zeggen
herhalen, als zy met hem over haar nicht,
de moeder van Raoul sprak, van welke
zy veel scheen te houden.
Dus is er op dat punt geen twyfel,
geen vergissing mogeiyk?
Neen mynheer.
Zoo, zoo, dat wordt hoe langer hoe
vreemder en de heer Verduret floot tus-
schen zyn tanden, wat by hem een teeken
van inwendige voldoening was.
Wat is er vreemd, mynheer? vroeg
Prosper, nieuwsgierig.
Wel wat er gebeurt, antwoordde hy,
wat ik wel gedacht heb. Ja, vervolgde hy,
een kwakzalver van de kermis na-apende,
een allerliefst stadje, Saint-Remy, zesdui
zend inwoners, met prachtige boulevards op
de muren van de vestingwerken, schitte
rend stadhuis, overvloedige fontynen, veel
kolenhandel, zydespinneryen, beroemd ge
sticht voor krankzinnigen, enz.
Prosper zat op heete kolen.
Ja, zelde Verduret, er Is een Romein-
fche triomfboog, die nergens zyn geiyken
vindt en een Griekscli mausoleum, maar
geen Lagors. Saint-Remy is de vaderstad
Tan Nostradamus, maar niet van uw
Triend
Maar, mynheer, ik heb bewflzen...
Natuuriyk. maar die bewijzen zyn te
aken. Bloedverwantschap is te verzinnen,
'w l>ewyzen zyn verdacht, myn getuige
nissen onwrikbaar.
Terwijl gy in de gevangenis waart, heb
k myn batterijen opgesteld en munitie
-erzameld, om bijtyds vuur te kunnen ge-
■en. Ik heb naar Saint-Remy geschreven
•n antwoord ontvangen
Zult ge my dat laten zien?
Wacht even, zei mynheer Verduret, in
zyn zakboekje bladerend: hier Is nummer
één, het is een officieel stuk. Hy las:
Lagors. Zeer oude familie afkom
stig uit Maillance, sinds ongeveer een eeuw
in Saint Remy
Ziet gy wel? riep Prosper uit.
Wilt gy my laten eindigen, vroeg de
heer Verduret en vervolgde: de laatste der
Lagors (Jules René Henri) die, zonder be
paald recht daarop tq hebben, den titel van
graaf droeg, trouwde in 1829 met mejuf
frouw Rosalia Clarisse Fontanet uit Ta-
rascon. Iiy stierf in, 1848, geen. manneiyicen
erfgenaam achterlatend",, daar hy slechts
twee dochters had. De registers van den
burgerlyken stand maken van geen enkelen
manneiyken persoon In het arrondissement
melding, die Lagors heet.
Welnu, vroeg den heer Verduret, wat
zegt ge van die inlichtingen?
Prosper was verslagen. Hoe kan de
heer Fauvel Raoul dan als zyn neef behan
delen
Als de neef van zyn vrouw, wilt ge
zeggen? Maar laat ons het tweede nummer
lezen. Dat is niet officieel, maar het werpt
een schitterend licht op de 20.000 francs
rente van uw vriend. Jules René Henri de
Lagors, de laatste van dien naam, is den
29 December 1848 te Saint Remy in een tpe-
stand, die haast aan ellende grensde, ge
storven. IIy had eenig vermogen bezeten,
doch de onderneming van een zydowormen-
teelt ruineerde hem.
(Wordt vervolgd.)
