iTEËHI VAN DET ZiltOCK Voor de jeugd Hoest- tabletten Wat is Bakpoeder MIJNHARDT'S No. 15, Zaterdag 1!) Febr, '27, 50e Jrg, TWEEDE BLAD. BINNENLAND. Overwogen wordt, de belastingbe taling op de postkantoren met Juli voor het geheele land in te voeren. De rijksmiddelen hebben in jan. f 46,772,300 opgebracht of f 3 667,000 meer dan verleden jaar. De vermogens belasting droeg er f 835,600 en de sue cessiebelasting f 638,600 toe bij. De Hongaarsche Kinderactie. België, het land dat met zijn bond- genooten in den grooten oorlog óók tegen Hongarije heeft gestreden. België heeft nu reeds in korten tijd ongeveer 12.000 kinderen uit Hongarije in zijn steden en dorpen ontvangen, dat is op 2000 na evenveel als er hier in Hol land zijn geweest. En het zal wel niet lang meer duren of België staat met zijn Hongaarsche kinderactie aan de spiis. Wil Holland dan niet meer? Neen, Holland doet in edelmoedigheid en in het beoefenen der Christelijke naasten liefde voor niemand onder. Maar men schijnt in Holland te denken, niet dat er nu wel genoeg is gedaan voor die Hongaarsche kinderen, m3ar dat de actie niet meer noodig is. En ik ge loof niet mij te vergissen als ik beweer, dat de verzoeken om weer een Hon- gaarsch kind bij zich te nemen, met tientailen binnen zullen komen, wan neer men eens beter wist hoe ellendig en verschrikkelijk de toestand nog steeds is in dat land. Hongarije is een fier land en bedelt niet! Toen in Augustus 1925 de Bel gische pleegouders een bezoek brach ten aan Budapest en daar ontvangen werden door Mgr. Vass, Minister van Volkswelvaart, sprak deze staatsman als volgt Toen die kinderactietot stand kwam, „hebben wij ze eerst bestreden. Ons „nationaal eergevoel kon niet dulden „dat Hongarije, weleer zoo voorspoe dig en welvarend, Hongarije, dat in „de laatste tijden van den oorlog nog „duizenden Oostenrijksche kinderen „kosteloos en onbaatzuchtig verpleegde „dat dit Hongarije een beroep zou „doen op vreemde liefdadigheid. Maar „wanneer we onze kinderen zagen „wegsterven en onze huisgezinnen „zagen verkwijnen, hebben wij, den- „kend aan onze verantwoordelijkheid, „niet langer onze toestemming en „ondersteuning durven weigeren." Er is in België een boekje versche nen „Met de Belgische Pleegouders naar Hongarije", een reisverhaal van 200 bladzijden met 90 foto's. Dat boekje moet men eens lezen, en ik zou wel eens willen weten wie dat gelezen heeft en dan nog zou durven zeggen, dat die kinderactie niet meer noodig is! Men kan het bestellen bij het „Bureel van 't Hongaarsch Kinderwerk", Warandestraat, Turnhout, voor één gulden. Niet te duur, èn omzijn inte ressanten inhoud, én omdat de uitgave geschiedt door en tot voordeele van het Hongaarsch Kinderwerk. 't Is waar: het Hongaarsche volk is noch door bloed, noch door taal met ons verbonden. Maar dat volk is voor het grootste deel roomsch zooals wij. Welnu neemt weer eens eenige maanden een kind uit dat land van lijden. Is dat niet een heerlijk werk van roomsche naastenliefde Die kleinen brengen zegen niet alleen aan ons, maar ook aan hun land als zi er weer terugkeeren. Dan komen dié kinderen, die hier geweest zijn, dik wijls weer bij elkaar, om het goede dat zij hier gezien en geleerd hebben te onderhouden; zij ontvangen ginds in hun land gezamelijk godsdienston derricht, en leeren daar aan de groote menschen, wat zij van ons hebben afgekeken de veelvuldige H. Commu niezoodat een Pastoor in Budapest verklaarde, dat de kinderen die uit Holland terug waren gekomen nieuw godsdienstig leven in zijn parochie brachten. Men kan kinderen, die men vroe ger reeds bij zich had, weer terugkrij gen in dat geval moet men 120 voor reiskosten betalen en nog t 6 boven dien voor pas en visum als het kind ouder is dan 12 jaar. Maar veel mooier is het liefdewerk als men kinderen vraagt, die nog nimmer hier zijn ge weest. Deze kinderen komen geheel kosteloos. Dat is ook de bedoeling van ons Hongaarsch R. K.-Kinderco— mité Laat de aanvragen voor het April transport binnenstroomen. Helpt die arme kinderen en zorgt dat het comilé veel eerder dan April een transport moei aanvragen, want hoe eerder ze geholpen worden des te beter. Lieve Nichtjes en Neefjes. „Oef, oef", zou een Indiaan zeggen, als hij dit jeugdhoekje te verzorgen had. Ik zeg liet ook: „oef"; daar krijg ik geregeld brieven waarin bijna over. al één vraag klinkt„Oom Wim, wan. neer plaatst U mijn opstel". M'n beste vriendjes, jullie begrijpen toch wel dat Oom Wim niet alle opstellen tegelijk kan plaatsen! Dat gaat nu eenmaal niet. Maar ik zal zooveel mogelijk aan jullie verzoeken tegemoet komen. Daarom zal ik ditmaal kort zijn en... mijn eigen verhaaltjes nog wat laten rusten. Dat doe ik, om jullie een plei- zier te doen. Denken mijn vriendjes wel aan ons ruil-hoekje? Van wie krijg ik eens een opstel over „De Lente". Veel groetjes van Uw aller OOM WIM. CORRESPONDENTIE. Clasientje Vulpen. Hartelijk dank Clasientje voor brief en opstel. Ik heb je opstel heel aandachtig gelezen en... ik moet je eerlijk zeggen, dat heb je mooi gedaan. Gaarne zou ik 't dadelijk plaatsen, maar... lees eens mijn inlei ding, Clasientje. Groet wederkeerig Moeder en de zusjes. Josef Swolfs, Turnhout. Ja Josef, jij zult wel groote oogen opzetten als je dit leest! Wij hebben ook wel op een wat eigenaardige wij ze met elkaar kennis gemaakt. Ben je Zondagavond behouden thuis geko. men en heb je niet vergeten aan Vader lig ik, neem mij maar op". Ze schrok natuurlijk geweldig, want ze had nog nooit een dubbeltje hooren spreken. Ze bukte zich over mij heen, pakte mij op en stak me in haar zak. Het meisje ging blij naar haar moeder en gaf haar het dubbeltje. Deze ging er mee naar den groentenboer en wisselde mij in voor een koolraap. Zoo je weet Jan heb je voor den groentenboer 'n bood schap gedaan, waarvoor hij mij als be looning aan je gaf, om in den spaar pot te doen, en nu, beste Jan, wat zal er nu met mij gebeuren?" Jan ant woordde: „Ik raap je op en doe je bij de andere centen in de beurs, zoodat je samen een gulden zijt. En dan neem ik mijn spaarbankboekje en breng je naar het postkantoor en wat ze daar met je doen, moet de kantoorhouder maar weten". Het dubbeltje was hier mee tevreden en zei: „Da's best Jan DE OUDE STOEL. Hij stond op een kouden, cementen vloer. Naast hem lagen eenige oude fietsbanden. Die yvaren daar in den hoek neergesmakt en bleven daar lig gen ook, totze iemand weghaalde wat slechts heel zelden gebeurde. Ze kenden elkaar heel goed. Ze wa ren vrienden geworden ,de stoel en de banden, dikke vrienden, in den tijd dat ze bij elkaar waren geweest. En dat was al lang, heel lang. Niemand onder hen wist hoe lang al wel. Veel hadden ze elkaar verteld, de oudjes, in al dien tijd van rustig staan en Moeder de groeten over te brengen. 0fliggen. Veel, en toch hadden ze De 25-jarige echtvereeniging van Va der en Moeder is zeker een heel feest geweest hé! Wil jij me ook eens een opstel sturen? Je weet 't adres: „Oom Wim, De Echo, Waalwijk, Holland". Wat hebben we Zondagavond toch ge zellig in den trein geklapt. Ben je nu werkelijk voornemens om pater te worden? Da's een mooie roeping, Jos! Schrijf me eens wanneer je deze maand jarig bent. Misschien kom ik je eens een keer bij de paters opzoeken. Dag Jos. Wout Blokhuis. Vriend, dat was een verrassing. Hartelijk dank voor je geestig pennevruchtje, t. z. t. zal ik er zeker een plaatsje voor inruimen. Ik kan wel merken dat je al héél veel hebt gelezen, dat je een kastje vol avontuurlijke boeken hebt verslonden, zoo in 't genre van Karl May, Zane Grey, e.a. Een gezond boek lezen kan geen kwaad Wout, maar denk eraan: niet overdrijven. Lees ook eens boeken die niet alleen ontspannen, maar ook tevens ontwikkelen. Dag Wout. Ingezonden Mededeelingen. Doos 30ct Ked p ijn t abIeüen 3O en 60 ct HET AVONTUUR VAN HET DUBBELTJE UIT JAN'S SPAARPOT, door Bastiaan Dalmaijer. Jan, kijk eens even hoeveel geld dat je in je spaarpot heb, dan kan je 't naar de spaarbank brengen, zei vader tegen zijn zoontje, toen hij thuis kwam van de fabriek. „Goed vader", zei Jan, en meteen was hij al weg om zijn spaarpot te halen. Hij rammelde er eens mee, er rolde een cent uit, nog een, dan een dubbeltje; het danste over de tafel, rolde op den grond en kroop achter een stoel weg. Jan, die het zag rollen, zette de spaarpot neer en dook onder de tafel, maar zag het dubbeltje niet. Half schreiend zocht hij onder de kast. Toen zag zijn oog iets blinken onder den stoel. Hij kroop er op zijn knieën naar toe. Maar op eens hoorde hij een fijn stemmetje zeg gen: „Jan, hier lig ik, zie je me". „Ja, zei Jan. Het dubbeltje zei: ,Wil ik je mijn levensgeschiedenis- eens vertel len?" „Ja, heel graag", zei Jan. „Goed, luister dan". „Ik werd in Utrecht op de Munt ge boren. Naast en op mij lagen nog veel meer dubbeltjes. Ik had het erg be nauwd, want ik lag onderop. Op een dag kwam er een dame op het kantoor. Ze kwam betalen, want ze had wel een gulden schuld De klerk nam mij en nog een paar dubbeltjes weg en gaf ze aan de dame. Ze nam ons op en deed ons in een zilveren beursje. Op straat gekomen, zag ze een oude man. Hij was heel arm en zag er haveloos uit. „Hier, zeide de dame en gaf mij aan den man. Hij was heel blij met mij, stopte me in zijn zak en liep zoo vlug zijn oude bee. nen het toelieten, naar den bakker en kocht een broodje. Nu lag ik in de la van de toonbank. De bakker nam mij op en gaf me aan zijn boodschappen jongen. Deze stak mij in zijn broekzak en liep er mee naar den snoepwinkel. Ik dacht, waar ga jij naar toe. Ik sprong uit zijn zak en ging in het zand liggen. De jongen ging door tot aan den winkel, keek even voor het raam en ging toen naar binnen. Hij wilde mij uit zijn zak halen, maar vond mij natuurlijk niet. Dan riep hij met schrik uit: „Ik ben mijn dubbeltje verloren". De winkelier joeg hem weg, omdat hij hem voor niks had laten komen. De jongen ging naar mij zoeken, maar vond mij niet, want ik kroop vlug in het zand. Huilend ging hij weer naar huis. Daar kwam een meisje over den weg, ze was arm, ze schreide, want ze had een dubbeltje verloren. Ze kwam hoe langer hoe dichter bij me. Plotse ling stond ze stil, ik probeerde omhoog te komen. Ik riep tegen haar: „Hier telkens weer wat nieuws, waarover ze konden praten. Ook stond er 'n auto. Die was nog niet oud. Hij glimde nog van levens lust, zoo jong was.t.ie. „Ik erger me altijd aan dat ding, be gon de stoel, die er heel dicht bijstond. „Waarom dan?" riepen z'n vrienden van beneden, haast tegelijk. „Wel, die akelige rook en dat lawaai, als-t.ie begint te brommen", gaf de ou de stoel ten antwoord. „Hindert ons niks, we zijn toch hee. lemaal vuil. Och, als je zoo oud bent as wij „Oud, oud,, wouen jullie praten van oud? Ik ben veel ouder dan jullie", zei de stoel vanuit de hoogte. Hij zette een vreeselijk krakende stein op en schud de hevig met z'n schouders, zoo weerde hij zich. Dat kwam, doordat de „baas er op ging zitten. Maar de oude vrienden zetten hun gesprek voort; menschen konden dat toch niet verstaan. „Hm", zei een der banden, die bijna geheel in stukken was gescheurd, zoo oud was hij, „hm, ik ben ouder dan jij." „Dat kan niet. Ik stond hier al lang, toen jij er nog niet was. Jij ouder dan ik! Kun je begrijpen! „Nou ja", ging de oudste der banden vrienden verder, „dat is waar, maar ik heb, voor ik hier kwam, hard moeten werken, dat beloof ik je. Twee keer heb ik 'n heele tijdlang 'n erge dikke sneeuw meegemaakt. Of ik moest wer ken! Geloof maar!" „Goed en wel", begon de stoel weer, nog altijd mopperend, „ik heb ook wel wat gedaan vroeger. Nou en of! Ja, toen had ik 'n fijn leven, al moest ik hard werken. Ik stond lekker bij 'n warme kachel in 'n mooie kamer. Ge zellig als 't daar was! Naast me lag 'n mooie, groote hond, 'n goedig dier, ik had 'n prachtig kussen op m'n schou der, waar 'n oude dame op ging zitten. Dat kon ik best dragen, omdat ik sterk wasDat goeie „Moest je wat dragen?" vroegen de vrienden weer. „Wij ook! Maar niet iemand, die op ons ging zitten. We moesten altijd over den grond rollen. Soms zat je heelemaal in den modder. Dan kon je geen adem jpeer halen. Wat werd je dan benauwd! En vaak gingen we over harde keien, met heel scherpe punten. Maar dat deed zeer! Je kreeg er erg dun vel van endan worden wij oud". „Hè, gelukkig zoo is 't beter", zuchtte de stoel weer, terwijl hij z'n oude schouders piepend recht schudde. De haas was opgestaan. „Neen, dan had ik het beter. Lekker warm. Ze hielden me netjes schoon enhielden erg van me. Maar op zekeren dag, ik stond me weer zoo echt te warmen, bij m'n snorrenden kameraad, kwam er iemand, die erg wild deed. Hij ging ook op m'n schouders zitten, maar verkeerd. En toeno, als ik er nog aan denk, schieten me de tranen in de oogenik begon te schreeuwen, want m'n ééne schouder deed zoo'n pijnik schreeuwde al harder en harder..".... 't hielp allemaal niets totdat...... opeensdaar brak m'n schouder. Ik gilde vreeselijk van de pijn. Nu hadden ze er wel iets van ge hoord. Ze keken boos naar de plek, waar ik die erge pijn had enze namen me opdroegen me weg en zetten me in 'n andere kamer Daar was het heelemaal donker, alles lag er door elkaar, maar 't was er niet zoo koud als hier. Later, een heele poos later, kwam er 'n man. Die nam me mee. Zoo ben ik hier gekomen. 't Was even stil, toen de stoel met z'n geschiedenis klaar was. Allen voelden: dat was 'n treurige geschie denis. Erg droevig. 'n Band, die nog maar pas daar lag, en dus alles nog wist van z'n vorige leven, verbrak eindelijk de stilte. Hij richtte zich wat op en begon: „Wij hadden 't vroeger slechter dan tegenwoordig. £oo nu en dan mochten we eens rusten en dankreeg je 'n slang in je mond en werd je heele maal opgeblazen. Al maar lucht in je buik. Je werd heelemaal vol. Je buikje werd er zóó rond om op een goeden dag te scheuren. Ja, dat deed zeer. Vooral als je dan weer over harde keien moest. Je was bang dat je buik zou bersten. Dat is met mij ook gebeurd. En nou lig ik hier. Da's veel fijner. Lekker niks te doen Je kunt veel praten enden ken. Ik denk haast altijd aan vroeger". „Nou, ik ook". „En ik", zeiden de anderen. Maar de stoel zei niets. Die keek nog steeds erg verdrietig. De banden werden weggehaald. Al len werden in stukken gesneden. Hoe ze ook kermden, het mes ging er door. Niets geen medelijden. Ze moesten weer werken. Aan 'n touwtje werden ze gebonden en ze moesten 'n steentje eenigen tijd goed vasthouden en dan plotseling loslaten. De jongens speel den er mee. Dat was heel zwaar werk. De stoel bleef staan, 't Speet hem dat z'n kameraadjes weg waren, 't Was nu lang zoo gezellig niet meer. En dan. Hij had gezien wat er mee gebeurd was. Hij had wel weer willen piepen maar durfde niet, bang dat ze hem ook kwaad deden. Maar tegen de nieuwe vrienden, die naast hem kwamen te liggen, mopper de hij niet. Nooit had één 'n ondankbaar woord gehoofd. Op z'n ouden dag was de oude stoel tevreden geworden. Hij wil best 'n „oudje" wezen nu. Piet voor direct gebruik gereed ter vervanging van gist. rijst het deeg onder het bakken. Met Batkin rijst het deeg altijd. Fraai gtïil. recepten boekje ver krijgbaar bij Uw winkelier a 10 ct SPRANG-CAPELLE. (V.m. Sprang). Zooals uit een advertentie in dit nummer blijkt, stelt zich een daartoe opgericht dames-comité voor, begin April a.s. een bazar te houden ten bate van de Chr. School alhier. Onvoldoende voorziening in de fi- nantieele nooden voor het onderwijs door rijks- en gemeentesubsidie, ma ken dezen maatregel wenschelijk. Enkele jaren geleden werd voor hetzelfde doel eene bazar gehouden van geringer omvang. Nu echter hoopt men op uitgebreider schaal te orga- niseeren, in de hoop dat de baten daaraan evenredig mogen zijn. Waar de Sprangsche bevolking bij deugdelijk onderwijs baat heeft, mag verwacht worden dat door ruime in zending van giften en gaven daadwer kelijk zal worden gesteund. A.s Zondag des namiddags 2 uur hoopt in de Ned. Herv. Kerk alhier op te treden Ds. Mühlnikel van Waalwijk. VRIJH.—CAPELLE. Bij de laatst leden gegeven uitvoering door de Chr. Zangvereeniging „Hallelujah" heeft ^ich het volgende drama afgespeeld. Tijdens de uitvoering komt een on bekende heer binnen met jas en bont kraag. Men denkt, dat is een contro leur, hij komt voor het Auteursrecht. Een der bestuursleden er op af. Heeft u een kaartje? Neen. Dan er uit. De mijnheer kreeg geen kans een kaartje te nemen. De mijnheer af. Eenige leden: wie was dat? Een vent voor het auteursrecht. Ik heb hem er uit gezet. (Uit de kerk). Enkele leden vinden dat niet voldoende en besluiten die mijnheer een pak slaag te geven. Zij naar buiten, waar die mijnheer door het harde spreken hoort wat er aan de hand is en het op een loopen zet. Film uit. Dcif volgenden dag bleek dat genoemde heer een reiziger was in bakkersartike len, die een bakker wilde bezoeken en toen hij hoorde dat die bakker naar de uitvoering was, besloot hij er ook heen te gaan. Gelukkig dat die mijnheer in werkelijkheid niet kwam voor het au teursrecht, anders zou dit muisje zeer zeker een ietwat heel lang staartje hebben.. Naar we vernemen hebben eenige bestuursleden van de Ned. Herv. Kerk aan den Loonschendijk, ernstig gepro testeerd tegen het ongevraagd in ge bruik nemen van kerkelijke goederen door de Christelijke Zangvereeniging „Hallelujah", tijdens de j.l. gegeven uitvoering. CAPELLE. J.l, Maandagavond, 14 dezer, kwam de Anti Revolutionnaire Kiesvereeniging alhier in jaarvergade ring bijeen, onder leiding van haar voorzitter, den heer Iv. Alblas. De voor. zitter opent de vergadering en laat zingen Ps. 65 vers 1 en 2, waarna hij in i/ebed voorgaat. Hierna volgen de jaar. verslagen, die hij ontstentenis van den secretaris, dhr. W. Kuipers worden uitgebracht door den heer A. Millenaar. Bij punt 3, reglementsherziening wordt besloten, dat door uitschrapping van „L0011 op Zand", voortaan zal gelezen worden„De Kiesvereeniging te 's Grevelduin en Vrijh. Capelle." In het vervolg zal dan ook de gemeente Loon op Zand behboren tot de aan grenzende gemeenten, alwaar geen A. R. Kiesvereeniging bestaat, doch die door deze kiesvereeniging zullen wor den bewerkt. Ter vervulling van de 2 open plaat sen in het bestuur, wordt in de ééne vacature de heer H. Kerst gekozen, ter wijl met het oog op den tijd met het verkiezen van een 7e bestuurslid ge wacht zal worden tot een volgende ver gadering. Tot afgevaardigden naar de kies kringvergaderingen voor dit jaar wor den gekozen de heeren K. Alblas en D. Rijken en tot plaatsvervangers de hee ren A. Millenaar en A. Metske, Na de pauze heropent de voorzitter de vergadering door te lezen 1 Thes. 5, waarna door hem een opwekkend woord wordt gesproken, getiteld „Ma* rauatha". Spreker wijst er op om in deze tijden vooral wakende en biddende bevonden te worden en met beslistheid op te komen voor de A. R. beginselen, maar ook door woord en daad zooveel mogelijk te trachten bij elkaar te hou den, wat krachtens beginsel bij elkaar hoort. Hierna werden enkele aanwijzingen gegeven voor de komende Statenver kiezing om daarna in het hijzonder de komende gemeenteraadsverkiezing te bespreken. Het resultaat hiervan was, dat na gehouden stemming, de candi- dat en lijst der A. R. met aller goedkeu ring als volgt werd samengesteld: 1 H. Kerst, K. Alblas, A. Millenaar, W. Kuipers, G. Koenen, Wm. van Drongelen, Na bespreking omtrent de te voeren progaganda, werd deze vergadering, •lie in opkomst der leden, alsmede in afwerking der agenda, bevredigend mag genoemd worden, door den voor zitter gesloten, waarna Ds. Snoek voor ging in dankgebed. CAPELLE. Voor de Ned. Herv. ge meente alhier zal a.s. Zondag des na- middags half drie optreden Ds. Louwe- Kooymans uit Waalwijk. In verband met haar vertrek uit deze gemeente heeft mej. H. C. Brenk- man. bedankt als bestuurslid der afd. Sprang Capelle e. 0. van Volksonder wijs. Bij de j.l Woensdagmiddag bij het voormalig Raadhuis alhier, voor Zwitserland gehouden paardenmonste- ring waren 3 stuks aangevoerd waar van er niet een vtrhandeld werd. Naar men ons mededeelt heeft de j I. Zondag in de Ned. Herv. Kerk te dezer plaatse gehouden collecte voor de Zending ruim f 100 opgebracht. In de Ned Herv. kerk aan den Loonschendijk hoopt a s Zondag des namiddags 2 uur op te treden Ds. Schlemper uit Waalwijk. De Biljartclub „Het kalme spel", gevestigd in het café van mej. Wed. A. v. d Haart alhier, zal Woensdag 22 dezer in haar clublokaal een vriend- sch-ippelijken wedstrijd spelen tegen de biljartclub „Volhouden" uit Sprang. As. Woensdagavond 7 uur houdt de afd. Sprang—Capelle e. 0. van Volksonderwijs in de zaal van den heer L. F. van Dongen alhier, haar jaarvergadering. De agenda vermeldt 1 Opcnirg en notulen, 2 Jaarver- slagen secretaris en penningmeester, 3 Bestuursverkiezing, 4 Rondvraag en sluiting Na afloop dezer vergadering zal voor de leden een blijspel in drie bedrijven worden opgevoerd. WASPIK. Door de Rederijkerskamer Geestbeschaving' uit Oosierhout zal op Zondag 27 Februari a s. in de Harraoniezaal van den heer H van Iersel alhier, eene uitvoering worden gegeven. Opgevoerd wordt het blijspel in 3 bedrijven „Truusje Meijer.", MMPBMAPOTH.cn DROOISTEN "9 9td«P°rA Bnckin is een door Dr. Oetker op weten» schappelijken grondslag vervaardigd Bakken met gist is tijdroovend, omdat men dan moet wachten totdat het deeg gerezen is; met Backin evenwel kan men, zoodra het deeg gereed is, direct tot bakken overgaan, want met Backin Voor het bakken met Backin behoeven de bestanddeelen van het deeg niet zooals met gist wèl het geval is vooraf warm gemaakt te worden; met Backin kan het deeg koud bereid worden, zelfs in een koude omgeving. Backin is niet zooals gist aan bederf onderhevig, mits droog bewaard. Leest de Dr. Oetker's recepten, welke algemeen door de Huisvrouwen bij ervaring geprezen worden, en geregeld in de Nedcriandsche Bladen, dus ook in dit Uw blad, geplaatst worden. Vraa t Uw Winkelier eens een pakje Backin ft 7V» cents; heeft hij het niet voorhanden, wendt U dan tot de Lenige Importeurs: a E. Ostermann Co., Amsterdam

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 5