iTEËHI VAN DET ZiltOCK
Voor de jeugd
Hoest-
tabletten
Wat is
Bakpoeder
MIJNHARDT'S
No. 15, Zaterdag 1!) Febr, '27, 50e Jrg,
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
Overwogen wordt, de belastingbe
taling op de postkantoren met Juli
voor het geheele land in te voeren.
De rijksmiddelen hebben in jan.
f 46,772,300 opgebracht of f 3 667,000
meer dan verleden jaar. De vermogens
belasting droeg er f 835,600 en de sue
cessiebelasting f 638,600 toe bij.
De Hongaarsche Kinderactie.
België, het land dat met zijn bond-
genooten in den grooten oorlog óók
tegen Hongarije heeft gestreden. België
heeft nu reeds in korten tijd ongeveer
12.000 kinderen uit Hongarije in zijn
steden en dorpen ontvangen, dat is
op 2000 na evenveel als er hier in Hol
land zijn geweest. En het zal wel niet
lang meer duren of België staat met
zijn Hongaarsche kinderactie aan de
spiis.
Wil Holland dan niet meer? Neen,
Holland doet in edelmoedigheid en in
het beoefenen der Christelijke naasten
liefde voor niemand onder. Maar men
schijnt in Holland te denken, niet dat
er nu wel genoeg is gedaan voor die
Hongaarsche kinderen, m3ar dat de
actie niet meer noodig is. En ik ge
loof niet mij te vergissen als ik beweer,
dat de verzoeken om weer een Hon-
gaarsch kind bij zich te nemen, met
tientailen binnen zullen komen, wan
neer men eens beter wist hoe ellendig
en verschrikkelijk de toestand nog
steeds is in dat land.
Hongarije is een fier land en bedelt
niet! Toen in Augustus 1925 de Bel
gische pleegouders een bezoek brach
ten aan Budapest en daar ontvangen
werden door Mgr. Vass, Minister van
Volkswelvaart, sprak deze staatsman
als volgt
Toen die kinderactietot stand kwam,
„hebben wij ze eerst bestreden. Ons
„nationaal eergevoel kon niet dulden
„dat Hongarije, weleer zoo voorspoe
dig en welvarend, Hongarije, dat in
„de laatste tijden van den oorlog nog
„duizenden Oostenrijksche kinderen
„kosteloos en onbaatzuchtig verpleegde
„dat dit Hongarije een beroep zou
„doen op vreemde liefdadigheid. Maar
„wanneer we onze kinderen zagen
„wegsterven en onze huisgezinnen
„zagen verkwijnen, hebben wij, den-
„kend aan onze verantwoordelijkheid,
„niet langer onze toestemming en
„ondersteuning durven weigeren."
Er is in België een boekje versche
nen „Met de Belgische Pleegouders
naar Hongarije", een reisverhaal van
200 bladzijden met 90 foto's. Dat boekje
moet men eens lezen, en ik zou wel
eens willen weten wie dat gelezen
heeft en dan nog zou durven zeggen,
dat die kinderactie niet meer noodig
is! Men kan het bestellen bij het
„Bureel van 't Hongaarsch Kinderwerk",
Warandestraat, Turnhout, voor één
gulden. Niet te duur, èn omzijn inte
ressanten inhoud, én omdat de uitgave
geschiedt door en tot voordeele van
het Hongaarsch Kinderwerk.
't Is waar: het Hongaarsche volk
is noch door bloed, noch door taal
met ons verbonden. Maar dat volk
is voor het grootste deel roomsch
zooals wij. Welnu neemt weer eens
eenige maanden een kind uit dat land
van lijden. Is dat niet een heerlijk
werk van roomsche naastenliefde Die
kleinen brengen zegen niet alleen
aan ons, maar ook aan hun land als zi
er weer terugkeeren. Dan komen dié
kinderen, die hier geweest zijn, dik
wijls weer bij elkaar, om het goede
dat zij hier gezien en geleerd hebben
te onderhouden; zij ontvangen ginds
in hun land gezamelijk godsdienston
derricht, en leeren daar aan de groote
menschen, wat zij van ons hebben
afgekeken de veelvuldige H. Commu
niezoodat een Pastoor in Budapest
verklaarde, dat de kinderen die uit
Holland terug waren gekomen nieuw
godsdienstig leven in zijn parochie
brachten.
Men kan kinderen, die men vroe
ger reeds bij zich had, weer terugkrij
gen in dat geval moet men 120 voor
reiskosten betalen en nog t 6 boven
dien voor pas en visum als het kind
ouder is dan 12 jaar. Maar veel mooier
is het liefdewerk als men kinderen
vraagt, die nog nimmer hier zijn ge
weest. Deze kinderen komen geheel
kosteloos. Dat is ook de bedoeling
van ons Hongaarsch R. K.-Kinderco—
mité
Laat de aanvragen voor het April
transport binnenstroomen. Helpt die
arme kinderen en zorgt dat het comilé
veel eerder dan April een transport
moei aanvragen, want hoe eerder ze
geholpen worden des te beter.
Lieve Nichtjes en Neefjes.
„Oef, oef", zou een Indiaan zeggen,
als hij dit jeugdhoekje te verzorgen
had. Ik zeg liet ook: „oef"; daar krijg
ik geregeld brieven waarin bijna over.
al één vraag klinkt„Oom Wim, wan.
neer plaatst U mijn opstel". M'n beste
vriendjes, jullie begrijpen toch wel dat
Oom Wim niet alle opstellen tegelijk
kan plaatsen! Dat gaat nu eenmaal
niet. Maar ik zal zooveel mogelijk aan
jullie verzoeken tegemoet komen.
Daarom zal ik ditmaal kort zijn en...
mijn eigen verhaaltjes nog wat laten
rusten. Dat doe ik, om jullie een plei-
zier te doen. Denken mijn vriendjes
wel aan ons ruil-hoekje? Van wie krijg
ik eens een opstel over „De Lente".
Veel groetjes van Uw aller
OOM WIM.
CORRESPONDENTIE.
Clasientje Vulpen. Hartelijk dank
Clasientje voor brief en opstel. Ik heb
je opstel heel aandachtig gelezen en...
ik moet je eerlijk zeggen, dat heb je
mooi gedaan. Gaarne zou ik 't dadelijk
plaatsen, maar... lees eens mijn inlei
ding, Clasientje. Groet wederkeerig
Moeder en de zusjes.
Josef Swolfs, Turnhout.
Ja Josef, jij zult wel groote oogen
opzetten als je dit leest! Wij hebben
ook wel op een wat eigenaardige wij
ze met elkaar kennis gemaakt. Ben je
Zondagavond behouden thuis geko.
men en heb je niet vergeten aan Vader
lig ik, neem mij maar op". Ze schrok
natuurlijk geweldig, want ze had nog
nooit een dubbeltje hooren spreken.
Ze bukte zich over mij heen, pakte mij
op en stak me in haar zak. Het meisje
ging blij naar haar moeder en gaf haar
het dubbeltje. Deze ging er mee naar
den groentenboer en wisselde mij in
voor een koolraap. Zoo je weet Jan
heb je voor den groentenboer 'n bood
schap gedaan, waarvoor hij mij als be
looning aan je gaf, om in den spaar
pot te doen, en nu, beste Jan, wat zal
er nu met mij gebeuren?" Jan ant
woordde: „Ik raap je op en doe je bij
de andere centen in de beurs, zoodat
je samen een gulden zijt. En dan neem
ik mijn spaarbankboekje en breng je
naar het postkantoor en wat ze daar
met je doen, moet de kantoorhouder
maar weten". Het dubbeltje was hier
mee tevreden en zei: „Da's best Jan
DE OUDE STOEL.
Hij stond op een kouden, cementen
vloer. Naast hem lagen eenige oude
fietsbanden. Die yvaren daar in den
hoek neergesmakt en bleven daar lig
gen ook, totze iemand weghaalde
wat slechts heel zelden gebeurde.
Ze kenden elkaar heel goed. Ze wa
ren vrienden geworden ,de stoel en de
banden, dikke vrienden, in den tijd
dat ze bij elkaar waren geweest. En
dat was al lang, heel lang. Niemand
onder hen wist hoe lang al wel.
Veel hadden ze elkaar verteld, de
oudjes, in al dien tijd van rustig staan
en Moeder de groeten over te brengen. 0fliggen. Veel, en toch hadden ze
De 25-jarige echtvereeniging van Va
der en Moeder is zeker een heel feest
geweest hé! Wil jij me ook eens een
opstel sturen? Je weet 't adres: „Oom
Wim, De Echo, Waalwijk, Holland".
Wat hebben we Zondagavond toch ge
zellig in den trein geklapt. Ben je nu
werkelijk voornemens om pater te
worden? Da's een mooie roeping, Jos!
Schrijf me eens wanneer je deze
maand jarig bent. Misschien kom ik je
eens een keer bij de paters opzoeken.
Dag Jos.
Wout Blokhuis. Vriend, dat was een
verrassing. Hartelijk dank voor
je geestig pennevruchtje, t. z. t. zal ik
er zeker een plaatsje voor inruimen.
Ik kan wel merken dat je al héél veel
hebt gelezen, dat je een kastje vol
avontuurlijke boeken hebt verslonden,
zoo in 't genre van Karl May, Zane
Grey, e.a.
Een gezond boek lezen kan geen
kwaad Wout, maar denk eraan: niet
overdrijven. Lees ook eens boeken die
niet alleen ontspannen, maar ook
tevens ontwikkelen.
Dag Wout.
Ingezonden Mededeelingen.
Doos 30ct
Ked p ijn t abIeüen 3O en 60 ct
HET AVONTUUR VAN HET
DUBBELTJE UIT JAN'S SPAARPOT,
door
Bastiaan Dalmaijer.
Jan, kijk eens even hoeveel geld dat
je in je spaarpot heb, dan kan je 't
naar de spaarbank brengen, zei vader
tegen zijn zoontje, toen hij thuis kwam
van de fabriek. „Goed vader", zei Jan,
en meteen was hij al weg om zijn
spaarpot te halen. Hij rammelde er
eens mee, er rolde een cent uit, nog
een, dan een dubbeltje; het danste
over de tafel, rolde op den grond en
kroop achter een stoel weg. Jan, die
het zag rollen, zette de spaarpot neer
en dook onder de tafel, maar zag het
dubbeltje niet. Half schreiend zocht
hij onder de kast. Toen zag zijn oog
iets blinken onder den stoel. Hij kroop
er op zijn knieën naar toe. Maar op
eens hoorde hij een fijn stemmetje zeg
gen: „Jan, hier lig ik, zie je me". „Ja,
zei Jan. Het dubbeltje zei: ,Wil ik je
mijn levensgeschiedenis- eens vertel
len?" „Ja, heel graag", zei Jan. „Goed,
luister dan".
„Ik werd in Utrecht op de Munt ge
boren. Naast en op mij lagen nog veel
meer dubbeltjes. Ik had het erg be
nauwd, want ik lag onderop. Op een
dag kwam er een dame op het kantoor.
Ze kwam betalen, want ze had wel een
gulden schuld De klerk nam mij en
nog een paar dubbeltjes weg en gaf ze
aan de dame. Ze nam ons op en deed
ons in een zilveren beursje. Op straat
gekomen, zag ze een oude man. Hij was
heel arm en zag er haveloos uit. „Hier,
zeide de dame en gaf mij aan den man.
Hij was heel blij met mij, stopte me in
zijn zak en liep zoo vlug zijn oude bee.
nen het toelieten, naar den bakker en
kocht een broodje. Nu lag ik in de la
van de toonbank. De bakker nam mij
op en gaf me aan zijn boodschappen
jongen. Deze stak mij in zijn broekzak
en liep er mee naar den snoepwinkel.
Ik dacht, waar ga jij naar toe. Ik
sprong uit zijn zak en ging in het zand
liggen. De jongen ging door tot aan
den winkel, keek even voor het raam
en ging toen naar binnen. Hij wilde
mij uit zijn zak halen, maar vond mij
natuurlijk niet. Dan riep hij met schrik
uit: „Ik ben mijn dubbeltje verloren".
De winkelier joeg hem weg, omdat hij
hem voor niks had laten komen. De
jongen ging naar mij zoeken, maar
vond mij niet, want ik kroop vlug in
het zand. Huilend ging hij weer naar
huis. Daar kwam een meisje over den
weg, ze was arm, ze schreide, want ze
had een dubbeltje verloren. Ze kwam
hoe langer hoe dichter bij me. Plotse
ling stond ze stil, ik probeerde omhoog
te komen. Ik riep tegen haar: „Hier
telkens weer wat nieuws, waarover ze
konden praten.
Ook stond er 'n auto. Die was nog
niet oud. Hij glimde nog van levens
lust, zoo jong was.t.ie.
„Ik erger me altijd aan dat ding, be
gon de stoel, die er heel dicht bijstond.
„Waarom dan?" riepen z'n vrienden
van beneden, haast tegelijk.
„Wel, die akelige rook en dat lawaai,
als-t.ie begint te brommen", gaf de ou
de stoel ten antwoord.
„Hindert ons niks, we zijn toch hee.
lemaal vuil. Och, als je zoo oud bent as
wij
„Oud, oud,, wouen jullie praten van
oud? Ik ben veel ouder dan jullie", zei
de stoel vanuit de hoogte. Hij zette een
vreeselijk krakende stein op en schud
de hevig met z'n schouders, zoo weerde
hij zich. Dat kwam, doordat de „baas
er op ging zitten.
Maar de oude vrienden zetten hun
gesprek voort; menschen konden dat
toch niet verstaan.
„Hm", zei een der banden, die bijna
geheel in stukken was gescheurd, zoo
oud was hij, „hm, ik ben ouder dan jij."
„Dat kan niet. Ik stond hier al lang,
toen jij er nog niet was. Jij ouder dan
ik! Kun je begrijpen!
„Nou ja", ging de oudste der banden
vrienden verder, „dat is waar, maar ik
heb, voor ik hier kwam, hard moeten
werken, dat beloof ik je. Twee keer heb
ik 'n heele tijdlang 'n erge dikke
sneeuw meegemaakt. Of ik moest wer
ken! Geloof maar!"
„Goed en wel", begon de stoel weer,
nog altijd mopperend, „ik heb ook wel
wat gedaan vroeger. Nou en of! Ja,
toen had ik 'n fijn leven, al moest ik
hard werken. Ik stond lekker bij 'n
warme kachel in 'n mooie kamer. Ge
zellig als 't daar was! Naast me lag 'n
mooie, groote hond, 'n goedig dier, ik
had 'n prachtig kussen op m'n schou
der, waar 'n oude dame op ging zitten.
Dat kon ik best dragen, omdat ik sterk
wasDat goeie
„Moest je wat dragen?" vroegen de
vrienden weer. „Wij ook! Maar niet
iemand, die op ons ging zitten. We
moesten altijd over den grond rollen.
Soms zat je heelemaal in den modder.
Dan kon je geen adem jpeer halen. Wat
werd je dan benauwd! En vaak gingen
we over harde keien, met heel scherpe
punten. Maar dat deed zeer! Je kreeg
er erg dun vel van endan worden
wij oud".
„Hè, gelukkig zoo is 't beter", zuchtte
de stoel weer, terwijl hij z'n oude
schouders piepend recht schudde. De
haas was opgestaan. „Neen, dan had ik
het beter. Lekker warm. Ze hielden
me netjes schoon enhielden erg
van me. Maar op zekeren dag, ik stond
me weer zoo echt te warmen, bij m'n
snorrenden kameraad, kwam er
iemand, die erg wild deed. Hij ging
ook op m'n schouders zitten, maar
verkeerd. En toeno, als ik er nog
aan denk, schieten me de tranen in de
oogenik begon te schreeuwen,
want m'n ééne schouder deed zoo'n
pijnik schreeuwde al harder en
harder..".... 't hielp allemaal niets
totdat...... opeensdaar brak m'n
schouder. Ik gilde vreeselijk van de
pijn. Nu hadden ze er wel iets van ge
hoord. Ze keken boos naar de plek,
waar ik die erge pijn had enze
namen me opdroegen me weg
en zetten me in 'n andere kamer
Daar was het heelemaal donker, alles
lag er door elkaar, maar 't was er niet
zoo koud als hier. Later, een heele
poos later, kwam er 'n man. Die nam
me mee. Zoo ben ik hier gekomen.
't Was even stil, toen de stoel
met z'n geschiedenis klaar was. Allen
voelden: dat was 'n treurige geschie
denis. Erg droevig.
'n Band, die nog maar pas daar lag,
en dus alles nog wist van z'n vorige
leven, verbrak eindelijk de stilte. Hij
richtte zich wat op en begon:
„Wij hadden 't vroeger slechter dan
tegenwoordig. £oo nu en dan mochten
we eens rusten en dankreeg je
'n slang in je mond en werd je heele
maal opgeblazen. Al maar lucht in je
buik. Je werd heelemaal vol. Je buikje
werd er zóó rond om op een goeden
dag te scheuren.
Ja, dat deed zeer. Vooral als je
dan weer over harde keien moest. Je
was bang dat je buik zou bersten. Dat
is met mij ook gebeurd. En nou lig ik
hier. Da's veel fijner. Lekker niks te
doen Je kunt veel praten enden
ken. Ik denk haast altijd aan vroeger".
„Nou, ik ook".
„En ik", zeiden de anderen. Maar de
stoel zei niets. Die keek nog steeds
erg verdrietig.
De banden werden weggehaald. Al
len werden in stukken gesneden. Hoe
ze ook kermden, het mes ging er door.
Niets geen medelijden. Ze moesten
weer werken. Aan 'n touwtje werden
ze gebonden en ze moesten 'n steentje
eenigen tijd goed vasthouden en dan
plotseling loslaten. De jongens speel
den er mee. Dat was heel zwaar werk.
De stoel bleef staan, 't Speet hem
dat z'n kameraadjes weg waren, 't Was
nu lang zoo gezellig niet meer.
En dan. Hij had gezien wat er mee
gebeurd was. Hij had wel weer willen
piepen maar durfde niet, bang dat ze
hem ook kwaad deden.
Maar tegen de nieuwe vrienden, die
naast hem kwamen te liggen, mopper
de hij niet.
Nooit had één 'n ondankbaar woord
gehoofd.
Op z'n ouden dag was de oude stoel
tevreden geworden.
Hij wil best 'n „oudje" wezen nu.
Piet
voor direct gebruik gereed
ter vervanging van gist.
rijst het deeg onder het bakken.
Met Batkin rijst het deeg altijd.
Fraai gtïil. recepten boekje ver
krijgbaar bij Uw winkelier a 10 ct
SPRANG-CAPELLE. (V.m. Sprang).
Zooals uit een advertentie in dit
nummer blijkt, stelt zich een daartoe
opgericht dames-comité voor, begin
April a.s. een bazar te houden ten
bate van de Chr. School alhier.
Onvoldoende voorziening in de fi-
nantieele nooden voor het onderwijs
door rijks- en gemeentesubsidie, ma
ken dezen maatregel wenschelijk.
Enkele jaren geleden werd voor
hetzelfde doel eene bazar gehouden
van geringer omvang. Nu echter hoopt
men op uitgebreider schaal te orga-
niseeren, in de hoop dat de baten
daaraan evenredig mogen zijn.
Waar de Sprangsche bevolking bij
deugdelijk onderwijs baat heeft, mag
verwacht worden dat door ruime in
zending van giften en gaven daadwer
kelijk zal worden gesteund.
A.s Zondag des namiddags 2 uur
hoopt in de Ned. Herv. Kerk alhier op
te treden Ds. Mühlnikel van Waalwijk.
VRIJH.—CAPELLE. Bij de laatst
leden gegeven uitvoering door de Chr.
Zangvereeniging „Hallelujah" heeft
^ich het volgende drama afgespeeld.
Tijdens de uitvoering komt een on
bekende heer binnen met jas en bont
kraag. Men denkt, dat is een contro
leur, hij komt voor het Auteursrecht.
Een der bestuursleden er op af. Heeft
u een kaartje? Neen. Dan er uit.
De mijnheer kreeg geen kans een
kaartje te nemen. De mijnheer af.
Eenige leden: wie was dat? Een
vent voor het auteursrecht. Ik heb hem
er uit gezet. (Uit de kerk). Enkele leden
vinden dat niet voldoende en besluiten
die mijnheer een pak slaag te geven.
Zij naar buiten, waar die mijnheer
door het harde spreken hoort wat er
aan de hand is en het op een loopen
zet. Film uit.
Dcif volgenden dag bleek dat genoemde
heer een reiziger was in bakkersartike
len, die een bakker wilde bezoeken en
toen hij hoorde dat die bakker naar de
uitvoering was, besloot hij er ook heen
te gaan. Gelukkig dat die mijnheer in
werkelijkheid niet kwam voor het au
teursrecht, anders zou dit muisje zeer
zeker een ietwat heel lang staartje
hebben..
Naar we vernemen hebben eenige
bestuursleden van de Ned. Herv. Kerk
aan den Loonschendijk, ernstig gepro
testeerd tegen het ongevraagd in ge
bruik nemen van kerkelijke goederen
door de Christelijke Zangvereeniging
„Hallelujah", tijdens de j.l. gegeven
uitvoering.
CAPELLE. J.l, Maandagavond, 14
dezer, kwam de Anti Revolutionnaire
Kiesvereeniging alhier in jaarvergade
ring bijeen, onder leiding van haar
voorzitter, den heer Iv. Alblas. De voor.
zitter opent de vergadering en laat
zingen Ps. 65 vers 1 en 2, waarna hij in
i/ebed voorgaat. Hierna volgen de jaar.
verslagen, die hij ontstentenis van den
secretaris, dhr. W. Kuipers worden
uitgebracht door den heer A. Millenaar.
Bij punt 3, reglementsherziening
wordt besloten, dat door uitschrapping
van „L0011 op Zand", voortaan zal
gelezen worden„De Kiesvereeniging
te 's Grevelduin en Vrijh. Capelle." In
het vervolg zal dan ook de gemeente
Loon op Zand behboren tot de aan
grenzende gemeenten, alwaar geen A.
R. Kiesvereeniging bestaat, doch die
door deze kiesvereeniging zullen wor
den bewerkt.
Ter vervulling van de 2 open plaat
sen in het bestuur, wordt in de ééne
vacature de heer H. Kerst gekozen, ter
wijl met het oog op den tijd met het
verkiezen van een 7e bestuurslid ge
wacht zal worden tot een volgende ver
gadering.
Tot afgevaardigden naar de kies
kringvergaderingen voor dit jaar wor
den gekozen de heeren K. Alblas en D.
Rijken en tot plaatsvervangers de hee
ren A. Millenaar en A. Metske,
Na de pauze heropent de voorzitter
de vergadering door te lezen 1 Thes.
5, waarna door hem een opwekkend
woord wordt gesproken, getiteld „Ma*
rauatha". Spreker wijst er op om in
deze tijden vooral wakende en biddende
bevonden te worden en met beslistheid
op te komen voor de A. R. beginselen,
maar ook door woord en daad zooveel
mogelijk te trachten bij elkaar te hou
den, wat krachtens beginsel bij elkaar
hoort.
Hierna werden enkele aanwijzingen
gegeven voor de komende Statenver
kiezing om daarna in het hijzonder de
komende gemeenteraadsverkiezing te
bespreken. Het resultaat hiervan was,
dat na gehouden stemming, de candi-
dat en lijst der A. R. met aller goedkeu
ring als volgt werd samengesteld:
1 H. Kerst,
K. Alblas,
A. Millenaar,
W. Kuipers,
G. Koenen,
Wm. van Drongelen,
Na bespreking omtrent de te voeren
progaganda, werd deze vergadering,
•lie in opkomst der leden, alsmede in
afwerking der agenda, bevredigend
mag genoemd worden, door den voor
zitter gesloten, waarna Ds. Snoek voor
ging in dankgebed.
CAPELLE. Voor de Ned. Herv. ge
meente alhier zal a.s. Zondag des na-
middags half drie optreden Ds. Louwe-
Kooymans uit Waalwijk.
In verband met haar vertrek uit
deze gemeente heeft mej. H. C. Brenk-
man. bedankt als bestuurslid der afd.
Sprang Capelle e. 0. van Volksonder
wijs.
Bij de j.l Woensdagmiddag bij
het voormalig Raadhuis alhier, voor
Zwitserland gehouden paardenmonste-
ring waren 3 stuks aangevoerd waar
van er niet een vtrhandeld werd.
Naar men ons mededeelt heeft de
j I. Zondag in de Ned. Herv. Kerk te
dezer plaatse gehouden collecte voor
de Zending ruim f 100 opgebracht.
In de Ned Herv. kerk aan den
Loonschendijk hoopt a s Zondag des
namiddags 2 uur op te treden Ds.
Schlemper uit Waalwijk.
De Biljartclub „Het kalme spel",
gevestigd in het café van mej. Wed.
A. v. d Haart alhier, zal Woensdag
22 dezer in haar clublokaal een vriend-
sch-ippelijken wedstrijd spelen tegen
de biljartclub „Volhouden" uit Sprang.
As. Woensdagavond 7 uur houdt
de afd. Sprang—Capelle e. 0. van
Volksonderwijs in de zaal van den
heer L. F. van Dongen alhier, haar
jaarvergadering.
De agenda vermeldt
1 Opcnirg en notulen, 2 Jaarver-
slagen secretaris en penningmeester,
3 Bestuursverkiezing, 4 Rondvraag en
sluiting
Na afloop dezer vergadering zal voor
de leden een blijspel in drie bedrijven
worden opgevoerd.
WASPIK. Door de Rederijkerskamer
Geestbeschaving' uit Oosierhout zal
op Zondag 27 Februari a s. in de
Harraoniezaal van den heer H van
Iersel alhier, eene uitvoering worden
gegeven. Opgevoerd wordt het blijspel
in 3 bedrijven „Truusje Meijer.",
MMPBMAPOTH.cn DROOISTEN
"9 9td«P°rA
Bnckin is een door Dr. Oetker op weten»
schappelijken grondslag vervaardigd
Bakken met gist is tijdroovend, omdat
men dan moet wachten totdat het deeg
gerezen is; met Backin evenwel kan men,
zoodra het deeg gereed is, direct tot
bakken overgaan, want met Backin
Voor het bakken met Backin behoeven
de bestanddeelen van het deeg niet
zooals met gist wèl het geval is vooraf
warm gemaakt te worden; met Backin
kan het deeg koud bereid worden,
zelfs in een koude omgeving.
Backin is niet zooals gist aan
bederf onderhevig, mits droog bewaard.
Leest de Dr. Oetker's recepten, welke algemeen
door de Huisvrouwen bij ervaring geprezen
worden, en geregeld in de Nedcriandsche Bladen,
dus ook in dit Uw blad, geplaatst worden.
Vraa t Uw Winkelier eens een pakje Backin
ft 7V» cents; heeft hij het niet voorhanden,
wendt U dan tot de
Lenige Importeurs:
a E. Ostermann Co., Amsterdam