Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
Co.
Di Vrouw vu du Bankier.
FEUILLETON
MIJNHARDT'S
Hoofdpijn
tabletten
lii IJ
DOOR
NUMMER 30.
WOENSDAG 13 APRIL 1927.
50e JAABGANflL
a A m w W
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE 6TOOMDRUJIKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
BINNENLAND.
Bartjes leeft nog.
België heeft een socialistischen mi
nister van Arbeid.
'n Goeie dus, volgens de socialisten
Iemand, die voor de onbemiddelde
ouden van dagen een redder in den
nood. een soort engelbewaarder is.
„Het .Volk" zwijmelt van vreugde
over dien man zooals een bakvisch doet
over haar eerste bouquet van „hem."
Want. zegt het roode orgaan; die
socialistische minister gaf eerst aan
ouderdomsrente720 francs per jaar.
720 francs is volgens Bartjes f 50.40.
Dit bedrag is] nu door hem ver
dubbeld.
Wordt dus 1440 francs
Of te wel in harde Nederlandsche
guldens: f 100.80.
Leve de roode Belgische minister
Geeft hem 'n lintje!
Mag niet
Steekt de vlag voor hem uit
Mag ook al niet
Wat dan wel
Blijft kalm, want krijgen de oudjes
in België f 100 80 de Nederlandsche
oudjes ontvangen eon ouderdomsrente
f I5ó per jaar
Dat is f 55 20 méér 1
Oftewel 50°/o
Dat deed bij ons niet een rooie
minister.
Maar een katholieke.
Minister Aalberse.
Het Volk moet niet zoo met francs
gooien.
En de boel niet 'n tikje beduvelen.
Bartjes leeft nog D.v.N.
De ontwapeningsleus der socialisten.
De Geld. schrijft
De socialisten laten geen gelegenheid
ongebruikt, om hun ontwapeningsijver
van de daken te preeken.
De Nederlandsche socialisten wel
te verstaan.
Maar nu de praktijk.
De kopstukken uit Frankrijk tappen
uit een heel ander vaatje. Te Genève
is de Fransche socialist Paul Boncour
de man die daar moet meehelpen
voorstellen voor de groote ontwape
ningsconferentie in elkaar te zetten.
Nu zou men zeggen, daar zal hij
dan wel een voorbeeld zijn om de
ontwapeningsplannen te steunen
Maar wat blijkt?
Boncourt verzet zich uit alle macht
zelfs tegen het voorstel, de zware
bewapening aan kanonnen en tanks
te helpen verminderen.
Ziedaar de socialisten in de practijk.
Woorden bij de vleet.
Maar de daden....
Geen spoor er van.
En in België al precies 't zelfde.
Blijkens de definitieve tellingen
van het Centraal Bureau zijn er in de
provincie Groningen 125 stemmen te
veel opgenomen, waardoor het totaal
aantal wordt 155.474 inplaata van
155.595. De kiesdeeler wordt dien
tengevolge hiervan niet 458 maar 454.
De hieruit volgende berekeningen
leiden er toe, dat de S.D.A.P. 1 zetel
meer verkrijgt en de RK. 1 zetel
minder, zoodat niet de heer Stiekema
tot Statenlid wordt benoemd maar de
heer G. B. van Lienen van Groningen.
Ter gelegenheid van de officieele
viering van zijn zilveren priesterfeest
zal pater Borromaeus de Greeve op
den 2en Paaschdag in de kerk van
de H.H. Antonius en Lodewijk (Bosch
kant) te Den Haag, des morgens om
kwart over tien de Hoogmis opdra
gen, waaronder pater Van der Geest
OP, de feesipredicatie zal houden.
Deze plechtigheid zal door den K R.O.
radio-telefonisch worden uitgezonden.
's Middags van 3 uur tot half zes
zal in „Huize Voorhout", Lange Voor
hout 19, een receptie worden gehou
den, waarbij de heeren dr. L. N.
Deckers en Albert Vogel den jubilaris
zullen toespreken.
BUITENLAND.
Lord Cecil heeft aan Boncour
laten weten, dat de Brltsche regeering
zich in de onmogelijkheid bevindt om
adhaesie te betuigen aan het Fransche
voorstel tot een compromis inzake de
beperking der bewapening ter zee.
Bijgevolg zal Boncour in de ochtend
zitting acte van deze beslissing nemen
en aan hen, die ze namen, de verant
woordelijkheid laten voor de gevolgen,
die zij zeker zullen hebben op het lo1
der conferentie.
De Italiaansche delegatie heeft aan
den volkenbond meegedeeld, dat zij
van oordeel is, dat Frankrijk te ver is
gegaan op den weg der concessies en
dat zij het Fransche compromis-voor
stel in den b&staanuen tekst niet kan
steunen.
Uit Rabat wordt gemeld, dat in
een vergadering van de Djebala stam
men Hamid el Beggar, die het vorige
jaar tot opvolger van Abd el Krim
werd gekozen, de plannen voor een
campagne in het voorjaar en den zomer
heeft uiteengezet.
Groote hoeveelheden wapens en
munitie zijn uitgereikt. De vijandelijk
heden zijn reeds begonnen.
Volgens berichten uit Tanger
moet de toestand in Marokko zeer
ernstig zijn geworden, dat ter onder
drukking van den opstand nieuwe
versterkingen noodzakelijk zijn.
Er werden de noodige militaire toe
bereidingen getroffen voor een ep-
marsch in het oproerige gebied.
De sovjet regeering heeft aan den
Chineeschen zaakgelastigde te Moskou
een protest doen toekomen ter zake
van de huiszoeking bij de sovjets te
Peking. De nota bevat een aantal
eischen, doch stelt geen sancties in
het vooruitzicht.
In China schijnt de krijgskans ge
keerd. De Zuidelijken hebben niet al
leen hun opmarsch moeten staken,
doch ook zijn meerdere afdeelingen
van hun leger weer over de Yangtse
teruggeworpen, terwijl de Noordelijken
zelf over een breed front schijnen op
te rukken.
Heden zijn aan de Chineesche na
tionalistische regeering te Hankow en
aan de autoriteiten te Shanghai de
gelijkluidende nota's der vijf mogend
heden, inzake de gebeurtenissen te
Nanking, overhandigd.
INGEZONDEN STUKKEN
Geachte Redactie,
Het ingezonden stukje van „Kiezer"
voornamelijk aan 't adres van den
heer van Gent, zal mogelijk eenige
lezers aangenaam aangedaan hebben,
anderen niet; maar van eenige be-
teekenis en fair is 't niet. Ik behoef
de partij van den heer van Gent niet
op te nemen, dat zal hij desgewenscht
zelf doen, maar ik zou toch willen
zeggen, blijft ook in den verkiezings
tijd eerlijk De heer van Gent durft
eerlijk voor z'n meening uitkomen,
doet zulks in openbare vergaderingen
enz. wat heeft het dan b.v. voor zin
om te schrijven „de lijst van Gent
is om zeep gebracht", neen „Kiezer"
de Democratische partij, waarvan de
heer v. G. hoofdbestuurslid is, is niet
om zeep gebracht. Dat de drie
„democratische" partijen samengaan,
is tactisch zeer verklaarbaar, daarmee
zijn ze nog niet om zeep, maar men
gaat samen om practisch resultaat te
behalen, om zeker te zijn van een
zetel, dat is toch niets bijzonders;
dat zullen ook de Christelijken doen
en dit is een zeer natuurlijk gebaar in
een plaats als de onze. Waarom hoort
daarbij „zelf ingenomenheid" en wat
dies meer zijn. Ot is dat alleen aange
grepen om den heer v. G. te treffen
welnu dan is dat, zeker volgens ieder
weldenkende erg unfair, waar den
heer v G niets te verwijten valt in
z'n politieke leven en z'n handelingen
als zoodanig, ook niet in de kwestie
Hartog.
Dat mijnheer de Redacteur, wilde
ik gaarne vastleggen in uw blad, dat
daarvoor zeker wel een plaats zal ver-
leenen.
Met dank.
Ook een kiezer.
Ook hierover basta!
Nu de candidaten Ingediend zijn, de
partijen en lijsten gevormd, nu moeten
wij de bespreking aanbeveling of het
tegendeel van candidaten enz. naar de
advertentie kolommen verwijzen.
Drunen, 9 April 1927.
Geachte Redactie.
Mogen ondergeteekenden een klein
plaatsje in uw blad om „Souffleur"
even te antwoorden op zijn stukje
van Zaterdag.
Hoewel het heel geen zin heeft om
thans met zoo'n bericht te verschijnen,
willen wij al diens gepraat over
politiek en trucs in eens uit de wereld
helpen, door te verklaren, dat wij ons
wel degelijk beschikbaar stellen om
onzen zetel in den raad te blijven
bekleeden, zoo de kiezers van Drunen
dat wenschen. Geven dezen bij de
a s. verkiezingen te kennen, dat zij
zich liever door andere leden laten
vertegenwoordigen dan Is het ons
ook goed en willen wij gaarne voor
anderen plaats maken. Wij meenen,
dat Drunen bestuurd moet worden,
zooals de overgroote meerderheid van
der. raad dat gedaan heeft de laatste
jaren en om dat algemeen belang te
dienen daaraan wenschen wij gaarne
mede te werken.
Geachte redactie onzen dank voor
de opname.
Raadsleden van Drunen,
W. Klerks.
A. Th v. Hulten.
Na bovenstaande duidelijke ver
klaring en nu de candidaat-steiling
een feit is geworden, kan hiermee
deze aangelegenheid als geëindigd
beschouwd worden. Red.
Ingezonden Mededeelingen.
Echo van het Zuiden,
«n hiBfslrutsrkr Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentlën
20 cent per regel; minimum 1,50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 Uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
OF
48)
Hebt g# hem dan gezegd
Dat ge van een ander gehouden hebt?
God beware my. en gU zult. hoop ik, ver
standig genoeg zijn, ook daarover te zwij
gen.
Hoezeer Valentines wil onder haar moe
ders despotisme stond, kwam haar oprecht
heid nu in opstand.
Gij zult moeten toestemmen, mama,
dat een man te trouwen, zonder hem te
beminnen, daar mfln hart een ander bemint,
scliandelyk verraad zou zyn.
De gravin had groote lust zich boos te
maken, maar zij begreep, dat bedreigingen
egen een door hel geweten geboden weer
stand zouden afstuiten.
Inplants van te gebieden, smeekte zij.
Arm kind, zei zij, arme Valentine, als
ge het vreeselyke van mjjn toestand ken-
det. zoudt ge niet zoo spreken. Ge zijt de
oorspronkelijke oorzaak van ons verderf
geweest Weet ge wel, waartoe wij gekomen
fVn? M«n selmldeisehers dreigen mij van
hier te verjagen. Wat moet er van ons ge
worden? Moet ik op mijn leeftijd van deur
tot deur gaau en de hand uitsteken om
aalmoezen te ontvangen. Wy zyn verloren
en uw liuwelyk is ons eenig redmiddel.
Op dit smeeken volgde kalme redeneering.
W at zij Valentine vroeger als een groote
schuld aangerekend had. noemde zij nu een
bagatel. Zou zij er haar echtgenoot minder
om beminnen? Neen. Zou zij er minder ge
lukkig om zijn? Neen. Waarom dan aar
zelen
Valentine was verbluft en vroeg zich af,
of het haar moeder wel was, die zy zoo
hoorde spreken, over een zaak, waarbij eer
of plicht op het spel stond, die trotsche en
onhandelbare vrouw, die nu op eens alle
woorden van haar geheele leven logenstrafte.
Helaas ja, zij was het.
Valentine wist niet, tot welke hulpmid
delen zoo een karakter kan besluitei dat
door eigenbelang verblind is. Zij wist niet
welken diepen afgrond het ongeluk hem be
reidt. die den moed niet heeft het waardig
te dragen.
De schandelijke drogredenen barer moe
der bewogen haar volstrekt niet, maar zy
mist© de kracht en den moed, de tranen van
de gravin te weerstaan, die, ziende dat haar
plan niet lukte, op haar knieën was geval-'
len on haar dochter mei gevouwen handen
smeekte haar te redden.
Meer bewogen dan ooit tevoren, door
honderd tegenstrijdige gevoelens overmand,
durfde Valentine noch weigeren, noch iets
beloven: zy vreesde de gevolgen van een
overhaast besluit en smeekte haar moeder
haar minstens eenige uren uitstei te geven,
om na te denken.
Dit dorst mevrouw de la Verberie niet
te weigeren; zij gevoelde dat aandringen
nu onvoorzichtig zou zijn.
Gy wenscht het, zei zy. ik ga nu weg.
Beter nog dan uw verstand, zal uw hart u
zeggen, dat gy kiezen moet, een wensch te
blijven koesteren, die nooit vervuld zal
worden, of uwe moeder te redden.
Daarop verliet zy het vertrek, veront
waardigd. maar vol hoop.
En zij had reden te hopen.
Tusschen twee plichten geplaatst, beide
even gebiedend, even heilig, maar lijnrecht
tegenover elkaar staande, wist Valentine
niet duidelijk te onderscheiden welke het
zwaarste was.
Moest zij haar moeder aan de grootste
ellende prijsgeven? Moest zij het vertrouwen
en de liefde van een achtenswaardig man
misbruiken?
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
Wat zij ook besloot, voor haar bleef al
tijd een leven vol verwijt en berouw over.
Achwaarom had zy geen raadgever
naast zich, iemand die haar ter zijde stond.
Waarom was die bescheiden, zachtaardige
vriend nu niet by haar, die haar reeds
eenmaal in dagen van ongeluk gered had.
Zij bedoelde den ouden dokter Itaget.
Nog altijd beminde zy Gaston de Clame-
ran en hoopte zy op zyn terugkeer.
In de romans vindt men wel heldinnen,
bij wie de deugd onwankelbaar vast staat.
In het werkelijke leven vindt men zulke
wondermensclien zelden.
Valentine stelde zich Gaston nog altijd
bloeiend en schitterend, als de held harer
droonien voor; de tijd had den stralenkrans
van haar afgod langzamerhand slechts wei
nig doen verbleeken.
Toen zy den volgenden morgen na een
slapeloozen nacht bleek en afgemat op
stond, stond haar besluit vast, den heer
Fauvel alles te bekennen.
Maar toen de avond kwam en zij hij liem
was, en den dreigenden en smeekenden blik
harer moeder zag. ontbrak haar de moed.
Zy zei tot zichzelf: Ik zal spreken,
maar morgen een andere dag. later.
Deze tweestrijd ontging de gravin niet.
haar vrees was echter verdwenen.
De oude dame wist misschien by onder
vinding, dat men verloren is, als men een
moeilijke en pijnlijke daad volbrengen wil.
en dit niet dadelijk doet.
Wellicht had Valentine in het vreeselyke
van haar toestand eene verontschuldiging.
Misschien kwam er een nieuwe hoop in haar
op. Een huwelijk, zelfs een ongelukkig,
bood haar een verandering aan. een verlich
ting harer ondragelijke smart. Soms dacht
zy in hare onwetendheid, dat zy later, als
zy intiemer met Fauvel zou zyn, het hem
wel zou vertellen en dat hij haar vergeven
en toch trouwen zou, omdat hij haar zoo
innig beminde.
Want hij had haar lief, daaraan viel niet
te twijfelen. Het was niet de wilde harts
tocht van Gaston, maar een warme liefde
die zich op kalmer wijze uitte.
En Valentine gewende zich langzamer
hand aan zijn tegenwoordigheid, bekoord
door dat onverwacht geluk, die tecdere op-
lettendlieden, die haar gedachten tegemoet
kwamen. Niet dat zij André beminde, maar
eene scheiding zou haar toch zwaar gevallen
zijn.
Terwijl de jonge Ingenieur Valentine het
hof maakte, gedroeg de oude gravin zich
voorbeeldig; zy had goed nagedacht over
liet door haar te volgen gedrag en besloten,
niet meer bij haar dochter aan te dringen,
niet meer met haar te kibbelen, en beweerde
met de grootste onderworpenheid, dat zij
geen invloed op liet besluit harer dochter
wilde uitoefenen.
Daarentegen klaagde zy steeds over ar
moede en deed, alsof zij op het punt stond
gebrek te lijden. Zy had haar maatregelen
zoodanig genomen, dat do deurwaarders
haar niet meer met rust lieten. Het regende
rekeningen en brandbrieven op la Verberie
en al die papieren toonde zy Valentine, er
bijvoegende
God geve, dat wij voor uw huwelijk
niet uit het huis worden gezet, lief kind.
Daar zy wist genoeg invloed op haar
dochter te hebben, om deze liet stilzwijgen
op te leggen, liet zy haar toch geen enkel
oogenbllk met André alleen.
•Als zij maar eens getrouwd zijn. zal het
wel in orde komen, dacht zij.
Evenals de ongeduldige André, verhaastte
zij de bruiloft. Zy liet Valentine geen tyd
tot zichzelf te komen of een oogenblik na
te denken. Zij hield haar dochter voortdu
rend bezig, nam liaar geheel in beslag en
verdoofde haar met duizenderlei kleinighe
den. Dan was er een japon te koopen, een
voorwerp van haar uitzet te veranderen,
dan een visite te maken of weer iets anders
te' doen.
Zoo brak de avond voor den grooten' dag
aan. Zij was angstig en vol hoop, zooal9
een speler op een beslissend oogenblik in
het spel. Op dien avond was Valentine voor
het eerst met den man alleen, die morgen
haar echtgenoot zou zijn.
Zy had zich in den salon teruggetrokken,
door nog grooter angst beheersc-ht dan an
ders, toen hy binnenkwam.
Toen hy haar tranen zag en bemerkte,
hoe verward zy was, ham hij haar bij de
band en vroeg wat- haar deerde.
Ben ik uw beste vriend niet? Moet ik
In buisjes 6Qen30ct
Kiespijntabletten
Eveneens in buisjes van 60 en 30 cent
BIJ APOTH.EM DROGI STER I
dan ook niet in uw verdriet dc°len? Waar
om die tranen?
Zy stond op het punt hem alles te beken
nen. maar opeens kwamen haar de gevolgen
voor oogen. De smart van André, de woede
van haar moeder, haar verloren toekomst,
neen, nu was het te laat, en in snikken uit
barstend riep zij uit: Ik ben bang.
HU begreep dien angst, den schrik voor
het onbekende, en poogde lmar gerust te
stellen, te troosten.'en was geheel verbaasd
te zien, dat zyn goede woorden, inplaats
van te kalmeeren. nog meer opwonden.
Juist kwam mevrouw de la Verberie aan.
Men moest liet contract teekenen en André
zou niet weten, dat Valentine hem zou toe-
behooren, mei de liefde voor een ander in
het hart.
Den volgenden dag werd bij prachtig len
teweer In de dorpskerk het liuwelUk van
André Fauvel en Valentine de la Verberie
voltrokken.
Van den vroegen morgen af had het kas
teel zich met vriendinnen van de jonge bruid
gevuld, die, volgens gewoonte, de laatste
hand aan liaar trouwtoilet zouden leggen.
Zy deed alle moeite kalm te blijven en
zelfs te glimlachen. Maar haar gelaat was
even wit als haar sluier. Het .scheen haar
toe dat de waarheid op haar gelaat was te
lezen en dat haar wit toilet bittere spot
was. een diepe vernedering.
Zy huiverde toen liaar beste vriendin haar
naderde, om liaar den bruidskrans op te
zetten; zij verbeeldde zich, dat die haar
hoofd zou verbranden. ZU verbrandde het
niet. maar en eindje tyzerdrand, dat slecht
vastgehecht was, gaf haar een schram over
het voorhoofd, zoodat het bloed te voor
schijn kwam en zelfs een druppel op haar
japon viel.
Wat een slecht voorteeken. Valentine was
op het punt in zwijm te vallen.
Maar voorteekenen bedriegen en de proef
hierop is, dat men een jaar na de huwelijks
voltrekking beweerde, dat Valentine de ge
lukkigste der vrouwen was.
Gelukkig! Ja, zU zou het volkomen ge
weest zijn, indien zU had kunnen vergeten.
(Wordt vervolgd).
