Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
I
Go.
Krom van dei Bankier.
I
li
M
M
S#
mm
ËBÏÏ3K&
■m&m
FEUILLETON
60e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCEE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 38. Telegr.-AdreaECHO.
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den Raad dezer
gemeente op Maandag 23 Mei des
nam. 2 uur.
Voorzitter de Edelachtb. heer Bianchi,
Burgemeester.
Afwezig met kennisgeving de heer
Sassen.
De notulen der vorige vergadering
worden door den Secretaris voor
gelezen.
lansen. Heb ik 't goed gehoord dat
de grond verpacht is aan van Sant
bergen Sr.
De Voorz. antwoordt bevestigend.
Hierna werden de notulen ongewij
zigd vastgesteld.
De Voorz. deelt mede, dat van den
heer Sassen bericht van verhindering
is ingekomen.
Wordt voor kennisgeving aange
nomen.
1. Mededeeling kasopname.
DeVoorz. deelt mede, dat door B.en
W. op 24 Maart 1.1. processen-verbaal
zijn opgemaakt van kasopname bij
a. den gem.-ontvanger, b. het gem.
grondbedrijf en c. het gem. electr.
bedrijf. Boeken en bescheiden werden
in orde bevonden.
Wordt voor kennisgeving aangeno
men.
rJ2. Wijziging begrooting 1926.
£&Voorz. In de vorige vergadering
hebben wij drie begrootingswijzigingen
gehad, Hiervan zijn er twee door Ged.
Staten goedgekeurd en een terug ont
vangen met eenige aanmerkingen van
administratieven aard. B. en W. stellen
voor de begrooting te wijzigen over
eenkomstig de aanwijzingen var. Ged.
Staten.
Wordt goedgevonden.
•Voorz. Dan hebben wij nog een
nieuwe wijziging aan te brengen voor
1926. Die voor 1927 houdt verband
met punt 5 der agenda (Conversie-
geldleening).
Overeenkomstig voorstel wordt be
sloten.
3. Wijziging begrooting Godshuizen.
De Voorz. zegt dat de wijziging
betreft de overschrijving van f7.40.
Spr. vraagt of de Raad zich met de
overschrijving kan vereenigen.
Jansen. Ik ben er tegen.
Voorz. Verlangt U stemming?
Jansen. Neen, dat is toch 4-1.
Voorz. Hebt U dan bezwaren
Jansen. Ja tegen elke begrooting of
rekening of overschrijving van de Gods
huizen.
Voorz. Eenieder heeft daar zijn mee
ning over, dat kan ik me wel begrijpen.
Maar iemand kan zeker wel in iets
tegen de Godshuizen zijn, maar dat is
dan toch nog geen reden om tegen
alles te stemmen. U moet ook zakelijk
blijven. Nu gaat 't over een kleine
wijziging van de begrooting die goed
gekeurd is. Ik vind uw houding niet
erg logisch. U 1. misschien wel con
sekwent.
De heer Jansen vraagt of de Voorz.
deze kwestie dadelijk wil afhandelen.
De Voorz. antwoordt ontkennend en
vraagt of de heer Jansen stemming
wenscht.
De heer Jansen verlangt geen stem
ming.
4. Aanbieding gemeente-verslag en
verslag volkshuisvesting over 1926.
De Voorzitter zegt dat de verslagen
ter visie liggen.
5 Conversie geldleening Grond
bedrijf.
Voorzitter, 't Vorig jaar hebben we
een leening van 7 pCt. omgezet in
5 pCt. 't Ten laste van het Grond
bedrijf resteerende bedrag bedraagt,
na de aflossing op 1 Juli f54.000. De
leening op 8 Juli 1923 geplaatst heb
ben B. en W. reeds lang willen con-
verteeren, maar dat is niet altijd gelukt.
Nu zijn we klaar gekomen bij Maat
schappij „Vesta" te Arnhem tegen 5°/0
en een jaarlijksche aflossing van f 1500.
Wij hebben hieraan de voorwaarde ver
bonden dat conversie mogelijk is,
wanneer de rentestandaard eens mocht
dalen. De Maatschappij gaat hiermede
accoord maar de eerste vijf jaar is
geen conversie mogelijk, terwijl voor
provisie kosten Va /o wordt bedongen.
O i. zijn de voorwaarden wel aan
nemelijk. Vanaf 1 Juni '27 hebben we
dan een voordeel van 1 °/0.
Wanneer we een inschrijving open
den dan zouden de kosten voor de
bank, drukwerk, enz. hooger zijn dan
Vlo-
Op een vraag van den heer Jansen
licht de Voorzitter toe, dat het hier
een loopende leening betreft, druk
kende op het grondbedrijf.
De heer Jansen vindt het nog niet
zoo heel billijk.
Voorz. Goedkooper kan 't toch niet.
Neemt u eens aan dat de gem. Rotter
dam geen leening tegen 4'/a °/o v°l-
teekend kan krijgen. Wij zijn nu al
een jaar bezig om tegen een lagere
rente te converteeren. Maar de meeste
geldschieters willen aan kleine ge
meenten nog niet leenen tegen 5 °/0.
Bovendien kan men aandeelen van
kleine gemeenten ook niet aan de
beurs verhandelen. Een leening van
een groote plaats heeft beurswaarde.
De heer Jansen beaamt dit.
Voorz. Wij gaan er in elk geval op
vooruit.
Wordt goedgevonden.
Overeenkomstig zal ook de begroo
ting gewijzigd worden.
316. Ingekomen stukken.
Ingekomen zijn de volgende stukken:
a. twee goedkeuringsbesluiten van
Ged. Staten op begrootingwijzigingen.
b. goedkeuringsbesluit van de kroon
inzake vaststelling factor inkomsten
belasting.
c. een dankbetuiging op een aan
H.K.H. Prinses Juliana gezonden ge-
lukwensch; al deze stukken worden
voor kennisgeving aangenomen.
d. een schrijven van M. Timmermans
en Jac Waalwijk, respectievelijk voorz.
en secretaris van het comité totorga-
niseering van concerten, houdende
verzoek om een bedrage van f 100,—
aangezien door particulieren niet vol
doende wordt bijgedragen tot algeheele
dekking der kosten.
Voorz. Bij de begrooting werd deze
subsidie-aanvrage reeds besproken en
op den post .Volksfeesten" gebruikt.
B. en W. stellen voor, gezien 't
nuttige werk der commissie de publieke
ingenomenheid met de concerten en
gezien de vele particuliere bijdragen
die geen enkel jaar verminderen, te
mogen aannemen dat hier wel steun
op z'n plaats is en dit door de inge
zetenen zeer zal worden gewaardeerd.
lansen. Daar kan ik niet mee ac
coord gaan. Wat de concerten en de
commissie betreft daar heb ik per
soonlijk niets op tegen, maar waar
men hier subsidie van de gemeente
krijgt, zag ik ook gaarne, dat er aan
de gemeente rekening en verantwoor
ding werd gedaan.
Het is -voldoende-bekend, dat ik
niet een van de minste bijdragers ben,
maar ik zeg nogmaals in het belang
van de gemeente acht ik rekening en
verantwoording gewenscht.
Voorz. 't Is hier niet een vereeni-
ging die subsidie vraagt. Hoeveel
wordt er niet door andere gemeenten
gegeven voor volksconcerten. Dan
moet ik zeggen, dat wij er met f100
heel goedkoop afkomen. Bij de eind
afrekening werd ik persoonlijk door
de commissie uitgenoodigd om de
boeken na te zien. Ik kan wel zeggen,
dat men wel eens geld tekort kwam
en niet aan de verplichtingen kan
voldoen. Dit jaar komen er weer drie
gezelschappen van buiten. D'r is dus
geld noodig.
Jansen. Dat zal ik niet betwisten en
't is ook niet een kwestie van wan
trouwen, Iaat men dat nou niet ver
keerd gaan uitleggen.
Maar veronderstel dat er straks eens
een harmoniegezelschap komt om ook
zooiets op touw te zetten.
Voorz. Die moeilijkheid zien we niet
in. al kwamen er zoo. Wij moeten dit
geval op zich zelf bekijken Nogmaals
de 'commissie doet niet in 't geheim.
Wanneer ik zag dat er f 25 te veel
werd uitgegeven, dan zou ik de eerste
zijn op hierop te wijzen.
Jansen. Toen de schoolcommissie
een subsidie ontving moest deze toch
ook rekening en verantwoording doen.
Voorz. Dat was iets anders. Daar
waren menschen die voor hun werk
een vergoeding moesten hebben.
lansen. Zou 't comité dan niet wat
kunnen bezuinigen. Ik heb b.v. ge
hoord, dat men er wel eens met vier
personen op uittrekt om concerten te
bespreken, dit zou men toch ook wel
met twee personen kunnen doen.
Kroon. Ik was er zelf eens bij. Maar
als u de rekening zag voorzoo'n dag
dan zou u zeggen, men heeft honger
en dorst geleden, tenzij men alles uit
eigen zak heeft betaald. Dit laatste is
gebeurd.
Jansen. Dat is te mooier als men
zooiets in een verslag kan melden. Ik
sta bekend als hoogste gever voorde
concerten, maar ik voel me niet als
raadslid verantwoord, als de gemeente
geen rekening en verantwoording ont
vangt.
Voorzitter. Ik heb den indruk ge
kregen, dat de buitenwereld wel eens
denkt dat er aan zoo'n bestuursfunctie
wel eens iets blijft hangen. Maar niets
is minder waar. 't Is net anders om.
Wanneer men In een of ander comité
zitting heeft brengt dit altijd voor den
persoon extra kosten mee Zoo ook
met dit comité. Maar men draagt die
persoonlijke lasten met plezier omdat
men er liefhebberij ir. heeft.
Jansen, 't Zijn gelukkige menschen
die 't zelf kunnen betalen, maar er
zullen er toch ook wel zijn voor wie
dit bezwaarlijk is, die leven dus op
kosten van de kas.
Voorzitter. Dat gebeurt niet, daar
ben ik zeker van.
Wiegmans. Zoolang de zaken ge
daan worden als voorheen, acht ik 't
niet noodig dat men ons rekening en
veranlwoording doet.
Voorzitter. Wenscht U stemming?
(Jansen).
Jansen. Dat wordt toch 4—1. De
overwinning is vooruit zeker. Maar ik
heb toch even mijn oordeel willen
zeggen.
Meljers. Wanneer men rekening en
verantwoording gaf dan zou men dit
ook moeten doen van de particuliere
gelden waar de gemeente niets mee
te maken heeft
Jansen. Ja, dan kunnen we meteen
zien of 't wel noodig is. Misschien
NUMMER 42.
WOENSDAG 29 MEI 1927.
Waalwyksthe en l.aigslraalsrke Courant
B
Dit blad verschynt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprfls per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentlën
20 cent per regel; minimum 1,50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEERTRUIDENBERG.
van „DE EOHO VAN EET ZUIDEN
OF
00)
Opeens slaakte bij een vreugdekreet. Hij
bemerkte op het buffet het zakboekje van
den heer Fauvel.
Pas even op dat er niemand komt, zei
hy tot Raoul.
Hy greep het boekje, doorbladerde het
haastig en vondGaston, markies de Cla-
meran, Oloron, Pyreneën.
Zyn we nu zooveel verder? vroeg Raoul,
nu wy zyn adres weten?
Tenminste zooveel, dat wy misschien
gered zyn. Kom mee, men moet onze afwe
zigheid niet bemerken. Moed gehouden,
wees flink en vroolyk. Ik heb één oogen-
blik gezien dat uw houding ons had kynnen
verraden.
Nu, wat zou dat?
Dan zy'n wy hier niet meer veilig.
Zou het in Londen beter zyn?
A ertrouw op my, wy zullen ons er uit
redden. Ik zal myn battery'en in orde ma
ken?
zy voegden zich weer by de andere gas
ten. Maar al was hun gesprek niet ver
staan. hun bewegingen waren toch bespied.
Madeleine had op haar teenen staande,
gezien, hoe Clameran het zakboekje van
den bankier geraadpleegd had.
Maar wat bewees haar die zichtbare on
rust 'van den markies? zy twyfelde nu niet
«5532W
meer aan de slechtheid van dien man, aan
wien zy haar hand beloofd had. Noch zy,
noch hare tante zouden zich aan hunne
macht kunnen onttrekken, wat er ook ge-
beure moge. want om hen te ontmaskeren,
moesten zy spreken en alles openbaren.
Toen Clameran twee uur later met Raoul
naar Vesinet terugkeerde, was zyn plan
gereed.
Ik twyfel er niet meer aan, dat hy
het is, zei hij, nmar we hebben ons toch te
vroeg verontrust.
Ja, zei Raoul, maar de bankier ver
wacht hem ,elk oogenblik, morgen i9 hy
ons misschien op de hielen.
Zwyg, viel Clameran h m in de rede.
Weet hy, of weet hy niet, dat Valentine de
Vrouw van den bankier is. Dat beteeko.it
alles. Als hy het weet, hebben wy niets te
doen dan te vluchten. Weet hy het niet,
dan is nog niets verloren.
Ho« kunnen wy dat weten?
Eenvoudig, door het te gaan vragen.
Raoul maakte een verbaasde beweging.
Dat is goed, zei hy, maar gevaariyk.
Het zou nog gevaarlyker zyn, kalm af
te wachten en op een eenvoudig vermoeden
vluchten, zou belachelyk zyn.
En wie zal hem opzoeken?
Ik.
O, zei Raoul, gy, gy De stoutmoedig
heid van Clam ran verbaasde hem. Dn ik?
Ge zult my het genoegen doen hier te
blyven. By het minste gevaar zal ik u een
telegram zenden en maakt ge u uit de voe
ten.
Zy waren voor het hek van Raouls
woning gekomen.
Dat is dus afgesproken, zei Clameran.
Gy blyft hier. Maar pas op, zoolang als ik
weg ben. moet ge u voorbeeldig gedragen.
Trek party voor my. maar geen domheden.
Vraag geen geld. Nu, adieu, morgenavond
zal ik in Oloron zyn en dien Clameran ge
zien hebben.
XVIII.
Nadat Gaston de Clameran Valentine
verlaten had, was hy er slechts met veel
gevaar en groote moeite in g slaagd, te
ontvluchten. Zonder de ondervinding en de
toewyding van zyn gids, den ouden Meuoul,
had hy zich nooit kunnen inschepen.
Daar hy de sieraden zyner moeder aan
Valentine had gegeven, bestond zyn geheele
bezitting uit 920 francs, en daarmede kan
een arme vluchteling, die zooeven twee man
nen gedood heeft, zyn overtocht niet beta
len.
MaarMenoul wist er als oud matroos
wel een middeltje op.
Terwyi Gaston in een boerdei-y verbor
gen bleef, begaf de oude man zich naar de
matrozenherberg, waar hy vernam, dat er
een Amerikaansche driemaster op de reede
lag, waarvan de commandant, de heer de
Warht, een zeeman zonder vooroordeel,
zich er een genoegen uit zou maken een
schuilplaats aan een jongeling te verleenen,
zonder naar diens vroeger leven te vragen.
Nadat Menoul het schip bezocht en met
den kapitein een glaasje rum gedronken
had, ging hy naar Gaston en sprak:
Als het my te doen stond, zou ik dadeiyk
toehappen, maar u
Wat u aanstaat, zal my ook bevallen.
Ja maar, weet u, gy zult hard moeten
werken, ge zult matroos zyn. En, om op
recht te zyn, het schip maakt nu juist geen
aangenamen indruk op my.
Er valt niet te kiezen, antwoordde
Gaston, laat ons gaan.
Menoul had zich niet vergist. Nadat Gas
ton zich 48 uren aan boord van de „Tom
Jones" bevond, was hy overtuigd, dat het
toeval hem temidden eener merkwaardige
verzameling schurken van de grofste soort
gevoerd had.
De equipage die zoowat overal aangeno
men was, leek een staalkaart van boosdoe
ners uit alle landen.
Maar wat konden hem die menschen sche
len, met welke hy slechts weinige maanden
behoefde door te brengen. Zyn lichaam al
leen werd door het schip vervoerd, zyn vrye
geest rustte nog in de schaduw van het park
de la Verberie, aan de z,yde van zyn be
minde Valentine.
Wat moest er van haar worden, nu hy
haar niet meer troosten en verdedigen kon.
Gelukkig had hy niet veel tyd tot naden-
keu, want het aanleereu van het ruwe ma
trozen werk vereischte al zyne krachtsin-
spanning en (lat was zyne redding. De
lichameiyke vermoeienis kalmeerde hem en
onthief hem van zedeiyke smarten. Als het
hem in zyn vrye uren toegestaan werd te
rusten, sliep hy in zyn kooi weldra in. Als
hy er soms toe kwam over de toekomst na
te denken, dan was iiet des nachts als hy
de wacht had en liet mooi weer was, dat
hy de zeilen met rust kon laten. Iiy had ge
zworen binnen drie jaar terug te komen,
en dan i*yk genoeg te zyn, om aan de
eischen van mevrouw de la Verberie te vol
doen. Zou hy die belofte kunnen nakomen.
Al heeft verlangen vleugels, de werkeiyk-
heid kruipt langzaam over de narde. Na
alles wat hy om zich heen hoorde en zag,
was hy niet op den goeden weg dat fortuin
te vinden.
Het schip zette misschien koers naar
Valparaiso, maar om er te komen, nam 't
stellig den langsten weg.
Kapitein Warth had .zich voorgenomen
de golf van Guinea te bezoeken.
Lachend vertelde hy, dat een zwarte
prins, die een vriend van hem was, hem in
de buurt van Badagri opwachtte, om hem,
in ruil voor eenige kruiken rum en een
honderdtal slechte geweren, een geheele la
ding ebbenhout te geven.
Om de waarheid te zeggen, diende Gas
ton de Clameran, als nieuweling op zoo een
soort van schip, als het vrye Amerika in
(lien tyd ieder jaar by honderden uitrustte
voor den slavenhandel.
Die ontdekking vervuldde Gaston met
woede, maar hy was verstandig genoeg, zyn
indrukken te verbergen. Al zyn welspre
kendheid zou niet in staat zyn, den kapi
tein Warth er toe te bewegen, van dien
winstgevenden handel af te zien.
De equipage had voor Gaston slechts een
matig ontzag, doordat de geschiedenis in
het koffiehuis door Menoul gedaan, uitge
lekt was. Indien hy dus zyn meening zou
uitspreken, zou hy zich onnoodig een mo°i-
ïyke positie bezorgen. Hy zweeg du9 en
nam zich voor te ontsnappen, zoodra een
goede gelegenheid zich aanbood.
Het ongeluk was, dat die gelegenheid
zooals gewooniyk, als er met ongeduld naar
verlangd wordt, achterwege bleef.
Na drie maanden kon kapitein Warth
uiot meer zonder Gaston klaar kowm.
Daar hy in hem een byzonder ontwikkeld
man had ontdekt, schonk hy hem zyn ge
heel vertrouwen. Iiy liet hem aan zy» tafel
eten en had er genoegen ln met hem te spre
ken. Toen dan ook de tweede kapitein op
het schip stierf, werd Gaston in zyne plaats
gekozen.
In die betrekking deed hy achtereenvol
gens twee reizen naar de golf van Guinea.
Hy hielp tweemaal vyftion honderd negers
opnemen, hen gedurende een reis van twee
duizend myien bewaken, om ze eiudeiyk,
heimelyk op de kusten van Brazilië aan
land te zetten.
Drie jaar, nadat Gaston zich te Marseille
ingescheept had, lag de „Tom-.Tones" ein-
deiyk in Rio Janeiro voor anker en kon
Gaston van kapitein Warth scheiden, die
toch een goed man was en die zich nooit*
aan (len slavenhandel had overgegeven als
het niet voor zyn eenig kind, de kleine Mary
ware geweest, welke hy een grooten bruid
schat wilde bezorgen.
Die reizen waren zeer voordeelig voor
Gaston geweest, hy had ongeveer 12,000
francs gewonnen, toen hy in Brazilië aan
kwam. Toch wa9 hy niet meer, de edele,
fiere en oprechte Gaston, die tot in ,het
diepst zyner ziel Valentine de la Verberie
had bemind. Tevergeefs ontkent men zich
den schadeiyken invloed, die sommige om
standigheden op ons hebben.
Er bestaat omgang, die langzamerhand
de beste en edelste karakters bederft. Even
als de wind, de zee en de zon, zyn huid
eerst gebruind en vervolgens verhard had
den, had het gezelschap en de gesprekken
van zyn makkers, zyn edele gevoelens ver
nietigd.
Hy dacht nog wel aan Valentine en be
geerde haar nog altyd, doch zyne liefde was
veel verminderd.
Ondertussclien waren de door hem be
paalde drie jaren verloopeu. Misschien had
Valentine op hem gewacht en, voor dat hij
iets ondernam, schreef hy aan één zyner
vrienden te Beaucaire wonende, dien hy
volkomen vertrouwde. Hy verlangde naar
bericht van zyn land, zyn familie en zyn
vrienden.
(Wordt vervolgd.)