Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VACANTIE
F
T Co.
De Vroom roo den Bankier.
Week-Revue.
FEUILLETOn
NUMMER 54.
ZATERDAG 9 JULI 1927.
50e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No< 88. Telegr.-Adre»ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
„De wereld is een speeltooneel
ieder speelt er zijn rol, en krijgt
zijn deel!" We herinneren ons niet
meer, of we deze woorden gelezen
hebben in de memoires van den een
of anderen staatsman, of als onder
schrift op een smakelooze ansicht
kaart, Made in Germany. Waarheid
echter valt er niet te ontkennen in
die cynische levensbeschouwing, en
wie zich op deze wereld een goed
plaatsje te verzekeren weet, met zoo
ruim mogelijk uitzicht op hettooneel,
die kan de heftigste drama's en de
kluchtigste blijspelen zien opvoeren,
zonder dat de fiscus hem met zijn
vermakelijkheidsbelasting het genot
van de aanschouwing vergallen kan.
Met bijzondere belangstellingwolgen
we steeds de jaarlijksche reprise van
het drama „Vacantie".
Tintelend van levensvreugde en
vervuld van de meest hoopvolle ver
wachtingen komen de acteurs en
actrices ten tooneele, als gebroken
menschen en met verzuurde gezichten
keeren ze na de opvoering van het
drama weer in het dagelijksche leven.
Kijk, daar keert de familie terug
van haar uitstapje naar het strand,
waarover weken lang gepraat was en
waarvoor vader zich menige sigaar
en zelfs zijn potje bier ontzegd heeft.
De kinderen sjokken voorop met d'r
teleurgestelde gezichten; heel den dag
zijn ze aan het lijntje gehouden, ter
wijl ze zich voorgesteld hadden eens
zalig uit te kunnen ravotten in het
mulle zand. Vader kijkt grimmig en
is zorgelijk over de bedorven Zondag
sche pakjes. Moeder ziet rood van de
ongewone inspanning, haar stem klinkt
heesch van hel doorloopende verbie
den en waarschuwen....
„Blij, dat ik weer thuis ben",
zucht het weergekeerde ambtenaars
vrouwtje. De droom is verwezenlijkt
geworden, ze heeft haar buiten-
landsche reis gemaakt, maar 't viel
73.
Welnu gij gaat naar zijn vrouw
en vraagt haar om dien sleutel, of zij
hem geeft of gij hem door middel van
dwang neemt, doet er weinig toe. Als
gij hem hebt, opent ge de kas en neemt
er alles uit, wat er in is.
Ja, Prosper, het zal u duur te
staan komen, door het meisje bemind
te worden, dat ik lief heb.
Gedurende vijf minuten was Cla-
meran zoo geheel buiten zichzelf,
dwaalde hij zoo af, zijn haat tegen
Prosper met zijn liefde voor Madeleine
verwarrend, dat Raoul zich ernstig af
vroeg, of zijn oom gek geworden was.
Hij achtte het tenminste zijn plicht,
hem tot bedaren te brengen. Roep geen
ho, voordat ge over de brug zijt, begon
bijer zijn moeilijkheden.
Ik zie er geen.
Prosper kan dat woord morgen
veranderen.
Dat is waar, maar niet waar
schijnlijk, hij zal zich niet herinneren,
dat hij het gezegd heeft en bovendien,
cCnacSö: r
ïae vlog steeds
OuerfieerCylc!
toch niet mee om zoo precies volgens
't financieele programma te moeten
genieten" en nimmer eens een extratje
zich te kunnen permitteeren, omdat
elk beschikbaar dubbeltje zijn be
stemming had in het opgemaakte plan.
Ornaat het nids kostte hadden ~ij en
haar man vele musea bezocht moe
en gapende hadden ze de zalen met
uitgebreide collecties doorloopen en
tegenover elkaar belangstelling ge
veinsd, ofschoon ze er nog nooit aan
gedacht hadden de musea in hun
eigen woonplaats te gaan zien.
Om twee redenen wordt de vacantie
voor vele menschen een bron van
teleurstelling. Eerstens, omdat men
vaak hooger reikt dan de beschik
bare geldmiddelen toelaten, waardoor
men zich op reis tenslotte ontberingen
moet opleggen, die elk mogelijk genot
vergallen; tweedens, omdat de men
schen, ook tijdens eene vacantie, zoo
weinig zich zelve weten te zijn en
hun geneugten offeren op het altaar
van convenance en ijdelheid. Een
vacantie is geen mode-show, geen
demonstratie van maatschappelijke
we zullen ons haasten.
i Dat is niet alles. Op order van
mijnheer Fauvel blijven er 's avonds
slechts onbeduidende sommen in huis.
Als ik wil zal er een groote in kas
zijn. t
Wat zegt ge?
Ik zeg, dat er van mij 300.000
francs bij den heer Fauvel liggen, en
als ik die terugbetaald wil hebben, des
morgens vroeg, bij opening van het
kantoor, zullen zij 's nachts in kas zijn.
Welk een plan? Riep Raoul vol
verwondering uil.
Ja het was een grootsch plan en zij
brachten nog uren 'door, met het te
bestudeeren en het voor en tegen er
van te overwegen.
Raoul vreesde groote tegenwerping
van de zijde van mevrouw Fauvel; zou
deze niet liever alles bekennen, dan
een onschuldige te laten veroordeelèn.
Die vrees deelde Louis echter niet.
Neen antwoordde hij, daarvoor is zij
reeds te ver gegaan. Zij heeft hare
pleegdochter Madeleine opgeofferd,
dan zal zij toch niet vreezen, een voor
haar betrekkelijk vreemden man op te
offeren
Maar in Madeleines oogen zal
Prosper niet onteerd zijn, bijgevolg
Wat zijt gij nog een kind
Het plan was vastgesteld om het zoo
zeker mogelijk uit te voeren.
En dat het nu juist dat woord
moest zijn dat hij noemde, zeide Raoul
nu is hij verloren.
Er bleef hun nu niets meer te doen,
dan de laatste afspraken te maken en
den dag vast te stellen.
Na rijp overleg, na alle goede en
slechte kansen overwogen te hebben,
welvaart, geen buitengewone gelegen
heid tot studie of onderzoek, maar
wel een tijd voor de meesten zeer
krap toegemeten tot ontspanning
van lichaam en geest, een tijd, waarin
we ons losmaken van het maatschap
pelijk gareel, eens heerlijk ons zelve
kunnen zijn en voor een korte stonde
ons kunnen overgeven aan een eigen
liefhebberij, zonder er ons om te be
kommeren, wat anderen er van zeggen.
Of we onze vacantie doorbrengen
met visschen, wandelen, roeien, fiet
sen, reizen of trekken, dichtbij ef ver
van huis, in onze daagsche plunjes
of in reiscostuums, of in keurige toi
letten, het doet er niet toe, mits
we slechts kiezen wat ons hart en
onze geest voorschrijven, het plan in
overeenstemming houden met de be
schikbare geldmiddelen en 't program
niet zóó overdadig maken, dat de
beoogde ontspanning een inspanning
wordt.
Wie in de vacantie niet volkomen
zich zelve zijn, missen alle werkelijke
genoegens er van. Toen Byrd en de
zijnen den Oceaan overvlogen, hebben
ze bijna 40 lange uren door nevel en
regen alle uitzicht gemist, zoodat ze,
in Frankrijk aangekomen, erkennen
moesten, dat ze geen zee gezien had
den. Wie de nevelbanken van con
ventie tijdens zijn vac ntie niet mijden
besloten zij den avond van Maandag
den 27en Februari te kiezen. Raoul
wist, dat mijnheer Fauvel dan op een
diner en Madeleine op een partij ge-
inviteerd was en hij mevrauw Fauvel
bijgevolg tegen half negen alleen zou
vinden.
Vandaag nog ga ik naar den ban
kier, om hem te verzoeken, mijn geld
voor Dinsdag beschikbaar te stellen,
zei Louis.
Die tijd is wel kort oom, merkte
Raoul op, vergeet niet dat er condities
zijn, en ge aan een tijd gebonden zijt,
om te waarschuwen, als ge uw geld
terug wilt hebben.
Dat is zoo, maar mijnheer Fauvel
is trotsch. Ik zal zeggen dat ik er haast
mee heb en dan zal hij er voor zorgen,
al kost 't hem wat moeite. Gij moet
Prosper om een bijzonderen dienst
verzoeken er voor te zorgen, het geld
's morgens bij de opening van het kan
toor beschikbaar te hebben.
Raoul dacht nog eens over alles na,
om te zien of hij geen zandkorreltje
kon ontdekken dat op 't laatste oogen-
blik een berg kon worden en zei ten
laatste: Ik zal Proper en Nina hij
mij verzoeken, maar ik kan hem niets
zeggen voordat ik het antwoord van
den bankier weet. Zend mij dus een
briefje met Manuel zoodra ge ant
woord hebt.
Ik zal u Manuel niet zenden, ant
woordde Louis, die is niet meer bij
mij, maar ik zal u een ander sturen.
Hij sprak de waarheid. Eerst had hij
Manuel in dienst genomen, omdat hij
het als verstandig man niet geraden
vond dien ouden bediende van Gaston
die diens leven kende, in Oloorn te
wil, zal op het einde ook moeten toe
geven dat niet gezien en niet genoten
is, wat yerwacht had mogen worden.
Binnenland.
De tweede Nederland Indië vlucht
is met succes volbracht en ihans zijn
zijn de dappere piloten met hun Ame
rikaanschen passagier al weer op den
terugtocht. De heer van Laer Blarck
deelt ruimschoots in de gebrachte
hulde en de tweede passagier, die
slechts kamerdienaar is, blijft systema
tisch doodgezwegen. Al draagt deze
man hetzelfde risico als zijn heer en
meester, hij heeft nu eenmaal geen
dollars en is daarom niet in tel. Het
feit, dat deze tweede Indie-vlucht in
aanmerkelijk korter tijd volbracht is
dan de eerste, geeft den burger weer
moed en vertrouwen, dat het vlieg
tuig in de toekomst nog wel eens een
beteekenende plaats onder de verkeers
middelen zal gaan innemen.
Het droevig ongeval, waardoor twee
Nederlandsche militaire vliegeniers
dezer dagen het leven verloren, Is
overigens wel in staat om al te stoute
verwachtingen te temperen, ofschoon
men het groote onderscheid tusschen
burgerlijke en militaire luchtvaart niet
uit het oog mag verliezen. De eerste
richt zich geheel op veiligheid, terwijl
in het rn',iia,ic
een beteekenende plaatsmoet innemen.
Nimmer echter mag zulke durf roeke
loosheid worden en of de militaire
vliegenaars ten onzent zich daaraan
soms niet bezondigen, is aan twijfel
onderhevig; het aantal doodelijke on
gevallen in ons kleine landje is te
groot en behalve dat, leest men al te
vaak van noodlandingen, die met
ernstige schade aan- of geheel verlies
van het vliegtuig gepaard gaan.
Meermalen zagen we Nederlandsche
militaire vliegtuigen boven ons tot
allerlei acrobalische toeren gebezigd;
dezer dagen werden er zelfs schitte.
rende loopings gemaakt boven een
onzer groote steden. We kunnen niet
beoordeelen, of die toeren een mill
taire noodzaak zijn, maar onjuist ach
ten we het in elk geval, dat de be
volking van een dicht bewoonde stad
het verhoogde gevaren risico mede
moet deelen. Als militaire vliegeniers
zoeken te sneven, dan vinden ze
daartoe gelegenheid genoeg boven
weide of heide.
De verdenkingen tegen de Indische
studenten zijn niet zoo misplaatst als
aanvankelijk verondersteld werd. De
voorzitter van Perkimpoenan Indone
sia, de heer Hatta, heeft nw zelf toe
gegeven, dat leden zijner vereeniging
betrekkingen onderhielden meiMoskou,
middels den naar Moskou uitgeweken
Indischen communist Semasen, die
zijn Leidsche iandgenooten onder
steund blijkt te hebben metvan
zijn tractement overgespaard geld 1
Over Russische tractementen zijn wel
andere noten gekraakt. Merkwaardig
ook is, dat deze heer Semasen deel
uitmaakt van de Executieve der Derde
nternationale (van Moskou) en als
zoodanig vertegenwoordiger op het
congres te Brussel „tegen koloniale
onderdrukking"ook de heer Hatta
was daar afgevaardigde.
Zoo blijkt telkens weer de ongrond-
sche werkzaamheid van Moskou, dat
met geld uit duistere bronnen in alle
anden tegen de bestaande regeerlngs-
vormen kuipen laat. Met belangstel-
ing wordt het resultaat van het on
derzoek der Nederlandsche Justitie
tegemoet gezien.
Buitenland.
.Mef. Rusland is er iets oaanrie
dat bewijst de zenuwachtigheid der
Sovjetmachthebbers, tot uiting ko
mende met de talrijke executies; ook
het aantal politieke aanslagen groeit
onrustbarend binnen de grenzen. China
verbreekt bovendien de banden met
Rusland en Griekenland volgt vermoe
delijk Engeland's voorbeeld tot afbre
ien der diplomatieke betrekkingen.
dat alles het begin van het einde
der communistische dictatuur?
De drie mogendheden confe
rentie tot beperking dtr bewapening
ter zee, werpt nog geen resultaten af.
't Is meer de angst dan de liefde, die
deze drie zoo broederlijk te samen
brengt.
laten, daar hij door een enkel woord
zijn geheele zaak kon bederven. Maar
daar de eerlijkheid van dien trouwen
knecht hem hinderde, die lief en leed
met zijn broeder gedeeld had, bracht
hij hem op de gfedachte zijn leven in
zijn vaderland te eindigen. Den vori-
gen dag was Manuel Arenijs de Mar,
een kleine havenstad van Catalogne
vertrokken, waar hij geboren was en
nu zocht Louis een andere bediende.
Onder een tot morgen, en goeden
moed, namen Raoul en Louis afscheid,
nadat zij samen ontheten hadden.
Clameran was zoo vroolijk in het
vooruitzicht van een goeden uitslag
Raoul echter die veel kalmer was, had
nu een vast besluit genomen; die
schandelijke misslag zou hem verrij
ken en onafhankelijk maken en hij
dacht slechts aan zijn vrijheid, zooals
Louis aan Madeleine dacht.
Alles liep de twee schurken mee, de
bankier wees niet op de overeenkomst
en beloofde het geld op den bepaalden
tijd te zullen uitbetalen en Prosper gaf
aan Raoul de verzekering dat het geld
des morgens gereed zon liggen.
De zekerheid eener overwinning
maakte Louis bijna krankzinnig; hij
telde de uren en minuten. Als dat voor
bij is, zei hij tot Raoul, word ik de
eerlijkste aller mannen. Ik zal zoo
kiesch worden, dat niemand het zal
wagen mij te beschuldigen, ooit anders
geweest te zijn.
Raoul echter werd hoe langer hoe
treuriger, bij nader overleg lag hij het
afschuwelijke van die misdaad in.
Hij was een volmaakte bandiet, hij
was stoutmoedigen wreed waar het
gold zijn begeerten te stillen, hij kon
Leest en verspreidt het
tegenwoordig prachtig Geïl
lustreerde Sportblad
„ONS ZUIDEN".
lachend valsch spelen, zijn vijand een
messteek geven, en rustig slapen, maar
hij was jong.
Hij was jong, dat wil zeggen, dat de
ondeugd nog niet in het diepst van
zijn hart doorgedrongen was, de lijd
waarin hij een vast geloof en edele ge
voelens had gekoesterd, was nog niet
lang genoeg voorbij om zijn invloed
niet meer te doen gevoelen. Door den
moed van een 20-jarigen bezield ver
achtte hij alle lafaards en die samen
zwering tegen die twee ongelukkige
vrouwen boezemde hem een grooten
afkeer in, zoodat hij woedend op zich
zelf was, die verraderlijke rol op zich
genomen te hebben.
De koele berekende slechtheid van
Louis verbitterde hem; nog hoopte hij,
zich te kunnen terugtrekken door het
gevaar als voorwendsel te gebruiken.
Bovendien was er nog iets, dat hij
voor niets ter wereld aan Louis zou
willen bekennen: hij had achting voor
mevrouw Fauvel en voelde zich door
haar goedheid zeer tot haar aange
trokken! Hij was tijdens de afwezig
heid van zijn medeplichtige, of beter
gezegd zijn meester gelukkig geweest.
In dien tijd had hij gewenscht, een
eerlijk man te zijn en hij nam het
Louis kwalijk, dat deze uit egoïsme
van zijn invloed misbruik maakte en
hem stellig verraden zou, als'hij er een
zeker middel voor zou weten.
Wordt vervolgd.
De nlcho van het Zuiden,
Ha al wij li se fee en Lanplrnalsclie Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prfla der Advertentlën
20 cent per regel; minimum 1,50.
Bö contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgeus om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN'
OF
V CiSo) o