Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. VACANTIE F T Co. De Vroom roo den Bankier. Week-Revue. FEUILLETOn NUMMER 54. ZATERDAG 9 JULI 1927. 50e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No< 88. Telegr.-Adre»ECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. „De wereld is een speeltooneel ieder speelt er zijn rol, en krijgt zijn deel!" We herinneren ons niet meer, of we deze woorden gelezen hebben in de memoires van den een of anderen staatsman, of als onder schrift op een smakelooze ansicht kaart, Made in Germany. Waarheid echter valt er niet te ontkennen in die cynische levensbeschouwing, en wie zich op deze wereld een goed plaatsje te verzekeren weet, met zoo ruim mogelijk uitzicht op hettooneel, die kan de heftigste drama's en de kluchtigste blijspelen zien opvoeren, zonder dat de fiscus hem met zijn vermakelijkheidsbelasting het genot van de aanschouwing vergallen kan. Met bijzondere belangstellingwolgen we steeds de jaarlijksche reprise van het drama „Vacantie". Tintelend van levensvreugde en vervuld van de meest hoopvolle ver wachtingen komen de acteurs en actrices ten tooneele, als gebroken menschen en met verzuurde gezichten keeren ze na de opvoering van het drama weer in het dagelijksche leven. Kijk, daar keert de familie terug van haar uitstapje naar het strand, waarover weken lang gepraat was en waarvoor vader zich menige sigaar en zelfs zijn potje bier ontzegd heeft. De kinderen sjokken voorop met d'r teleurgestelde gezichten; heel den dag zijn ze aan het lijntje gehouden, ter wijl ze zich voorgesteld hadden eens zalig uit te kunnen ravotten in het mulle zand. Vader kijkt grimmig en is zorgelijk over de bedorven Zondag sche pakjes. Moeder ziet rood van de ongewone inspanning, haar stem klinkt heesch van hel doorloopende verbie den en waarschuwen.... „Blij, dat ik weer thuis ben", zucht het weergekeerde ambtenaars vrouwtje. De droom is verwezenlijkt geworden, ze heeft haar buiten- landsche reis gemaakt, maar 't viel 73. Welnu gij gaat naar zijn vrouw en vraagt haar om dien sleutel, of zij hem geeft of gij hem door middel van dwang neemt, doet er weinig toe. Als gij hem hebt, opent ge de kas en neemt er alles uit, wat er in is. Ja, Prosper, het zal u duur te staan komen, door het meisje bemind te worden, dat ik lief heb. Gedurende vijf minuten was Cla- meran zoo geheel buiten zichzelf, dwaalde hij zoo af, zijn haat tegen Prosper met zijn liefde voor Madeleine verwarrend, dat Raoul zich ernstig af vroeg, of zijn oom gek geworden was. Hij achtte het tenminste zijn plicht, hem tot bedaren te brengen. Roep geen ho, voordat ge over de brug zijt, begon bijer zijn moeilijkheden. Ik zie er geen. Prosper kan dat woord morgen veranderen. Dat is waar, maar niet waar schijnlijk, hij zal zich niet herinneren, dat hij het gezegd heeft en bovendien, cCnacSö: r ïae vlog steeds OuerfieerCylc! toch niet mee om zoo precies volgens 't financieele programma te moeten genieten" en nimmer eens een extratje zich te kunnen permitteeren, omdat elk beschikbaar dubbeltje zijn be stemming had in het opgemaakte plan. Ornaat het nids kostte hadden ~ij en haar man vele musea bezocht moe en gapende hadden ze de zalen met uitgebreide collecties doorloopen en tegenover elkaar belangstelling ge veinsd, ofschoon ze er nog nooit aan gedacht hadden de musea in hun eigen woonplaats te gaan zien. Om twee redenen wordt de vacantie voor vele menschen een bron van teleurstelling. Eerstens, omdat men vaak hooger reikt dan de beschik bare geldmiddelen toelaten, waardoor men zich op reis tenslotte ontberingen moet opleggen, die elk mogelijk genot vergallen; tweedens, omdat de men schen, ook tijdens eene vacantie, zoo weinig zich zelve weten te zijn en hun geneugten offeren op het altaar van convenance en ijdelheid. Een vacantie is geen mode-show, geen demonstratie van maatschappelijke we zullen ons haasten. i Dat is niet alles. Op order van mijnheer Fauvel blijven er 's avonds slechts onbeduidende sommen in huis. Als ik wil zal er een groote in kas zijn. t Wat zegt ge? Ik zeg, dat er van mij 300.000 francs bij den heer Fauvel liggen, en als ik die terugbetaald wil hebben, des morgens vroeg, bij opening van het kantoor, zullen zij 's nachts in kas zijn. Welk een plan? Riep Raoul vol verwondering uil. Ja het was een grootsch plan en zij brachten nog uren 'door, met het te bestudeeren en het voor en tegen er van te overwegen. Raoul vreesde groote tegenwerping van de zijde van mevrouw Fauvel; zou deze niet liever alles bekennen, dan een onschuldige te laten veroordeelèn. Die vrees deelde Louis echter niet. Neen antwoordde hij, daarvoor is zij reeds te ver gegaan. Zij heeft hare pleegdochter Madeleine opgeofferd, dan zal zij toch niet vreezen, een voor haar betrekkelijk vreemden man op te offeren Maar in Madeleines oogen zal Prosper niet onteerd zijn, bijgevolg Wat zijt gij nog een kind Het plan was vastgesteld om het zoo zeker mogelijk uit te voeren. En dat het nu juist dat woord moest zijn dat hij noemde, zeide Raoul nu is hij verloren. Er bleef hun nu niets meer te doen, dan de laatste afspraken te maken en den dag vast te stellen. Na rijp overleg, na alle goede en slechte kansen overwogen te hebben, welvaart, geen buitengewone gelegen heid tot studie of onderzoek, maar wel een tijd voor de meesten zeer krap toegemeten tot ontspanning van lichaam en geest, een tijd, waarin we ons losmaken van het maatschap pelijk gareel, eens heerlijk ons zelve kunnen zijn en voor een korte stonde ons kunnen overgeven aan een eigen liefhebberij, zonder er ons om te be kommeren, wat anderen er van zeggen. Of we onze vacantie doorbrengen met visschen, wandelen, roeien, fiet sen, reizen of trekken, dichtbij ef ver van huis, in onze daagsche plunjes of in reiscostuums, of in keurige toi letten, het doet er niet toe, mits we slechts kiezen wat ons hart en onze geest voorschrijven, het plan in overeenstemming houden met de be schikbare geldmiddelen en 't program niet zóó overdadig maken, dat de beoogde ontspanning een inspanning wordt. Wie in de vacantie niet volkomen zich zelve zijn, missen alle werkelijke genoegens er van. Toen Byrd en de zijnen den Oceaan overvlogen, hebben ze bijna 40 lange uren door nevel en regen alle uitzicht gemist, zoodat ze, in Frankrijk aangekomen, erkennen moesten, dat ze geen zee gezien had den. Wie de nevelbanken van con ventie tijdens zijn vac ntie niet mijden besloten zij den avond van Maandag den 27en Februari te kiezen. Raoul wist, dat mijnheer Fauvel dan op een diner en Madeleine op een partij ge- inviteerd was en hij mevrauw Fauvel bijgevolg tegen half negen alleen zou vinden. Vandaag nog ga ik naar den ban kier, om hem te verzoeken, mijn geld voor Dinsdag beschikbaar te stellen, zei Louis. Die tijd is wel kort oom, merkte Raoul op, vergeet niet dat er condities zijn, en ge aan een tijd gebonden zijt, om te waarschuwen, als ge uw geld terug wilt hebben. Dat is zoo, maar mijnheer Fauvel is trotsch. Ik zal zeggen dat ik er haast mee heb en dan zal hij er voor zorgen, al kost 't hem wat moeite. Gij moet Prosper om een bijzonderen dienst verzoeken er voor te zorgen, het geld 's morgens bij de opening van het kan toor beschikbaar te hebben. Raoul dacht nog eens over alles na, om te zien of hij geen zandkorreltje kon ontdekken dat op 't laatste oogen- blik een berg kon worden en zei ten laatste: Ik zal Proper en Nina hij mij verzoeken, maar ik kan hem niets zeggen voordat ik het antwoord van den bankier weet. Zend mij dus een briefje met Manuel zoodra ge ant woord hebt. Ik zal u Manuel niet zenden, ant woordde Louis, die is niet meer bij mij, maar ik zal u een ander sturen. Hij sprak de waarheid. Eerst had hij Manuel in dienst genomen, omdat hij het als verstandig man niet geraden vond dien ouden bediende van Gaston die diens leven kende, in Oloorn te wil, zal op het einde ook moeten toe geven dat niet gezien en niet genoten is, wat yerwacht had mogen worden. Binnenland. De tweede Nederland Indië vlucht is met succes volbracht en ihans zijn zijn de dappere piloten met hun Ame rikaanschen passagier al weer op den terugtocht. De heer van Laer Blarck deelt ruimschoots in de gebrachte hulde en de tweede passagier, die slechts kamerdienaar is, blijft systema tisch doodgezwegen. Al draagt deze man hetzelfde risico als zijn heer en meester, hij heeft nu eenmaal geen dollars en is daarom niet in tel. Het feit, dat deze tweede Indie-vlucht in aanmerkelijk korter tijd volbracht is dan de eerste, geeft den burger weer moed en vertrouwen, dat het vlieg tuig in de toekomst nog wel eens een beteekenende plaats onder de verkeers middelen zal gaan innemen. Het droevig ongeval, waardoor twee Nederlandsche militaire vliegeniers dezer dagen het leven verloren, Is overigens wel in staat om al te stoute verwachtingen te temperen, ofschoon men het groote onderscheid tusschen burgerlijke en militaire luchtvaart niet uit het oog mag verliezen. De eerste richt zich geheel op veiligheid, terwijl in het rn',iia,ic een beteekenende plaatsmoet innemen. Nimmer echter mag zulke durf roeke loosheid worden en of de militaire vliegenaars ten onzent zich daaraan soms niet bezondigen, is aan twijfel onderhevig; het aantal doodelijke on gevallen in ons kleine landje is te groot en behalve dat, leest men al te vaak van noodlandingen, die met ernstige schade aan- of geheel verlies van het vliegtuig gepaard gaan. Meermalen zagen we Nederlandsche militaire vliegtuigen boven ons tot allerlei acrobalische toeren gebezigd; dezer dagen werden er zelfs schitte. rende loopings gemaakt boven een onzer groote steden. We kunnen niet beoordeelen, of die toeren een mill taire noodzaak zijn, maar onjuist ach ten we het in elk geval, dat de be volking van een dicht bewoonde stad het verhoogde gevaren risico mede moet deelen. Als militaire vliegeniers zoeken te sneven, dan vinden ze daartoe gelegenheid genoeg boven weide of heide. De verdenkingen tegen de Indische studenten zijn niet zoo misplaatst als aanvankelijk verondersteld werd. De voorzitter van Perkimpoenan Indone sia, de heer Hatta, heeft nw zelf toe gegeven, dat leden zijner vereeniging betrekkingen onderhielden meiMoskou, middels den naar Moskou uitgeweken Indischen communist Semasen, die zijn Leidsche iandgenooten onder steund blijkt te hebben metvan zijn tractement overgespaard geld 1 Over Russische tractementen zijn wel andere noten gekraakt. Merkwaardig ook is, dat deze heer Semasen deel uitmaakt van de Executieve der Derde nternationale (van Moskou) en als zoodanig vertegenwoordiger op het congres te Brussel „tegen koloniale onderdrukking"ook de heer Hatta was daar afgevaardigde. Zoo blijkt telkens weer de ongrond- sche werkzaamheid van Moskou, dat met geld uit duistere bronnen in alle anden tegen de bestaande regeerlngs- vormen kuipen laat. Met belangstel- ing wordt het resultaat van het on derzoek der Nederlandsche Justitie tegemoet gezien. Buitenland. .Mef. Rusland is er iets oaanrie dat bewijst de zenuwachtigheid der Sovjetmachthebbers, tot uiting ko mende met de talrijke executies; ook het aantal politieke aanslagen groeit onrustbarend binnen de grenzen. China verbreekt bovendien de banden met Rusland en Griekenland volgt vermoe delijk Engeland's voorbeeld tot afbre ien der diplomatieke betrekkingen. dat alles het begin van het einde der communistische dictatuur? De drie mogendheden confe rentie tot beperking dtr bewapening ter zee, werpt nog geen resultaten af. 't Is meer de angst dan de liefde, die deze drie zoo broederlijk te samen brengt. laten, daar hij door een enkel woord zijn geheele zaak kon bederven. Maar daar de eerlijkheid van dien trouwen knecht hem hinderde, die lief en leed met zijn broeder gedeeld had, bracht hij hem op de gfedachte zijn leven in zijn vaderland te eindigen. Den vori- gen dag was Manuel Arenijs de Mar, een kleine havenstad van Catalogne vertrokken, waar hij geboren was en nu zocht Louis een andere bediende. Onder een tot morgen, en goeden moed, namen Raoul en Louis afscheid, nadat zij samen ontheten hadden. Clameran was zoo vroolijk in het vooruitzicht van een goeden uitslag Raoul echter die veel kalmer was, had nu een vast besluit genomen; die schandelijke misslag zou hem verrij ken en onafhankelijk maken en hij dacht slechts aan zijn vrijheid, zooals Louis aan Madeleine dacht. Alles liep de twee schurken mee, de bankier wees niet op de overeenkomst en beloofde het geld op den bepaalden tijd te zullen uitbetalen en Prosper gaf aan Raoul de verzekering dat het geld des morgens gereed zon liggen. De zekerheid eener overwinning maakte Louis bijna krankzinnig; hij telde de uren en minuten. Als dat voor bij is, zei hij tot Raoul, word ik de eerlijkste aller mannen. Ik zal zoo kiesch worden, dat niemand het zal wagen mij te beschuldigen, ooit anders geweest te zijn. Raoul echter werd hoe langer hoe treuriger, bij nader overleg lag hij het afschuwelijke van die misdaad in. Hij was een volmaakte bandiet, hij was stoutmoedigen wreed waar het gold zijn begeerten te stillen, hij kon Leest en verspreidt het tegenwoordig prachtig Geïl lustreerde Sportblad „ONS ZUIDEN". lachend valsch spelen, zijn vijand een messteek geven, en rustig slapen, maar hij was jong. Hij was jong, dat wil zeggen, dat de ondeugd nog niet in het diepst van zijn hart doorgedrongen was, de lijd waarin hij een vast geloof en edele ge voelens had gekoesterd, was nog niet lang genoeg voorbij om zijn invloed niet meer te doen gevoelen. Door den moed van een 20-jarigen bezield ver achtte hij alle lafaards en die samen zwering tegen die twee ongelukkige vrouwen boezemde hem een grooten afkeer in, zoodat hij woedend op zich zelf was, die verraderlijke rol op zich genomen te hebben. De koele berekende slechtheid van Louis verbitterde hem; nog hoopte hij, zich te kunnen terugtrekken door het gevaar als voorwendsel te gebruiken. Bovendien was er nog iets, dat hij voor niets ter wereld aan Louis zou willen bekennen: hij had achting voor mevrouw Fauvel en voelde zich door haar goedheid zeer tot haar aange trokken! Hij was tijdens de afwezig heid van zijn medeplichtige, of beter gezegd zijn meester gelukkig geweest. In dien tijd had hij gewenscht, een eerlijk man te zijn en hij nam het Louis kwalijk, dat deze uit egoïsme van zijn invloed misbruik maakte en hem stellig verraden zou, als'hij er een zeker middel voor zou weten. Wordt vervolgd. De nlcho van het Zuiden, Ha al wij li se fee en Lanplrnalsclie Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Prfla der Advertentlën 20 cent per regel; minimum 1,50. Bö contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgeus om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN' OF V CiSo) o

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1